หัวข้อ: @<<รักแท้..หรือแค่บำเรอ >>@ Special part ..HBD...กร-น๊อต 28/06/54

[4559]

ทำไมกรไม่ต่อยน็อตอยากรู้

[hahn]

จับน๊อตคู่กะพี่กรเลยเหอะ แรงทั้งคู่

[gayraygirl]

เห็นด้วยๆ กรน๊อตไปเลย
จะได้เลิกยุ่งกับหมูแฮมสักที
ให้หมูแฮมมันมีเวลาคิดเรื่องพี่เรบ้าง

[Sugar_Love]

@ <<  รักแท้.....หรือแค่บำเรอ >> @  ////  ตอนที่  13 …ครอบครัว+ยั่วโมโห.... ///13/12/2010///

   เสียงรถวิ่งเข้ามาจอดหน้าบ้าน ทำให้ผมต้องชะโงกหน้าออกไปส่องดู หลังจากที่พึ่งทำการบ้านได้แค่ครึ่งข้อ นั่งทำในสวนที่จัดแบบญี่ปุ่น มีศาลาเล็ก ๆ ตั้งอยู่ ส่องเห็นแค่ข้างหลังไว ๆ แต่ไม่รู้จักว่าเป็นใครจะเป็นพวกเพื่อนพี่เรรึเปล่า ผมหันมาสนใจการบ้านวิชาคณิตศาสตร์ตรงหน้าแล้วตั้งใจทำให้เสร็จ พรุ่งนี้วันอาทิตย์จะได้สบาย ๆ ไม่ต้องมาเร่งทำ

   “คุณหมูแฮมครับ คุณเรเชิญที่ห้องรับแขกครับ”.....ใครมากันนะ...

   “ครับ” ผมรับคำก่อนจะเก็บการบ้านวางให้เป็นระเบียบ ลุกออกและเดินเข้าไปในบ้านตรงไปที่ห้องรับแขก พ้นขอบมุมผนัง ก็เห็นแขกที่มาก่อนหน้านั้น เป็นหญิงชายมีอายุแล้ว ทั้งคู่เงยหน้าขึ้นมามองผมเกือบพร้อมกัน ผมหยุดยืนอยู่กับที่ เพราะไม่รู้ว่าจะเดินไปไหนต่อ แล้วจะต้องทำตัวยังไง

   “หมูแฮมมานั่งนี่สิครับ” ผมหันไปหาพี่เรที่หันมาพยักหน้าเรียกผม ผมเดินไปนั่งข้างคนที่เรียก สายตาทั้งสองคู่ยังจ้องที่ผมอยู่

   “นี่คุณพ่อคุณกับแม่พี่ ท่านมาเยี่ยมเราน่ะ” ...เยี่ยมเรา... ผมหันหน้าไปมองหน้าพี่เร ก่อนจะยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสองคน

   “คุณพ่อครับ คุณแม่ครับ นี่หมูแฮมครับที่ผมเล่าให้ฟัง” ท่านทั้งสองพยักหน้ารับรู้  และรับไหว้ผม.. คุณแม่พี่เร......คุณป้า..ควรเรียกอย่างนี้สินะ ยิ้มให้ผมอย่างอ่อนโยน แต่อีกคนยังทำหน้าเฉยชา ผมไม่รู้เลยว่าพี่เรเล่าอะไรให้พวกท่านฟังบ้าง

   “น่ารักจริงเรา ไหนมานั่งใกล้ ๆ แม่ซิลูก” คุณป้ากวักมือเรียกผมให้เข้าไปหา ผมค่อย ๆ ค้อมหลังแล้วเดินเข่าเข้าไปหาผู้หญิงสูงวัยที่ยิ้มรับผมอยู่ ตอนนี้ผมจมอยู่กับอ้อมกอดอุ่น ๆ ....อุ่นจริง ๆ อุ่นอย่างที่ผมไม่ได้สัมผัสมานาน จนผมลืมไปแล้วว่าการอยู่ในอ้อมกอดของผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่มันอุ่นแค่ไหน เหมือนมีก้อนอะไรมาจุกที่ลำคอ แต่ผมก็กลืนมันลงไป

   “โอ๋กันไปเถอะ” เสียงพูดติดประชดประชันของชายสูงวัย ทำให้ผมกับคนที่กอดผมอยู่ เงยหน้าขึ้นมองพร้อมกัน

   “คุณว่าอะไรนะคะ” เสียงแหลมแหวขึ้นเสียงดัง เหมือนคนพูดก่อนหน้านั้นจะสะดุ้งน้อย ๆ ด้วย

   “ปะ เปล่า ผมบอกว่าโอ๋กันไปเถอะ ผมจะคุยกับเจ้าเรมัน ผมไม่ได้ว่าอะไรคุณ..” คำพูดแก้ตัวและน้ำเสียงติดเกรงใจพอทำให้รู้ว่า “กลัวเมีย” ผมหันไปมองหน้าพี่เร ผมเห็นนะว่าพี่แอบขำพ่อตัวเอง

   “ก็แน่นอนค่ะ ดูหมูแฮมซิน่ารักกว่าที่ฉันคิดไว้ตั้งเยอะ คุณมันชอบแต่พวกหน้าอกตู้ม ๆ จริตมารยาเยอะ ๆ น่ะสิ...หมูแฮมอย่าไปสนใจเลยจ๊ะ ไหนแม่ดูหน้าชัด ๆ ซิ” พูดเหน็บคนนั่งข้าง ๆ ให้อ้าปากค้างเถียงไม่ออก ก่อนจะหันมายิ้มและดึงตัวผมขึ้นให้นั่งข้าง ๆ

   “ฟอด! เป็นไงบ้างลูกอยู่ที่ พี่เรเขารังแกอะไรหมูแฮมรึเปล่า ถ้ามีฟ้องแม่ได้นะ แม่จะเอาหนูไปอยู่ด้วยเลย ไม่ต้องอยู่ที่นี่หรอก” คุณป้ากอดและหอมผม รู้สึกดีจัง..........

   “เปล่า ไม่มีอะไร ผมสบายดีครับคุณป้า” เป็นคำพูดแรกที่ออกจากปากผม

   “ต๊าย ตายแล้วตาเรแกสอนน้องยังไงนี่ เดี๋ยวตีตายเลย” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ผมรีบถอยออกมาจากอ้อมกอดอุ่น ๆ ทำอะไรผิดกันแน่ ….หันไปมองหน้าพี่เรก็เอาแต่กลั้นยิ้มกลั้นหัวเราะ จะปล่อยให้ผมงงคนเดียวใช่ไหม...

   “โอ๋ ลูก แม่ได้ว่าหนู แค่ต่อว่าพี่เรว่าทำไมไม่สอนให้หนูเรียกแม่ว่าแม่ ทำไมถึงเรียกป้า..ไหนเรียกใหม่ซิ”

   “ครับ เอ่อ คุณแม่” ผมหันไปมองหน้าพี่เรแวบนึง พี่เรเลิกคิ้วเหมือนกับจะบอกว่ามีปัญญารึเปล่า

   “จ้า โอ๊ย...น่ารักจริง” อ้อมแขนอุ่น ๆ ดึงผมเข้าไปกอดเหมือนเดิม ....ความอบอุ่นทำให้ผมเผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว มองผ่านไปก็เห็นอีกคน.... คุณพ่อ...เรียกได้รึเปล่านะ เรียกคุณลุงก่อนละกัน คุณลุงมองมาสีหน้าเหมือนหมั่นไส้ผมกับคุณแม่อยู่ คงไม่ชอบสินะ

   “พี่ไป น้องมา จะทำอะไรกันอีกไม่รู้” แค่เสียงบ่นแต่ผมได้ยินชัดทุกคำ ผมนิ่งอยู่ในอ้อมกอดกรุ่น แต่รู้สึกหน้าชา

   “คุณคะ ถ้าไม่อยากอยู่อย่างสงบ ก็กลับไปก่อนได้นะคะ ดิฉันจะคุยกับลูก” แค่นี้ก็พอจะทำให้ผมรู้ว่าพ่อกับแม่พี่เรรู้เรื่องทั้งหมดแล้วรวมทั้งเรื่องผมด้วย  มันก็ไม่ผิดที่ท่านจะโกรธ แต่การที่คุณแม่แสดงออกว่าเอ็นดูผม มันทำให้ผมละอายใจเหมือนกัน

   “แล้วก็..ถ้าจะอยู่คีนนี้คุณนอนกับตาเรนะ ฉันจะนอนกับหมูแฮม” คุณแม่หันไปคุยกับคนข้าง ๆ ก่อนจะหันมายิ้มให้ผมที่คงทำหน้าแหย ๆ อยู่แน่ ๆ นี่ผมทำให้ครอบครัวเขาแตกคอกันรึเปล่าเนี่ย

   “คุณแม่ทำไมอย่างนี้ล่ะครับ!” เป็นอีกคนที่โอดครวญขึ้นมา พี่เรอีกมุมมองที่ไม่เคยเห็น พี่เรเข้ามานั่งข้างผมกลายเป็นผมแทรกอยู่ระหว่างกลางแม่ลูก

   “อะไรกันตาเร นาน ๆ ทีแม่จะมาแค่ยืมตัวน้องแค่วันสองวันแหมทำหน้าเหมือนจะขาดใจ” พูดเหน็บพร้อมกับค้อนให้ลูกชายวงใหญ่

   “คุณแม่อ่ะ อย่างนี้ผมก็อดน่ะสิ”ท่าทางของพี่เร แปลกตาไม่เคยเห็น ...แล้วอดอะไร.. ผมหันไปมองหน้าคนที่กำลังทำท่างอนแม่ตัวเอง

   “นี่ ๆ ผมก็อยู่นะไม่ใช่หัวตอ คุยกันอยู่แค่นั้นรึไง” เสียงทุ้มพูดขึ้น คุณลุงที่นั่งนิ่งมองอยู่นานเข้ามาเขย่าแขนภรรยาเบา ๆ

   “อ้าวเหรอคะ เห็นว่าความเห็นไม่ตรงกันนึกว่าไม่อยากอยู่ด้วยกันซะอีก”

   “คุณนี่..” เมื่อถูกประชดก็หันไปนั่งอยู่คนเดียว ไม่พูดไม่จาอีกปล่อยให้คุณแม่กับพี่เรถกเถียงกันต่อ...สรุปแล้วผมก็ได้นอนกับคุณแม่จริง ๆ คุณแม่เป็นผู้หญิงอบอุ่นด้วยสัญชาญาณความเป็นแม่ในตัว ผมนอนคุยเรื่องต่าง ๆ นานากับแม่ทั้งคืนกว่าจะหลับก็ดึกดื่นทั้งคู่

   ผมออกจากห้องคุณแม่ตอนสาย ๆ เมื่อเข้ามาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ในห้องเหลือพี่เรยังนอนอยู่ คุณพ่อคงลุกออกไปข้างล่างแล้ว ผมยืนข้าง ๆ  เตียงมองดูคนที่ยังนอนหลับตาพริ้ม หน้าตาดูผ่อนคลายเหมือนกับหลาย ๆ วันที่ผ่านมา เรื่องราวของพี่เรที่ทำตัวแปลก ๆ พักนี้ ทำให้ผมเริ่มสับสนกับตัวเอง จะเป็นอย่างนี้ไปตลอดไหมหรือแค่เพียงแค่ชั่วคราว ถ้าผมต้องอยู่กับคน ๆ นี้ไปตลอดชีวิต ผมจะต้องเจอพี่เรในรูปแบบไหนอีกไหม คงไม่มากใช่ไหมถ้าจะให้เป็นอย่างนี้ตลอดไป ไม่มีการทำร้าย ทั้งร่างกาย และจิตใจ ผมหวังแค่ว่าจะได้พี่เรคนเดิมคนนั้นกลับมา

   “หมูแฮม อยากจูบอ่ะ อืม..” เสียงพึมพำเบา ๆ แต่ก็ได้ยิน ทำให้หน้าผมเห่อร้อนขึ้นมา ...ละเมอ...อีกแล้ว ผมไม่รอให้ได้ยินอะไรอีก รีบหยิบเสื้อผ้าถลาเข้าห้องน้ำอย่างเร็วที่สุด

         **************************************************


   “มึงรู้ไหมว่าเมื่อคืนกูอ่านแวมไพร์ทไวไลท์ลวดเดียวแม่ง 5 ภาค ตากูแทบจะไหลมารวมกัน แต่แม่งสนุกชิบ” เสียงไอ้ไปส์มันกำลังโม้เมามัน

   “มึงภูมิใจมากไหมล่ะ” ไอ้น๊อตถามอย่างกวน ๆ ...มันชอบเบรกเพื่อนเป็นนิสัยที่สมควรโดนตรีน

   “เชี่ยน๊อต แม่ง” ท่าทางงอน ๆ อย่างไม่งามของไอ้ไปส์ทำให้ผมอดขำไม่ได้ .....แต่ทำไมพวกมันต้องมองผมแปลก ๆ ด้วย

   “อะไรของพวกมึง กูขำไม่ได้รึไง” ผมถามออกไปอยู่ดี ๆ ก็หันมามองกัน

   “เปล่า ขำได้ ขำเยอะ ๆ ล่ะมึง กูว่ามึงดูร่าเริงขึ้นนะแฮม” ไอ้ไทพูดแต่มือมันก็หยิบถั่วปากอ้าที่มันเทออกมาใส่ถุงหิ้วเซเว่นไว้

   “เหรอ”

   “เออ!!” พร้อมเพรียงเชียวพวกมัน ผมก็ยิ้ม ๆ แต่ไม่พูดอะไรต่อ....เสสายตาออกไปเรื่อย ๆ แต่ก็เจอ....จนได้.....กลุ่มไอ้พี่กรกำลังเดินตรงมาทางนี้ด้วย พวกเพื่อนผมยังไม่มีใครเห็น ผมก้มหน้าลงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เผื่อพวกนั้นจะเดินผ่านไปเฉย ๆ ภาวนาในใจอย่าให้ไอ้น๊อตเงยหน้าขึ้นมองเลย   แต่โชคไม่ได้เข้าข้างผมเสมอไป....เมื่อ...

   “ขอนั่งด้วยนะครับ น้องแฮม” พี่กรมายืนล้วงกระเป๋าตรงหัวโต๊ะหินอ่อน ที่เป็นชุดม้าหินอ่อนยาว ที่นั่งยังเหลือพอที่พวกไอ้พี่กรจะนั่งได้หมด พวกมันไม่รอให้ใครอนุญาตก็พากันพร้อมใจนั่งพรึบจนเต็ม พี่กรนั่งตรงข้ามผม ที่มีไอ้น๊อตนั่งฟังไอพอดอยู่ข้าง ๆ  ผมละกลัวใจมันจริง ๆ มันยังนั่งนิ่งก้มหน้ากดเพลงของมันต่อ ไม่ได้เงยหน้าขึ้นสนใจคนมาใหม่ซักนิด

   “เรียนเป็นไงบ้างครับ มีอะไรบอกพี่ได้นะ” พี่กรพูดแล้วยิ้มให้ผม....มาแปลก ๆ ผมอึกอักก่อนตอบ

   “เอ่อ ไม่มีอะไรครับ ก็ดี..” ตอบแล้วหันไปมองหน้าไอ้น๊อตที่มันเริ่มหันมามองหน้าผม ...เหมือนกับไม่พอใจที่ผมไปตอบคำถามพี่กร  ...กูไม่ผิดนะ

   “แล้วน้องคนอื่นละครับ มีปัญหาอะไรกันไหม” พูดว่าน้องคนอื่นแต่สายตาจงใจส่งไปทางไอ้หล่อที่นั่งข้าง ๆ ผม ไอ้นี่ก็ได้ใจเค้ามองมามันก็มองตอบ จะซวยอะไรอีกไหมเนี่ย..ผมสะกิดขามันเบา ๆ คงรู้ตัวเพราะหลบสายตาลง

   “เอ๊าเป็นใบ้กันไปหมดแล้วนี่”เสียงพูดกลั้วหัวเราะ ผมก็เริ่มมองหน้าพี่กรเหมือนกัน

   “เฮ้ยแฮม กูปวดขี้ไปด้วยกันไหมบรรยากาศแถวนี้แม่งชวนกูท้องเสียลงส้น” เอาแล้วไหมล่ะ

   “ปวดขี้หรือปอดแหกว้า นั่งด้วยแค่นี้ก็หนีไม่มีอะไรดี...นอกจากปากจริง ๆ” ไอ้น๊อตจากที่กำลังจะก้าวขาออก หันมามองพี่กรตาเขียว ผมรีบฉุดแขนมัน

   “ฮึ่ยน๊อต ป่ะ ปวดท้องใช่มั้ยไปห้องน้ำกัน ไปดิมึง” ผมดึงแขนมันออก แต่.....

   “กูหายละ นั่งนี่แหละกูจำได้ว่าเรามาก่อน มาทีหลังอย่ามากร่างใหญ่”เสียงและแววตามัน ทำให้ผมละเสียวสันหลังจริง ๆ แต่วันนี้ดูกลุ่มพี่กรสบาย ๆ ไม่เห็นจะมีใครใส่อารมณ์อะไรรวมทั้งพี่กรด้วย

   “อ้าว..รู้ด้วยว่ากูใหญ่ แม่งแอบดูกูอาบน้ำเปล่าวะ ฮะฮ่าๆๆๆ” พี่กรและพรรคพวกก็พร้อมใจกันสามัคคีหัวเราะ  ผมจะทำยังไงดีทีนี้ ไอ้บ้านี่ก็ไม่ยอมลุกไปไหน อีกฝ่ายก็ดูตั้งใจจะยั่วโมโหชัด ๆ ผมมองดูไอ้ไปส์กับไอ้ไทก็ทำเนียนหัวเราะไปกับเขาด้วย ปรับตัวเข้าเมืองตาหลิ่วได้เร็ว จริง ๆ พวกมึง..พวกมันรีบหุบปากเมื่อรู้ว่าผมมองอยู่

   “ครวย!!”

   “มึงอยากได้!! กูก็ให้!!” เสียงแรกเป็นได้น๊อตเสียงดังฟังชัด พี่กรก็โต้ตอบกลับมาเร็วเหมือนกัน

   “มึงจะเอายังไง เชี่ย!!”

   “น๊อต!!” ผมดึงแขนมันไว้เมื่อมันลุกขึ้นเอามือตบโตะดังปัง คงเจ็บมือน่าดู ....พี่กรเลิกคิ้วเงยหน้ามองไอ้น๊อตที่กำลังโมโหสุดขีดและพร้อมจะมีเรื่อง.....แต่กลับยักคิ้วให้แบบกวน ๆ ก่อนจะลุกขึ้นจากโต๊ะ แล้วพยักหน้าให้เพื่อนลุกเหมือนกัน ไอ้ไทกับไอ้ไปส์รีบเดินมาสมทบพวกผม ใจผมเต้นตึกตัก ใจก็ไม่อยากมีเรื่อง แต่ถ้าจำเป็นผมก็จะไม่หนีเหมือนกัน พี่กรยิ้มมุมปากแล้วเดินหน้ามาอีกก้าวนึง

   “จะเอายังไงก็ได้ที่กูกับมึงจะเสร็จพร้อมกันไง.....เล่นหลาย ๆ ท่าเร้าใจดี สนไหมล่ะ”เสียงพูดกวน ๆ แล้วยื่นหน้ามากระซิบที่ประโยคหลัง

   “ฮะ ฮ่าๆๆๆๆ เฮ้ยไปโว้ย เห็นหน้าแล้วจิตหงุดเงี้ยวว่ะ ฮะฮ่าๆๆ” ไอ้พี่กรเดินหันหลังกลับไป เสียงหัวเราะของทั้งกลุ่ม ดังพอจะทำให้คนแถวนั้นหันมามองได้ ผมละสายตามา หันขึ้นมองหน้าเพื่อนรักที่ยืนตัวสั่นเทิ้ม ไม่พูดอะไร....

   “น๊อตใจเย็น ๆ น๊อต..” ผมลูบหลังมันเบา ๆ  มันกัดฟันจนเห็นเป็นสันกรามเด่นขึ้น

   “น๊อตใจเย็นเพื่อน...แก้แค้นสิบปีไม่หาย..เอ้ยไม่สายนะโว้ย” ไอ้ไทเดินมาตบไหล่เพื่อนเบา ๆ  ผมไม่รู้จะพูดมันปลอบมันยังไง  เพราะดูท่าทางพี่กรก็ตั้งใจยั่วมันโดยเฉพาะ มันจะเชื่อผมไปได้อีกแค่ไหน ถ้าวันไหนความอดทนมันหมด ผมนึกไม่ออกว่าจะเป็นยังไง แต่ผมก็แปลกใจพี่กรเหมือนกันจะมาไม้ไหนกันแน่

   …อึด อืดดดด...โทรศัพท์สั่นอยู่ในกระเป๋าเสื้อผม ผมกดบ่าไอ้น๊อตที่ดูท่าจะหัวเสียไม่หายนั่งลงที่เดิม แล้วล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาดูเบอร์....พี่เร..ผมเดินออกมาจากกลุ่มแล้วกดรับโทรศัพท์

   “ครับ” ผมกรอกเสียงคำรับสายสั้น ๆ ลงไป

   “ทำอะไรอยู่ครับ”

   “เอ่อ พักกลางวันน่ะครับไม่ได้ทำอะไร”

   “เหรอครับ แล้วคิดอะไรอยู่รึเปล่า”.....คิดอะไร

   “เปล่านิครับ คิดอะไรครับ” ผมเริ่มงงกับคำพูดพี่เร....

   “คิดถึงพี่ไงครับ...ไม่ได้คิดอะไรก็คิดถึงพี่นะครับ..บายครับ” เสียงโทรศัพท์ตัดไปแล้วแต่ผมยังไม่ยกโทรศัพท์ออกจากหู จะว่าอึ้งก็ใช่ จะว่างงก็ใช่ แต่ทำไมใจผมมันต้องเต้นแรงอย่างนี้ด้วย...รู้สึกเหมือนแขนขาไม่มีแรงซะอย่างนั้น ....บ้าชะมัด...

[Sugar_Love]

ใครอยากอ่าน Part น๊อต ก็อดใจรอก่อนเน้อมีแน่นอนต้องดูช่วงจังหวะเรื่องก่อน ขอบคุณทุกรีพายจ๊ะ จ๊วบบบ ม๊วฟฟฟ 

[4559]

เริ่มหวานละพี่เร

[samsoon@doll]

เห็นชื่อตอน ตอนแรกแอบหสั่นใจนึกว่าแฮมจะไปยั่วโมโหอะไรพี่เรอีกหรือป่าว

ที่ไหนได้ หุหุ

[kokikung]

5555++

แม่ท่าทางจะปลื้มไม่น้อย

โล่งอกแค่พ่อนี่สิ

แต่กรแอบจีิตรปะเน่ย
อยากอ่านพาทกรเอาใครกันแน่แฮมหรือน๊อต

[Killua]

พี่เรมุขเสี่ยวมากกกก ฮ่าๆๆ เล่นเอาแฮมอึ้งอ่ะ
โดยส่วนตัวแล้ว ลุ้นกรรุกน๊อตรับเจ้าค่ะ กร๊ากกกก
 

[roseen]

พี่เรหวานอารมณ์ไหน

[pinkky_kiku]

พี่เร ยังไม่รู้ว่า มี กร รอตีท้ายครัวอยู่ ระวังนะจ๊ะๆๆ 
แต่คุณพ่อจะโหดไปไหนอ่าคะ นุ้งหมูแฮมไม่รู้เรื่องด้วยสักหน่อยอ่ะ 

[ChiOln]

5555 พี่เร หยอดที หมูแฮมไปไม่เป็นเลย

[kinjikung]

5 5 5
น๊อตกับพี่กร เหรอ เป็นคู่ที่เค้านึกไม่ถึงเลยอ่ะ
ว่าแต่พี่เรแมร่งสมองกระทบกระเทือนชัวร์ถึงทำหวานใส่หมูแฮม
ว่าแต่ึคุณพ่อพี่เรนี่จะเก๊กอีกนานไหม ความจริงก็ชอบหมูแฮมอ่ะดิ๊

[yayee2]

อืม..ขอให้กรเปลี่ยนทีหมายไปมี่น๊อตเหอะ
จะได้มีสองคู่ชู้ชื่น

[@StaR@]

ท่าทางแม่พี่เรจะปลื้มน้องแฮมน่าดูเลย
ทำไงได้ก็น้องแฮมน่ารักน่าเอ็นดูเหลือ
ก็แต่พ่อนี่แหละคงต้องใช้เวลาหน่อย
แต่แม่พี่เรคงเอาอยู่แหละส่วนพี่กรนี่
เป็นอะไรกับน็อตมากมั้ยเห็นหลังมานี่
กวนตีนน็อตตลอดเลยหรืออยากโดนน็อตเสียบ
 

[TanyaPuech]

 

คุนแม่พี่เรน่ารักอ่ะ
พั้เรก้น่ารัก

ส่วนกร-น๊อต  จำเลยรักกันจริงๆ 555

[som]

น๊อต กับ กร นี่น่าสงสัยที่สุด
ทำมาเป็นยั่ว  ยิ่งคิดยิ่งสงสัน

[nunamicky]

ฮิ้ว...จริงอ่ะ
พาร์ทน๊อตที่คู่กับพี่กรใช่ป่ะ?
อยากอ่านคร้า

[Kusano ~~ Kawaii]

ตอนนี้กรคงไม่ได้สนหมูแฮมแล้วล่ะมั้งง

พี่เร เปลี่ยนคาแรคเตอร์รวดเร็วจนหมูแฮมตามไม่ทันเลยทีเดียว ฮาาา

[golove2]

น็อตกับพี่กร ต้องมีเบื้องหน้าเบื้องหลังกันใช่ไหม


 

[iforgive]

part น็อตไม่ค่อยเท่าไหร่  แต่ part พี่กรนี่สิ  อยากอ่านมากกกกกกกกกกกก

[tuek]

อยากรู้เรื่องของน๊อตกับกรจังเลย

[taem2love]

น๊อตกรเนี่ยน่าคิดนะ แอบเชียร์ ส่วนน้องแฮมกับนายเรย์เข้าสู้โหมตหวานแบบเต็มตัวได้แล้วค่ะ

เราจะไม่มาม่าแล้วนะค่ะเจ้ท้องอืดไปหมดแล้วค่ะ ในเล้าเนี้ยเป็นสิบหม้อแล้วเนี่ย

เอาขนมหวานมาแก้เลี่ยนหน่อยค่ะ

ปล. แอบบ่น ไม่รู้ว่านักเขียนคิดว่างานเขียนแนวมาม่าจะขายดีหรอเปล่า ออกมากันเต็มเลย เจ้เชิญชวนมาเขียน

แนวหวานใสกันบ้างสิค่ะ แค่ชีวิตจริงก็เครียดจะแย่อยู่แล้ว น้องๆเห็นด้วยไหมค่ะ

[Loveunomore]

 สนุกจ้าาาา แล้วมาต่ออีกน้าาา 

[Pumpkin]

ขอ1ประโยตสั้นๆง่ายๆ

เราแอบจิ้นคู่กรน๊อตอ่ะเธอ

[Acacha]

อยากอ่านเรื่องของน็อต~  

[aehJTS]

อยากอ่านน็อต กรคะ มีจังหวะก็ลงเยอะ ๆ เลยนะคะ

อ่านตอนท้ายช็อคไป 3 วิคะ พี่เรหน้ารักเวอร์

  คะ

[Pikky]

เข้ามาเม้น และกระซิบบอก ....เบา เบา ว่าชอบหมูแฮม 

น่ารักๆๆๆ  คุณเรคนใหม่ดีขึ้นเยอะ เขินแทนหมูแฮม อิอิ

 

[YELLOWSTAR]

พี่เรมาหวานได้อีกค่ะ  เขิล

ว่าแต่พี่กรกับน๊อตต้องมีอะไรต่อกันแน่ๆ

ไม่งั้นพี่กรจะมาหาเรื่องน๊อตทุกวันทำไม?? งงอ่ะ

[whistle]

กรกะน็อตนี่ชักจะยังงัยๆอยู่นะ...........