ขออนุญาต คุณ meeza31 ลงเรื่องต่อนะครับ
อดใจไม่ไหวจริงๆครับ
แล้วก็รักเข้าจนได้ Vol.23
“เป็นห่าอะไรวะ....กูถามพวกมึงสองตัวอ่ะ...” หนุ่มร่างท้วมยืนมอง
ไอ้ส้มที่ไปหลบอยู่หลังไอ้ไกร
ไอ้ห่าไกรก็เสือกทำห่าอะไรวะ
ดูมันยังกางปีก อย่างกับปกป้องคุ้มครองลูกนกตัวน้อยงั้นแหละ
มันลืมแล้วหรือไง ไอ้ส้มกับมันน่ะ หมัดหนักพอกัน
เรื่องแค่นี้ทำมาแหย ไอ้ลูกหมาเอ้ย
“เป็นห่าอะไรกันวะไอ้สองตัวนี่....มีอะไรก็รีบ ๆ บอกซะทีสิวะ...ยืนนาน ๆ กูเมื่อยหัวเข่า” ไอ้หมูทรุดนั่งลงกับพื้น ตามด้วยไอ้อาร์ต
“ใช่....กูก็ว่างั้นแหละ...ยืนทำหน้าโง่อยู่อีก...กูสองคนยืนจนเมื่อยแล้วนะ” ไอ้อาร์ตเงยหน้าขึ้นมองอีกสองคนที่ทำหน้าไม่ถูก ไม่รู้จะหน้ายังไงดี
จับสังเกตไอ้สองตัวนี้มานานแล้ว
แหม...ทำเป็นทะเลาะกัน นึกว่าจะตบตาได้งั้นเหรอ
เห็นไอ้ไกรลุกไปกลางดึก
แล้วไอ้ส้มก็ไปด้วย
เลยแอบย่องออกมาดูพร้อมไอ้หมู
ทันได้เห็นช็อตเด็ดพอที
แหมไอ้สองตัวนี่ มันพลอดรักกันซะหวานฉ่ำ ไม่กลัวเล้ย
ว่าจะมีใครผ่านมาเจอ
“ไอ้หมู....มึงห้ามว่าส้มนะ....กูผิดเอง...กูกะส้มรักกัน....ถึงพวกมึงด่า
กูก็ไม่เลิกรักส้มหรอก...ถ้าอยากโกรธมึงก็โกรธไปเลย
อยากเลิกคบกับกู...กูก็ไม่ว่าหรอก” ไอ้หมูกับไอ้อาร์ตยังไม่ได้ถามอะไร
ไอ้ไกรเสือกร้อนตัว หลุดพูดออกมาเป็นชุด ๆ
เล่นเอาทั้งไอ้หมูและไอ้อาร์ตส่ายหน้า
ไม่ใช่ควายนะเว้ย ถึงได้ดูไม่ออกว่าไอ้ส้มกับไอ้ไกรมันชอบกัน
ถ้าเมื่อก่อนอ่ะ...อาจไม่แน่ใจ
แต่เห็นมันงอนกันไปงอนกันมาที่ทะเลนี่แหละ
โป๊ะเชะ ชัดเลย
แต่อยากฟังจากปากมันสองตัวตรง ๆ
“ไอ้ส้ม...มึงรักมันหรือไงวะ” ไอ้หมูวางฟอร์มทำยังกะพ่อหวงลูกสาว
แต่แอบขยิบตาให้ไอ้อาร์ตโดยที่ไอ้สองตัวนี่ไม่รู้
“รักสิ....พวกมึงจะโกรธก็โกรธกู...อย่าไปโกรธไกรนะ” ไอ้ส้มรีบพูด
ก่อนจะสบตากับร่างสูง ที่มองมา
และจับมือส่งกำลังใจให้กัน
แหม...หวานกันชิบหาย เห็นแล้วอยากตบให้หัวทิ่มทั้งคู่
ช่างไม่รู้เลยว่าท่าทางหวานซึ้งชวนเลี่ยน
ได้สร้างความหมั่นไส้ให้ไอ้หมูและไอ้อาร์ตไปเรียบร้อยแล้ว
เห็นมันตีกันจะตายห่า
โดยเฉพาะไอ้ไกร ด่ามันปาว ๆ ว่ากะเทยมั่งหละ ตุ๊ดมั่งหละ
แล้วเป็นไงล่ะ....สุดท้ายก็หลงไอ้ส้มซะ
แล้วได้ส้ม เกลียดนักเกลียดหนา
แต่มาบอกว่ารักไอ้ไกรซะได้
ดูมันสองตัวตีกันแทบตายสุดท้ายก็มารักกันเอง
บ้าดีแท้ ไอ้สองตัวนี่
“พวกมึงสองตัวชอบกัน...กูก็ไม่ได้ว่าอะไร....ป่ะ...ไป...ไอ้อาร์ต...สงสัยคืนนี้กูกะมึงต้องนอนห้องเดียวกัน” ไอ้หมูและไอ้อาร์ตลุกขึ้น เดินออกไป
ทำยังกับว่าเป็นเรื่องธรรมดานักหนา
แถมยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเสียอีก
เล่นเอาทั้งไอ้ส้มและไอ้ไกรยืนเอ๋อ
คนกลัวแทบตายว่าจะต้องเลิกคบกัน
ว่าจะต้องโกรธกัน ไอ้สองตัวเล่นทำเฉย
อะไรของมันวะ
สายสัมพันธ์และเกรียงไกรเดินจูงมือกันตามหลังอาทิตย์และอเนก
ใบหน้าทั้งคู่ มีแต่เครื่องหมายคำถามเต็มไปหมด
*************************
“ไอ้ส้มมึงไปนอนห้องเดียวกะไอ้ไกรแล้วกัน.....” ไอ้หมูเปิดทางให้อย่างสะดวก
เมื่อกี้เห็นมันสองตัวที่หาด
ทำอะไรไม่อายฟ้าดินเล้ย
สงสัยจะอยากทำกันมาก
อะไรมันจะขนาดนั้นวะ
ไอ้จะไม่เปิดทางก็เป็นการทำลายคู่รักเขาซะอีก
โกรธจะตาย
แต่ก็ต้องทำหน้าเฉยเปิดโอกาสให้มันซัดกันซะก่อน
พรุ่งนี้ค่อยสะสางทีเดียว
มีทั้งพยานทั้งหลักฐาน แก้ตัวยังไงมันก็แก้ไม่ขึ้น
“แต่ว่า....” สายสัมพันธ์แหงนมองร่างสูงที่มองกลับมา
เหมือนจะช่วยคิดว่าจะทำยังไงต่อไปดี
“กู...กูนอนห้องเดียวกับมึงก็ดีอยู่แล้ว” ไอ้ส้มเดินมาหาไอ้หมู ทำหน้าตาจะเป็นจะตายให้ได้
ไอ้หมูอุตส่าห์เปิดโอกาสให้แต่สายสัมพันธ์ก็พอรู้อยู่บ้าง
หมูมันคงจะโกรธเคืองอยู่ไม่น้อย
แต่ว่ามันโกรธเงียบ
โกรธแล้วก็เอาเหตุผลเข้าข่ม
ไม่แสดงความรู้สึกอารมณ์ออกมา ถึงจะบอกให้ไปนอนห้องขุนไกรก็เถอะ
แต่ใจจริง ๆ มันก็คงไม่อยากจะพูดอย่างนี้สักเท่าไหร่นักหรอก
“ทำหน้าอย่างกะคนใกล้ตาย.....กูเห็นว่าพวกมึงต้องไปซัดกันกลางหาดหรอกนะ...ถึงได้เปิดโอกาสให้หรอกนะ”
อเนกตอบกลับทันที
เล่นเอาทั้งขุนไกร
และสายสัมพันธ์หน้าแดงเถือก ยืนบิดมือไปมาทั้งคู่
เห็นแล้วน่าเตะชิบหาย
“แหม...พอทีนี้ทำมาอายนะพวกมึง...ทีทำอ่ะ..ไม่คิดเลยนะ” ไอ้อาร์ตเอ่ยแซว
ทั้งส้มและขุนไกร เลยอายม้วนไปกันใหญ่ มือไม้พันกันจนแทบจะแกะไม่ออกอยู่แล้ว
“กูล่ะง่วงชิบหาย...ออกไปเจอหนังสดของมึงสองคน....กูเลยตื่นเล้ย...” มืออวบอูมลูบศรีษะมนเล็ก
ของสายสัมพันธ์ไปมา
ส้มมันไม่ได้เป็นแค่เพื่อนหรอก
มันเหมือนน้องของเขาคนหนึ่ง อยู่กับมันสงสารมัน เห็นมันมานาน รู้เสมอว่าไอ้ส้มมันไม่เคยมีใคร ไม่เคยรักใคร แต่ถ้ามันกล้ายอมรับว่าชอบไอ้ไกรขนาดนี้ ก็ถือว่า ไอ้ไกรมันคงจะมีดีอะไรบ้างล่ะ ที่ทำให้ส้มมันออกมาปกป้องขนาดนี้ได้ คนอย่างไอ้ส้มไม่เคยเปิดใจให้ใครง่าย ๆ นักหรอก เพราะมันกลัวการผูกพัน แผลเป็นในใจมันลึกมาก ไหนจะความเหงาความโดดเดี่ยวของมัน ที่ชอบเก็บไว้เสมอ ๆ นั่นอีก อยากรู้เหมือนกันว่าไอ้ไกรที่ทะเลาะกับมันทุกวัน
ทำยังไง ถึงเข้าไปอยู่ในใจไอ้ส้มได้
ไอ้ไกรนี่ถึงมันจะแร่ด ๆ ไปบ้าง แต่ก็ไม่เคยเห็นมันเฝ้าตามรับตามส่งใครได้เป็นปีขนาดนี้
แถมที่รู้มา ผู้หญิงของมันแต่ละคนหายจ้อย ไม่มีเหลือ
ที่รู้ก็เพราะสงสัยพฤติกรรมไอ้สองคนนี้มานานตั้งแต่ไปเจอมันนั่งเล่นกันอยู่หน้าบ้านนั่นแหละ เลยช่วยกันกับไอ้อาร์ตไปสืบมา และแอบสังเกตพฤติกรรมมันสองตัวอยู่เงียบ ๆ
มันก็ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลยยยยยยยยยยยยยยยย เอ๊ะม่ายช่าย
หมายถึงว่ามันก็ยังอุตส่าห์จะเล่นบทตีกันต่อ
โดยหารู้ไม่ว่า
เขาและไอ้อาร์ตฟันธงไปเรียบร้อยแล้ว
ว่าไอ้สองตัวนี่มันรักกันแน่ ๆ แต่ก็ยังเกรงใจเพื่อนอยู่เหมือนกัน
รู้ว่าใช่แน่แล้ว ช่วงแรกก็โกรธมันมาก ๆ
แต่สุดท้าย เห็นมันรักกันดี พากันเรียน
ไม่พากันเที่ยว เขาก็พอใจ
“หมูโกรธอยู่หรือเปล่า....รังเกียจหรือเปล่า...ที่เรากลายเป็นแบบนี้” ไอ้ส้มน้ำตาซึม
พอกับไอ้ไกรที่ยืนเงียบ เฉย ๆ ไม่ได้พูดอะไร แต่ในใจมันก็คงคิดเหมือนกัน
“โกรธห่าอะไรของมึงวะ....กูง่วงจะตายห่า...ไปเลยมึงไอ้ส้ม...ผัวมึงยืนตัวแข็งทื่อแล้ว” ไอ้หมูทำหน้าเหมือนง่วงซะเต็มประดา
มองร่างไอ้ส้มแล้วก็สงสารมัน ดูสินั่น น้ำตาจะหยดแหมะ ๆ อยู่แล้ว
“ไม่....ไม่ใช่ผัวซะหน่อย” ดูมันร้องไห้ไป หน้าแดงไป แถมยังปากดีได้ต่อ
โธ่ไอ้ส้มเอ้ย....ที่ไปนอนคราง ไกรจ๊ะ ไกรจ๋า อยู่ที่หาดน่ะ
ไม่ให้เรียกไอ้ไกรว่าผัวมัน แล้วจะให้เรียกอะไรวะ
“มึงก็พูดเกินไปไอ้หมู” ขุนไกรบ่นอุบอิบ หน้าแดงไปด้วยอีกคน
จะให้ยิ้มหรือไง ในเมื่อเพื่อนมันมาเห็นหนังสดจะ ๆ คาตา
แถมมันยังรอให้เขาทำนั่นทำนี่กับส้มจนเสร็จเสียก่อน
แล้วค่อยมายืนดักรอ
เพื่อคุยด้วย ใครไม่อายก็บ้าแล้ว
“ไปเว้ยหมู...กูง่วงว่ะ..คืนนี้ปล่อยให้ผัวเมียเขาพรอดรักกัน....แต่อย่าเสียงดังมากนักนะเว้ย...พวกกูกลัวนอนไม่หลับ” ไอ้อาร์ตทำหน้าเฉยเมย ล้อเลียนสองร่างที่ยืนหน้าแดงอยู่
ก่อนจะก้าวเดินเข้าห้องพร้อมกับไอ้หมูและหันมายักคิ้วหลิ่วตาให้อีก
ทิ้งให้ไอ้ส้มและขุนไกรที่ลอบมองกันไปมองกันมาให้ตกลงกันเอง ว่ามันจะเอายังไงกับคืนนี้ดี
****************************
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
