เรื่องนี้ ตอนที่เขียนง่ายที่สุด คือ ...
1) พาร์ทโจ๊ก(เริ่มลงวันนี้แหละ)
2) nc โจ๊กกับเจฟฟรี่ที่ภูชี้ฟ้า(งอน ZakuPz ดูโคนันไม่แบ่งเลยข้ามไปก่อน มีวันหยุดนักขัตฤกษ์ค่อยลงเป็น special ให้นะ อุอุ ได้แกล้งคน อุอุ)
3) nc ลมกับเหยี่ยวที่บ้านของเหยี่ยว(ตอนหน้าโน้นๆ ค่อยติดตามกันไป)
jiki---มี unicorn เหรอ ไอ้เหยี่ยวรู้ได้ตาโตเป็นนกฮูกแน่
namtaan---สู้ๆ ตอนนี้แหละที่ของไม่คิดเคยเจอดันได้เจอ ...จัดของทีไร เผลอไผลนั่งอ่านการ์ตูนจนลืมเวลาทุกที
คนอ่านสู้ๆ คนโพสต์ไว้ลาย...อรุณสวัสดิ์!!!
**************************************************************************************************
ลมเหนือที่รัก
ตอน57 joke's flash#1
------------------
joke's
ผมชื่อโจ๊ก ตกบ่วงเป็นเพื่อนไอ้สัตว์ปีกกับก๊วนบรรดาสิงสาราสัตว์ของมันตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้
ในสตูดิโอชั้น3 ของผมเอง (สิงบ้านไอ้หน้าขนจนมันยกห้องนี้ให้) นาฬิกาส่งเสียงติ๊ดๆ อีก 5 นาทีจะ 6 ทุ่ม วันเวลากำลังจะเคลื่อนเข้าสู่วันใหม่
คิดถึงเมื่อบ่ายที่เพิ่งผ่านมาวันนี้(วันศุกร์) ผมรับงานถ่ายภาพลงโบร์ชัวร์ร้าน MONA SPA ของแม่เมี่ยงคำ กายแสนดีมีงานถ่ายแบบแมกกาซีนอะไรซักอย่างเลยไม่ได้ไปเฝ้าแฟนมัน...ก็ดีไม่งั้นผมคงได้อาละวาดล้มงานนี้แน่
แค่ไอ้สัตว์ปีกขี้หวง มันสมองเท่าขี้เล็บก็ทำเอาอารมณ์เสียไปโข...ช่างมันเถอะ
ผมกำลังมองดูรูปถ่ายกว่า 30 ใบ วางเรียงรายบนโต๊ะ
...รูปของคนๆ เดียว อริยาบทเผลอไม่เผลอ
...รูปของเด็กที่วิ่งอยูในใจผมตลอดวันเวลาที่ผ่านมา
...รูปของ ลมเหนือ
-------------------------------
มันเริ่มตอน ม.3 โรงเรียนวัดหน้าถนนใหญ่
บ้านเป็นอู่ซ่อมมอเตอร์ไซค์ติดกำแพงวัดเลย อยู่กับตายาย น้าชายและน้าสะใภ้มีผมเป็นเด็กคนเดียว
ชีวิตก็เฮฮาไร้สาระตามประสา
ถ้าไม่มีวันนั้น -ตอนย็นเลิกเตะบอลอัดรถชาวบ้านที่มาจอดในวัดเล่นเสร็จ ...เดินออกมา
อ๊างงง น่ารักสุโค่ย!!!

เด็กตัวเล็กๆ ขาวขาวๆ สว่างเจิดจ้ายิ่งกว่าผงซักฟอกโอโม่ ที่สำคัญหน้าตาจมูกปากมัน หวานชิบ!
นางฟ้าตัวน้อยลอยลงโปรดชีวิตของโจ๊กชัดๆ อ้าปากค้าง ลูกชิ้นลูกสุดท้ายหล่น ---หมาพุ่งเข้าชาร์ท...อดแดรกก!? T^TT
เดินใกล้ เสื้อนักเรียนขาวแขนสั้น ตราที่อกเสื้อ แม่ม---โรงเรียนนานาชาติลูกคุณหนูไฮโซเดาะประกิดท้ายซอย
แต่เฮ้ย ...กางเกงลายสก็อตสีเทาฟ้า สวยสัดแบบนี้แกล้งอำเล่นป่าว! รึโรงเรียนมันอินเทรด์น เปลี่ยนยูนิฟอร์มให้เด็กผู้หญิงนุ่งกางเกงได้
"เฮ้ย เข้าบ้าน ยืนเกะกะหน้าร้านนะมึง" ไอ้อาเฮียน้าจอมเขกหัวโป๊ก สมองกูจะไหลไม่ติดเป็นน้องแม่นะ...

"เฮีย..มาไมอ่ะ?" ตายังไม่ละ
"กูน้ามึง หัดเรียกให้มันถูกหน่อย" โหยยย-เพิ่งมาอำ เรียกงี้ตั้งแต่จำความได้แล้ว
"น้าเน้อไรตอนนี้...โอ๊ย" โดนเบิ๊ดอีกรอบ ไม่เจ็บหรอกแกล้งไปงั้นแหละ รักผม ตามใจผมจะตาย ขนาดงานอู่ขี้เกียจช่วยยังไม่ว่าซักคำ
"คุณหนูนั่น คุณแม่เค้าจ้างวินพี่อ้วนให้ไปส่งประจำ"
"ไหงงั้น?" เห็นมีรถส่วนตัวเป็นหาง ติดตั้งกะต้นซอยยัยท้ายซอยทุกวัน ไม่มีมาเดินเมื่อยตุ้มให้เห็นเป็นบุญตาแถวนี้หรอก
"ยุ่งไรเค้าเนี่ย" เงื้อง่าอาจจะโดนอีกรอบ
"หน้าแดง ๆ อย่าบอกนะว่าแอบชอบเด็กนี่ จะฟ้องเจ้" อิเจ้น้าสะใภ้หน้าไทบ้าน ดุโคตร ช่างเข้าคู่กะอาเฮียหน้าหล่อเซอร์แบบเซ่อๆ หุ่นสมาร์ท มาดแมน ตัวเลอะคราบเขม่าน้ำมันซะจริ๊ง
"ไอ้นี่ ทำเป็นรู้ดี เดี๊ยวเหอะ ถ้าถึงหูเจ้ละก็ -มึงตาย" ทำไมจะไม่รู้ ขลุกกันมาตั้งแต่เล็กๆ ให้เรียกน้าเพราะเขินไอ้เด็กเทวดานั่นแน่
.................................
........................................
อ้าว ดูดู๊ เคยนั่งมอไซค์ป่าวไอ้เปี๊ยก เก้ๆ กังๆ แบบนั้นเมื่อไหร่จะได้ไป แล้วสัมภาระมึงจะย้ายบ้านเหร๊อ เป้หลังตราโรงเรียนหรา กระเป๋าผ้าใส่แฟ้มหนึ่ง อีกหนึ่งใบใส่กล่องอะไรโป่งพองซะขนาดนั้น...ไม่รู้ธรรมเนียมการซ้อนมอ-ไซด์รึไง
"เอาตีนเหยียบนี่" เป็นกูง้างที่พักเท้าออก ตีแป๊ะๆ บอก
"....." ตาสวยมองตาม
"อีกขานึ๊ง แบบนี้จะขึ้นคร่อมได้ไง" เท้าเล็กเหยียบผิดข้าง โมโหไรวะโจ๊ก เด็กมันไฮโซมันไม่เคยว๊อย หงุดหงิดตัวเอง
"......" ยังจะเงียบ
"แบบนี้ นี่ๆ " โฮ่ยยย..ต้องให้สอน
ไอ้พี่อ้วนหมีควายมีไรดีวะ ดำก็ดำ ตัวมันเกือบจะ200 โล แคลลอรี่บานเบอะ เหลือที่นั่งซ้อนจึ๋งนึง คนซ้อนจะนั่งบนไฟท้ายอยู่แล้ว
"ยังๆ มึงนี่ เมื่อไรจะได้ไปกัน" หมีควายยังเฉยไม่ทุกข์ร้อน ตาเหล่สาวเดินผ่าน ไม่สนใจลูกค้ามึงหน่อยเรอะวะ กูจะขย้ำคอเด็กมันตายอยู่นี่ ไม่เห็นรึไง
แย่งกระเป๋าผ้ามาถือไว้ซะเอง โอบหลังอุ้มเด็กตัวเล็กขึ้นนั่งเบาะ

ไม่น่าเลย..ไม่น่าจริงๆ
...ผมหอม ตัวก็หอม ผิวเนียนละเอียด
...นุ่มนิ่มละมุนละไมไปหมด
อ๊างงง...พระเจ้าช่วยกล้วยทอด!

ระฆังใบจิ๋ว นับร้อยนับพันตีกันดังกิ๊งกั๊งไปหมด
โลกหยุดหมุนไปนานนน ...ถ้าไม่มี -^-
"ไอ้โจ๊ก-เข้าบ้าน!" เฮียน้าจอมเขกหัวแรงจริง เจ็บจริง สะดุ้งจนไส้ติ่งกระเด็น
เกรี๋ยนกูเด้งข้ามกำแพงวัดไปไหนแล้ว อ้าวเฮ้ย...มอเตอร์ไซค์หายจ้อย แม่เทพธิดาตัวน้อยของพี่หายไปไหนแล้ว
ข่างเหอะ คงฝันไป...?!
เช๊ดดด...กระเป๋าผ้าสองใบในมือกูนี่มาไงวะ!?

------------------
คืนนั้นผมนอนไม่หลับ กระสับกระส่ายย่องลงมาข้างล่าง เจอไอ้เฮียน้าจอมแอบอัดบุหรี่ปุ๋ย ๆ อยู่หน้าบ้าน เครียดไรวะ ปกติเป็นคนดีเหล้ายาไม่แตะ
ตาเคยเล่าว่าก่อนเป็นเด็กเกเร แต่พอผมเกิด แม่ผมตายดันสำนึกได้เปลี่ยนเป็นคนดี ขยันทำมาหากินเป็นเสาหลักของบ้านซะงั้น
----------------------
เลิกเรียนตอนเย็นรีบเข้าบ้าน แวะเวียนอยู่แต่หน้าร้านจนเปื่อย ทุ่มแก่ๆ โน่น...แม่ม ไอ้พี่อ้วนหมีฟายมีลูกลิงเกาะหลังแล่นฉิวผ่านหน้า
แสรดด..โรงเรียนมันอยู่ท้ายซอย ต้องไปรับถึงหน้าประตูอยู่แล้วจะปล่อยเด็กเดินต๊อกๆ มาถึงวินได้ไง
หน้าหง่าวมากเลยไอ้โจ๊ก...โมโหตัวเองโว๊ย!

+^+
แฟ้มสีฟ้าวางหรา บนโต๊ะ..ชิ-ปล่อยให้กูรอ
ไม่ต้องมามองหน้า! (ด่าแฟ้มเฉย)
บรรทัดห้าเส้น กูรู้ ไม่ได้โง่ กูเรียนโรงเรียนวัดเว๊ย ไม่ใช่ฟอร์ๆ พื้นๆ ไทบ้านธรรมดา
เด็กนั่นหัวสูงสะเออะเล่นเปียโน ชื่อเพลงก็อ่านยากชิบ ภาษาปะกิดอี๊ก ตอนฟังต้องปีนกะไดลิง โหนบาร์ต่างระดับขึ้นไปฟังด้วยรึเปล่าวะ :

....................
..........................
เฮ้อ...ถอนใจลูบปกแฟ้ม
ไอ้เปี๊ยกนั่นจะห่วงมึงมั้ยวะ มันจะรู้มัยว่าทิ้งมึงอยู่กะกู (เป็นตุเป็นตะแล่ว โจ๊กเอ้ย)
แปะสติกเกอร์รูปหัวใจเป็นกุรุสขนาดนี้ ต้องรักมึงมากแหง๋ๆ ตอนเอาไปให้ จะยิ้มแก้มป่องมั้ย จะหอมแก้ม ขอบคุณกูรึเปล่า?
จะพูดจ๊ะจ๋าภาษาดอกไม้ ‘พี่โจ๊กเป็นฮีโร่ ช่างแสนดีอะไรอย่างนี้’
อ๊างงง...แม่นางฟ้า แม่เทพธิดาตัวน้อยของไอ้พี่โจ๊ก^o^!!!
"โป๊กกกก!" สววรค์วูบลงเหว-ไอ้เหี้ยมน้าจอม มึง...
"เอาของใครมา ไหนดูดิ๊?"
"ไม่!" แย่งกันไปแย่งกันมา เป็นอิเจ้ขาโหดมาสงบศึกพร้อมคำขาด กูต้องเอาไปคืนไอ้เด็กเทวดาพรุ่งนี้ ..งี้ก็อดคุยกันฉองต่อฉองอะดิ..โด่
--------------------------------------------------------
ดังนรกชังหรือสวรรค์แกล้ง...

ตอนเช้ามีสอบย่อย บ่ายมีซ้อมฟุตบอล ควบมอไซค์แก่ๆ ของที่ร้านมาได้แค่ตอนเที่ยง
ประชาสัมพันธ์โรงเรียนมันคนเยอะยังกะหนอน วันนัดพบญาติรึไง พวกผู้ปกครองมาเจอเด็กนักเรียนแน่นไปหมด
ยายป้าหน้าเหี่ยวประชาสัมพันธ์ฟันเหลือง ดันโยกโย้บอกจะเก็บไว้ให้เอง แค่ประกาศเรียกเด็กออกมาก็ยาวเป็นหางว่าแล้ว เดี๊ยนไม่มีเวลาค้นชื่อหรอกฮ๊า (แฟ้มมีแค่ชื่อย่อ J.L. กับเลขท้าย3 ตัว ไม่ใช่ ...หมายเลขประจำตัวนักเรียน)
ต้องหว่านล้อมอยู่นาน
แล้วกูก็ดันตื่นเต้ลลล! จะมาปวดเยี่ยวไรตอนนี้ฟะ แจ้นเข้าห้องน้ำ...นี่ก็อีก วันนัดพบแรงงานรึไง จะยั๊วะเยี๊ยไปไหน โน่น..นานเลย
เสร็จกัน!!! นางฟ้าสว่างเจิดจ้ายืนโอโม่อยู่นั่น วิ่งซิครับ มือไม้ไม่ต้องล้างหรอก (ทุกทีไม่เคยคิดได้เลยนะ เรื่องแบบนี้น่ะ)
..................
......................
"ไงจ๊ะหนู รอพี่นานมั้ย?"
"....." หน้าเอ๋อๆ ชี้ตัวเอง
"นั่นแหละ พี่มาเรา" ชูแฟ้มตัวประกัน ยิ้มตาปิดเลย โคตะระน่าร๊ากกอ่ะ ...ใจเย็นไว้โจ๊ก เก็บอาการหน่อย
"บอกก่อนชื่อไร กินอะไรถึงน่ารัก" เฮ้ย-ไม่ใช่ ดีดแฟ้มหนี มือสวยเล็กๆ ชะงัก กูก็ชะงัก
"อะ..." ...ทำไมมีแผล อุ้งมือ ข้อมือด้านใน ท้องแขน ถลอก แดงช้ำเต็มไปหมด
"ไปทำไรมา ทำไมแผลเต็มงี้!?" จับพลิกเป็นปลาย่าง
"โอ๊ย พี่ครับ...ผมเจ็บ"
"เฮ้ย..ผม!" เป็นกูเจ็บกว่าอีก ตัวผู้เหรอ ...โกหกป่าว!???

"ดะ.เด็ก.ผู้..ผู้ชายเหรอ?"
"ครับ?" หน้ามุ่ย น้ำตาคลอนิด ๆ ลูบแผลป้อย ๆ ผมลูบหน้าแดงมึนงง อึ้งอยู่นาน กูใจเต้นกะเด็กผู้ชายเนี่ยนะ! +^+
"แฟ้มโน๊ตของผม ขอคืนด้วยครับ" ผายมือเล็กๆ รอ ก้มลงมองอกเสื้อ J.L.
"เอิ่ม...ชื่อ J เหรอ J อะไร?"
"ใจที่รักครับ" เอ๋...ชื่อแปลกแฮะ ใจที่รัก แต่หน้ามันก็แปลกอยู่แล้ว สวยหวานจัดกว่าเด็กผู้หญิงซะอีก (รู้ทีหลังตอนเข้ามหา-ลัย เจอก๊วนสิงสาราสัตว์เลยรู้ว่าโรงเรียนนี้ปักนามสกุลก่อนชื่อ หง่าวเป็นชาติเลยตรู)
"แล้วอยู่ชั้นอะไร ห้องไหน ไม่งั้นพี่ไม่คืนกล่องข้าว" คิดถูกที่เอามาแค่อย่างเดียว กูฉลาดใช้ได้นะเนี่ย 555
"ไม่ต้องคืนครับ ผมมีเยอะแล้ว ให้พี่ไปเลยเป็นตอบแทนที่มาคืนแฟ้มผม"
ง่ะ...ไม่ได้ผล เออดิโรงเรียนหรูขนาดนี้ ไม่รวยได้ให้มันรู้ไป
"ขอบคุณที่เอาแฟ้มมาคืนนะครับ" พูดจาดีจนกูอาย
"ง่า..." เงอะงะจะคืนดีมั้ย โดนฉวยไปซะแล้ว
"...สวัสดีครับ" ยกมือไหว้เร็ว รีบหันหลังออกไป
ตัวเล็กกลางแสงแดด สว่างใสเหมือนจะละลายหายไป
เดินช้าขากะเผลก ...จะรอดมั้ยนั่น อยากเจอหน้ามันอีกครั้ง คราวนี้จะทำตัวดี ส่อนิสัยดีกว่านี้ ให้มันยิ้มใจละลาย-คอยดูฝีมือโจ๊กจัดให้เหอะ!!!
****************************************TBC by puppyluv