@<<รักแท้..หรือแค่บำเรอ >>@ Special part ..HBD...กร-น๊อต 28/06/54
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: @<<รักแท้..หรือแค่บำเรอ >>@ Special part ..HBD...กร-น๊อต 28/06/54  (อ่าน 571383 ครั้ง)

ออฟไลน์ insunhwen

  • FREEDOM!!!!
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 867
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-5
รอ รอ รอ

คิดถึงคู่ น็อต กะ กร จังเลย :z3:

ออฟไลน์ Wordslinger

  • แป้งจี่รีรีข้าวสาร
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1180/-5
วุ้ย แล้วเรื่องเป็นอย่างไรต่อคะ?

กลัวจังว่าจะโดนทำทัณฑ์บน แล้วอย่างนี้พี่กรกับน้องน็อตก็ต้องแยกจากกันล่ะสิ แอร๊ย ไม่เอานะ!

ออฟไลน์ kan

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
    • http://twitter.com/BMW_CHO
 :call: :call: :call:
รอนานละเน้อ   คิดถึงอ่ะ

WhatLoveIs

  • บุคคลทั่วไป
 :z10: :z10: :z10: :z10: กระดึ๊บๆ มาบอกว่าเค้ารออยู่นะ  :กอด1:

ออฟไลน์ ♠♥♦♣

  • ex-ChCh13
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1612
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-7
ยังรอเหมือนกัน
กลับมาเถอะที่รัก

ออฟไลน์ kyoya11

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4680
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +340/-12

Sugar_Love

  • บุคคลทั่วไป
ขอบคุณทุกคนที่รอนะคะ แป๊บนะ เดี๋ยวตาลจัดให้  :impress3:

YELLOWSTAR

  • บุคคลทั่วไป
ขอบคุณทุกคนที่รอนะคะ แป๊บนะ เดี๋ยวตาลจัดให้  :impress3:

จะรอน่ะค่ะ

Sugar_Love

  • บุคคลทั่วไป
“อยู่ที่สวนรัตน เฮ้ย !! ใจเย็นเชี่ย มึงถอยไปไกล ๆ เลยสัด” เสียงมันตวาดออกมา...นี่มันยังเคลียร์กันไม่เสร็จรึไงนอกจากเสียงมันยังมีอีกหลายเสียงตามมา ทำไมเหมือนเหตุการณ์มันกำลังจะเริ่มต้น

   “น๊อตมึงอยู่บ้านใช่มั๊ย แล้วมีอะไรรึเปล่า”

   “อืม เปล่ากูมีไม่มีไร.. แล้วมึง”

   “เห้ย กรไอ้หัวของมันจะคุยกับมึงอ่ะ” เสียงเพื่อนมันตะโกนมา

   “กูยังไม่เป็นอะไร  มึงนอนเถอะ แค่นี้ก่อนนะ”  

   “ตรู๊ด ๆๆๆ” สัดด่ากู ผมยังไม่ทันจะอ้าปากอะไร มันก็ตัดสายผมไปแล้ว ผมล้มตัวนอนลงบนที่นอน แล้วกรูจะหลับไหมเนี่ย คงทำอะไรไม่ได้

   “เลิกบ้าซักที” ผมบอกตัวเองอย่างหงุดหงิด ก่อนจะข่มตาหลับลง แต่เหมือนความรู้สึกมันจะไม่ได้หลับตามเปลือกตาผมซักนิด....แมร่ง ถ้าพรุ่งนี้กรูไม่หล่อ...กรูจะฆ่ามึง

   “…หมดเวลาแล้ว.. เธอคงต้องไป.. แต่สิ่งที่เหลือ..ในใจยังอยู่ ..คือความคิดถึง ที่เธอนั่นไม่รู้ รู้ไม่ได้ ทำได้เพียงแค่คิดถึงเธอ”.... ( ทำได้เพียง – 25 Hours)

   “อืม ..ครายยยย” ผมครวญครางก่อนจะควานหาโทรศัพท์ ไม่รู้ว่าตัวเองเคลิ้มหลับตั้งแต่เมื่อไหร่  

   “ฮึ่ย!! รึว่า” ผมรีบดีดตัวลุกขึ้น แล้วหันหาแสงโทรศัพท์ที่กระพริบตามจังหวะดนตรี เมื่ออยู่ดี ๆ ก็คิดว่าจะเป็นไอ้ควายเผือกตัวที่กำลังทำสงครามฝ่าวงล้อมกะเหลี่ยงอยู่

   “อัลโหล!!” กดรับทั้งที่ไม่ได้ดูเบอร์ด้วยซ้ำ ด้วยกลัวว่าจะรับไม่ทัน สายที่เรียกร้องอยู่

   “น๊อต”

   “มึงอยู่ไหน” แค่เสียงเรียกผมก็รู้ว่าเป็นมัน ทำไมมันเรียกชื่อผมด้วยเสียงที่เหนื่อย ๆ พิกล

   “กรูอยู่หน้าบ้านมึง ลงมารับกูหน่อยดิ” ผมรีบกระโจนลงจากที่นอน เปิดม่านและระเบียงส่องหาตัวถึก ๆ ของมันที่แอบอ้างว่าอยู่หน้าบ้านผม แล้วรีบหันหลังกลับ เปิดประตูพุ่งตัวออกมาจากห้องเมื่อเห็นไอ้กรในชุดนักเรียน ยืนเก๊กท่าอยู่หน้าประตูบ้าน..... คงไม่ใช่วิญญาณมึงหรอกนะ

   “มึงรอเดี๋ยว วางสายก่อนเดี๋ยวกรูออกไปรับ”

   “อืม” สิ้นเสียงมันผมก็กดตัดสายออกทันที แล้ววิ่ง 4x100 ลงไปหามัน ถ้าเกิดหกล้มขาหักหรือหัวฟาดหน้าแหก มันต้องเตรียมค่าศัลยกรรมให้ผมทั้งหมด....แต่กรูอยากไปรับมันมากมาย เพื่อ...

   “เร็วนะมึง” ยังมีหน้ามาเยาะเย้ย ทั้งที่กรูกำลังตั้งท่าหอบแฮ่ก ๆ อยู่ ผมเปิดประตู มันรีบแทรกตัวเข้ามาอย่างรวดเร็ว ยังกะช้ากว่านี้ผมจะปิดประตูตีดั้งมันอย่างงั้นแหละ

   “ปากดีนักมึง กูก็นึกว่าตายให้ปลาตอดแถวคลองแล้ว”

   “ได้ไง เดี๋ยวบางคนจะร้องไห้ฟูมฟาย ทำให้กูเป็นห่วงไปผุดไปเกิดช้าอีก” มันพูดแล้วหันมายักคิ้วให้ผม ทำหน้าตากวนบาทาสุดตรีน

   ผมเดินนำมันเข้าบ้าน วันนี้กรูให้สิทธิมึงเข้าห้องก็ได้ โดยมีเจ้าภาสกรกระดิกหางรับอย่างสนิทสนม ผมเปิดไฟในห้องก่อนจะหันมาดูมัน....ถือดียังไงไปล้มตัวนอนบนเตียงกรูเนี่ย ..แต่..

   “เฮ้ย !!! เชี่ย เป็นอะไรมากเปล่าเนี่ย โดนขนาดนี้เลยเหรอวะ”

   “......” มันยังเงียบทั้งที่ผมดูร้อนใจกว่ามันอีก รีบกระโดดขึ้นเตียงไปนั่งอยู่ข้างตัวมัน ก็ร่องรอยและคราบเลือดที่อยู่บนตัวทำให้ใจผมกระตุกวาบไหวได้อย่างไม่ทราบสาเหตุ เพราะตอนที่ออกไปรับมันมีเพียงไฟสลัวทำให้มองเห็นไม่ชัดว่ามีอะไรผิดปกติ แต่เมื่อไฟสว่าง ทำให้เห็น เลือดที่ติดเสื้อสีขาวเป็นคราบไม่แน่ใจว่าเลือดมันรึเปล่า และที่แขนมีรอยกรีดเป็นแนวยาว เลือดยังซึมอยู่เลย ถึงแผลจะไม่ลึกเหมือนโดนแค่เฉี่ยว ๆ มีลอยช้ำและคราบเลือดนิดหน่อยตรงมุมปาก.....

   “กูไม่เป็นไร แค่อยากนอนพัก” มันพูดทั้งที่ยังไม่ลืมตา

   “ส้นตีนเถอะ มึงจะนอนตายบนเตียงกรูไม่ได้นะ แผลเหวอะขนาดนี้เสือกบอกไม่เป็นไร ลุกขึ้นไปล้างแผลเลย กรณ์ ไม่งั้นมึงก็ออกไปหาหมอกับกู” ผมพูดแล้วเขย่าแขนและดึงแขนถึก ๆ นั่นให้ลุกขึ้น นึกโมโหมันที่ผมกลัวมันจะเป็นอะไร แต่มันกลับเฉย...มึง มึง ถ้าเป็นอะไรขึ้นมากรูจะกล้านอนห้องนี้ยังไง  แม่กรูจะไปหาหมอผีมาจากไหนพอที่จะปราบผีเชี่ย ๆ ควาย ๆ อย่างมึงได้

   “มึงห่วงกูด้วยเหรอน๊อต”

   “.....” …..-*- อารมณ์ไหนของมัน

   “กูนึกว่ามึงอยากให้กูตายซะอีก”

   “......” เงียบและนิ่งคือสิ่งที่ผมทำอยู่ อยากจะปฏิเสธ แต่ความรู้สึกที่มันร้อนลุ่มตั้งแต่เมื่อเห็นมันเดินหันหลังจากผมไปเมื่อตอนเย็นยังแทรกซึมอยู่ในใจไม่หาย ยิ่งได้เห็นบาดแผลยิ่งร้อนใจกว่าตัวมันซะอีก

   “มึงอย่ามาเรื่องมากได้ไหม กะ..ก็ธรรมดา ของคนรู้จักกันไม่ใช่รึไง” พูดเหมือนถามตัวเอง ????

   “อืม.... มึงคิดอย่างนั้นเหรอ........” พูดแล้วเงียบไป พร้อมกับหันหน้าหนีไปอีกทาง....ท่าทางเหมือนจะงอนเพื่อ..ทำปากชิดจมูก แล้วกรูต้องง้อมึงไหมเนี่ยสัด....

   “คงมีแต่กูที่คิดอะไรไปมากมายคนเดียวใช่ไหมน๊อต ทั้งที่มึงก็รู้แล้วว่ากูคิดยังไงกับมึง”  ยัง.. ยัง ไม่หยุดพึมพำคะนึงหา

   “แล้วมึงจะให้กูทำยังไง มันเป็นความผิดของกรูไหมเนี่ยฮะ” ผมเริ่มจะพูดเสียงธรรมดา แต่แอบเหนื่อย ๆ กับมัน กระแทกตรูดลงนั่งข้าง ๆ

   “มึงไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น  แล้วก็ไม่ใช่ความผิดของมึงด้วย มึงว่ากูควรหยุดไหม” เสียงที่เรียบ ๆ แต่เหมือนสั่นตอนท้าย ๆ   ..กูควรหยุดไหม..  ทำไมล่ะ แค่คำพูดนี้ทำให้ใจผมหล่นวูบลงไป รู้สึกโหวง ๆ อย่างบอกไม่ถูก มึงควรจะดีใจสิน๊อตที่มันจะเลิกทำอะไรบ้า กับมึงซักที

   “ มะ ไม่รู้สิ  ก็ แล้วแต่มึง” พูดพร้อมกับยิ้มที่ตัวผมคิดว่าฝืนสุด ๆ  ทำไมเหมือนมีคำตอบอยู่แล้วแต่เหมือนกับมีอะไรมากั้นไว้ ทำให้ผมพูด พูดไม่ออก ....ความไม่แน่ใจสินะ ว่ามันคืออะไร

   “มึง ไม่ คิดอะไร กับกูเลย ใช่ไหมน๊อต อึก” เสียงมันขาด ๆ หาย แล้วตัวมันก็สั่น ....ร้องไห้เหรอ เป็นไปได้ยังไง ควายโลกที่ 3 อย่างมันนี่นะจะร้องไห้เพราะเรื่องของผม แต่ยิ่งเห็นมันเป็นอย่างนี้ผมยิ่งใจเต้นมั่วไปหมด

   “........”

   “มึงเคยคิดถึงกูไหม  มึงเคยมองหากูไหมเวลาที่ไม่เห็น เคยคิดไหมว่าตอนนี้กูทำอะไรอยู่ เจอคนหน้าคล้าย ๆ หุ่น ๆ คล้ายกู แล้วมึงเคยนึกถึงกูไหม”

   “.......” เงียบอีกละกรู.....นั่นน่ะสิ.....ผมจะเงียบทำไม ทำไมไม่ตอบคำถามมัน ทั้งที่ผมรู้ดีที่สิ่งที่มันพูด สิ่งที่มันถาม ......ผมรู้สึกยังไง….รู้สึกเหมือนโหมดอารมณ์กำลังเปลี่ยน...

   “กูเคยคิดว่าจะรอ รอวันที่มึงคิดเหมือนกัน แต่กูเหนื่อยมากเลยตอนนี้ และกูไม่รู้ว่าเหตุการณ์วันนี้วันพรุ่งนี้จะเป็นยังไง  มึงบอกให้กูหยุดซิน๊อต ถ้ามึงต้องการ หรือกูควรจะหยุดเอง”

   “.......” ผมได้แต่เงียบ แต่สิ่งที่ไม่ได้หยุดนิ่งและยังขยับแรงขึ้นเรื่อย ๆ คือหัวใจ รับรู้ถึงแรงบีบรัดจนรู้สึกได้ว่า เจ็บ เจ็บจนขอบตาร้อนผ่าวขึ้นมา ...... ก็แค่คิดว่าต่อไปจะไม่มีมัน ....ผมไม่เคยยอมรับ และ ไม่เคยแน่ใจว่า สิ่งที่ตัวเองรู้สึกคืออะไร แต่ตอนนี้เหมือนทุกอย่างกำลังบีบบังคับให้รับรู้ความรู้สึกตัวเอง

   “ทะ ทำไมล่ะ ฮึก!” ในที่สุดก็เอ่ยออกไป พร้อมกับแรงสะอื้นที่ควบคุมไม่ได้... กลัว .....กลัวการสิ้นสุด...กลัวการสูญเสียทั้งที่ยังไม่ได้ครอบครอง....กลัว...กลัวว่าจะช้า และ สายเกินไป ที่จะบอกความรู้สึกตัวเอง

   “........” เป็นมันที่เงียบ หลังจากที่มันได้ยินเสียงสุดท้ายของผมแล้วรีบหันหน้ามามองผมที่มองมันอยู่ มองหน้าผมอึ้ง ๆ คงพูดอะไรไม่ออก.....จะพูดอะไรก็รีบพูดนะมึงไม่งั้นกรูจะร้องอีก ก็มันอยากร้องนิ....

   “เป็นอะไรน๊อต!” ผุดขึ้นนั่งเหมือนติดสปริง นั่งคุกเข่าตรงหน้าผม แต่มันยังอยู่แค่นั้นไม่ได้แตะต้องตัวผมซักนิดเดียว .....แล้วผมหวังอะไรล่ะ หวังให้มันทำอะไรผม .....

   “ฮึก ไหนบอกว่าจะรอ ไง อือ ส้นตีนนิ ใครว่ากู ฮึก ไม่ห่วงมึง มึง รู้ไหมว่ากู ฮือ นอนไม่หลับเลยยย คะ ควายเอ๊ย อือ รู้ได้งัย ว่ากูไม่คิดถึงมึง มึงรู้ได้ไงฮะ ไม่รอ ฮึก ก็ไม่ต้องรอ ไปตายไหนก็ไป เชี่ย! ฮือ”

   “น๊อต !” ….. เป็นไงล่ะมึง สมน้ำหน้าอึ้งไปเลย.......โดนจัดหนักไป.....ทำหน้าเหมือนเห็นกูกำลังจะแยกร่างยังไงยังงั้น.....

   “มะ ไม่ใช่  ไม่ใช่ว่ากูไม่อยากรอ” มันเอื้อมมาตรงหน้าผม เอาทั้งฝ่ามือปาดน้ำตาออกจากหน้าผมทั้งสองข้าง ...นี่มึงจะนุ่มนวลเอานิ้วปง นิ้วโป้งเกลี่ยเหมือนชาวบ้านชาวเมืองเขาไม่ได้หรือไง เอาซะหน้ากูแทบหัน แต่ก็อดที่จะรู้สึกไม่ได้ว่ามันก็...อุ่นถึงหัวใจ..

   “กู แค่ ฮึ่ย!!” เหมือนมันจะพูดหรืออธิบายอะไรไม่ออก แขนถึก ๆ ทั้งสองข้างรวบตัวผมเข้าไปกอด ตอนนี้ผมอยู่ในอ้อมมกอดมันทั้งตัว ได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นตรงที่หูผมแนบพอดี เต้นแรงจนรู้สึกว่าหัวใจผมกำลังเต้นตามจังหวะที่ได้ยินอยู่

   “กูแค่คิดว่ามึงอาจจะไม่มีวันนั้น ......วันที่กูรอ นอกจากที่กูมีความสุขแค่ได้อยู่ใกล้มึงไปวัน ๆ... แต่นอกนั้นมันไม่มีอะไรดีเลย กูไม่รู้เลยว่ามึงรู้สึกยังไง...... ตอนนี้มึงอึดอัดรึเปล่า รังเกียจกูมากไหม หรือมึงอาจจะมีใครที่มึงต้องการมากกว่าที่จะต้องมาทำใจยอมรับกู....แค่อยากให้มึงสบายใจ.........มึงทำให้กูรู้ว่าคำว่ารักจริง ๆ มันเป็นยังไง และต้องทำตัวยังไง”

   “ฮึก ฮือออ มึงจะรู้ ได้ไง ว่ากูไม่ชอบมึง ฮืออ มึงจะรู้ใจกูได้ยัง ไง ฮึก” ยิ่งไอ้ยินเสียงทุ้ม ๆ นุ่ม ๆ ที่พูดอยู่เหนือหัวผม ยิ่งทำให้น้ำตาทะลักออกมาอย่างไม่ขาด นี่สินะ ที่เขาว่าดีใจก็ร้องไห้ เสียใจก็ร้องไห้  

   “มึงบอกกูสิ” มันพูดหลังจากดันตัวผมออกจากอกกว้าง ๆ นั่น ทำให้ผมต้องมองหน้า มองดวงตาที่สัมผัสถึงความมั่นคงอย่างที่ไม่เคยจะมองเห็น แค่คำพูดที่ออกจากปากมันทำให้หัวสมองและหัวใจผมกำลังประมวลคำตอบให้ตรงกัน มันขึ้นอยู่ที่ว่ามันจะออกจากปากผมรึเปล่า....แต่ถ้าช้ากว่านี้คงเป็นผมสินะที่ต้องเสียใจ

   “ กู ชอบ มึง”จะเป็นคำตอบที่มันรอรึเปล่า แต่มันคือคำตอบที่ผมจะบอก

   “ขอบคุณ”

   “อื้อ!”…. ตกใจ.... แต่ไม่นานก็ยอมรับริมฝีปากที่กำลังมอบจูบที่ทำให้ใจผมยิ่งเต้นแรงจนจะกระเด็นออกมานอกกรอบ จากลน ๆ กลายเป็นช้า ๆ หวาน ๆ ลิ้นที่ไล่เบียดหาลิ้นผมที่อยู่ภายใน แต่ก็แค่ตอนแรก เพราะตอนนี้ผมตั้งป้อมสู้กับมันเต็มที่ ผมยังไม่ลืมความคิดว่าจะกดมันหรอกนะ หึหึ

   “อื้อ กร!” อารมณ์พาไปไหนมึง มันดันผมให้นอนลง แล้วรีบขึ้นคล่อมแค่ไม่กี่วิ ปากมันก็อยู่ที่เดิม บดเบียดกับริมฝีปากผมซะจน ผมจะควบคุมตัวเองไม่ได้ ลิ้นหนากวาดไปทั่วปากทำเอาลมหายใจผมไม่ค่อยสม่ำเสมอแล้ว ......ตาลาย คล้ายจะเป็นลม หัวสมองเบลอ ๆ เหมือนกำลังโดนป้ายยา แล้วจะต้องถอดทรัพย์สินให้ ไม่ใช่ละ...แต่กุจะหายใจไม่ออกแล้ว เชี่ย!

   “อึก อื้อ !”  ส่งเสียงให้มันรู้แล้วใช้มือดันหน้าอกมันออก

   “มึง แมร่ง ! มีแต่เรื่องทำให้กูตื่นเต้นได้ตลอด...ว่ามั้ย” แล้วกรูต้องตอบว่ายังไงล่ะ.... มันค่อย ๆ ละริมฝีปากแล้วยกตัวขึ้นมองหน้าผม สายตากรุ้มกริ่ม ยิ้มอย่างมีเลศนัย  มุมปากเขียว ๆ ไม่มีผลต่อการจูบขั้นเทพของมันเลยรึไงวะ ......

   “จะไปรู้ได้ไง ล่ะใจมึงนิ ตื่นเต้นหรือไม่เต้นกูจะรู้ไหมล่ะ” ตอบแบบกลาง ๆ แต่ทำไมกูต้องหลบตามันด้วย อ๊ากก !! ไม่อยากบอกใครว่ากรูเขิน ฟายนิเดี๋ยวจิ้มตาบอด

   “ฮ่า ๆ งั้นเหรอ ฟอด!!”  ช้ำหมดแก้มกู เอาซะสุดแรงเลย

   “เป็นแฟนกูนะ”  เบา ๆ เหมือนกระซิบ แต่ก็ชัดเจน เพราะไอ้น๊อตไม่ได้หูหนวก

   “.........”  กรูจะบอกว่า ตกลง จะดูเหมือนใจง่ายไปรึเปล่า ผมเหล่ตามองหน้ามันที่อยู่ห่างกันแค่ไม่กี่นิ้ว แล้วต้องรีบเสหลบกลับเหมือนเดิม ก็สายตาที่จ้องมามันคาดคั้นเอาคำตอบเต็มที่ เอาไงดีวะ ที่จะดูเหมือนว่ามีฟอร์มหน่อย....

   “อือ!!”

   “ฮะ อะไรนะ”  แน่ะ ! สัดนี่ ..มาหูหนวก น้ำในหูไม่เท่ากันอะไรตอนนี้ ผมหันไปมองหน้ามันที่มองหน้าผม สายตาเริ่มเปลี่ยนเป็นกวนประสาท เดี๋ยวเถอะมึงหมั่นไส้เดี๋ยวกูก็กระทุ้งเข่าใส่น้องน้อยมึงให้หายซ่าส์ แล้วจะรู้สึก

   “เอออ!! ได้ ตกลง โอเค เยสสสส ได้ยินไหม ไอ้ฟายหูตึง!!” เอาสิ๊ ...ไม่เข้าใจอีก กูจะบอกให้แม่มึงส่งไปเรียนอนุบาลวัดโคกอีโด่ย ให้รู้แล้ว รู้รอดไป มาขนาดนี้แล้วมึงจะอะไรนักหนา.....กูอายนะมึง....

   “ได้ยินแล้ว ชัดเจนด้วย ฮึ ๆ มึงรู้ไหมว่ามึงไม่ได้น่ารักเท่าหมูแฮม แต่มึงน่ารักในแบบของมึงแบบที่ใครเทียบไม่ได้ มึงไม่ได้ดีเลิศเลอ แต่มึงก็ดีที่สุดในสายตากู มึงกวนตีน แต่แมร่งก็กวนใจกู...มึงปากหมา แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูเอาหมาของกูมาผสมพันธุ์เปิดฟาร์มกัน”  สัด !!เหมือนจะชมกรู แต่ฟังดี ๆ แล้วเหมือนโดนหลอกด่า  แต่.....กรูเสือกซึ้งแม่มนิ

   “ถึงมึงจะไม่ใช่คนแรก และจะเป็นคนสุดท้ายรึเปล่ากูไม่รู้ แต่แค่ตอนนี้มึงคือที่สุด และเป็นคนแรกที่กูให้ความสำคัญ และเป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าหัวใจกูมีเจ้าของ อยากโดนหึง อยากโดนหวง อยากโดนห่วง เป็นอะไรมากมายอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน หึงมึงนะ หวงมึงนะ ห่วงมึงนะ แคร์ทุกอย่าง อยากให้มึงยิ้ม อยากให้มีความสุขในสิ่งที่กูทำให้ และสิ่งที่มึงกำลังทำอยู่ พึ่งจะมีความรู้สึกว่าอยากสูญเสียเพื่อปล่อยให้สิ่ง ๆ นั้น ไปเจอสิ่งที่ดีที่สุด ...ทุก ๆ อย่างจะเรียกว่ารักสำหรับคนอื่นรึเปล่ากูไม่รู้ แต่สำหรับกู  กูว่าใช่ กูรักมึง...” ไม่รู้ว่าตัวเองเผลอไปสบตามั่น ๆ นั่นตั้งแต่เมื่อไหร่รู้ตัวอีกทีเป็นผมเองที่รั้งคอมันลงมาแลกลิ้น >//< ทำไปได้นะกรู...ต้องโทษอารมณ์นะคร๊าบบบ...

   “อืม จุ๊บ!! ไม่ไหวแล้วน๊อต”  รู้สึกเหมือนร้อนไปหมดทั้งตัว ปากหนาละจากริมฝีปากผม ไล่ลงที่ซอกคอ ทำเอาขนลุกซู่ไปทั้งตัว มือร้อน ๆ  ไล่เลื้อยเข้าไปในเสื้อนอนลายหุ่นยนต์ เหมือนจะละลายในทุกจุดที่ถูกสัมผัส  ทุกอณูที่ปากและลิ้นไล้โลม

   “อึ๊!!” ยอดอกถูกบดขยี้ภายในเสื้อนอนที่ยังสภาพเดิม แต่คงอีกไม่นาน เพราะ....กรูก็ไม่ไหวแล้ว ผมจัดการกับกระดุมเสื้อนอนตัวเอง รวมทั้งเสื้อนักเรียนของมันด้วย ไม่นานเราทั้งคู่ก็อยู่ในสภาพพร้อมใช้งาน เพราะกางเกงทั้งของผมและมันถูกสะบัดออกจากตัวตามเสื้อไปติด ๆ …………สภาพพร้อมใช้งานของมันทำเอาผมกลืนน้ำลาย ...ไอ้นี่ไง...ทำกรูไข้แตก เชี่ย !!ขี้ไม่มีความสุขไปหลายวันเลย

      ************************************************

   หน้าหล่อ ๆ ก้มลงไซร้คออีกครั้ง ครั้งนี้เหมือนจะรุนแรงขึ้นกว่าเก่า ลิ้นร้อน ๆ ไล่ลงมาที่หน้าอก และฉกลงมาที่ยอดที่ชูชันเพราะแรงอารมณ์ เลียรอบและดูดดุดสลับกันไป เพียงแค่นี้ก็ทำให้ ร่างที่อยู่ด้านล่างบิดตัวตามความเสียวซ่านที่ถูกปรนเปรอให้

   “อืม!!” เสียงครางจากอารมณ์ที่พลุ้งพล่าน มือเรียว ๆ ถูกมือหนา ๆ ของอีกคนจับให้เอื้อมมาจับท่อนเนื้อที่ชูชันขนาดของที่กำลังสัมผัสทำเอา คนที่กำลังเคลิ้มชะงักเหมือนกัน แต่ความใคร่ที่มี ทำให้มือที่ชะงักลูบไล้ตามความยาว และฐานล่าง ลูบซักพัก ก็ชักขึ้นลงอย่างเพลินมือ

   “อ่าส์ ..ดีครับ..อืมส์” ทำเอากรซูดปาก มือเรียวร้อน ชักขึ้นลงตามจังหวะ เขาไม่เคยคิดว่าจะได้รับการปรนเปรอจากคนที่ด้านล่าง ทั้งที่ต้องการอย่างที่สุดมาตลอด เขาหยุดมือที่ชักก่อนที่น้ำจะพุ่งซะก่อน ดูไม่ได้เชี่ยวชาญอะไรแต่พอเป็นคน ๆ นี้รู้สึกถึงความสุขที่วิ่งริ้วขึ้นมาอย่างท่วมท้น ทำเอาคนที่กำลังมันส์มือเงยหน้ามอง แววตาสื่อถามชัดเจนว่า ทำไม...ถึงหยุด รอยยิ้มจากปากหนาปรากฏพร้อมกับก้มลงจุ๊บที่ปากสีสดนั่นเบา ๆ

   “เดี๋ยวน้ำกูแตกก่อนกำหนด”  พูดแล้วเลื่อนตัวลงมาที่หน้าท้องขาวที่มีกล้ามเนื้อสมตัว ปากหนาไล่จูบบนกล้ามเนื้อท้องไล่ลงมาถึงโคนขา จูบละเรื่อยจนถึงแก่นกายที่ชูชันเต็มที่ถึงขนาดจะไม่เท่าของเขาแต่มันก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน ปากครอบลงที่ปลาย พร้อมกับลิ้นตวัดลง

   “อึก !! อืออ”  บิดร่างตามแรงอารมณ์เมื่อลิ้นแฉะไล่เลียตวัดรอบหัวหยัก แล้วดูดปลายสลับกัน ปากหนาเริ่มครอบแก่นกายสีเนื้อไว้ แล้วเริ่มห่อปากรูดขึ้น และ ลง อย่างช้า ๆ แล้วเร่งเร็วตามจังหวะ

   “อือส์ !อาส์  กร อึก สะ เสียววว” ปากว่ามือถึง มือเรียวเอื้อมมากดหัวคนที่กำลังปรนเปรออย่างลืมตัวและยกสะโพกสวนขึ้นลงตามจังหวะ ปากหนาเร่งรูดเร้าอย่างรู้หน้าที่สลับกับฉก ดูด อย่างชำนาญ คนด้านล่างบิดตัวจนแทบจะเป็นเกลียวเพราะความเสียวซ่านที่ถูกมอบให้

   “อึก อ่าส์ อ่าส์ !!อืมมส์” เมื่ออารมณ์ถึงจุดสูงสุด ร่างกายด้านล่างก็เกร็งกระตุก น้ำรักที่พุ่งออกมา เข้าโพรงปากคนที่ยังไม่ถอนปากและเต็มใจดูดเลียให้สะอาดที่สุด

   “กูขอนะน๊อต ไม่ไหวแล้ว” ว่าแล้วร่างหนาก็ลุกขึ้นมายืนที่ปลายเตียงมองมาหาคนทที่ยังนอนหายใจหอบอยู่

   “ฮึ่ย อะไร!!” น๊อตสะดุ้งเมื่อข้อเท้าถูกลากลงไปที่ปลายเตียง เอาแรงมาจากไหนเยอะแยะนัก

   “ทำให้หน่อยสิ” สายตาหวานเชื่อมที่จ้องมาเหมือนสะกดจิต ให้คนที่พึ่งเสร็จกิจที่ลังเลก่อนหน้านี้ นั่งหย่อนขาหันหน้าเข้าหาคนที่ยืนอยู่แล้วก้มลง จูบทักทายปลายหยักที่ชี้หน้าอยู่ ค่อย ๆ แทะเล็มเหมือนเป็นไอติมแท่งใหญ่ จูบและฉกเลียยอดที่ผงกสู้อยู่ ไล่เลียท่อนกายที่ใหญ่โตจากโคนขึ้นมาถึงปลาย เลียรอบหัว ก่อนจะไล่จากปลายลงไปถึงโคน แค่ลิ้นเลาะเล็มก็ทำเอาคนที่ยืนอยู่แทบจะยืนไม่อยู่แล้ว มือหนากดหัวคนที่กำลังก้มซุกไซร้กับน้องชายของเขา

   “เก่งครับ เก่งที่สุด” จะเก่งไม่เก่ง แต่ก็ทำให้เขาแทบละลายได้ตลอดสำหรับคนคนนี้ เอวหนาเผลอซอยเข้าออกอย่างลืมตัวเมื่อปากชื้นแฉะอมครอบแก่นกายและเริ่มรูดขึ้นลงแล้ว

   “อุก!!” ความใหญ่ยาวทำให้สำลัก จนต้องคายออก ทั้งที่อารมณ์คนที่กำลังซอยยังค้างเติ่ง และได้ที่

   “แมร่งซอยเข้ามาได้ ! สัด”

   “ฮะ !!” ไม่ทันตั้งตัวก็ถูกผลักให้นอนลง และถูกพลิกให้นอนคว่ำลงอย่างเร็ว

   “อ๊ะ!! ทำอะไร..” สะโพกถูกยกขึ้นพร้อมกับรับรู้ถึงสัมผัสชื้นแฉะที่ช่องทางด้านหลัง

   “นิ่ง ๆ สิ” เสียงนิ่ง ๆ บอกทำให้คนที่นอนคว่ำหน้าอยู่ต้องนอนนิ่งตามคำสั่ง แต่ต้องบิดสะโพกเพราะลิ้นที่วาดเลียช่องทางด้านหลังทำเอาเอาอารมณ์ที่พึ่งสิ้นสุด เหมือนจะครุขึ้นมาอีก

   “อืมส์” กำลังเคลิ้ม ๆ ก็รู้สึกว่าสิ่งที่สัมผัสมันเปลี่ยนไป

   “เดี๋ยวสัด เจ็บ!” จะไม่ให้ร้องได้ไงก็เมื่อสิ่งที่กำลังแหย่แยงเข้ามา ทำเอาต้องพลิกสะโพกหนี แต่คนด้านบนกลับล็อคไว้แน่น

   “นิ่งสิ”

   “นิ่งกับผีมึงเซ่ กูโดนนะไม่ใช่มึง โอ๊ะ ! โอ๊ย!” ไม่ทันละ กำลังโวยวายแต่สิ่งที่กระแทกเข้ามา เข้าได้เกือบครึ่ง

   “กรขอโทษครับ แต่กูทนไม่ไหว อึก แล้ว” เสียงขาดหาย สรรพนามแปลกหู ผสมปนเปกันไปหมด

   “จะ เจ็บ อย่าพึ่ง อ๊ะ!!” ยิ่งพูดเหมือนยิ่งยุ แก่นกายที่เข้าได้เกือบครึ่งเริ่มขโยกเข้าออกช้า ๆ น้ำหล่อลื่นคือน้ำลายที่ลิ้นละเลงไว้ก่อนหน้านี้ ความเจ็บปวด และจุกแน่น แทบจะหายใจไม่ออก .....

   “เจ็บ อ่าส์!!” เมื่อเริ่มขยับเรื่อย ๆ ค่อย ๆ ความเจ็บปวด จุกแน่นที่มีเริ่มแปรเปลี่ยน ทำเอามือทั้งสองข้างกำผ้าปูที่นอนแน่น ขบฟันกับริมฝีปากล่างจนเป็นรอยแดง

   “ซีดส์ เสียว อาส์ ตอด...ดีจังครับ อืมส์” แก่นกายใหญ่เริ่มซอยลึกเข้าจนสุด ทำเอาคนที่โก้งโค้งขาทรุด แขนแกร่งต้องคอยรั้งสะโพกไว้

   “อื่ส์ อืออ” เสียงครางจากคนด้านล่างทำให้รู้ว่า ความรู้สึกเริ่มได้ที่ สะโพกหนาซอยเด้าเร็วขึ้น เมื่อรู้สึกว่าช่องทางและอารมณ์ของคนที่กำลังครางรับเริ่มสอดสัมผัสกันได้

   “อ่าส์ !! น๊อต อืม กรรักน๊อตนะ อืมส์”

   “ผับ ! ๆๆๆๆ อืมส์ อ่าส์ อ่า!” เสียงเนื้อกระทบกัน ที่รัวเร็วถี่ขึ้นตามอารมณ์ที่พุ่งจนหยุดไม่อยู่ มือหนาสาวแก่นกายที่ชูชันของคนด้านล่างไปด้วยตามจังหวะเดียวกัน

   “อะ อ่า อ่า อ่า อ่า อืมมมมส์” เสียงครางที่ดังตามจังหวะกระแทกที่รุนแรง

   “อ่าส์ สุดยอดครับ คนดี” แรงกระแทกเข้าออกอีกไม่นานร่างกายก็กระตุก ปากหนา ซูดกับความสุขที่ล้นปรี่จนทะลักทะลายออกมาพร้อมกับคนข้างล่างที่เกร็งรับตอดขมิบจนตัวเองก็ถึงขีดสุดเหมือนกัน

   ***********************************************************************

   “แมร่งล่อซะกูเดี้ยงเลย” อาบน้ำไปก็นึกโมโหไอ้ควายหน้าปลาดุก ที่มันกระแทกไม่ยั้ง มันส์อยู่หรอก แต่กรูคนนะโว้ย !! ตรูดกูนะมึงไม่ใช่ดินน้ำมันเจาะรู

   “ก๊อก ๆๆ”

   “.........”

   “ก๊อก ๆๆๆ  น๊อต” เสียงควายตัวนั้น

   “อะไร!!” ซุ่มเสียงให้รู้ว่าไม่พอใจมึงอยู่นะ

   “กูอาบด้วยดิ ง่วงแล้ว”

   “กูจะเสร็จแล้ว แป๊บ!” มึงจะรออีกนิด ไม่ได้หรือไงฟะ

   “อย่าพึ่งเสร็จรอกูด้วย ค่อยเสร็จพร้อมกันนะ นะ!!”

   “ควายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไปไกลตีนเลยปายยยยยย!!!!!!!!” ว่าแต่ตามตัวไม่มีแผลนี่หว่า มีแค่แขนหน่อยเดียว มันไปเมคเลือดมาจากไหนวะ....????

      ***********************************************************

Sugar_Love

  • บุคคลทั่วไป
จะจบแล้วจร๊า ขอบคุณทุกรีพายที่รอเป็นกำลังใจคร่า :pig4:
และขอโทษที่หายไปนาน งานเยอะเกิ๊น กิจกรรมเยอะสุด
ไม่รู้จะต่อติดกันรึเปล่าแต่ก็พยายาม ต่อให้เหมือนกัน
จบเรื่องนี้ เรื่องใหม่คงมี ( แต่...ดูก่อนนะ ..จะมีคนอ่านม๊ายเนี่ย)
 :กอด1: ทุกรีพาย ขอบคุณ ๆๆๆๆๆ ตาลร๊ากทุกคนคร่า  :L2:


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ♠♥♦♣

  • ex-ChCh13
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1612
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-7
Re: @<<รักแท้..หรือแค&
«ตอบ #1510 เมื่อ18-03-2011 01:55:02 »

^
^
แว๊กกก หายไปนาน มาแล้วๆ :กอด1:
********edit*********
 :pighaun: กลับมาก็หื่นเลยนะ คุณตาล โฮะๆๆ จะจบแล้วหรอ ลืมเรื่องของคู่หลักไปแล้วอ่ะ 5555
ปล. +1 รออ่านเรื่องใหม่ค่า
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-03-2011 02:52:49 โดย ChCh13 »

K3n0

  • บุคคลทั่วไป
รอนานมากกกก อิอิ

ยังไงก็คอยเชียร์น๊อตกะกร ต่อไปครับ   ไรเตอร์ไฟท์ติ้งๆ

YELLOWSTAR

  • บุคคลทั่วไป
ตกลงเลือดมาจากไหน??

อ๊ากกก กรกับน๊อตตกลงคบกันแล้ว

แถมหวานมากซะด้วย :-[ :-[

doomare

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ SoN

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2965
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-15

ออฟไลน์ evil_kun

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 228
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
ตกลง 2 คนนี้ตกลงปลงใจกันแล้วใช่มั้ย >"<

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

ออฟไลน์ nunamicky

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2285
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +182/-3
ชอบคู่กร-น๊อตจัง
ดิบเถื่อนแบบเด็กผู้ชายา
แต่เรารักกันนะ :o8:

ออฟไลน์ none_ny

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-2
 :m25:  อย่างแรง

ปล. แต่รู้สึกว่าคู่นี้จะเร็วไปนิดนะ ไม่ค่อยได้สั่งสมอารมณ์เท่าคู่หลักสักเท่าไร

ออฟไลน์ ChiOln

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2475
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-3
5555 น๊อตน่ารักนะ

เลือดท่วมเลย เหือก!!!

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8

Killua

  • บุคคลทั่วไป
แว้กกกกกกกกก มาทีทำเอาหัวใจป้ากระเด็น เอิ๊กๆๆๆๆๆ
แหมหายไปนาน กลับมาจัดหนักเลยนะคะ
+1 ให้น็อต กะ กร เอิ๊กๆๆๆ :haun4:

ออฟไลน์ อิสระ

  • ถ้า add ให้กอด,ถ้า give five ให้จุ๊บ,ถ้า ment ให้เบอร์ คิคิ
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 952
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +232/-8
    • https://www.facebook.com/%E0%B8%9A%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%98%E0%B8%B5%E0%B8%A3%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B9%8C-1433707443445407/?modal=admin_todo_tour
เป็นการกลับมาที่ :haun4:ได้ใจมาก
ดูท่าความหวังที่จะตีประตูคืนคงอีกห่างไกลว่ะน๊อต
 :laugh:

ออฟไลน์ kinjikung

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2940
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +163/-8
เลือดสาดดดดด น๊อตน่ารักได้อีก
 :-[ :-[ :-[

hahn

  • บุคคลทั่วไป
หายไปตั้งนานมาทีก็  :jul1:

ออฟไลน์ aehJTS

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1830
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +216/-8
จบนี่หมายถึงเรื่องนี้จบแล้วนะเหรอคะหรือว่าแค่จบตอน งงเล็กน้อย

มาทีเลือดสาดกันเลย แต่ก็หน้ารักแบบเถื่อน ๆ ดีชอบบบ.. :haun4:

 :pig4: คะ

ออฟไลน์ kyoya11

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4680
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +340/-12
NC  o13
โฮะๆ ชอบคู่นี้จริงๆเลยแฮะ :m25:

ออฟไลน์ k00_eng^^

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 647
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-2
แอร๊ยยย เป็นแฟนกันแล้ว :-[
รอนานมากก
แต่ก็คุ้มอ่ะ หึหึ :z1:

Newvy_lovely_world

  • บุคคลทั่วไป
 :pighaun:


กด LIKE

รอตอนต่อไปนะครับ  :L2:

ออฟไลน์ ordkrub

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-12
อะอ้าาาาา  เลือดสาดอีกแล้ว

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด