**************************************************************************
เอก ได้งานใหม่ กับสายการบินแห่งหนึ่ง เขาตัดสินใจ ขอย้ายไปประจำที่สมุยเพื่อที่จะได้ไปให้ไกลจากที่ ๆ เป็นความทรงจำของเขากับเลสลี่ ... ก่อนที่จะเดินทางไปเกาะสมุยนั้น เอกอยากเจอเลสลี่อีกสักครั้ง เขาพยายามติดต่อ เลสลี่ เพื่อขอให้ได้ลาก่อนที่จากไป แต่เขาก็ไม่เคยได้คุยกับเลสลี่ เสียที เอกจึงตัดสินใจ ที่จะไปพบเลสลี่ อีกครั้งที่บ้านของเขา และวันที่เอก เลือกที่จะไปหาเลสลี่คือ วัน วาเลนไทน์ เขาอยากจะให้ของขวัญกับเลสลี่ สักอย่าง เพื่อเป็นของที่ระลึก ให้กับเลสลี่ ในวันแห่งความรัก เขาเตรียมตุ๊กตาหมี Teddy กับจดหมาย 1 ฉบับเพื่อบอกลา และความรู้สึกหลายๆ อย่างที่เขาอยากบอกเลสลี่ ......
เอก ไปบ้านเลสลี่ แต่เช้าเหมือนเคยเพราะเขาต้องไปทำงาน เหมือนกัน เขามาถึงหน้าห้อง เลสลี่ตอน 6 โมงครึ่ง ยังเช้าอยู่มาก แต่เขาคิดว่า เลสลี่คงตื่นแล้ว เพราะได้ยินเสียง สายน้ำจากฝักบัวกระทบพื้น
“เลสลี่ คงอาบน้ำอยู่” เขายืนรออยู่สักพัก ได้ยินเสียงเปิดประตูห้องน้ำ เอกเลยเคาะประตูหน้าห้อง “เลสลี่ครับ” .........
..... ประตูเปิดออก แต่คนที่เปิด ไม่ใช่เลสลี่ เอก ตกใจ คิดว่า เคาะผิดห้อง เขา ถอยออกมาดูหมายเลขห้องอีกครั้ง หมายเลขห้องก็ไม่ผิดแน่ ... “ขอโทษครับ ผมคงเคาะผิด ...” ถึงแม้ห้องจะเบอร์ เดิม แต่เอกกก้ไม่แน่ใจ เพราะ เลสลี่อาจจะย้ายห้องแต่ไม่ได้บอกเขาก็ได้ ... เอกกำลังจะหันหลังกลับ
“ ไม่ผิด หรอกครับ ... นี่ห้องเลสลี่ครับ เขาให้ผมเปิดประตูดูว่าใครมา” ...... เอกรู้สึกชาที่หน้าอีกครั้ง ความรู้สึกดีๆ ที่มีที่เตรียมมาพูดกับเลสลี่ หล่นฮวบไปกองอยู่ที่พื้น นี่เขากลับมาเจอเหตุการณ์ ซ้ำซากอีกเป็นครั้งที่ 2 ....
“... ใครเหรอ ค้าบ บบบบ” ... เสียงเลสลี่ ดังมาจากข้างในห้อง เอกไม่อยากเจอเขาตอนนี้เลย เขาไม่อยากเผชิญกับสถานการ์ แบบนี้ เป็นครั้งที่ 2 แต่เขาก็ต้องมาเจออีกครั้ง ทำมไเขาต้อง ไขว่คว้าความเจ็บปวดมาใส่ตัวอีกครั้ง
เลสลี่ โผล่หน้าผ่านประตูออกมา .... แล้วเขาก็ เห็น เอก .... “เอก ....” ...........
.... เอก ฝืนยิ้มให้กับเลสลี่ ..... “Morning ครับเลสลี่ ...ขอโทษนะที่มารบกวนแต่เช้า คือ ผมเอาของมาให้น่ะ”
เด็กคนนนั้น เดินกลับเข้าไปในห้องแล้ว คงจะเข้าไปแต่งตัว ..... “ยูจะมาก็ไม่โทรบอกไอ ชอบ surprise จริงๆ” ....
....เอกไม่ตอบ แต่เขายื่นกล่องของขวัญที่เขาบรรจงห่อ ด้วยใจรักที่เขามีอย่างเต็มเปี่ยมให้กับเลสลี่ไป ....
เอกฝืนปั้นหน้า ยิ้ม .... “ผมมาลา น่ะ แล้ว กะจะเอาของขวัญวันวาเลนไทน์มาให้ มให้คนที่ผมรัก” .... เอกบอกเลสลี่เสียงสั่น น้ำตาคลอเบ้า แต่เขาพยายาม กลั้นมันไว้ไม่ให้ไหลออกมา .....
“ขอบคุณนะ จริงๆ ไม่ต้องลำบากก็ได้ แล้วบอกมาลา จะไปไหนเหรอ ...” เลสลี่ก็ยังคงเป็นเลสลี่ เขาพูดได้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“เอก จะไปทำงานที่ เกาะสมุยครับ ..... ไปให้ไกลจากที่นี่ ไปจากที่ที่ ...... ฮึก” เอกพยายามกลั้นน้ำตาและกลั้นร้องไห้ เขาไม่อยากเสียน้ำตา เพราะเรื่องแบบนี้ อีกต่อไป ......
“ผมแค่จะเอาของมาให้ งั้น ไม่รบกวนแล้วนะ ... บาย” หลังจากเลสลี่ รับของแล้ว เอก ก็รีบเดินออกไปจากตรงนั้น ...เขาออยากไปให้พ้นไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะไกลได้ เขาได้แต่บอกตัวเอง ว่า “พอ” ... พอแล้ว เอก พอแล้ว ......
พอพ้นจากตรงนั้นได้ น้ำตาเขาก็ล้น เอ่อออกมาทั้ง สองข้าง ..... เอกสัญญากับตัวเอง เขาจะเสียน้ำตา เพื่อ ความรักของคนนี้ เป็นครั้งสุดท้าย .... และจะไม่มีอีกแล้ว ... ....
เอกหยิบผ้าเช็ดหน้า มาเช็ดน้ำตา แต่กลับมาซองจดหมายติดมือมาด้วย .... จดหมายถึง Leslie …. เอกคงไม่ได้หยิบให้ พร้อมกับของขวัญ .... เอกเก็บไว้ในกระเป๋า เหมือนเดิม ... เนื้อความเขาอ่านมนัจนขึ้นใจ จะไม่ให้จำได้อย่างไรในเมื่อเขาเขียนมันเองกับมือ ... แต่สุดท้า .. คำพร่ำพรรณนาของเขา เลสลี่ก็ไม่เคยได้อ่านหรือได้ยิน .... มันก็เหมือนกับที่ผ่านมา ที่เขาพยายามทำให้เลสลี่ ได้เห็น ได้สัมผัส ความรักของเขา แต่สุดท้าย มันก็ไม่มีอะไรตั้งแต่เริ่มต้น ........
**********************************************************************************
สิ่งกีดขวาง - Big Ass
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V2DCE70P0&Autoplay=0*********************************************************************************
End Credit :
Dear Leslie,
Happy Valentine Days 1997, wish you happy and meet someone who loving you or wish you can find someone that you really love and he love you back ….
Its seem ridicules for what I have done since I met you. Some time I am so messy, annoying coz I bother your time everyday … but all I do coz I’m so concern about you …
I love you without any reason since the beginning, I just wanna love you everyday of my life….
I just though my first love is you …. But all are on my side …Love is only one side from me … What you did to me is just a good friend did for friend, or you may just pity me ….or whatever reason …. But I’m so thankful that you give me chance to live with you, to being with a person who I loved. I’m so glad that I can take care of you. I still remember the morning time, our morning call activity … everything we have done together it’s seems like a footprint in my heart coz you never walk away from my heart ….
What ever happens, My heart still lovin you … Even now, I still know my heart that all is yours ….
Lonely is so painful, but it’s gone when I hear your voice
Everyday , I’m lovin you even you are not.
Sometimes my heart is empty but you fulfill it for me when I’m next to you
Love , no matter what in each ways
It’s still be love form heart of each others.
Even nothing in return …love still feeding me to live….
Thanks god for sending you to meet me, destiny lead us to this ways…. But you and me have different destiny since the beginning, we can not force heart, we can not force destiny .. I just admit it and can not denied it … Love it’s just live in its ways…. Then I should live it that way ….
I'm not around you then, I will be far away form your side, but I will come for you hwat ever you needs me ...
I’m still love you and it’s always be …
Be a good Leslie as you are,
Love
Ecks
*************************************************************************************************************
*************************End***********************************************
หัวข้อ: ผม...ยังไม่ลืมเขา (คำพรรณนา ที่พูดไปเขาก็ไม่ได้ยิน) (อ่าน 46104 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก