แวะมาอ่าน พยักหน้าเห็นพ้อง แล้วจากไป
ไจฟ์ครับ
โห! ไจฟ์หายไปนานเชียว เรียนหนักเหรอครับ
ใกล้จบแล้วนี่ ไปฝึกงานที่ไหนล่ะ
ว่าง ๆ พาน้องทีมาทักทายให้ลุงป้าน้าอาในนี้ให้ชื่นใจหน่อยนะคร้าบ 555555
ช่วงนี้ รู้สึกเหมือนชีวิตคู่อยู่ในช่วงขึ้น ๆ ลง ๆ ยังไงไม่รู้ อยู่ดี ๆ ก็งอนกันซะงั้น เรื่องมีอยู่ว่า
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาคุณชายท้องเสียถ่ายทั้งคืน ต้องนอนซมอยู่กับบ้านตลอดทั้งวันเสาร์
สันนิษฐานว่า น่าจะเป็นเพราะปลาตากแห้งที่ซื้อมา คุณชายเขาชอบกิน
ผมไม่ชอบ ไม่ได้กินด้วย เลยรอดตัวไป แต่ต้องมาคอยป้อนข้าว ป้อนยาให้แทน
พอพักฟื้นคืนแรงได้วันเดียว พอวันอาทิตย์ พ่อคุณดันนัดเพื่อนไปตีกอล์ฟซะนี่
ผมเลยบ่นยาวกับเขา ผลก็คือ ต่างฝ่ายต่างงอนกันเองซะงั้น กรรม!

ต่างคนเลยต้องแยกย้ายกันไปหาที่สงบจิตใจ พอตอนเย็นกลับมาเจอกันที่บ้าน
คุณชายเขาก็ทำปลานิลทอดน้ำปลา ของโปรดผมให้กิน
เหมือนเป็นการบอกใบ้ง้อกันกลาย ๆ น่ะครับว่า "ดีกันนะ" ^_^
ส่วนผมก็ซื้อขนมเปี๊ยะไหว้พระจันทร์ ของโปรดคุณชาย มาฝากเขา
นี่ถ้ายังมีลำใยอยู่ เขาจะยิ้มมากกว่านี้อีก ชอบจั๊ง ไอ้ลำใยเนี่ย!
เขาเคยกินคนเดียวเป็นกิโล ๆ กินจนร้อนใน ตาแฉะ เดือดร้อนต้องหายามาให้กินอีก
แต่ผมก็อดไม่ได้ ซื้อมาให้เขากินทุกที 55555
ผมชอบสีหน้าเขาเวลาเห็นของถูกใจที่ผมซื้อให้ มันปลื้มใจยังไงไม่รู้อ่ะ

ผมชอบปลาทอดน้ำปลาฝีมือของคุณชายเขา
เพราะเขาจะทอดในน้ำมันร้อนจัดเกือบท่วมตัวปลา แล้วลดไฟลงเป็นไฟกลาง
พอปลาเหลืองกรอบได้ที่แล้ว เขาจะเทน้ำมันออกจนหมด
แล้วเหยาะซีอิ๊วขาวลงไปบนตัวปลา พลิกกลับหน้ากลับหลังในกระทะ 2-3 ที
แล้วยกขึ้นวางใส่จาน กินกับข้าวสวยร้อน ๆ อ้ำ! อาหย่อย

งานนี้ไม่ง้อน้ำจิ้มสารพัดแม่เลยล่ะ ปลาก็เหลืองกรอบกินได้ถึงก้าง
เรียกว่า กินจนแมวร้องไห้ เพราะผมแทะกินหมด 55555
ผมรู้เรื่องนี้ เพราะเคยเป็นลูกมือช่วยเขาทอดปลาน่ะครับ
ส่วนใหญ่ผมถนัดเป็นลูกมือชิมอาหารให้เขามากกว่า
ถ้าถามว่า อาหารจานนี้ มีส่วนผสมอะไรบ้าง ทำยังไง
ก็พอตอบได้ครับ เพราะเป็นลูกมือชิมอาหารให้คุณชายเขาบ่อย ๆ
แต่ถ้าจะให้ผมทำเอง ไม่แน่ใจว่า "พอแหลกล่าย" หรือเปล่านะ 55555
