-13-
วันนี้อดิเทพพาเด็กหนุ่มออกมานอกบ้านเพื่อเลี้ยงอาหารมื้อกลางวัน ดวงตาสีอ่อนมองอีกคนที่นั่งฝั่งตรงข้ามด้วยความสงสัยที่อยู่ๆมีท่าทีอ้ำๆอึ้งๆดูแปลกตาไปจากทุกครั้งซึ่งโดยปกติชายหนุ่มร่างสูงใหญ่มักจะเก๊กขรึมต่อหน้าคนอื่นเสมอ
“แพ้อาหารเหรอครับ ท่าทางแปลกๆ”
“เปล่า...”
“แล้วมีเรื่องอะไรล่ะครับ ทำหน้าเหมือนคนกำลังรู้สึกพะอืดพะอม”
ร่างสูงใหญ่นั่งนิ่งไปก่อนจะเริ่มบทสนทนาอีกครั้ง
“อาทิตย์นี้ไปทะเลกันนะ”
เด็กหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งราวกับจะถามว่า “พูดจริงหรือพูดเล่น”
“จริงเหรอ”
“โกหกแล้วได้อะไรล่ะครับ ดูถามเข้าสิ”
“ก็แปลก ที่อยู่ๆที่คุณมาชวนผมไปทะเล”
“บอกให้เรียกพี่ เรียกคุณแล้วดูทั้งแก่ทั้งต่างชนชั้น อ่อ...ส่วนเรื่องไปทะเลน่ะ วีเขาอยากไป”
คนตัวเล็กพยักหน้าด้วยความเข้าใจ คนเห็นแก่ตัว...ห้ามให้เขาไปรักคนอื่น แต่ทีตัวเองพูดถึงอีกคนต่อหน้าเขาได้หน้าตาเฉย
“พี่ก็ไปกับพี่วีสิ เรื่องอะไรจะต้องพาผมไปด้วย ผมไม่อยากไปเป็นก้างหรอกนะ”
มือใหญ่เขกหัวคนตัวเล็กกว่าทำให้ผู้ถูกกระทำโวยวายขึ้นมาทันที
“พี่มาเขกหัวผมทำไมเนี่ย”
“เด็กโง่”
เออ...คำก็โง่ สองคำก็โง่ เขามันไม่ได้ฉลาดนี่
ระหว่างนั่งรถกำลังจะกลับบ้าน อดิเทพเหลือบมองอีกคนที่นั่งเบาะข้างๆ ดูสิ...หน้างอ แก้มป่อง เม้มปากแน่นซะขนาดนี้ ดูออกง่ายชะมัดว่ากำลัง...งอน
“ถ้าไม่พอใจที่วีไปด้วย เราไปกันสองคนก็ได้”
“ฐานะผมจะไม่พอใจใครได้ล่ะครับ เราเป็นอะไรก็รึ ก็ไม่ใช่”
“ประชด ?”
“เปล่าสักหน่อย”
“ปากแข็ง”
เด็กหนุ่มสะบัดหน้าหนีมองออกไปนอกหน้าต่างแทนด้วยความที่ไม่อยากต่อล้อต่อเถียงด้วย
“ดูทำท่าเข้า ไม่น่ารักเลยนะครับ”
เจฟฟรี่หันขวับกลับมามองพร้อมกับนั่งกอดอกแน่น เด็กหนุ่มพรูลมหายใจออกมา
“ผมรู้ว่าผมมันไม่น่ารัก พี่พูดไม่ผิดสักนิด เพราะไม่น่ารักเลยไม่มีใครเขาอยากจะรัก”
“ดูพูดเข้า...ไปกันใหญ่แล้วนะ”
ยังไม่ทันจะพูดกันต่อเสียงโทรศัพท์มือถือของอดิเทพก็ดังขึ้น มือใหญ่หยิบขึ้นมาดู ทันทีที่เห็นรายชื่อที่หน้าจอมือถือก็ระบายรอยยิ้มทันที
“วี โทรมาน่ะ..รออยู่นี่แหละ เดี๋ยวพี่มา”
เด็กหนุ่มหน้างอง้ำแต่ก็ทำได้เพียงแค่นั่งมองอีกคนผ่านกระจกรถ ชายหนุ่มร่างสูงยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ทำให้คนคนที่ได้แต่มองอยู่ฝ่ายเดียวเกิดอาการน้อยเนื้อต่ำใจ แต่เขาจะมีสิทธิ์ไปเรียกร้องอะไรได้ในเมื่อเขาสองคนไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรต่อกัน
แล้วก็รู้อยู่เต็มอกด้วยว่า อย่างไรเสียในใจของอดิเทพก็มีแต่กันต์กวีเท่านั้น คนเดียวที่สำคัญยิ่งกว่าใคร
คนตัวเล็กเปิดประตูลงจากรถแต่ยังไม่ทันจะได้เดินไปไหนไกลก็ถูกมือใหญ่คว้าข้อมือไว้ เจฟฟรี่อ้าปากบอกแต่ไม่มีเสียงเล็ดรอดว่ากลับบ้านเองได้ แต่อดิเทพก็ไม่ยอมทั้งๆที่กำลังพูดคุยกับอีกคนที่อยู่ปลายสาย
“ผมไปนะ”
เด็กหนุ่มยังคงดึงดันจะกลับให้ได้จนแล้วจนรอดอดิเทพต้องยอมปล่อยมือออก เขารีบคุยกับกันต์กวีให้รู้เรื่องก่อนจะรีบเดินตามอีกคนจนทัน
“โกรธพี่เหรอ”
“เปล่าครับ”
“วีแค่โทรมาถามว่าตกลงเราสองคนจะไปด้วยหรือเปล่า แต่ไม่ว่าจะอย่างไรรายนั้นบอกว่ายังไงเจฟก็ต้องไปให้ได้ไม่งั้นเสียใจแย่”
“งั้นผมก็ควรจะไปใช่ไหมครับ”
“ใช่ ไปเถอะนะ คิดซะว่าทำเพื่อวี”
“ผมคิดว่าผมทำเพื่อพี่ทั้งสองคนแหละครับ เพราะถ้าผมไม่ไปพี่วีจะเสียใจและถ้าพี่วีเสียใจ พี่ก็คงไม่ต่างกันหรืออาจจะเสียใจมากกว่าเสียด้วยซ้ำ เห็นคนที่เรารักเศร้ามันเศร้ายิ่งกว่า ผมเข้าใจดี”
“อืม...ใช่”
เด็กหนุ่มนึกอยากจะหายไปจากตรงนี้ หัวใจที่ไม่เคยรักใครมาก่อนพอมาได้เจอกับความรักก็ทุ่มเทให้จนหมด จนลืมไปว่า นั่น...อาจจะกลายเป็นเพียง
...ความว่างเปล่าที่ไร้ค่า...
“งั้นผมจะไป แต่พี่ช่วยไปรับผมที่บ้านด้วยก็แล้วกันนะครับ”
เด็กหนุ่มเอ่ยบอกทั้งที่ก้มหน้า เวลานี้เขารู้สึกอยากจะร้องไห้ อยากให้น้ำตาชะล้างทุกสิ่งทุกอย่าง รวมทั้งความรู้สึกที่มีให้คนตรงหน้าออกไปให้หมดสิ้น
เขาไม่อยากรู้สึกเจ็บปวด ไม่อยากพยายามกระโดดเอื้อมคว้าสิ่งที่อยู่สูงเกินไป เพราะทั้งท้อทั้งเหนื่อย
ว่ากันว่ารักครั้งแรกมักจะไม่สมหวัง ดูเหมือนมันจะจริงอย่างที่ใครเขาพูดกัน
“เดี๋ยว...ไปกับพี่ก่อนสิ จะรีบไปไหน”
“ผมเหนื่อย อยากพัก อยากกลับบ้านนอน”
“ไม่เอาน่า อย่าทำตัวเป็นเด็กๆสิครับ”
“ก็ผมมันเด็กนี่ ผมไม่รู้อะไรทั้งนั้น ทำนั่นทำนี่ก็คงไม่ถูกใจเหมือนพวกผู้ใหญ่หรือคนรุ่นเดียวกันกับพี่”
“ประชดพี่อีกแล้ว รู้ไหม...ทำอย่างนี้ไม่น่ารักเลยนะครับ”
“ก็บอกไปแล้วไง ไม่น่ารักก็ไม่ต้องรักสิ ผมไม่ได้อ้อนวอนขอร้องพี่นี่”
“โธ่...ก็ทั้งหลงทั้งรักไปแล้วนี่ครับ ให้ทำไงได้”
เด็กหนุ่มหันขวับกลับมาพร้อมน้ำตา แรกๆเขารู้สึกเหมือนหัวใจจะแตกร้าวเป็นเสี่ยงๆ แต่ประโยคเมื่อครู่เป็นเสมือนกาวชั้นยาเชื่อมรอยแตกร้าวต่างๆจนแนบสนิท รอยยิ้มบางๆระบายบนใบหน้าอ่อนเยาว์
“พี่พูดจริงเหรอ”
มือเล็กหยิกแก้มตัวเองก่อนจะนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ นี่...ไม่ใช่ความฝัน
อดิเทพดึงร่างเล็กเข้ามาสวมกอดก่อนจะแนบริมฝีปากกับใบหู
“จริงแท้แน่นอน”
2BCon...
สวัสดีคับ ไนท์มาอัพอีกตอนให้แล้วนะคับ :mc4:ตอนนี้เนื้อเรื่องหลักก็จบแล้วแต่ที่ขึ้นทูบีคอนไว้ก็เพื่อตอนพิเศษนะคับจะมีฉากที่ทั้ง 4 คนจะไปทะเลกัน ถ้ายังไงก็ติดตามอ่านกันด้วยนะคับ ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นต์และการติดตามนะคับ 
ปล...อากาศที่จีนยังคงหนาวคับ ฮีทเตอร์ที่ห้องพักของไนท์ดันมาเสีย หนาวมากคับอยากหาคนมานอนด้วย 
(ล้อเล่นคับ) เจอกันอีกครั้งในตอนพิเศษนะคับ ขอบคุณคับ[/coloor]
หัวข้อ: ~**REVENGE - ทั้งรัก ทั้งแค้น**~Special Part 2 วันนี้ฉันมีเธอ END...Up 17/03/54 (อ่าน 113673 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก