ที่ต้องหายหัวไปซะนานขนาดนี้ก็เพราะมีอะไรต้องทำเยอะมากครับ มีทั้งงานประจำทั้งจ๊อบเยอะแยะมากมายจะหาเวลาว่างๆนั่งจินตนาการเขียนเรื่องต่อก็ลำบาก ถึงแม้จริงๆแล้วจะเขียนได้แต่ถ้าเขียนได้ไม่ดีก็ไม่อยากเอามาลงอ่ะครับ
เลยต้องใช้เวลามากหน่อยเพื่อเขียนแต่ละตอนๆ แต่ก็ไม่ไหวครับช่วงนี้มันภาระอะไรเยอะไปหมดจริงๆ เขียนงานออกมาก็ได้ไม่ดีอย่างที่หวังเล๊ย แต่ก็จะพยายามนะครับ อาจจะจำเป็นต้องทำให้รอกันสักหน่อยก็คงต้องขออภัยไว้ล่วงหน้าครับ
วันนี้เอาตอนล่าสุดมาลงให้ก่อนนะครับ คิดซะว่าอ่านให้พอหายคิดถึงไปก่อนแล้วจะพยายามรีบหาเวลาเขียนต่อให้เร็วที่สุดละกัน ขอบคุณทุกท่านมากครับที่ยังอุตส่าห์รออ่านกันอยู่
ตอนที่44 ***********************************
วันรุ่งขึ้นผมตื่นมาตอนสายๆแล้วรีบโทรหาน้องก่อนทันที มินบอกว่ามาซ้อมอยู่ที่ม.แล้วเรียบร้อยผมก็รีบตามไป ถึงโน่นก็เกือบเที่ยงเลยพาน้องกะไอ้แมนมากินข้าวก่อน
" แล้วเค้าเริ่มงานกันกี่โมงเนี่ย หือ..."
" บ่ายโมงครึ่งครับ เดี๋ยวต้องไปเตรียมชุดอีกนิดหน่อยก็เรียบร้อยละ แต่เนี่ยตื่นเต้นเหมือนกันครับ"
" หึๆ งั้นก็คิดซะว่ามาเต้นให้งานอีเว้นท์ละกัน จะได้ไม่ค่อยตื่นเต้น"
" อืม... จริงด้วยครับ ฮะๆๆ คิดว่าเป็นงานอีเว้นท์ซะก็ได้ ดีเลยครับ"
" เออ... ก็ดีแล้วว่ะ ยังไงกูก็เชียร์มึงเต็มที่นะเว้ย ทำให้ดีที่สุดอ่ะ" ไอ้แมนให้กำลังใจมิน
" ใช่... ยังไงก็เอาชนะให้ได้นะครับ ถ้าชนะพี่มีรางวัลให้ด้วยนะ"
" อ๊ะ... รางวัลเหรอครับ อะไรอ่า" มินเอียงหน้ามาถามผมคงอยากรู้เต็มที่ ซึ่งก็.... น่ารักอีกละ อยากจูบสักทีแต่คนเยอะแยะว่ะ
" พี่ขออุบไว้ก่อนละกัน เดี๋ยวเย็นนี้ก็รู้" อิอิ ผมแกล้งยั่วให้อยากรู้ซะหน่อย น้องมันก็ทำแก้มป่องเหมือนงอนๆ ที่ผมทำนี่ไม่ใช่อะไรครับ แค่ไม่อยากให้น้องมัวตื่นเต้นอยู่น่ะ จะได้ไม่ประหม่าและมีสมาธิกับการแสดง เห็นมั๊ยผมอ่ะมีสาระนะ หึๆ
-
-
เวทีใหญ่ที่ถูกเซ็ทไว้ใกล้สนามบอลจะเป็นเวทีที่ทำการประกวดครับ ตอนนี้คนก็เบียดเสียดกันเต็มแล้ว ถึงผมขี้เกียจจะไปเบียดด้วยแต่ก็เอาเหอะว่ะ เพื่อน้องมันนะเนี่ย
พอถึงเวลาพิธีกรมันก็ออกมาพล่าม เอ่อ... พล่ามจริงๆนะไม่ได้แกล้งว่า เพราะมันไม่มีสาระอะไรใดๆอ่ะ ทนฟังอยู่พักนึงเด็กที่ประกวดก็ทยอยเดินออกมาโชว์ตัว ดูๆไปก็ชักห่วงนะเด็กๆปีนี้ผมว่าแจ่มๆทั้งนั้นแม้ว่าในสายตาผมไม่ว่าใครก็สู้มินไม่ได้หรอก มินของผมน่ารักที่สุดแล้ว
พอใกล้จะถึงคิวมินผมก็เตรียมกล้องมาถ่ายด้วย และแล้วที่รักของผมก็ออกมาในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นสีครีมที่ขับผิวสุดๆเรียกเสียงฮือฮากันน่าดู เพราะที่รักผมน่ารักขั้นเทพล่ะสิ
" โห... ท่านผู้ชมครับเป็นไงบ้างน้องคนนี้ นี่ผมนึกว่าประกาศผิดไปนะนี่ นึกว่าน้องเป็นผู้เข้าประกวดดาวซะอีก น้องเค้าเล่นสวยน่ารักซะขนาดนี้" ไอ้พิธีกรมันแซวมินซะแล้วครับ ไอ้เวร
" แมร่ง... กวนตีนว่ะ แซวไอ้มินซะแล้ว พิธีกร" ไอ้แมนชักไม่พอใจมั่งแล้ว
แต่มินไม่ได้ใส่ใจอะไรเดินยิ้มออกมาหมุนตัวโพสหน้าเวทีแล้วก็เดินกลับไปรวมแถวกับคนอื่นๆ จากนั้นก็มีสัมภาษณ์อะไรกันไปซึ่งไอ้พิธีกรเวรนั่นพอคิวมินมาให้สัมภาษณ์มันก็ยังคงแซวมินอยู่นั่นแหละ ดีว่าน้องยังยิ้มได้อยู่ตลอดดูมั่นใจดีหรอกนะ ไม่งั้นผมคงขึ้นเวทีไปสอยไอ้พิธีกรปากมอมนี่ก่อนแน่ โทษฐานแซวที่รักกูให้เสียสมาธิ
พอสัมภาษณ์เสร็จเค้าก็ให้น้องๆไปเตรียมตัวเรื่องการแสดงกันต่อ ระหว่างรอมีมินิคอนเสิร์ตมาสลับฉากก่อนด้วย ผู้คนก็เย้วกันมันส์ไป แต่ผมเองมัวตื่นเต้นเพราะไม่รู้ว่าน้องจะแต่งแบบไหนและจะแสดงไปยังไงมั่งอ่ะ ลุ้นโคตรๆ
" อ้าว...พี่ มาเชียร์น้องมินเหรอ" เสียงทักจากข้างหลังพร้อมมือๆนึงมาจับที่ไหล่ผม หันไปดูก็เห็นไอ้พีน้องรหัสผมเอง
" เออ... บอกน้องมันแล้วว่าจะมาเชียร์ว่ะ แล้วพวกเอกเราล่ะ ไปอยู่ตรงไหนกันวะ"
" โน่นแน่ะพี่ ไปยืนด้วยกันดิ" ไอ้พีเอ่ยชวน ผมกับไอ้แมนก็เดินตามมันไปยืนกับพวกรุ่นน้อง
ตอนนี้พิธีกรเริ่มประกาศบนเวที การแสดงแต่ละชุดของน้องแต่ละคู่ก็เริ่มขึ้น ผมก็ยืนมองไปเรื่อย ต้องบอกเลยว่าตอนนี้ยิ่งโคตรจะตื่นเต้นอยากเห็นมินเร็วๆ และในที่สุดพิธีกรก็ประกาศว่าเป็นคิวของมินซะที แสงไฟบนเวทีเริ่มหรี่ลงไปพร้อมกับเพลงที่ค่อยๆดังขึ้น
มินกับน้องเกรซในชุดที่โคตรจะเซ็กซี่เพราะเป็นชุดกระโปรงสั้นรัดรูปประดับลูกไม้สีดำขาว สวมถุงน่องลูกไม้ด้วย แม่เจ้า.... ผมหื่นขึ้นมาทันทีเลยว่ะ ยังกะชุดเมดของพวกแต่งคอสเพลย์ยังไงยังงั้น ทั้งคู่เยื้องย่างออกมาตามจังหวะเพลงช้าๆก่อนที่จังหวะเพลงจะเปลี่ยนไปทันทีกลายเป็นเร็วและเร้าใจ เพลงแรกที่ขึ้นมานี่มันเป็นเพลงอูลาล่าของโชว์เกิร์ลน่ะครับ ก็เต้นกันไปอย่างสวยและยั่วยวนมาก คนดูถึงกับอึ้งพูดไม่ออก
จนกระทั่งเพลงเปลี่ยนไปเป็นเพลงอื่นๆอีกสองสามเพลงได้ผมก็ไม่แน่ใจเพราะเพลงถูกมิกซ์เอาแต่ละส่วนของเพลงต่างๆมารวมกัน ก็ไอ้เพลงเซ็กซี่ๆทั้งหลายอ่ะครับ อย่างของเกิร์ลลี่ เบอร์รี่ ทาทา ยัง ซึ่งทั้งสองคนก็เต้นได้ดีมาก แม้ผมจะอดรู้สึกไม่ได้ว่ามีสายตาหื่นๆรุมจ้องไปที่น้องมัน แต่ก็... เอาวะ ต้องทำใจว่ะ เพราะตอนนี้เสียงคนเฮกันไม่หยุด ยังงี้สงสัยโอกาสชนะจะสูงว่ะ
" โห... สุดยอดเลยว่ะพี่ ยังงี้พวกเราชนะแน่ผมว่า" ไอ้แมนทำท่าทางดีใจซะ ผมก็ยิ้มให้มัน
" เออ... ก็อยากให้ชนะแหละว่ะ แต่ยังมีคนประกวดอีกนี่หว่า"
" อืม... คงเหลืออีกสองสามคู่มั๊ง"
พอมินกับน้องเกรซเต้นจบด้วยท่าสวยสุดๆ ผู้คนก็ปรบมือโห่ร้องกันสนั่นทันที ท่าทางจะชอบกันมาก และแน่นอนผมถ่ายวีดิโอเก็บไว้ทุกช๊อตเรียบร้อยแล้ว อยากดูกันเมื่อไหร่ก็เอามาดูได้เลยทุกเมื่อ
" กูอยากไปหาน้องมันตอนนี้เลยว่ะ เค้าจะให้เข้าไปหามั๊ยวะ" ผมหันไปถามไอ้แมนแต่มันก็ส่ายหน้า
" สงสัยคงต้องรอเลิกก่อนน่ะพี่ ใจเย็นคร้าบ อิอิ"
เซ็งๆนิดนึงว่ะ แต่ผมก็จำต้องรอต่อไป จากนั้นพอสักแปบนึงพอถึงการแสดงของน้องที่ประกวดคู่นึงก็มีเสียงกรี๊ดดังกึกก้องไปเลยอ่ะ และพอมองบนเวทีก็เห็นว่ามีไอ้น้องผู้ชายกับน้องผู้หญิงเดินออกมาช้าๆด้วยกัน น้องผู้หญิงนี่จะเค้าใส่ชุดแบบชุดเต้นลีลาศ คือเป็นคล้ายๆชุดราตรีระยิบระยับแต่จะผ่าสูงมาก ส่วนไอ้น้องผู้ชายนี่มันก็ใส่กางเกงขาม้ากับใส่เสื้อสูทเข้ารูปตัวเดียวไม่ใส่เสื้อข้างในและไม่ติดกระดุมหวังจะโชว์หุ่นซะงั้น แต่มันก็เท่จริงว่ะต้องยอมรับ
เพลงขึ้นมาช้าๆจังหวะคล้ายๆจังหวะแทงโก้มั๊ง ผมก็ไม่แน่ใจอ่ะไม่ถนัดฟังเพลงคลาสสิค แต่ตอนนี้ทั้งคู่ก็ค่อยๆเยื้องย่างออกมาหากันหน้าเวทีและเริ่มเต้นคล้ายๆลีลาศไปด้วยกันด้วยทีท่าที่โคตรเท่และสง่ามาก ผมเองอ่ะไม่ใช่ว่าจะชอบมองผู้ชายนักหรอกนะ ยกเว้นที่รักผม หึๆ
แต่พอได้เห็นไอ้น้องผู้ชายคนนี้แล้วบอกได้คำเดียวว่ามันเท่มากจริงๆ ลีลาท่าทางของมันเรียกเสียงกรี๊ดได้ตลอดไม่ต่างกะดาราเกาหลีเลย ยิ่งมันเต้นเนิบๆช้าๆไปตามเพลงนี้มันยิ่งดูเด่นว่ะ เด่นจนผมกลัวเหมือนกันเนี่ย
" เฮ้ย... ไอ้เด็กนี่มันใครวะ กูรู้สึกว่ามันฮอทจังว่ะ มีแต่หญิงกรี๊ด" ผมหันไปถามไอ้แมน
" อืม... เมื่อกี๊เห็นประกาศว่าเป็นเด็กบริหารฯอ่ะพี่ รู้สึกมันจะฮอทมาก พวกเด็กปีหนึ่งด้วยกันอ่ะรุมกรี๊ดมันทั้งนั้น พี่ดูดิ รุ่นพี่เองก็ด้วย"
" เหรอวะ เออ... เห็นละ.... มีแต่คนกรี๊ดจริงๆ ยังงี้น่ากลัวว่ะ ท่าทางมันคงคะแนนล้นหลามแน่"
" อืม... จริงด้วยพี่ แต่หวังว่ามันคงไม่ชนะพวกเราหรอกน่า" ไอ้แมนพูดสีหน้ากังวล ผมก็กังวลว่ะ คู่แข่งที่น่ากลัว.....
ขณะที่ทุกๆคนกำลังเคลิบเคลิ้มไปกับลีลาสง่าๆนั้น อยู่ๆเพลงก็เปลี่ยนจังหวะไปเร็วขึ้นอีกครับ เป็นเพลงฝรั่งอะไรสักอย่างที่ผมไม่คุ้น แต่ที่เรียกเสียงเฮอย่างสนั่นเลยก็คือ ไอ้หล่อเท่นั่นมันหันไปคว้าไมค์จากขาตั้งด้านหลังมาร้องตามซะงั้นแถมเต้นไปกับน้องผู้หญิงนั่นด้วยลีลาสุดมันส์ เรียกว่าตอนนี้ผมหูอื้อไปแล้วเพราะเสียงกรี๊ดยังกะมาดูคอนเสิร์ตนักร้องเกาหลี
" แมร่งเอ๊ย... มันสุดยอดจริงว่ะ ยังงี้ยิ่งน่ากลัว มินจะชนะมันได้มั๊ยวะเนี่ย" ผมยิ่งกังวลหนัก ไอ้แมนก็ส่ายหน้าไปเหมือนกัน
" จริงว่ะพี่ ชั่วโมงนี้ไอ้เด็กเวรนี่แม่งโคตรเด่นเลย เสียงกรี๊ดนี่ดังกว่าตอนมินเต้นอีกอ่ะ ชักห่วงเหมือนกัน"
" เออๆ เอาวะ ก็รอลุ้นไปละกัน กู... ชักเซ็งว่ะแมร่ง.... " บ่นไปก็เท่านั้น เฮ้อ.... ไม่รู้จะทำไงว่ะ ก็ได้แค่ยืนดูไอ้โคตรเท่นั่นมันร้องจนจบ แมร่ง... เก๊กหล่อได้ตลอดไม่มีหลุดจนน้องผู้หญิงที่เต้นอยู่ด้วยกันยังดูด้อยไปเลยว่ะ ยังกะเป็นแค่แดนเซอร์ให้มันเฉยๆ
พอโชว์จบปั๊บเสียงกรี๊ดสนั่นจนต้องปิดหูยิ่งกว่าที่มินจบการแสดงเมื่อกี๊อีกอ่ะ ใจผมตอนนี้ต้องยอมรับว่าไม่กล้าลุ้นแล้วครับ อะไรๆมันออกมาชัดซะขนาดนี้ อ่อนใจเลยว่ะ
" เอาล่ะครับ.... ชมการแสดงชุดสุดท้ายกันไปแล้ว เป็นยังไงกันบ้างคร้าบ" พิธีกรมันออกมาถาม ตามด้วยเสียงกรี๊ดสนั่นอีกระลอก
" และขณะนี้นะครับ เราจะพาทุกท่านเข้าสู่ช่วงการประกาศผลที่ทุกท่านรอคอยกันซะที ขอเชิญผู้เข้าประกวดทุกท่านพร้อมกันบนเวทีเลยครับ"
สิ้นการประกาศเด็กที่ประกวดทุกคนก็เดินแถวกันขึ้นมาบนเวทีทั้งชุดที่ใส่แสดงเมื่อกี๊ ผมเห็นมินดูตื่นเต้นมากๆตาก็เหมือนมองหาอะไรอยู่ เดาเอาว่าน้องคงมองหาผมมั๊งเลยโบกมือให้ อืม... คงเห็นผมแล้วอ่ะ หันมายิ้มให้ผมละ
" เอาล่ะครับ ต่อไปก็เป็นวินาทีสำคัญที่สุดที่ทุกๆท่านรอคอย ผลการประกวดอยู่ในมือผมแล้วครับ เราจะทำการประกาศโดยเริ่มจากรางวัลรองชนะเลิศอันดับสองก่อนเลย ซึ่งก็ได้แก่... " พิธีกรมันประกาศแล้วก็เว้นช่วงให้ลุ้น ผมจ้องมันสลับกับจ้องมินตาไม่กระพริบ ส่วนมินก็ยืนประสานมือกับน้องเกรซท่าทางตื่นเต้นอยู่
" ได้แก่ คู่จากคณะอักษรศาสตร์ครับ ขอแสดงความยินดีด้วย เชิญทางนี้เลยครับ" ประกาศเสร็จน้องคณะอักษรฯก็กระโดดกันตัวลอย พวกเพื่อนกับรุ่นพี่ๆเอกนั้นที่ยืนดูก็ดีใจกรี๊ดกันสนั่น จากนั้นก็เดินมาด้านหน้าของเวที
" ครับ... ก็ทราบผลกันไปแล้วหนึ่ง สำหรับอีกรางวัลที่จะประกาศต่อไปนี้นะครับ ก็คือรางวัลรองชนะเลิศอันดับหนึ่ง โอเค... งั้นเรามาดูกันครับ รางวัลรองชนะเลิศอันดับหนึ่งของปี้นี้ได้แก่....."
" ได้แก่...... " มันประกาศซ้ำอีกครับ ไอ้ผมก็ลุ้นๆจะตายอยู่แล้ว
" ได้แก่.............. " ไอ้หอกหักนี่.... ดูมัน.........
" ได้แก่คู่เต้นสุดเซ็กซี่จากคณะมนุษยศาสตร์เอกอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวคร้าบ ขอเชิญมายืนด้านหน้ากันเลย ดีใจด้วยนะครับ" สิ้นคำประกาศ ผมอึ้งเลย แมร่งเอ๊ย... มินได้แค่รองเหรอวะ แต่มองไปบนเวทีเห็นมินกับน้องเกรซกระโดดกอดกันหมุนรอบตัวเลยครับ เฮ้อ.... ผิดหวังจนได้กู แย่จังว่ะ
" โธ่เว้ย.... พลาดจริงๆด้วยอ่ะพี่ แมร่ง... เซ็งเลยว่ะ" ไอ้แมนบ่นเอามือกุมขมับเลยครับ
" กูอ่ะเซ็งกว่ามึงอีก แย่เว้ย... แมร่ง...." เก๊กซิมอย่างแรงมากว่ะเนี่ย
แต่รุ่นน้องเอกผมที่ยืนเชียร์อยู่มันก็ดีใจกระโดดโลดเต้นกันน่าดูมีแต่ผมอ่ะเซ็งอยู่กะไอ้แมน ตั้งใจไว้ซะดิบดีว่าน้องมันต้องได้ ดันมาเจอคู่แข่งน่ากลัวสุดๆเข้าให้
" แหม... งั้นถ้ายังงี้สงสัยผมคงไม่ต้องประกาศแล้วล่ะมั๊งเนี่ยว่าใครจะได้ตำแหน่งดาวและเดือนไป แต่ก็โอเคครับ ผมจะขอประกาศว่า ตำแหน่งดาวและเดือนประจำมหาวิทยาลัยของเราปีนี้ ได้แก่............" มันประกาศไปก็มีเสียงเชียร์จากเด็กบริหารดังลั่นเลย ตามด้วยเสียงบูมเอกมัน ก็แหง... แค่นี้ก็รู้แล้วว่ะว่าใครได้ แมร่งเด่นซะปานนั้น
" คู่ลีลาศจากคณะบริหารธุรกิจคร้าบ ขอแสดงความยินดีด้วย" เฮ้อ... ไม่ผิดจากโผจริงๆว่ะ ของเค้าดีจริงต้องยอมเค้า
" ขอเชิญท่านศจ.วิเชียรขึ้นมอบรางวัลด้วยครับ เชิญด้านบนเลย" มันประกาศเรียกคณบดีขึ้นไปมอบรางวัลแล้วก็มีถ่ายรูปกันไป
ผมเห็นมินตอนนี้ รู้สึกว่าน้องจะดีใจมากไม่มีท่าทางผิดหวังอะไรเลยที่ได้แค่รอง ตอนแรกผมยังกลัวนะว่าถ้ามินไม่ชนะแล้วจะเสียใจเพราะก็เห็นน้องมันดูตั้งใจกะงานนี้มาก แต่พอเห็นยังงี้ผมก็สบายใจล่ะ
แต่เอ๊ะ... นั่นไอ้หล่อเท่มันกำลังหันไปคุยกับมินแล้วยิ้มท่าทางกรุ้มกริ่ม เฮ่ยๆ มันยังไงวะ มาคุยอะไรกะเมียกูเนี่ย มินเองก็ยิ้มระรื่นไปกับมันด้วย เฮ้ย... มีถ่ายรูปคู่กันสองคนอีกตะหาก อะไรกันวะเนี่ย....
ตอนนั้นถ้าผมแหวกผู้คนออกไปหน้าเวทีได้ผมคงทำ แต่มันไม่ไหวจริงๆคนยังกะหนอนเลยต้องทนดูมันมาอี๋อ๋อกะมินไปยังงั้น โว้ย.... เซ็งจริงๆ เมียไม่ชนะแล้วยังมีคนมาหม้อให้เห็นคาตาอีก ชักไม่ไหวว่ะ ผมเลยตัดสินใจว่าเดี๋ยวจะเดินออกมาแล้วเลียบข้างสนามออกไปที่หลังเวทีเลยดีกว่า ไม่ไหวแล้วเว้ย...
" เฮ้ย... กูไปก่อนนะพี แล้วเจอกันว่ะ"
" ได้พี่... เดี๋ยวพอวันพี่ซ้อมรับอ่ะ ผมจะไปกับพี่เจมส์นะ" ไอ้พีรับปากผมว่าจะไปงานซ้อมรับปริญญาผมกับไอ้เจมส์น้องรหัสผมอีกคน จากนั้นผมกะไอ้แมนก็เดินออกมารออยู่ตรงแถวๆหลังเวที ก็รออยู่พักใหญ่อ่ะครับจนเซ็งเลยโทรหาน้องแล้วบอกว่ามารออยู่หลังเวที
" รอนานยังครับเนี่ย" มินออกมาอีกครั้งในชุดธรรมดา หน้าตาก็ร่าเริงสุดๆ
" ยิ้มขนาดนี้ไม่เหมือนคนที่ได้ตำแหน่งแค่รองเลย" ผมบอกไป มินก็ยิ่งยิ้มแป้นไปอีก
" โอ๊ย... แค่นี้มินกับเกรซก็ดีใจจะตายแล้วครับ"
" เออ... ก็ดีแล้วว่ะ กูยังนึกว่ามึงจะเสียใจนะเนี่ย" ไอ้แมนพูดขึ้นมา
" ไม่หรอก... ก็คนที่ชนะเลิศเค้าเก่งจริงๆนี่นา แสดงได้ดีมาก ดูแล้วชอบมากๆเลย อ้อ... เกรซมาพอดี" มินบอกแล้วหันไปหาน้องเกรซที่เดินตามมา พอน้องเกรซเห็นผมก็ยกมือไหว้
" แหม... พี่เป้งตัวจริงนี่หล่อกว่าในทีวีอีกนะคะ"
" ฮะๆ ชมเกินไปละครับ พี่ก็หน้ายังงี้แหละ" ผมถ่อมตัวทันที เล่นชมกันซึ่งๆหน้า จากนั้นน้องเกรซก็ขอตัวเพราะแฟนเค้ามารับแล้ว
" มิน... จะกลับยัง เราไปส่งมั๊ย" เสียงทุ้มหล่อดังตามมาอีกครับ หันไปก็.... ไม่ใช่ใครที่ไหน ไอ้หล่อเท่ลีลาเลิศนี่เอง
" ไม่เป็นไร ขอบใจมาก เรามีพี่มารับแล้ว" มินบอกแล้วเกาะแขนผม ทำไมไม่บอกว่าแฟนวะ ผัวเลยยิ่งดี...
" อ๋อ... งั้นไม่เป็นไร เดี๋ยวเราไปก่อนนะ เอ้อ... แล้วอย่าลืมที่นัดกันนะ" อ้าว.... เฮ้ย.... ไปนัดอะไรกันวะ
ผมอึ้งจนต้องหันไปมองหน้ามัน มันก็ยิ้มก้มหัวให้ผมทีนึงเหมือนจะลาแล้วเดินไปเลย
" หือ... ทำไมทำหน้ายังงั้นอ่ะครับ" มินเอ่ยถามผมขึ้นมาก่อน
" มินไปนัดอะไรกะมันน่ะ หือ..." ผมถามไปเสียงแข็งๆมั๊ง มัวแต่มึนว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น
" อ๋อ... ก็ไม่มีอะไร มันเป็นกิจกรรมที่ต้องทำหลังจากได้ตำแหน่งกันน่ะครับ ก็มีไปปลูกป่าชายเลนกับวิ่งการกุศลที่มหา'ลัยเค้าจะจัดอ่ะเลยนัดกันไว้ก่อนน่ะครับ"
" โอเค... แล้วไป แต่ทำไมดูสนิทกับมันจังครับ"
" หือ... สนิท... กะยอร์ชน่ะเหรอครับ" มินทำหน้างง แมร่ง... แม้แต่ชื่อมันยังฟังดูหรูเลย ยิ่งเซ็งว่ะ
" ใช่... "
" ก็คุยกันตอนที่มาเตรียมตัวประกวดเนี่ยครับ เอ... นี่พี่อย่าบอกนะว่าหึงน่ะ" หึๆ รู้เหมือนกันเหรอน้อง
" อืม... พี่ก็แค่แปลกใจที่ดูเราสนิทกันน่ะ ไม่มีอะไรหรอก"
" พี่อ่า... ยังงี้ทุกที ขี้หึงจริงๆเลยนะ" มินบอกแล้วก็ยิ้มๆเอื้อมมือมาดึงแก้มผมจนยืด
" โอ๊ย... เจ็บๆ แกล้งพี่เหรอ ตัวดี มานี่เลย" ผมบอกแล้วก็ดึงน้องมาจะกอดแต่น้องมันดันหลบ
" อย่าพี่... คนเยอะแยะอ่ะ"
" โห... ยังไม่ทันค่ำ สวีทกันซะแล้วพี่ อิอิ" ไอ้แมนแซวขึ้นมาแล้วยิ้มกวนตีน
" เออ... พูดถึงค่ำ งั้นเดี๋ยวรีบไปกันดีกว่านะ"
" หือ...ไปไหนอ่ะครับ" มินทำหน้าสงสัยอีก
" ก็พี่เตรียมรางวัลไว้ให้แล้วไง"
" เอ๋... รางวัล... ก็มินไม่ได้ชนะซะหน่อย"
" ก็... เป็นรางวัลปลอบใจไงครับ"
" โอ้โห... มีรางวัลกันด้วยแฮะ ยังงี้ผมขอมีเอี่ยวด้วยคนได้ป่าวเนี่ย อิอิ" ไอ้แมนเสนอหน้าขึ้นมาด้วย
" เฮ้ย...โทษทีว่ะ งานนี้กูขอแค่สองต่อสองกะน้องมันแค่นั้นละกัน แล้วเดี๋ยวกูจะเอาของฝากไปฝากมึงที่บ้านนะ โอเคมั๊ย" ผมปฏิเสธมันไป แต่มันก็ยังยิ้มๆ
" โอเคคร้าบ... อิอิ ผมรู้ดีว่าพี่ต้องการเวลาส่วนตัว ผมไม่กวนหรอก งั้นเดี๋ยวกลับไปรอที่บ้านดีกว่า เที่ยวให้สนุกนะคร้าบ" มันอวยพรผมก่อนจะแยกตัวเดินกลับบ้านไป ผมกะมินเลยเตรียมตัวจะไปที่รถแต่ก็พอดีว่าพวกรุ่นพี่ๆที่เอกแห่กันมายินดีกะมินกันใหญ่เลยต้องนั่งรอน้องมันอยู่พักนึง กว่าจะร่ำลากันหมดก็รอเกือบครึ่งชั่วโมง ผมงี้แทบหลับ
" ไปกันเลยมั๊ยครับ" น้องเดินมาหาผมด้วยท่าทางตื่นเต้น ผมก็พาน้องไปขึ้นรถแล้วขับพาไปร้านอาหารที่โรงแรมแห่งนึง
เพราะว่าวันนี้ผมอยากฉลองกะน้องสองต่อสองครับ ก็คิดไว้แล้วแหละ ไม่ว่ามินจะชนะมั๊ยผมก็จะพามาฉลองอยู่ดี และนี่ผมจองบุฟเฟ่ต์ดินเนอร์บนเรือล่องเจ้าพระยาไว้แล้วเรียบร้อย ได้ที่ดีซะด้วยเพราะอยู่บนดาดฟ้าเรือชมวิวได้เต็มที่ มินต้องชอบแน่ๆ
" พี่จะพามาลงเรือเหรอครับ" มินบอกท่าทางตื่นเต้นเพราะผมเดินนำน้องข้ามสะพานลงไปที่เรือ
" ครับ... ก็ฉลองกันไง มินชอบมั๊ย"
" ชอบครับชอบ มินยังไม่เคยนั่งเรือยังงี้เลยอ่ะ ดีจังเลยครับ" น้องยังคงตื่นเต้นเพราะตอนนี้มานั่งที่โต๊ะแล้ว โต๊ะนี้ก็ชิดกับราวดาดฟ้ามินเลยชะโงกมองวิวแม่น้ำอย่างตื่นตาตื่นใจ
" วิวตอนกลางคืนยังงี้สวยจังอ่ะครับ"
" หึๆ มัวชมวิวเพลินไม่หิวเหรอ ไปตักอาหารกินกันดีกว่าครับ" ผมชวนน้องไปตักอาหารที่โต๊ะบุฟเฟ่ต์ รู้สึกว่าตัวเองคิดถูกแล้วที่พาน้องมันมากินที่นี่เพราะดูน้องมันจะชอบไปหมดทุกอย่าง
" พี่ครับ ชนแก้วกันหน่อยนะ ฉลองที่... อืม... ที่ได้ตำแหน่งรองอ่ะ ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลยนะ" มินเอ่ยชวนผมชนแก้ว ผมก็ยื่นแก้วไปชนด้วยเบาๆ
" ก็เนี่ย พี่อยากพามาที่นี่นานละ จะได้มีเวลาอยู่กันสองคนซะที พี่เหงาจะแย่ละรู้มั๊ย แต่ไม่มีเวลาว่างๆเลยอ่ะ"
" คร้าบ ผมรู้แล้วว่าพี่น่าสงสาร ก็พี่ต้องทำงานนี่นา มินก็ยังยุ่งๆเรื่องเรียนกับกิจกรรมเนี่ยเลยยิ่งไม่มีเวลาเลย"
อืม... ดีใจแฮะที่มินเห็นใจผมเหมือนกัน เป็นอันว่าเราก็ทานอาหารค่ำกันอย่างเอร็ดอร่อยและเพลินไปกับวิวแม่น้ำยามค่ำคืน โรแมนติคซะขนาดนี้ผมล่ะสุขใจจริงๆ
ตอนขากลับผมก็อ้อนน้องอีกว่าให้ไปค้างบ้านผมคืนนึงเพราะพรุ่งนี้วันเสาร์มินหยุดพอดี น้องมันก็ยอมแต่มีบ่นๆว่าถ้าไปคงไม่ได้นอนเฉยๆแน่ อ่านะ... อ้อยเข้าปากช้างแล้วใครจะยอมให้หลุดไปล่ะ อิอิ
" อุ๊ย... พี่ อย่าเพิ่งครับ" เข้าไปห้องได้ปั๊บผมก็เริ่มทันที กอดน้องมันจากข้างหลังแล้วจูบซอกคออย่างหื่นเลยอ่ะ ใช่... หื่นจริงๆ คอนเฟิร์มเองเลย ใครจะทำไม ฮ่าๆๆ
" ก็อยากกอดอยากจูบให้ชื่นใจอ่ะครับ ไม่ได้ทำยังงี้มาตั้งนานแล้วอ่ะ ขอพี่นะ นะครับ"
" อือ... พี่... มินขอไปอาบน้ำก่อนดีกว่านะ ตัวเหนียวๆอ่า"
" ครับได้ แต่พี่ขออาบด้วยนะ" ผมอ้อนน้องเสียงแผ่ว แบบว่ามันไม่ไหวแล้วว่ะ ผีหื่นเข้าสิงกูแน่ๆ
ผมเลยอุ้มพามินเข้าห้องน้ำไปเปิดน้ำลงอ่าง แล้วก็หันมาจัดการกับเสื้อผ้าของเราให้พ้นๆไป เฮ้อ... ไม่ไหวแล้วว่ะ
" เดี๋ยวดิครับ อาบน้ำก่อนสิ" มินร้องห้ามแต่ผมหยุดไม่ได้แล้วอ่ะ ก็กอดน้องแล้วจูบไม่หยุดครับใต้น้ำฝักบัวนั่นแหละ จากนั้นก็อุ้มน้องลงอ่างไป
" อือ....อ อย่าครับ พี่.... " มินร้องห้ามผมเสียงสั่นแต่ผมหยุดไม่ได้แล้ว จูบน้องมันไปทั่วตัวเลย
เป็นอีกครั้งที่เรามีอะไรกันในอ่างอาบน้ำอีก ซึ่งมันก็สุดยอดจริงๆเพราะผมไม่ได้ทำยังงี้กะน้องมานานเลย เป็นเดือนได้แล้วล่ะ แต่ผมก็ไม่ได้รุนแรงกะน้องนา
หลังจากเสร็จเรียบร้อยผมก็นอนแช่ในอ่างอยู่กับมินยังงั้นแป๊บนึง เวลาได้อยู่ยังงี้นี่มันมีความสุขชะมัดแทบไม่อยากให้เวลาผ่านไปเลย
" ขึ้นได้แล้วครับ ตัวจะเปื่อยแล้วนะ" น้องบ่นแล้วก็ลุกขึ้นจากอ่างไปคว้าผ้าเช็ดตัวมานุ่งอย่างอายๆ ผมก็ยิ้มแล้วเดินตามน้องออกมา แต่พอมาถึงเตียงก็.... ผีหื่นเข้าสิงอีกแล้วว่ะ
ผมกอดน้องไว้อีกแล้วก็จูบไซ้ไปทั่วตัว ยิ่งหลังอาบน้ำแบบนี้กลิ่นสบู่จากตัวน้องมันยิ่งทำอารมณ์ผมกระเจิงหมดเลยว่ะ หยุดไม่ได้อีกแล้วล่ะครับแบบนี้
" อือ... อย่าครับ พี่อ่า.... อยากอีกแล้วเหรอ... เพิ่งทำไปนะ ฮือ.... อย่าครับ" มินปรือตาร้องห้ามผมไป แต่ผมก็ไม่ไหวจะห้ามจริงๆ เครื่องมันติดอีกแล้วอ่ะ
" โธ่... พี่ขอนะครับ ก็มินน่ารักยังงี้นี่นาพี่จะอดใจยังไง อืม... หอมจังครับ" ผมกระซิบข้างหูพลางจูบไซ้ต่อ
" อย่าครับ พรุ่งนี้พี่ก็ต้องไปทำงานนี่ เดี๋ยวก็ไปไม่ไหวหรอก"
" เรื่องเล็กครับ แค่นี้พี่อ่ะไหวอยู่แล้ว ไม่ต้องห่วง" ผมว่าพลางล้มตัวลงไปกับน้องที่บนเตียง เฮ้อ... คืนนี้ยังอีกยาวนานนัก อิอิ.............
-
-
ปรากฏว่าเช้ามาพอน้องปลุกผมก็รู้สึกร้าวไปทั้งตัวเลยว่ะ ยังกะไปค่ายฝึกรด.มาซะงั้น เมื่อยมากๆแล้วก็ไม่อยากจะตื่นเล๊ย สงสัยจะหนักไปจริงๆว่ะเรา
" ไหวมั๊ยครับเนี่ย" มินบอกแล้วก็จะฉุดผมให้ลุก
" แหม... ไหวสิคร้าบ แค่นี้เอง" ผมลุกขึ้นมาคว้าตัวน้องไว้แล้วก็จูบที่คอไปทีนึง
" ไปอาบน้ำแปรงฟันเลยครับ พี่อ่ะ จะได้รีบๆมาแต่งตัวไปทำงาน เดี๋ยวสายนะ" มินเร่งผมจนต้องรีบเข้าห้องน้ำไป พอออกมาน้องก็หยิบเสื้อผ้าไว้ให้ผมชุดนึงแล้ว อืม... ทำหน้าที่ภรรยาได้ดีมาก หึๆ
ลงมาข้างล่างแม่ผมก็ยังไม่ตื่นหรอกเพราะนี่เพิ่งจะหกโมงเช้าแต่ผมก็ต้องรีบไปทำงานแล้ว น้องก็นั่งรถไปกับผมโดยขอลงที่ป้ายรถเมล์แถวหน้าซอยบ้านเพราะโรงแรมที่ผมทำงานมันไกลจากบ้านมินมาก
" งั้นเดี๋ยวตอนเย็นพี่จะแวะไปที่บ้านนะ" ผมบอกน้องก่อนจะส่งลงจากรถ
" ครับ วันนี้มินก็อยากไปเยี่ยมคุณพ่อพี่พอดีเลย พามินไปด้วยนะครับ"
" อืม... ก็ดีเหมือนกัน งั้นเจอกันตอนเย็นๆนะ" ผมบอกน้องแล้วก็รีบขับรถไปทำงานทันที
วันนั้นงานผมก็ไม่มีอะไรมาก ทำๆไปพอชิลล์ๆก็เลิกงานแล้ว สบายว่ะ... ไม่เหนื่อยอะไร ออกจากโรงแรมไปผมก็ขับไปรับมินที่บ้านเพื่อจะมาเยี่ยมพ่อที่โรงพยาบาล
" พ่อครับ ผมมาแล้ว เนี่ย... วันนี้น้องมินก็มาด้วยนะครับเค้าอยากมาเยี่ยมพ่อ ลุกขึ้นมายิ้มรับไหว้ลูกสะใภ้หน่อยสิครับ" ผมพูดไปก็หัวเราะเบาๆ มินก็เอามือตีแขนผมอย่างเขินๆ
" พี่อ่ะ อะไรก็ไม่รู้ คุณลุงอย่าไปฟังนะครับ" มินดุผมแล้วก็หันไปพูดกับพ่อผมบ้างพลางเอื้อมมือไปจับมือพ่อผมไว้ด้วย
" มินอยากให้คุณลุงฟื้นเร็วๆนะครับ สงสารคุณแม่เพราะรอคุณลุงฟื้นอยู่ตั้งนานมากแล้ว รีบตื่นเถอะนะครับ" น้องบอกไปน้ำตาก็เริ่มไหล
" ไม่เอาครับ อย่าร้องไห้สิ เราต้องยังมีหวังนะ เชื่อพี่เหอะนะ" ผมปลอบน้องไปแต่ขณะนั้นเองผมก็ต้องสะดุ้งทันที เพราะมือพ่อขยับครับ
ผมตาไม่ฝาดแน่ๆ มือพ่อขยับผมเลยเอื้อมไปจับมือพ่อไว้ ไม่อยากจะเชื่ออ่ะพ่อพยายามบีบมือผมเบาๆ เบามากๆแต่ผมก็แน่ใจว่าพ่อกำลังขยับมือแล้ว
" แม่ๆ พ่อบีบมือผม คุณหมอครับ คุณหมอ....." ผมตะโกนเรียกแม่เรียกหมออย่างลนลานไปหมด แทบคุมสติไม่ได้เลยตอนนั้น
" ไหนลูก....ไหน... คุณๆ " แม่รีบโผมาที่เตียงจับมือพ่อไว้ มินก็ยืนสับสนอยู่ตรงนั้นผมเลยวิ่งออกไปหน้าห้องแล้วพยายามเรียกพยาบาล
ตอนนี้คุณหมอเข้ามาดูพ่ออยู่ มีเครื่องวัดอะไรไม่รู้ที่เค้าเข็นเข้ามาตรวจพ่อ ผมเองก็ยืนจ้องพ่ออยู่ยังงั้นจนกระทั่ง.....
พ่อลืมตาขึ้นนิดนึงแล้วก็กระพริบตา บอกตามตรงว่าวินาทีนั้นผมดีใจจนไม่รู้จะว่ายังไงเลยล่ะ
" พ่อ............."
**********************************
หัวข้อ: [อาบใจด้วยไอรัก]ตอนอวสานครับ ปลายทางความรักจะเป็นอย่างไร p.39/19-03 (อ่าน 335531 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก