หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399

[amito]

key word "แม่คือบ้านของลม"

รู้นะคิดอะไรอยู่ เหยี่ยวขาวเจ้าเล่ห์

[litlittledragon]

ให้คุณแม่มานอนที่บ้านใหญ่แทนใช่ไหมเหยี่ยวขาว

[jiki]

เวลาอ่านตอนที่ลมไม่ค่อยแคร์เหยี่ยวทีไร เราก็จะภาวนาให้ถึงตอนที่สองคนแยกห่างกันเร็วๆจัง
ทำไมน้า~. โลกนี้ทำไมเรามีกันแค่สองคนไม่ได้รึไงเน่ีย

[ease supsnerv]

ตาเหยี่ยวขี้งกจริงๆ

[SuSaya]

เนียนนะพี่เหยี่ยว คุณแม่จะยอมร่วมมือด้วยมั้ยน้อ

[tuckky]

ชั่วร้ายสุดๆเลยอิพี่เหยี่ยว

[Akamei]

เจ้าแผนการจริงๆเหยี่ยวขาว

ขอแผนสำเร็จนะ
5555555555555555

[nan53]

มาต่อเร็วๆนะ อยากรู้ว่าเรื่องจะเป็นไงต่อไป อ่านซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบแล้ว สนุกดี

[kataiyai]

เหยี่ยวจะทำอะไรอีก

ยึดลูกเค้ามาตั้งนานแล้ว จะยึดแม่เค้าอีกเหรอ

[boylove_yj]

 

ลมจ๋า น่ารักอ่ะ


*** อิพี่เหยี่ยว แผนไรอีกอ่ะ ให้แม่ลมจ๋ามานอนที่บ้านแน่เลย 555555555+

[sukie_moo]

เหยียวจะพาแม่ของลมมาอยู่บ้านตัวเองเหรอ

[pummy09]

กร๊ากกกกกกกกกกกก คราวนี้ก็ขึ้นอยู่กะว่าแม่ของลมจะยอมตามเหยี่ยวรึป่าว
ถ้าไม่ยอม ก็ป้ามารีน่านั่นล่ะ ผู้ช่วยชั้นดีเล๊ยยยย

ฮ่าาาาาาา

[hahn]

มารวบยอด 2 ตอนรวด....พี่เหยี่ยวเจ้าเลห์สุด ๆ อ่ะ

[Wnan]

คิดถึงน้องลมค้าบบบ อยากได้

[KilGharRah]

แอร๊ยยยย ในที่สุดก็ตามอ่านเรื่องนี้ทันจนได้
ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกกก ถึงมากที่สุดในโลก แบบว่า..น่ารักทุกคู่เลยอะ
ประทับใจความรักของพี่เหยี่ยวกับน้องลมมากๆ เป็นคู่รักที่เชื่อใจกันเสมอ 

แต่ถ้าจริงๆ..เค้าก็แอบชอบคู่2Jแบบมากๆเลยหล่ะ 
สองคนนี้น่ารักมากๆ ชอบเวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกัน พี่เจฟเราพี่โจ๊กซะอยู่หมัด ยิ่งอ่านยิ่งเขินแทน 

มารอตอนต่อไปนะคะ อยากรู้ว่าพี่เหยี่ยววางแผนอะไรไว้ 

[dek_jun_rai]

เหอะๆ... คิดไรอ่ะเหยี่ยว   

[puppyluv]

ลมเหนือที่รัก
ตอน155 all aboard!!!  ได้เวลาออกเดินทาง
------------------------------

yeaw’s

                เช้าตรู่วันอาทิตย์ วันรุ่งขึ้น จะได้ไปเที่ยวกันแล้ว เย๊~~~^0^~~~
ตักบาตรพระหน้าบ้านเสร็จกำลังจะเดินเข้า รถยนต์ของที่บ้านปาดเลี้ยวเข้ามาพอดี

“คุณ~แม่!” ร่างบางหน้าตื่นเสียงดัง วางมือจากทุกอย่าง
“ลม ลมจ๋า~ลูก!”
“คุณแม่คร้าบ”
“ลูก ลูกแม่~”

               คุณนายรมย์ฤดีตัวจริงเสียงจริง ยิ้มเผล่ออกมาพร้อมน้องผู้หญิงเพิ่งจบ ม. ต้น  2 คน
วิ่งเข้าหากอดกันกลม นัวเนียเป็นเกลียวแกะไม่ออก
ป้า แอนเดรียน่า หัวทอง ผม 4 คน...หมดความหมายทันที (-.-)
สองคนแม่ลูกกิ๊วก๊าวดีใจเหมือนเด็ก แนะนำให้รู้จักกันยังกระหนุงกระหนิงต่อไม่มีสนใจ
              แหกขี้ตาตื่นเช้าโคตรให้ตัวเล็กโดนฉกต่อหน้า ทำใจตั้งแต่เมื่อคืนเจอของจริงเข้า
อารมณ์เหมือนผักกาดกลางแดดร้อนเปรี้ยง โดนน้ำเดือดเทลวกซ้ำยังไงยังงั้น
               วัยรุ่นเซ็ง...+^+!!!

“โรมมี่กะมัมมี๊เค้าเหมือนเราแม่ลูกเลยเน๊อะ” แอนเดรียน่ายิ้มสวยเกี่ยวเกาะเอวแม่ตัวเองบ้าง
"จ้า ลูกสาวของแม่" ป้ามารีน่าอีกคน
"Me too, your son ...gim-me some love" ไอ้เจือกแบรด พริตของโจกี้ Y^Y

                คู่แอนเดรียน่ากับป้ามารีน่าฉอเลาะออดอ้อนกันมั่ง คนแม่กอดตอบลูกแหง่สาวสวย
หัวทองได้ทีโอบกันใหญ่ 3 คน ทิ้งนกเหยี่ยวยืนเดี่ยวบ่จอยเพียงตัวเดียว
                ไม่ไหว...อย่างงี้มีเคลียร์

“มาร์โค!” ดึงแขนน้องส่งรหัสลับ
“หื๊อ...โปโล?” จะเอาเหรอ น้องตอบนิ่วหน้าสงสัย ป้าส่ายหัวยิ้มๆ รู้แกว
“โน่น ฉกโรมมี่มาให้พี่!” ผมเผด็จการสั่ง
(เพี๊ยะๆ)/“นี่เลย ฮึ่ม!” โดนป้าตีแขนทั้งคู่
“โอ๊ย---แม่คร้าบ"
"เจ็บ---แม่อ๊ะ!” ผม/แอนเดรียน่าร้องดัง

“เรื่องนี้แม่จ๋า ห้าม!” เจ้าแม่ดุสองคนพี่น้อง
“แม่จ๋า ตีผ๊ม”
“แม่จ๋าอ่ะ บอกอเล็กซ์ซิ” น้องโอดอีกรอบ

               เป็นโค๊ดลับ มีเรื่องฉุกเฉินจะเล่นอะไรพิเรนทร์ ให้เล่นละครแกล้งๆ
ต้องถามรับส่งกันก่อน ‘Marco-polo’
แม่จ๋า คือคำเรียกแม่ของน้อง ผมใช้ตอนอ้อน ส่วนพ่อเราสองคนเรียก ’แด๊ด’ เหมือนกันเป๊ะ
                 ทำไงล่ะทีนี้ ได้แต่ขัดใจบรมจ๊อด เบะปากยื่น ชกต้นไม้ใบไม้หน้าบ้าน
เหวี่ยงขาเตะโน่นเตะนี่ กระทั่งกระโดดตบเรียกความสนใจก็แล้ว
เด็กตัวขาวกับแม่ยังไม่มีชายตา อ้อล้อกันอยู่ไม่ห่าง...
                จนน้าแดงหัวหน้าแม่บ้านกับเด็กรับใช้หัวร่อคิกคักเดินผ่าน เลยหันกลับมาอีกที
ทุกคนเข้าบ้านหมดแล่ว...ไม่มีสนตรูเลย กระซิกๆ (Y^Y)

                ไอ้เหยี่ยวกระทึบตูมๆ หัวเสียขึ้นมาอาบน้ำจัดการตัวเอง
ถ่ายมิวสิค เปิดฝักบัวแล้วสะบัดๆ เหมือนไอ้โชคดีเวลาอาบน้ำ
(เกลียดตอนนี้ บทนี้เจรงว๊อย อ่านข้ามไปเลย T^T ขอร้อง; เหยี่ยวเอง)

                 ออกมาเจอโจ๊กแต่งตัวแล้วเสร็จพร้อมอุปกรณ์ยืนรีรอจะเคาะประตูพอดี
บุ้ยใบ้ข้ามไปห้องตัวเองงานกรรมกรอีกงาน
                 รีบช่วยกันอพยพค้างคาวผมยาวไปนอนโซฟาห้องนั่งเล่น บริเวณเดียวกันกับโต๊ะทานข้าว
ข้างๆ กัน...สองคนแม่ลูกสุมหัวดูทีวีจอยักษ์ งานดนตรีช่วงลมเหนือเดี่ยวเปียโนเพลงหวาน
แผ่นที่โจ๊กจัดให้เมื่อคืน หัวทุยเล็กๆ นั่นซบต้นแขนแม่แน่น เกาะติดหนึบเป็นลูกลิง

                  อือ...อิจฉาว่ะ ทุกทีคนโดนกอดต้องเป็นกู
อยากปล่อยโฮ TT^TT กลางบ้านตัวเอง

                  เด็กเชิงขอ ชูแผ่นวีดีโอของพี่ตาคมให้มา
พ่อบ้านใหญ่ที่ปากหนักเป็นใบ้อยู่ทุกวันรีบรี่มารับให้เด็กผู้ชายอีกคนจัดการให้

“คุณพ่อบ้านครับ ผมขอใช้วีดี---/มาครับ”
“อ่า คุณแม่---”
“นั่งเลยครับ นี่รีโมท” คนรับใช้
“ขอบคุณครับ”
“ขอบคุณนะคะ...งานวันก่อนน่ะเหรอลูก”

                จอเริ่มฉายให้เห็นนักดนตรีประจำที่ พิทักษ์เทพยืนนิ่งแล้วกางมือจะเริ่มวาดไม้บาตอง

“ครับ วงเล่น 2 เพลง ช้ากับเร็ว ลมเล่นด้วยเพลงสาม แล้วก็โซโล่เดี่ยวอีกเพลงตอนบ่าย”
“อ๋อๆ เหรอ”
“คุณแม่จะดูตั้งแต่เริ่มทั้งหมดหรือดูแค่ลมเล่นก่อนครับ?”
“ดูแค่ที่ลูกเล่นก็พอ ไว้ค่อยไปดูบ้านเราเองอีกทีก็ได้”
“งั้น นี่ๆ เพลงนี้ โชแปงจอมโหดครับ” เด็กกดนิ้วเลื่อนข้ามไปข้างหน้าจะถึงเพลงเปียโนคอนแชร์โต้ กระแทกกระหึ่มบาดคอ
“อืมจ๊ะ...”

               แล้วก็เงียบ ตาจ้องจอแน่วแน่ตั้งใจมั่ก
กูน้ำตาจะไหล ไม่เห็นหัวกันไม่ว่า ไม่เรียกเหยี่ยวเลยซักคำ อือ~
คิดถึงหัวอกเจสเตอร์ตัวพ่อที่อยู่หลังบ้าน ปล่อยตัวเมียกับลูกอยู่เพ็ทชอปข้างหน้าแล้วโดนฉกไป
เศร้าชิบๆๆๆๆๆๆ

               เอาน่าเหยี่ยว ปล่อยวันนี้ซักวัน ถึงยังไง ป้ามารีน่าเห็นด้วยฉลุยอยู่แล้ว
แผนการขั้นต่อไปเหลือแค่แม่เค้าอย่างเดียว เน้นๆ

              สูดหายใจเข้าปอดลึกๆ หลายๆ เฮือก...แล้วก็ โชว์ไทม์
3,2,1 go go go แผนการณ์---

“คุณแม่ทานของเช้าก่อนดีมั้ยครับ อีกครึ่งชั่วโมงก็ออกกันแล้ว...ลมครับ ไปอาบน้ำแต่งตัวมะ”
“เดี๋ยว..."
"มาเร็ว!”
“ก็ดีนะคะ ไปค่ะลูก” คุณนายเห็นดีด้วย เยี่ยยยยยม ^^

              ไม่สนเด็กชี้มือจอวีดีโอค้างเติ่ง กูคว้าข้อมือดึงลุก ฉ.ก.
ฉกลักพาต่อหน้ามารดาเค้าของจริง
ชวนคุณแม่ทานของเช้า ไล่คุณลูกไปแต่งตัว
ปล่อยสองเลดี้ผู้ยิ่งใหญ่คุยกันเพื่อจะได้อาศัยจังหวะลุกเสียม้า อิอิ

               คุณแม่ค้นกระเป๋าดึงกล่องกุกกัก แล้ววางมาลัยดินหอมพวงใหญ่
ประดิษฐ์ประดอยสวยงามวิจิตรบรรจงที่ข้อมือป้ามารีน่า
มีผมยืนใกล้เผื่อช่วยแปลภาษายามติดขัดเพราะป้าพูดไทยได้ไม่ชัดแต่ฟังเข้าใจทะลุระดับหนึ่ง

“ไม่นึกว่าจะเจอ ลูกเหยี่ยวโทรไปบอกเมื่อวาน ก็ตั้งใจจะมาขอบคุณคุณมารีน่าด้วยตัวเองค่ะ”
“เรื่องอะไรหรือคะ?” ป้างงๆ แต่ยิ้มกว้างตาโต ชื่นชมมาลัยคล้องข้อมือ ป้าบ้าของไทยๆ อยู่แล้ว เรือนไทยปีกขวานั่นพ่อก็สร้างไว้ให้ป้าโดยเฉพาะ
"อาจไม่ใช่เรื่องใหญ่โต แต่สำหรับเราแม่ลูกแล้วมันสำคัญมากเชียวค่ะ"
"คะ?"
“เรื่องที่คุณเคยช่วยดิชั้นกับครอบครัว แล้วก็เคยช่วยชีวิตลูกลมตอนเด็กๆ ไว้น่ะค่ะ” คุณนายรมย์ฤดีแถลงตรงไม่อ้อมค้อม

                 ซักถามความได้เรื่อง บรรยากาศยินดีปรีดาเกินกว่ารายการตามหาคนหายได้เจอกัน
เรื่องเคยช่วยเหลือให้โลหิตช่วยคนของผมช่วงเป็นเด็ก ที่ถูกหามส่งโรงพยาบาลเพราะแพ้ผงชูรสจนตกเลือดในช่องท้อง
                  ป้าอ้าปากค้าง ไม่คิดว่าตัวต้นตอจะอยู่ตรงหน้า
ถามย้ำซ้ำอยู่นั่น เด็กคนนั้นคือโรมมี่คนนี้หรอกหรือ!?
ยิ่งคุณแม่ขอบคุณเรื่องแด๊ดสั่งให้ทนายของบริษัทมาช่วยเรื่องฟ้องล้มละลายเข้าไปอีก 
กำลังจะเริ่มรายการต่อยหอย...

“อิมพอสซิเบิล ...ไม่น่าเชื่อ” ป้าหันมาหาจริงจัง
“เชื่อเถอะค่ะ”
“จริงๆ เหรอคะ โรมมี่คนนี้ ตอนนั้นดูเด็กผู้หญิง ตัวเล็กๆ---” ป้าจุกอก จนด้วยคำพูดตัวเอง
“ผู้ชายค่ะ เด็กชายลมเหนือ ไม่เฉพาะแค่นั้นนะคะ ท่านประธานอาทิตย์กรุ๊ปก็มีส่วนช่วยบ้านอิชั้นเหมือนกัน”

“อ่า ยังไงเหรอคะ”
“ที่บ้านเคยรับส่งของให้โรงแรมกับบริษัทค่ะ แล้วโดนฟ้องล้มละลาย ทนายของทางคุณช่วยเอาไว้”
“โลจิสติกส์ครับ คุณแซม สุรกิจทนายความจากเรา” ผมอธิบายกระชับ ระบุชื่อทนายใหญ่ของบริษัท
“โอ้ คุณแซมนี่เอง...เรื่องนั้น” ป้าพยายามปะติดปะต่อเรื่องราว

“ป้าไม่อยู่ที่นี่ครับ แด๊ดสั่งลงมาอีกที” ผมเติมเต็ม
“ค่ะ” คุณแม่ยิ้มชื่น
“I see...เข้าใจล่ะ”
“ทุกปีพอถึงช่วงวัน อิชั้นส่งกระเช้าไปขอบคุณ คุณทนายกับท่าน ไม่ได้บอกอะไรนะคะ แค่เตือนตัวเองไม่ให้ลืมว่าเคยได้รับความความช่วยเหลือมา”
“อ๋อ ค่ะ Arthurius---อินทรีนี่เอง” แววตาป้าอ่อนโยนมากกว่ามาก
“ไม่คิดว่าจะได้เจอ...ดีใจ ดีมากจริงๆ ค่ะ” คุณนายของเด็กยิ้มกว้างตาปิดเป็นแป๊ะยิ้มอีกหน ป้ายิ่งกว่าปลื้มหนักเข้า

               ท่าจะหนังเรื่องยาว...ผมรีบกระแอมให้อาณัติ
“อะแฮ่มๆๆๆ!” เหยี่ยวไอแกล้งมาจะ 5 ครั้งแล้วครับป้า
“หืออะไร อเล็กซ์”
“วิลล่า วิล...ล่า” พยายามว่าเบา ส่งรหัสลับอินิคม่า
“อ๋อ 555”

              เจ้าแม่วอลล์สตรีทหันมาตีแขนเพี๊ยะ แล้วเอ่ยปากชวนคุณแม่ไปเที่ยวบ้านที่กรีก
เดินทางวันมะรืนกลับพร้อมกันเลย มีผมขยายบอกแผนการณ์เสร็จสรรพ
              โบราณว่าตีเหล็กต้องตีตอนร้อนเห็นผลก็เพลานี้
คุณแม่งุนงง หน้าเหรอหราเอ๋อๆ ไม่รู้เรื่อง

"อ่า...ยังไงนะคะ?"
"ไม่ตอบแปลว่ายอมรับนะครับ" ผมรีบฉวย
"ตามนั้นนะคะ" ป้าหักคอไวกว่า หนักกว่า รุกเร็วกว่า...ตรูจำไปใช้มั่งดีก่า
             
                ดีดนิ้วเปาะเรียกเลขาคนไทยกับพ่อบ้านสมชายไปจัดการธุระ
ยื่นเรื่องให้คุณแม่ไปดูงานแบบเร่งด่วน ผมตามกำกับเรื่องลางานกับหนังสือเดินทาง
ไม่มีเรื่องไหนหลุดรอดสายตาเหยี่ยวร๊อก

                 อะครึอะครึ 5 วันที่ได้อยู่กับแม่ ก็ไปเที่ยวกรีกกับผม
แรกสุดจะย้ายคุณนายผู้ปกครองมาที่นี่ แต่เพราะไม่มีอะไรทำจริงจัง
คนสูงวัยบ้างานต้องอยากนอนบ้านและอยากทำงานตัวเองมากกว่า
ฉะนั้นบินออกนอกประเทศตัดปัญหา บ้านเหมือนกันแต่เหนือชั้นกว่า ^^

                กอดรวบ 2 ราชินี หอมแก้มซ้ายขวา ย้ำซ้ำไปมาหนักๆ แพ็คคู่
ดีใจปิดไม่มิด อะโห๊ย~ตีปีกพั่บๆๆ ^^

“โว๊ววววว โย๊วววๆๆๆๆๆ!”
"ลูกเหยี่ยวดีใจอะไรคะ?" คุณแม่ยังทำหน้างง
"ฮิฮิ เค้าดีใจ คุณน้องจะไปเที่ยวบ้านพี่ค่ะ"
               คุณพี่ตอบคุณน้องก่อนหันมาลงไม้ลงมือกับผม เพี๊ยะๆ แบบหยอกๆ แต่หนักมือมั่ก (T0T)
ปรามผมที่เย้วๆ ใส่ศอกใส่เข่า ชกลมอยู่คนเดียว

"คิกๆ ดีใจขนาดนั้นเชียว" ตาหยีแป๊ะยิ้ม ปิดปากหัวร่อเหมือนคนลูก
"เย๊~yessss ---give me" กางแขนโอบสองไทเฮา
“อเล็กซ์ 555 STOP Alexander!” ป้าโดน
“ว๊ายยย 555” คุณนายรมย์ฤดีโดน

                    ผมโดดกอดฟัด ระดมหอมแก้มสองคนแก่ใจดีอีกรอบ
หัวเราะเขินรังแกรูปหล่อคนนี้กันคิกคักอารมณ์ดี
เจฟฟรี่หยีนัยน์ตาแดงก่ำ ผงกศรีษะขึ้นมามียงมอง ส่ายหน้าหน่ายๆ
รำคาญเล็กน้อยก่อนฟุบลงนอนต่อ มีโจ๊กวนเวียนกดชัตเตอร์อยู่ใกล้ๆ

                  วู๊ๆๆๆๆ อยากร้องดีใจเป็นภาษายีราฟ แผนการณ์...สำ-มะ-เร็จ~^0^
......................
................................
                 กำหนดการจะออกตั้งแต่ 6.30 ป้าอยากแวะวัดใกล้อยุธยาก่อน
แต่ขณะนี้รอเมี่ยงคำกับกาย 7.30 แล้ว...พลาดตั้งชั่วโมง
                 บีกับน้องผู้หญิงสองคนจากบ้านแม่ เพิ่มเด็กรับใช้ชายหนึ่งหญิงหนึ่งของที่บ้าน
คอยดูแลป้ากับน้อง พ่วงการ์ดอีก 2 คน รออยู่ลานหน้าบ้านพร้อมสรรพ

                  แล้วก็ถึงรายการเรียกเหงื่อยามเช้า...โจ๊กหอบฮั่กออกอาการไล่เลี่ยกับเก็ทและผม
 สามคนช่วยกันหามค้างคาวเจฟฟรี่ขึ้นมานอนรอบนรถบัสเล็กขนาด 20 ที่นั่ง

“ตรงนี้ล่ะ กู---มะหวายแล้ว” โจ๊กโกยอากาศ หอบอั่ก
“อีกเก็ท---ไปอีกเบาะ ตรงประตูมันจะได้เหยียดขา” ผมเอียงรับน้ำหนักมาจากโจ๊กทั้งหมดก่อน
“อ่า แฮ่กๆ ---คร้าบ!”
“อึ๊บ นิดเดียว!”

                น้องพาดแขนพี่ฝรั่งขึ้นบ่าตัวเอง แบ่งกันสองฝ่ายผมกับน้อง
พยุงทุลักทุเล แล้วทิ้งตูมมมมมม---

“โอเค เฮ้อ”
“ฟู่”
“อ่าส์” เป่าปาก ปาดเหงื่อกันหมด โจ๊กเข้าจัดเสื้อให้นอนดีๆ

                เสร็จเรื่องค้างคาวผมแดง...นี่ถ้าไม่รู้เช่นเห็นชาติกันมาก่อน
ต้องคิดว่ามันแกล้งหลับอย่างเหมือน ได้กระทืบยอดอกกันเล่นเป็นแน่

“พี่เจฟฟรี่หลับลึกมากเลยนะครับ”
“เหอะ เคยขู่จะปาหัวด้วยนาฬิกาปลุก ยังไม่มีซักแอะ” โจ๊กดุแต่ดึงผ้าห่มถึงคอจะอุดจมูกโด่ง
“555 ที่บีเล่าว่าพี่ทุ่มนาฬิกาหมดบ้านจากชั้นสามน่ะเหรอครับ”
“นั่นยังน้อยไป เอ๊ะ หมวยมันเล่าเหรอวะ!?”
“อ่า ครับ” เก็ทรู้ตัว ตาเหลือกกลัวพี่เอาผิด

“ไอ้หมวยนี่มัน---” ว่าแล้วไม่ผิด พี่ตาคมคาดโทษซะ
“น้องมันจะหานาฬิกาปลุกให้ กูก็รู้ด้วย” ผมช่วยแก้ให้น้องในคอนโทรล
“อ้อ จริงเหรอวะ”
“คร๊าบบบ!” เก็ทรับหยั่งรีบเสียงสูง แอบปาดเหงื่อพินอคคิโอซกๆ
“อื๊อออ/---ชู่ว์”

                 เจฟฟรี่มีโวย คำรามในลำคอ ฟัดเหวี่ยงทั้งที่ตายังปิด
โจ๊กจุ๊ปากให้เงียบ คว้าจับหมับเร็วไวทันกันทุกอย่าง
เร่งหนีสลายหายโต๋ปล่อยเพื่อนตาคมรับหน้าทัพอยู่ตามลำพัง

“ขอบคุณครับพี่เหยี่ยว” เก็ทว่าเบาเรื่องเมื่อครู่
“ไปกินข้าวกันป่ะ” ผม
"พี่กายโทรมาบอกเกือบแล้วครับ" น้องบอกข่าวล่าถึงพี่ชายแสนดี
"อื้อหึ๊ ใจมาก" ได้แต่ตบบ่าให้น้องคลายกังวล รออีกหน่อยคงไม่เป็นอะไร ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว

                 ไนซ์บอยแสนดียิ้มออกก่อนลิ่วไปหาบี มีผมเดินตามเข้าบ้าน
มองเข้าไปเห็นเด็กสวมยีนส์ซีดสีโทนฟ้า เสื้อยืดสีขาวแขนยาวแค่ศอกเดินเข้าไปหาป้ากับแม่อยู่ทางด้านโน้น

                 ผมนึกท่าทางเมื่อครู่...เจฟฟรี่กิริยาเหมือนเด็กตัวขาว
ที่ไม่กล้ากวนเวลาเค้าหลับลึกเพราะอาการถีบทุกอย่างออกห่างตัวถ้าโดนขัดใจ
เคยโดนหนักสุดกรณีกำปั้นอัดใส่ช้างน้อยแบบเผลอๆ (ขณะจะลักหลับ)
                เหยี่ยวจุกอั่กหน้าเขียวหน้าม่วง นอนตัวงอกัดฟันเงียบเหงื่อแตกซิบเสียน้ำอยู่หน้าเตียง
เสียงดังเล็ดลอดก็ไม่ได้...น่ากลัวมั่กๆ

                 บีน้อยยืนรอที่ประตูหน้าบ้าน...
"ไปรถคันเดียวกันหมดนี่เลยเหรอครับ" หมวยเข้าใกล้ตี๋ ยกทิชชู่เข้าชิดลำคอเพื่อนโย่งช่วยซับเหงื่อให้
“คันนี้กับรถเก๋ง แด๊ดให้การ์ดแยกตามไปอีกคันครับ" ผม เผื่อฉุกเฉินเอาตัวป้ากับแอนเดรียน่าหลุดเดี่ยวเพื่อความปลอดภัย
"แด๊ดพี่เหยี่ยว โคตรเท่ห์เลยนะครับ" เก็ทชม
"อืม! เหรอ..." รับคำน้องนิ่งๆ

                 ถ้ารู้ตื้นลึกหนาบางจะหนาวกว่านี้ครับ (Y^Y)
วันก่อนนั่งรถคันเดียวกับป้า แอนเดรียน่าและเด็กเปียโน ไม่มีการ์ดซักคน
กลับมาโดนหัวหน้ารักษาความปลอดภัยตำหนิไปรอบแล้วเก็ทเอ๊ย
                  (ที่บ้านมีกฎ จะต้องไม่มีคนสำคัญนั่งเกิน 2 คนในรถยนต์คันเดียวกัน
ที่สำคัญวันกลับจากงานดนตรีวันนั้น ไม่มีการ์ดนั่งประกบเพราะผมนั่งคู่คนขับแทนซะ นั่นเอง)
                  วันนี้ที่โรงแรมมีแขกวีไอพี พ่อให้เอารถตู้ที่บ้านไปใช้เพราะมันกันกระสุน
แล้วส่งรถบัสเล็กของโรงแรมมาบริการแทน
----------------

                    ในบ้าน...เสียงเปียโนแว่วหวาน
ลูกเล่นให้แม่เค้าฟังซ้ำเพลงแรกที่รวมวงเล่นกับออเครสตร้า
มีพ่อกับป้าจิบกาแฟฟังดนตรีเพลินไม่ทุกข์ร้อน
                     แอนเดรียน่ากับบอยเฟรนด์หัวทองเฟอดริเอโก้ หมุนตัวเต้นรำอยู่ข้างๆ
พื้นที่ตรงกลางระหว่างโต๊ะอาหารกับแกรนด์เปียโนสีขาว คิกคักเบาไม่สนใจใคร
ก็ดี...ผมบอกกับตัวเอง เครียดไปก็เท่านั้น

                     เปียโนเงียบไป เสียงหัวเราะหยอกเอินจากข้างในบ้านแทนที่
กำลังจะเข้าไปแจม จังหวะกายกับเมี่ยงคำมาพอดี

                       เอาล่ะ ได้เวลาออกเดินทางแล้ว!!!

******************************* TBC by puppyluv

[puppyluv]

            เรื่องหนังสือ
ลมเหนือคาดไว้จะมี 2 เล่มจบ
น่าจะแล้วเสร็จประมาณเดือนธันวาหรือมกราปีหน้าเป็นอย่างเร็ว
             เพิ่งส่งเนื้อ word 3 ใน 4 ของเรื่องให้ทางเล้าเมื่อ 31 สิงหา (20 วันที่แล้ว)
กำลังตรวจพรู๊ฟและคาดว่าจะส่งตอนจบรวมตอนพิเศษกลางเดือนหน้า
จากนั้นคงเข้ากระบวนการจัดรูปเล่มแล้วพิมพ์

           ส่วนเรื่องในเล้า...ลมเหนืออัพจบใน พย.นี้
คิดคำนวณหักคอลา ไม่มาอัพบ้างก็จบต้นธันวาแน่ๆ
ถ้าหนังสือพร้อมและทางเล้าอนุญาต จะเปิดจองก่อนซักเดือนค่อนๆ

              ตามจริงกะจะบอกเล่าชัวร์ๆ กลางเดือนหน้า (ตุลา) หลังส่ง word ให้หมดเสียก่อน
เจอเล้าประกาศแจ้งซะ อุอุ ^^
               เรื่องนี้คิดจะรวมเล่มและติดต่อตั้งแต่กลางปีแล้ว
แต่เจอแฮงค์วันนัดส่งงานเลยยั้งไว้
เป็นความกรุณาของคุณโมดุหนึ่งบอกเล้ารับทำให้ได้เพราะรับปากไว้ก่อนหน้า
             
ขอบคุณโมดุและเล้าล่วงหน้ามา ณ โอกาสนี้

              เรื่องหนังสือ...
   1) เพราะอยากทำให้ถึงสุดๆ เป็นเล่มถึงมือคนอ่าน
จับต้องได้ก็เป็นการยืนยันผลงาน บอกถึงลิขสิทธิ์อย่างหนึ่ง
    2) เพราะตั้งใจ-ตั้งใจ-ตั้งใจ
บอกกับตัวเองว่าเราน่าจะทำให้ดีได้
บทเขียน on line ดิ้นได้ คนอ่านให้อภัยคำผิดหรือกับบางประโยคที่ไม่ดีไม่สลวยเพราะความรีบ พิมพ์ตกหล่น
หากทว่าถ้าเป็นกระดาษจะต้องรับผิดชอบให้ดีมั่กๆ ก่อนปล่อยออก
              และคิดถึงเวลาแค่จับเล่มจะนึกตาม...
เม้นท์นั้น ขณะช่วงบทตอนนั้นทำเอาไม่อยากอ่านต่อ
หรือบทตอนนั้นมดเดินขบวนท่วมคอม อัดอั้นโกรธจนเป็นบ้าร้องว๊ากอยู่หน้าแป้นคีย์
หลากหลายความรู้สึก แค่ได้เปิดดูซ้ำก็ชื่นใจ
เก็บไว้เองเล่มเดียวสมบูรณ์รึก็กระไร กระนั้นเลย พิมพ์เป็นกระดาษซะฉะนี้แล

               สนุกมาก ^^ เขียนอัพแค่ตอนเดียวแต่มีเม้นท์ตอบเป็น 10 เป็น 100
เล้ามีเสน่ห์เพราะมีจำนวนวิว และเห็นโต้ตอบจากคนอ่านนี่ล่ะ
(ลมเหนือไม่เคยถึง แค่ 97 จากตอน 134 มั้งไอ้เหยี่ยวโดนด่า โดนสมน้ำหน้าที่มันหาเรื่องจะอำลมเพราะ

อยากบอกรักน้อง)
ค่อยๆ เรียงบรรทัดคนแล้วคนเล่า จากล็อคอินที่เข้ามาเขียนประจำหรือขาจร
จนเปลี่ยนขึ้นไปอีกหน้าได้...ปลื้มและประทับใจเสมอตั้งแต่วันแรกที่ลงกระทั่งวันนี้

                ดังนั้น เก็บตังค์หยอดกระปุกเตรียมไว้ได้แล้ว
ด้วยมีกองหนุนรีดไถพร้อมรบ...อาทิ
1)'เยอะไ รนักหนาวะ นี่นิยาย เอาตัวหนังสือไม่ใช่รูป' โจ๊กบ่นอุบเรื่องขี้เกียจสแกนรูป ขอเลนส์ซูมตัวใหม่ แปะหราโบชัวร์ที่อยากได้ที่ฝาผนังเรียบร้อย!
2) 'แท็บเล็ต อากูเลเล่ แหนมเนือง' เจฟฟรี่ละเมอร่ายเวทย์ตาแดงๆ จาก photo shop ให้เสียวสันหลังยะเยือก เป็นระยะๆ!
3) มีเพียงโรมมี่น่ารักแสนดีที่ลัลล้าเป็นเพลง 'จะเอาเฟรมไคริ๊น~' ฟิคเกียร์เทพ ฮ่วยยยยย TT^TT 

               ไว้มีความคืบหน้าอย่างชัดแจ้ง ประมาณกลางเดือนตุลาจะมาเล่าข่าวให้ฟังใหม่
ขอบคุณทุกอ่าน
ทุกการติดตาม
ทุกเม้นท์
ทุกวิว
...ได้ทุกรับกอด
...ทุกดอกไม้
...ทุกแมวไล่จับผีเสื้อรอ
...อ้อ ทุกมีดดาบหลังรอยยิ้มแล้วเรียบร้อย

พวกคุณทุกคนมีส่วนให้ลมเหนือโลดแล่น มีชีวิตชีวา^3^
            โค้งงามๆ /puppyluv

[roseen]

 

[tuckky]

เจอน้องแต่เช้าดีใจจัง

*************
ดีจัง จะมีหนังสือแล้ว ปลื้มมมมมมม 

[hahn]

หุหุ หยอดปุกรอจะเก็บลมเหนือเป็นสมบัติส่วนตัว +1

[iota]

ข่าวดีของลมเหนือมาแล้ว
รวมเล่ม รวมเล่ม
กด+ พร้อมเก็บตังค์รอ...

[MRchai]

ขอบอกอีกครั้งชอบเรื่องนี้มากครับสนุกมากครับ

[sayhi11]

อยากได้ลมเหนือมาไว้ครอบครองจังเลย
 

[SuSaya]

งานนี้จะหมดสนุกเพราะเมี่ยงคำมั้ยเนี่ย กายจะหักดิบรึไงก็ไม่รู้
ถึงได้เสนอตัวมาเห็นฉากเขาสวีทกันบ่อยซะเหลือเกิน แต่จะพาเมี่ยงคำมาด้วยทำไมนี่สิ งง?

[litlittledragon]

ถึงขั้นพาไปบ้านที่ตปทเลย คิดได้ เหยี่ยวขาวไม่เคยทำอะไรครึ่งๆ กลางๆ จริงๆ

[golove2]

รักน้องลม
พี่เหยี่ยว

และคนแต่ง

 

[MyTeaMeJive]

ตั้งข้อสังเกตุว่าตอนี้ลมเหนือแทบไม่ได้คุยกับเหยี่ยวเลยนี่หว่า
มิน่าเด็กน้อยแถวนี้อารมณ์ดี๊ดี
ถามจริงเฮีย ทำอะไรกับเด็กชา่ยข้างบ้านผมไว้นักหนาเนี่ย
เจฟฟรี่ เรียกกายมากินแหนมเนืองด้วยกันเหอะ ส่วนเมี่ยงไม่ต้องเรียกมา งานกร่อย

เป็ดไป บวกไป
ไจฟ์ครับ

[greensnake]

555+ ในที่สุดแผนการณ์ของเหยี่ยวก็ สำ-มะ-เร็จ เอ้า! ออกเดินทาง
แล้วก็รับทราบค่ะ จะเก็บตังค์หยอดกระปุก รอวันที่จะได้เป็นเจ้าของ
แค่คิดก็ดีใจแล้ว จะรอลมเหนือกับพี่เหยี่ยวนะคะ

ขอบคุณคนเขียนมากนะคะ 

[naja-kitase]

OK ตามนั้นนะคะ
จะเก็บเงินไว้รอค่าาาาาาาา
จะเก็บเงินเอาไว้สู่ขอลมเหนือมาซุกแนบอก ฮ่าๆ (พี่เหยี่ยวส่งส้งทีน มาเบาๆ)