WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE นิยายเปิดให้จองเเล้วค่ะ รายละเอียดหน้า 1
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE นิยายเปิดให้จองเเล้วค่ะ รายละเอียดหน้า 1  (อ่าน 627746 ครั้ง)

ออฟไลน์ jasmin

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1801
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +174/-1
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 1 (16/10/2010)
«ตอบ #30 เมื่อ17-10-2010 19:19:07 »

 :mc4: เย้ๆ เรื่องใหม่
เห็นชื่อก็รีบเข้ามาเลยนะเนี่ย
รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อ

ออฟไลน์ jeaby@_@

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1160
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +454/-3
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 1 (16/10/2010)
«ตอบ #31 เมื่อ17-10-2010 21:52:34 »



Part  2

“อา……………….ตกอีกแล้ว”

วนัสยืนมองออกไปนอกหน้าต่างที่เปิดรับลมเย็นเข้ามาภายในบ้าน ร่างบางถอนหายใจยาว ด้วยอาทิตย์นี้ฝนตกแทบทุกวันจนเขาไม่ได้ออกไปซื้อข้าวของที่จำเป็นมาเก็บตุนไว้เลย

เขามันพวกชายโสดแถมยังต้องอยู่คนเดียวภายในบ้านขนาดสามห้องนอน เพราะฉะนั้นเขาต้องทำทุกอย่างเองหมด เสร็จจากงานศพบิดาก็ผ่านมาอาทิตย์หนึ่งแล้ว เขาเริ่มสำรวจทรัพย์สินที่บิดาทิ้งไว้ให้เป็นมรดกที่แบ่งกับพี่สาวแล้ว โดยพี่สาวเขาได้ห้องแถวให้เช่าในตัวเมืองชุมพร ส่วนเขาเป็นผู้ชายพ่อจึงยกสวนให้ดูแลเก็บดอกผล ซึ่งต้นไม้ทั้งหมดเป็นต้นไม้ที่ให้ผลผลิตเต็มที่แล้ว และสวนที่มีขนาด 400 กว่าไร่นี้เต็มไปด้วยต้นมะพร้าวเสียส่วนใหญ่ จะมีกล้วย มะม่วงแซมบ้างก็ไม่มากนัก พ่อเขาไม่ได้ปลูกพืชเศรษฐกิจอย่างพวกต้นยางพารา หรือกาแฟตามที่ชาวใต้นิยมปลูกกัน เขาก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรพ่อถึงเลือกปลูกต้นมะพร้าวซะเต็มสวนขนาดนี้ จะมีพืชอย่างอื่นก็แค่ปลูกไว้กินเองนิดหน่อย แต่พอเขามาเปิดดูบัญชีที่พ่อเขาจดบันทึกเก็บไว้ถึงรู้ว่า ผลมะพร้าวแก่ขายส่งโรงงานราคาดีมาก พ่อเขามีรายได้จากการขายลูกมะพร้าวอย่างต่ำๆ ก็ห้าหมื่นบาทต่อเดือนเลยทีเดียว ยิ่งช่วงหน้าแล้งไม่ต้องพูดถึง ราคาจะถีบตัวสูงขึ้นอีกมาก แถมการดูแลก็ง่าย นานๆจะรดน้ำใส่ปุ๋ยเสียที ทั้งเวลาเก็บเกี่ยวก็สะดวกสบายไม่ยุ่งยาก เพราะจะมีคนรับจ้างสอยลูกมะพร้าวที่อยู่บนต้นสูงจนต้องตั้งคอมอง ด้วยการใช้ลิงกังปีนขึ้นไปปลิดผลมะพร้าวเวียนมาเป็นประจำทุกเดือน ค่าจ้างขึ้นมะพร้าวคิดเป็นลูกๆ ละ 50 สตางค์ ต่อจากนั้นบิดาเขาก็มีหน้าที่จ้างแรงงานมาเก็บมะพร้าวที่ลิงกังปลิดหล่นอยู่บนพื้นมากองรวมกันรอพ่อค้ามารับซื้อถึงสวน เป็นอันเสร็จสิ้นการค้าขาย

“ถึงว่า……………..”

บิดาเขาถึงได้ส่งเงินให้เขาจับจ่ายใช้สอยสมัยเรียนไม่เคยขาดมือ ถึงจะไม่มากขนาดลูกเศรษฐีใช้ก็เถอะ แต่ก็ไม่เคยลำบาก

“พ่อครับ ผมจะพยายาม” เปลือกตาขาวบางหลับลง ปากก็พึมพำคำพูดที่ดูจะพยายามให้กำลังใจตัวเอง

“หิวจัง”

ไข่ไก่ฟองสุดท้ายลงไปอยู่ในท้องเขาตั้งแต่ตอนเช้า เขาไม่อยากฝ่าฝนออกไปซื้อ แต่ท้องที่ร้องประท้วงคงรอไม่ได้อีกแล้ว วนัสเดินไปหยิบกุญแจรถคันเก่าแก่ปิดบ้านแล้วเดินไปที่โรงรถ สายตามองสภาพรถกระบะที่ผ่านการสมบุกสมบันมานานอย่างพิจารณาว่าสมควรแก่เวลาจะปลดระวางมันรึยัง

“เอานะ ฉันไว้ใจแก แต่อย่าให้ฉันต้องขายหน้าเข็นแกกลับมาละ ฉันจับแกขายเป็นเศษเหล็กแน่”

สายฝนเริ่มโปรยปรายบางเบาเมื่อเขาขับรถมาถึงร้านขายของชำขนาดย่อม ร้านยายติ๋ม เป็นร้านที่ผู้คนทั้งหมู่บ้านต่างมาใช้บริการจับจ่ายใช้สอยไม่ได้ขาดด้วยมีเพียงร้านเดียวในหมู่บ้าน ทั้งตัวหมู่บ้านเองก็ห่างจากตัวเมืองชุมพรถึงสามสิบกิโลเมตร ทำให้ร้านยายติ๋มเป็นผู้ผูกขาดการขายสินค้าไปโดยปริยาย

ร่างโปร่งวิ่งฝ่าสายฝนระยะสั้นๆเข้าไปในร้าน ภายในยังคงสภาพเดิมๆเหมือนเมื่อก่อนที่เขาเคยมาซื้อของเป็นครั้งคราวเวลากลับมาเยี่ยมบ้านช่วงปิดภาคเรียน สินค้าภายในร้านไม่ได้ถูกวางอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย แต่ถูกวางด้วยเอาสะดวกเข้าว่า เวลาจะซื้ออะไรทีเป็นต้องคุ้ยค้นหาเป็นพัลวัน นอกจากจะขายสินค้าอุปโภคบริโภคทั่วไปแล้ว ยังมีอาหารตามสั่ง ขนมหวาน ลูกชิ้นปิ้ง ไว้ค่อยท่าชาวไร่ชาวสวนทั้งหลาย และทั้งหมดนี้ยายติ๋มทำเองคนเดียว

“ป้า……..ซื้อไข่ไก่ 20 บาท ข้าวสารถังหนึ่ง หมูเนื้อแดงครึ่งโล ผักบุ้ง ผักคะน้าอย่างละ 10 บาท อ้อ!……………….ผงซักฟอกถุงใหญ่ถุงหนึ่งนะป้า”

เจ้าตัวสั่งเสร็จก็เดินไปดูขนมขบเคี้ยวที่วางขายบนโต๊ะกว้างหยิบขึ้นมาสี่ห้าห่อพร้อมเปิดตู้แช่หยิบน้ำแข็งยูนิตออกมา 1 ถุง ไปวางรวมคิดเงิน
 
“เรานี่………..ลูกตาใบใช่มั้ย” ยายติ๋มคิดเงินพลางเพ่งพินิจมองใบหน้าคุ้นตาของวนัสที่พบเห็นเมื่อวันงานศพตาทองใบหรือพ่อของวนัสนั้นเอง

“ครับป้า”

ถึงจะเรียกกันว่าร้านยายติ๋ม แต่เขาคงไม่กล้าเรียกหญิงวัยสี่สิบปลายๆว่ายายแน่ๆ ดีไม่ดีอาจถูกเขม่นเอาง่ายๆ ถ้าขืนเรียก ก็ผู้หญิงน่ะอ่อนไหวเรื่องอายุจะตายไป

“พ่อตายเลยจะกลับมาอยู่ที่นี่รึไงพ่อหนุ่ม” แหล่งข่าวของหมู่บ้านเริ่มดำเนินการเก็บข้อมูลผู้มาใหม่ทันทีที่มีโอกาส

“ครับ ผมอยู่บ้านเดิมนั้นละครับ”

“แล้วอยู่คนเดียวรึ พี่สาวเราเขาแต่งงานไปแล้วนี่”

“ครับป้า”

“ยังหนุ่มน้อยอยู่เลย ที่ทางที่พ่อเราทิ้งไว้ให้ก็มากอยู่นา……..จะดูแลไหวหรือพ่อหนุ่ม”

“ฮะๆ “ ร่างโปร่งเสหัวเราะร่วนด้วยไม่อยากตอบคำถาม

“ก็หาเมียซะสิ จะได้มาช่วยกัน” ยายติ๋มเริ่มกระเส่าแหย่

“หะ………หรอ…….ครับ” ร่างโปร่งมีสีหน้าเหร่อหร่ากับคำแนะนำนั้น

“นี่ๆ ป้าแนะนำสาวๆให้ได้นา……..มีแฟนรึยังละ”

ดูท่ายายติ๋มจะไม่ได้ขายของอย่างเดียว แต่ยังทำตัวเป็นบริษัทจัดหาคู่อีกต่างหาก ร่างโปร่งบางได้แต่ยิ้มรับความหวังดีเกินพอดีนั้นเงียบๆพลางรีบเร่งให้ยายติ๋มคิดเงินเร็วๆ แล้วรีบจ่ายเงินเดินออกจากร้านเป็นการตัดบท

หมู่บ้านเล็กๆสังคมเล็กๆจะทำอะไรก็รู้ถึงกันหมด ต่างจากกรุงเทพที่อยู่บ้านติดกันแท้ๆแต่กลับไม่เคยเห็นหน้ากันเลย ปานนี้เรื่องที่เขากลับมาอยู่บ้านคงกระจายไปทั่วตำบลโดยที่เขาไม่ต้องไปป่าวประกาศแล้วละมั้ง

พ้นร่างชายหนุ่มยายติ๋มก็รีบเดินเข้าไปในบ้านมองหาลูกสาวคนเล็กของตนทันที

“ดาว………ดาวอยู่ไหนน่ะ ออกมาช่วยแม่ขายของบ้างสิยะแม่คู๊ณ…………. ส่องมันเข้าไปนะไอ้กระจกนั้นนะ ส่องให้ตายก็ไม่ได้สวยขึ้นมาหรอก”
 
“โธ่แม่………….” เสียงสูงใสดังมาจากห้องนอนของลูกสาวตนทำให้ยายติ๋มเดินเข้าไปหา

“ถ้าแม่อยากให้หนูหาลูกเขยดีๆมาให้แม่ละก็ แม่ก็หยุดบ่นเรื่องนี้เสียทีเถอะ”

ยายติ๋มมองลูกสาวตนที่นั่งปะแป้งอยู่หน้ากระจกก็ได้แต่ถอนใจกับความรักสวยรักงามของลูกตน ถึงมันจะจริงดังลูกว่าแต่ถ้าไม่ทำมาหากินแล้วจะเอาเงินที่ไหนไปทำสวยได้ละ นังลูกโง่!

ในบรรดาลูกทั้งหมดสี่คน ยายติ๋มฝากความหวังไว้กับลูกคนนี้มากที่สุด ด้วยลูกสาวคนโตก็หนีตามผู้ชายไป ทำให้แกหัวใจจะวาย ซ้ำแล้วลูกชายคนต่อมาจู่ๆก็พาผู้หญิงท้องโย้เข้ามาอยู่ด้วยอีก จนตอนนี้แกมีหลายชายอายุปาเข้าไปเกือบ 4 ขวบแล้ว ส่วนลูกชายคนที่สามก็เรียนไม่จบ ม.6 แถมวันๆเอาแต่แอบจิ๊กหยิบเหล้า บุหรี่ ของขายในร้านไปตั้งวงกับเพื่อนซะอีก ไม่ต้องขายกันพอดี ก็เหลือแต่นังลูกสาวคนเล็กนี่ละ ที่พอจะฝากผีฝากไข้ได้บ้าง ส่งเสียจนเรียนจบ ม.6 แล้วก็ให้ออกมาช่วยขายของที่บ้าน ไม่ต้องเรียนมากหรอก เดี๋ยวแต่งงานไปก็ต้องเลี้ยงลูกดูแลผัว แค่บวกๆลบๆก็พอแล้ว

ดาว ลูกสาวคนสุดท้องของยายติ๋มวางกระจกบานใหญ่ลงบนโต๊ะเครื่องแป้งตามเดิม แต่ไม่วายหยิบกระจกแบบพกพาเล็กๆเหน็บไว้ในกระเป๋ากางเกงขาสั้นโชว์ท่อนขาอวบสีน้ำผึ้งเคี่ยวเกือบไหม้เดินผ่านมารดาออกไปจากห้อง

ลูกสาวของยายติ๋มคนนี้ถึงจะไม่ใช่คนขาว แต่ก็มีใบหน้านวลเนียนไร้สิวฝ้าชวนมองอยู่ไม่น้อย รูปร่างอวบอัดค่อนไปทางเตี้ยทำให้แลดูลำตัวหนากว่าปกติ ส่วนหน้าอกหน้าใจยิ่งไม่ต้องพูดถึงเพราะยายติ๋มให้ไปซะล้นเชียวละ วันนี้เจ้าตัวประดิดประดอยถักผมดำยาวไว้อย่างหลวมๆ ปล่อยลูกผมสองสามปอยระใบหน้าอย่างเก๋ไก๋ เห็นแบบนี้เจ้าตัวมีไอ้หนุ่มคอยแวะเวียนมาแจกขนมจีบจนหัวกระไดไม่แห้งซักวัน แต่เพราะมีแม่คอยคัดและตั้งความหวังกับลูกเขยไว้สูง พวกไอ้หนุ่มคนงานทั้งหลายจึงกินแห้วไปตามระเบียบ

“เดี๋ยวนี้มันหากันได้ง่ายๆซะที่ไหนละ ไอ้ประเภทรูปหล่อ สมบัติเยอะ พ่อแม่ตาย พี่น้องน้อย อะไรพวกนี้นะ หนูก็ต้องเตรียมตัวให้พร้อมรับทุกสถานการณ์สิแม่”

“หึ แม่คู๊ณ…….คงงมเจอหรอกนะย่ะ”

“แหมแม่ มันต้องมีละน่า”

“ก็ถ้าแกออกมาช่วยฉันขายของ แกคงเจอที่ใกล้เคียงตามสรรพคุณที่แกร่ายมานั้นละ” ผู้เป็นแม่ประชดเข้าให้

“อะไรนะแม่! ใครที่ไหนหรอ” หญิงสาวดูจะสนอกสนใจบุคคลที่แม่เธอกำลังจะพูดถึงอย่างยิ่ง

“ก็ลูกตาใบนะสิ เขากลับมาอยู่บ้านแล้ว รูปหล่อ ผิวขาวเชียว”

“ใคร? หนูไม่เห็นรู้จักเลยแม่”

“ก็วันก่อนโน้น แม่ชวนแกไปงานศพตาใบแกไม่ไปเองนี่”

“ก็หนูไม่รู้จักตาใบของแม่นี่นา”

“งานศพไม่ต้องรู้จักเขาก็ไปทำบุญให้คนที่ตายไปแล้วทั้งนั้นละอีหนู”

“จ้าๆ เอาเป็นว่า ลูกตาใบที่แม่ว่านี่ หล่อ รวย พ่อแม่ตายหมดเกลี้ยงแล้วละสิ”

“ก็ใช่ บ้านนี้เขาก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากหรอกนะ แต่เขามีที่ดินไว้ให้แกซุกหัวนอนเป็นร้อยๆไร่ละ”

หญิงสาวตาโตด้วยที่ดินที่แม่เธอมีก็แค่ไม่กี่ไร่ แต่นั้นเป็นร้อยๆไร่ ถ้าขายก็รวยเป็นล้านๆละ

“แล้วแม่ไม่รีบเรียกหนูละ” ดาวกระเง้ากระงอดมารดาขึ้นมาทันที

“หึ……..ทำว่าเรียกแล้วแกจะยอมมาง่ายๆงั้นละ ต่อไปนี้แกมานั่งเฝ้าร้านขายของเลยนะ เดี๋ยวไอ้หนุ่มนั้นก็มาซื้อของอีก”

“แม่ชอบว่างั้นเถอะ”

สายตาผู้เป็นแม่ตวัดมองลูกสาวขึงขังทันที

“ก็ดีกว่าไอ้ผู้ชายทั้งหมดที่มาจีบแกละวะ”

///////////////////////////////////////////////////////

ฝ่ายคนที่ถูกพูดถึงได้ขับรถมาจอดแวะหน้าบ้านหลังหนึ่ง ขายาวก้าวลงจากรถพาร่างโปร่งเข้าไปหาชายสูงวัยที่นั่งอยู่บนตั่งเตี้ยๆใต้ถุนบ้าน พลางเอาผ้าขาวม้าปัดลิ้นไรรอบตัว
 
“สวัสดีลุงชัด” เสียงสดใสเอ่ยทักชายสูงวัยด้วยความสนิทสนม

“เฮ้ย!ไอ้นัส เออๆ เข้ามาๆ”

ลุงชัด เพื่อนสนิทเก่าแก่ของบิดาตนที่เขาเองเคยไปมาหาสู่เมื่อเวลากลับมาหาบิดาตอนปิดเทอมบ่อยๆ และวันนี้เขาก็มาขอคำปรึกษาลุงชัดด้วยเรื่องในไร่ในสวนที่เขาเองไม่มีความชำนาญเลย และไม่รู้จะทำไปได้อีกสักกี่น้ำเหมือนกัน ลุงชัดแกคงเห็นเขาถอนหายใจกับเรื่องนี้อยู่หลายเฮือก ถึงได้เอ่ยปากเรียบเคียงถาม

“ลุงก็เข้าใจเรานะ คนจะเป็นชาวไร่ชาวสวนมันต้องมีน้ำอดน้ำทน ฝนจะตกแดดจะออกก็ต้องทำ แล้วพ่อเราก็แทบไม่เคยให้ทำเลยนี่”

วนัสมองลุงชัดยิ้มๆ นึกถึงเมื่อก่อน เขาเคยจับจอบตั้งท่าจะไปช่วยพ่อถากหญ้า ถากยังไม่ถึงสิบนาที นิ้วโป้งเท้าเขาก็ได้ลิ้มรสคมจอบเลือดราดจนพ่อต้องพาไปเย็มแผลที่อนามัยถึงห้าเข็ม พ่อเลยให้เขาทำหน้าที่เป็นสารถีขับรถให้พ่อนั่งสบายๆแทนการถากหญ้าขุดดิน เพราะถึงยังไงงานพวกนั้นพ่อเองก็จ้างคนงานทำเหมือนกัน

“ผมจะพยายามทำดูครับลุง”

“ถ้ามันเหลือบ่ากว่าแรงก็บอกลุงนะ สมัยตอนพ่อเรายังอยู่ก็เคยมีคนมาถามซื้อที่ดินตรงนั้น แต่พ่อเราเขารักที่นั้นหัวเด็ดตีนขาดเขาก็ไม่ขาย ตอนนี้ตาใบก็เสียไปแล้วเขาเลยมาบอกกับลุงว่า เขายังต้องการซื้ออยู่ถ้าคิดจะขาย ก็ขายให้เขาเถอะ”

“ใครครับลุง”

“ก็คุณภูผา หัวหน้าลุงเองละ”

วนัสรู้ว่าลุงชัดเป็นหัวหน้าคนงานให้กับไร่ภูผามานาน แต่เขาเองก็ไม่เคยเห็นหน้าเจ้านายลุงชัดสักครั้ง และเพิ่งรู้ว่ามีคนต้องการซื้อที่ดินเของเขาก็วันนี้ละ

“เขาอยากได้ไปทำอะไรลุง”

“ก็ที่เราอยู่ติดกับที่ของเขานะสิ เขาก็เลยอยากได้ คงอยากขยายพื้นที่นั้นละ”

“ออ……………แสดงว่าถ้าคนแถวนี้ขาย เขาก็จะรับซื้อไว้เองนะสิครับ”

“ใช่ ส่วนมากก็เป็นแบบนั้น”

“แต่ผมไม่คิดจะขายหรอกครับลุง จะลำบากยังไงก็ไม่คิดจะขายแน่นอน ฝากลุงช่วยบอกคุณภูผาของลุงด้วยนะครับ” ร่างโปร่งตอบเสียงหนักแน่นจนชายสูงวัยยกยิ้มชื่นชม

“อืม…………ให้มันได้อย่างนี้สิ คนเรามันต้องรักแผ่นดินที่ตัวเองเกิดแล้วมันจะเจริญ ที่ลุงพูดก็เผื่อไว้นะเจ้านัส รายนี้เขาไม่กดราคาที่ดินเหมือนรายอื่น แล้วถ้าเราไม่ขายเขาก็ไม่บังคับหรอก ที่ดินเขาเองก็มีไม่รู้กี่พันไร่ ”

“โฮ้………เยอะขนาดนั้นเลยหรอครับ”

“อืม ว่าแต่เราหาคนงานได้รึยังละ”

“ยังเลยลุง ลุงพอจะแนะนำใครให้ผมได้บ้างมั้ยครับ”

“ยากวะไอ้นัส ไอ้คนที่รู้จักกันมันก็มีไร่ประจำทำกันอยู่แล้ว จะไปดึงพวกเขามามันก็ใช่ที่ ที่เหลือก็ไปทำงานโรงงานกันหมด”

พูดไปลุงชัดก็ทำท่าเหมือนนึกอะไรออก

“อืม………..วันก่อนมีหน้าใหม่สองคนมาของานทำที่ไร่ภูผา แต่ตอนนี้มันเต็มแล้วก็เลยปัดไป ถ้าเราสนใจลุงจะติดต่อให้ แต่ลุงบอกก่อนนะว่ามันไม่ใช้คนพื้นที่ นิสัยใจคอยังไงก็ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าจะจ้างไว้ก็คงจะต้องเสี่ยงดวงละน้า” ลุงชัดขมวดคิ้วมองร่างบาง

V
V
V

ออฟไลน์ jeaby@_@

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1160
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +454/-3
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 1 (16/10/2010)
«ตอบ #32 เมื่อ17-10-2010 21:57:43 »

“ก็ยังดีกว่าไม่มีคนงานนะลุง ตอนนี้ใกล้ได้รอบเก็บมะพร้าวแล้ว ถ้ายังหาคนงานเก็บไม่ได้ก็แย่แน่ๆเลยลุง ยังไงผมขอจ้างคนที่ลุงว่าไว้ก่อนละกัน”

“เอายังงั้นรึ ถ้างั้นลุงจะให้สองคนนั้นไปหาเราพรุ่งนี้ก็แล้วกัน”

“ขอบคุณครับลุง ผมจะรอ แล้วก็ขอตัวกลับก่อนดีกว่า ลุงจะได้นอนพักเอาแรงต่อ”

วนัสขึ้นรถได้ก็ถอนหายใจยาวด้วยช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา เขากังวลใจเรื่องหาแรงงานมาทำงานในสวนไม่ได้เลย คนงานเก่าๆที่เคยทำงานกับพ่อ พอพ่อเสียก็พากันไปทำงานที่ไร่อื่นกันหมด แล้วไร่อื่นที่ว่าก็คือไร่ภูผานั้นละ ก็เป็นไร่ที่ใหญ่ที่สุดในระแวกนี้นี่นะ รับคนงานตลอดปีเพราะงานประเภทนี้มีคนเข้าออกบ่อยไม่แน่นอน
นี่เขาได้คนงานมาสองคน คงต้องหาเพิ่มอีกซักคนสองคนก็น่าจะพอ ไร่เขาเป็นไร่ขนาดเล็กจ้างคนงานเพียงไม่กี่คนก็น่าจะพอแล้ว

วนัสขับรถช้าๆ มองสองข้างทางที่เขียวอชุ่มชุ่มชื้นด้วยหยาดน้ำฝนที่เพิ่งจะหยุดตกได้ไม่นาน ละอองไอน้ำจับกันเป็นกลุ่มก้อนบนสันเขาเห็นอยู่ลิบๆ เป็นธรรมชาติที่คนทั่วไปในแถบนี้เห็นกันอยู่ทุกวี่ทุกวัน แต่สำหรับเขาที่อาศัยกินนอนอยู่ที่อื่นมากกว่าบ้านเกิดตัวเอง มันทำให้รู้สึกแช่มชื่นอย่างบอกไม่ถูก เหมือนเมื่อตอนเด็กๆไม่มีผิด
เจ้าตัวเพลิดเพลินกับทิวทัศน์สองข้างทางจนเริ่มสะดุดกับเสียงแปลกๆที่เกิดขึ้นกับเครื่องยนต์ แล้วทุกอย่างก็เงียบสนิทลงพร้อมกับรถที่จอดสนิท
 
“เฮ้ยๆ ฉันบอกแล้วไง ถ้าแกเกเมื่อไรฉันจับขายเป็นเศษเหล็กแน่”

วนัสพูดกับรถยนต์คันเก่า ที่ตอนนี้มันหยุดนิ่งสนิทอยู่กลางทาง ร่างโปร่งลงจากรถไปเปิดกระโปรงหน้ารถมองเข้าไปที่เครื่องยนต์ที่เต็มไปด้วยฝุ่นจับเขรอะ

“โห…………มันอะไรกันเนี่ย แล้วเสียตรงไหนบอกฉันหน่อยสิเด็กดี”

ร่างบางบ่นพึมพำกับรถตัวเองแล้วเงยหน้ามองไปทางทิศที่บ้านตนตั้งอยู่

“ฉันเข็นแกไปไม่ไหวหรอกนะ ไกลขนาดนั้น”

สายตามองหาจุดที่ทำให้รถดับสนิทไม่ไหวติ่งทั้งๆที่ตัวเองทำเป็นแต่เพียงการเติมน้ำกลั่นกับน้ำมันเครื่องเท่านั้น เสียงรถมอเตอร์ไซด์แววดังมาแต่ไกลทำให้ร่างบางชะโงกหน้าไปดู จนเจ้ารถสองล้อที่บรรทุกผู้ใหญ่หนึ่งเด็กสองมาหยุดอยู่ข้างๆ

“รถเสียหรือคุณ”

เสียงทุ้มของชายหนุ่มร่างสูงใหญ่เอ่ยทักร่างบางที่กำลังทำหน้าของความช่วยเหลือจากผู้พบเห็นความเดือนร้อนของตน

“ครับ ขับๆอยู่มันก็ดับไปเลย”

“อืม………ดูให้มั้ย เผื่อจะช่วยได้”

“ครับๆ ขอบคุณมาก ผมก็ไม่ค่อยรู้อะไรเรื่องรถมากนักหรอกครับ”

วนัสส่งยิ้มกว้างให้ชายหนุ่มผู้เข้ามาช่วยเหลือ พลางเขยิบตัวให้ร่างสูงเข้ามาดูเครื่องยนต์ได้สะดวก แล้วลอบพิจารณาใบหน้าคมเข้มที่ดูคุ้นตานั้นอย่างเงียบๆ เคยเจอที่ไหนน้า………………….ด้วยเห็นผู้มีน้ำใจก้มๆเงยๆอยู่จึงหันไปมองเด็กชายสองคนวัยกำลังซนยืนทำตาปริบๆอยู่ข้างรถจักรยานยนต์มองมาทางเขา แล้วจึงได้นึกออก

“อ้อ……………เด็กที่วิ่งมาชนวันงานศพพ่อนั้นเอง” วนัสส่งยิ้มทักเด็กชายทั้งสองด้วยรู้สึกถูกชะตาตั้งแต่วันนั้นแล้ว ทั้งคู่มีผิวสีขาวนวลเจ้าเนื้อนิดๆแก้มยุ้ยหน่อยๆ จนเขาอยากเข้าไปบิดเล่นสักทีสองที เห็นแล้วก็ให้นึกถึงหลานชายตัวดีที่อยู่เชียงใหม่ขึ้นมาครามครัน เลยเดินเข้าไปทักทาย

“ไงรูปหล่อ จำกันได้มั้ยครับ” ร่างบางก้มตัวลงคุยกับเด็กชาย แต่เด็กทั้งคู่กับทำท่าพิกล

“พ่อไม่ให้คุยกับคนแปลกหน้า” เจ้าคนตัวโตรีบตอบพลางฉุดแขนเจ้าคนตัวเล็กที่กำลังจะโผมาหาเขากลับ มันก็ไม่น่าแปลกใจในคำพูดของเด็กที่คงจะถูกพ่อแม่สอนสั่งมาแบบนั้น ถ้าไม่ได้ยินเสียงหัวเราะพรืดของคนตัวใหญ่ที่ก้มๆเงยๆ ดูเครื่องยนต์ให้เขา

“น้อยๆหน่อยเจ้าอิฐ พ่ออยู่ตรงนี้อนุญาตให้คุยได้ลูก” ศีรษะที่ก้มอยู่หันมองบุตรชายคนโตของตนแล้วเลยผ่านไปยังใบหน้านวลใส

“คงต้องให้อู่มาลากไปซ่อมแล้วละ ผมดูคราวๆแล้วก็ไม่รู้ว่าเสียตรงไหนเหมือนกัน”

“แค่นี้ก็ขอบคุณมากแล้วละครับ อุตส่าห์ช่วยดูให้”

ร่างสูงถอยออกจากรถ มือใหญ่กร้านเปรอะเปื้อนด้วยคราบฝุ่น น้ำมัน วนัสจึงรีบเข้าไปค้นหาผ้าในรถมาให้ชายหนุ่มเช็ดมือ

“เออ…….คุณ”

“หินครับ” ร่างสูงแนะนำตัวเองอย่างง่ายๆพลางหันไปแนะนำลูกตัวเองต่อ “ส่วนนี่ก็ลูกชายผมเอง เอ๊า…….แนะนำตัวกับน้าเขาสิลูก”

วนัสมองท่าทางเขินอายของเด็กชายคนโตแล้วส่งยิ้มเอาใจช่วย ส่วนเจ้าคนเล็กมองท่าจะแก่แดดแก่ลมถึงได้ตั้งท่ารอ

“ผมชื่อจริงชื่อ พฤตินัย เกียรติอุดมนิตย์ ชื่อเล่นชื่อ อิฐ ครับ”

“หึๆ………..” วนัสต้องกลั้นเสียงหัวเราะกับคำแนะนะตัวเต็มยศของผู้เป็นพี่ชาย และเจ้าคนน้องก็ไม่ได้น้อยหน้าพี่

“ผมๆบ้าง ผมชื่อนิตินัย เกียรติอุดมนิตย์ ชื่อเล่นชื่อเมฆ ครับ” คนตัวเล็กบอกอย่างภูมิอกภูมิใจน่าดู จนวนัสอดยิ้มไม่ได้

“ครับ น้าชื่อวนัส เรียกเล่นๆ ว่า น้านัส ก็ได้ครับ” ร่างโปร่งย่อตัวบอกกับเด็กทั้งสอง แล้วจึงยืดตัวคุยกับร่างสูงต่อ

“คือ……..คุณหินครับ ผมรบกวนคุณหินแวะบอกอู่รถแถวๆนี้ให้หน่อยได้มั้ยครับ ว่ามีรถเสียอยู่ตรงนี้ให้เขามาลากไปอู่ซ่อมที”

จากการประเมินของวนัส ชายหนุ่มหน้าตาดีคนนี้คงมีอายุเกินสามสิบเป็นแน่ เขาจึงเรียกคุณนำหน้าไว้ก่อน

“ได้สิ………..แต่ว่าไปด้วยกันเลยก็ได้นะ เดี๋ยวผมพาไป”

“เอางั้นเหรอครับ” วนัสพูดแบบไม่แน่ใจด้วยเกรงใจชายหนุ่มมากอยู่

“ก็งั้นสิ ไปล็อครถเถอะจะได้ไปกัน เดี๋ยวฝนจะตกลงมาอีก” ผู้เอื้อเฟื้อพยักหน้าให้เขารีบทำตามที่บอก
 
ร่างโปร่งยิ้มให้ชายหนุ่มที่แสนจะมีน้ำใจส่งให้ใบหน้าขาวดูกระจ่างตา ขายาวก้าวไปจัดการล็อครถที่จอดตายสนิทของตนทันที

สายตาคมกริบมองตามร่างโปร่งไม่วางตา ตอนที่เจอยังคิดว่าจะจำเขาได้มั้ย แต่ดูท่าจะจำเจ้าลูกชายตัวแสบได้ก่อนเขานะ เมื่อครั้งที่เจอกันในงานศพก็ไม่ได้คุยอะไรกันมาก ทว่าเขากลับจดจำท่าทางสุภาพแม้ในดวงตาจะแฝงแววความโศกเศร้ากับการจากไปของบิดา หากเจ้าตัวกลับเก็บอารมณ์แล้วยิ้มน้อยๆทักทายแขกที่มาร่วมงาน ใบหน้าขาวซีดดูอิดโรยจากการอดนอนไม่ได้ทำให้ความน่ามองของร่างโปร่งลดน้อยลง กลับดูน่าเวทนาน่าเข้าไปช่วยเหลือให้พ้นจากความทุกข์โศกทั้งหลายแหล่ ในวันนั้นเขารู้สึกว่าตัวเองจับจ้องทุกอริยบทของร่างบางอย่างเพลิดเพลิน จนอดถามคนข้างตัวไม่ได้ว่า ร่างโปร่งบางที่ยืนต้อนรับแขกอยู่นั้นมีชื่อเสียงเรียงนามว่าอะไร เป็นอะไรกับลุงใบ พอได้รู้ก็ให้รู้สึกอิ่มเอมใจอย่างประหลาด น่าแปลกที่เพียงพบหน้ากันครั้งแรกก็ให้รู้สึกถูกชะตาขนาดนี้ วันนี้พอเห็นว่าเป็นใคร เขาจึงรีบเข้าช่วยเหลือทันทีด้วยอยากรู้จักมักจี่กับคนๆนี้ให้มากขึ้น
 
“เสร็จแล้วครับ” วนัสเดินเข้ามาหาร่างสูง

“งั้นไปกันเลย” ร่างสูงชวนพลางเดินไปลากลูกชายตัวแสบทั้งสองที่กำลังปั้นวัวปั้นควายจากดินโคลนริมทาง

“ไปๆ เลิกเล่นได้แล้ว ดูสิเปื้อนไปทั้งตัว” ถึงจะบ่นแต่ชายหนุ่มก็อุ้มลูกลิงเปื้อนโคลนขึ้นซ้อนรถจักรยานยนต์หน้าคนหลังคน ส่วนร่างโปรงก็นั่งซ้อนท้ายไปด้วยอีกคนหนึ่ง ก่อนออกรถคนเป็นพ่อหันมาเตือนบุตรชาย

“อิฐ เกาะพ่อไว้ มือลูกเปื้อนอย่าวางบนตัวน้าเขาละ เดี๋ยวเสื้อน้าเขาเลอะนะลูก”

เมื่อได้ยินเสียงพ่อเตือน มือดำๆที่ทำท่าจะวางแปะบนหน้าขาเขาหยุดชะงัก แล้วคว้าหมับเกาะชายเสื้อพ่อตนทันที ท่าทางลนๆของเด็กชายทำให้วนัสอดขำไม่ได้

“ถ้าเมื่อยจะวางมือลงมาก็ได้นะ”

จักรยานยนต์คันเล็กพาทั้งสี่ชีวิตลัดเลาะแอ่งน้ำขังบนถนนไปเรื่อยๆ กลิ่นสาบกายของร่างสูงใหญ่ข้างหน้าลอยผ่านจมูกให้ร่างบางได้รู้สึก เหมือนมีนโนภาพผุดขึ้นกลางใจ อบอุ่น ไว้วางใจ ที่ๆจะสามารถพักพิงได้อย่างสุขสงบ บรรยากาศนี้อบอวลอยู่รอบตัวชายหนุ่ม และดูจะเป็นภาพที่เหมาะสมที่สุดที่เขาจะนึกออกเมื่อสัมผัสถึงกระแสธารความอบอุ่นของร่างสูงใหญ่

พวกเขามาถึงอู่ซ่อมรถเล็กๆของหมู่บ้าน แต่สภาพมันเหมือนโรงรับซื้อเศษเหล็กซะมากกว่า เสียงรถจักรยานยนต์ทำให้เจ้าของอู่เลื่อนตัวออกจากใต้ท้องรถมาเมียงมองผู้มาใหม่ จนเห็นแขกผู้มาเยือนเต็มตานั้นละ เจ้าของอู่จึงรีบพาร่างท้วมเดินรี้เข้ามาหา

“อ้าวคุณ มีอะไรรึเปล่าครับ มาถึงนี่เชียว”

“พาลูกค้ามาให้นะ” ร่างสูงเดินตรงไปคุยกับเจ้าของอู่อย่างคุ้นเคย ก่อนที่วนัสจะก้าวตามไปสมทบ

“รถผมเสียอยู่กลางทางนะครับ”

“อ๋อ…………คุณเองหรอ งั้นไปกัน เดี๋ยวเอารถไปลากมา”

เมื่อถึงมืออาชีพ ร่างสูงจึงได้มองร่างโปร่งยืนบอกจุดที่รถเสียกับเจ้าของอู่ซ้อมอย่างเต็มตาอีกครั้ง ก่อนจะบอกลาด้วยความรู้สึกเหมือนต้องตัดใจจากอะไรสักอย่าง

“ฉันไปนะ”

วนัสมองผู้เอื้อเฟื้อเอ่ยลา เมื่อมีเจ้าของอู่มารับช่วงต่อ แล้วยิ้มให้อีกฝ่ายอย่างรู้สึกขอบคุณเต็มที

“ขอบคุณครับคุณหิน”

“หึๆ ไม่เป็นไร แล้วเจอกัน”

“ครับ”

เขาไม่ได้แปลกใจกับคำลาจากนั้น เพราะเขาเองก็อยากเจอคนมีน้ำใจเช่นนี้อีกเหมือนกัน วนัสมองตามร่างสูงขึ้นคร่อมรถแล้วหันมาส่งยิ้มให้เขาน้อยๆก่อนจะขับพาสามชีวิตจากไป

น่าจะเป็นคนที่นี่ เพราะฉะนั้นคงได้พบกันอีกแน่นอน เขาเชื่ออย่างนั้น



TBC



ขอบคุณทุกคอมเมนท์ค่ะ :impress2:


ออฟไลน์ auau

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 1 (16/10/2010)
«ตอบ #33 เมื่อ17-10-2010 22:01:35 »

ยืนยันด้วยอีกคน ว่าเรื่องนี้สนุกจริงๆ ค่ะ

ออฟไลน์ iforgive

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-80
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 1 (16/10/2010)
«ตอบ #34 เมื่อ17-10-2010 22:07:58 »

อะหืมมม  คุณหิน ชอบเขาแล้วสิ

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #35 เมื่อ17-10-2010 22:18:31 »

 :impress2:รอตอนต่อไป

lookfa

  • บุคคลทั่วไป
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #36 เมื่อ17-10-2010 22:19:27 »



ขอบคุณค่ะที่มาต่อให้ค่ะ
 :m1:

นัส กะหิน ต่างคนต่างติดใจกันละกัน แต่เราติดใจน้องอิฐ กะ น้องเมฆ อ่ะ  :m20:

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4512
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #37 เมื่อ17-10-2010 23:20:08 »

ชอบน้องเมฆ เดาว่าคุณภูผาก็คือคุณหินใช่มั้ยยยย รีบส่งคนไปช่วยน้านัสเก็บมะพร้าวเร็ว >___<

yayu

  • บุคคลทั่วไป
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #38 เมื่อ17-10-2010 23:46:55 »

รักแรกพบของคุณหิน  :m1:
แล้วต่อไปจะมีกามเทพน้อยชื่อน้องอิฐกับน้องเมฆรึเปล่า

 :pig4:

OhJa

  • บุคคลทั่วไป
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #39 เมื่อ18-10-2010 00:07:01 »

คุณหินอย่างเท่ห์อ่ะ ลูกๆ 2 คน ดูท่าจะน่ารักอ่ะ
ว่าแต่น้องนัสอยู่ตัวคนเดียวแบบนี้ ดูแลสวนคนเดียวด้วย จะไหวป่ะเนี่ย  :เฮ้อ:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
« ตอบ #39 เมื่อ: 18-10-2010 00:07:01 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #40 เมื่อ18-10-2010 00:26:44 »

คุณหินนี่ ใช่ เจ้าของไร่ภูผารึป่าวคะ
ง้านก็ให้ดูแลสวนนัสอีกคนละกัน อิอิิ

ออฟไลน์ silverspoon

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2426
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +275/-12
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #41 เมื่อ18-10-2010 00:34:37 »

อ๊าง :impress2: เค้าชอบแนวนี้จิงๆเลย ทำสวนทำไร่ และมีลูกติดนิ่ คึคึ

ออฟไลน์ *4_m3*

  • ~เธอคือของขวัญจากฟ้าไกล คือคำตอบของหัวใจ~
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 363
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-1
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #42 เมื่อ18-10-2010 00:49:27 »

ในที่สุดนัสกะคุณหินก็มาเล้าแล้ววววว
รออ่านต่อค่ะ  :L2:

ออฟไลน์ PandP

  • Déjame vivir esa fantasía.
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1170
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-0
    • http://www.facebook.com/iAMpingPINGping
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #43 เมื่อ18-10-2010 01:01:27 »

รออ่านตอนต่อไปค่ะ

ออฟไลน์ j4c9y

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2820
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +178/-7
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #44 เมื่อ18-10-2010 01:11:46 »

อยากอ่านต่ออ่าาาาาา

Little Devil

  • บุคคลทั่วไป
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #45 เมื่อ18-10-2010 01:13:13 »

รับเรื่องใหม่

ออฟไลน์ knightofbabylon

  • it's sorrow that feeds your lies!
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2542
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-51
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #46 เมื่อ18-10-2010 01:25:32 »

 :laugh: เห็นชื่อคนแต่งก็รีบกดเข้ามาทันใด
แต่..ยังไม่ได้อ่านล่ะ  :m5:
แปะไว้ก่อนนะคะ   :กอด1:



ออฟไลน์ jasmin

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1801
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +174/-1
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #47 เมื่อ18-10-2010 09:47:34 »

สงสัยว่าจะหลงเสน่ห์เข้าให้แล้วนะคุณหิน
งานนี้คงได้มีการรวมสวนกันเกิดขึ้น
จะได้ช่วยนัสสวนไง ส่วนนัสก็มาดูแลหัวใจของคุณหินซะดีๆ :-[

ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #48 เมื่อ18-10-2010 10:34:00 »

อืม
บ้านอยู่ตำบลอะไรเนี่ย
เผื่อว่ารู้จักจะได้ไปเยี่ยมบ้าง  :m20:

พี่หิน
แล้วเมียไปไหนแล้วอ่ะ

ปล. ปกติมะพร้าวที่สวนคนซื้อเค้าจะไปขึ้นเอง เราไม่ต้องขึ้น
ตอนนี้ราคาดีมากมาย ลูกละ 10 บาทแล้ว

ออฟไลน์ winndy

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1128
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #49 เมื่อ18-10-2010 19:06:14 »

ลูกหินน้อย ๆ สองคน น่ารักค่ะ :L2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
« ตอบ #49 เมื่อ: 18-10-2010 19:06:14 »





lasom

  • บุคคลทั่วไป
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #50 เมื่อ18-10-2010 20:27:17 »

สนุกจัง อิอิ พ่อม่ายเรือพ่วงหรอ แอบกังวลกับคนงานใหม่อ่ะกลัวจะมาทำไรน้องไม้เค้าอยู่บ้านคนเดียวด้วย :เฮ้อ:

ออฟไลน์ som~

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 458
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #51 เมื่อ18-10-2010 21:04:24 »

อยู่บ้านไหน  อำเภอไหน เพื่อนัสจะไปหาคุณหิน  เอ๊ย   เจ้าตัวเเสบสองพี่น้อง       :laugh: :laugh:

ออฟไลน์ nidnoi

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 558
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-0
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #52 เมื่อ18-10-2010 22:16:52 »

พระเอกมีลูกแล้วหรือคะเนี่ย

เข้าข่าย พ่อม่ายเรือพ่วงทรงเครื่องรึเปล่า  :impress2:

ออฟไลน์ CHIVAS

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 473
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-1
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #53 เมื่อ18-10-2010 22:27:53 »

พ่อม่ายลูกติด จะหาแม่ใหม่ให้ลูกๆเหรอค่ะ
ชอบนัสล่ะซิ  อิอิ

ออฟไลน์ manami1155

  • ~I Still Love You~
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1749
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +99/-1
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #54 เมื่อ18-10-2010 22:34:35 »

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
คุณเจี๊ยบเอาเรื่องนี้มาลงแล้ว
 :m1:

คอมเฟริมความสนุกเลยคะ
น้องนัสน่ารักมากกกกกกก
 :กอด1:

ปล. พอจะมีลุ้นให้พี่ซาเกรวมเล่ม
เรื่องหมอทิกะน้องข้าวหอมมั้งไหมคะ

ออฟไลน์ jeaby@_@

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1160
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +454/-3
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #55 เมื่อ18-10-2010 22:44:38 »

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
คุณเจี๊ยบเอาเรื่องนี้มาลงแล้ว
 :m1:

คอมเฟริมความสนุกเลยคะ
น้องนัสน่ารักมากกกกกกก
 :กอด1:

ปล. พอจะมีลุ้นให้พี่ซาเกรวมเล่ม
เรื่องหมอทิกะน้องข้าวหอมมั้งไหมคะ


พี่เค้าจะรวมเล่มเรื่องนี้ก่อนข้าวหอมมั้งค่ะ
เเต่ตอนนี้พี่สาเกเเต่งเรื่องใหม่อยู่ จะเอามาลงที่นี่เเน่ๆค่ะ เเต่อาจจะนานนิดนึงค่ะ
รอกันหน่อยนะคะ

yayee2

  • บุคคลทั่วไป
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #56 เมื่อ18-10-2010 22:50:06 »

พึ่งอ่านได้สองตอน อ๊ะ..ชอบหินกะนัสเข้าแล้วล่ะเรา
ต่อไปต้องเป็นแฟนประจำแหงแซะ

Inlover

  • บุคคลทั่วไป
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #57 เมื่อ18-10-2010 23:30:42 »

ีรอเวลาที่หินกับนัสจะเจอกันอีกครั้งค่ะ
เอ้ พ่อม่าย(?)ลูกติดจริงๆใ่ช่ไหมเอ่ย??
อยากอ่านตอนต่อไปมากมายค่าาาา

พีเอส.ตามหาอ่านเรื่องนี้มาซักพักแล้ว
ในที่สุดก็ได้มาอ่านในนี้ ^______^

ออฟไลน์ K2KARN

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3084
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +393/-6
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #58 เมื่อ19-10-2010 02:07:09 »

+1 ค่าาาาาาาา
เรื่องนี้สนุกจริงๆ ตามอ่านอีกรอบ  o13 :mc4:

taem2love

  • บุคคลทั่วไป
Re: ====WITH ALL MY HEART!!! BY SAKE=== Part 2 (17/10/2010)
«ตอบ #59 เมื่อ19-10-2010 02:18:33 »

อืมๆๆๆๆๆๆๆๆ ลูกติดหรอเปล่า ขอให้เป็นแบบลูกพี่สาวพี่ชายที่เสียไปแล้ว ประมาณนี้ได้ไหมอ่ะ

ไม่ชอบคนที่มีพันธะถึงขั้นเป็นลูกตัวเองอ่ะ จะมาดราม่าไหมเนี่ย :monkeysad: เห้อ.......

แต่ของคุณสาเกก็ยอมล่ะ ขอบคุณคุณสาเกที่อนุญาติให้มาลงและเขียนเรื่องราวดีๆให้อ่านกัน :impress2:

ขอบคุณน้องคนโพสที่ทำให้เจ้ได้อ่านเรื่องนี้ :pig4: ตามอ่านเสมอค่ะ :กอด1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด