(***แก้ไขคำส่อติดเรท:15-01-2012)
ตอนที่ 100 ขอบคุณที่ติดตามกันมา เจอกันวันอังคาร...อรุณสวัสดิ์
**************************************
ลมเหนือที่รัก
ตอน100 ลมตา
------------------------------
lom's
3 ทุ่มกว่า ...คอนโด
"หิวมั้ย?" วางของเสร็จเดินมาเกาะแกะผม
"ไม่หิวครับ เพิ่งทานไปตอนก่อน 6 โมง พี่เหยี่ยวหิวมากมั้ย โทรสั่งข้างล่างจะได้เร็วๆ" พยายามเอาใจคนขับรถที่เงียบมาตลอดทาง
"ม่ายอ่ะ อยากกินอย่างอื่น"
"หือ ...ไรครับ?"
"ถอดเสื้อให้หน่อย... ไม่มีแรง" รุกประชิดติดตัว รีบวางแก้วน้ำดื่มลงบนโต๊ะสีฟ้าอ่อนตัวที่ผมชอบ 'ทะเลของลม'
"น้ำครับ" เติมน้ำเลื่อนแก้วใกล้มือใหญ่---ก่อนเริ่มปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาตัวเปื้อน
เผลอมองลูกกระเดือกที่ค่อยกลืนน้ำลงคอช้าๆ กึ่งยั่ว แผงอกเป็นมันปลาบ คราบเหงื่อ กลิ่นน้ำมัน กลิ่นดิน รีบหลบตากลับเจอซิคแพ็คหน้าท้อง รำไร ต่ำลงไป...เอิ่ม (-///-)
มือชักสั่น บ้าจริง 2-3 วันที่ผ่านมาพยายามฝืนปรับเวลานอนให้เลยสี่ทุ่มครึ่ง คงเบลอแน่เรา
ท้าวแขนแกร่งล็อคสะโพกผมติดโต๊ะไม่ให้ลอดไปไหน
"ข้างล่างด้วย" ห๋า...กางเกงด้วยเหรอ กว่าจะถอดข้างบนได้เกือบตาย เวลานี้เปลือยท่อนบน ทิ้งเสื้อเชิ้ตกองแทบเท้า ไม่สนใจใยดี
"เอ่อ..." ไอ้นกกิ้งโครง ได้คืบจะเอาศอกนะมึง!!!
"น่า อยากอาบน้ำ" เฮ้อ ยอมก็ได้วะ
"เวทีเสร็จแล้วเหรอครับ” พยายามชวนคุยประวิงเวลา
"ยัง ไอ้กายยังอยู่ ...อาจจะทั้งคืน"
"ไหงทิ้งเพื่อน ไม่ดูงานต่อ!?"
"ไม่ยากอะไรนี่ แค่ตั้งโครงสร้าง ติดพื้นเวที มีพี่เจ้าหน้าที่คุมอยู่แล้ว เราแค่ดูช่วย ระบบอื่นค่อยเซ็ตตามหลังอีกตั้งอาทิตย์" ไม่ทุกข์ร้อน สงสารพี่กายจัง พวกพี่เชษฐ์กับพี่เอเจด้วย ยกฝูง
ผมจับหัวเข็มขัด นิ้วซนแตะผ่านผิวกายร่องวีเชฟ มันร้อนรุ่มใจเต้นถี่รัว ต้องหน้าแดงแน่ๆ หลบทางไหนดี
กำลังเอ๋อ โดนมือใหญ่เอื้อมปลดเข็มขัดผมปลิวหายไปตอนไหนก็ไม่รู้
"อ๊ะ..." ผมร้อง ตกใจซิ ทำไมมือเร็วชิบ
"เค้าทำกับแบบนี้" ตัวใหญ่แกะกระดุมยีนส์ซีดของผมออกไวว่อง ลูบล้วงน้องชายผ่านกางเกงใน---ไล้ต่ำเรื่อยลงโคนขา เนื้อตัวเบียดชิดแนบสนิทเข้า
กลิ่นกายเคยคุ้นที่ต้นคอ ลาดไหล่ผสมกลิ่นแดด กลิ่นเหงื่อปั่นสติในหัวผมหมุนติ้ว
"อาร์...ลมเหนือ ถอดกางเกงพี่เร็ว” สั่งกระชับกว่าทุกที ผมเงะงะหากยอมได้ไงไม่รู้
"อย่าเพิ่งครับ...สกปรก ยะ-ยังไม่ได้อาบน้ำ" เสียงใครก็ไม่รู้สั่นพริ้ว ขาดห้วงเกือบไม่จบประโยค
"อื๊อ นั่นแหล่ะ ...พี่ชอบ" ซุกไซร้ซอกคอ สูดดมกลิ่นแก้ม อ้าปากกดจูบแทงลิ้นร้อนแรงแทบกลืนกิน ปลุกผมอารมณ์ลุกโชน
"พะ พรุ่งนี้ต้องซ้อม...ใหญ่" กว่าจะถอนปาก วิญญาณหลุดจากร่างหลายรอบ
"ซ้อมกับพี่ก่อน ตั้ง 2 วันแล้ว" ไอ้นกเหยี่ยวเอาแต่ใจ
"อาร์...พี่เหยี่ยว" แก้มผมร้อนผ่าว จมูกสูดดมกลิ่นกายเต็มปอดยิ่งมัวเมา ส่วนอ่อนไหวข้างล่างถูกจู่โจมลุกไหม้รวดเร็วกว่าเชื้อไฟชั้นเลิศ
แม้หลับตาแต่รู้สึกถึงความต้องการที่ดุดันกับต้นขาของผม เผลอแลบเลียน้ำลายสอในปาก
บทรักครั้งก่อนย้ำสุขสมนำทางให้หลงในมิติความฝันแสนหวาน
ฉับพลันทันใด!!!
“หว๋า---พี่เหยี่ยว!” โดนยกตัวผมอุ้มปลิววิ่วเข้าห้องน้ำ ปล่อยลงให้ยืน หลังพิงกำแพงกระเบื้องสีขาวสลับฟ้า
ผมมองคนยิ้มเจ้าเล่ห์ที่หยิบขวดเบบี้ออยมาไว้ในมือ
ค่อยเยาะย่างเข้ามา ช้ายิ่งกว่าช้า ผมใจเต้นแรงคล้ายมันดังสะท้อนไปทั่วห้องเล็กๆ นี่
ปลายนิ้วเกี่ยวกางเกงในผมออกนิ่มนวล ไม่เร่งร้อน ทรวงอกตัวเองสะท้อนถี่ ...ตาสบตา ก่อนลดลงมองความต้องการที่ตั้งชูชัน---ของผม
“เยิ้มเชียว ...ลมทำให้พี่หิว รู้ตัวมั้ย” มุมปากยกยิ้มชั่วร้ายประดับใบหน้าสลักเสลา ผมอับอายอยากหายตัวได้ในบัดดล
จูบร้อน ลิ้นซนรุกรานในโพรงปาก เกี่ยวกระหวัดชิมเนิ่นนานเหมือนแกล้ง จนน้ำใสๆ ไหลลอดตามแนวคาง
“อื๊อ---” ผมจะตายแล้ว ขออากาศด่วน
เสียงหึๆ พึงพอใจในลำคอ
“ชื่อพี่ ...ลืมแล้วรึไง แค่ 2 วันเอง” ไม่ต้องมาย้ำ ไอ้นกฮิตเล่อร์เอาแต่ใจ
“เหยี่ยว---ขาว” อ๊าาาา หลุดปากไปได้ไง!???
โดนจู่โจมเร็วไวไม่ให้ตั้งตัว
“ซี๊ด---ไม่อาว โอ๊ววว”ผมร้องครางไม่เป็นภาษา
ลิ้นร้อนยั่วหยอก ขบกัดเบาๆ ยอดอก ไล่ต่ำที่หน้าท้องก่อนคุกเข่าครองครอง กลืนกินความปรารถนาไว้ทั้งหมด
อารมณ์ร้อนแผดไหม้ลุกซ่าน เปลวเพลิงความใคร่ลามเลียไปทั้งร่าง
เผลอกดศรีษะให้รับเข้าไปเต็มๆ ขยับสะโพกเข้าออกแอ่นโค้งกายสู้ เกร็งรับความหฤหรรษ์ที่กำลังจะมาถึง
"ยะ...เหยี่ยวขาว เหยี่ยว---อ๊า” ยิ่งกดศรีษะแน่นเข้า มืออีกข้างจิกทึ้งกล้ามเนื้อหัวไหล่รุนแรงไม่รู้ตัว
สวรรค์อยู่แค่เอื้อม หากแต่...โพรงปากร้อนกลับคลายวาบ พร้อมๆ กับนิ้วร้ายกาจถูกสอดเข้ามา กลิ่นเบบี้ออย!
“อึ๊ก อ๊ายยยย-ไม่เอา!” ผมบิดกายเร่า ถูกขัดใจตอนจะจบฉากสุดท้าย โกรธจัดจนแทบบ้า
“ไม่เอาอะไร หื๊อ...?” เสียงลอดไรฟัน ข่มกลั้นจนสะท้านอยู่ข้างหู
“อ๊า---คนบ้า!”
นิ้วสองตามติด ผมสะดุดทุบอกพลั่ก คนลุกยืนเล็มเลียติ่งหูไม่ทุกข์ร้อน แกล้งบีบเค้นจิกกล้ามเนื้อปีกหลังกว้าง หน้าหงายเหยเกอยากปลดปล่อยเต็มที
“อาส์ แน่นจัง ตอดไม่หยุดเลย”
นิ้วสามเพิ่มพร้อมวนโดนปุ่มกระสันต์ ผมสะดุ้งเฮือก โอบกอดแน่น วาดปลายนิ้วกับผิวกายร่างแกร่ง คลายความสยิวที่แล่นริ้วทั่วสรรพางค์ เสียงอีกคนครางซี๊ดซ๊าดข้างแก้ม
ถ้าไม่เอากันจะข่วนให้เลือดซิบ ...กูจะตายอยู่แล้ว T^T
"อื๊อ...เหยี่ยว"
“ขอพี่ เดี๋ยวนี้ ...ลมเหนือ!” เผด็จการ บ้าอำนาจ ไม่ถามความสมัครใจซักนิด
“อาร์ ...ให้ซะที ทรมานจะบ้าอยู่แล้ว!” ผมหมดความอดทน อยากตะโกนก้อง
“555 นั่นแหละที่ต้องการ”
ถูกจับพลิกตัวหันหน้าเข้ากำแพง หนั่นเนื้อร่องวีเชฟแข็งแกร่งปะทะแก้มก้นด้านหลังดัง 'ตึ่บ' ถูกดึงสะโพกรั้งขึ้น
แทรกความร้อนที่มีขนาดใหญ่มากกว่าเข้ามาช้ายิ่งกว่าช้า ไม่บุ่มบ่าม ค่อยๆ แปรเปลี่ยนอาการเจ็บจุกเป็นร้อนร่าน เส้นเสียวซ่านแล่นริ้วตามไขสันหลัง
“อาส์ ซี๊ด เร็วเข้า ระ...เร็ววว!” ผมเร่ง หน้าหงายแอ่นกายโก้งโค้งเข้ารับผู้รุกรานชักช้าไม่ทันใจ
“อาส์---อยากได้แบบไหน!?” นาบร่างร้อนทาบทับแผ่นหลัง กระซิบถามหลังใบหู ขนคอผมลุกเกรียว
“ทะ-ทุก...ทุกอย่าง” ฟังเสียงตัวเองสิ้นท่า
น้องชายด้านล่างผงกเด้งดึ๋งพร้อมน้ำใสฉ่ำเยิ้ม---อยากแตก อุ้งมือมารรวบไว้ทุกตารางนิ้ว
“อาส์...รับบัญชา เจ้าหญิง หึหึ” มือใหญ่ช้อนคาง บิดหันใบหน้าผมรับจูบกลืนกิน ลูบไล้พวงสวรรค์ไม่ยอมแตะต้องส่วนที่ต้องการซักที
“ไม่ไหว--แล้วววว!” เป็นผมสั่นกระเส่า เริ่มขยับเอวเร่งจังหวะเร็วขึ้นเอง สัญชาตญาณดิบนำพาสติกระเจิดกระเจิง---อยากได้จนบ้า
มือใหญ่เข้าเค้นคลึง จับเอวให้กระชับก่อนกดเสียบเน้นเข้ามาถนัดถนี่ ซอยโยกเร็วแรง
เสียงหนั่นเนื้อตีกระทบ 'พั่บๆๆ' เสียงครางซี๊ดประสานดังก้อง...มั่วไปหมด
“อู๊ว ---สุดยอด ลมเหนือของพี่--”
“อ๊ะๆๆ เร็วอีก เหยี่ยว ตรงนั้น ...อีก” ผมสั่นพร่าระริก แสงสีขาวฉายจับที่ขอบตา เรืองรองมากขึ้น มากขึ้น
“555 มันฟิตแน่นไปหมด---อู๊ววววว”
ห่อปากครางอู้ เสียงเซ็กซี่มันส์ในอารมณ์ดึงเพริดสุดกู่ จังหวะถูกเร่งไม่ยั้งจนเกินจะทานทนไหว
“อ๊าส์ จะ---อึ่ก!” ผมแอ่นกายกระตุก ความสุขปรี่ล้นท่วม ขณะในหัวพร่างพรายแสงสีขาวโพลนเจิดจ้า ฉีดของเหลวพุ่งเลอะกระเบื้องผนัง
“ที่รัก-พี่...ด้วย”
กระแทกสวนยิ่งย้ำสยิวอารมณ์ซ้ำ ลึกแรงเน้นจนสุดความยาว 3-4 ที กลุ่มความร้อนถูกปลดปล่อยเข้ามาในกาย มากมายทะลักทะลายจนบางส่วนไหลลอดเยิ้มลงไปตามเรียวขาด้านใน
"อือ ..." ตัวผมกระตุกรับรู้ดำกฤษณาแห่งเพศรส ล้ำลึก
“ลมเหนือ ที่รัก...อา ที่รัก” ได้ยินเสียงพร่ำเรียกชื่อผม วนซ้ำแผ่วเบา ยาวนานขณะจมแช่ในความสุข ฟุบหน้าลงแนบกับแผ่นหลังผม
พักชั่วครู่ ขาสั่นระริกจะทรงกายไม่ไหว พยายามกอบโกยอากาศเข้าปอด พอๆ กับคนข้างหลังผมโอบประคองแนบชิดไม่ปล่อย อะไรบางอย่างยังเสียบคากำลังจะ...
“อื๊อ เอาออก---“ ไพล่แขนไปข้างหลัง จิกเอวอีกคนให้รู้ตัว
“ไม่! ไหนว่าทุกอย่าง” ห๋า! ขึ้นบทใหม่ ซุกไซร้ งับใบหูผม
อ๊า...ไอ้ๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้นกบ้า T^TT
------------------------------------
ปล. ต่อไป ผมไม่เล่าแล้ว ตาผมทีไร ทำไมมีเรื่องอย่างว่าทุกที นิสัย!!!
***********************************TBC by puppyluv