หัวข้อ: -.\Ql.ปล้นรักเจ้าวายร้าย.๐.-ll-จบแล้ว-ll-150112-ll

[Zepher]

แค่เจอกันครั้งแรกยังขนาดนี้
ไอ้เก่งนี่มันเลวจริง ๆ 

[bbyuqin]

แหมแหม...โดนต่อยน้อยไปสิ.มันน่าจะโดนหนักกว่านี้นะเนี่ย..

คุณปุ๊บปั๊บน่ารักน่าชัง..

[kyoya11]

มาปูเสื่อรอจ้า
มาพร้อมยากันยุง เผื่อนาน 555+

[Winer]

- -

รอหน่อยนะครับ..เพราะต้องไปรีไร้เรื่องที่จะทำเป็นหนังสืออีกครั้ง  คงกินเวลาพอควร  ทำให้เวลาที่เขียนให้ช้าลงอย่างถนัดตา  แต่จะพยายามมาลงให้อ่านกันอย่างต่อเนื่องครับ

[sodamini]

  ถ้าช้าจะเผาทู้แล้วน๊าพี่ชาย

[iChoCoHoLiC]

เข้ามาร้องเพลงรอครับ อิอิ.....

[ASSASSIN]

  รักไรท์เตอร์เป็นที่ซู๊ดดดดด  แต่จะรักมากกว่านี้  ถ้าเปลี่ยนให้พระเอก มาเป็นนายเอกแทน  แบบว่า เลวๆอย่างงี้มันต้อง  ให้พรุน 

[Winer]

-ขอลงเรื่องนี้ก่อนนะครับ แควนๆ.-  ส่วนอีกเรื่อง รอแป้บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ(.คับ..)

 

(........4........)



หลังจากที่พระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยผมกับแม่ไว้  เขาก็นำเอกสารของคุณปุ๊บปั๊บไปยื่นให้แทน  แล้วก็สั่งเครื่องดื่มเย็นๆมาเลี้ยงแม่  ความรู้สึกแย่ๆยังคุกกรุ่นอยู่ในหัวสมองไอคิวต่ำอย่างผมไม่เจือจาง  คิดไปคิดมา  ถ้าพี่หนึ่งไม่ห้ามไว้ก่อน  มันคงจะได้หัวร้างข้างแตกกันไปแน่.. ดูหน้ามันซิกับเด็กมันก็ยังเอาเรื่อง (.แล้วคุณปุ๊บปั๊บจะรู้มั้ยว่ามีคนหาเรื่องตัวเอง..เวรแท้...)

แต่แม่ผมซิเหมือนโกรธแค้นกันมาแต่ชาติปางก่อน  แม่ทำในสิ่งที่ผมสงสัย ผมก็ไมเคยเห็นแม่โกรธใครแบบนี้มาก่อน   แม่จ้องหน้ามันแทบจะกินเลือดกินเนื้อ  เหมือนอยากจับเขาฉีกเป็นชิ้นๆ  แล้วโยนให้หมากิน  ทำไมแม่ต้องเป็นขนาดนี้ด้วย  ดูแล้วผมชักกลัวท่านขึ้นมาตะหงิดๆ  แม่ยังเลือดร้อนเป็นวัยรุ่น.....

อีกอย่างกับพี่หนึ่งทำไมแม่ถึงเป็นอีกแบบกันละ  ทั้งที่เขาเป็นพี่น้องกัน  (..โอ๊ยยย  เวียนศรีษะอันโง่เขลาของผมจริง..)  ยิ่งทำให้เส้นประสาทผมทำงานหนักเข้าไปใหญ่..

“...เป็นไงบ้างครับน้ำผลไม้ปั่นที่สั่งให้รสชาติเป็นไงบ้าง....”
“.อร่อยคับ.....”เสียงเล็กๆตอบ  ไม่มีใครหรอก..
“..จะหมดแล้วนี่ คุณปุ๊บปั๊บ จะเอาอีกมั้ย....”เขาเอามือลูบหัวไอ้เด็กน่ารัก..
“..เอาคับ....”หมาน้อยยิ้มเต้  เมื่อมีคนนำเสนอ...

ผมหันมาอีกทีแม่ผมยังไม่มีท่าทีจะยิ้มออกมาบ้างเลย   สงสัยจะยังไม่หายมันเขี้ยว...

“..พอแล้วคับคุณปุ๊บปั๊บ  เดี๋ยวนอนฉี่รดที่นอน...”
“..จะเอา....”
“.ยังเถียงอีก...”ผมปราบหลานพยศ
“.ฮึ ฮึ..ฮือ...”มันเบ้หน้าบีบน้ำตาเรียกร้องความเห็นใจ..
“..อย่าดุลูกแบบนี้ซิครับสงสารเด็ก...”..
“.คุณปุ๊บปั๊บ เงียบนะลูกยายอารมณ์ไม่ดีน่ะ...”แม่ผมดุเสียงเบาๆ  แต่มันเงียบกริบเป็นสัญญาณตอบรับ...


“.นี่คุณ  ถามหน่อยคนเมื่อกี้นี้เป็นน้องชายคุณจริงหรือ?...”
เออใช่ผมก็อยากรู้  มันใช่เหรอ..
“..ครับ เจ้าเก่งเป็นน้องชายคนเดียวของผม  ของแท้แน่นอนครับ..”
“..ทำไมมันแตกต่างกันอย่างฟ้ากับเหวละค่ะ...”
“..แม่  ทำไมพูดตรงเดะขนาดนั้น  เขาเป็นพี่น้องกันนะ..”

“..เก่งมันอารมณ์ร้อนไปหน่อยนะครับก็เลยอาจทำอะไรแผลงๆ....”
“..แล้วนี่คุณพ่อคุณแม่คุณไม่มาหรือคะ...”

เอ๋  แม่ถามถึงบิดามารดรเขาเลยหรือ  แม่จะอยากหาเรื่องเขาถึงขั้นฟ้องศาลโลก......
“..พ่อกับแม่อยู่กรุงเทพครับ.....”
“..แต่ว่าไปนามสกุลของคุณน้านี่ผมคุ้นๆ  เหมือนเคยได้ยินที่ไหน....”
“..คงแค่คุ้นเท่านั้นแหละค่า  ครอบครัวเราไม่ใช่คนเด่นดังที่ไหน...”

“..ปาล์มพาคุณปุ๊บปั๊บไปเดินเล่นหน่อยลูก  แม่มีเรื่องอยากจะคุยอะไรกับคุณเขาเป็นการส่วนตัว...”
“..อะไร  แม่มีความลับหรือ....”ผมยิ้ม
“..อย่าบอกนะว่าจะจีบหนุ่ม  ผมจะฟ้องพี่ปูนะ...”
“..ไอ้ปาล์ม....”แม่ผมตวาด  ไม่รับมุขเอาซะเลย...
“..ครับไปแล้วท่าน..”


ผมรวบหลานดึงแขนได้ก็เดินออกมาวงสนทนาปัญหาชาวบ้าน  แม่นะแม่ทำลึกลับ  ไม่อยากให้ผมรู้..ทำให้ผมโง่เข้าไปใหญ่ที่ไม่รู้เรื่องชาวบ้าน  เพราะมันเป็นงานของผม.....

“.คุณปุ๊บปั๊บ คิดเหมือนน้ามั้ย  ยายทำตัวน่าสงสัย....”
“..สงสัย คืออะไรไม่เข้าใจ...”
“..โธ่เวร  ....”ผมบ่นใช้ศัพท์สูงจนหลานทำหน้างง..

“.คุยเรื่องของเราดีกว่า  ทำไมคุณต้องไปขีดรถคนอื่นด้วย  ตำรวจจับขังนะจะบอกให้.เอ่อ เออ..”ผมขู่ล่วงหน้า..
“.ก็คุณปุ๊บปั๊บ  จะมาเรียนแล้ว  ก็ต้องหัดเขียน...”
“..เขียนได้แล้วหรือ...”
“..ลองเขียนอ่ะคับ......”
“...เขียนรถคนอื่นมันผิดกฎหมายทำคราวหน้า น้าจะให้ตำรวจจับเลยไปนอนซังเต...”
“.ไม่กลัว......”
“.ช่างกล้า....”
“.คุณปุ๊บปั๊บ จะให้ตาไปด้วย...แว๊ๆๆๆ... .....”มันล้อเลียนทำหน้าไม่สำนึก  วิ่งหนีผมออกไป....  ก่อนจะเจอบาทาไร้เงาพิชิตมาร  เดี๋ยวนี้ชักเอาใหญ่




ขณะที่ผมกำลังนั่งรอแม่เพลินๆ  เพราะไม่รู้เขาจะมีอะไรคุยกับคุณเทพบุตรนักหนา  นานสองนานแม่ผมก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะหยุดคุย...

“..ไอ้ปาล์ม......”
“.อ้าวโอ๊ต....”เพื่อนยากของผมมันจอดรถมอร์เตอร์ไซด์ลงข้างๆ..
“..หรูโว๊ยย  ไอ้ปาล์มจะได้มาเรียนที่ใหม่  แม่งไม่บอกกูซักคำ..”
“.ไม่ใช่กู...”ผมชี้ที่หลานกำลังเล่นลอดอุโมงค์กับเด็กคนอื่นๆ  อย่างสนุกสนาน
“.กูรู้แล้ว  พ่อมึงบอกกู...”
“......ไอ้เวร....”ผมด่า
“..ไอ้ปาล์มกูมีของดีมาอวดมึง สนป่ะ...”
“.อะไรว่ะ...”
มันยิ้มกรุ้มกริ่ม ตาเจ้าเล่ห์  น่าสงสัย เล่นเอาผมอยากรู้ตาตั้ง...
“..รีบบอกมา  หมาตัวไหนมึงมันตายดูมึงมีความสุขจัง..”
“.สัดนี่.......”
“..อ้าวไม่ใช่  แสดงว่าแมวมึงตาย..”
“.ไอ้เหี้ย...”มันด่าซ้ำ
“.งั้นนกเขามึงไม่ขัน...”ผมขำกลิ้ง
“.ไอ้จัญไร.....”
“.ไอ้เชี่ยนี่กูเดาแล้วยังด่ากูอีก.....”
“........นี่ กูมีของดีสัด...”
มันโชร์มือถือ....
“..มันโทรศัพท์เครื่องเดิมของมึง...แล้วไง กับคลิปเดิมๆที่มึงชอบโหลด...”
“..แต่นี่กูอัด....”
“...ไม่สน...”ผมทำหยิ่ง
“..สดๆเมื่อกี้ๆ  ตรงสวนทางผ่านของหลังโรงเรียน....”
“.แม่งสงสัยล่อกันในรถว่ะ โยกกระเพื่อมซะรถแทบหัก....”
“..เฮ้อ  มึงนี่แสนรู้นะ....”
“หรือว่ามึงไม่สน.....”
“..จิ๊....”ผมทำปากรำคาญ...

“.มึงรู้มั้ย  พอกูเห็นรถมันโยก  กูก็เกิดไอเดียปั๊บ แอบย่อง  เพราะแถวนั้นมันเปลี่ยวและก็ร่มเย็น  กูไม่เข้าใจว่ะทำไมแถวนั้นคนชอบไปทำอะไรกันแผลงๆ  ล่อซะตากูแฉะมาหลายครั้งแล้ว  คราวนี้กูเลยอัดคลิปไว้เลย  กูค่อยๆก้มไปข้างๆแล้วก็ยกมือถือเข้าไปที่เบาะหลัง  แม่งเอ้ยผู้หญิง สวย เอ๊กมากเลยว่ะ  ผู้ชายก็หล่อน่ะมึง  กูถ่ายได้ซักพักกูจึงเงยหน้าขึ้นมาดูให้เต็มตา  ผู้หญิงหันมาเห็นพอดีเลยร้อง ว๊ายยยยย...  กรี๊ดลั่นนน..   ไอ้ผู้ชายเลยหันมาดูมั่ง  แต่ไม่ทันกูหรอก  กูสตาร์ทรถหนีเลย.  แม่งคงมันส์สะเด็ดจนไม่หน้าไหน......”

ไอ้โอ๊ตมันเล่าถึงวีรกรรมความห้าวของมันให้ผมฟังอย่างครื้นเครง....

“..นี่ดูเป็นขวัญตา.....ระวังกุ้งยิงนะ...”มันเตือน...
..ผมก็รับมาดูอย่างตื่นเต้นกับสิ่งที่มันเล่า..
“.แล้วเขาจะไม่จำหน้ามึงได้หรือว่ะ..”
“กูเอาเสื้อปิดหน้า......”
“..เฮ้ย  ทะเบียนรถนี้....”ผมใจเต้นโครมคราม  แค่ส่องตาเข้าไปก็เจอทะเบียน  กง 737..
“..ทะเบียนอะไรว่ะ...”
“.กูคุ้นๆ....”ผมบอก..

“ดูอะไร คุณปุ๊บปั๊บดูมั่ง...”หลานผมยืนกอดอกทำหน้าอยากรู้..
“..ไม่ได้....”ผมกับไอ้โอ๊ตตอบพร้อมกัน...
“น้าปาล์มหวงหรือ....”
“.เปล่า......”
“..แต่ห้ามคุณปุ๊บปั๊บทำไม...”
“..ไม่ได้ครับ คุณปุ๊บปั๊บ ยังไม่บรรลุนิติภาวะ...”
หลานผมยืนจ้องทำหน้าหมาสงสัย...
“.ไม่เข้าใจอีกล่ะ...”
“.ดีแล้วครับ  ไปเล่นต่อเถอะครับ..”โอ๊ตบอก
สุดท้ายคุณปุ๊บปั๊บก็ยอมถอยออกไป แบบไม่เต็มใจนัก.  ผมเลยได้โอกาสดูอีกครั้ง....


“..นี่มัน......”
ผมตาค้างเมื่อฉากสุดท้ายที่เห็นผู้หญิงร้องแล้วผู้ชายเงยหน้าหันมามองทางกล้องเต็มตา...  (..ใช่มันเช็ดเจนพอที่จะรู้ว่าคนที่กำลังทำเรื่องบัดสีคนนั้นเป็นใคร...)

“..นี่มันไอ้นั่นชัดๆ....”ผมบ่นพึมพำ..
“.ใครว่ะ...”ไอ้โอ๊ตร้องทัก
“..มันคือ......”ผมจะบอกมันยังไงละ..
“ไม่รู้ว่ะ.....”ผมตอบ
“..อ้าวกูนึกว่ามึงรู้จัก....”
“กูขอนะโอ๊ต....”ผมไวมาก
“..เห้ย  อยากละซิ...”มันแซว..
“.เอ่อก็ได้ว่ะ...”
“เดี๋ยวกูส่งให้...”มันตอบ
“.ไม่เป็นไรกูทำเอง....”
“โธ่  แล้วมาว่ากูตั้งแต่แรกสัด  ที่ไหนได้รีบเก็บเลยน่ะมึง..”

“ทำอะไรกัน  คุยอะไรกัน...”
“.เอาอีกละ  วัยอยากรู้อยากเห็น..”โอ๊ตแซว..
“..เมื่อไรจะเสร็จ  คุณปุ๊บปั๊บ  ไม่มีเพื่อนเล่นนะครับน้า....”
“.มึงไปเล่นเป็นเพื่อนหลานกูก่อนป่ะ..”
“..เออๆ  ก็ได้ว่ะ...”

เมื่อไอ้โอ๊ตเข้าไปเล่นเป็นเพื่อนกับหลานรัก  ผมก็จัดการทำหน้าที่ตัวเองต่อ  สุดท้ายผมก็ลบออกจากเครื่องไอ้เพื่อนยากเลย  ผมไม่อยากให้มันเอาไปให้ใครดู (.ครานี้แหละถ้ามีอะไรต่อไปข้างหน้า  ผมยังมีหลักฐานเอาให้มันหน้าหงายแน่  ก็ในเมื่อหลานผมจะต้องมาเรียนโรงเรียนของพวกเขา..)




ขณะที่ผมกำลังเดินผ่านห้องของท่านแม่.....
“.คุณปุ๊บปั๊บจ๊ะ.....”
“.คับยาย.....”
“..ดีใจมั้ยที่จะได้เข้าเรียนแล้ว...”
“.คับ.....”
“..แล้วถ้าคุณปุ๊บปั๊บเจอพ่อล่ะ....”
“..พ่อ.....”หลานผมจ้องหน้ายาย..  ผมเองก็งงเหมือนกัน..
“.ใช่ยายคิดว่าคุณปุ๊บปั๊บจะได้เจอพ่อแล้วน่ะ...”
หลานผมเข้าไปนั่งที่ตักยาย....
“พ่อคุณปุ๊บปั๊บเป็นใคร  แล้วอยู่ไหน...”หลานผมเขย่าแขน
“..ตอนนี้ให้ยายแน่ใจก่อน....”
“..พ่อ....”
“.ใช่จ๊ะ  แต่ยายก็ไม่รู้ว่าเขาควรค่าจะเป็นพ่อหนูหรือเปล่า...”
“..ทำไมละคับ  คุณปุ๊บปั๊บอยากมีพ่อ  อยากเจอพ่อ คุณปุ๊บปั๊บรักพ่อ  อยากกอดพ่อ...”หลานผมทำหน้าดีใจ
“.อีกไม่นานหรอกลูก.....”
“.เย้.....คุณปุ๊บปั๊บมีพ่อแล้ว...”
ท่านแม่ดึงหลานเข้าไปกอด........

“..แม่..........”ผมเข้าไปในห้องแม่..
“..คุยอะไรอยู่ครับน่าสนุกนะ.....”ผมทำเป็นไม่ได้ยินสิ่งที่แม่พูด...
“.เปล่าคุยอะไรกับหลานไปเรื่อยๆ...เฉยๆ....”ถ้าผมเห็นไม่ผิด  คือแม่แอบเช็ดน้ำตา...
“..มีอะไรหรือเปล่าแม่....”
“..ไม่มี     พ่อแกอยู่ไหน.....”
“..พ่อไปกินเหล้าบ้านเพื่อน....”
ผมหันไปมองหนังสือที่วางข้างๆแม่.....


“..แม่ครับนี่มัน..........”ผมทักสิ่งที่เห็น..
“..นี่รูปพี่หนึ่งกับไอ้ผู้ชายคนนั้นนี่ครับ...”
“..ทำไมละ......”
“..ทำไมแม่ชอบเขาขนาดนี้เลยหรือครับ  ว่าจะถามแม่หลายรอบแล้ว  หนังสืออะไรที่มีรูปพี่น้องคู่นี้แม่จะซื้อมาดูตลอด...”
“.ก็แค่หนังสือที่แม่ซื้อมามีรูปเขาเท่านั้น......”
“..แต่มันเหมือนจงใจ.....”
“..เลิกถามปาล์ม  แม่มีเรื่องจะบอก.....”
“อะไรครับแม่.....”
“.เดี๋ยวไปสมัครเรียนโรงเรียนเดียวกับหลานด้วย...”
“โหอะไรนะครับแม่...”
“หรือว่าแกจะปล่อยให้หลานไปคนเดียว....”
“..ผมไม่ตั้งตัวเลยนะ..”
“..แม่คุยกับคุณหนึ่งให้แล้ว.....”
“.ไม่บังคับกันมากไปหน่อยหรือแม่...”
“.นี่คือคำสั่งแม่ นะปาล์ม  แม่เป็นห่วงหลานหรือว่าแกไม่.....”
“.แล้วเพื่อนๆผมละครับ....”ผมทำหน้าขอร้อง
“.สำคัญกว่าหลานหรือไง...”
“.ยุ่งยากจังแม่...”
“.ป๊าบ....  เสียงแม่ตบหลังผมอย่างไม่ปราณี  แต่สร้างเสียงหัวเราะให้คุณปุ๊บปั๊บอย่างครื้นเครง...

ใช่ผมรู้สึกว่าแม่แอบเช็ดน้ำตา  แล้วเรื่องอะไรละที่ทำให้แม่เสียใจได้  ถ้าไม่ใช่เรื่องที่แม่พูดถึงเมื่อกี้.....



-ขอบคุณที่ติดตาม.-ผิดมากมายตามแก้ให้ล่ะ  มีออีกก็บอกได้ครับ-

[sodamini]

  เก่งจะเป็นพ่อคนได้ๆจริงๆหรอเนี่ย ไม่เห็นจะมีความดีกับเค้าบ้างเลยอ่ะ
คุนยายคุยอะไรกับพี่หนึ่งอ่ะ คงไม่ใช่แค่เรื่องย้ายที่เรียนปาล์มหรอกมั้ง

+1 ค่ะพี่ชาย 

[kyoya11]

คงจะกัดกันอีกนานล่ะคู่นี้ 555+

[iyd86i]

สนุกมากเลยค่ะ ยังยืนยันคำเดิมๆ หมั่นไส้พระเอกมากๆ ถึงมากที่สุด
อย่าว่าแต่เป็นพ่อเลย แค่คำว่ามนุษย์ยังห่างไกล มากจริงๆ ใจร้าย
เหอๆ อินเกินไป ลั่นลา เอ็นดูหลานจริงๆ (แต่แววกวนๆเริ่มมีนิดๆละลูก)
ดูจากน้องปาล์มแล้ว ดีกรีความแรงพอฟัดพอเหวี่ยง ถ้าจะปะมือกับเก่งได้
แต่ใครเล่าจะสู้คุณแม่ยาย แรงขั้นเทพจริงๆ คนแบบนั้นอย่าไปยอมง่ายๆนะ

ยังผลักดันให้พี่หนึ่งขึ้นแท่นพระเอกต่อไป (โดยที่ไม่รู้ว่าเค้าชอบผู้ชายรึเปล่านั่นแหละ ฮ่าๆ)

[win200]

ขอให้พระเอกมันโดนหนักๆ แล้วช่วยดัดนิสัยมันด้วยน่ะปาล์ม

[annis204]

ป้าว่านะ พ่ออย่างไอ้คุณเก่ง คุณปุ๊บปั๊บอย่ามีเลยดีกว่านะลูก
ต๊ายยยยยยย เรียกตัวเองว่าป้าแล้วแสลงจายยยยยย

[ณ ที่เดิม™]

รอตอนต่อไปโลดแล้วกันขอรับ

[4life]

เฮ้ออออ ให้พี่ชายไอ้เก่งเป็นพระเอกได้ป่ะ
ไอ้เก่งเเม่งทุเรศสุดๆ นอนกันคนโน้นทีคนนี้ที
เลว ทุเรศ ไอ้เเร๊ดดดดด 

อินจัด กร๊ากกกก

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

 :m16:อย่างนี้มันต้องสั่งสอนนะครับเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยย

 :monkeysad:สงสารปุ๊บปั๊บ จังเลยนะครับ เห้ออออออออออออ

 :z6:มันน่านักเก่งเนี่ย อย่างนี้มันต้องโดน

[som~]

คงจะได้เจอกันอีกนาน     

[konnarak]

ปาล์ม  เล่นให้หนักๆ  เลย 

[pinkky_kiku]

สงสัยงานนี้อีกยาว อยากเห็นเก่งหน้าหงายมั่งอ่ะ เวลารู้ว่า คุณปุ๊บปั๊บเป็นลูก เนี่ยะ

สะใจ ผู้ชายเลวได้อีก ใจร้ายสุดๆ

[i3igM]

...ข้างทาง...ทำไปได้...
 

[[newZy]CASS]

สนุก ขึ้นเรื่อยๆๆๆ
เข้มขึ้นไปอีก
สู้ๆค่ะ

[yayee2]

เก่งยังไม่มีวุฒิภาวะทางอารมณ์เลย จึงสมควรแล้วที่ยายของคุณปุ๊บปั๊บจะบอกว่า
พ่อของคุณปุ๊บปั๊บมันเลว

[nemesis]

 


แม่อย่าร้องเลย

[b27072010]

ได้คลิปมาแล้วจะทำอะไรได้บ้างละนี่

[irako]

 :monkeysad:คุณปุ๊บปั๊บ ต้องรอให้คุณยายแน่ใจก่อนน้าาา

[Tageszeit]

ไม่รู้น้าหลานคู่นี้จะรอดใหม เข้ามาเป็นนักเรียน รร.ของเก่งด้วย

[NCJung]

เรื่องราวเริ่มเข้มข้น
คุณปุ๊บปั๊บจะได้เจอพ่อแล้ว

[Winer]

 

-ขอบคุณทุกคนที่มาให้กะลังใจกันแฮ่ๆๆๆๆ

-ตั้งแต่ตอนหน้าไป  การเขียนจะเปลี่ยนเป็นแบบที่ไร้เตอร์ถนัดที่สุด  คือแบบนิยาย..เพราะทุกคนจะได้เห็นทุกอารมณ์ของตัวละคร  ที่สำคัญก็จะได้รู้จักพระเอกกกกกกกก ...เต็มตัวซักที..

ทุกคนอยากรู้จักความเลวของพี่เก่งแล้วใช่มั้ยยยยยยยย  .......(..เงียบกริบบบบบ...)

ทู้กคนนนนอยากรู้จักความเลวววของพี่เก่งแล้วใช่มั้ยยย..555  ....(ยังเงียบเหมือนเดิมม..555)

-ว่าแล้วก็ปิดตำราหนีดีกว่า.....  งานนี้กะจะส่งพี่เก่งเข้าชิง  ตัวร้ายยอดแย่  แทนพี่ต้นปีนี้...(..ใครที่โหวตให้พี่ต้นเข้าชิงก็ขอบคุณมากๆนะครับ  เพราะตอนที่เขียนเรื่องนี้ตอนแรกไม่ได้คิดเลยซักนิด  ถ้าตั้งใจจะอัดเข้าไปเยอะๆๆ....55  เอาพี่เก่งไปแทนละกันปีหน้า...ฝากด้วยจ้า..)..

-งานนี้น้องปาล์ม  จะเป็นฟัดกับพี่เก่งได้มั้ย  แต่ที่แน่ๆ  ไร้เตอร์สงสารน้องปาล์มขึ้นมาตะหงิดๆละ  ก็กระดูกมันคนละเบอร์
 ฮือๆ..

-พรุ่งนี้ว่างจะมาตอบเม้นท์ทุกๆคนนะครับ  วันนี้ต้องไปทำงานละ  เลิกอีกทีก็เช้า แปดโมง..ชีวิตคนกลางคืนนน..

-ทุกคืนฉันยืนนนนนน  ร้องไห้อยู่ข้างสาวววววว   เป็นนายยยยบังเงา  ปวดร้าววววววหัวจายยยยยยยยยย..เฮ้ยยยยไม่ใช่อย่างนั้น  วาซ้านนนนนนนนนนนนนนนนนนน
(..โปรดดคิดถึงท่ายืนกอดเสาแล้วร้องเพลง  อย่างฮา....)

[なおみ™]

น้องมิว่าคุณวินเนอร์หันมามุ่งเรื่องนี้ดีกว่านะคะ อยากอ่านต่อ
ฉากที่เก่งกับปาล์มปะทะกันท่าจะสนุก
มาต่อไวๆ นะคะคุณวินเนอร์
 

[mameaw_1926]

ไม่ใช่กลายเป็นว่าคลิปพาเสียตัวเน้อ แบบว่า เก่งไปเห็นคลิปในมือถือปาล์มเข้าโกรธเลือดลงล่างจับกดแมร่งเลยน๊า หุ หุ หุ