หัวข้อ: คุณครับ...ได้(ฟัน)ผมแล้วก็มารักกันเถอะครับ บทที่ 59/60 พิเศษ UP 6/1/55

[katawoot]

ใจเย็นๆ หน่อยนะครับ เรื่องนี้ค่อนข้างยาว แต่มีบางช่วงอาจหน้าเบื่อหน่อยนะ ทนหน่อยก็แล้วกัน เพราะตัวนายเอกเขาอึดอัดมากอะ ก็เลยอยากให้คนอ่านอึดอัดเหมือนกายมั่ง จะได้เข้าใจหัวอกของกาย


Guy Chapter 14

บ่ายโมงตรง กายเดินไปที่รถตู้ซึ่งจอดรออยู่ที่หน้าตึก ชายชาวอเมริกันร่างมหึมาสองคนจากบริษัท Northrop Grummanเดินตามหลังมาช้ามากเพราะมัวแต่คุยกัน กายหันไปมอง อยากจะบอกให้สองคนนั้นเดินเร็วๆ จะได้จบเรื่องนี้เสียที ทั้งที่ก่อนหน้านั้นเขาอยากให้รถติดจะได้มีเวลาเตรียมตัวนานๆ
...ตายเป็นตายวะ จะยากซักแค่ไหนเชียว มีแต่ศัพท์วิศวกรรมทั้งนั้น แกเรียนจบการแปลและล่ามมานะกาย เกรดเฉลี่ย 3.5 พอดีเป๊ะ สอบป้องกันวิทยานิพนธ์ตั้ง 2 รอบ รอบละ 7ชั่วโมงไม่ขาดไม่เกิน สิริรวมแล้ว 14 ชั่วโมง ไม่นับที่ต้องแก้แล้วแก้อีกไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งอีก 1 ล้านชั่วโมง ในที่สุดก็เอาผลงานชิ้นที่แก้ไขครั้งแรกไปส่งอาจารย์ถึงได้ผ่าน เวรกรรมจริงๆ...
“เฮ้อ” กายเปิดประตูรถตู้แล้วถอนหายใจแรงๆ พร้อมกับก้าวขึ้นรถ แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นก็สะดุ้งตกใจเมื่อเห็นชายหนุ่มขายาวนั่งไขว่ห้างกระดิกเท้าอยู่บนเบาะแถวที่สองและกำลังยิ้มขำๆ
“ทำยังกะไปรบ”
“คุณคเชนทร์” กายอุทานแล้วถอนหายใจอย่างโล่งอก
“คุณคิดว่าจะได้ไปคนเดียวใช่ไหมล่ะ” คเชนทร์หัวเราะเบาๆ “ความจริงเขาก็จะให้คุณไปมาสเตอร์เบชั่นนั่นล่ะ แต่ผมเห็นว่าทำคนเดียวมันไม่น่าสนุก ก็เลยมาร่วมด้วยช่วยกัน สองคน มันส์กว่าเยอะ แล้วคุณคนเดียว รับฝรั่งสองคนนั้นไม่ไหวหรอก”
“ครับ ผมดีใจที่มีคนมาร่วมด้วย ทำคนเดียวก็คงเซ็งน่าดู” กายยิ้มบางๆ
“คุณติดผมอีกหนึ่งครั้ง” คเชนทร์ชูนิ้วขึ้นมา
“คราวนี้คุณต้องการอะไรเป็นข้อแลกเปลี่ยน” กายทำหน้ามุ่ย
“เดี๋ยวบอก แต่รับรองว่าได้หัวสั่นหัวคลอน ไม่น่าเบื่อแน่นอน” คเชนทร์หัวเราะชอบใจแล้วยกมือขึ้นกอดอก
“วันเสาร์นะครับ วันอาทิตย์ไม่เอาด้วยนะ บ่ายๆ วันอาทิตย์ผมปรารถนาจะนั่งสมาธิ เตรียมตัวมาทำงานวันจันทร์” กายพูดเสียงราบเรียบ
“มันแย่ขนาดนั้นเลยหรือ” คเชนทร์ทำหน้าเป็นห่วง
“คุณก็เห็น”
“อืม...” คเชนทร์พยักหน้า “ขอคิดดูก่อนนะ”
“คุณคเชนทร์” กายเบ้ปาก
“อ๊ะๆ ขอเตือนก่อนนะ ทำหน้าตาแบบนี้กับผมได้ แต่ห้ามไปเบ้ปากใส่ท่านประธานเด็ดขาด ไม่งั้นคุณโดนฟันและโดนแทงแถมโดนยิงด้วยอีกต่างหาก”
“ผมทราบครับ เวลาอยู่ต่อหน้าท่านประธานผมเรียบร้อยและอดทนมากจนตัวเองยังทึ่งตัวเองเลย”
“ดีแล้ว แบบนี้ล่ะดี”
“แต่เรื่องนั่นกับคุณ ผมเอ่อ...” กายเร่ิมจะพูดแบบคเชนทร์
“ถ้าไม่อยากก็ไม่เป็นไร ผมจะลงจากรถเดี๋ยวนี้ แล้วปล่อยให้คุณไปเผชิญชะตากรรมกับช้างน้ำสองหน่อนั่น” คเชนทร์บุ้ยปากไปยังตัวแทนจากบริษัท Northrop Grumman ที่กำลัง 'เคลื่อนที่' ช้าๆ มาที่รถ
“แต่นี่เป็นการทำงานเป็นล่ามนอกสถานที่อย่างเป็นทางการครั้งแรกใช่ไหมคุณกาย ผู้บัญชาการสำนักงานตำรวจแห่งชาติเชียวนะ ประชุมเรื่องปืนและอุปกรณ์กู้วัตถุโบราณ เอ๊ย วัตถุระเบิด ถ้า ผบ. ตร. ตกลง เราจะขายของได้ค่านายหน้าไม่ใช่น้อย ถึงไม่เท่า F-35 ของกองทัพอากาศ แต่ก็ไม่ใช้น้อย เมื่อผมพูดว่าไม่ใช่น้อย ผมไม่ได้พูดถึงเงินล้านสองล้านนะครับ ผมพูดถึงเงินจำนวนที่ยัดใส่ในกระโปรงรถเก๋งไม่หมด” คเชนทร์เปรียบเทียบ
“กำลังขู่ผมหรือเปล่า”
“ท่านประธานจ้องจะฟันคุณอยู่” คเชนทร์พูดช้าๆ “เมื่อเช้านี้ไม่ดูตาคมกริบเหมือนเหยี่ยวของท่านหรือ นั่นแค่มาประชุมสายนะครับคุณกาย”
“คุณนี่ร้ายไม่ใช่เล่น” กายทำปากยื่นแล้วมุดเข้าไปนั่งเบาะแถวท้ายสุดของรถ กอดอก หลับตา เม้มปากแน่น
...คเชนทร์ก็ร้ายไม่แพ้ท่านประธานหรอก เห็นหน้าตายิ้มๆ ท่าทางขี้เล่นแบบนี้ ไม่เบาเหมือนกัน...
...คราวนี้จะให้ทำอะไรล่ะ จะไปเลิกกับใครอีก ไหนว่าที่หัวหินเป็นครั้งสุดท้าย กายเอ๊ยกาย ซักวันแกคงโดนน้ำกรดสาดหน้า...
...แต่คเชนทร์รับรองว่าจะต้องหัวสั่นหัวคลอน ไม่น่าเบื่อแน่นอน และจะแถมท้ายด้วยความมันส์ถึงใจด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้ คเชนทร์ชอบขยักเอาไว้ พูดไม่หมด พูดไม่ชัดเจน เจ้าเล่ห์หน้ายิ้มๆ...
กายนึกฉุนคเชนทร์ แต่แปลก เขากลับมีความรู้สึกอุ่นใจที่มีคเชนทร์เดินทางไปด้วย
กายมั่นใจว่าโดนท่านประธาน 'จ้องจะฟััน' อย่างที่คเชนทร์พูด แต่ถ้าจะโดน 'แทง' และโดน 'ยิง' ด้วยคงไม่ไหว แค่นี้ก็จะแย่อยู่แล้ว
เขาโดนแกล้งเพราะท่านประธานไม่พอใจที่เข้าประชุมสาย
...แต่ถึงไม่ได้มาทำงานสายหรือมาประชุมสาย ท่านประธานก็ไม่ชอบหน้าเราอยู่ดี ทำเหมือนกันว่าโกรธอะไรเรามาตั้งแต่ชาติที่แล้ว พอเห็นหน้าเราในชาตินี้ก็ตั้งแง่ใส่เรา อะไรก็ไม่รู้...
...จะอยู่ที่นี่รอดได้กี่เดือนกายเอ๊ย บรรยากาศการทำงานแบบนี้ เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอ...

เลิกงาน กายรีบตรงกลับบ้าน ตั้งใจจะซักเสื้อผ้าและขัดพื้นห้องน้ำให้สะอาด หลังจากนั้นจะรีบเข้านอนแต่หัวค่ำเพื่อจะได้ตื่นแต่เช้าและไปทำงานให้ทัน
กายแวะร้านสะดวกซื้อเพื่อซื้อของใช้ส่วนตัว ขณะที่พนักงานกำลังคิดเงินเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น กายรับสายทันที เสียงคนที่โทรศัทพ์มาทำให้เขาต้องขมวดคิ้ว แปลกใจ
“ผมนาวากาศตรีเมฆครับ” คนที่โทรศัพท์มารายงานตัวเสียงดังฟังชัดแต่อ่อนโยน “รบกวนคุณกายหรือเปล่า ถ้าไม่สะดวกคุยผมจะโทรมาใหม่ก็ได้นะครับผม”
“คุยได้ครับ” กายพูด
“ผมโทรมาเรื่องเอกสารแปล F-35” น.ต. เมฆเข้าเรื่องทันที “ผมอ่านจบแล้วแต่ยังมีบางจุดที่ไม่ค่อยเข้าใจ ก็เลยอยากขอให้คุณกายอธิบายให้ฟัง”
“อธิบาย” กายทวนคำ
“ไม่ได้หมายความว่าคุณกายแปลไม่ดีนะครับ แต่บางจุดผมอ่านแล้วกลัวว่าจะเข้าใจผิด”
“ผมเข้าใจครับ เอกสารแปลยังไงก็ถ่ายทอดภาษาต้นฉบับไม่ได้ครบถ้วนทั้งหมดหรอกครับ” กายตอบ
“ที่สำคัญในหน้าที่ 17 ครับ เกี่ยวกับการล๊อคเป้าของตอร์ปิโด การเปลี่ยนทิศทางการบินวิถีโค้ง การหลบเรดาร์ที่ความถี่ต่ำโดยความเร็ว...”
“เดี๋ยวก่อนครับคุณทหารคับ” กายรีบท้วง ในขณะเดียวกันก็ยื่นเงินให้พนักงานของร้านสะดวกซื้อแล้วหยิบของที่ซื้อมาถือไว้และรอเงินทอน
“เมฆครับผม”
“ครับๆ นาวาอากาศตรีเมฆครับ ผมไม่มีต้นฉบับ ผมอธิบายให้ฟังไม่ได้หรอกครับ คือว่าตอนนี้ผมอยูในร้านขายของชำ”
“ถ้ายังงั้นผมจะไปหา จะได้เอาเอกสารให้ดู”
...โอ้โห ทำไมใจถึงขนาดนี้ เห็นมาดนิ่งๆ เท่ๆ แบบนั้น แต่คุณทหารอากาศนาวาอากาศตรีเมฆนี่รุกเร็วกว่าใคร...
“เดี๋ยวก่อนได้ไหมครับ คือพอดีผมต้องซื้อของแล้วก็มีธุระต้องไม่ทำ ตอนนี้ไม่ค่อยสะดวก” กายรีบบอก ความจริงเขาก็อยากพบกัน น.ต. เมฆอีกครั้งเพื่อทำการ 'สอบสวน' ว่าจะเกี่ยวของกับ 'คืนวันศุกร์ที่ 20' หรือไม่อย่างไร แต่เขาต้องเตรียมตัวให้ดีเสียก่อน
“ถ้ายังงั้นวันพรุ่งนี้หรือมะรืนนี้ก็ได้ครับ” น.ต. เมฆเสนอ
“ถ้าเป็นเวลาทำงานจะสะดวกกว่าครับ เอาไว้ให้ผมเข้าออฟฟิส มีต้นฉบับอยู่ในมือก่อนถึงจะคุยได้ ตอนนี้มันเบลอๆ แปลชายชิ้น จำเนื้อหาไม่ได้ค่อยได้หรอกครับ”
“อ๋อ จริงสิ ผมลืมไป พอดีกำลังตื่นเต้นเรื่อง F-35” น.ต. เมฆหัวเราะเสียงนุ่ม
“แล้วทำไมคุณทหารต้องอ่านเอกสาร F-35 ล่ะครับ” กายสงสัย
“เรียกผมเมฆเฉยๆ ก็ได้ครับผม ไม่ต้องเรียกยศเรียกอาชีพผมก็ได้ คือยังงี้ครับ ที่ผมต้องอ่านก็เพราะผมเป็นนักบินที่จะไปทดสอบขับเครื่องที่อเมริกาครับผม”
“ทดสอบขับ F-35” กายพึมพำเสียงเบา
“ใช่แล้วครับผม” น.ต. เมฆตอบแล้วหัวเราะอย่างอารมณ์ดี “ผมก็เลยต้องทำความเข้าใจกับ F-35 ให้มากหน่อย ต้องรบกวนคุณกายด้วยนะครับ ความจริงท่าน ผบ. ทอ. ให้ฉบับเต็มมาด้วยแล้วครับผม แต่ว่าผมอ่านไม่ไหว ก็เลยอยากขอถามคุณกายเป็นจุดๆ ไป”
...เราเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องเครื่องบินรบ F-35 ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย...
...คุณทหารอากาศเมฆคิดจะจีบเราแหงๆ มาใช้มุขขอให้ช่วยอธิบายเอกสารแปลหรือต้นฉบับภาษาอังกฤษให้ฟัง แค่นี้เราก็มองออกหรอก...
...ใจกล้าจริงๆ คุณทหารคนนี้ พอๆ กับวรุจน์เลยทีเดียว แต่ขออย่าให้ขนาดถึงกับประกาศจีบอย่างเป็นทางการเหมือนวรุจน์เลยนะ หนักใจจริงๆ...
“คุณกายจดเบอร์โทรศัพท์คอนโดผมเอ้าไว้หน่อยนะครับผม พรุ่งนี้ผมไม่ได้ทำงาน ถ้าคุณกายเข้าออฟฟิสแล้วว่างตอนไหน รบกวนโทรหาผมด้วยนะครับ”
“ได้ครับได้” กายรับปากแล้วบอกให้นายทหารผู้กำลังตื่นเต้นกับการจะได้ขับเครื่องบินรบรุ่นใหม่รอสักครู่เพื่อเตรียมปากกาและกระดาษ หลังจากที่ น.ต. เมฆบอกหมายเลขโทรศัพท์เสร็จแล้วจึงพูดต่อว่า
“ถ้าโทรมาตอนเช้า ให้โทรศัพท์ดังนานๆ หน่อยนะครับ ผมนอนขี้เซา แดดไม่ส่งไม่ลุก” น.ต. เมฆหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
“ผมก็เหมือนกัน” กายหัวเราะตามเบาๆ
“แต่โชดดีไป ห้องนอนผมแดดไม่ส่องเตียง เลยหลับได้สบาย” น.ต. เมฆพูดต่อ
…แดดไม่ส่องเตียงหรือ ก็เหมือนเตียงในห้องนั้นไง เช้าวันนั้นที่เราตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่กับผู้ชายผิวสีแทนคนนั้นแดดก็ไม่ส่อง หลับสบายเป็นที่สุด นี่ถ้าแดดส่องคงรู้สึกตัว ตื่นเร็วกว่านั้น ไม่ต้องตกใจว่าจะต้องรีบไปทำงาน ไม่ต้องวิ่งตาลีตาเหลือกจนไม่ได้ 'สำรวจดูหน้าตา' ของคนที่ 'พรากความหนุ่ม' ของเขาแบบไม่สวมถุงยางอนามัย...
...สาธุ ขอให้ผลตรวจเลือดออกมาดีๆ ด้วยเถอะ...
...ขี้เซางั้นหรือ ตื่นยาก...อืม...คุณทหารอากาศเมฆนี่ก็น่าสงสัยไม่ใช่น้อย ปกติทหารชอบกินเหล้า ไม่เมาไม่หยุดกิน แล้วไหนจะรอยสัก 'อีกที่หนึ่งซึ่งค่อนข้างเป็นส่วนตัว' นั่นก็ยิ่งน่าสงสัยขึ้นไปอีก และอีกอย่าง น.ต. เมฆเป็นทหาร ก็ต้องเคยผ่านการสู้รบ ก็อาจจะมีแผลเป็นที่หน้าอก...
...เป็นไปได้นะกาย เป็นไปได้...

เพราะรีบนอนแต่หัวค่ำและตื่นตั้งแต่ตีห้า เช้าวันนี้กายมาถึงที่ทำงานเช้ามากและเริ่มต้นทำงานอย่างสบายใจ เอกสารที่ต้องแปลนั้นส่วนมากเป็นเอกสารจากแผนกกฏหมาย กายจึงทำงานเสร็จเร็ว หลังจากส่งงานให้แผนกกฎหมายแล้วกายถามการุณย์ว่ามีงานอะไรให้ทำอีกหรือไม่ หัวหน้าของเขาส่ายหน้าแล้วก้มลงสนใจกับงานของตัวเอง ปล่อยให้กายยืนนิ่งอยู่หน้าประตูห้องทำงาน
...แสดงว่าถ้าไม่มีอะไรให้ทำอีกแล้วเราก็นั่งเล่นอยู่เฉยๆ งั้นหรือ ถ้า 'ท่าน' แอบดูผ่านทางกล้องวงจรปิดแล้วเห็นเรานั่งหายใจทิ้ง เดี๋ยวก็หาว่าเราเป็นคนขี้เกียจ...
...อืม... เหลืออีกตั้งชั่วโมงครึ่งกว่าจะพักเที่ยง หาอะไรทำดีกว่า...
กายกลับมาที่โต๊ะทำงานของตัวเอง นั่งหมุนเก้าอี้ไปมาอยู่สามสี่รอบแล้วจึงลุกขึ้นรื้อเอกสารเก่าๆ ที่อยู่ในตู้เก็บเอกสารหลังโต๊ะทำงานออกมาเพื่อจัดแฟ้มใหม่ กายใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ทำเสร็จเพราะพนักงานคนเก่าทำไว้ดีอยู่แล้ว และที่สำคัญกายค้นเจอ DVD สองแผ่นซึ่งเขียนหน้าซองไว้ว่า “Previous Translation Works 2000-2012” กายเปิดแฟ้มข้อมูลดูในคอมพิวเตอร์และเห็นว่ามีงานแปลเอกสารต่่างๆ ของบริษัทเก็บไวัอย่างเป็นระบบ
กายอยากจะยกมือไหว้พนักงานคนเก่าที่จัดเก็บทุกอย่างเอาไว้อย่างเรียบร้อยแบบที่เขาไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะทำเช่นนี้ได้ ที่จริงแล้วเอกสารที่เป็นกระดาษซึ่งเป็นงานเก่าย้อนหลังไปเกินหนึ่งปีไม่จำเป็นต้องเก็บเข้าแฟ้ก็ได้ เฉพาะแผ่น DVD สองแผ่นนี้ก็เพียงพอแล้ว กายจึงทำสำเนาแผ่น DVD เอาไว้อีกสองชุดแล้วสุ่มเปิดแฟ้มข้อมูลดเพื่อให้แน่ใจว่าแผ่นที่ทำสำเนาสามารถใช้งานได้อย่างไม่มีปัญหา
“ILVU” กายพึมพำเมื่อสังเกตเห็นว่าชื่อแฟ้มข้อมูลบางแฟ้มมีชื่อลงท้ายด้วยตัวอักษรภาษาอังกฤษสี่ตัว ดังนั้นเขาจึงเปิดอ่านดูประมาณสิบแฟ้มจึงเห็นว่าเป็นงานแปลซึ่งมีความยาวไม่มากและทุกชิ้นเป็นงานของท่านประธาน และในงานแปลทุกชิ้นจะพิมพ์ ILVU ไว้ที่มุมล่างซ้ายของเอกสารหน้าสุดท้าย ส่วนแฟ้มข้อมูลอื่นที่ไม่มีชื่อแฟ้มลงท้ายด้วย ILVU  นั้นเป็นงานของแผนกอื่นๆ และไม่มีตัวหนังสือดังกล่าวในหน้าเอกสารเลย
“รหัสลับหรือไงนะ” กายอดยิ้มเมื่อมองหน้าจอคอมพิวเตอร์ พยายามเดาความหมายของ ILVU และนึกถึง “The four little words”ซึ่งชอบพูดล้อเล่นกันเมื่อสมัยเรียนมหาวิทยาลัย”
“Love” กายออกเสียงเบาๆ แล้วเลิกคิ้ว ห่อปากเล็กน้อย รู้สึกตกใจเมื่อนึกอะไรได้บางอย่าง “I love you...ILVU ฉันรักเธอ”
…โอ้โห ใจกล้าขนาดนี้เลยหรือ นี่ถึงกับส่งรหัสลับให้กัน...
...ท่านประธานกับพนักงานคนเก่า...
...ILVU ไม่มีทางเป็นอื่นใดไปได้นอกจาก I love you เหมือนคำย่ออื่นๆ เช่น FU และ TLC เพียงแต่ว่า ILVU เป็นคำย่อส่วนตัวระหว่างคนสองคน...
...เหมือนที่เราเคยสร้าง 'คำย่อของเรา' ใช้กันในหมู่เพื่อนๆ ที่เรียนมาด้วยกัน หรือคนที่สนิทกัน เชิงชายชอบส่งข้อความสั้นมาหาเขาว่า CLG1แปลว่า ชายรักกายคนเดียว และถ้ารำคาญมากๆ บางทีเขาก็ตอบกลับว่า ILAM ซึ่งเชิงชายจะเข้าใจได้เองทันทีอย่างไม่น่าเชื่อแล้วจะรีบโทรศัพท์มาโวยวายกับเขาว่า จะไปรักผู้ชายคนอืี่นๆ ไม่ได้เป็นอันขาด...
...เพราะอักษรแต่ละตัวที่ใช้สื่อสารกัน คนสองคนนั้นมีความเข้าใจร่วมกันซึ่งยากที่คนอื่นจะเข้าใจด้วยได้ ท่านประธานกับพนักงานคนเก่าก็คงเป็นแบบเดียวกันนี้...
...ILVU! เฉพาะพนักงานเท่านั้นหรือที่พิพม์เอาไว้มุมล่างของกระดาษที่ส่งคืนให้เจ้านาย เมื่อท่านประธานสั่งงาน จะมีคำว่า ILVU ติดมาด้วยหรือเปล่านะ...
“คุณกาย”
“ครับ” การสะดุ้' เพราะขณะที่กำลังคิดอยู่มีเสียงห้าวๆ ทัก พร้อมกับใบหน้าโผล่ขึ้นมาเหนือพาร์ติชั่นหน้าโต๊ะ
...คเชนทร์เจ้าเก่า จะมีใครอีกล่ะ...
“ไปทำอะไรอีกแล้ว ชอบหาเรื่องจริงๆ นะ” คชเนทร์ถาม แต่ใบหน้ายิ้มๆ นัยน์ตาเป็นประกายระยิบระยับ
“ทำอะไรครับ” กายถามกลับแล้วรีบพูดขึ้นว่า “อ๋อ นี่แอบดูผมทำงานเลยรีบมาใช่ไหมครับ”
“แอบดูอะไร”
“ผู้บริหารติดกล้องดูพนักงานใช่ไหมครับ พอผมนั่งเหม่อทีไรคุณก็โผล่มาทุกที” กายหรี่ตา รอฟังคำตอบจากคเชนทร์
“คิดมาก จินตนาการล้ำเลิศ” คเชนทร์ส่ายหน้า “แต่ถึงติดกล้อง คุณจะกลัวอะไร ถ้าไม่ได้ทำอะไรน่าอาย”
“จริงหรือไม่ครับคุณคเชนทร์”
“หรือกลัวคลิปหลุด” คเชนทร์พูดเสียงเบามาก ประหนึ่งว่ากำลังพูดความลับ “อย่าคิดทำอะไรแบบนั้นที่โต๊ะตัวเองเด็ดขาด มันไม่มิดชิดเหมือนในห้องกาแฟ”
“คุณคเชนทร์” กายอุทาน รู้สึกว่าคเชนทร์จะทะลึ่งมากขึ้นทุกวัน “เคยเคยหรือ”
“ผมเคยทุกที่ทุกเวลา เช้าสายบ่ายค่ำ ก่อน ระหว่าง และหลังเลิกงาน ทั้งอินดอร์เอาท์ดอร์”
“โห...” กายทำหน้าย่น ไม่อยากจะเชื่อว่าคเชนทร์จะพูดเล่นแบบนี้
...เอ๊ะ หรือพูดจริง...
“ใจเย็นๆ นะครับคุณกาย ท่านประธานเป็นแบบนี้เอง ไม่มีอะไรมากหรอก ถ้าคุณยอมๆ ท่ายไปซะ ท่านก็จะเลิกจ้องจะฟันคุณเองนั่นล่ะ แต่ตราบใดที่คุณไม่ยอมท่านซะที ท่านก็จะเอาคุณให้ได้ อย่าได้คิดท้าทายท่านเด็ดขาด”
“คุณพูดอะไร”
“เดี๋ยวก็รู้” คเชนทร์ยักคิ้ว “ผมแค่หวังดี ใครจะดีกับคุณเท่าผมไม่มีอีกแล้วรู้ไหม” คเชนทร์ยิ้มกว้าง “อ้อ อย่าลืมนะ คุณติดผมหนึ่งครั้ง วันเวลายังไม่แน่นอน วันไหนที่ผมต้องการคุณจะบอกล่วงหน้าให้เตรียมตัว”
คเชนทร์พูดเสร็จก็เดินจากไปทันทีเช่นทุกครั้ง ปล่อยให้คนฟังนั่งครุ่นคิดต่อว่าคนที่เพิ่งเดินจากไปหมายความว่าอย่างไรบ้างเช่นทุกครั้งเหมือนกัน
แต่กายไม่มีโอกาสได้ 'ตีความ' คำพูดของคเชนทร์เพราะการุณย์เดินมาที่โต๊ะและพูดกับกายสั้นๆ แต่คราวนี้ไม่ใช่การสั่งงาน
“ท่านประธานเชิญพบเดี๋ยวนี้”
“ครับ” กายตอบรับเบาๆ และพยักหน้าโดยอัตโนมัติ อยากจะถามหัวหน้าต่อว่าเรื่องอะไร แต่เขาคิดว่าการุณย์คงไม่อธิบายอะไรยืดยาว
“ใจเย็นๆ นะกาย” การุณย์พูดอีกหนึ่งประโยคแล้วเดินกลับไปที่ห้องทำงาน
...เกิดอะไรขึ้นเนี่ย หัวหน้าการุณย์ถึงกับ 'เตือน' เราเลยหรือ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาไม่ได้พูดกับเราเรื่องงาน...
...ใจเย็นๆ นะกาย...
...ใจเย็นๆ นะครับคุณกาย ท่านประธานเป็นแบบนี้เอง...คเชนทร์ถึงกลับมาเตือนล่วงหน้า...
...ตายแน่ๆ เลยกาย...
เสียงหนึ่งที่กายคุ้นเคยดังขึ้นในหัว...เสียงของเขาเอง!...

::: End of Chapter 14 :::

[samsoon@doll]

 



  แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ค้าง

[sommod]

 

[iforgive]

หรือว่ารหัสลับจะทำพิษซะแล้วหว่า

[pinkky_kiku]

อะไรกันนี่ ประทานจะทำไร กายของเรา 
แอบค้าง มารออ่านพรุ่งนี้ค่ะ

[beambeam]

  เครียดๆๆๆ โดนไปแบบนี้ เอาปืนมายิงกันให้ตายกันเลยดีกว่าครับ...เริ่มสงสารทั้งกายและก็คนอ่านและตัวเองด้วยแล้วสิ...ไรท์เตอร์ชอบวางยาให้อยากรู้อยากเห็นเข้าไปทุกทีเลยอ่ะ ปากก็บ่นไป..(ประมาณว่าอ่านไปบ่นไป 555+) แต่ใจก้อยากจะอ่านต่อ สงสัยจะเป็นโรคจิตเข้าไปก็งานนี้ล่ะครับพี่น้องไรท์เตอร์ 

[kazhiki]

นายทหารช่างโดนใจจริงๆ  คริๆ
ขอบคุณมากค่า

[august_may]

อาร๊ายยยยยยยยยย  ท่านประธานจะทำอะไรกายอีก

[minchy]

ท่านประทานนี่จะเห็นรหัสลับเล็กๆ ในจอคอมเลยหรอ  น่ากลัวเกินไปแล้ว

[@StaR@]

อ่านตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนล่าสุด
ก็ยังคงค้างอีกแล้ว อ่านแล้วลุ้นทุกตอน
คเชนทร์ชอบพูดให้คิดตลอดเลยแล้ว
ท่านประธานก็น่าสงสัยไม่ใช่น้อยเลย

[aimaim]

 ท่านประธานจะทำอะไรกายอ่ะ สงสัยจริงๆ เหอๆๆ

[yayee2]

ท่านประธาน ท่านประธาน ท่านประธาน
ท่านช่างเป็นปริศนาคาใจเสียนี่กระไร
เอ่อ...ดิชั้นชอบนายทหารอากาศที่ชื่อเมฆจัง

[dea]

เขา ... เขาไหนอ่ะ 

[ณ ที่เดิม™]

ค้างอย่างแรง

[phoeniix]

กำลังมันส์

[jasmin]

ท่านประธานจ้องจะฟันกาย
ให้ตายสิ อิตารองประธานนี้พูดจากำกวมชะมัด
แอบคิดลึกมาหลายรอบแล้วนะ

[yunjaelover]

  สับสน จริงๆ  แอบเครียดแทนกาย อ่ะ จะเจออะไรอีกไม่รู้
 ขอบคุณค่ะ

[nunamicky]

อย่างกับนิยายสืบสวนสอบสอน
ไม่ใช่หาตัวฆาตกรโรคจิต
แต่หาตัวชายลึกลับในคืนวันศุกร์ที่ 20
แล้วเมื่อไหร่จะเจอคะ?
ลุ้นจนเหนื่อย
แต่สนุกดีค่ะ

[BeeRY]

เหอๆ ท่านประธานเอากายตายแน่...แต่เป็นตายคาอกนะ

[cherrycream]

จับท่านประธานเลยกาย!!! ฮ่ะ ฮ่ะ 

เป็นกำลังใจให้ครับ 

[jaijaY]

ลุ้นตัวโก่งแทนกายเลยค่ะ >////////<

ท่านประธานจะทำอะไรหนอ??

....ตอนแรกไม่ค่อยชอบผู้ชายแบบคเชนทร์ ดูเจ้าชู้ยังไงไม่รู้ พูดจาสองแง่สองง่ามตลอด....

.....แต่ตอนนี้ชักหลงเสน่ห์คุณคเชนทร์เข้าให้แล้ว 

....แต่ก็เชียร์ท่านประธานด้วย....เอ๊ะยังไง สับสนในตัวเอง 

ขอบคุณและให้กำลังใจคนเขียนด้วยนะคะ สนุกมากๆค่ะ 

[milky way]

เราว่าผู้ชายคนนั้นต้องเป็นท่านประธานนี่แหละ
ที่โกรธคงเพราะ คิดว่ากายลืม สิ่งที่เกิดขึ้น
ในคืนนั้น
และท่านประธาน ต้องแอบไม่พอใจที่คเชนทร์
สนิทกับกายแน่นอน
55 ข้างบน เดา แบบเข้าข้างตัวเอง เพราะอยากให้เป็นท่านประธาน
หนุ่มขรึม ซึน แบบนี้แหละใช่เลย

[fannan]

ซุกซนไม่เข้าเรื่องอ่ะกาย


ไปรื้อเอกสารเก่าเอาแล้วไหมเล่า



เรื่องเร้นรับของท่านประธานโดนเรียกไปเลย



จะเป็นไงต่อไปค้างงงงงงรออ่านตอนต่อไปค้าบ

[Little Devil]

ค้างงมากเลย

[astral]

บริษัทนี้ทำงานไปลุ้นตัวโก่งไป มันอารายกานนนนน

เชียร์วรุจน์นะ พี่นายยยยย 

[กุหลาบเดียวดาย]

ท่านประธานกัดไม่ปล่อยเลย รุกหนักกว่าใคร

[honeymic]

  ตัดบทได้ถูกเวลาจริงๆ
กายจะโดนเรื่องไรอีกหนอ
แต่ยิ่งอ่านก็ยิ่งเริ่มปักใจกับคเชนทร์ว่าน่าจะคือคนคนนั้น
 

[qq_oo]

ตายแน่ๆๆกาย ท่านประธานเรียกไปทำไมไม่รู้

[andy_kwan]

ป้าคิดว่าหนุ่มๆผู้ต้องสงสัยทั้งหมดรู้จักกันดี  อาจจะเป็นก๊วนเดีียวกันด้วย
ทั้งหมดอาจจะกำลังเล่นเกมส์โดนมี"กาย"เป็นตัวเบี้ยในเกมส์   อิอิ

[golove2]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ค้างอย่างรุนแรง      


เค้าแอบอ่านในที่ทำงานเลยน๊า
ไม่รอกลับไปอ่านที่บ้าน

แต่มาทำให้ค้างหน้าห้องท่านประธานได้ไง