สวัสดีค่่า คราวนี้ Mercy มาเร็วนะคะเนี่ย
จากตอนที่แล้ว คุณพ่อน้องพายก็เลยได้รับการเยินยอมาอย่างมากล้นเลยนะคะเนี่ย
หลายคนอาจจะคิดว่า ทำไมคนเป็นพ่อถึงไม่มีเยื่อใยอะไรกับลูกเลย...
อย่าลืมนะคะ ว่าเขาไม่ได้เลี้ยงมา แถมพายยังเกิดจากผู้หญิงที่เขาไม่ได้รัก ผู้หญิงที่เขาถูกคลุมถุงชนให้แต่งกันเพราะความเหมาะสม
Mercy คิดว่า ความรักต้องเกิดจากความผูกพันเป็นตัวประกอบด้วยค่ะ นี่เขาไม่มีความผูกพันกันเลย มีแค่สายเลือดเท่านั้น
บางทีมันก็ไม่เพียงพอที่จะทำให้เกิดเป็นความรัก และเห็นใจได้หรอกค่ะ
ไม่ได้อยากให้พายเชิดใส่พ่อหรอกนะคะ แต่บางทีชีวิตเราก็ต้องเลือกที่จะเดินค่ะ
ทุกคนเลือกทางเดินชีวิตของตัวเอง พ่อก็เลือกทางเดินของเขา พายเองก็ต้องเลือกทางเดินของพายเช่นกันค่ะ
จากกันแบบนี้ ยังถือว่าดีกว่า ชีวิตจริงของอีกหลายๆ คนนะคะ
เอาล่ะค่ะ เครียดมาเยอะและ มาตอนนี้แบบสบายๆ กันบ้างนะคะ อย่างที่บอกไว้ครั้งที่แล้วค่ะ ตอนนี้เขาจะ NC กันนิดหน่อยนะคะ NC กันเบาๆ ค่ะ
ขอบคุณทุกๆ คนและทุกๆ เม้นท์มากๆ เลยนะคะ ที่ยังคงเข้ามาเป็นกำลังใจกันอย่างต่อเนื่อง ขอบคุณจากใจเลยค่ะ
ปล.คำผิดเดี๋ยวกลับมาแก้ค่ะ พรุ่งนี้มีประชุมขอไปงีบก่อนเน้อ... (รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้คำผิดเยอะจนหงุดหงิดตัวเอง) 
ปปล. ไม่ค่อยได้เขียน nc มาเขียนตอนนี้แล้วเขินโพดๆ >< อาจจะติดๆ ขัดๆ ไปบ้างนะคะ ขออภัยค่า 
+++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 21“พรุ่งนี้ไปเที่ยวบ้านกูกันไหม” ผมถามมันระหว่างที่มันกำลังจัดการอาหารตรงหน้าที่แม่มันทำมาให้ ตอนนี้แม่มันไปพักที่บ้านอากง อาม่ามันครับ มันอยากไปนอนกับแม่มันนะ แต่ว่ามันบอกว่าไม่อยากกลับไปเหยียบบ้านนั้นอีก…
หลังจากวันที่เคลียร์กับพ่อมัน รุ่งขึ้นอีกวันพี่คิวก็จัดงานแถลงข่าวตามอย่างที่พ่อมันต้องการ ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี แต่พ่อมันนี่สมควรจะได้รับออสก้าสุดๆ ตีหน้าเศร้า ออกสื่อ บอกว่าตอนนั้นสงสารรุ่นน้องที่ท้องไม่มีพ่อ ประกอบกับสงสารเด็กที่จะเกิดมาแบบไม่มีพ่อเหมือนกัน ก็เลยยอมรับภาระนี้เอง ตอนที่พ่อมันพูดประโยคนี้ออกมานะ ผมอยากจะยืนขึ้นปรบมือให้สักสิบที กับความเนียน ทั้งสีหน้าและแววตา ถ้าหากใครไม่ได้รู้เบื้องลึก เบื้องหลัง ก็คงจะคิดว่าผู้ชายคนนี้โคตรจะประเสริฐหาที่เปรียบมิได้ แต่ผมแอบเห็นไอ้พายมันนั่งเบะปากด้วยครับ หึหึ
“ไป!!!!!!! คิดถึงน้องเพลินมากกกกกกก ชวนแม่ไปด้วยนะๆ”
“อืม… ถึงมึงไม่บอกกูก็กะจะชวนอยู่แล้วล่ะ โทรไปบอกแม่มาแล้ว แม่ก็บอกให้ชวนแม่มึงไปด้วย ยัยน้องเพลินพอได้ยินคุณย่าคุยโทรศัพท์ แล้วได้ยินว่าพี่พายจะมา ก็ตะโกนลั่นเลยล่ะ คราวนี้มึงโดนยัยลูกหมูฟัดยับแน่ๆ” จริงครับ ผมได้ยินเสียงยัยหลานสาวตะโกนเรียกพี่พายยยยยยยย ดังลั่นโทรศัพท์ จนแม่ผมต้องหันไปปราม บอกว่าถ้าทำเสียงดังขณะที่คุณย่าคุยโทรศัพท์อีก จะไม่ยอมให้พี่พายมาแล้ว ยัยหลานสาวถึงได้เงียบกริบได้ครับ
“โหยยยย มาเลยๆ อยากให้ฟัดจะแย่อยู่แล้ว อยากฟัดคืนด้วย… อืม เอาอะไรไปฝากน้องเพลินดีน้า น้องเพลินชอบคุกกี้ไหมมึง”
“ยัยลูกหมูมันชอบขนมทุกอย่างนั่นแหละ แต่มึงไม่ต้องซื้อไปหรอก ตอนนี้แม่กำลังจำกัดอาหารน้องเพลินอยู่ แม่บอกว่า เทอมนี้ต้องซื้อกระโปรงใหม่ เพราะตัวเก่าคับปึ่งเลย” ตอนนี้กลมกำลังได้ที่เลยครับหลานสาวผม ดีนะที่ยัยตัวเล็กเป็นเด็กสูง ก็เลยดูไม่อ้วนเท่าไหร่ พออวบๆ กำลังกอด แต่ด้วยความที่แม่ผมเป็นหมอไงครับ เรื่องสุขภาพ พลานามัยก็เลยต้องเข้มงวดอยู่บ้าง ยัยน้องเพลินเนี่ยต้องกินอาหารครบทุกหมู่นะครับ ผักก็ต้องทานเยอะๆ กินขนมได้ แต่ต้องจำกัดจำนวน แล้วถ้าอยากกินอะไรหวานๆ แม่ก็จะเลือกให้ทานผลไม้แทนขนมครับ
“เฮ้ย เดี๋ยวกูทำเอง รับรองไม่หวาน ไขมันต่ำ กินได้ๆ ไม่อ้วน” หาาาา!!! หูฝาดไหมเนี่ยผม ไอ้พายมันบอกว่ามันจะทำอะไรนะ คุกกี้เหรอ น้ำหน้าอย่างมันเนี่ยนะจะทำขนม กูไม่อยากจะเชื่อ
“หืออออ อย่างมึงเนี่ยนะจะทำขนม ฮ่าๆๆๆๆ กูขอขำหน่อย”
“ไอ้เหี้ย กูทำเสร็จแล้วห้ามแดกนะ” อ๊ะ!! งอนๆ เดี๋ยวนี้มีงอน
“โอ๊ๆๆ เมียกูงอนเก่งนะเดี๋ยวนี้… ก็ใครจะไปนึกภาพออก ว่าอย่างมึงเนี่ย นอกจากแรดแล้วจะยังทำอาหารได้…โอ๊ยยยยย เจ็บนะไอ้ห่าาาา โอ๊ยยยยย กูขอโทษคร๊าบบบ ไม่ด่าแล้ววว โอ๊ยยย” ไอ้ห่าพายครับ มันบิดท้องผมแรงมากกกก โทษฐานที่ปากหมาใส่มันไปหน่อยเดียวเอง
“เดี๋ยวมึงจะโดนหนักกว่านี้แน่ ถ้ายังไม่เลิกปากหมา ไปเลย ขับรถไปซื้อของให้กูเลย เดี๋ยวกูจดให้ แล้วช่วยใช้สมองควายๆ ของมึงเนี่ยพิจารณาของให้มันตรงกับสิ่งที่กูเขียนด้วยนะ ไม่ใช่ซื้อผิดมา กูจะให้มึงกลับไปซื้อใหม่” เป็นไงครับ ดุดีไหมเมียผม แบบนี้ทิ้งไว้ให้เฝ้าบ้านก็ไม่ต้องเป็นห่วงครับ
แล้วผมมีทางเลือกอื่นไหม นอกจากต้องออกไปซื้อวัตถุดิบให้มัน แต่ของก็ไม่ได้เยอะอะไรมาก ไอ้พายมันบอกว่า ดีที่ห้องผมมีเตาอบด้วย ส่วนใหญ่ผมไม่ค่อยได้ใช้หรอกฮะเตาอบเนี่ย นอกจากถ้าแม่ผมมาก็จะใช้บ้าง ตอนนี้ก็เลยกลายเป็นไอ้พายมันครอบครองไปแล้วครับ
‘When I see your face There's not a thing that I would change
Cause you're amazing
Just the way you are’ ใครแม่งโทรมาตอนกำลังยุ่งๆ วะเนี่ย ผมกำลังลำเลียงของลงท้ายรถอยู่พอดีครับ ช่างแม่ง ปล่อยให้มันรอไปก่อน อย่างมากถ้าเป็นไอ้พาย มันก็แค่ด่าเอา เรื่องแบบนี้ชินซะแล้วฮะ เมียด่าเขาว่าเมียรัก ผมยอม
‘And when you smile,
The whole world stops and stares for awhile
Cause girl you're amazing
Just the way you are’หมดคอรัสไปสองรอบแล้วครับ ไอ้คนโทรมาก็ยังไม่ยอมวางสาย ประกอบกับผมเก็บของเสร็จแล้ว เลยรีบควักโทรศัพท์ออกมาดู
“ไอ้เชี้ยยยยยย กว่าจะรับสายได้นะมึง โดนตุ๊ดเอาตูดอยู่รึไง” กวนตีนแบบนี้ ไม่ต้องเดาให้ยาก ไอ้เพื่อนเวรของผมเองครับ ไอ้เหี้ยแจ็ค
“กูขอให้มึงได้เมียเป็นกระเทยควายไม่ได้แปลงเพศ ไอ้สัด โทรมามีอะไร”
“มึง พรุ่งนี้ไปไหนรึเปล่า ไปเที่ยวกันเหอะ กูเหงาาาาาาา เปล่าเปลี่ยวใจ นะ นะ น้าาา ไหนๆ ก็ได้ว่างตั้งอาทิตย์นึง” อ้อนตีนโคตรไอ้เชี้ยนี่
“ไม่ว่าง กูจะกลับบ้านไปหาแม่ แค่นี้นะกูรีบ” ตัดบทก่อนที่มันจะทำในสิ่งที่ผมไม่อยากให้เกิดขึ้น
“กูไปด้วยยยยยยยยยยยยย” ไอ้เชี้ยเอ๊ย กูว่ากูรีบพูดจะรีบวางแล้วนะ ยังไม่ทันที่จะเอาโทรศัพท์ออกจากหู ไอ้ห่าแจ็คก็ตะโกนลั่นสะเทือนไปถึงไส้ติงเลย แม่งเอ๊ยยย กะแล้วว่าแม่งต้องขอตามติดไปเป็นเห็บหมา มันยังไม่รู้เรื่องไอ้พายกับผมหรอกนะฮะ แต่ผมว่ามันก็อาจจะพอระแคะระคายบ้าง ตามประสาคนขี้เสือกอย่างมัน
“ไม่ได้ กูมีแขกไปด้วย มึงเสือกไม่ได้งานนี้”
“จะแขก ไทย จีน ฝรั่ง อาบัง อาหมวย คนสวย หรือคนแก่ กูก็บ่ยั่น ยังไงกูก็จะไป ไม่งั้นกูจะโทรไปออดอ้อนแม่มึงเองนะ มึงก็รู้ว่ากูน่ะ ลูกรักแม่นวล โหะๆๆ” กูเริ่มเครียดจริงๆ และ ไอ้เชี้ยนี่แม่งงงงงงเอ๊ยยยย
“เออๆ ไอ้เหี้ย อยากไปก็ไปเลย แล้วก็ไม่ต้องเสือกปากมาก ถามห่าเหี้ยอะไรมากนะพรุ่งนี้ เดี๋ยวกูจะเล่าทุกอย่างให้มึงฟังเอง ไม่ต้องเสือกปากดี เข้าใจไหม”
“เรื่องเหี้ยอะไรวะ มึงเอาเมียเก็บไปกราบแม่หรือไง” เกือบถูกและไอ้เหี้ย แต่ไม่ใช่เมียเก็บเว้ย เมียกูเนี่ยแหละ
“กู… ไปกับไอ้พาย แล้วก็แม่มัน ตอนนี้กูกับมัน คบกันอยู่… พอๆ ไอ้เหี้ยกูรู้ว่าต่อมเสือกมึงกำลังกระดิก เดี๋ยวเอาไว้กูไปเล่าให้ฟังเอง ไม่ต้องเสือกปากดีล่ะพรุ่งนี้ ในเมื่อถ้ามึงอยากไปด้วย ก็ทำตัวให้เป็นประโยชน์ โดยการเอา อัลพาร์ดบ้านมึงมาเป็นพาหนะด้วยเข้าใจไหม งั้นพรุ่งนี้เจ็ดโมงเจอกันที่คอนโดกู อย่าลืมรถ โอเคนะ ถ้าเสือกโผล่มาแต่ตัว กูจะจับมึงขังห้องน้ำ แล้วล่ามโซ่ไม่ให้ออกมาจนกว่ากูจะกลับ แค่นี้นะ”
ผมสั่งเสียมันจบก็รีบวางเลยครับ ไม่สนใจเสียงโวยวายของมันที่เล็ดลอดออกมาตามสาย ผมกับไอ้แจ็คน่ะ เราไม่เคยมีความลับต่อกันอยู่แล้วครับ มันเป็นเพื่อนกับผมมาตั้งแต่สมัยประถม ผมยังไม่เคยเล่าเรื่องของมันให้ฟังสินะครับ… บ้านไอ้เหี้ยแจ็คน่ะรวยมากนะครับ มีโชว์รูมรถนำเข้าขนาดใหญ่ในกรุงเทพฯ ตั้งห้าที่ และเต้นท์รถมือสองที่ต่างจังหวัดกว่าสิบจังหวัด แต่ไอ้ห่าแจ็คชอบทำตัวซกมก เถื่อนไพร่ครับ มันจะเรื้อนๆ รั่วๆ บางทีก็ดูสติสตังค์ไม่ค่อยจะดี ปากหมา หน้าด้าน แถมความกวนตีน และขี้แกล้งนี่เป็นหนึ่งเลยครับ
ตอนสมัยเรียนด้วยกัน เวลาคุณครูประจำชั้นคนใหม่ถามว่าคุณพ่อคุณแม่ทำงานอะไร มันชอบบอกครูว่าแม่ไม่ได้ทำอะไรเป็นแม่บ้าน แล้วก็ช่วยพ่อนับกระดาษที่พ่อไปหามาได้จากของมือสองบ้าง มือหนึ่งบ้าง ครูก็คิดว่าบ้านมันเก็บของเก่าขาย ครูก็งงๆ นะครับ ว่าบ้านเก็บของเก่าขายทำไมได้มาเรียนโรงเรียนคุณหนู หรูหราขนาดนี้ มันบอกว่าเผอิญมันได้โควต้าเด็กดีครับ ไอ้ห่ามีซะที่ไหนโควต้านี้ แต่ครูก็แอบมึนๆ เหมือนจะเชื่อมัน พอครูออกไป พวกผมรุมด่ามันซะ ที่ดันไปโกหกครู มันเสือกบอกว่า มันไม่ได้โกหก ก็ไอ้กระดาษที่แม่มันนั่งนับน่ะ ก็หมายถึงเงิน ส่วนของเก่าที่พอหามาขายก็รถมือสองไง มือหนึ่งก็มี ส่วนโควต้าเด็กดีก็ไอ้รับความอนุเคราะห์จากแม่มันนี่แหละ ที่มันทำตัวดี ไม่ดื้อสามวัน เค้าเลยยอมไม่ส่งมันไปเรียนเมืองนอกคนเดียว แต่มาเรียนที่นี่แทน…เป็นไงฮะ ความกวนส้นตีนของมัน
……………………..
……………………..
ผมขับรถสบายๆ ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็กลับเข้ามาถึงห้อง กะว่าวันนี้จะได้นั่งดูไอ้พายมันทำคุกกี้แบบสบายๆ ก็ดันเจอบุคคลที่ไม่คาดคิดเข้าครับ บุคคลที่ผมเองก็เกือบลืมไปแล้วว่ายังคงมีมันอยู่ ไอ้บุคคลที่ยังคงทิ้งปริศนาความข้องใจในความสัมพันธ์ของมันกับไอ้พายไว้กับผม ‘ไอ้ฟี่’ ที่ไอ้พายบอกว่าเป็นเพื่อนซี้ของมันครับ
“มาเร็วกว่าที่คิดแหะมึง แสดงว่าเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยแดกหญ้าและ ไหนๆ มาดูซิซื้อถูกรึเปล่า” ไอ้พายที่มันนั่งหัวเราะต่อกระซิกกับไอ้ห่าฟี่ พอหันมาเห็นผม ก็ลุกขึ้นมารับของจากในมือผมไปเปิดๆ คุ้ยๆ ดูทันที ทำเหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น
“มึงไม่คิดจะแนะนำชู้ให้ผัวรู้จักเลยใช่ไหม” ผมพูดเบาๆ ให้ได้ยินกันสองคน เลยโดนไอ้ห่าแรดมันบ้องหูเข้าให้สองทีซ้อน เจ็บสัด!!!
“ปากดีตลอด ชู้เหี้ยอะไร กูบอกแล้วว่าฟี่น่ะเพื่อนซี้กู ตอนนั้นกูจะแนะนำดีๆ ก็เสือกทำตุ๊ดงอนหนีไปซะ ไปๆ ไม่ต้องทำหน้าหงิกใส่กูเลยไอ้สัด ไม่ได้น่ารักขึ้นเลย” มันดันหลังผมให้เดินเข้าไปหาไอ้ห่าฟี่ที่นั่งยิ้มหล่ออยู่บนโซฟารับแขก
“ฟี่ แฟนพายเขาอยากรู้จักฟี่ นี่อัลฟี่เพื่อนซี้กู เรียนคณะเดียวกัน ฟี่ไอ้เหี้ยนี่ริวแฟนพายเอง” ไอ้ฟี่ส่งยิ้มกว้างแบบสไตล์ผู้ชายหล่ออบอุ่นมาให้ โถ่ ไอ้เชี้ย อย่ามาทำเป็นมารยายิ้มเป็นมิตรกับกูนะเว้ย เรื่องรอยสักมึงกูยังไม่เคลียร์ แล้วเหมือนมันจะอ่านความคิดผมออกครับ เพราะผมก้มลงไปมองเท้ามันที่มีรอยสักรูปพายอยู่
“ยินดีที่ได้รู้จักครับริว ว่าแต่สงสัยรอยสักนี่ใช่ไหม ผมเห็นมองผมเหมือนอยากกระทืบสักสิบที ฮ่าๆๆ ผมไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อหรอกครับ ไม่ต้องห่วงมันเป็นเรื่องบังเอิญ แฟนผมก็ชื่อพายเหมือนกันครับ แต่เป็นผู้หญิงนะ คบกันมาสามปีแล้วครับ ถ้าไม่เชื่อเดี๋ยววันหลังจะพามาให้รู้จักก็ได้ฮะ… หายกังวลได้รึยังครับ เลิกทำหน้าเหมือนจะกระทืบผมด้วยครับ” อ้าวววว ไอ้เชี้ยยยย กูปล่อยไก่เลย ก็ใครแม่งจะไปรู้ล่ะวะ ว่าเมียชะนีมึงจะชื่อเหมือนเมียกู เป็นใครก็ต้องคิดสงสัยแบบกูนี่แหละ คราวนี้ก็เลยต้องส่งยิ้มแหยๆ ไปให้มัน ขอลุแก่โทษที่เคยเกือบจะชกมันไปแล้ว
“พายบอกฟี่แล้วไง ว่าไอ้เหี้ยนี่มันบ้า อย่าไปถือสามันเลยนะ” อ้าวไอ้ห่านี่ด่ากูตลอด ทั้งต่อหน้าและลับหลังนะ
“ไม่หรอกๆ เป็นฟี่ ฟี่ก็คงจะคิดมากเหมือนกันแหละ หึงมากก็แสดงว่ารักมากใช่ไหมล่ะ” โอ้ววว เพื่อนฟี่!!!! กูนับญาติทันทีเลย มึงพูดถูกใจกูมากกกก ชงมาได้ดีจริงๆ
“ถูกกกกกกก เอ๊ยฟี่ เราขอโทษด้วยนะ เอาเป็นว่าต่อไปก็ถือซะว่าเราเป็นเพื่อนฟี่อีกคนหนึ่งแล้วกัน เออ… กูว่า เราคุยกูมึงกันก็ได้นะฟี่ จะได้ดูสนิทกัน” ไอ้ฟี่พยักหน้ารับแบบยิ้มๆ ไอ้นี่มาดแม่งดีฉิบหาย มันดูนิ่งๆ เท่ๆ เวลายิ้มก็แบบโคตรจะคุณชายกระชากใจสาว แต่ดูๆ แล้วก็แบบน่าจะเป็นคนที่เข้าใจยากๆ หน่อย แต่พวกติสท์ๆ เขาก็เป็นแบบนี้กันแหละครับ เลือดจะไปลมจะมาแบบไม่รู้ตัว
“เออมึง พรุ่งนี้อะขอฟี่ไปด้วยได้เปล่า ไอ้ฟี่มันกำลังหาเรฟเฟอร์เร้นท์รีสอร์ทมาออกแบบงานส่งอาจารย์น่ะ”
“อ๋อ เออ เอาดิไปกันหลายๆ คนสนุกดี เดี๋ยวกูโทรบอกแม่ให้เตรียมห้องเพิ่ม รีสอร์ทกูก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรหรอกนะฟี่ ก็จ้างเขาออกแบบตามที่แม่กับพ่อกูเขาชอบน่ะ แต่ลองไปดูก็ได้… แล้วมึงไม่ต้องทำหรือไงแรด” เดี๋ยวนี้ก็เรียกมันแรด บ่อยๆ จนมันชินเลิกด่ากลับแล้วล่ะครับ
“ก็งานกลุ่มน่ะ กูอยู่กลุ่มฟี่ ก็รอฟี่ไปดูโลเคชั่นพร้อมกันนี่ไง”
“แหมมม ตีเนียนสบายเลยนะมึง กูก็นึกว่าหวังดีกับเพื่อน ช่วยหาโลเคชั่นให้ ที่แท้แม่งมีผลประโยชน์นี่เอง…โอ๊ยยยยย เชี้ยยยย เจ็บนะเว้ย มึงหยิกกูจนเขียวรอบตัวแล้วเนี่ย กูว่าถ้าเขียวครบรอบนี่กูคงตาย เหมือนงูสวัดแน่ๆ”
“ก็ปากมึงดีนี่… ไปๆ ยกของไปเก็บดิ ยืนไร้ประโยชน์อยู่ได้…” ไร้ประโยชน์เหี้ยอะไรครับ แล้วที่กูถ่อสังขาลไปซื้อของให้นี่ ไม่ได้เรียกว่าทำประโยชน์เหรอไง ไอ้ห่าาาาาา
“งั้นเดี๋ยวฟี่กลับก่อนแล้วกันพาย เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกัน เจ็ดโมงใช่ไหม”
“อ้าวไม่อยู่กินข้าวเหรอฟี่” จริงๆ ผมก็กะชวนมันกินข้าวด้วยนะ ไถ่โทษครับ
“ไม่อะ นัดน้องพายไว้ว่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มะรืนนี้ก็จะไม่อยู่สองวัน เดี๋ยวคิดถึง” อ่อไปหาแฟนนั่นเอง
“เออๆ งั้นก็ขับรถดีๆ นะ แล้วเจอกัน”
“เจอกันเว้ยมึง” ผมก็ลาไอ้ฟี่แบบแมนๆ ด้วยการเดินไปตบบ่ามันเบาๆ ฟี่ก็ส่งยิ้มเท่กลับมาให้เหมือนเดิม สัดเอ๊ย กูขอถ่ายรูปยิ้มมึงเอาไปหัดยิ้มหน้ากระจกบ้างได้ไหมเนี่ย
………………..
………………..
หลังจากไอ้ฟี่กลับไปแล้ว ผมกับไอ้พายก็ช่วยกันทำคุกกี้ครับ ไอ้พายมันคล่องกว่าที่ผมคิดไว้เลยนะเนี่ย มันบอกว่าสมัยมันอยู่ที่ออสเตรเลีย มันทำงานที่ร้านเบเกอรี่ที่นั่น ทำทั้งร้านเบเกอรี่ ร้านอาหาร ร้านกาแฟ มันเลยทำได้ทั้งขนมอบ อาหาร และแถมยังเป็นบาริสต้าด้วย ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อแหละครับ สรุป กูได้เมียเป็นแม่บ้านแม่เรือนเกินคาดนะเนี่ย สบายไปทั้งชาติและกู
“อร่อยว่ะมึง วันหลังทำอีกนะ” หลังจากรอคุกกี้อบอยู่ เราก็จัดการมื้อเย็นรอคุกกี้อบเสร็จ พอกินมื้อเย็นกันเสร็จ คุกกี้ก็ได้ที่พอดี ไอ้พายมันทิ้งไว้ให้เย็นก่อน แล้วค่อยจัดใส่ขวดโหลที่มันสั่งให้ผมซื้อมาห้าใบ มันทำซอฟต์คุกกี้ช็อคชิพ ที่ใช้ดาร์คช็อคโกแลต และส่วนผสมที่เป็น Low Fat ทั้งหมด ไม่หวานมาก ไม่เลี่ยนด้วย…
“อืม นี่กูก็เก็บเอาไว้บ้านเราด้วยขวดนึง เอาไว้ให้มึงกินกับกาแฟตอนเช้าไง เดี๋ยวอีกสองขวดเอาไปให้น้องเพลินกับแม่นวลและก็คุณพ่อมึง ส่วนอีกสองขวดก็เอาไปให้พวกพี่ๆ ป้าๆ แม่บ้านคนงานแล้วกัน” ผมชอบคำว่า ‘บ้านเรา’ ที่หลุดออกมาจากปากมันมากๆ ครับ ให้ความรู้สึกถึงคำว่าครอบครัวจริงๆ เลย
ฟอดดดดดด
“แฟนใครเนี่ย เก่งจัง ทำขนมก็อร่อย ร้องเพลงก็เพราะ” หอมแก้มให้รางวัลมันฟอดใหญ่ เอาใจมันซะหน่อยครับ
“แฟนเหี้ยไง… จำไม่ได้เหรอ ฮ่าๆๆ” จ้าาาา เมียเหี้ยยยย
………………….
…………………..
“เออ พายกูลืมบอกมึงว่ะ ว่าพรุ่งนี้ ไอ้แจ็คมันจะไปด้วยนะเว้ย เดี๋ยวเอารถใหญ่บ้านมันไป มึงโอเคใช่ปะ… กูบอกเรื่องของเรากับมันไปแล้ว แต่ยังไม่ได้อธิบายอะไรมาก ไอ้เหี้ยแจ็คมันก็เป็นเพื่อนซี้กูเหมือนกัน มันไว้ใจได้ มันนิสัยดีนะ” ผมอาบน้ำเสร็จเดินออกมาก็เห็นไอ้พายมันนั่งจัดของใส่กระเป๋าอยู่ มานึกขึ้นได้ว่าลืมบอกไอ้พายว่าพรุ่งนี้จะมีตัวเหี้ยอีกหนึ่งตัวเดินทางไปด้วย
“อืม บ้านมึงนี่ มึงจะพาใครไปด้วยกูจะไปว่าอะไรได้ล่ะ ส่วนเรื่องของมึงกับกูน่ะ กูก็ไม่ได้กะปิดใครอยู่แล้ว กูมันไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว อยู่ที่มึงแล้วล่ะ กูเองก็ไม่อยากเป็นภาระ หรือเป็นตัวถ่วงทำให้มึงเสียไปด้วยหรอกนะ ถ้าหากเพื่อนมึงไว้ใจได้ก็ดี ยังไงซะ อนาคตทางด้านดนตรีของมึงก็ยังไปอีกไกล แถมกำลังดังด้วย อย่าเพิ่งให้มีข่าวคาวอะไรออกมาเลย”
เห็นมุมน่ารักของมันไหมครับ มันน่ะเป็นคนที่แข็งนอกอ่อนในจริงๆ นะครับ มันชอบแคร์คนรอบข้าง ยิ่งอยู่ด้วยกัน มันก็ยิ่งเผยความน่ารักของมันออกมาให้ผมได้สัมผัส ยิ่งนับวันๆ ผมก็ยิ่งรักมันมากขึ้นเรื่อยๆ เลยครับ
“อืมมมมม กูรักมึงจัง” ผมเข้าไปทรุดตัวนั่งซ้อนหลังกอดมันบนเตียงที่มันกำลังจัดเสื้อผ้าอยู่ ก้มสูดกลิ่นหอมอ่อนๆ จากซอกคอขาวๆ ของมันเบาๆ
“อือ…กูรู้แล้ว ปล่อยเลยมึงกูจะจัดของ ยังไม่ได้อาบน้ำเลย อ่อ ถ้าจะใช้ห้องน้ำ โปรดไปใช้ด้านนอกนะ เดี๋ยวกูจะอาบน้ำ แล้วก็เช็ดคราบให้หมดด้วยล่ะมึง” ไอ้่ห่าาาา กะให้กูชักว่าวไปจนวันตายเลยหรือไง มันพูดจบก็หันมาย้ิมและ สบัดตูดหยิบกระเป๋าที่จัดของเสร็จไปวางไว้ ก่อนที่จะหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปอาบน้ำ ทิ้งกูค้างตลอด ยังดีนะที่วันนี้มันเป็นแม่ศรีเรือน ทำขนม ทำกับข้าวให้กิน แถมยังจัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋าให้ด้วย ถือว่าเจ๊ากันไปแล้วกัน เฮ้ออออ
ผมไม่ได้ออกไปจัดการตัวเองอย่างที่ไอ้พายมันแนะหรอกฮะ ใครมันจะไปชักเองกันทุกวี่วัน เหนื่อยตายห่า บางทีมันก็อยากได้ของจริงอะไรจริงบ้าง แต่ก็ช่างมันเถอะครับ ผมบอกมันเองนี่ว่าผมรอมันได้ ก็รอต่อไปละกันกู ผมก็เลยใส่เสื้อผ้า แล้วก็ไปนอนรอมันบนเตียงครับ ซักพักก็ได้ยินเสียงมันออกมาจากห้องน้ำ ทำอะไรกอกๆ แกกๆ อยู่ตรงโต๊ะเครื่องแป้งที่กลายเป็นของมันไปแล้ว ไม่นานมันก็เดินไปปิดไฟ และก็ค่อยๆ สอดตัวเข้ามาอยู่ในผ้าห่มผืนเดียวกับผม และซุกตัวเองเข้าหาผมโดยอัตโนมัติ
“นี่ หลับยัง” นอนกอดกันไปซักห้านาที ไอ้พายก็ทำลายความเงียบขึ้นมา
“หึ มีไรเหรอ”
“มึง… อยากมากไหม” ยังอุตส่าห์มาถามนะมึง
“กูโอเค มึงไม่ต้องเป็นห่วงหรอก” ผมโอเคแล้วจริงๆ นะ
“งอนกูเหรอ… อย่างอนเลยนะ คืนนี้ยังไม่ได้หอมแก้มกันเลยนะ” เดี๋ยวนี้ก่อนนอน เราต้องผลัดกันหอมแก้มคนละทีสองทีครับ
“ไม่ได้งอนคร๊าบบบบ มาๆ หอมแก้มกัน” แล้วมันก็ยืนจมูกมาหอมผมสองฟอดใหญ่ ผมก็จัดการกลับไปเหมือนกัน
“นอนได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นไม่ไหวนะมึง” หอมแก้มกันเสร็จก็ชวนมันนอนครับ ไอ้ห่านี่ยิ่งปลุกยากๆ อยู่ด้วย
“มึง……” มันเรียกผมเบาๆ จากหน้าอกผมที่มันซุกหน้าอยู่
“หืมมม์” ผมตอบกลับมันเบาๆ เช่นกัน จากเรือนผมนุ่มของมันที่ผมสูดกลิ่นหอมๆ ทุกคืน
“ทำกันไหม…” หาาาาาาาา ‘ทำ กัน ไหม’ คำสามคำนี้ กูจะต้องแปลความหมายว่าอะไร ทำอะไร กันไหม คืออะไร ชวนกูทำอะไร ตอนนี้นี่กูคิดได้เรื่องเดียวเท่านั้นนะมึง ถ้าหากมึงไม่ได้คิดเหมือนกู มึงควรแถลงไขด่วนๆ ก่อนที่กูจะคิดไปไกล
“หืออออ ทำอะไร เอาให้เคลียร์ดิ๊” ตอนนี้ผมผงกหัวขึ้นมามองมันแล้วครับ มันก็แหงนหน้าจากอกผมขึ้นมามองหน้าผมเหมือนกัน
“…………………”
ผมไม่ได้รับคำตอบเป็นคำพูด แต่ผมได้รับรอยจูบอุ่นๆ จากปากนุ่มๆ ของมันแทน จากจูบช้าๆ เรื่อยๆ ก็เปลี่ยนเป็นหนักหน่วงและลึกล้ำมากขึ้น… ไม่ใช่ว่าไม่เคยจูบกันแบบนี้ นะครับ แต่ผมว่าครั้งนี้ ไอ้พายมันดูรุกเล้ามากกว่าปกติ
“อะ อืมม…ดะ เดี๋ยวก่อนพาย…อืมม สรุปคืออะไร… ทำแบบนี้ รู้ใช่ไหมว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น… กูก็แค่ผู้ชายอ่อนๆ คนนึงนะ กูหยุดตัวเองไม่ได้หรอก” ยอมรับกันแมนๆ ไปเลยว่าอ่อนจริง หึหึ
“อือออ… ก็ไม่ต้องหยุดสิ… แต่ คืนนี้ แบบซอฟต์ๆ ก่อนได้ไหม ภายนอกก่อนนะ เดี๋ยวไปบ้านมึงแล้ว กูจัดเต็มให้” โอ๊ยยยยย แค่นี้ก็ดีมากกกก แล้วครับ ตอนนี้จะอะไรยังไง ก็มาเหอะครับ ผมหน้ามืดไม่ไหวแล้วฮะ
ไอ้พายมันจูบกับผมอยู่อีกซักพัก ก่อนจะยันตัวเองขึ้นมานั่ง และถอดเสื้อออก ผมเองก็ถอดของตัวเองออกเหมือนกัน มันเอื้อมมือไปกดเปิดโคมไฟบนหัวเตียง แล้วส่งยิ้มมาให้ผม ก่อนจะก้มลงมาแลกลิ้นกันอีกครั้ง จูบไอ้พายยังคงสร้างความหฤหรรษ์ได้เสมอครับ บางครั้งก็อ่อนหวานน่าทะนุถนอม บางครั้งก็ลึกลับน่าค้นหา บางครั้งก็ร้อนแรงรุกเล้าจนยากจะถอนตัว เหมือนครั้งนี้ครับ
“อะ อืมมม” เสียงจ๊วบจ๊าบ สลับเสียงครางอื้ออึงในลำคอของผมและมันดังท่ามกลางความเงียบ ไม่นานนัก มันก็ผละจากปากผมจูบไล่ลงมาที่ลำคอและตุ่มไตที่แข็งรอการสัมผัสจากลิ้นร้อนๆ ของมัน ไอ้พายใช้ปลายลิ้นละเลงรัวเร็วๆ ที่ยอดอกผม
“อืออ อ๊ะ…อ่าาา พะ พาายยย ซีดดด พะ พายยย” ผมครางเรียกชื่อมันไม่หยุดปาก พอมันลิ้มชิมด้านบนจนเป็นที่พอใจแล้ว มันก็เริ่มเลื้อยลงด้านล่าง ค่อยๆ ใช้มือลูบก้อนเนื้อนูนของผม ที่แข็งขึงขึ้นตามอารมณ์ร้อนที่ถูกมันปลุก มันค่อยๆ ลูบมือผ่านเนื้อผ้าฝ้ายของกางเกงนอนที่ผมสวมอยู่ ซึ่งด้านในปราศจากสิ่งใดห่อหุ้ม
ไอ้พายมันค่อยๆ เปลี่ยนจากมือ ก้มหน้าลงไปจูบประทับลงบนก้อนเนื้อแน่นของผม สลับกับเลียผ่านเนื้อผ้า ก่อนที่จะค่อยๆ รั้งกางเกงของผมลงมา ให้ลิ้นอุ่นของมันได้สัมผัสกับเนื้อจริงที่ค่อยๆ ผงาดขึ้นต้อนรับโพลงปากนุ่มของไอ้พาย… มันใช้สองมือค่อยๆ กอบกุมของผมเอาไว้ ลูบเล่นกับสองลูกด้านล่าง ก่อนจะครอบครองลำแท่งแข็งของผมเอาไว้เต็มปากเต็มคำ
มันรูดปากขึ้นลงอย่างชำนาญ เหลือบตาหวานๆ ขึ้นมามองผมอย่างสิเน่หา ยิ่งผมจ้องกลับ มันก็ยิ่งมองยั่ว จนผมจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว ไอ้พายมันรูดปากเข้าออกสลับกับเลียลิ้มส่วนปลาย และแผ่ลิ้นเลียจากโคนตลอดปลายอย่างเน้นๆ… มันดูดกลืนของผมอยู่อีกไม่นาน น้ำรักจากตัวผมก็พุ่งเข้าปากมันอย่างห้ามไม่อยู่
“อ๊ะ อ้าาาาาา พายยยยย โอ๊ะ อืมมม พายยยย อ้าาาาาา”
มันผงกหัวขึ้นรูดรีดน้ำให้ผมจนหมดอีกสักแป๊บ มันก็ยกมือขึ้นปาดริมฝีปาก การกระทำของมันดูเซ็กซี่มากเลยครับ มันไม่ได้ยั่วยวนแบบตั้งใจ แต่ทุกการกระทำที่มันแสดงออก มันกลายเป็นดูเซ็กซี่ไปตามธรรมชาติ… แต่ อย่าคิดว่ามันจะเป็นเหมือนนางเอกหนังโป๋นะครับจะได้กลืนกินน้ำรักของคู่ขา มันปาดปากมันเสร็จก็วิ่งไปบ้วนในห้องน้ำ ถึงได้ว่า ไม่ยอมพูดอะไรเลย มันคงอมน้ำของผมเอาไว้อยู่
พอมันจัดการบ้วนปากเสร็จก็เดินเปลือยอกกลับมาหาผมที่เตียง ไอ้พายมันใส่บ็อกเซอร์ขาสั้นนอนครับ ผมชอบลูบขามันเล่นบ่อยๆ ขามันเนียนมาก
“สบายตัวไหม” มันถามครับ
“อืม ขอบใจนะ…ไหน มานี่ซิ๊” ผมหันไปยกตัวมันที่ยืนอยู่ข้างเตียง ขึ้นมานั่งซ้อนผมตรงหว่างขาด้านหน้า แล้วกอดมันจากด้านหลังแน่น จูบซับ สลับเลียซอกคอมัน
“อะ อืออ มะ ไม่ต้อง ทำให้กูหรอก” หยิ่งอีกนะมึงเนี่ย ก็เห็นๆ อยู่ว่านูนเด่นซะขนาดนั้น
ผมไม่ฟังเสียงมันครับ เอื้อมมือไปรั้งน้องพายน้อยของมันออกมาจากบ็อกเซอร์ จัดการรูดชักเบาๆ สลับกับมืออีกข้างที่เขี่ยวนอยู่บนยอดตุ่มไตแข็งสีแดงสด ปากและลิ้นก็ชอนไชซอกหูสลับกับเม้มใบหูนิ่มๆ เลียลากลิ้นผ่านมาดูดซอกคอของมัน…. ทั้งสามแห่งที่ผมปลุกเร้ากระตุ้น ทำหน้าที่ได้สอดคล้องกันเป็นอย่างดี มือที่กอบกุมอยู่เบื้องร่าง เร่งจังหวะมากเร็วขึ้น เมื่อเสียงครางกระเส่าของมันดังขึ้นตามอัตราความเร็วของมือผม
“อ๊ะ ริว อึ๊…ซีดดด อ่าาาาา ริววว เร็วอีก อะ!!! อืมม อ่ะ พะ พาย ไม่ไหวแล้ว อืมมมมมมมมม อ้าาาาาาาาา”
ไอ้พายครางยาว กระตุกตัว พร้อมๆ กับน้ำรักของมันที่พุ่งล้นออกมา ผมยังคงชักมือต่อไปอีกซักพัก จนมันหายหอบ ก่อนจะค่อยๆ รั้งหน้ามันให้หันมารับจูบจากผม จูบที่ผมถ่ายทอดทุกอย่างลงไป ทั้งความรัก ความหวงแหน และทะนุถนอม
“กูรักมึงนะพาย” ผมกระซิบบอกมันชิดริมฝีปาก มันย้ิมตอบก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาจูบตอบรับคำพูดของผม
ถึงแม้มันจะไม่ได้ตอบผมเป็นคำพูด ว่ามันรักผม แต่จูบของมันก็บอกทุกอย่างหมดแล้วล่ะครับ ผมรู้และสัมผัสได้ สำหรับมันผมไม่ต้องการคำพูดหรอกครับ แค่การกระทำที่มันเป็นอยู่ มันก็พิสูจน์ได้แล้วว่า มันเปิดใจ และไว้ใจผมเต็มร้อยแล้ว
ไม่ต้องมีคำว่ารัก ขอแค่ให้มันเป็นแบบนี้กับผมเพียงคนเดียว แค่นี้ผมก็พอใจแล้วครับ
หัวข้อ: เออ...ก็คนมันแรด VS. แต่ผมดันชอบ : ตอนพิเศษ Valentine : เมียหาย! 22/02/14 P.165 (อ่าน 1548671 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก