"ต่อให้เราจะห่างกันสิบปี ยี่สิบปี ก็ไม่เป็นไร เพราะเวลาที่เหลือจากนั้นจะเป็น ของเราสองคน..ถ้าหากคนเราอายุยืนได้มากที่สุดแปดสิบปี อีกสี่สิบห้าสิบปีที่เหลือก็จะเป็นของเรา..เห็นไหมล่ะ ว่าผมได้อยู่กับคุณอีกนาน..เพราะฉะนั้น จะรอให้เวลานั้นมาถึงแค่ไม่กี่ปี ก็ไม่เป็นไรหรอก.."
ชีคหนุ่มรั้งร่างของคาวัลโลมาแนบอก กอดไว้พร้อมกับทรุดกายลงบนผืนทรายให้คนรักนั่งลงบนตักและเป็นฝ่ายถูกสวมกอดไว้จากทางด้านหลัง เพื่อให้จ้องมองภาพดวงอาทิตย์ดวงโตที่กำลังลาลับพร้อมๆกันโดยมีเจ้าลูกเสือตัวแสบสองตัวนามว่าชีล่าและชาลีนค่อยเดินวนเวียนมาหา สุดท้ายมันจึงทรุดตัวลงบนตักของคนเลี้ยงแล้วเลียไม้เลียมืออย่างว่าง่าย..
".....เพราะผมมีสองหมื่นกว่าวันเหลืออยู่สำหรับเวลาที่จะได้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข "คำพูดนั้นทำให้คาวัลโลหัวเราะออกมาเบาๆ เขาหันไปมองหน้า สบตาอัลชาอ์ จ้องมองอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้ม ดวงตาและทุกๆสิ่งที่แสดงถึงความรัก...แสดงให้เห็นว่ารัก รักอย่างไม่คิดจะปิดบังหรือตัดมันทิ้งอีกต่อไป
"ขอบคุณ..ครับ.."คาวัลโลเอนกายพิงแผ่นอกหนา สบมองดวงตาของชีคหนุ่มด้วยรอยยิ้มเปี่ยมด้วยความสุข"ขอบคุณ..ขอบคุณจริงๆที่คุณรักผม อัลชาอ์"
...คาวัลโลไม่เคยเชื่อในโชคชะตาหรือคำอธิษฐาน ไม่เคยเชื่อเรื่องการเว้าวอนต่อพระผู้เป็นเจ้า แต่มาบัดนี้ เมื่อได้รู้จักและรักผู้ชายคนนี้ได้ พบพานความรักและได้เรียนรู้ได้อะไรมากมายจากคนตรงหน้า เขาคิดได้เพียงว่านี่..พรหมลิชิต การพบเจอ และสิ่งที่ได้รับ คือของขวัญอันมีค่าจะพระเจ้าที่ประทานมาให้เขา..
..ของขวัญที่มีชื่อว่าความรัก รักอันแสนล้ำค่าที่คาวัลโลไม่คิดว่าเขาจะได้ครอบครองมัน..
เขาจึงอยากขอบคุณ ขอบคุณทุกอย่าง ของคุณทุกสิ่งที่ทำให้เขาได้มีวันนี้ ได้มาถึงจุดนี้และ...ขอบคุณคนที่สำคัญที่สุดในชีวิต..นั่นคือผู้ชายตรงหน้า..
"เช่นกัน..คาวัลโล.."ปลายนิ้วเรียวไล้ผิวแก้มขาวเบาๆอย่างรักใคร่ ริมฝีปากหนาแย้มเป็นรอยยิ้ม ก่อนจะค่อยประทับริมฝีปากลงไปบนเรียวปากบางอย่างแผ่วเบา ท่ามกลางแสงอาทิตย์ยามเย็นของดินแดนทะเลทราย ปลายนิ้วของชีคหนุ่มเกลี่ยผิวแก้มนวลหลังจากละจูบ ก่อนจะหยิบดอกไม้บางอย่างเสียบเข้าไปยังเส้นผมของคนตรงหน้าเพียงแผ่วเบา..
"ดอกกุหลาบทราย"คาวัลโลเอ่ยคำ จ้องมองสบแววตาสีนิลของชีคหนุ่มนิ่ง..
"ดอกไม้ทะเลทราย ที่สวยที่สุด และเเข็งเเกร่งที่สุดของผม"คาวัลโลเอื้อมมือแตะดอกไม้บนศรีษะ ดวงตาเบิกขึ้นน้อยๆเหมือนจะแปลกใจก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆเมื่อมองเห็นต้นกุหลาบทรายที่ยืนหยัดอยู่ใกล้เพิงหินไม่ห่างนัก..
นัยน์ตาของคาวัลโลจ้องมองมันและนึกถึงคำพูดของชีคหนุ่มในยามที่เอ่ยถึงดอกกุหลาบทรายกับเพิงหินแกร่ง คาวัลโลคิดแล้วก็พอว่ามันไม่ได้ต่างอะไรกับตัวเขากับอัลชาอ์..ที่ไม่ว่าอย่างไรก็ยังคงพึ่งพิงและชิดใกล้กันเช่นนี้..
...ทางข้างหน้ายังคงอีกยาวไกล มีอุปสรรค มีปัญหา มีสิ่งที่ต้องเผชิญมากมาย หากล้มบ้างหากเหนื่อยบ้าง กลับมาซบอกของคนรักที่รออยู่จะเป็นไรไป เป็นดั่งเช่นกุหลาบทรายที่ยืนหยัดลำต้นอย่างแข็งแกร่งออกดอกชูช่อใต้ร่มเงาของเพิงหินใหญ่ เช่นที่คาวัลโลคนนี้จะเป็นดอกกุหลาบสุดแกร่งของอัลชาอ์เพียงคนเดียว
"ของคุณ..ตลอดไป"ดอกไม้เล็กๆสีแดงบนเส้นผมถูกดึงออกมาช้าๆ คาวัลโลแตะมันลงบนเรียวปากของชีคหนุ่มอย่างแผ่วเบา สิ้นคำเอ่ยกระซิบแว่วหวานใบหน้าของมาเฟียหนุ่มก็ขยับแนบชิด กดริมฝีปากทาบลงไปบนกลีบดอกไม้เล็กๆ และริมฝีปากของชีคหนุ่มแห่งเซเนียยาเพียงแผ่วเบาหากลึกล้ำและตราตรึงยิ่งนัก
..................
แถมท้าย
ภายในห้องทำงานอันโอ่โถงของชีคอัลชาอ์แห่งเซเนียยา นอกจากจะมีเสียงพลิกกระดาษและปากกาจากร่างสูงที่นั่งอยู่บนโต๊ะทำงานแล้ว ยังมีร่างของชายหนุ่มผมสีน้ำตาลทองนัยน์ตาสีน้ำทะเลผู้มีนามว่า คาวัลโล วาลกัส อาคุนตุกะคนสำคัญยิ่งของเซเนียยา ที่บัดนี้กำลังนอนเล่นกลิ้งเกลือกอยู่บนพรมหนา กับเจ้าสัตว์เลี้ยงตัวใหม่ อันได้แก่เสือดาวคอเซซัสนามว่าชีล่าและชาลีนที่ถูกสถาปนานาเป็น"ลูกรัก"ของคาวัลโลไปเรียบร้อยแล้ว
ร่างของบอสมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่แห่งอิตาลีนอนกลิ้งกับลูกเสือที่ตนซื้อมาอย่างรื่นเริงใจ แม้แรกๆที่ซื้อมาเจ้าตัวจะยังทำอะไรไม่เป็นนอกจากเล่นกับลูกเสือ และแม้บัดนี้ก็ยังคงเป็นแบบนั้นอยู่ ทว่าอัลชาอ์ก็ต้องบอกได้ว่ามีการพัฒนา คือทั้งคาวัลโลทั้งเจ้าเสือน้อยสองตัวนั้นเริ่มสื่อสารกันรู้เรื่องและผูกสัมพันธ์กันเตรียมจะเป็นคู่หูที่ดีในอนาคตแล้ว..ว่ากันว่าเผ่าพันธุ์เดียวกันมักจะสื่อสารกันได้ง่ายคงจะจริง เพราะว่าแมวกับเสือก็ไม่ได้มีต้นแบบแตกต่างกันเท่าไหร่ และต่อให้เป็นไฮยีน่ามันก็ยังอนุมานได้ว่าเป็นสายพันธ์ใกล้เคียงกันวันยังค่ำ..
ชีคหนุ่มสรุปในใจตนเองเงียบๆหลังจากลอบจ้องมองสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างคาวัลโลกับเจ้าสี่ขาทั้งสอง พร้อมกับรู้สึกสังหรณ์ใจไว้ก่อนหน้าว่าหาก"ฝึก"กันได้อย่างที่เจ้าตัวต้องการเมื่อไหร่ เสือน้อยทั้งสองตัวได้กลายมาเป็นผู้คุมคอยกวดเขายิ่งกว่าองค์รักษ์คนสนิททั้งสองเป็นแน่ และที่อัลชาอ์ควรจะทำคือรอต่อไปว่าเมื่อไหร่พวกมันจะพัฒนาจนสามารถหยิบโทรศัพท์เพื่อโทรหา"แม่"อยู่อีกซีกนึงของโลกได้ก็เท่านั้น
แกร๊กกก..
เสียงกระดาษถูกย่ำเล่นทำให้ร่างสูงละออกจากภวังค์ อัลชาอ์กวาดตาไปปะทะกับร่างของเจ้าตัวเล็กสี่ขาที่กำลังก้มหน้าเอาเท้าของมันเยียบเอกสารที่วางไว้บนโต๊ะเตี้ยๆหน้าโต๊ะทำงานของตนอย่างตั้งอกตั้งใจ กระพรวนสีขาวที่ลำคอของมันส่งเสียงกรุ้งกริ้งไปตามการขยับอุ้งเท้าเล็กๆดูแสนรู้น่ารัก ทว่ามันผิดที่ผิดทางไปมากโข เสียงฝ่าเท้าย่ำกระดาษสำหรับอัลชาอ์แล้วมันช่างบาดใจนัก แน่นอนเมื่อนั่นคือเอกสารสำคัญที่ตนเองเพิ่งเซ็นเสร็จ และกำลังยับยู่ไปเรื่อยๆจากฝีเท้าของตัวป่วนตรงหน้า
"อ๊าาาา ชีล่า อย่านะๆ"เสียงของตัวยุ่งรุ่นใหญ่ร้องแหวขึ้นพลางกระโจนมาอุ้มเจ้าตัวเล็กนามว่าชีล่าไว้ คาวัลโลยิ้มเหย เงยหน้ามาสบนัยน์ตาวาวๆของคนรักเบื้องหน้าอย่างขอลุแก่โทษ
แกร๊กกกก...
เจ้าตัวแรกถูกคว้าไว้ไม่ทันเท่าไหร่ เหมือนเจ้าตัวที่สองกลัวจะด้อยความสำคัญกว่ามันเลยกระโจนมาเล่นกระดาษบนโต๊ะด้วยคนเสียอย่างนั้น อัลชาอ์มองแล้วปวดหัวหนึบ ชีคหนุ่มลุกจากเก้าอี้ไปคว้าตัวยุ่งอีกรายมาถือไว้ ก่อนจะรู้สึกถึงบางอย่างอุ่นๆที่กำลังรินรดลงบนเสื้อคลุมมิชลาอ์ปักดิ้นทองสีดำของตนอย่างเงียบๆ..
"..อ่า...ชาลีน..."กระพรวนห้อยคอสีส้มจี๊ดของเจ้าตัวแกว่งไกวเบาๆไปตามการขยับตัว อุ้งเท้าของเจ้าเสือดาวตัวเล็กไม่อยู่นิ่งซ้ำยังกางเล็บเกาะลงบนฝ่ามือและเสื้อคลุมราคาแพงระยับของชีคหนุ่ม หางลายสีดำสลับน้ำตาลของมันตวัดม้วนรัดข้อมือของอัลชาอ์ไว้ ส่วนปากก็พยายามกัดงับหัวแม่มือของชีคหนุ่มอย่างตั้งอกตั้งใจยิ่ง..
"อืม..ที่เขาว่าตัวผู้ซนกว่าตัวเมียนี่ท่าจะจริง"คาวัลโลสรุปงึมงัมพลางวางเจ้าชีล่าลงกับพื้น ยัดกระดูกที่ทำจากยางพาราให้มันแทะเล่นก่อนจะหยิบเอกสารที่ยับยู่ของชีคหนุ่มมาไว้บนโต๊ะ แล้วเอื้อมมือไปช่วยแกะร่างเจ้าลีนออกจากมือของอัลชาอ์ซึ่งบัดนี้สีหน้าเริ่มจะมืดทะมึนขึ้นเรื่อยๆ..
เจ้าตัวป่วนตาสีน้ำทะเลผมสีน้ำตาลทองว่าป่วนมากแล้ว ตอนนี้กลับมีรุ่นเล็กเพิ่มอีกสอง รวมเป็นสามช่างน่าปวดหัวและสะเทือนต่อความอดทนของอัลชาอ์ มูอัสซินคนนี้นัก..
"ง่า..อัลชาอ์ก็แบบว่าเจ้าชาลีนมันลูกชายคุณไง เพราะหวงเลยฉี่แสดงอาณาเขตแสดงความเป็นเจ้าจองอะไรแบบเนี๊ยะ มาๆเดี๋ยวผมถอดเสื้อคลุมคุณไปเปลี่ยนดีกว่า" คาวัลโลยิ้มเหยออกปากกล่อมให้คนที่กำลังทำสีหน้าเหมือนอยากจะฆ่าเจ้าตัวน้อยในอุ้งมือค่อยอารมณ์เย็นลงและเอื้อมือไปดึงเจ้าชาลีนลงมาพร้อมทั้งจะช่วยถอดมิชลาอ์ที่เปื้อนฉี่เสือออกด้วยความพยายามอย่างยิ่ง
"มันไม่ใช่หมานะที่จะได้มาฉี่แสดงความเป็นเจ้าของ เสือดาวนี่มันเป็นสัตว์ประเภทเดียวกับแมวไม่ใช่หรือ"อัลชาอ์คำรามขัดคอเจ้าแมวน้อยตัวยุ่งตรงหน้า"แล้วก็นะ ไม่เห็นจำได้ว่าคุณคลอดลูกชายออกมาเป็นเสือตั้งแต่เมื่อไหร่"
"ก็บอกแล้วไงว่าผมไม่ใช่แม่พวกม้านนนน" คาวัลโลร้องขัดดังลั่น สีหน้าของบอสมาเฟียผู้ถูกโยนให้เป็น"แม่"ของบรรดาเสือดาวตัวป่วนทั้งหลายเหยเก ตวัดสายตาค้อนใส่ชีคหนุ่มที่ดูท่าทางได้ยั่วโมโหเขาแล้วจะอารมณ์ดีขึ้นหลายขุม ช่างเหมือนกับตัวเองเมื่อก่อนเสียเหลือเกิน เอ๊ะ...หรือนี่พฤติกรรมของเขากับอัลชาอ์กำลังสับเปลี่ยนกันไปนี่ แถมเมื่อก่อนก็ไม่เห็นจำได้ว่าคาวัลโลเคยออดอ้อนหรือยอมลงให้กับอัลชาอ์ที่รักมากขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
"หืมม..ก็เห็นประคบประหงมกันเสียขนาดนั้นนึกว่าคลอดมากับมือเสียอีก"อัลชาอ์หัวเระาหึๆ หยอกมาเฟียหน่มที่ทำแก้มป่องตรงหน้า
"เอาล่ะ..จัดการเอาสมุนซ้ายขวาของคุณไปห่างๆจากเอกสารของผม ไม่อย่างนั้นก็ไปเล่นกันที่อื่นซะ ก่อนที่ผมจะจับมันมาย่าง เข้าใจไหมที่รัก" ชีคหน่มพ่นลมหายใจพรูแล้วยื่นคำขาด จัดการงับปากเจ้าตัวป่วนตรงหน้าเสียทีหนึ่งเป็นการลงโทษ ให้คาวัลโลครางพ้องึมงำแต่ก็ยอมล่าถอยไปพร้อมกับเจ้าตัวเล็กทั้งสองแต่โดยดี..
เจ้าชีล่าและเจ้าชาลีนถูกจูงออกไปจากห้องแล้ว ทว่าไม่นานฮาซานก็เดินเข้ามาหาพร้อมกับสีหน้ากระอักระอ่วนบางอย่างดูแปลกตานัก อัลชาอ์เลิกคิ้วงวยงง หากเมื่อสบตาและมองตามหางตาของฮาซานก็บอกได้ไม่ยาก
ชีคหนุ่มผุดลุกจากโต๊ะเอกสาร นึกระอาใจไม่น้อยกับตัวป่วนที่ก่อเรื่องไม่เว้นแตะละวัน แถมยังดูจะมากขึ้นกว่าเดิมเมื่อมีคู่หูอีกสองด้วยซ้ำ ย่ำฝีเท้าออกไปจากห้อง ร่างสูงเดินตามระเบียงเข้าไปยังบริเวณห้องนอนของตนเงียบๆ ทว่าประตูที่เปิดค้างไว้ไม่น้อย ทำให้อัลชาอ์ได้ยินคำพูดบางอย่างออกมาจากในห้องนั้นอยู่อย่างดี
คาวัลโล วาลกัสกำลังนั่งอยู่บนพรมผืนใน ในมือเจ้าตัวมีเศษผ้าที่อัลชาอ์จำได้ว่าคือเสื้อของตัวเองและเสื้อของเจ้าตัวอยู่ ซึ่งคาวัลโลกำลังยื่นให้เจ้าเสือน้อยสองตัวดมและเอ่ยปากสั่งสอนอย่างตั้งอกตั้งใจ
“นี่..ชีล่า ถ้าใครไม่ได้มีกลิ่นแบบนี้กับแบบนี้ แล้วเดินเข้ามาในห้อง ตะปบตรงหว่างขามันให้ขาดเลยนะ เข้าใจไหม!” “.......................”
.....................................................
ตอนแรกจะเอาเป็นบทส่งท้าย แต่ไม่ไหวอ่ะ /หลบทีนส์
จริงตอนแรกคิดว่าจะลงบทส่งท้าย+นิยายเรื่องใหม่ด้วย แต่ไปๆมาๆคึกเขียนสเปอีก เลยยิงยาวเลย เหอๆ
ขอเปลี่ยนจากตอนส่งท้ายเป็นสเป เพราะอารมณ์มันไม่ใช่ส่งท้าย อารมณ์มันจบจริงๆแบบไม่ต้องส่งท้ายก็ตรงตอน 46นั่นแล้ว ที่บอกไว้ว่าตอนส่งท้ายจะเป็นตอนที่ได้อยุ่ด้วยกันแล้วแต่ไปๆมาๆขอเปลี่ยนเป็นหลังจากท่านชีคเจอกับคาวี่ที่อิตาลีไม่นานนะคะ พ่อมาเฟียเราเลยรีบมาหาไม้กันหมาโดยด่วน กะจะเขียนตอนได้เจอกันแต่มันจะชนกับตอนจบจริงในตอนพิเศษเลยเปลี่ยนมาเลี้ยงลุกเสือแทน (ฮ่าๆ)
ชีล่ากะชาลีนน่ารักกก อยากเลี้ยงเสือขึ้นมาเลย สองตัวนี้จะไปโผล่แถวตอนพิเศษด้วย (แอบสงสารอนาคตอัล แต่ก็ขำฟร่ะ:m20:)
ข้อมูลเล็กน้อย ชีล่ากับชาลีนเป็นเสือดาวพันธ์คอเซซัส อยู่ในวงสายพันธ์เสือดาวเปอร์เซีย มีลักษระเด่นตรงจุดแต้มสีน้ำตาลขนาดใหญ่ตามลำตัวและรูปร่างเพรียวไม่ล่ำสัน(ตอนแรกเอาเสือดาวทัสมาเนีย แต่ไปค้นข้อมูลมาปรากฏเขาสูญพันธ์ไปตั้งกะปี2527
)
อันนี้รูปค่า
ชีล่า
ชาลีน
และ..
ตุ๊กตาคาวี่ ส่งไปให้แล้วเน้ออออ (อยากได้ล่ะสิ ฮ่าาา
)
* อัพเดทเล็กน้อย คาวี่เวอร์ชั้นหนังสือจะปิดจอง31มกราคมนี้ใครยังไม้ได้อุดหนุนเชิญได้เลยนะคะ ที่นี่
http://story.raikrob.com/index.php?topic=150.0 ช่วยอุดหนุนกันด้วยนะคะ
** Route liebe ภาคสองของ Stone rose's line กุหลาบทรายใต้เงาหิน คู่แกเร็ตxคลาร์ก มาลงให้อ่านกันแล้วนะคะ ตามมาได้เลยค่า ที่นี่เลย
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=30985.0 คอยติดตามและให้กำลังใจกันด้วยนะคะ