-12-
“คืนนี้ อยู่กับพี่เถอะนะ”
เสียงทุ้มที่กระซิบอยู่ข้างใบหูทำให้เด็กหนุ่มรีบผละตัวออกมาก่อนจะเดินถอยหลังไปชนเข้ากับตู้โชว์ที่มีกรอบรูปวางเรียงรายอยู่ แต่แล้วก็มีกรอบรูปหนึ่งจะหล่นลงมาแต่ดีที่มือเล็กรับไว้ได้ทัน สองคนในรูปคือคนที่เขาคุ้นหน้าเป็นอย่างดี
ภาพร่างสูงใหญ่ยืนเคียงข้างร่างโปร่งแต่กลับไม่ได้มองกล้องเพราะมัวแต่มองคนข้างกาย ดวงตาคู่คมทอดมองสื่อความในใจอย่างไม่ปิดบัง ทำให้คนที่กำลังถือกรอบรูปอยู่ทั้งยอมรับและยอมแพ้ไปในตัว
ยอมรับ...ว่าเขาหลงรักอีกคนจนหมดหัวใจ
ยอมแพ้...ว่าเขาไม่อาจแทนคนๆนั้นได้
“ขอโทษนะครับที่เกือบทำของสำคัญตก ผมกลับก่อนนะ”
เด็กหนุ่มวางกรอบรูปลงตรงที่เดิมก่อนจะเดินผ่านหน้าอีกคนโดยไม่ยอมสบตา มือใหญ่คว้าข้อมือไว้ก่อนจะรั้งให้อีกคนหันกลับมายืนเผชิญหน้า
“เงยหน้ามองพี่”
อดิเทพเอ่ยกึ่งสั่งแต่เด็กหนุ่มไม่ยอมทำตาม
“พี่บอกให้เงยหน้ามองพี่ไง”
เมื่ออีกคนยังดื้อดึง มือใหญ่จึงออกแรงดึงข้อมือเล็กจนร่างของเด็กหนุ่มปลิวเข้ามาปะทะแผ่นอกกว้าง ใบหน้าเสี้ยวสองเชื้อชาติเงยหน้ามองร่างสูงใหญ่ด้วยความไม่เข้าใจแต่นั่นกลับเป็นโอกาสให้ใบหน้าคมคายโน้มลงมาช่วงชิงสัมผัสจากริมฝีปากอิ่มสีระเรื่อ
เด็กหนุ่มผละตัวหนีแต่ริมฝีปากบางก็ตามไล่ต้อนให้จนมุม มือเล็กทั้งสองข้างผลักแผ่นอกกว้างให้ห่างออกแต่มือใหญ่กลับตรึงมือทั้งสองข้างไว้กับกำแพง ดวงตาคู่คมจ้องมองเข้าไปในแววตาสีอ่อนเพื่อค้นหาบางอย่างแล้วก็คลี่ยิ้มให้เมื่อได้พบสิ่งที่ต้องการ
อดิเทพปล่อยให้มือเล็กเป็นอิสระ ปลายนิ้วแกร่งเกลี่ยผิวแก้มนุ่มมือก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าใกล้สูดกลิ่นจางๆ แต่อยู่ๆก็สัมผัสได้ถึงหยดน้ำ
“เจฟ...”
เด็กหนุ่มผละตัวหนีไม่ยอมสบตา ร่างเล็กเดินไปที่ประตูก่อนจะเปิดออก
“ผมขอตัวกลับก่อน”
“เดี๋ยว...”
แล้วก็เป็นอีกครั้งที่อดิเทพรั้งอีกคนไว้ แม้ว่าจะยังไม่เข้าเหตุผลที่แท้จริงว่าเพราะอะไรแต่ที่เขามั่นใจคือเขาเองก็พึงพอใจอีกคนอยู่ไม่น้อย
“คุณจะรั้งผมไว้ทำไม”
“อยู่เถอะนะ อย่ากลับเลย”
“เพื่ออะไรล่ะครับ”
“เพื่อพี่ไง ได้ไหม...”
เด็กหนุ่มไม่อยากจะหวั่นไหวไปมากกว่านี้แต่นี่ก็เหมือนโอกาสที่หยิบยื่นมาให้ ถ้าหากปฏิเสธไปก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่ปรารถนาจะกลับมาอยู่ใกล้แค่เอื้อมอีกเมื่อไหร่
แต่พอมองไปยังกรอบรูปที่ตั้งเรียงรายอีกครั้ง ในใจก็ค้านว่าให้ถอยออกมา
อดิเทพมองเห็นภาพของตัวและกันต์กวีสะท้อนออกมาจากแววตาสีอ่อนเขาก็พอจะคิดอะไรได้ ใจจริงเขาก็ไม่ได้ลืมกันต์กวีซะทีเดียว เพราะคนๆนั้นเป็นเสมือนทุกสิ่งทุกอย่างของเขา แต่เมื่อรู้ว่าเอื้อมคว้าไปก็ได้แต่ความว่างเปล่ากลับมา
ก็คงไม่น่าจะผิดอะไรที่เขาจะหันมองคนข้างที่อยู่ข้างกาย คนที่มีตัวตน คนที่พร้อมจะมอบความรักให้
ร่างสูงใหญ่เดินเข้าไปยังชั้นวางกรอบรูปก่อนจะจับมันวางคว่ำหน้าลง เมื่อถึงกรอบสุดท้ายเด็กหนุ่มก็เข้าไปรั้งมือไว้เสียก่อน
“ปล่อยไว้อย่างนั้นเถอะครับ”
“ดูหน้าเจฟเหมือนอยากจะร้องทุกครั้งที่เห็นรูปนี่ พี่ไม่อยากให้เป็นอย่างนั้นก็เลย...”
“คนเราก็มีอดีตทั้งนั้นอยู่ที่ว่ารับได้มากน้อยแค่ไหน ผมต้องขอโทษนะครับที่ใจแคบเกินไป”
เมื่อเห็นคนตัวเล็กเอาแต่ก้มหน้าก้มตาพร้อมทั้งเอ่ยขอโทษขอโพย มือใหญ่เลยรั้งเอวบางเข้ามากอดหลวมๆพร้อมกับลูบเรือนผมนุ่มมือไปมาอย่างแผ่วเบา
“ใจแคบแบบนี้ พี่ก็เข้าไปอยู่ไม่ได้น่ะสิ ขยายที่ให้หน่อยไม่ได้เหรอ”
อดิเทพเอ่ยเย้าแหย่
“งั้นผมจะขยายให้กว้างๆเลย พอใจไหมล่ะครับ”
“ไม่ๆๆ...ไม่เอาดีกว่า กว้างไปเดี๋ยวมีพื้นที่ให้คนอื่นเข้ามาอยู่ด้วย”
“ตกลงจะเอายังไงครับ กว้างไปก็ไม่ดี แคบไปก็ไม่เอา หัวใจนะครับไม่ใช่ห้องเช่า”
“ก็หัวใจน่ะสิ เพราะฉะนั้น...มีพี่แค่คนเดียวพอนะ”
เด็กหนุ่มพยักหน้าตอบรับทำให้อีกคนยิ่งกอดร่างเล็กแน่นเข้าไปใหญ่ เสียงทุ้มหัวเราะเบาๆในลำคออย่างสุขใจ อย่างน้อย...
เขาก็มีคนที่รักเขาอยู่
กันต์กวีค่อยๆปรือตาลืมขึ้นเมื่อได้กลิ่นหอมชวนน้ำลายสอ ร่างโปร่งลุกขึ้นมากึ่งนั่งกึ่งนอนทำให้ผ้านวมผืนหนาร่นลงไปอยู่ที่ช่วงเอวโชว์แผ่นอกเปลือยที่เต็มไปด้วยรอยรัก แม้ว่าร่างกายจะรู้สึกเมื่อยล้าแต่กลับมีรอยยิ้มระบายอยู่บนใบหน้า
กษิดินทร์คนเดิมกลับมาแล้ว
“ตื่นแล้วเหรอ”
เสียงทุ้มเอ่ยถามก่อนจะเดินถือถาดใส่อาหารเช้าแบบง่ายๆเข้ามาใกล้ก่อนจะนั่งลงบนฟูกข้างๆคนที่กึ่งนั่งกึ่งนอน ระหว่างที่กันต์กวีกำลังนั่งกินอยู่เงียบๆอยู่ๆมือใหญ่ก็ยกขึ้นลูบเรือนผมนุ่ม
“ผมขอโทษนะ ที่ทำร้ายวี”
ร่างโปร่งวางช้อนส้อมลงก่อนจะหันมาส่งยิ้มบางๆให้ก่อนจะซบลงไหล่กว้าง
“วีต่างหากที่ต้องขอโทษ ขอโทษสำหรับทุกๆเรื่องที่ทำให้ดินเสียใจ”
“จากนี้ไป เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะ”
กษิดินทร์เอ่ยบอกก่อนจะแนบจูบที่ขมับอย่างแผ่วเบา
จากนี้ไป “ความแค้น” จะสิ้นสุดลงแล้วใช่ไหม
จากนี้ไป “ความรัก” จะเริ่มต้นขึ้นใหม่ใช่ไหม
ถ้าใช่...ก็อยากจะขอให้คงอยู่ชั่วนิรันดร์
2BCon...
มาอัพแล้วคับ :mc4:หวังว่าคงไม่ช้าไม่นานเกินไป ประเทศจีนตอนนี้หนาวมากๆๆๆคับ อารมณ์เหมือนอยู่ยุโรปมากว่าเอเชีย 555+ ไนท์ปลื้มมากคับที่บอร์ดเข้าได้ไม่อย่างนั้นคงลงแดงตาย ต้องขอขอบคุณสำหรับทุกๆคอมเม้นต์และการติดตามนะคับ :pig4:นิยายเรื่องนี้ใกล้จะจบแล้วอีกไม่เกิน 1-2 ตอนนี่แหละคับ
สำหรับพลอทเรื่องใหม่ก็อาจจะเป็นอย่างที่บอก ถ้ายังไงติดตามอ่านกันด้วยนะคับ ชื่อเรื่อง
“Blood Brother” เร็วๆนี้คับ ^^ 
หัวข้อ: ~**REVENGE - ทั้งรัก ทั้งแค้น**~Special Part 2 วันนี้ฉันมีเธอ END...Up 17/03/54 (อ่าน 117764 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก