(***แก้ไขคำส่อติดเรท:15-01-2011)
อรุณสวัสดิ์...เจอกันวันอังคาร (หากเว็บไม่ล่ม) ถ้าติดขัดยังไงคงให้อภัยกันล่วงหน้า
เอ่อ โทษที วันนี้เอารูปลงไม่ได้ กด F5 ก็เด้งซะอ่อนใจ ไว้ได้จะบอกเน้อ
*********************************************************************
ลมเหนือที่รัก
ตอน47 ลมตา (ชอคชิพ)
------------------
Yeaw’s
สามทุ่มกว่า ...ในคอนโด
“พี่เหยี่ยวว่าพี่โจ๊กยังจะโกรธลมอยู่มั้ย” ผมเปิดตู้เย็น หยิบขวดน้ำติดมือเดินไปหาคนที่นั่งห้อยเท้าเล่นบนโต๊ะสีเขียว’ทะเลของลม’ เรียกจนติดปาก
“อื้อ---” ปากเปื้อนอุทรณ์เพราะผมแทรกกลางหว่างขาเรียว ที่นั่งชิดเลยต้องอ้ากว้างหนีบเอวผมอัตโนมัติ
“โจ๊กมันพูดรู้เรื่อง ไม่ต้องห่วงหรอก” รูดบั้นท้ายมาชิดตัว ลูบมือกับขาอ่อนรัดเอวตัวเองแน่นเข้า อา---ได้อารมณ์ชะมัด มุมนี้เยี่ยมมา ไอ้ทะเลสีสวย
"แล้วเก็ทจะชนะเพื่อนโยธาแล้วได้เป็นเดือนคณะมั้ย พี่เหยี่ยวว่า?" เชิงถามเชิงหาเรื่องคุย หน้าแดงขนาดนั้น หึๆ
เก็ทถูกโจ๊กยัดเยียดให้สมัครเดือนคณะครับ มีลูกยุจากเจฟฟรี่พี่ร่วมภาค (วิดวะคอม) บังคับอีกทอด คุยข้ามช็อต...สั่งให้เอาชนะเดือนบริหารให้ได้ ฟื้นฝอยกับผมที่เมาแล้วแฮงค์ไม่ยอมมาวันงาน จนคณะต้องส่งกาย-มือจำเป็นลงแทน ปีนั้นแพ้บริหารฉิวเฉียด ทั้งๆ ที่ตอนแรกเดือนมหา'ลัยเป็นผมลอยลำ
ก็คนอย่างเหยี่ยวขาวคนนี้มันหล่อเทพ ช่วยไม่ได้นี่ครับ โจ๊กมันหาทางระบายความแค้นด้วยล่ะ โดนคนของผมดัดหลังซะไปไม่เป็นขนาดนั้น
แต่กายที่นั่งนิ่งฟอร์มขรึมตั้งนานบอกมีน้องชื่อ โชน- โชนวิทย์ วิดวะโยธาเป็นคู่แข่งภายในอีกคนก่อน กายในฐานะประธานเชียร์ฝ่ายพระเอกได้แต่น้ำท่วมปากจะส่งน้องชายคนเดียวไม่ได้ ต้องให้ทางคณะตัดสินอีกทีนึงว่าจะส่งใครเป็นเดือนมหาวิทยาลัย
เป็นบีที่ได้ไอติมปิดปากจากผม ยอมร่วมด้วยช่วยกันจะพาเก็ทไปสมัครวันจันทร์นี้เลยซะงั้น...ทั้งที่จะแข่งกับเพื่อนคณะตัวเองแท้ๆ เด็กหนอเด็ก
.............................
......................................
“พี่เหยี่ยว ลมว่าจะขอ...” เริ่มหน้าแดง วางแก้วนม พยายามดันตัวออกห่างผม
“ว่า---?“ ผมจิบน้ำไม่เดือดร้อน แต่อีกมือยังนัวเนียกับเนื้อลูกก้นแน่น ดีดสะท้อนมือดีชิบ
---อาร์--- ตอนขากลับจากร้านไอติม คนปั่นจักรยานข้างหน้า แสงไฟรถยนต์สาดส่องตามหลัง ทำคนขับอย่างผมจะคลั่งตาย
“พี่เจฟฟรี่...จะให้ลมช่วยเรื่องงานดนตรี” ผมแลบเลียคราบนมมุมปากอิ่ม หวานมันเกินห้ามใจ จูบล้วงชิมรสชาดในโพรงปาก--- สุดยอด
“อืมม เดี๋ยว ...พี่เหยี่ยว” ดันบ่าผมออก ...เมื่อกี้ยังเคลิ้มลูบต้นคอผมอยู่เลย-วันนี้คืนวันศุกร์ วันของผม...จะหนีไปไหน
“เจฟฟรี่บอกพี่แล้ว” ซุกไซ้จมูกกับลาดไหล่ เสื้อยืดเก่าบางจ๋อย ช่างนิ่มติดปลายนิ้ว มิน่าไม่ยอมทิ้ง
“พี่เหยี่ยว---ลม อื้อ...นัดพี่เจฟฟรี่ที่บ้านตอนบ่ายโมง” เสียงใสประท้วง
“อือ ...หึ” รับรู้ แต่เหยี่ยวน้อยข้างล่างแข็งปึกดันติดโต๊ะสีอ่อน
“ตอนสายต้อง—ไป--หาแม่ก่อนนน” ใบหน้าหวานกลั้นอารมณ์หวาม แหงนหงายมองเพดาน หนีริมฝีปากร้อนของผมที่คลอเคลียซอกคอ แหย่ลิ้นเลียติ่งหู
“...อือ หึ” รับปากส่งๆ เมากลิ่นหอมๆ ตัวเย็นๆ นุ่มนิ่มเต็มเปา
“อ๊ะ พี่เหยี่ยวหยุด—อา---หยุดเดี๋ยวนี้” ช้าไปแล้วน้องเอ๊ย น้องชายน้องดิ้นแข็งกระทุ้งหน้าท้องพี่ หลักฐานทนโท่
ผมหัวเราะในลำคอ ชอบใจ---ปลุกง่ายว่ะ!
จูบประทับปิดปาก ดึงลูกลิงอุ้มแตงใส่เอว พาออกเดินไปโซฟานั่งเล่น เสียงอู้อี้ในปากเชิงปฏิเสธ ลิงน้อยเต้นตุบหน้าท้องพี่จะเอาลงไงจ๊ะ
...ยั่วกันขนาดนี้ อย่าหวังว่าจะรอดเลยที่รัก
“พี่เหยี่ยว-นี่!” ถอนปากได้ก็ส่งเสียง
ยังมีแรงเหลือ เสียงดัง ...ยอมไม่ได้ ต้องจับลูกลิงจอยวินนิ่งกันหน่อยแล้ว
เปิดปลายกางเกงเลล้วงคองูเห่าเบาๆ ...ขี้คร้าน
“อาส์ ซี๊ดดด” นั่นไง---เสียงสวรรค์555 ผมกระหยิ่มยิ้มย่องไม่ปกปิด ถึงง่ายแต่ปลุกง่ายกว่า เร้าอารมณ์ดิบผมกระเจิงทุกครั้งไป
วางร่างบางระทวยอ่อนแรงลงกับเก้าเดย์เบดตัวใหม่ เพิ่งได้มาไม่ถึง48 ชั่วโมงดี จะเปื้อนซะแล้ว ทนๆ เอาหน่อยละกันนะพวก
“พี่เหยี่ยว มันแฉะ อื้อ--” รู้ตัวอีก ลิงน้อยพ่นน้ำใสหล่อลื่นเลอะมือผม แทบไม่ต้องอาศัยเจลด้วยซ้ำ
"อยากได้แบบไหน?” ถามยั่ว กัดปากแดง หน้าแดงหลบตาวูบ เลยโดนดูดคอสร้างรอย---หนึ่งดอก
“อื๊อ เหยี่ยว---ซี๊ด”
ชอบจริงเสียงครางกระเซ่าข้างหู อยากได้ยินทั้งวันทั้งคืน ไม่หยุดเลยได้ยิ่งดี
จัดการกางเกงเลออก ตั้งแต่กลับมาจากเกาะ ล้วงง่าย ถอดก็ง่าย ผมซื้อให้เป็นโหลบังคับใส่ทุกวัน
แอบทิ้งกางเกงวอร์มหายเกลี้ยงตู้ไม่รู้ตัว 555 ...ชั่วซะไม่มี
รูดชักอีกรอบ แบบช้าๆ เน้น แขนผอมตวัดโอบรอบคอผม สางนิ้วไล่พันเส้นผมหลังคอ “...ซี๊ดดด” เผลอครางสะกดอารมณ์ปรารถนาไม่ไหว
“อื๊อ ไม่อาวว” ยังจะเซย์โน ตัวแอ่นเกร็ง จิกปลายเท้ากับเบาะนุ่มแน่น ศรีษะเล็กๆ ส่ายระขนาดนั้น
เดี๋ยวพ่อจะเอาให้ตายคามือเลย
“...ต้องพูดกับพี่เหยี่ยวว่ายังไง ...เด็กดื้อ” สอนไม่จำ ต้องโดนซักดอก เร่งจัดการความปรารถนาที่ผงกเต้นเร่าในอุ้งมือ ใบหน้าเหยเกแหงนหงาย เพลิงปรารถนากำลังไต่ทะยาน
“เหยี่ยวว---ขาว จะไม่ไหว---แล้ว” 555 นี่แหละที่ต้องการ
“อาส์ นั่นล่ะ เอาออกมา...ที่รัก"
"อ๊า—จะออก...แล้ววว”
แทบบ้า กดจูบยอดอกเพิ่มระดับความเสียวกระสันต์ขณะคนใต้ร่างระเบิดพร่างพราย พ่นของเหลวร้อนระอุล้นอุ้งมือ
“อาร์--แฮ่กๆๆ” ตัวอ่อนละลายลงกับเบาะสีครีม ผมก้มมองผลงานระดับเทพเมพ จัดการอาภรณ์ที่ขวางตัวเองออก (กางเกงผ้ายืดสีดำตัวเดียว)
ผิวร่างขาวเนียนละเอียดเนื้อดี เวลานี้มีรอยจูบปรากฏที่อกและต้นคอระหง ที่ใครๆ ชอบชมนักหนา ไม่มีลูกกระเดือกซักน้อย ตาปรือปรอยคลอน้ำในตา แพขนตาเปียกชื้นลูบติดกันเป็นปื้นติดผิวแก้ม ริมฝีปากบวมเจ่อแดงฉ่ำนั่นอีก เปรมปรี่อารมณ์ฉ่ำหวานรอผมจัดการขั้นกว่า
แค่นี้กูเพ้อแทบจะแตกอยู่แล้ว พับผ่า
หนุนหมอนรองใต้สะโพก พื้นที่ต้องการลอยเด่นกระจะตา ลูบปาดเนื้อเมือกคาวที่เลอะหน้าท้องและที่ติดนิ้วมือเพื่อเตรียมพร้อม
“เจ็บ ...ไม่เอา” คิ้วผูกโบ ผมก้มซุกไซร้ต้นคอ แนวคาง ไล่ขึ้นจูบปาก เกี่ยวลิ้นกับลิ้นเล็กช่างจำนรรจาจนตัวอ่อนแรงเป็นขี้ผึ้งอีกครั้ง ขณะที่ข้างล่างจู่โจมเข้าแทรกถึงสองนิ้วเรียบร้อย
ปล่อยปากให้หอบหายใจ คนอ่อนแรงกลับจิกนิ้วกับแผ่นหลังผมแน่น รู้สึกยิ่งกว่าครอบครองโลก ---ใช้คลำนิ้วเจอปุ่มกระสันต์ กดเน้นวนเบาๆ ที่ถอยหนีกลับเด้งกายเข้าหา เพรียกร้องรัญจวญโดยไม่ต้องบอกซ้ำ
“เหยี่ยวขาว---ตรงนั้น---อาร์” ---กูอยากจะบ้า ถ้าตายคาอกเค้า...คนมาพบศพจะอิจฉามั้ยวะ
พาดขาสวยขึ้นบ่าขณะเติมนิ้วสามรวดเร็ว เหยี่ยวน้อยผงกฉ่ำเยิ้มถึงไหนต่อไหน อยากออกสตาร์เต็มทน---ชักนิ้วออก พุ่งเสือกแทรกยิ่งกว่าเฟอร์รารี่ออกตัว
“อ๊า---เหยี่ยวว"
"ที่รัก สุดยอด---”
ตาผมมั่ง ...แทบหาวเป็นดาวเป็นเดือน มันพร่างพรายเหมือนมีดาวนับล้านระเปิดในหัวสมอง ท้องน้อยปวดตุบจะแตกก่อนได้ล่อ นี่แค่สอดใส่---ไม่ได้ๆ จะได้เปลี่ยนชื่อเป็นนกกระจอกไม่ทันได้กินน้ำก็คราวนี้
“ที่รัก ยะ...อย่าตอดพี่แรงงง” ผมนิ่งค้าง
พยายามกดแช่ อยากยึดช่วงหฤหรรษ์บรมสุขออกไปชั่วกัปชั่วกัลป์ ที่เอวโดนจิกเนื้อคลายอาการ ผมไม่สน คนนี้เล็บสั้นไม่เคยสร้างรอยแผลขีดข่วน จะมีก็แค่รอยแดงเป็นปื้นให้คิดถึงเล่น ถูกใจสัดจริงๆ---ให้ตาย
“...เจ็บอ่ะ” สายน้ำตาไหลเร็วร่องหางตา ผมก้มลงจูบซับก่อนชิมพวงแก้ม แตะมุมปาก อยากได้ยินเสียงหวานครวญคราง
“...หายใจลึกๆ ที่รัก อย่างนั้น ...ดี เด็กดี- อาส์”
เหยี่ยวน้อยผงกหัวหงึกหงักขัดใจ คนข้างใต้คลายรัดแค่เล็กน้อย ผมกดมิดสุดลำโคน
เชี่ย คำว่าสุโค่ยต้องแบบนี้ ท่อน้ำลายแตกฉีดในโพรงปาก อยาก---โยกขย่มโลกเต็มกลืน
“ตรงนั้น—เสียว ม่ายอาวววว” กดย้ำวนเป็นวง เสียงซี๊ดข้างหู กดคอผมชิด มือลูบไล้แผ่หลังแรงพอๆ กับแอ่นกายเข้าแนบสนิทไม่เหลือช่องว่างระหว่างเรา
ผมรู้---คนของผมพร้อมแล้ว
“ตรงนี้เหรอ”
"อะ..." ตอดแรงถี่เร็ว เด้งตัวเข้าหาเองเป็นคำตอบ เพลิงใคร่ตัณหาตีตื้น
กูต้องขี่ม้าตัวนี้---เดี๋ยวนี้!!!
ถอนออกก่อนอัดความยาวเน้น ๆ ค่อยเพิ่มจังหวะโยกยัดแรงขึ้น เร็วขึ้นจนรัวซอยไม่ยั้ง พร้อมๆ เสียงกรีดร้อง เสียงซี๊ดซ่าครวญครางดังก้อง
“เร็วอีก—อาส์"
"โอ๊ว สุดยอดๆ ๆ”
ปลายประสาทเสียหาย รับได้แต่ความสุขสมจะสำลัก เสียงดังพร่ำคำซ้ำๆ ไม่รู้ตัว
“ม่ายหวาย จา...แล้ว..."
"พร้อมกัน โอ๊ววว” พั่บๆ ๆ เสียงเนื้อน้ำแฉะ เร้าใจจนทานไม่ไหวอีกต่อไป
“อ๊ะ---"
"...อาส์---ทีรัก”
พ่นของเหลวเปรอะเปื้อนหน้าท้อง พุ่งไกลจนเลอะหน้าอกเราสองคน ผมตามอัดเน้นย้ำสองสามครั้งตามติด ระเบิดพร่างทะลักทะลายมากมายจนเยิ้มไหลล้นออกมา ---ยิ่งกว่าสวรรค์ชั้นเจ็ด
ซบหัวเปียกลงกับอกคนตัวซกเหงื่อเป็นน้ำพอกัน แนบหน้าฟังเสียงหัวใจเต้นตีกลอง---ในอกของร่างบางที่สั่นระริก คลายอารมณ์สุดท้าย
---หัวใจของลมเหนือ เป็นของผม!
ฟังเสียงหอบฮั่ก รอชั่วครู่ค่อยประคองหัวทุยมารับจูบซับขวัญแผ่วเบา จมูกคลอเคลียแก้มใสไม่ห่าง
---ช่วงเวลาที่ผมโปรดปรานที่สุด
กลิ่นกายหอมจรุงรุนแรงที่สุด
ฟีโรโมนกรุ่นฟุ้งกระจายที่สุด
---ได้เป็นเจ้าของโดยสมบูรณ์ ของผมแต่เพียงผู้เดียว
...................................
...........................................
(---after shock)
“...อร่อยมั้ย” กระซิบจูบกับพวงแก้มสีปลั่ง
“อื้อ—ฮิ“ พยักหน้าถูไถกับปลายจมูกผม ฟันขาวแย้มพราย ผมยิ้มกว้างตอบ
---หัวใจฟูคับห้อง บทรักที่เพิ่งผ่านมาเต็มสิบชัวร์ คนในกอดชมเชย ล่องลอยยิ่งกว่าขึ้นสวรรค์เมื่อครู่เสียอีก
“เต็มสิบ...อร่อยกว่าชอคชิพอีกนะ"
"ม่าย..ติดลบหนึ่ง ชอคชิพได้แต้ม” ...ห๋า!
"ได้ไง ต้องสิบเต็มต่างหาก!"
"ม่ายอ่ะ" ยังอีก แกล้งขยับสะโพก เหยี่ยวน้อยภายในอีกคนเริ่ม...
"พูด!"
"อื๊ออออ...เร็วไป แรงไป ไม่ถึงเตียง ไม่ละลายในปากช้าๆ อีกต่างหาก" โหย วิจารณ์ซะ-เดี๊ยะเหอะ!!!
"ต้องเต็มสิบ ไอติมต้องกินเร็วๆ ช้าได้ไง แต่ถ้าจะเอาให้ละลาย...ต้องแบบนี้"
ลิ้นแหย่ล้วงในช่องหูนิดๆ หยอกเย้า เสียงร้องเล็กๆ หนีบคอหนีเสียวสยิว ผมหัวเราะหึๆ พอใจ
ขยับชิดที่แช่ค้างในตัวเริ่มกระดิกไหว อ้าปากแดงหอบอากาศ บีบกล้ามเนื้อที่บ่าผมแน่นจนเจ็บ
“ห้ามป้อนไอติมคนอื่น---ต่อหน้าพี่”
“อื้อ...หึ” พยักหน้าอมยิ้มผิวขี้นสีแดงก่ำ ว่าง่ายชะมัด ...ก่อนจิกเบาๆ พอให้ได้ยิน
“ขี้หวง” หึๆๆ ปากเก่งยังมีแรงเหลือ ต้องแกล้งงงงงง
ยกขาเรียวสวยพาดข้าง พลิกตัวเองลงนอนตะแคงซ้อนหลัง ส่วนเชื่อมต่อยังเสียบคา เสียงซี๊ดหน้าหงายแอ่นกายจะหนี เล็บจิกเนื้อท่อนแขนผมแน่น
เท่านั้น ของก็ขึ้นอีกรอบ แกล้งให้เหยี่ยวน้อยขยับปีกอยู่ภายใน อีกฝ่ายเริ่มตอดกระตุก มือเริ่มขยับลูบไล้ผมไม่รู้ตัว รับรู้ปฏิกิริยา...เด็กหัวไวกำลังอยากได้รอบสอง
“อาส์ มัน...ใหญ่ไป เอาออกนะ” 555 อยากหัวร่อให้ฟ้าถล่ม ยังจะโอดครวญตัดพ้อพี่ได้ไง –อ๊างง---จะน่ารักไปไหน!!!
“เดี๋ยวก็ชิน จะล่อให้ถึง---เช้าเลย"
"มะ...ม่ายย” เชยคางหันมาล้วงลิ้นอีกรอบ
ไม่เคยเบื่อ ไม่รู้เป็นเชรี่ยอะไร อยากจูบคนนี้บ่อยแล้วก็บ่อยมากขึ้นๆ ...โรคจิตไปแล้วผม
“ยะ...เหยี่ยวขาว...มันแข็ง” ประท้วงเสียงเซ็กซี่ สั่นพริ้ว
ขึ้นเอ็นทั้งคู่เชิญชวนให้จัดการของใครก่อนล่ะ ---ยั่วกันซะขนาดนี้
ผมยกขาเกี่ยวข้างเอวอัดเน้นแรงลึกอย่างเชื่องช้า หยอกเย้าแทนคำตอบ
เริ่มต้นบรรเลงเพลงรักอีกครั้ง ...และอีกครั้ง
“...ชอคชิพตั้งสองลูก ป้อนกันกี่ช้อน ต้องเอาให้ครบ!”
*******************************************TBC by puppyluv