เสือไบ:the series (ตอน 55)
อาทิตย์หนึ่งผ่านไปความสัมพันธ์ของผมกับป่านสนิทสนมกันมากขึ้นแต่ผมก็ยังไม่ได้ตัวและหัวใจนะ...ภาษาชาวบ้านง่ายๆ ก็คือยังไม่ได้ฟัน......ตอนนี้ทุกวันผมกับป่านก็จะเจอกันแต่กิจกรรมส่วนใหญ่ก็จะอยู่ที่บ้านของปอกับไอ้เรย์....บางวันไอ้เรย์ทำงาน(กะกลางคืน)เราก็ยังมีกิจกรรมกันอยู่...(เล่นไพ่...กินเหล้า....ทำอะไรกิน)
พักนี้ผมต้องนอนแถวคลองเตยเพราะป่านทำงาน(ประมาณขายโทรศัพท์)ที่พระรามสามมันจะแวะรับผมที่หน้าเซเว่นหน้าบ้านผมแล้วเราก็จะมาด้วยกัน(ตอนนั้นขับรถมิร่าสีแดง)เป็นแบบนี้ประจำแหละ....
"เอกข้าอยากกินซุปเปอร์หว่ะ เดี่ยวแวะไปซื้อหน่อยนะ" ร้านข้าวต้มโต้รุ่งแถวโชคชัยสี่.....
"ชอบกินตีนเหรอแก...กินติงเอกดีกว่ามั๊ง..." แหะ...แหะ....สนิทกันแล้วพูดแซวกันได้..
"แหมเอก....ตัดมาดิ" ไม่พูดเปล่านะ....มือไม้ของป่านป้วนเปี้ยนแถวขาผมด้วยเฮ้อแบบนี้ประจำ...มันทำให้ผมหัวใจตุ้มๆต่อมๆ ทุกที..
แหะแหะขอเผาเพื่อนหน่อยนะ ประวัติป่านนีไม่ใช่ย่อยๆเลยนะครับมาดูกัน.....(ได้ข้อมูลมาจากมัน,)
เคยเป็นเมียน้อย....ฮ่าฮ่า(อันนี้ป่านเป็นคนบอก)เพราะเดือนที่แล้วเค้าเพิ่งไปมีเรื่องกับเมียหลวงมาประมาณว่าตบเมียหลวงซะเลือดกลบปาก.....จนมันต้องระหกระเหินเร่ร่อน....ก็ไปเมียน้อยตำรวจนี่... เมียหลวงเค้าก็ต้องมีอิทธิพลบ้างแหละ.....ไอ้สามีก็กระไร....โดนจับได้ขึ้นมา...หายเอาตัวรอดไปเลย....
อันต่อมามันมีแฟนเยอะไม่ใช่คนเดียวต่อครั้งเหมือนคนทั่วไปนะ...(อันนี้ก็ได้ข้อมูลจากมันแหละ)เพราะมันมาเล่าให้ฟังประมาณขอคำปรึกษาเรื่องการสับราง(เฮ้อผมน่ะเบื่อมากเลยมันก็น่าจะรู้ว่าผมกำลังจีบมันอยู่)
หลังจากที่ได้ซุปเปอร์แล้วพวกเราก็ตรงไปบ้านปอ...
"เอก ข้าว่าจะย้ายที่อยู่หว่ะ เมียหลวงมันส่งคนมาป้วนเปี้ยนแถวบ้านหว่ะ...."
"แกจะไปอยู่แถวไหนวะ"
"อิฮิ...พี่.....เป็นคนหาให้หว่ะ" ประมาณกิ๊กของมันปวดหัวจริงๆ....
"แกจะย้ายเมื่อไหร่วะ"ผมถามต่อ...
"พรุ่งนี้ แกไปเพื่อนข้าหน่อยนะ ข้ากลัวเค้าจะปล้ำข้าหว่ะ..."อ้าวเวน....อะไรของมันนี่....
"อือ ได้" รับปากไปก่อน.....แต่วันต่อมาผมขอปฎิเสธ ผมไม่อยากยุ่งเรื่องพวกนี้
กิจกรรมวันนี้ที่บ้านปอก็คือตีดรัมมี่กัน....ขาครบ(ผม...ปอ...ป่าน...เรย์) เราก็เป็นกันแบบนี้ทุกวันมีความสามารถเล่นกันจนเช้า....เช้าก็ไปทำงานเลย...คนเหล็กจริงๆ จะหลับกันก็ช่วงพักแหละ......
"เอกทำไมแกไม่หาเมียวะ" อยู่ๆมันก็ถามผมในวันหนึ่ง....แปลกนะ...คนที่ใกล้ชิดผมแทบทุกคนมักจะถามประโยคนี้กับผม....
"มีไปจะเอาไรเลี้ยงล่ะ เลี้ยงด้วยลำแข้งจะมีคนเอาเหรอเปล่านี่"
"ไรฟะ ข้าราชการอย่างแก..สาวๆ ชอบอยู่แล้ว"โหดูมัน...แล้วแกไม่ชอบบ้างเหรอ
"รวมทั้งแกด้วยเปล่า..." ป่านมันเงียบแล้วมันก็หัวเราะคริๆ....
"รอแกรวยก่อนหว่ะ ข้าอาจจะจีบ" โหรักเราเพื่อหวังเงินนี่หว่ะ.....แต่ไม่เป็นไรผมยอม....รักมันต้องอดทนแต่ตอนนี้มันเหมือนไอ้มดแดงไงไม่รู้...มดแดงแฝงพวงมะม่วง....
ทำไมอุปสรรคความรักผมมันเยอะจังนี่.....หลายๆ ครั้งผมท้อเลย.....ทำไมมันยากเย็นแบบนี้....
จนวันหนึ่ง วันที่ผมจำได้ดีมากๆเลยเป็นวันเกิดของปอ...เราเลยเลี้ยงฉลองกันที่บ้านปอกิจกรรมก้อคือทำอะไรกินโดยมีปอกับป่านเป็นแม่ครัว ผมกับบรรดาผองเพื่อนเป็นคนกิน...ฝีมือใช้ได้เลยน่ะไม่น่าเชื่อสองคนนี่จะทำกับข้าวเก่ง...อย่างว่าฉลองวันเกิดก้อต้องดื่มเหล้ากัน....แต่วันนี้ไม่มีเล่นไพ่...เพราะสมาชิกเยอะประกอบกับพรุ่งนี้ต้องรีบทำงาน.....ประมาณตีสามผมกับป่านขอตัวกลับ.....ระหว่างทางผมเห็นมันเมาๆ เลยตัดสินใจนั่งติดไปด้วย(หอใหม่มันอยู่ประมาณลาดพร้าว 128 แหละเป็นคอนโด)
"ไหวเปล่าวะ ป่าน แก ดูเมาๆ นะ" ผมถามระหว่างทางมันขับรถอยู่...
"อือ ไม่เป็นไร มึนๆ นิดหน่อย" ไม่หน่อยล่ะมั๊ง หน้าแดงหัวเราะร่าแบบนี้....นั่งมาถึงประมาณโชคชัยสี่...ผมก็เจอกับประโยคนี้.....
"เอกแกชอบข้าจริงเหรอวะ" เฮ้อ เจอคำถามแบบนี้ผมจะตอบไงดีล่ะ ผมชอบจริงๆ ป่านมันเป้นผู้หญิงในสเป็คผมนี่ ขาวหมวย สวย อึ๋ม แบบนี้ไม่มีผู้ชายที่ไหนปฎิเสธหรอก....
"อือ" ผมตอบได้เท่านี้จริงๆ ....ตอนนี้ยิ่งเมาๆ อยู่ ผมก็รู้ว่ามันก็เมาไม่น้อยกว่าผมเหมือนกัน..แล้วผมก็ไม่เชื่อสายตาตัวเอง...เอ๊ย ป่านเลี้ยวรถเข้าไปในสถานที่หนึ่ง......
โรงแรมม่านรูด
"เอ๊ย อะไรนี่" ผมร้องถาม......
"แกชอบข้าไม่ใช่เหรอ......" ตอนนี้ผมอึ้งไปแล้ว.....
เนื้อมันมาจ่อปากหมาแล้วจะไม่งับมันก็กะไรนะ...ผมเดินตามเข้าไปในห้องอย่างเด็กว่าง่ายเลยครับก็อย่างว่าแหละ...ไฟตัณหาบวกกับอาการเมา...ของเราสองคน....และแล้วสุดท้ายก้อจบกันที่บนเตียง....(ฮ่าฮ่าไม่อธิบายเป็นฉากๆ ไม่ใช่ซี่รี่เอ็กซ์เหมือนที่หลายคนต้องการ)
เช้าขึ้นมาผมตื่นขึ้นมาตอนนี้ร่างกายเราสองคนไม่มีเสื้อผ้าใส่... มีแต่ผ้าห่มปิดร่างกาย ผมตื่นก่อนลุกมาดูนาฬิกาที่มือถือ...ป่านตื่นมาแล้ว...
"กี่โมงแล้ววะเอก"
"แปดโมงแล้ว"
"ตายแล้วข้าต้องรีบไปทำงาน" ว่าแล้วมันก็รวกๆ หยิบเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำไป...กลับออกมา....
"เอกข้าไปก่อนนะเจอกันบ้านปอเย็นนี้"
อะไรนี่.....ไม่มีคำอธิบายเรื่องเมื่อคืน...นี่มันอะไรกัน ผมรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้น่ะ....ผมว่าฉากจบมันน่าจะดี...มันน่าจะหวานกว่านี้....นี่มันเหมือนเสร็จกิจแล้วแยกทาง... ผมเศร้า...วันนี้เลยขอลาหยุดงาน.....รับแบบนี้ไม่ได้จริงๆ ขอหลับเพื่อให้ลืมความรู้สึกแย่ๆ แบบนี้ดีกว่า......
ตอนเย็นผมเจอป่านที่บ้านเรย์อีกครั้ง ...ไม่มีคำอธิบายหรือพูดถึงเรื่องเมื่อคืนทุกอย่างเหมือนเดิมมีแต่สายตาของผมที่เต็มไปด้วยคำถาม...สำหรับป่านมันอาจจะเป็นเรื่องปกติแต่สำหรับผมมันเรื่องใหญ่....ถ้าเป็นแบบนี้ผมขอถอยดีกว่า....สู้จีบไปก็ไม่มีประโยชน์.....รับรองไม่ได้คำว่ารักกลับมาแน่นอน.........
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
