เย้ๆมาต่อแล้วครับ
********************************************
หลังจากที่ผมรู้ว่า ไอน้องสุดที่รักสองคน คือ ไอเดย์กับไอวิน ทะเลาะกัน ผมก็หาวิธีให้ไอพวกนั้นได้ลองพูดจากัน โดยนัดแนะกับพี่นากพี่โจ แต่ไม่ได้บอกวากดิษครับ
“ วันนี้ท่าทางรีบร้อนนะ ” พอผมกลับมาจากมหาลัย ผมก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมจะออกไปที่ร้านของพี่นาก
“ ปล่าวนี่ รีบร้อนตรงไหน ” ผมหันไปตอบบักดิษ
“ รีบตรงไหน ก็รีบตรงนี้ไง ปกติเห็นขี้อายจะตาย วันนี้ถอดเสื้อไม่อายพี่เลย ” มันทำท่าลูบปากด้วยอะ
“ ตลก เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วเหอะ อย่ามั่ว ” มันยังยิ้มไม่ยอมหุบอีกครับ
“ แล้วจะออกไปไหนเหรอ ”
“ อ๋อ ......... ” ผมไม่ได้คิดไว้อะครับ เหอะๆๆ
“ อ๋อ ? แล้วไงต่อ ”
“ ไปหาเพื่อนๆ ” ไปหาเพื่อนก็แล้วกัน หุหุ
“ ใครเหรอ พี่ว่าพี่รู้จักเพื่อนคิมทุกคนนะ ” เอาแล้วไงกู ทันใดนั้น ผมก็เริ่มจะนึกออก สงสัยจะมีคนปากโป้งไปบอกวากดิษแล้วแน่นอน
“ นี่รู้แล้ว มาทำกวนโอ้ยใช่มะ ”
“ ใช่ ” ตอบหน้าระรื่นอีกไอบ้า
“ งั้น ถามมากเรื่องทำไมล่ะ ”
“ อยากเห็นว่า แฟนพี่แถเก่งไหมไง หึหึหึ ” ผมโยนเสื้อใส่มัน มันรับไว้ได้ครับ แล้วก็พูดอีกว่าหอม ท่าทางกวนว่ะ
“ อาบน้ำละนะ ”
“ อาบด้วยกันเหอะ ปะปะ ” มันวิ่งมาคว้าตัวผม แล้วก็ลากเข้ามาในห้องน้ำ กว่าจะอาบน้ำเสร็จ เอาซะเหนื่อยเลย แฮะๆๆๆ
ผมกับดิษ มาที่ร้านพี่นาก โดยมาถึงก่อนพวกที่นัดๆกันไว้ พี่นากกำลังเปิดร้านอยู่ พอเห็นผมมากันสองคนก็แหย่เลยครับ
“ คู่รักคู่นี้นี่ ตัวติดกันเลยนะ ขนาดบอกว่าจะมาคนเดียว สุดท้ายก็มากันสองคน ” ทีแรกผมบอกว่าจะมาคนเดียวไงครับ
“ ปากอะๆ ” วากดิษพูดใส่พี่นากครับ พี่นากแกก็ไม่สนใจครับ ทำยักไหล่แล้วไปเปิดร้านต่อ
ผมสามคนนั่งรอไปเรื่อยๆ ไม่นานพี่โจก็มี ทีนี้ก็รอแต่ตัวเอกสองคนล่ะครับ ว่าจะมาเมื่อไร
“ คิมนี่วุ่นวายเนอะ ” พี่โจหันมากัดผมครับ
“ แฟนกูวุ่นวายอะไรมึง ” โฮ่ วากดิษตอบแทนผมครับ
“ เอ้า พี่ดูดิ น้องสองคนเค้าจะรักจะเลิกก็ไปยุ่งอะ ” จังหวะนั้น พี่นากไม่อยู่ครับ อย่างว่าเจ้าของนี่เนอะ
“ อืม นั่นดิ ” อ้าว ไหงมึงไปเห็นด้วยกับพี่โจได้ละ
“ ไม่อยากช่วยก็กลับกันไปเลยไปๆ ”
“ แหม ขี้น้อยใจจริง ...... จะว่าไปเรารอนานแล้วเหมือนกันนะ ” ก็จริงนะครับ น้องผมยังไม่โผล่หน้ามาเลย ผมลองโทรไปหามันสองคน พวกมันรับสายครับแล้วก็บอกว่าจะรีบไปๆ
ผมนั่งเล่น คุยเรื่องงาน เรื่องทั่วๆไป กับวากดิษและพี่โจ ถึงรู้ว่า ตอนนี้พี่โจก็ช่วยงานของบ้าน พ่อยังไม่ให้ทำงานเต็มตัว ส่วนวากดิษก็ยอมพูดเรื่องงาน ปกติเค้าไม่ยอมพูดหรอกครับ รายนี้แยกแยะเก่ง
“ กลายเป็นหัวหน้างาน รู้สึกไงพี่ ”
“ สมน้ำหน้าตัวเอง ” ผมไม่ได้กินเหล้าครับ แต่พี่โจจิบๆ วากดิษก็จิบๆเหมือนกัน
“ อธิบายหน่อยพี่ ”
“ กูหูเบา ต้องทำให้แฟนกูโกรธ แล้วยังทำให้ห้างเสียงานอีก ”
“ เราโกรธดิษตอนไหนอะ ” ผมถามครับ ดิษหันมายิ้มให้ผม ส่วนพี่โจก็ทำเสียงจิ๊จ๊ะ แล้วก็ไม่มีใครพูดกันต่อครับ ไม่นานไอเดย์กับไอวินก็มา
“ ไม่ต้องมาใกล้ ” ไอเดย์ผลักไอวินมาหาผม
“ มึงผลักกูทำไม ” นั่นๆ
“ ทำไมต้องเจอหน้ามึงด้วยวะ ”
“ อย่างกับกูอยากเจอหน้ามึง ” เห็นท่าไม่ดีครับ ผมเลยลุกไปลากมันสองคนมานั่งด้วยกัน ทีแรกก็ยังจะกัดกันต่อ แต่พอชวนคุยเรื่องรับปริญญา อารมณ์ไอสองคนนี้ก็เบาลง
“ เออนี่ ถามหน่อย มึงสองคนเป็นอะไรกันวะ ”
“ เป็นผู้ชายไงพี่ ไม่ใช่เกย์หรอก ” ไอเดย์ตอบเสียงดังฟังชัด ทำเอาผม วากดิษ กับพี่โจ หันหน้าหนีแทบไม่ทัน
“ แดกดันกูใช่มะ เออ ลูกผู้ชายตัวจริงเหลือเกิน ” ไอวินเถียงครับ
“ พอก่อนๆ ทะเลากันทำไมเนี่ย ” ผมถามอีก
“ ผมไม่คุยละพี่ ขอนั่งกินเบียร์ได้ปะ ” ไอวินนี่ท่าทางจะโมโหน่าดูครับ ผมก็เลยตามใจมัน สั่งเบียร์ให้
พอสองคนนี้กินเบียร์แล้ว แม่มก็ออกลายทันทีครับ ไอวินเดินเซๆไปล้มแถวๆนั้น แต่มันรูปร่างหน้าตาดีครับ พวกโต๊ะที่มันล้มใส่เลยไม่ถือสา แถมยังให้มันนั่งด้วยอีก ผมนั่งมองก็ตลกดีครับ เพราะจำได้ว่าผมก็เคยทำแบบนี้
“ อ้าว เดย์ล่ะ ” ผมหันมาถามดิษ มันก็ชี้ไปอีกโต๊ะ ปรากฏว่ามันก็ออกไปแรดเหมือนกันครับ
“ เฮ้อ ไม่ต้องไปยุ่งกับมันดีกว่าคิม อาการแบบนี้สงสัยจะเคืองกันมาก ” พี่โจบอก
“ นั่นสิ ถือว่าเลี้ยงฉลองน้องจะรับปริญญาแล้วกัน ” พอดิษว่างั้น ผมก็หาเหล้ากิน บรรยากาศก็เหมือนคืมปกติคืนนึงครับ
ร้านใกล้จะปิด คืนนี้ก็ทำท่าว่าจะจบโดยดี แม้ว่าผมจะทำให้มันสองคนดีกันไม่ได้ ก็ต้องทำใจครับ แต่ .....
“ คิมๆ ” ผมกำลังเดินว่อนไปว่อนมาอยู่ พี่โจก็วิ่งมาตาม
“ อะไรพี่ ”
“ เดย์........ โดยต่อย ”
“ ห๊ะ !!!!! ” ผมรีบวิ่งเข้ามาดูเหตุการณ์ พอมาถึงทุกอย่างก็กลับสู่ภาวะปกติแล้วครับ วากดิษยืนอยู่ตรงกลาง พี่นากก็ยืนหัวเราะ
“ พวกมึงมานี่ทีไร ต้องต่อยกันแทบทุกที พวกมึงนี่จริงๆนะ ” พี่นากพูด พี่แกดูไม่โมโหเลยครับ แสดงว่าไม่ร้ายแรง ส่วนไอวินนั่งหงออยู่ใกล้ๆพี่นาก
“ ผมกลับนะพี่ ” ไอเดย์พูด
“ จะกลับยังไง ดึกมากแล้ว ” ไอวินออกปากพูดดีๆ น่าจะเป็นครั้งแรกในรอบวันเลยครับ
“ ....... ไม่ต้องพูดได้ไหม ได้ยินเสียงมึงก็หงุดหงิดแล้ว ” ไอเดย์ว่าใส่ไอวินครับ พอไอวินได้ยิน มันก็วิ่งกุมปากไปข้างนอก เออ ตัวกูสูงอย่างกับเสาไฟ ทำร้องไห้เป็นเด็กเลย
“ เดี๋ยวพี่ไปดูเอง คิมไม่ได้ดื่ม ไปส่งเดย์ทีนะ ” วากดิษบอกผม ผมรับปากแล้วยัดไอดิษน้อยขึ้นรถ
“ ไอเดย์ มึง ....... ”
“ ไม่อยากคุยพี่ ”
“ ไอเชี้ย อยู่กับกูสองคนไม่ต้องทำเก่ง ปากแข็งมากนัก กูจะพาแหกโค้งแม่งจะเอาไหม ” ไอเดย์ทำตาโต
“ นักเลงว่ะพี่อะ ”
“ เออ รู้แล้วก็รีบพูดมา ” ผมแวะจอดที่ข้างทาง ไอเดย์เอนหลังพิงเบาะ แล้วก็ค่อยๆเล่าให้ผมฟัง
“ หลังจากได้กันที่บ้านพี่ พอกลับมาวินก็เริ่มแปลกไปพี่ มันไปสนิทกับพวกผู้หญิง ทำเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ...... แล้วไม่นานมันก็ได้ผู้หญิงคนนึง ผู้หญิงคนนั้นพอรู้ว่าผมเป็นแฟนไอวิน ก็เอาผมไปประจาน ผมเอาเรื่องนี้ไปคุยกับมันตรงๆ ไอวินมันบอกว่า กูไม่อยากเสียความเป็นผู้ชาย ผมก็เลยตามใจมัน แต่จะให้ผมเลิกไปเฉยๆผมทำไม่ได้หรอกพี่ ผมยังคิดถึงมันอยู่ เมื่อกี้มันจะโดนต่อย ผมเลยไปรับหมัดแทนมัน เหอะๆ ผ่านมาหลายเดือนแล้วผมก็ยังรักมันอยู่ดี ” ฟังที่มันเล่าแล้ว รู้สึกว่า เรื่องนี้ยากที่จะแก้ครับ พอเล่าจบไอเดย์ก็ร้องไห้สะอึกสะอื้น ผมล่ะน้ำตาซึมตามมันเลยครับ
“ แล้วจะให้กูไปส่งที่ไหน ” ผมถามมัน
“ ผมไม่อยากกลับหอ ผมไปนอนกับพี่ได้ปะ ..... หรือพี่จะเอากับพี่ดิษ ” ไอนี่ปากหมาว่ะ เอาเรื่องจริงมาพูดจริง คิคิคิคิ
“ กวนตีนนะมึงอะ จะนอนก็นอนดิวะ ”
ผมขับรถ เปลี่ยนทิศกลับมาที่หอพัก พอมาใกล้จะถึง ก็เห็นห้องสำรองเปิดอยู่ คือหอพักเนี่ย จะมีห้องสำรองเอาไว้ให้เช่ารายวันอยู่ มันทำทะลุถึงกันสองห้อง กว้างเป็นพิเศษกำลังจะปล่อยเช่าเหมือนกันครับ แต่ที่งงตอนนี้คือ ทำไมห้องถึงเปิดไว้
“ พี่นอนที่นี่เหรอ นึกว่านอนที่บ้านพี่ดิษ ”
“ ตรงนี้ใกล้ที่ทำงาน มาๆ ” ผมเดินนำไอเดย์มา พอมาถึงหน้าห้อง ก็ต้องตกใจนิดหน่อย
“ อ้างคิม ” วากดิษเองอะครับ มันกำลังขนฟูกครับ สงสัยไปเอามาจากที่เก็บ
“ ทำไมเดย์มาด้วยล่ะ งั้นเราเอาไงดีพี่ ” พี่โจ พี่นากก็อยู่ สงสัยจะมานอนด้วย
“ ก็นอนๆกันไปเถอะ ” ผมไม่เข้าใจหรอกครับ แต่พอเข้ามาข้างในถึงรู้ว่า ......
“ พี่เอามันมานอนนี่ทำไมเนี่ย ” ไอเดย์โวยวายเลยครับ เพราะไอคนที่นอนหลับและกำลังลืมตามามองพวกผมคือไอวิน
“ ทำไมไม่กลับหอ ” ไอวินพูดกับไอเดย์
“ เรื่องของกู ” เออ ดีกันซะพวกมึง
“ โจ นาก นอนนี่แล้วกัน ดูหมาสองตัวนี้ด้วย พวกกูไปนอนละ พรุ่งนี้ทำงาน ” วากดิษตัดบท แล้วจูงมือผมขึ้นมาที่ห้อง
ผมสองคนพออาบน้ำอาบท่าแล้วก็เข้านอนทันที แต่ยังไม่หลับหรอกครับ ยังคุยเรื่องของไอเดย์กับไอวินอยู่
“ เดย์มันรุกเร็วไป วินก็เลยทำใจไม่ได้มั้ง ” ผมบอกดิษ
“ เดย์เล่าให้คิมฟังแบบนั้นเหรอ ”
“ อือ ”
“ ช่างเถอะ พักผ่อนดีกว่า ”
นอนไปได้น่าจะประมาณสองชั่วโมง ก็มีคนมาเคาะประตูครับ
“ อะไรวะเนี่ย เดี๋ยวพี่ไปดูเอง ” วากดิษลุกไปดูครับ
“ ไอโจ ไอนาก มึงขึ้นมาทำไมวะ ”
“ กูขอนอนนี่เหอะ ” น่าจะเป็นพี่นากครับ
“ ทำไมไม่นอนข้างล่าง นอนนี่เบียดกันดิวะ ”
“ ไม่เบียดหรอก มึงก็นอนกับคิม กูนอนเตียงเดียวกับโจไง ” หืม ทำไมผมต้องนอนกับดิษอะ
“ บอกกูก่อนว่าทำไมไม่นอนข้างล่าง ” วากดิษถามต่อ
“ เล่าไงดีล่ะ ”
“ โฮ่ย เรื่องมากน่า ไอสองคนนั้นมันฟัดกันนัวในห้องน้ำ เสียงงี้ดังลอดออกมาจนนอนไม่ได้ไง บอกเค้าไปสิ ” พี่โจโพล่งออกมา ทำเอาผมลุกมานั่งเลยครับ
“ อะไรนะ เดย์กับวินฟัดกัน มันจะฟัดกันได้ไง มันทะเลาะกันอยู่ ” ผมถาม
“ พี่ไม่รู้ แต่เผื่อมันจะได้คุยกัน พี่เข้าไปได้ยังเนี่ย ” วากดิษปล่อยให้ไอสองคนนั้นเข้ามา แล้วก็เอาหมอนมาเพิ่ม พี่โจกับพี่นากซุกลงไปนอนที่เตียง กอดกันเฉยเลย ผมกับวากดิษสิครับที่ไม่คุ้น เพราะปกติไม่ได้นอนด้วยกัน
“ พี่นอนพื้นนะ ” วากดิษกระซิบผม
“ ไม่ต้องหรอก นอนเถอะ ” วากดิษค่อยๆขยับเข้ามาหาผม
“ ใกล้แบบนี้อึดอัดไหม ” โชคดีที่ปิดไฟ ไม่งั้นมันคงเห็นว่าหน้าผมแดงแค่ไหน
“ ไม่หรอก ”
“ พี่กอดนะ ” ผมไม่ได้ตอบครับ แต่ดิษค่อยๆกระชับแขนเข้ามา ไม่อยากพูดเลยว่าใจเต้นเลยครับ
ไม่รู้จะว่าโทษไอเดย์กับไอวินหรือจะขอบใจมันสองคนดี เพราะมันทำให้ผมได้รับความรู้สึกใหม่ๆนี้ สิ่งที่ผมไม่เคยได้รับมานานแล้ว ความรู้สึกที่คนที่เรารักกอด ผมแทบจะลืมไปเลยว่าวันนี้น้องของผมสองคนทะเลาะกันอยู่ เฮ้อออ วันนี้ผมนอนหลับฝันดีแน่เลย
***************************************************