-11-
หลังจากที่กษิดินทร์ลากพาอีกคนมายังห้องพักแล้วนั้นก็ปล่อยมือของกันต์กวีเป็นอิสระก่อนจะย่างสามขุมเดินเข้าไปหาร่างที่กำลังถอยตัวหนี
“จะหนีไปไหน”
เสียงทุ้มเอ่ยถามก่อนจะคว้าตัวอีกคนไว้ก่อนจะสวมกอดรัดจากทางด้านหลัง เรียวปากไล้ขบเม้มไปตามซอกคอฝังรอยรักไว้แต่กันต์กวีก็ผละตัวออกมา
“ฉันจะไม่ยอมตกเป็นเบี้ยล่างของนายอีกต่อไปแล้ว”
เมื่อเอ่ยจบประโยคกษิดินทร์ก็เหยียดยิ้ม
“ก็ไม่ได้จะให้เป็นเบี้ยล่างนี่”
สิ้นถ้อยคำมือใหญ่ก็รั้งข้อมือเล็กก่อนจะดึงร่างโปร่งปลิวตามแรงจนเข้ามาอยู่ในอ้อมแขน ใบหน้าคมเข้มโน้มเข้ามาใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจก่อนที่เรียวปากอุ่นจัดจะแนบลงบนกลีบปากอิ่ม
กันต์กวีขัดขืนไม่ยอมเปิดช่องว่างให้เรียวลิ้นอีกคนได้ลุกล้ำแต่เมื่อถูกมือใหญ่ปัดผ่านยอดอกก็ร้องครางจนกลายเป็นการเปิดช่องทางให้กษิดินทร์กวาดชิมรสหวานจนร่างโปร่งอ่อนระทวยจนยืนทรงตัวแทบไม่อยู่จนต้องซบลงบนแผ่นอกกว้าง
ความอ่อนหวาน อ่อนโยนละมุนละไมต่างจากครั้งแรกล่อลวงให้กันต์กวีติดบ่วงอยู่ในห้วงเสน่หา ดวงตาคู่คมฉายแววอบอุ่นให้ความรู้สึกคุ้นเคยกลับมาอีกครั้ง ท่อนแขนเรียวยกขึ้นโอบรอบคอไม่อยากให้อีกคนห่างไปไหน
“วีรักดิน มีดินคนเดียว อย่ารุนแรงกับวีเลยนะ”
เจอน้ำเสียงออดอ้อนชายหนุ่มร่างสูงก็แทบใจอ่อนยวบ จริงอยู่คราวที่เขาทำเกินกว่าเหตุแต่ด้วยเพราะอารมณ์หึงหวงทำให้ต้องลงเอยแบบนั้น
อยากจะเริ่มต้นใหม่...โอกาสนั้นยังมีอยู่อีกหรือเปล่า
“เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะดิน”
กันต์กวียอมลดทิฐิเอ่ยบอกออก เขาเพิ่งรู้ว่าศักดิ์ศรีและทิฐิรังแต่จะทำให้ทุกอย่าเลวร้ายลง ลดละทิ้งไปบ้างคงไม่ตาย
กษิดินทร์ไม่ได้ให้คำตอบแต่ท่อนแขนแข็งแรงกลับรั้งเอวบางเข้ามาโอบอุ้มก่อนจะพามายังเตียงนอนที่ตั้งอยู่กลางห้องกว้าง
ทันทีที่แผ่นหลังสัมผัสกับเนื้อผ้าละเอียดบนฟูกนุ่ม แขนเรียวก็โอบรอบคอรั้งใบหน้าคมลงมาเพื่อแนบจูบหวานลึกซึ้งก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อน กันต์กวีปลดเสื้อของอีกคนให้พ้นจากตัวก่อนจะโยนไปอย่างไม่ใส่ใจทิศทางซึ่งไม่ต่างจากอีกคนที่ทำเช่นเดียวกัน
เมื่อร่างเปลือยเปล่า แววตาคมที่เต็มไปด้วยความปรารถนามองมาตรงๆอย่างไม่ปิดบังทำให้กันต์กวีหน้าร้อนผ่าว เมื่อหลบสายตาก็ถูกจับใบหน้าให้กลับมาสบตา กษิดินทร์โน้มใบหน้าลงซุกไซ้ซอกคอ กดเม้มฝากรอยสีจางๆก่อนจะไล้เรียวปากแต่งแต้มระบายสีอ่อนไปทั่วแผ่นอกขาว
ปลายลิ้นสีสดไล้เลียเน้นยอดอกเป็นจังหวะเดียวกับที่มือใหญ่เลื่อนต่ำลงสัมผัสส่วนแข็งขืน แผ่นอกบางหยัดขึ้นทันทีที่ความรู้สึกวาบหวามแล่นผ่านไปทั่วร่างกาย สะโพกมนขยับขึ้นลงสอดคล้องกับการชักนำ ดวงตาคู่โศกปรือลงเมื่อความปรารถนาเข้าครอบงำ
มือเรียวจิกกำลงบนผืนผ้าปูจนยับย่นเมื่ออารมณ์ใกล้ถึงขีดสุด ระหว่างที่กำลังล่องลอยจนเกือบจะสุดทางก็มีอันต้องดิ่งวูบลงเมื่อทั้งริมฝีปากและมือใหญ่ละจากไป
“ดะ...ดิน...ได้โปรด”
กษิดินทร์เลียริมฝีปากที่แห้งผากของตัวเองก่อนจะมองไปที่อีกคน
“มาสิ...”
ร่างสูงเอ่ยก่อนจะฉุดมืออีกคนให้ลุกขึ้นมานั่งก่อนตัวเองจะเป็นฝ่ายลงไปนอนแทนและไม่ลืมที่จะคว้าร่างโปร่งเข้ามาใกล้ก่อนจะให้กันต์กวีเป็นฝ่ายคร่อมอยู่ด้านบน
“ในเมื่อวีไม่อยากตกเป็นเบี้ยล่าง ก็เชิญตามสบาย”
กันต์กวีหน้าแดงเถือกด้วยความรู้สึกอับอายแต่อารมณ์ที่กำลังจะระเบิดอยู่รอมร่อทำให้ลืมสิ่งเหล่านั้นไปหมดสิ้น มือเรียวชักนำส่วนอ่อนไหวของคนที่นอนอยู่เบื้องล่างให้แข็งขืนก่อนจะหยัดตัวขึ้นและค่อยๆขยับตัวกดน้ำหนักลง
ทันทีที่ถูกสอดใส่เข้ามาคิ้วเรียงตัวสวยก็ขมวดเข้าหากันแน่นก่อนจะพรูลมหายใจยาวเมื่อรับความเป็นตัวตนของอีกคนเข้ามาได้จนหมดสิ้น
กษิดินทร์กัดฟันแน่นเมื่อถูกความคับแคบและอุ่นร้อนโอบล้อมจนความปรารถนาแทบทะลักทลาย ยิ่งเมื่อร่างด้านบนขยับสะโพกขึ้นลงไปมาทำให้มือใหญ่ต้องคว้าเนินเนื้อที่สะโพกมนเพื่อช่วยเร่งจังหวะขยับให้เร่าร้อนรุนแรงยิ่งขึ้น
“อา...วี...ดี...ดี...อือ...”
เสียงทุ้มเอ่ยครางในลำคอด้วยความพึงพอใจ แทบทุกสัดส่วนเครียดขมึงตึงก่อนจะบรรลุความปรารถนาก็คว้าต้นคอของร่างที่ขยับอยู่ด้านบนเข้ามาแนบจุมพิต ช่วงล่างก็ขยับรัวเร็ว เร็วขึ้นจนกระทั่งทุกอย่างจะหยุดนิ่งเมื่อมือใหญ่คว้าร่างโปร่งมากดกอดแน่นพร้อมกันนั้นกันต์กวีก็รู้สึกอุ่นวาบไปทั่วช่องท้อง
ลมหายใจหอบระรัวก่อนสองร่างจะทิ้งตัวลงนอน กันต์กวีใช้แผ่นอกกว้างหนุนนอนฟังเสียงหัวใจเต้นระทึก ปลายนิ้วแข็งแรงเกลี่ยปอยผมสีเข้มให้พ้นดวงหน้าหมดจดก่อนจะแนบจุมพิตลงบนหน้าผากด้วยความรักใคร่
พอกันที...
นับจากวินาทีนี้เป็นต้นไป “ความแค้น” จะยุติลงเสียที
เขาจะไม่ปล่อยให้อะไรก็ตามมาทำลายความสุขของเขาทั้งสองคนอีกแล้ว
หลังจากที่เด็กหนุ่มเดินออกมาจากห้องของอดิเทพแล้วนั้นก็เดินเตร็ดเตร่ตามทางไปเรื่อยเปื่อย ในใจก็เฝ้าครุ่นคิดไปต่างๆนาๆว่าภายในห้องสี่เหลี่ยมนั้นจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกหดหู่
“เขาจะทำอะไรกันมันก็ไม่เกี่ยวกับเราสักหน่อย”
เสียงใสเอ่ยก่อนจะเดินไปเรื่อยๆ ก่อนจะยกแขนขึ้นมาเพื่อจะดูนาฬิกาแต่ปรากฏว่าท่อนแขนว่างเปล่าเพราะของที่เคยติดตัวตลอดพังเสียหายไปแล้ว
“ผ่านไปหลายชั่วโมง คงเสร็จธุระกันแล้วมั้ง”
เอ่ยบอกกับตัวเองก่อนจะถอนใจ ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็เห็นแต่ภาพคนตัวโตตระกองกอดอีกคนไว้ในอ้อมแขน ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกริษยาอยู่ลึกๆ
อ้อมแขนนั้นแลดูอบอุ่นจนเขาอยากเป็นฝ่ายถูกกอดแต่ก็รู้ว่าคงไม่มีวันนั้น
“จะเศร้าไปทำไมวะไอ้เจฟ นั่นมันความสุขของเจ้านายนะเว้ย”
ทันทีที่เดินมาถึงห้องของอดิเทพเด็กหนุ่มก็เอาหูแนบกับบานประตูเพื่อฟังเสียงแต่ก็ต้องเซถลาไปด้านหน้าเมื่ออยู่ๆคนจากอีกด้านของประตูของเปิดออกมา เมื่อเห็นว่าอีกคนกำลังเสียการทรงตัวร่างสูงก็ยื่นมือไปรั้งตัวไว้
เด็กหนุ่มรีบผละตัวออกทันทีก่อนจะยืนก้มหน้าซ่อนริ้วสีแดงจากๆบนผิวแก้มบางไว้
“หายไปไหนตั้งนาน พี่กำลังจะออกไปตามหาอยู่เนี่ย”
“ก็บอกแล้วไงครับว่าไปซื้อของ”
“เด็กโง่...ซื้อของอะไรไม่เห็นมีสักถุง”
“ซื้อแล้ว กินหมดแล้ว”
ชายหนุ่มยิ้มอย่างเอ็นดูก่อนจะยกมือใหญ่ขึ้นลูบเรือนผมอ่อนนุ่มสีคาราเมล
“ผมไม่ใช่เด็กนะ”
มือเล็กรั้งมือใหญ่ไว้ อดิเทพหัวเราะในลำคอก่อนจะกอดคอตัวส่วนสูงน้อยและพากันเดินเข้ามาในห้อง
“คนรักคุณไปแล้วเหรอ”
“สนใจจริงนะ”
“ก็เพราะเขาเป็นคนรักของคุณนี่นา เลยอยากรู้”
“เขาไปแล้วล่ะ มีคนมารับน่ะ”
“คนรักของคุณซะเปล่า ทำไมไม่ไปส่งเขาล่ะ ถ้าผมมีแฟนแบบคุณนะรับรองได้เลิกกันแน่”
“จริงเหรอ งั้น...มาลองเป็นแฟนกันไหม”
เด็กหนุ่มหน้าเหวออ้าปากค้าง เจอประโยคเด็ดจังๆเข้าไปทำให้น้ำท่วมปาก พูดไม่ออกบอกไม่ถูก
“แต่คุณวี”
“ฉันกับวีเราเป็นเพื่อนสนิทกัน เรียกพี่น้องเลยก็ว่าได้ ฉันแค่อำนายเล่นไม่คิดว่าจะจริงอะไรขนาดนั้น”
อดิเทพสื่อความหมายถึงเรื่องหลังจากที่เด็กหนุ่มเดินออกไป แต่เจฟฟรี่กลับคิดว่าที่แท้เขาก็แค่โดนเย้าแหย่เล่นเรื่องขอเป็นแฟน
“ใช่ครับ มันก็แค่เรื่องล้อเล่น”
นัยน์ตาสีจางอ่อนแสงลงจนอีกฝ่ายต้องเดินเข้าไปใกล้และช้อนคางให้ใบหน้ามนเงยขึ้น
“เป็นอะไรไปอยู่ๆก็เงียบ ไม่สบายเหรอ”
มือใหญ่วางมือลงบนหน้าผากเพื่อวัดอุณหภูมิ ร่างกายก็ปกติดีนี่นา
“วันนี้ผมรู้สึกเหนื่อยๆ ขอตัวกลับก่อนะครับ”
เมื่ออีกคนหันหลังเตรียมจะเดินห่างออกไป มือใหญ่รั้งไหล่บอบบางไว้ก่อนจะกอดเด็กหนุ่มจากทางด้านหลัง ริมฝีปากหยักบางแนบกับใบหู
“คืนนี้ อยู่กับพี่เถอะนะ”
2BCon...
(มาอัพแล้วนะคับ ^^ ไม่ว่าจะทำอย่างไร NC ของไนท์ก็ยังไม่พัฒนา เรียกได้ว่าไม่กระดิกเลยมากว่า 555+ :laugh:หากทำให้ทุกท่านหมดอารมณ์ก็ขออภัยนะคับ มือใหม่หัดเขียน NC 555+ ขอขอบพระคุณสำหรับทุกๆคอมเม้นต์และการติดตามนะคับ วันที่ 4 นี้ไนท์จะไปจีนแล้ว หวังว่าที่นั่นจะเล่นบอร์ดได้ แล้วจะรีบอัพตอนต่อไปนะคับ
)
หัวข้อ: ~**REVENGE - ทั้งรัก ทั้งแค้น**~Special Part 2 วันนี้ฉันมีเธอ END...Up 17/03/54 (อ่าน 113728 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก