เสือไบ:the series (ตอน 54)
หลังจากโศกเศร้ากับการไปของพี่พันได้ไม่กี่วัน ผมก็กลับมาสู่โลกความจริง เศร้าไปจะได้อะไรขึ้นมาล่ะ....เศร้าไปพี่พันแกก็ไม่กลับมาหาผมหรอก......หนึ่งปีที่ผ่านมานี้ผมไม่ค่อยได้เที่ยวไม่ค่อยได้ดื่มเหล้าสักเท่าไหร่ถ้าเทียบกับตอนที่ผมสนิทกับพี่พี หรือตอนที่จบมาใหม่ๆ....ว่าแล้วเย็นนี้หาเหล้าดื่มหรือเจอเพื่อนสังสรรซะหน่อย....คืนนี้ผมเลือกไอ้เรย์ล่ะกันตั้งแต่ที่มันย้ายไปอยู่กับแฟนผมก็ติดต่อมันอยู่..บางครั้งก้อไปหามันบ้างช่วงเสาร์อาทิตย์หรือวันหยุดตอนนี้มันอยู่กับ ปอ (แฟนมัน)...มีโครงการจะแต่งงานกันอีกไม่นาน.....
"ฮาโหล....เรย์เหรอวะ เย็นนี้ว่างเปล่า เดี่ยวกรูเข้าไปหาพวกมรึงที่บ้านนะ" บ้านมันกับปออยู่แถวเสนา...
"อ้าวมรึงเองเหรอวะไอ้เอก กรูนึกว่ามรึงตายไปซะแล้วหายหัวไปนานเลยนะมรึง"
"อือ กรูไม่ค่อยว่าง แต่วันนี้กรูว่างน่ะ เจอกันที่บ้านนะ ทำงานเปล่า.."
"ทำ เลิกเย็น เย็นนี้พวกกรูฉลองกัน มาได้เลยนะ"พวกทำงาน tagsข้างการบินไทยแหละครับ
"ได้ๆ"หลังจากที่คุยเสร็จผมก้อกลับบ้านไปอาบน้ำแต่งตัว...ผมยังไม่ไปซ้อมเทนนิสนะครับยังทำใจส่วนนี้ไม่ได้...
มาถึงบ้านไอ้เรย์ตรงเสนาเกือบทุ่มแหละ เฮ้อ รถแถวนี้ทำไมมันขยันติดจัง.....ไปถึงสมาชิกครบ....หน้าเดิมๆ
"แหมเอก แกหายไปเลยนะโว๊ย " ปอแฟนไอ้เรย์ทักเมื่อเห็นผม...
"แหมเจ๊ ก็ เอกก็ติดงานติดหญิงเหมือนกันนิ" ผมเรียกปอว่าเจ๊ ประจำ ประมาณว่าผมไม่อยากแก่น่ะ....
"จ้า กินอะไรมาเหรอยัง มาๆ เดี่ยวชงเหล้าให้"
กิจกรรมที่นี่ก็แบบนี้แหละครับ เมา.....เล่นไพ่..คุยกันประสาเพื่อนฝูง... จนเช้าบางทีสามวันติดยังมีเลย...
สโลว์แกนวงนี้ก้อประมาณ "เงินทองเรากินกัน ความสัมพันธ์เรายังอยู่......"
"ไอ้เอก เดี่ยวมีเพื่อนปอมาแจมอีกคนน่ะ สวยนะเฟ๊ย จีบดิ" อ้าวเวนยุกันแบบนี้เลยเหรอ.....
"อือ" ตอนนี้ผมก็ยังไม่ได้สนใจอะไรหรอก... ผมนึกว่าสวยของมันก็ประมาณปอแหละ....คือประมาณว่าไอ้เรย์มันไม่ค่อยสเป็คหญิงเท่าไหร่ ขอสวยๆ ผมยาวๆ เอาใจเก่งๆ ก็พอแล้ว หน้าตาก็ไม่ต้องสวยมาก.....
ตอนนี้เรานั่งโจ้เหล้ากันอยู่ โดยมีปอเป็นคนชงให้....อือ..ก็อย่างว่าแหละ มาดื่มเหล้านี่.จะให้นั่งตบยุงได้ไง..สักพักเสียงเคาะประตูดังขึ้น...
"เอก มรึงไปเปิดประตูหน่อยดิวะ นังป่านคงมาแล้วแหละ" ผมนั่งใกล้ประตูสุด...
ผมเดินลุกไปเปิดประตู....แหมใช้แขกเลยนะเฟ๊ยไอ้เพื่อนเวน...ผมเปิดประตูออกมา....
โหภาพที่เห็นประมาณนางฟ้าเลย....เคยดูละครหลังข่าวเวลา พระเอกเจอนางเอก หรือตัวรองเจอนางเอกประมาณนั้นเลยครับ ผม.....ตะลึงในความสวย.....(ประมาณโคนาสมูทอี ที่น้องจุ๋มเดินมาแล้วเศษแก้วตกดังเพล้งแหละ...แต่คนนี้เค้าสวยจริงๆ น้องๆ แพนเค้กนางเอกช่องหลายสีเลย)
"เออ คือ..." พูดอะไรไม่ออก แต่จะพูดไปทำไมนี่...เค้าใช้มาเปิดประตู..
"มาหาปอ ค่ะ" แล้วเธอคนนี้ (ตอนหลังรู้ว่าชื่อป่านครับ) ก็เดินเข้าข้างใน
หลังจากที่แนะนำกันให้รู้จักกันแล้วผมก็มีความกล้ามาขึ้น ฮะแน่ ก็คนเค้าสวยนี่ หมาอย่างผมก็ต้องแหงนมองเครื่องบินเป็นของธรรมดา...โบร๋ว.. อย่าเพิ่งแปลกใจน ว่าทำไมผมถึงสนใจผู้หญิง... มันไม่แปลกหรอกครับผมไม่ใช่เกย์ที่ชอบผู้ชายอย่างเดียวนี่...ผมชอบผู้หญิงด้วย.....ไม่งั้นผมจะไปอาบอบนวดกับเพื่อนร่วมงานตอนเงินเดือนออกเป็นประจำไปทำไมล่ะ....เสือไบก็แบบนี้แหละ ได้ทั้งชายทั้งหญิง.....
หลังจากกินเหล้าได้กำลังกรึ่มๆ...
"ปอ ข้าว่าตั้งวงดีกว่า หว่ะ" ป่านชวนเล่นไพ่ซะแล้ว....
"ว่าไงล่ะเอก...แกเล่นเปล่าวะ"ปอถามผม...
"เล่นอะไรดีล่ะ เอกไม่อยากเป็นเจ้านะ คนเยอะๆ แบบนี้เล่นเก้าเก ดีกว่า..."
"อือได้" แล้วพวกเราก็ตั้งวงเล่นไพ่กัน...ผมไม่ค่อยมีสมาธิในการเล่นเท่าไหร่เพราะอะไรน่ะเหรอ....
ก็ป่านล่ะซิครับ วันนี้ใส่ชุดทำงานมาประมาณเสื้อกระโปรงสีเหลืองสั้นๆ เธอนั่งข้างๆ ผมด้วยดิ แหมเล่นไปแทงไปขยับทีผมหวั่นไหวซะทุกครั้ง โหจะไม่ให้หวั่นไหวได้ไงล่ะ ขาว หมวย สวย อึ๋ม ขนาดนี้ (ประมาณอั้ม+ได๋) ผมยาวๆ ลีลาอ้อนๆ ยั่วๆ เวลาขอดูไพ่หรือภาษาชาวบ้านเรียว่าจับไก่... เธอก็จะเอามือไม้มาจับผมอย่างที่ไม่น่าเรียกว่าเป็นการรู้จักกันครั้งแรก....แบบนี้จะไม่ให้ผมหวั่นไหวได้ไงล่ะ....
"เอก สองร้อย จะเกทับเหรอเปล่า" โหมีท้า....ตานี้เหลือผมกับป่านสองคน คนอื่นหมอบกันหมดแล้ว...ผมมองดูหน้าไพ่ ไพ่ผมก็จัดกว่าดีนะนี่ ...จะหมอบก็กระไร เงินตรงหน้าตักกลางวงก็เยอะด้วยดิ...
"เกไปอีกสองร้อย" ฮ่าฮ่า ขอจับไก่ก่อนนะจ๊ะ.....
"โห เอก" ตอนนี้ป่านมันทำสายตาเย้ายวนอีกแล้ว...เล่นไพ่กันนะนี่ ทำไมต้องใช้มารยาหญิงด้วย ฮ่าฮ่า...อ้าวมือไม่อยู่สุขอีกจับขาของผมอีก...ผมก็นะ ได้ทั้งเหล้า ทั้งไม่มีหญิงผ่านมือมานาน....ฮ่าฮ่า....
"จะสู้ หรือจะขอดูล่ะ" ผมถามอีก
"ขอดูล่ะกัน แกเท่าไหร่วะ มาดูกันสองคน" โหดูกันสองคนจริงๆ ป่านทำประมาณเอาหัวมาซบอกผม...และก็ดูไพ่ผม.....คนอื่นกระแอมกันใหญ่...
"เออแกกินไปล่ะกัน..." ฮ่าฮ่า ไก่มาเหรอป่าน ระดับเอกไม่มีไก่อยู่แล้ว....
"เดี่ยวมานะเล่นกันไปก่อนเข้าห้องน้ำแป๊บ"
"แหม แกไปเล่นของเหรอฟะ นังป่าน" ปอแซว ....
ป่านเข้าห้องน้ำแล้ว ตอนนี้ก็เหลือแต่พวกผมนั่งเล่นกันต่อ...
"ไอ้เอกมรึงสนใจก็จีบนะได้นะเว๊ย" ไอ้เรย์เริ่มยุแล้ว..
"จะไหวเหรอ เรย์...ไอ้ป่านมันระดับไหนแล้ว เอกจีบไปมีหวัง..." ปอบอก.....ผมเริ่มสงสัยแล้ว..
"ทำไมล่ะเจ๊"
"ป่านแฟนมันเยอะหว่ะ เอก มรึงจีบมันไม่ติดหรอก มันไม่ค่อยเลือกหน้าตาหรอก แต่มันเลือกที่ความพอใจ"
"มีแบบนี้ด้วยเหรอวะ เรย์"
"มรึงจะจีบจะชอบ ก็ทำใจหน่อยล่ะกัน กรูเตือนมรึงในฐานะเพื่อน..."
"อือ ขอดูก่อนหว่ะ หน้าตาอย่างกรูป่านมันคงจะสนแหละ"
"บอกแล้วไง แฟนล่าสุดเด็กบริหารธุรกิจ หน้าตาแย่กว่าแกอีกหว่ะเอก" ปอบอกต่อ....
"อือ" พูดกันเรื่องป่านได้แค่นี้ก็ต้องหยุด เพราะป่านเล่นของเอ๊ย ออกมาจากห้องน้ำแล้ว.....
"นินทาอะไรข้า วะ ปอ ได้ยินชัดทุกคำเลยน่ะโว๊ย"ป่านแซวๆ
"ฮ่าฮ่า ไม่มีอะไร เล่นต่อเถอะ.."
เราเล่นไพ่กันต่อจนถึงเช้า นี่คือครั้งแรกที่ผมเจอป่าน(ผู้หญิงที่ผมคิดว่ามีครบทุกอย่างไม่ว่าจะ สวย รวย มีสเน่ห์ มีมารยาหญิงแบบที่ผู้ชายต้องการ).... ผมขอเลือกที่จะเดินหน้าจีบล่ะกัน บางทีไม่แน่นะผมอาจจะกลับเป็นผู้ชายปกติก็ได้ ผู้ชายที่ชอบผู้หญิง ผู้ชายที่มีความรักแบบธรรมชาติ...ไม่ต้องมาเจ็บปวดแบบรักต้องห้ามแบบที่ผมเคยเจอมากับพี่พีและพี่พันอีก.....แม้ผมจะเคยเจ็บปวดกับพิศ(ผู้หญิงที่ผมรักคนแรก)แต่ผมก็จะลองเสี่ยงดูอีกสักที...ไม่แน่นะครับ สิ่งที่ผมเสี่ยง...อาจจะเป็นสิ่งที่ผมตามหามานานก็ได้.........
http://www.ijigg.com/songs/V24BEE0P0ก็ยังคง เดินทาง และยังคงเดินไป หาใคร บางคน
อยากมีคนจริงใจ ผ่านเข้ามาในใจ ซักคน
แล้วฉัน ก็เดินทางต่อไป เพราะฉันไม่เจอใคร อย่างนั้น
ฉันมั่นใจ ว่าเขานั้นมีตัวตน
ยังเต็มใจที่จะตาม ค้นหา และปฏิเสธ ที่จะท้อใจ
ยินดีที่จะเฝ้ารอ เพื่อเติมเต็มสิ่งที่หายไป
ยังพอใจที่จะตาม ค้นหา ว่าคนดีดีที่มีรักจริง อยู่ที่ไหน
คอยที่จะเจอเขา แม้ไม่รู้เมื่อไหร่
อาจเป็นการเดินทาง ที่ไม่มีปลายทาง ให้เจอ ซักที
แต่ไม่เคยลังเล ที่จะคอยบางคน ที่ดี
เพราะฉันเชื่อ ในทางเดินแห่งรัก
ที่พร้อมจะนำทาง ให้ฉัน
และฉันมั่นใจ ว่าเขานั้นมีตัวตน
รักนั้นมีอยู่ รักนั้นยังมีอยู่
ใครคนนั้น คนที่ตามหา คงมี
ใครคนนั้น ยังต้องตามหา
ใครคนนั้น คนที่ตามหา คงมี
ใครคนนั้น ยังต้องตามหา
ใครคนนั้น คนที่ตามหา คงมี
ใครคนนั้น ยังต้องตามหา..
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
