หัวข้อ: ==> เมื่อผมมีรักแท้ แต่ดูแล(ไว้)ไม่ได้

[BossoM]

ใช่เลยค่ะพี่เนะ ตอนแรกส้มสวดทุกวันนะ นั่งสมาธิด้วย
แต่ตั้งแต่ป่วย(ไปตัดเหงือกมา) ก็ไม่ได้สวดมาสองสามอาทิตย์ได้
ช่วงนี้ก็จะสวดช่วงวันพระเนี่ยแหละค่ะ

ไม่ได้คุยกับพี่นานมากกกกกกกกกกกกก
แต่พี่เนะก็ยังอบอุ่นเสมอ  แน่นๆๆๆๆๆๆๆ

[fanfic2010]

อ่านทีเนะพูดแล้ว ก็เห็นจริงแฮะ สุข ทุกข์ มันอยู่ที่ใจจริง ๆ
แต่ถึงจะรู้ บางทีมันก็มีอารมณ์วูบวาบเป็นพัก ๆ เหมือนกัน

ช่วงนี้ ผมก็เป็นอะไรไม่รู้ พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก
ไม่ว่าจะพูดหรือทำอะไร ก็ขัดหูขัดตาเจ้านาย (ที่กำลังจะเป็นอดีต) ไปหมดทุกอย่าง
จากที่เคยพูดจาให้เกียรติกัน ก็เริ่มมีตำหนิติเตียน นู่นก็ยังไม่ดี นี่ก็ยังไม่โดน
จากที่ผมเคยใจร่ม ๆ พยายามมองโลกในแง่ดี
บางทีอารมณ์มันก็ขึ้นเหมือนกันนะ ยังไงก็เป็นปุถุชนอยู่
ช่วงที่เครียดมาก ๆ ผมก็ไปออกกำลังกายเสียเหงื่อสักหน่อย
พออะดรีนาลีนหลั่งแล้ว รู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาหน่อย

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมไปตรวจร่างกายประจำปีมา
ปรากฏว่า มีคลอเลสเตอรอลสูงกว่าเกณฑ์นิดหน่อย คือ 202 จากเกณฑ์ปกติ 200
ไขมันดีปกติ แต่ไขมันเลวมากกว่าเกณฑ์ ดีแต่ไตรกลีเซอร์ไรน์ ปกติ
นอกนั้นปกติหมด ไม่ว่าจะเป็นระดับน้ำตาลในเลือด ความดัน อัตราการเต้นของหัวใจ
ความหนาแน่นของมวลกระดูก ต่อมลูกหมากก็ยังดีอยู่ ยังใช้งานได้อีกหลายสิบปี 55555

สันนิษฐานว่า เหตุที่คลอเลสเตอรอลขึ้น คงเป็นเพราะความเครียดและพักผ่อนน้อย
คลอเลสเตอรอลเลยพุ่งพรวด ก็สัมพันธ์กับน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นของผมแหละครับ 555555
หมอเลยแนะนำว่า ช่วงนี้ให้งดอาหารจำพวกแป้ง ไขมัน และน้ำตาล
แล้วทานผัก ทานปลามาก ๆ พักผ่อนให้เพียงพอ หมั่นออกกำลังกายเป็นประจำสม่ำเสมอ
ผมเลยกลับมาฟิตออกกำลังใหม่อีกรอบ

ส้ม.....ลดน้ำหนักไปถึงไหนแล้ว พี่ลดไปได้ 5 โลแล้ว
เหลืออึก 3 โล จะถึงเป้าที่วางไว้แล้วครับ
สู้ ๆ นะครับ คิดซะว่า ปัญหามีไว้ให้พุ่งชนนิ
ส่วนเทคนิคการพุ่งเข้าชน ให้เจ็บตัวน้อยที่สุด
ก็แล้วแต่ท่าทางจังหวะตอนเข้าปะทะ

ยังไงก็ดูแลสุขภาพของตัวเองด้วยนะครับ สุขภาพใจไม่ดี ก็ส่งผลถึงสุขภาพกายด้วยนะครับ 

กอดทุกคนรอบทู้ครับ     

[1414]

สวัสดีครับ พี่ๆทุกคน

@พี่ปุ้้ม เด๋วจะตามอ่านเมืองจีนพี่ปุ้ม ผมเลื่อนผ่านๆตาแล้วรู้เลยว่าพี่ตั้งใจโพสมากๆ

ฝันดีครับ

[BossoM]

อ่าใช่พี่เนะ...เวลาไหนที่ส้มสวดมนต์บ่อยๆเนี่ย
จะเป็นอะไรที่หลับสบายและรู้สึกว่าตัวเองใจเย็นขึ้นมากๆเลยค่ะ
ทำสมาธิช่วงแรกๆก็นั่งได้แค่แปปๆแหละ
นานๆไปก็นั่งได้นานขึ้น สบายใจจริงน้าา

พี่ปุ้ม น้ำหนักน้องเหรอคะ??
พอป่วยยาวก็เลยล้มเลิกไปพักนึง แต่ตอนนี้กำลังเริ่มใหม่อีกแล้วค่า
อีกแล้วตลอดเลยยย ต้องลงอีก20โล ให้ทันในธันวานี้
น้องจะทำได้มั้ยยย???? ต้องคอยดูเนอะ

ส่วนเรื่องเจ้านายพี่ เป็นเพราะว่าพี่จะออกรึป่าวเค้าเลยแสดงอาการแบบนั้น

อ่านเรื่องตรวจร่างกายประจำปีเพลินๆ
มาฮาแตกเอาตรงต่อมลูกหมาก แหมๆๆ 
แต่พี่ปุ้มนี่เป็นคนอ้วนง่ายมั้ยอะคะ? หรือว่าเพราะอายุเยอะเลยอ้วนง่าย?

ช่วงที่ส้มเครียดๆ ไม่ใช่เรื่องของตัวเองด้วยซ้ำ
แต่เป็นเรื่องของพี่ชายคนนึง ที่แม่พี่เขาป่วย
เป็นช่วงที่กำลังใจพี่เขาหดมากๆ ส้มก็เหมือนกับรับอารมณ์คนได้อ่ะค่ะ
พี่เขาเป็นคนที่ร้องไห้ยากมาก เวลาพูดก็เป็นคนที่พูดไปหัวเราะไป
ถึงพี่เขาจะพูดว่าไม่เป็นอะไร แต่ส้มก็ร้องไห้ไปแล้ว
น้ำตามันไหลเองด้วยซ้ำ ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ

แต่ช่วงนี้ก็ดีขึ้นมากแล้วค่ะ สถาณการณ์รอบตัว อาจจะมีเครียดบ้างเล็กน้อย
แต่งานเยอะมากกว่า ร่างกายส้มตอนนี้เหมือนคนอายุ50เลย ปวดโน่นนี่ 

อ้อ พี่ปุ้ม ส้มอ่านที่พี่เขียนเสร็จแล้วน้า อยากไปบ้าง ติดที่อย่างเดียว
จริงๆก็หลายอย่าง ที่สำคัญคือ...ส้มบ่จี้ค่าาาา 

เป็นกำลังใจให้พี่ๆทุกคนที่ทำงานหนัก มีแรงทำงานมากๆนะคะ 
อายุเยอะแล้วสุขภาพเป็นสิ่งสำคัญ ทานอาหารที่มีประโยชน์ และออกกำลังกายด้วยนะคะ

กร้ากกกกกกกกกกกก เตือนตัวเองดีกว่ามั้ยเนี่ยยยยยย

[nonae]

ส้ม   แล้วทำไมส้มไม่แนะนำให้เค้าไหว้พระสวดมนต์กรวดน้ำ ขอบารมีพระพุทธคุณคุ้มครองปัดเป่าโรคภัยให้แม่เค้าหล่ะ
       หรือถ้ามีเวลาก็สวดมนต์ให้แม่เค้าฟัง จะได้มีกำลังใจมากขึ้น อาการจะดีขึ้นเรื่อย ๆ ความศักดิ์สิทธิ์ของพุทธคุณมีมากมาย
       ลองบอกให้เค้าทำดูซิ
       สำหรับส้ม ในเมื่อทำแล้วสบายกายสบายใจ พยายามทำต่อไปเรื่อย ๆ เพื่อตัวเราเอง
       ใจเราพอเข้มแข็งแล้ว กายเราก็จะเข้มแข็งตามไปด้วย
       อีกอย่างสภาพร่างกายส้ม คงไม่ค่อยได้ออกกำลังกายมากเท่าที่ควรจะทำ
       ถึงแม้เราจะทำงานที่ไหนก็ตาม แต่ถ้าเราปรับให้เป็นท่าออกกำลังกายที่ถูกต้องก็ช่วยได้มากนะ
       พี่เคยเห็นในเวบ ลองหาดูนะ เคยอ่านเจอนานละ

ปุ้ม   เราว่าเจ้านายปุ้มคงจะหงุดหงิดที่จะกลายเป็นอดีต เลยพาลพาโล แต่ปุ้มเก่งนะ ยังหาทางออกคลายเครียดให้กับตัวเองได้
       คนเราไม่ใช่พระอิฐพระปูนจะได้รองรับอารมณ์คนอื่นได้บ่อย ๆ ทุกวัน
       คลอเรสเตอรอล น่าจะมาจากอาหารการกินด้วยนะ คนมักจะเป็นกันมาก บางคนผอม ๆ ยังเป็นเลย
       พอเป็นแล้วก็อย่างที่หมอแนะนำนั่นหล่ะ ควบคุมอาหาร หมั่นออกกำลังกาย
       แต่เราอ่านผลการตรวจของปุ้มนะ แค่ "ต่อมลูกหมากก็ยังดีอยู่ ยังใช้งานได้อีกหลายสิบปี" เท่านี้ ก็แข็ง......แรงดีอยู่ละ 555555555
       
ชิค   มาได้ไง หายไปซะนานเลย เป็นไงบ้าง 

.......   แล้วนั่น เด็กที่ไหนแอบตามมาดูอีกละ คิดถึงอ่ะดิ 555555

[fanfic2010]

ส้ม.....
"กร้ากกกกกกกกกกกก เตือนตัวเองดีกว่ามั้ยเนี่ยยยยยย"[/color[/b]]

กดไลค์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กับคำพูดนี้  5555555

ที่จริง หลังจากไปตัดเหงือกมาแล้ว น่าจะกินได้น้อยลง
น้ำหนักก็น่าจะลดลงไปด้วยนะครับ ไหงถึงได้พุ่งพรวดแบบนี้ล่ะ

สำหรับการไปเที่ยวปักกิ่งงวดนี้ ค่าใช้จ่ายทั้งหมด ไม่เกิน 25,000 บาท
รวมตั๋วเครื่องบิน ที่พัก อาหาร ค่าเดินทาง ค่าทัวร์ท้องถิ่น ค่าผ่านประตูทั้งหลายแล้ว
พี่ถือคติว่า เที่ยวแบบประหยัด แต่อยู่อย่างราชา 

ส่วนน้ำหนักพี่ ปกติก็ไม่ค่อยอ้วนง่ายนะ ตั้งแต่หนุ่ม ๆ มาแล้ว
กินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วน ร่างกายเผาผลาญดี น้ำหนักคงที่อยู่ที่ 65 มาตั้งนาน
จนเมื่อ 3-4 ปีที่ผ่านมา ที่น้ำหนักเริ่มขึ้น อาจเพราะอายุมากขึ้น กินนอนไม่เป็นเวลา
ไม่ค่อยได้ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ แล้วก็มีกินเลี้ยงตอนเย็นมากขึ้นด้วย
น้ำหนักก็เลยพุ่งพรวด อาศัยว่า ตอนหนุ่ม ๆ (รู้สึกเหมือนตัวเองโคตรแก่เลยอ่ะ  )
ออกกำลังมาเยอะ พอมาโหมเล่นจริง ๆ จัง ๆ อีกที ก็เลยลงง่าย
แล้วก็ทานอาหารจำพวกผัก ปลา หลีกเลี่ยงแป้ง น้ำตาล และอาหารมัน ๆ ช่วยด้วย
ถึงได้ลงเร็ว

ป.ล. ถึงน้ำหนักจะเพิ่มขึ้น แต่ไม่เป็นอุปสรรคใดๆ สำหรับกิจกรรมเข้าจังหวะ ขอยืนยัน 

Chic....ขอบคุณครับที่ยังติดตามทู้นี้อยู่ หายไปนานเลยนิ ^_^
อ่านแล้ว แนะนำมือใหม่หัดเขียนอย่างพี่ด้วยนะครับ

เนะ....สมกับที่เป็นแม่เหล็กเรียกเด็กประจำทู้นี้จริง ๆ 5555555
ใคร ๆ ก็หลงรักพี่เนะกันทั้งน้านนนนน 

[BossoM]

พี่เนะ....เรื่องสวดมนต์ไหว้พระหรือกรวดน้ำส้มคงไม่ต้องแนะนำพี่เขาอ่ะค่ะ เพราะพี่เขาก็ถือเป็นอาจารย์ของส้มเรื่องนี้เหมือนกันนะ
เพียงแต่โรคภัยของแม่พี่เขาเนี่ยเป็นโรคไตที่ต้องมีการฟอก แต่แม่พี่เขาไม่ยอม เรื่องมันยาวมากกกกกกก
ผลสรุปก็คือแม่ไม่ฟอกกลับมาอยู่บ้าน ใช้ยาพยุงอาการไปเรื่อยๆ และหมอก็บอกว่าแม่จะอยู่ได้ประมาณสามเดือน
ถ้าพูดกันตามหลักแล้ว แม้ว่าพี่เค้าจะเป็นคนที่ปลงกับทุกสิ่ง แต่ก็ไม่มีใครเคยชินกับการสูญเสียหรอกเนอะพี่

ส่วนส้มเนี่ย คืนนี้วันพระก็จะสวดอีกค่ะ
เรื่องออกกำลังกายนี่จริงเลย ฮ่าๆๆ ทั้งที่มีลู่วิ่งอยู่กับบ้านแท้ๆ แต่ก็ปล่อยให้มันมีหยากไยเกาะอีกแล้วว 
กำลังจะลดน้ำหนักอีกรอบ ตอนแรกว่าจะเริ่มวันนี้ ไปๆมาๆซัดแหลกอีกแล้วค่าาา(ทึ้งหัวตัวเอง)


พี่ปุ้ม.....แหมมม ไม่ต้องมาทำเป็นหัวเราะกันเลยน้าาาา
พูดก็พูดเถอะ ส้มอายุเท่านี้ แต่สุขภาพแย่กว่าพี่อีกเนอะ 
ตอนตัดเหงือกน้ำหนักลงมาประมาณสามกิโลค่ะ แต่มันก็เพิ่มขึ้นมาอีกหลังจากกินได้แล้ว(ทึ้งหัวตัวเอง)

เรื่องท่องเที่ยว อย่าว่าแต่สองหมื่นห้าเลยค่ะ สองพันห้าน้องก็ไม่มี อนาถตัวเองจริง

พี่ปุ้ม น้องจิตนาการพี่ปุ้มสมัยหนุ่มๆไว้อย่างดีมากๆเลยค่าาาา 

ปล..ไม่ต้องมาย้ำก็ได้ค่ะว่าน้ำหนักขึ้นไม่มีผลใดๆกับกิจกรรมเข้าจังหวะ โห่ยยยยยย 

น้องอยากรู้อะไรอย่างนะพี่ปุ้ม "กิจกรรมบนเตียง"อ่ะค่ะ พี่อยู่ฝ่ายไหนเหรอคะ??
ถ้าพี่ไม่อยากตอบก็ไม่เป็นไรนะคะ น้องแค่สงสัยเท่านั้นเอ๊งงง >>คลุมดำอ่านนะพี่ปุ้ม แฮ่ๆๆ

[BossoM]

อ่อ พี่ปุ้มอิจฉาพี่เนะอะดิ๊ เป็นที่รักของเด็กๆอ่ะ 

[nonae]

ส้ม  แบบนั้นนะ ต้องยิ่งให้แม่เค้าสวดมนต์ด้วยดิ ชินบัญชรหลาย ๆ จบเลย อย่างน้อยจะได้ไม่เจ็บปวดมาก
      พระคาถาบทนี้ ช่วยปัดเป่าโรคภัยไข้เจ็บทั้งหลาย ถึงเวลาจะเหลือน้อย แต่ก็ยังมีเวลาที่จะได้ทำไม่ใช่หรือ
      พี่มีวิธีเก็บตัง ลองเอาไปใช้ดูดิ หากระปุกที่แกะยาก ๆๆ แล้วพอมีเศษตังเอาแต่เหรียญสิบบาทก็ได้ พอมีเศษตังนะ
      ส้มก็หยอดทิ้งไว้ วันละสิบบาท ยี่สิบบาท อย่าไปสนใจ สักเดือนสองเดือนลองมาดูดิ จะได้อย่างที่เราตั้งใจจะเก็บได้
      นานนิดแต่ชัวร์ดี อีกอย่างอย่าให้หลานเห็นไม่งั้นโดนซิวไปแน่ ๆๆ 55555
     
      พี่ปุ้มเค้าไม่อิจฉาพี่หรอก เพราะมีคุณชายสุดที่รักอยู่ข้างกายข้างใจหนีไปไหนไม่ได้ แล้วที่ถามปุ้ม ตรงไปปะนั่น 55555

ปุ้ม  เราว่า คงเป็นช่วงอายุนะ อยู่ที่สภาพร่างกายของแต่ละคนด้วย แต่ควบคุมไว้ก็ดี ก่อนที่จะกู่ไม่กลับ
      55555 หลาย ๆ คน น้ำหนักก็ไม่เป็นอุปสรรคใด ๆ ที่ทำงานเรามีน้องคนนึงเมื่อก่อน นน. 120 ปัจจุบัน 150
      ที่จริงเค้าก็มีโรคด้วยนะ เราจำไม่ได้ละ ว่าเป็นไร แต่เหมือนน้ำมันระบายออกจากร่างกายไม่ได้
      คราวก่อนไปรักษาที่ กทม. กลับมา นน. ลดไป 20 โล ตอนนี้กลับมาเหมือนเดิม
      แต่ก็มีลูกสองคน น่ารักมากก สามขวบกะ ขวบกว่าละ

เมื่อเดือน พ.ค. เราว่าจะเล่าให้ฟัง พอดีได้ดูแลนายที่มาจาก กทม. ท่านเคยมีประสบการณ์เฉียดตามมาก่อน
เป็นมะเร็งที่ลำไส้ แต่ได้รักษาหาย เพราะท่านเรียนแพทย์ศิริราชมา ทำให้มีเพื่อน ๆ เป็นหมอมากกก และท่านดูแลตัวเองด้วย
พอท่านหายก็เริ่มปฎิบัติธรรม เข้าวัดจนกลายเป็นคนธรรมะธัมโม เราเลยได้พาท่านออนทัวร์วัดที่นี่
มีวัดเก่าแก่และมีประวัติยาวนานมากมายหลายวัดเหมือนกัน เราเลยได้มีโอกาสได้ไหว้พระมากกว่า 9 วัดไปด้วย
แต่งานยุ่งชุลมุนเข้ามาไม่ขาด จนลืมไปเลย อีกอย่างตามอ่านที่ปุ้มออนทัวร์จีนด้วย
ไว้ลำดับเหตุการณ์ก่อนแล้วจะมาเล่าให้ฟัง จะได้ประชาสัมพันธ์เผยแพร่วัดทางภาคใต้ให้รู้กันด้วย
เผื่อมีโอกาสจะได้มาเที่ยวกันบ้าง

[fanfic2010]

ดีครับเนะ ผมจะรออ่านนะ อยากรู้เหมือนกัน
ทางใต้มีแหล่งอารยธรรมโบราณเยอะมาก มีวัดดี ๆ เยอะ แต่คนไม่ค่อยรู้กัน
พูดก็พูดเถอะ ผมอยากไปเที่ยวแบบทัวร์นกขมิ้นทางใต้เหมือนกัน
แต่กลัวโดนดักตีหัวระหว่างทางอ่ะ

สมัยก่อน เคยไปเที่ยวบ้านเพื่อนที่ยะลา ก็เดินทางไปได้สะดวกกว่าสมัยนี้
คนไทยพุทธ มุสลิม ก็อยู่ร่วมกันอย่างสันติ ไม่รู้ว่า มันกลายเป็นอย่างนี้ไปได้ยังไง
เฮ้อ! เศร้า 

ส่วนเรื่องที่ส้มอยากรู้ว่า พี่อยู่ฝ่ายไหน ขอบอกว่า ไม่สังกัดฝ่ายไหนทั้งสิ้นครับ
แล้วแต่ว่า วันนั้นใครเป่ายิ้งฉุบแพ้ เชื่อมั้ยเนี่ย 555555 เอิ๊ก เอิ๊ก 

แน่ะ ๆ เนะ ไม่ต้องมาหัวเราะกลบเกลื่อนเลย ตัวเองก็อยากรู้เหมือนกันอ่ะดิ 

ส้ม....ถึงตอนนี้ ก็ยังดีอยู่ ขอบอก 

[Classical]

แวะมาทักทาย

[nonae]

ปุ้ม   5555555555 ไม่นะ เราคลับคล้ายคลับคราว่าปุ้มเคยบอกแล้วมั้ง อิอิ
       ขอเวลาอีกสักนิดนะ พอดียังยุ่ง ๆ ต้องไปธุระที่ กทม. สักสี่ห้าวัน ถ้าแวบ ๆ มาได้จะมาเล่าให้ฟัง
       เราอาจจะรู้ประวัติไม่ละเอียดมากนัก แต่จะพยายามหาให้ละเอียดมากที่สุดละกัน
       อย่างที่ปุ้มบอก บอกแห่งนะ ปล่อยไว้จนผุพังสลายไปตามกาลเวลา หรือถ้ามีการบูรณะก็จะใช้สีออกจะไปในทางสมัยใหม่ก็มี
       แต่ก็ยังมีที่เค้าพยายามอนุรักษ์รักษาเอาไว้ แต่คนก็ให้ความสนใจน้อยมาก
       เรามาอยู่ที่นี่ก็นานพอสมควรละ ขอบอกว่าพื้นที่ภาคใต้ของเรามีเสน่ห์นะ เราเองก็บอกไม่ถูกต้องมาเจอเองแล้วจะรู้
       ถ้าจะทัวร์แบบนกขมิ้นก็ได้นะ แต่อยากให้เดินทางกลางวัน ศึกษาเส้นทางหาสถานที่ท่องเที่ยวในบริเวณนั้น
       แล้วดูที่พักจากเนตเป็นแนวทาง แล้วมาดูที่พักอื่น ๆ ในบริเวณนั้นอีกทีก็ได้ เด๋วนี้ที่พักดี ๆ มีมาก
       เพราะเค้าจะรณรงค์สถานที่ท่องเที่ยว หรืออีกทีก็หาที่พักในเมืองแล้วค่อยตระเวณเที่ยวในจังหวัดนั้น ๆ เอา
       เส้นทางสายใต้ก็วิ่งง่ายด้วยเป็นเส้นทางตรงตลอด มีแยกก็ไปฝั่งทะเลอันดามันทางจังหวัดระนองกับทางสุราษฎร์เท่านั้นเอง

[fanfic2010]

5555 ใช่ครับเนะ ผมเคยบอกไว้นานมาแล้ว ตอนที่เข้าเล้านี้ใหม่ ๆ สักสองปีมาแล้ว
โอ้ววว ผมเข้ามาขลุกอยู่ในนี้นานเหมือนกันนะเนี่ย เวลาช่างผ่านไปเร็วจริง ๆ

อันที่จริงเรื่องฝ่าย พวกผมไม่ค่อยเก็บมาเป็นประเด็นระหว่างเราสักเท่าไหร่
เพราะรักจึงยอมให้ เราเป็นอะไรก็ได้ เพื่อคนที่เรารัก (ขอยืมคำพูดหนิงมาใช้อีกแล้ว หุหุ)
มีข้อแม้อย่างเดียว คือ พวกผมยอมให้เฉพาะเราสองคนเท่านั้น
คนอื่นเนี่ย มีแต่จะไปรุกเขามากกว่า
แต่กว่าจะตกลงกันได้แบบนี้ ก็ต้องใช้เวลาอยู่นานเหมือนกันที่จะปล่อยวางอัตตาของตัวเอง
ผมว่า ผู้ชายเราเป็นกันทุกคนนะครับ มากน้อยแตกต่างกันไป
ถ้าไม่ได้เกิดมาเพื่อจะรับ แล้วมาถูกรุกเนี่ย
มันเหมือนถูกลบเหลี่ยมลูบคมศักดิ์ศรีลูกผู้ชายยังไงยังงั้นเลย

เขาบอกว่า ถ้าอยากรู้ว่า อีกฝ่ายมีอุปนิสัยเป็นอย่างไร ให้ดูจากตอนทำกิจกรรมเข้าจังหวะ
ถ้าเขารักเรา เขาก็จะใส่ใจในความรู้สึกของเรา ขณะxxxมากกว่าความต้องการของเขา
จริงเท็จอย่างไร ใครที่เคยพิสูจน์มาแล้ว ช่วยมาแชร์ให้ฟังหน่อยก็ดีนะครับ 55555

[fanfic2010]

มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง

เพื่อนร่วมงานชาวญี่ปุ่นคนหนึ่งเข้ามาหาผม
แจ้งว่า เขาอยากจะขอย้ายกลับประเทศญี่ปุ่นทันที
ผมก็ตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะเขาเพิ่งย้ายมาจากญี่ปุ่นพร้อมครอบครัวได้ 2-3 เดือนเอง
ยังไม่ทันไร จะย้ายกลับไปทำไม สอบถามก็ได้ความว่า
เขาถูกเพื่อนบ้านที่สันนิษฐานว่า เป็นพวกยากูซ่า พยายามข่มขู่คุกคามกดดันทางจิตใจ
โดยการโทรมาหาเขาเป็นประจำ พูดทำนองว่า
เขาและครอบครัวไม่ชอบเพื่อนร่วมงานผมและครอบครัว
ต่อไปไม่ต้องติดต่อข้องแวะกันอีก อะไรประมาณนี้แหละครับ
ซึ่งถ้าเป็นคนไทย มรึงไม่ชอบกรู ก็เรื่องของมรึง มาบอกกรูทำไม ใช่มั้ยครับ
แต่เพื่อนร่วมงานผมบอกว่า นี่เป็นลักษณะการข่มขู่เป็นนัย ๆ ที่พวกยากูซ่านิยมทำกัน
พวกนี้จะค่อย ๆ กดดันทีละน้อย ๆ แล้วเพิ่มน้ำหนักมากขึ้นเรื่อย ๆ
เพื่อทำให้เหยื่อกลัว แล้วจะเรียกกรรโชกทรัพย์
เพื่อแลกกับความปลอดภัยของตัวเองและครอบครัว

เพื่อนร่วมงานผมก็เลยไม่สบายใจ กลัวครอบครัวและตัวเองเป็นอันตราย
เพราะเพื่อนบ้านคนนี้มีรอยสักเต็มตัวทั้งข้างหน้าและข้างหลัง
รวมถึงแขนทั้งสองข้างด้วย เป็นรอยสักแบบที่พวกยากูซ่านิยมสักกัน
ไม่ใช่การสักตามแฟชั่น แล้วคนที่จะสักได้ทั้งตัวแบบนี้
อย่างน้อยต้องเป็นระดับหัวหน้าในองค์กร ไม่ใช่ใครนึกอยากจะสักอะไรก็ได้
พวกนี้มีเครือข่ายโยงใยไปทั่วโลก รวมถึงในไทยด้วย
แล้วจะชอบอยู่ปลีกตัวแยกออกมาจากสังคมคนญี่ปุ่นทั่วไป
ซึ่งคนญี่ปุ่นไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน เขาชอบจะอยู่รวมกันเป็นชุมชนหรือสังคมย่อย ๆ
เพื่อจะได้ช่วยเหลือพึ่งพาอาศัยกันได้

ตอนนี้ที่เขาทำได้ คือ เขาอพยพครอบครัวมานอนโรงแรมแทน ไม่กล้าอยู่บ้าน
จะไปแจ้งความก็ไม่ได้ เพราะไม่มีหลักฐานเพียงพอ
จะแจ้งเจ้าของตึกก็ไม่กล้า กลัวว่า เจ้าของจะไปพูดอะไรกับเพื่อนบ้านคนนั้น
แล้วเกิดเขาโมโหขึ้นมา จะมาควานหาตัวเขาและครอบครัวให้เดือดร้อนเป็นอันตราย

พอผมฟังแล้ว ผมก็อึ้ง ๆ ไปเหมือนกัน เพราะไม่คิดว่า จะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับคนใกล้ตัว
เคยแต่ได้ยินได้ฟังมาทีวีหรือสื่ออื่น ๆ มาบ้าง แต่ไม่คิดว่า จะเกิดกับเพื่อนร่วมงานผม
ซึ่งเขายืนยันว่า เป็นเรื่องที่รับรู้กันโดยทั่วไปในญี่ปุ่น ว่า คนที่มีรอยสักมักเป็นพวกมาเฟีย
แล้วเมืองไทยก็จัดว่า เป็นแดนสวรรค์สำหรับมาเฟียข้ามชาติทั้งหลาย
ทั้งแก๊งยากูซ่า มาเฟียอิตาลี อั้งยี่จีน มาเฟียรัสเซีย ฯลฯ

ตอนนี้ ผมก็เลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปก่อน โดยให้เขารีบหาที่พักใหม่
แล้วก็นัดบริษัทขนย้ายให้ไปขนของให้เสร็จภายในวันเดียว
แล้วก็ห้ามบอกใครว่า ย้ายไปอยู่ที่ไหน

อีกใจหนึ่ง ผมก็สงสัยว่า เวลาพวกนี้หลบหนีคดีมาอยู่บ้านเรา
ตม. หรือ สันติบาลเราไม่รู้หรือสงสัยอะไรบ้างเลยเหรอ
ถึงปล่อยให้เข้ามาสิงสู่อยู่ในบ้านเราได้
ใครรู้ช่วยบอกทีครับ

[nonae]

ปุ้ม  แล้วเค้าได้สอบถามเพื่อนบ้านคนอื่น ๆ หรือปะ เพราะถ้าอยู่รวมเป็นเป็นกลุ่ม ๆ น่าจะมีข้อมูลหรืออะไรให้พอได้รู้บ้าง
      หรือต้องมีกรณีตัวอย่างคนอื่นที่เค้าเล่าสู่กันฟังบ้าง ว่าโดนมาเฟียข่มขู่
      ที่ปุ้มแนะนำไปเราว่าดีแล้ว ย้ายที่อยู่ ไหน ๆ ก็มาต่างถิ่นต้องปรับตัวอยู่แล้ว ปรับอีกทีเพื่อความปลอดภัยน่าจะดีกว่า
      ส่วนเรื่องผู้ต้องหา เราจะลองถาม ๆ ให้ เผื่อใครมีข้อมูล เราก็อยากรู้เหมือนกัน

[BossoM]

คอมหนูเสียค่าาาาาาาา 

ตอนนี้เล่นในไอแพท(ที่ไม่ใช่ของตัวเอง) อนาถจิตมากๆเลยค่ะ แง้

อยากจะคุดด้วยหลายประเด็นมาก ตั้งแต่ฝ่ายของพี่ปุ้ม

เรื่องที่พี่ปุ้มไปตอบกระทู้หนึ่งมา เกี่ยวกับรับหรือรุกว่าอันไหนเฉียวกว่า

จนถึงเรื่องยากูซ่าญี่ปุ่น แต่เล่นไม่ถนัดจริงๆค่า 

คิดถึงพี่ๆทุกคนน้าาาาาาาาาาาาา 


ปล,,,พี่ๆคนไหนสนใจขายไอแพทมือสองแก่น้องคนนี้มั้ยคะ แบบว่าอยากได้แต่ทุนน้อย
ขาดคอมแล้วเหมือนขาดใจ พี่ปุ้มมมมมมมม(เกาะแข้งเกาะขา)ไม่ซื้อนิวไอแพทเหรอคะ(โดนถีบออกมา)

[fanfic2010]

กลับมาแล้วครับ ขอโทษทีที่หายไปหลายวัน
ผมเพิ่งกลับมาจากไป Team Building กับที่บริษัท(ที่กำลังจะเป็นอดีต)มา
ปีนี้บริษัทพาพนักงานทั้งบริษัทไปเที่ยวที่ชะอำ-หัวหิน
หลังจากตรากตรำทำงานหนักกันมาทั้งปี ก็เลยให้รางวัลพาไปเที่ยว
ดื่ม-กิน ฟรีหมด ก็จ้าง Organizer จัดการให้
เขาก็พาไปตลาดน้ำสามพันนาม-วัดห้วยมงคล-ซานโตรินี่ พาร์ค
เดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟัง พร้อมรูปภาพประกอบนะครับ

[fanfic2010]

เนะ....ผมก็ถามเขาเหมือนกัน เขาบอกว่า เรื่องยากูซ่า เป็นที่รับรู้กันทั่วไปในญี่ปุ่น
และเป็นเรื่องที่ชาวญี่ปุ่นสจริตชนหวาดกลัวอย่างมาก เรียกว่า กลัวจนขี้ขึ้นสมอง
ถ้าไม่ยุ่งเกี่ยวในทางใด ๆ ได้เป็นดีที่สุด ไม่แม้แต่จะพูดถึง
กลัวว่า ขืนพูดมากไป หรือพูดผิดคน อาจเป็นอันตรายต่อตัวเองและครอบครัวได้
เพราะพวกนี้ทำได้ทุกอย่าง ไม่กลัวตาย ไม่กลัวติดคุก พร้อมสละชีวิตได้เพื่อองค์กร

อีกอย่าง พวกนี้คุมธุรกิจใต้ดินแทบจะทุกอย่าง แถมมีเครือข่ายโยงใยไปทั่วโลก
อีกทั้งยังใช้เงินซื้อพวกข้าราชการไว้แทบจะทั่วทุกองค์กร
อิทธิพลไม่ใช่แค่ที่เห็นในหนังนะครับ เขาก็เลยไม่อยากเอาตัวเข้าไปเสี่ยง

ส้ม....5555 พี่ไม่ใจร้ายทำร้ายน้องนุ่งได้ลงคอหรอกครับ
ส่วนเรื่องไอแพด พี่ก็อยากให้นะครับ แต่ตอนนี้คุณชายเขาใช้อยู่ตอนไปทำงาน
ถึงพี่จะอยากซื้อ Tablet ใหม่ใจจะขาด แต่ก็ต้องอดใจไว้ก่อนครับ
พี่เพิ่งโดนคาดโทษเรื่องใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายไปหยก ๆ ตอนนี้เลยต้องเจียมเนื้อเจียมตัวหน่อย

อันที่จริง คุณชายเขาไม่ค่อยหวงของหรอกครับ ถ้าขอดี ๆ ก็ให้
เพราะเขาคิดว่า ถ้าเก็บไว้เราก็ไม่ได้ใช้ประโยชน์ สู้ยกให้คนอื่นเขาเอาไปใช้ดีกว่า
ได้บุญ ได้ความสุขทางใจด้วย แถมฝึกให้เราไม่ยึดติดกับวัตถุและมีใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ผู้อื่น
ยกเว้นเรื่องเดียวที่ยังไงเขาก็ไม่ยอมยกให้ใครเด็ดขาด  "แฟนข้าใครอย่าแตะ"

[BossoM]

พี่ปุ้ม...ไปใช้เงินอะไรสุรุ่ยสุร่ายมาคะ? 5555555

ส่วนไอแพทส้มคงจะต้องเอาสมบัติบ้ามาขายเพื่อนำไปจ่ายค่าเครื่องมัน

แถมต้องเป็นนิวด้วย เพราะสองตอนนี้ที่ศูนย์มันไม่มีแล้ว แง้ๆๆๆ

แล้วก็ส้มเจอแต่คนแบบนี้รอบตัวอ่ะ พี่คนนึงแฟนเขาก็หวงมากกกกกกกกกกกก

ผู้ชายในดวงใจเลยเถอะ รักเดียวใจเดียว โฮกกกกกกก

[nonae]

เข้ามาแปะโป้งติดเรื่องที่จะเล่าก่อนนะ งานเข้ามากมายและต่อเนื่อง จะเสร็จคงประมาณ กลาง ส.ค. โน้นนนน
ที่จริงใกล้สิ้นปีงบประมาณแล้ว งานน่าจะเบาละ แต่ทำไมมีงานเข้ามาตลอด
หลายคนว่า มีงานทำดีกว่าไม่มีงานทำ ก็จริงอย่างที่บอก แต่ให้มันพอประมาณกะคนทำก็ได้ 
คิดถึงทุกคนนะ

[fanfic2010]

เข้ามาบอกว่า  วันนี้ไปเยี่ยมเพื่อนที่สุพรรณฯ มา
คืนนี้นอนค้างที่บ้านเขา  เมื่อตอนบ่ายไปเที่ยวตลาดร้อยปี สามชุกมา
กลับไปแล้วจะมาเล่าให้ฟัง  พร้อมกับที่ติดไว้คราวก่อน
ตอนนี้เปิดจากมือถือ พิมพ์ไม่ถนัด

ส้ม.... ที่โดนคาดโทษ เกิดจาก 2 สาเหตุ
สาเหตุแรก  คือ  พี่แอบไปจองคอนโดฯ โดยไม่บอกเขาก่อน
ก็เลยมีเคืองเล็กน้อย  เดาว่า คงแอบคิดว่า  พี่จะแอบซื้อให้กิ๊กมั้ง
ข้อ 2 คือ พี่แอบไปซื้อ    Galaxy S3 มาโดยไม่บอกเขา
ทั้งที่สองคนมีมือถือรวมกันตอนนี้ 4 เครื่องเข้าไปแล้ว
คุณชายเลยบังคับให้พี่เลือกว่า จะเก็บอันไหนไว้
ที่เหลือจะเอาไปให้คนอื่น

[BossoM]

พี่ๆงานยุ่งกันทุกคนเลยเนอะ เค้าคิดถึง

ยังไงก็สู้ๆค่ะ เหนื่อยยังไงก็ขอให้รู้ไว้น้องคนนี้เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ (เชิญอ้วกได้ตามสบายค่ะ เอิ๊กๆๆ)



พี่ปุ้ม...ใช้เงินเยอะจริงๆด้วย แต่ว่าอยู่ด้วยกันมานานขนาดนี้ คิดว่าพี่คุณชายเขาคงไม่คิดว่าพี่จะมีกิ๊กหรอกค่ะ
          ก็แค่พี่ใช้เงินเยอะจริงๆ คอนโดก็ไม่ใช่ถูกๆเนอะ นี่พี่ชายส้มก็ประกาศขายคอนโดในกรุงเทพอยู่ยังขายไม่ได้เลย
          ไอ้เจ้าตัวก็ย้ายไปอยู่เชียงใหม่แล้วด้วย ว่าด้วยเรื่องมือถือ ใช้อะไรกันขนาดนั้นค้าาา แบบว่าส้มมีอยู่เครื่องนึง
          ซึ่งมันก็เน่าแล้วเน่าอีก อยากจะเปลี่ยนเครื่องอยู่แล้ว แต่ก็นะ...แฮะๆๆ

[fanfic2010]

ส้ม.....ระยะเวลาไม่ได้เป็นเครื่องยืนยัน หรือรับประกันว่า คนของเราจะไม่มีกิ๊กนะครับ
ไม่งั้นคนที่เขาอยู่กันมาร่วมยี่สิบ สามสิบปี จะลุกขึ้นมาเลิกร้างกันตอนแก่เหรอครับ
ส่วนเรื่องที่ไปซื้อคอนโดฯ พี่เห็นว่า ตอนนี้เรากำลังจะเข้าสู่ AEC (Asean Economic Community) ในปี 2558 ถึงตอนนั้น ก็จะมีแรงงานต่างชาติเข้ามาทำมาหากินในบ้านเรา
มากขึ้น เขาก็ต้องหาที่อยู่อาศัยในเมือง เพื่อความสะดวกในการทำงาน
ก็เลยซื้อไว้กะให้เช่า จะได้มีรายได้ประจำอีกทางหนึ่ง
อีกอย่าง พี่ตั้งใจไว้ว่า จะทำงานเป็นลูกจ้างเขาแค่ไม่เกิน 5 ปี
ก็จะออกมาทำธุรกิจส่วนตัว เลยอยากจะปูทางไว้แต่เนิ่น ๆ

[nonae]

ปุ้ม เห็นด้วยที่ซื้อคอนโดเก็บเอาไว้ เป็นรายได้เสริมอีกทางด้วย
     แล้วจะทำธุรกิจอะไร วางแผนไว้แต่เนิ่น ๆ ดีแล้ว คนเราไม่มีใครอยากที่จะเป็นลูกน้องเค้าตลอดหรอก
     จะมีช่วงเวลาเวลานึงที่ถึงจุดอิ่มตัว ก็จะค่อย ๆ หาทางผันตัวเองไปเรื่อย ๆ เพียงแต่ว่าจะทำไปได้แค่ไหนเท่านั้น
     เราเอาใจช่วยให้สิ่งที่ตั้งใจสมหวังเร็ว ๆ นะ

เจ้าส้ม   ดูนะ พี่ปุ้มเค้ายังอยากจะออกมาทำอะไรที่เป็นส่วนตัวเลย
            จะว่าไปเราก็โชคดีอยู่นะ เพราะที่ทำอยู่เหมือนธุรกิจของครอบครัว งานส่วนตัวมักจะเหนื่อยเสมอแต่ผลที่ได้รับก็คุ้มค่าอยู่นา   
            อีกอย่างไม่ว่าจะทำงานที่ไหนก็มักจะมีปัญหากันทั้งนั้น เพียงแต่จะมากหรือน้อย
            สู้ ๆ ต่อไปนะ เหนื่อยก็พัก เห็นช่วงนี้เงียบ ๆ ไป น่าจะโอเคขึ้นใช่ปะ

[fanfic2010]

ตอนนี้ พวกผมกำลังจะลองปลูกไผ่เศรษฐกิจดูสักหน่อย
คุณชายเขามีที่อยู่แถวลพบุรี 25 ไร่ ใกล้เขื่อนป่าสักฯ
พอดีมีคนที่รู้จักเขามาติดต่อขอทำสวนไผ่
เขาจะปลูกไผ่หวานที่เอาไปทำหน่อไม้ดอง หน่อไม้กระป๋องส่งออก
ปลูกไผ่กอเพื่อเอาไปทำตะเกียบ ไม้จิ้มฟัน ไม้ย่าง ฯลฯ
แล้วก็เอาไปทำเป็นวัตถุดิบให้กับพลังงานชีวมวลด้วย
เลยอยากลองทำดูก่อนครับ

[nonae]

เห็นด้วย ปุ้ม เราก็มอง ๆ ไว้อยู่ตอนนี้ก็มีพันธุ์ไผ่หวานกะไผ่อะไรแล้งน้ำนี่หล่ะ จำไม่ได้ละ คุณพ่อปลูกเอาไว้อยู่
ปลูกไผ่ส่วนนึงเป็นการอนุรักษ์ดินรักษาธรรมชาติ สามารถใช้ประโยชน์ได้เกือบทุกส่วนเหมือนกล้วย
เราตั้งใจไว้ว่าจะไปทำเมืองกาญจน์ มีที่ดินอยู่ที่นั่น จะปลูกทุกอย่างโดยเฉพาะตระกูลมะทั้งหลาย
แล้วจะปลูกพืชผักสวนครัว แนวทางเศรษฐกิจพอเพียง
อีกทีเรากะไปหาซื้อที่ดินแถว ๆ  เขาค้อ เพชรบูรณ์ ที่ดินแถบนั้นมีความอุดมสมบูรณ์มาก
มีเพื่อนเป็นผู้ใหญ่บ้านพอดี ปลูกอะไรไปยังพอได้หาคนช่วยดูแลได้   

[meencn]

แอบซุ่มอ่าน 

[fanfic2010]

ไม่ต้องซุ่มหรอกครับ ที่นี่ยินดีต้อนรับเพื่อนพ้องน้องพี่ทุกท่าน
ตรงข้าม พวกผมต้องขอบคุณด้วยซ้ำ ที่สนใจเข้ามาอ่าน
ทั้งที่ช่วงหลัง ๆ เนี่ย เนื้อหาแทบไม่เกี่ยวอะไรกับหัวข้อกระทู้เล้ย

ตอนแรกพวกผมก็เหมือนคุณแหละครับ
เข้ามาอ่านเรื่องของคุณคิง เจ้าของกระทู้ที่เขาจั่วหัวไว้
แต่ทำไปทำมา พวกผมเลยยึดกระทู้เขาเอามาเป็นของเราซะเลย
ด้วยความเต็มใจของเจ้าของกระทู้ที่ตอนนี้ไม่รู้ไปอยู่ไหนแล้ว 55555

[fanfic2010]

เนะ....ถ้าจำไม่ผิด เขาเรียกว่า "ไผ่ลืมแล้ง" 55555
พันธุ์ไผ่มีเยอะแยะมากมายหลายชนิด
ทั้งไผ่หวาน ไผ่สีทอง ไผ่จีน ไผ่ไต้หวัน ไผ่ราชินี ฯลฯ

ไผ่เป็นพืชที่ดูแลง่าย ไม่ยุ่งยาก ไม่ต้องการการประคบประหงมอะไรเป็นพิเศษ
ไม่ต้องรดน้ำพรวนดินอะไรมาก ที่สำคัญ สามารถใช้ประโยชน์ได้ทุกส่วนจริง ๆ
ขนาดใบไผ่ที่ร่วงลงมา ยังเอาไปทำปุ๋ยและอาหารสัตว์ได้
ส่วนต้นไผ่ที่ไม่ได้ขนาด ก็สามารถเอาไปเผาทำเป็นถ่าน
ก็จะได้ถ่านคุณภาพดี มีคาร์บอนมากกว่าไม้อย่างอื่น แล้วมีควันน้อย ร้อนนาน
ควันไม้ที่เกิดจากการเผาถ่าน ก็สามารถขายได้
โดยเอาไปทำเป็นน้ำยากำจัดศัตรูพืชที่ไม่เป็นอันตรายต่อสุขภาพและสิ่งแวดล้อม
ยิ่งถ้าเอาไปผสมกับสะเดา จะได้ยาไล่แมลงศัตรูพืชชั้นดี
โดยไม่ต้องเสียเงินซื้อยาเคมีใด ๆ เลย
หรือแม้แต่ดินรอบต้นไม้ ที่เขาเรียกว่า "ดินขุยไผ่"
ก็สามารถเอาไปขายทำเป็นส่วนผสมดินปลูกต้นไม้ได้
มีประโยชน์สารพัดเหมือนกล้วยจริง ๆ ครับ

แต่ที่ผมสนใจตอนนี้ คือ วัตถุดิบที่จะไปใช้ผลิตพลังงานชีวมวล (Biomass) มากกว่า
ไม่ต้องวิ่งหาตลาดให้เหนื่อย
ตอนนี้พวกโรงกลั่นน้ำมัน โรงผลิตกระแสไฟฟ้า
เขาเริ่มหันมาให้ความสนใจกับวัตถุดิบจากธรรมชาติ เพื่อหาแหล่งวัตถุดิบอื่นทดแทนน้ำมัน
โดยนำไปแปรรูปผลิตเป็นน้ำมันไบโอฯ หรือผลิตกระแสไฟฟ้า
ซึ่งเริ่มมีบางชุมชนหันมาใช้พลังงานชีวมวลในชุมชนกันบ้างแล้ว
เพื่อช่วยกันรักษาสิ่งแวดล้อมและธรรมชาติ

ประเทศไทยเรา ได้เปรียบตรงที่เรามีพื้นที่ทำการเพาะปลูกพืชผลการเกษตร
ได้อย่างมีคุณภาพมาก เรียกว่า "ดินดำน้ำชุ่ม" เพาะปลูกได้ตลอดทั้งปี

ตอนนี้ต่างชาติ ไม่ว่าจะชาติไหน ทั้งในยุโรป อเมริกา หรือตะวันออกกลาง
แม้แต่ในเอเชียด้วยกัน ต่างก็จ้องจะเข้ามาหาผลประโยชน์ในแถบอาเซียนกันทั้งนั้น
เพราะตอนนี้เราผลิตอาหารและวัตถุดิบเลี้ยงคนเกือบทั้งโลกอยู่นะครับ
ยิ่งทุกวันนี้ แหล่งน้ำมันดิบในตะวันออกกลาง นับวันจะร่อยหรอลงไปทุกที
ซึ่งตะวันออกกลาง เขามีดีก็แค่น้ำมันเท่านั้น แต่น้ำมันกินแทนข้าวไม่ได้นะครับ
เขาถึงเข้ามากว้านซื้อที่ดินในแถบอาเซียนเอาไว้เป็นจำนวนมาก
เป็นแหล่งสำรองทางวัตถุดิบเพื่อส่งกลับไปป้อนข้าวป้อนน้ำบ้านเมืองเขา

ผมก็เลยนึกถึงคำทำนายของหลวงพ่อฤาษีลิงดำขึ้นมา
ที่เคยเล่าไปแล้วว่า ท่านทำนายว่า อีกประมาณ 30 ปี (นับจาก พ.ศ. 2525 นะครับ)
ประเทศไทยเราจะเป็นมหาอำนาจโลก ผมก็ว่า มันก็ชักจะมีเค้านะครับ
เพราะภูมิประเทศ ภูมิอากาศบ้านเราค่อนข้างได้เปรียบกว่าชาติอื่นในอาเซียน
เราอยู่ตรงกลางพอดี หน้ามรสุม ไม่ว่าจะพัดมาจากมหาสมุทรอินเดียหรือฝั่งทะเลจีนใต้
ก็จะมีประเทศอื่นรับแรงกระแทกไปก่อนหน้าเรา ทั้งอินเดีย บังคลาเทศ พม่า เวียดนาม
ญี่ปุ่น ฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย ฯลฯ พอมาถึงบ้านเรา จากมรสุมฤดูร้อนหรือพายุไต้ฝุ่น
ก็อ่อนกำลังลงกลายเป็นพายุดีเปรสชั่นเท่านั้น แถมยังพัดพาความอุดมสมบูรณ์
มาตกแก่บ้านเราด้วย เราถึงได้ชื่อว่า "สุวรรณภูมิ" หรือ แผ่นดินทอง

น่าเสียดายที่คนรุ่นใหม่ส่วนใหญ่ กลับไปเดินตามกระแสต่างชาติ
ละทิ้งพื้นที่ทำกิน แล้วหันไปสนใจเรื่องอุตสาหกรรมแทน
ทั้งที่บ้านเราเป็นที่ลุ่มเสียเป็นส่วนใหญ่ เหมาะกับการทำเกษตรมากที่สุด
ผลจากการใช้พื้นที่ผิดประเภท ก็เลยเกิดน้ำท่วมใหญ่เมื่อปลายปีที่แล้วไงครับ
ยกตัวอย่าง จ. อยุธยา ซึ่งพื้นที่ส่วนใหญ่เหมาะสำหรับการทำนา
และเพาะปลูกผลิตผลการเกษตรอย่างอื่น
ยิ่งอยุธยา ช่วงน้ำหลาก เป็นช่วงที่น่ากลัวมาก กระแสน้ำมีระดับสูงและเชี่ยวกราก
ขนาดพม่ายังพ่ายกระแสน้ำ ตอนที่ยกมาล้อมกรุงศรีอยุธยาเลย
แต่เราดันเอาไปทำเป็นนิคมอุตสาหกรรม ขายให้ต่างชาติมาตั้งโรงงานกันให้สลอน
พอเจอน้ำท่วมใหญ่ปีที่แล้ว ก็เลยจมน้ำมิดหายไปหมดทั่วทุกนิคมฯ

เอ! คุยเรื่องไผ่อยู่ดี ๆ ไหงวกกลับมาเป็นเรื่องอยุธยาได้ไงหว่า??? 

[nonae]

5555 นั่นดิ ปุ้ม พวกเรายึดกระทู้และแปลงกระทู้จนกลายพันธุ์ไปแล้ว มีสาระความรู้ เด็ก ๆ สมัยนี้อาจจะไม่เคยรู้มาก่อน
เมื่อก่อนที่ จ.กาญจนบุรี ทาง อ.ไทรโยค จะมีอยู่ช่วงระยะเวลานึงที่คนตัดไม้กันมาก เอามาทำเฟอร์นิเจอร์
พอไม้บ้านเราหมดก็หันไปหาซื้อจากประเทศพม่าเข้าทางด่านเจดีย์สามองค์กันมาก
ขนาดที่ว่า พม่าเอาไม้ยังไม่แห้งดีมาทำเฟอร์นิเจอร์ เพื่อจะได้รีบขาย แต่มันไม่มีคุณภาพ
ทิ้งไว้นาน ๆ พอไม้มันแห้งจะแตกทำให้การใช้งานไม่นาน
ทีนี้ เมื่อไม้ที่ จ.กาญจน์ หมด แล้งมาก อากาศก็ร้อน จึงได้รณรงค์ให้ปลูกต้นไม้กันใหม่
บางพื้นที่ ปตท. ได้สัมปทานปลูกไม้สัก ที่อื่น ๆ ก็ให้ปลูกไผ่ ด้วยเหตุผลอย่างที่ปุ้มว่า
เราเห็นอีกที ก็ไผ่เยอะมาก โตไว เค้าช่วยกันปลูกอย่างจริงจัง ที่เห็นครั้งสุดท้ายก็สามสี่ปีที่แล้ว
ช่วงหลังมานี่ยังไม่ได้ไปดูว่าเค้าตัดหรือขยายพื้นที่ไปถึงไหนแล้ว

ตอนนี้เรายังอยากจะเรียนรู้การปลูกข้าวเลย เพราะเคยได้ยินรับสั่งของในหลวงว่า คนปลูกยางกันมาก แต่ยางกินไม่ได้เหมือนข้าว
ช่วงที่ราคายางดี ๆ นั่นหล่ะ หลาย ๆ พื้นที่เปลี่ยนสภาพจากปลูกข้าวเป็นปลูกยาง และกระจายไปทั่วทุกภาคของไทย
อย่างที่พัทลุงนี่แหล่งปลูกข้าวยังมีพื้นที่ลดลงไปมากเลย ทั้งที่เป็นเมืองอู่ข้าวของภาคใต้
มีข้าวพันธุ์ดี ๆ อร่อย ๆ อย่างข้าวสังข์หยด  ตอนนี้ก็เปลี่ยนไปปลูกยางกันมากละ
เราถึงจะปลูกทุกอย่างไม่ใช่อย่างใดอย่างหนึ่งที่เฉพาะเจาะจงไป แบ่งพื้นที่ในแต่ละส่วน จะลงอะไรแบบไหน
แล้วจะปลูกข้าวด้วย ตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง แบบพอเพียงเผื่อคนอื่นด้วย 5555

ยุคนี้ต้องย้อนเอาเก่ามาใช้และเปรียบเทียบประยุกต์เพื่อนำมาใช้ แต่เหมือนเราจะย้อนยุคกันบ่อยนะ 55555
ตอนนี้กำลังเจอปัญหาหอยเชอร์รี่มาอยู่ในบ่อได้ไงไม่รู้ ขยายพันธุ์เร็วมาก กำลังศึกษาวิธีการกำจัดอยู่
เป็นหอยนำเข้าซะด้วย เคยได้ยินข่าวว่าเกษตรกรประสบปัญหาหอยเชอร์รี่กินข้าวในนา โดนเข้ากะตัวเองเข้าใจเลย