จบเรื่องกันเสียที เห้อออ
หลังจากผ่านเรื่องราวทั้งหมดไปเนมคงโตขึ้น และความรักระหว่างพี่โก้กับเนมก็คงจะดีขึ้นกว่าแต่ก่อน อย่างน้อยเราเชื่อว่าทั้งสองคงเลิกผิดใจกันเสียที เพราะประสบการณ์ของคีย์มันสอนน้องเนมหมดเลยนะ
ความเอาแต่ใจ การไม่รับฟัง การหนีปัญหา และความเกรงใจ
ไม่รู้นะ เรื่องระหว่างพี่โก้กับเนมเราค่อนข้างจะเข้าข้างเนมเพราะพี่โก้เองแม้จะรักน้องมากแต่ตัวเองก็มีส่วนที่ผิดและไม่เคลียร์ ไม่เปิดปาก การกระทำของพี่โก้มีส่วนให้ความรักของทั้งสองสั่นคลอน เราก็เลยเทใจให้เนมไปหน่อยแม้ว่าเนมจะเด็กและง้องแง้งงี่เง่าน่ารำคาญเป็นบางครั้ง แต่เราให้อภัย เหมือนสมัยเรารำคาญน้องเจ แต่เพราะรักเราเลยพยายามมองข้ามความเป็นเด็กของทั้งคู่ไป
สองคนนี้เหมือนกันอย่างนะ ตรงที่เข้าใจอะไรได้ง่าย หากเพียงคนอื่นจะยอมพูดกับพวกเขา ไม่ปิดบัง ไม่ปกป้อง เนมกับเจคือเด็กที่ไม่ต้องการทางอ้อมแต่ต้องการทางตรง
แต่ในส่วนของเนมกับคีย์ เราเข้าข้างคีย์มาตลอด
เพราะความเกรงใจ กลัวคีย์ไม่พอใจถ้าจะเล่าเรื่องพี่โก้(ในส่วนดีให้ฟัง) เนมเลยไม่เคยพูดถึงอีกฝ่ายให้คีย์ฟังเลย มีแต่มาหา มาซบอกตอนที่มีปัญหากัน เราเป็นคีย์ก็มองไม่ออกหรอกว่าพี่โก้รักเนมตรงไหน เพราะงั้นคีย์จะตัดใจได้ไง เราเชื่อว่าคีย์รักเนมมากแค่ไหนก็คงจะตัดใจได้ เพราะถ้ารู้ว่ามีคนที่พร้อมกว่าตัวเองจะดูแลคนที่ตัวเองรัก คีย์ก็คงจะยอมปล่อยมือหรอก ดูสิ แค่ตอนนี้เล่าให้ฟังนิดเดียวคีย์ยอมรับได้อย่างง่ายดายทั้งที่ก่อนจะเล่าตื๊อเนมไม่หยุด เห้อ
เอาใจช่วยให้คีย์ตัดใจได้เร็ววัน รักใครใหม่ได้เร็ววัน เพราะตอนนี้ห่วงคีย์ แต่เชื่อว่าป้องคงดูแลคีย์อย่างดีแหละ (เพื่อนป้องผู้แสนดี จอมขโมยซีน 555)
แต่ตินิดเดียว ตำหนิคีย์หน่อยเรื่องที่คิดว่าจะยอมให้ใครแกล้งเข้ามาลวนลามเนม ต่อให้ตัวเองจะพูดหรือป้องจะพูด หรือพี่โก้เองก็คิดว่าคีย์คงไม่ยอมให้เกิดขึ้นจริง
แต่แค่คิดก็ผิดแล้วคีย์เอ้ย เป็นมือที่สามไม่ร้ายเท่าคิดไม่ซื่อกับคนที่เรารัก อย่าคิดทำเรื่องแบบนี้อีกนะคีย์เอ๋ย
สู้ๆ ทั้งพี่โก้ทั้งเนม อีกตอนเดียวหวังว่าจะเป็นตอนที่หวานที่สุดตั้งแต่อ่านมาจนกระทั่งบทก่อนสุดท้ายนี้
สุดท้ายขอบคุณคุณจีมากสำหรับนิยายดีๆ ค่ะ ดีใจที่ติดตามแบบลงแดงมาตั้งนานกว่าจะมาต่อจนถึงตอนนี้
สู้ๆ และมีเรื่องใหม่มานำเสนอกันอีกนะคะ