อ่านไปก็อย่าคิดแต่ว่าใครเป็นพระเอกสิครับ เด๋วเป็นไมเกรนนะ แต่ถ้าอ่านแบบขมวดคิ้วไปด้วยก็จะไม่งงหรอก เท่าที่อ่านคอมเมนท์มาเห็นมีคนเดาถูกแล้วหลายคน ประหนึ่งว่ามานั่งอยู่บนตัก เอ๊ย กลางใจของผู้เขียนเลยอ่ะ
แต่ขอเตือนนะ เรื่องนี้เล่นกันถึงเลือดและน้ำตาและรอยยิ้ม
ป. ล. เขียนเรื่องนี้เหนื่อยมักๆ คับ ปวดหัว ปกติไม่ค่อยถนัดแนวซับซ้อน ถนัดแต่แนวรักโรแมนติกเว่อร์ๆ
ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านนะคับ ใครกดบวกให้ผมขอให้มีคนมารุมเยอะเหมือนกาย ใครไม่กดขอให้ไปเป็นเลขาคนใหม่ของท่านประธานและโดนโขกสับทุกวันที่ไปทำงาน