เสือไบ:the serie(ตอน 84)
สามวันแล้ว เชื่อเปล่า ครับ ที่ผ่านมานี่ผมปิดโทรศัพท์ครับ...กลัวจะได้ยินข่าวร้ายจริง...แต่ไงวันนี้นัดแล้วข่าวดีข่าวร้ายก็ต้องรู้ให้ได้.....เปิดโทรศัพท์ได้ไม่ถึง นาทีอ้าว sms มาตรึมเลยครับ....
"ปิดโทรศัพท์ทำไมนี่รู้มั๊ย คิดถึง
"กลัวขนาดนี้เลยพี่เอก"
"ผมได้นวด 3 นวดสุดยอดเลยพี่วันนี้ เหนื่อยเพลีย "
"เมื่อไหร่จะเปิดโทรศัพท์นี่ คิดถึงนะ" ฯลฯ.....มรึงไม่เข้าใจกรูเลยนะไอ้ลูกเจี๊ยบ....
เกือบเที่ยงครับ ตื๊ดๆ ....รู้เลยครับ ว่าใครโทรมา ส่วนใหญ่ โทรศัพท์ผมจะดังช่วงเย็นๆ ครับ ถ้าเป็นเรื่องงานหรือเรื่องอะไรพวกเพื่อนๆ ผมนิยมโทรเข้าเบอร์ที่ทำงาน....
"โห พี่เอก ปิดโทรศัพท์หายไปไหนหลายวันนี่ ผมตดต่อพี่ไม่ได้เลยน่ะ"
"อ๋อ พอดีกรูเอาเข้าศูนย์น่ะ มีอะไร" โกหกอีกแล้วผม...
"ผมจะมาบอกคำตอบล่ะพี่เอก...."
"ว่ามาดิ"
"อะแน่ แปลว่าอยากรู้ล่ะดิ.....เย็นนี้เจอกันหน่อยนะครับ กินข้าวกัน ที่โคลี่เซี่ยม สองทุ่มพี่มารอผมที่ปากซอย 11 นะพี่"
"อ้าวไรฟะ" มันตัดสายไปแล้ว ผมโทรไปอีกครั้ง....โหปิดเครื่องอีก ไอ้เด็กเปรต.....
สองทุ่มผมไปยืนรอมันที่ปากซอยสุขุมวิท 11 เรื่องที่กลัวมันจะผิดนัดผมไม่กลัวหรอก ลองผิดนัดดิ จะตามไปถึงห้องเลย......มันขี่มอเตอร์ไซด์มาจอดข้างๆ ผมแล้ว...
"ไปไหนครับ พี่" อ้าวเวนมันถามทำไมแบบนีล่ะ...
"อ้าวเวน ไหนบอกว่าโคลีเซี่ยม ถามทำไม..."
"ตอนนี้ผมมอเตอร์ไซด์รับจ้างคร๊าบ ไม่ใช้ หนูเกม" มันทำหน้าขึงขัง...เปรตเอ๊ย จะมามุขไหนของมัน....
"งั้นไปโคลีเซี่ยมครับ สุขุมวิท 40" ผมเตรียขึ้นซ้อนท้าย....
"ห้าสิบนะครับ" แหมไอ้งก...
"เออ ๆ ไปได้แล้ว" ผมน่ะเอือมกับมุขเด็กของมันเหลือเกิน ตอนนี้กอดเอวมัน มีความสุขจัง.....อีกเดี่ยวต้องรู้คำตอบแล้วจะดีจะร้ายไม่รู้ แต่ไง.... ตอนนี้ขอมีความสุขก่อน.....
ถึงโคลี่เซี่ยมเรานั่งสั่งและกินอาหารกัน....ขาดไม่ได้ก็เบียร์นี่แหละ....แหมกะจะไม่แล้วเชียว....
"มองอะไรของมรึงวะ" มันนั่งจ้องหน้าผมครับ จ้องนานมากๆ
"มจะบอกเรื่องที่พี่เคยขอไว้ไง"
"แล้วทำไมต้องจ้องกรูด้วยล่ะ ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย อย่าบอกนะโวย๊ ว่ามรึงจะใช้ความหล่อของกรูตัดสิน" มันหัวเราะก๊ากเลยครับ
"ฮ่าฮ่า...เกี่ยวดิพี่....เข้าเรื่องเลยดีกว่า เรื่องที่พี่ชวนผมวันนั้น....... ผม ไม่นะครับ" มันพูดเสียงดังฟังชัดเลยครับ เฮ้อ ขนาดนึกเตรียมใจไว้แล้วนะนี่ยังอดเสียใจไม่ได้...แต่จะว่ามันก็ไม่ใช่ความรู้สึกที่เสียใจ มันหวิวๆ แบบที่คาดหวังแล้วมันไม่เป็นไปแบบนั้น....มันบอกไม่ถูก....
"โห หน้าซีดเลยเหรอพี่ ผมยังพูดไม่จบน่ะ"
"อือ ก็ว่ามาดิ มันจะได้จบๆ"
"ผมไม่ ปฎิเสธ นะครับ ฮ่าฮ่า...อานะ กลัวพ๋มจะไม่ไปอยู่ด้วยล่ะซิ"
"ตกลงเอาไงแน่วะ" ผมถามย้ำมันอีกที
"ตกลงพี่ ผมจะย้ายไปอยู่กับพี่ แต่ผมมีข้อเสนออีกนิดหน่อยนะพี่" โห อะไรของมันนี่ทุกอย่างที่ผมทำก็เพื่อมัน...มันยังจะเรียกร้องข้อเสนออีกเหรอนี่.....แต่ไม่เป็นไรลองฟังมันดูก่อน...
"พูดมาดิ"
"ผมขอทำงาน 3 วันนะพี่....และอีกอย่างเงินที่พี่จะให้ผมเดือนละหมื่นผมขอแค่ห้าพันก็พอ ไม่อยากรบกวนพี่ "
"โอเค แต่กรูให้มรึงทำงานได้แค่ ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์นะ"
"ได้พี่ แหม มีกำหนดวันด้วย ไงก็ได้ พี่แล้วพี่จะไปหาแถวไหนล่ะ"
"ยังไม่รู้เลยหว่ะ เดี่ยวพรุ่งนี้กะจะลองไปหาดูซะหน่อย"
"เอางี้ล่ะกัน พรุ่งนี้ผมจะไปรับนะพี่ ช่วยๆ กันหา ไหนๆ ต้องอยู่ด้วยกันแล้ว"
"พูดอย่างกับเป็นผัวเมียกันเลยนะนี่" ผมแซวมันเล่น..
"หรือว่าไม่ใช่ล่ะคร๊าบ ที่รักขา...." มันทำหน้าทะเล้นมากๆ จนผมอยากจะถีบมันจริงๆ
"พรุ่งนี้กรูจะโทรไปบอกไอ้กาย ของ มันเยอะแยะ คงต้องเอาไปไว้ที่ใหม่กัน"
"อ๋อ เรื่องพี่กาย ผมโทรไปปรึกษาแกแล้วครับ แกบอว่าตามสบายเลย ของแกก็เอาไปด้วย"
"โห แล้วมรึงบอกไอ้กายว่ายังไงวะ" ผมอยากรู้ ว่ามันจะบอกไอ้กายว่าไง...
"ผมก็ถามพี่กายว่า ถ้าผมจะย้ายไปอยู่กับคนที่ผมรัก...พี่จะว่าเหรอเปล่าครับ เรื่องของพี่กายไม่ต้องเป็นห่วงผมจะขนไปด้วย..." โหฟังแล้วโค-ตะ-ระปลื้มเลยครับ...
"อาแน่ เขินเลยเหรอพี่เอก หน้าแดง มาๆ ชกกันดีกว่า" เฮ้อ....บอกไม่ถูกครับ ว่ามันเป็นความรู้สึกไงมันเหมือนคล้ายๆ เพลงนี้แหละ......
http://www.ethaimusic.com/lyrics/336.htmคิดแล้วปลื้ม แทบลืมพักผ่อน นอนก็นอนจนดีก
พูดไม่ออกไม่เคยรู้สึก อะไรอย่างนี้มาก่อน
อยากจะนอน ก็นอนไม่ไหว เพราะใจไม่ยอมนอน
ภาพดีๆ มันคอยมาหลอนจะนอนได้ยังไง
อยู่ดีๆ เธอก็ให้มา ให้ความรักเรามา
ให้มาทั้งตัวและหมดหัวใจ
เจอะเข้าแล้วเต็มเปา เจอะคราวนี้เต็มใบ
เป็นไปได้ไง ไม่อยากเชื่อเลย
คิดแล้วเซ่อ เหมือนเจอส้มหล่นจนต้องงงไปหมด
เคยคิดอยู่ว่าคงต้องอด หมดทางจะรักเธอได้
ก็ไม่เคยจะมีความหวัง ไม่เคยได้เตรียมใจ
จะทำตัวยังไงล่ะทีนี้ จะตีหน้ายังไง
แล้วเธอก็ให้มา ให้ความรักเรามาให้มาทั้งตัวและหมดหัวใจ
เจอะเข้าแล้วเต็มเปา เจอะคราวนี้เต็มใบ เป็นไปได้ไง ไม่อยากเชื่อเลย
ตืนนั้นหลังจากร้านเลิก ผมก็กลับบ้านที่พระราม 4 ส่วนไอ้เกมก็กลับหอมัน.....ตอนเที่ยงของอีกวันผมนัดเจอมันที่สยามครับ กะจะหาแถวๆ นี้แหละ..แถวนี้มันผ่านที่ทำงานผมและอีกอย่างมันมีรถไฟฟ้า......
"ผมชอบแถวนี้จังเลยพี่ มันหรูๆ ไฮโซๆ เหมือนทองหล่อเลย" ตอนนี้เรายืนอยู่ที่ตึกหนึ่ง แถวราชเทวี ผมก็ชอบนะแถวนี้...มันมีตึกสูงเยอ....แถวๆ นี้ ที่สำคัญ มันหรูด้วยดิ.....เหมือนๆ หอที่มันอยู่แหละ...
"กรูก็ชอบลองไปถามดูดิ"
"พี่ครับ มีห้องเช่าเหรอเปล่าครับ" มันเดินเข้าไปถามประชาสัมพันธ์ครับ...
"มีค่ะ จะขึ้นไปดูเลยเหรเปล่าคะ" ประชาสัมพันธ์เค้ายื่นโบร์ชัวร์ให้ แพงเหมือนกันแฮะ เดือนละ 8000 พันบาท มัดจำล่วงหน้าสามเดือน.....
"ได้ครับ" ผมกับเกม เดินขึ้นไปดูห้องครับ หรูแฮะ มีเฟอร์นิเจอร์ด้วย ที่สำคัญมีสองห้องนอน มีห้องครัว ห้องรับแขก...
"เอาไงเกม กรูชอบที่นี่น่ะ วิวดี ห้องก็ใหม่ด้วย"
"ตกลงเอาห้องนี้เลยล่ะกัน"
วันนั้นเราทำเรื่องจองห้องไว้เลยครับ เดี่ยวสิ้นเดือนจะย้ายมาอยู่แล้ว เฮ้อ เสร็จเรื่องที่พักไปซะที....
นี่คือจุดเริ่มต้นของชีวิตผมกับไอ้ลูกเจี๊ยบเกม....ตอนนี้ผมไม่อยากคาดหวังอะไรจากมันมากหรอกครับ แค่ได้อยู่กับมันผมก็พอใจแล้ว....