อย่าเพิ่งกังวลไปครับ แฮะ หายไปไหน ไปทำอะไร ไว้จะมาเล่ากันยาวๆ ตอนที่สบายตัวสบายหัวก่อน ช่วงนี้งานชุกของแท้เลย แวะมาต่อใบแทรกช่วงเข้าพรรษาเมื่อเดือนที่แล้วก่อนครับ มีอีกใบเรื่องพี่สาวแต่พิมพ์ไม่ทันครับ
********************************************************************
ใบแทรก ความในใจ
เมื่อไม่นานมานี้ เกิดไฟไหม้ที่สำนักงานซึ่งเราเพิ่งจะซื้อมาใหม่ หน่วยงานราชการขอปิดพื้นที่กับขอดูนู้นดูนี่ส่วนมากเป็นกระบวนการของราชการเค้าครับ ทำให้ผมวากดิษรวมถึงไอเดย์ไม่มีงานให้ทำครับ
“ ไปหากินเหล้าปะพี่ ” ไอเดย์เสนอความคิด ผมก็นั่งลูบปากเล่นๆ วากบ้าก็ทำเสียงเหอะใส่
“ เปรี้ยวปากขนาดนั้นเลย ”
“ เกี่ยวอะไรกับเปรี้ยวปากเล่า ..... ก็น้องมันถาม ” ไอเดย์ขยับตัวมาใกล้ผมมากขึ้น
“ ไปปะพี่ ”
“ คิดก่อน ” คือผมเพิ่งกลับมาจากกรุงเทพฯไปเยี่ยมพี่สาวที่ป่วยมา วากดิษก็ออกแนวงอนผมเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เพราะอะไรเหรอครับ ก็พ่อผมไม่ให้วากดิษตามไปด้วย บอกว่าคิมเป็นของเอ็งคนเดียวหรือไง เหอะๆๆ
“ ลีลาเยอะนะ ทำไมเดี๋ยวนี้ขี้เกรงใจเหลือเกินล่ะ ” ดูมันยั่วๆ
“ เออไป จะแ-กให้เมาคลานอ้วก โดนสาวฉุดแม่ม ” ตอบไปก็กัดเขี้ยวไป หึหึ
“ ถ้าจะเมาขนาดนั้น พี่จะแยกขาจัดในห้องน้ำเลย ”
“ โอยพวกพี่น่ะลามกว่ะ .... ตกลงไปนะ ผมจะได้โทรหาวิน ” พาไปเดย์เดินไปโทรศัพท์ ผมก็หันมาส่งสายตาอาฆาตใส่วากบ้าทันที
“ เมื่อกี้พูดอะไรมิทราบ ” วากดิษทำตาลุกวาวใส่ผม
“ ก็แค่เตือนไว้ ” ยังจะทำไม่รู้ร้อนรู้หนาวอีก ฮุ้ว
“ นับวันจะคิดแต่เรื่องลามก ฮึ่ย ” เค้าไม่ตอบโต้ละครับ แค่หัวเราะ หลังจากไอเดย์กลับมามันก็ขอไปนั่งเล่นที่บ้านของผม หมายถึงบ้านหลังใหญ่ของพ่อวากดิษครับ ไม่ใช่บ้านที่พ่อเค้าให้มา (มันมาเกิดเหตุช่วงในบันทึกหลักแหละ ทำให้เราตัดสินใจอยู่กันที่บ้านหลังใหญ่ช่วยนึง ไว้จะเล่า แฮะๆๆ)
“ มีห้องว่างไหมพี่ ขอเช่าอยู่ด้วยดิ ” พอมาถึง ไอเดย์ก็พูดเพ้อเจ้อเลย
“ บ้านมึงหลังใหญ่หลังโต จะมาขออยู่เพื่อ ??? ” ผมสวนกลับไป
“ โหยพี่ มันไกลอะ ผมทำงานหาเงินเองนะ ” นี่ก็เป็นเหตุการณ์อีกส่วนนึงที่ต่อติดอยู่ในบันทักหลักครับ อุบก่อน คึคึ
“ พูดน่ะง่ายเดย์ แต่อยู่บ้านคนอื่นน่ะไม่ง่ายนะ เชื่อพี่เช่าหออยู่ดีแล้ว ”
“ ก็ได้ครับพี่ ”
“ อะไรวะ กูพูดตั้งนานมึงเถียงเอาๆ พอไอ .... ”
“ พูดกับที่รักน่ะ พูดเพราๆะสิครับ ถ้าไม่อยากโดนจูบบบบ ปาก ” ผมแยกเขี้ยวใส่มัน ก่อนจะลุกไปข้างนอก ได้ยินไอเดย์ถามวากดิษว่า ทำไมพี่คิมต้องเดินหนีแค่บอกจะจูบปาก มันก็หัวเราะเสียงดัง แล้วบอกว่านั่นสิ ฮึ่ยย
เรานั่งคุยเรื่องงานเรื่องส่วนตัวไปเรื่อย จู่ๆพี่โจก็โทรมาหาวากดิษ รายนั้นเปิดลำโพงให้ได้ยินกันทั่วถึง
“ มีอะไรวะโจ ”
“ พี่จะไปร้านผมกันเหรอครับ ” ผมแกล้งทำเสียงโห่ใส่
“ แหมของมึงเลยเหรอ ยังไง ไอนาก ยกเป็นสินสมรสหรือไงวะ ”
“ บอกคิมด้วยว่าอย่าเยอะ แล้วก็เรื่องสินอะไรน่ะไม่ใช่พี่ ก็พูดไปงั้นๆ ” ผมเดาว่าสองคนนั้นคงพัฒนาความสัมพันธ์ไปเรื่อยๆอะครับ เพราะช่วงหลังนี้ไม่มีข่าวเสียๆเลย
“ ตกลงโทรมามีอะไร ”
“ ร้านปิดเข้าพรรษาน่ะพี่ ” อ้าวไมงั้นอะ
“ ปิดทำไมพี่ ”
“ พ่อบอกมา ” พ่อเค้าหมายถึงอะไรที่ชุดกากีเข้มๆอะครับ เหอะๆ
“ งั้นก็นั่งกินบ้าน ดีเหมือนกัน มีอารมณ์จะได้จับคิมขึ้นห้อง ...... โอ้ยยยยยยย ” มันพูดไปเรื่อยเลยอะ ผมหรือจะยอม ทั้งบีบคอทั้งตุ๊ยท้อง
“ อะไรเนี่ย คุยโทรศัพท์ยังจะจู๋จี๋กัน ” ไอเดย์ล้อเลยครับ
“ จู๋จี๋บ้านมึงอะ ” ผมว่าไอเดย์
“ ไปเอากันก่อนปะ ค่อยคุยต่อ ” พอพี่โจถามกลับมา ผมก็หักนิ้วรอ คราวนี้ตอบไม่ดีนะ มีเรื่อง หึหึหึ
“ พอละ กูเจ็บ ..... ร้านปิดก็ปิด มานั่งเล่นที่บ้านกู ” เออ ไม่ถึงเนื้อถึงตัวไม่เป็นงาน
“ ทำไมไม่ไปเที่ยวกันล่ะพี่ ไหนบอกว่าสำนักงานพี่ไม่เปิดนี่ ”
“ ก็ใช่ แต่ไม่ใช่ว่าจะว่างขนาดนั้น ” คือมันก็ยังมีงานส่วนอื่นให้ทำครับ
“ ลูกจ้างพี่เยอะแยะ หัวหน้าน่ะพักบ้างเถอะพฤหัสศุกร์เสาร์ ” วากดิษรับปาก แต่ขอไปคุยกับพวกหัวหน้าก่อน
ไม่นานนักก็เดินกลับมาพร้อมรอยยิ้ม
“ พี่ริชกับพี่พานบอกให้ไปพักกันเถอะ เค้าจะไม่ไป ”
“ ทำไมล่ะ ชวนเค้าไปด้วยกันเด้ ” ผมบอก
“ ถ้าเค้าจะไปเค้าบอกก่อนแล้ว คนอายุขนาดนั้นไม่ติดเที่ยวเป็นเด็กๆหรอก ” วากดิษตอบกลับมา
“ จะบอกตัวเองอายุน้อยก็ว่าไปเถอะพี่ ” ไอเดย์แซวครับ
“ ปล่าว .... แค่จะบอกว่าหน้าพี่เด็กเฉยๆ ”
“ สองคนนี้ สมเป็นพี่น้องนอกไส้เหลือเกิน ฮุ้ว ”
“ ฮ่าๆๆ ”
พอตกลงกันได้ พี่โจใจร้อนอยากไปในวันนั้นเลย บอกให้พวกเราเตรียมตัว ผมกับดิษเลยเก็บของกันก่อน จากนั้นก็ไปที่บ้านของเดย์และรับวินมาอีกคน พวกผมนัดเจอกับพี่โจและพี่นากที่ปั๊มน้ำมัน พอพร้อมหน้าผมก็โทรบอกแม่กับพ่อครับ
“ เอ็งจะไปไหนนะ ” ผมบอกชื่อจังหวัดซึ่งเป็นบ้านเกิดของแม่ผม
“ ไกลก็ไกลนะ ทำไมไม่กลับมาไร่ ” ผมได้ยินเสียงแทรกไปแทรกมา คงเป็นแม่ผมครับ
“ อยากเปลี่ยนบรรยากาศอะพ่อ ”
“ คิมลูก จะไปบ้านแม่เหรอ ” แม่ผมถือสายละครับ
“ ครับแม่ ”
“ ใครขับรถล่ะ ”
“ มีดิษกับเดย์ครับแม่ ” สองคนนั้นก็ตะโกนบอกแม่ผมว่าไม่ต้องเป็นห่วง ความจริงผมก็ลืมไปว่า ตอนผมเกิดอุบัติเหตุก็ใช้เส้นทางสายนั้น พอคิดออก ผมก็ใจเต้นแรงเลยครับ รู้สึกกลัวไปซะอย่างงั้น
“ ค่อยๆขับไปนะลูก กว่าจะถึงก็ค่ำแล้ว ”
“ ผมจะโทรหานะแม่ ..... บอกพ่อด้วยๆ ” พอวางสาย วากดิษก็เอามือมาลูบใบหน้าของผม ผมค่อยๆยิ้มออกมา
“ มองทาง ขับรถไป ” พอผมพูด ไอน้องสองคนที่นั่งเบาะหลังหัวเราะก่ากเลย
“ ซึ้งหน่อยก็ไม่ได้นะ น่าน้อยใจจริงเลย ”
“ ไม่เป็นไร ไม่ต้องน้อยใจครับ พวกผมจะได้หวานกันให้ทันพวกพี่ ” ไอวินพูด ไม่รู้สินะ ระยะหลังผมรู้สึกว่าไอวินดูมีความมั่นคงมากขึ้น หล่อขึ้นด้วย คึคึคึคึ
“ ..... ” ผมได้แค่นั่งยิ้มคนเดียว หวานให้ทันพวกกูเหรอ คิดได้นะพวกมึง ผมหันไปมองหน้าวากบ้าเค้าก็คงยิ้มแบบเดียวกัน เดี๋ยวนี้ยิ้มไม่มีเหตุผลก็ได้ เป็นเอามากละผม เหอะๆๆ
รถสองคันขับตามกันไปเรื่อยๆครับ เหนื่อยก็พัก มีการเปลี่ยนคนไปนั่งคันของพี่นากกับพี่โจด้วย คือไม่เหงากับไม่ง่วงด้วย จนมาถึงจุดที่ผมถูกชน ความรู้สึกมันเหมือนเพิ่งเกิดเมื่อไม่นานนี้เอง ใจหวิวมากๆครับ
“ กลัวเหรอ ” พอผ่านเข้าเขตนี้ วากดิษให้พี่โจมาขับรถแทน เค้านั่งกับพี่นาก ส่วนวากดิษนั่งกับผมที่เบาะหลัง
“ อืม ทำอะไรดิษ ”
“ จับมือพี่ไง ” ผมรู้ว่ามือตัวเองเปียกครับ
“ ไม่ต้องหรอก ”
“ หลับตานะ ” ผมไม่กล้าหลับตาครับ ผมกลัวจริงๆ ช่วงที่เกิดเหตุใหม่ๆภาพในวันนั้นมันวนซ้ำไปมาจนผมนอนไม่หลับ
“ ไม่อะดิษ ..... เรา ”
“ ดื้อนะ หลับตา ” ไอสองตัวข้างหน้าก็ไม่คิดจะพูดอะไรเลยเหรอวะ ฮุ้วว
“ ก็ได้ .... ” วากดิษค่อยๆเอาเอนตัวผมไปกอด ผมอยู่ท่านี้น่าจะนอนพอสมควรครับ เพราะได้ยินพี่โจถามว่าผมหลับแล้วเหรอ
“ นี่ถึงไหนละเนี่ย ” ผมถาม
“ ยังไม่หลับเหรอ ใกล้ถึงที่พักเราแล้ว ” พี่โจตอบ
“ นี่เราหลับมั้งเนี่ย ” ผมพูดกับวากดิษ
“ เวลาหลับตาแล้วอยู่ใกล้กับคนที่เชื่อใจ ..... เวลามันผ่านไปเร็วใช่ไหมล่ะ ”
“ ไม่ต้องหยอดกันเลยไอบ้า แค่นี้ก็ตามไม่ทันแล้ว ” พี่นากสวนขึ้นมาซะก่อนครับ เหอะๆ ดีเหมือนกัน ดิษถามมาแบบนี้ผมตอบไม่ได้อยู่ดี แต่ดิษไม่ว่าอะไรครับ แค่ยิ้มๆ
พอมาถึงที่พักเป็นรีสอร์ทที่พี่นากโทรจองไว้ บรรยากาศยอดเยี่ยมเลยครับ ไม่ร้อนมาก ที่นั่นแบ่งเป็นโซนๆ จะพักแบบโรงแรมก็ได้ แบบปิกนิค แบบช่วยเหลือตัวเองก็ได้ แน่นอนพี่นากเลือกแบบหลังครับ
“ มาก็ไกล ยังต้องหาอะไรกินเองอีก มึงคิดอะไรเนี่ยนาก ” วากบ้าโวยวายอย่างไม่มีเหตุผล
“ เอ้า คนอื่นเค้าเดือดร้อนหรือยัง ” พี่นากเนี่ยก็ดูสนิทกับวากดิษมากเช่นกันครับ อย่างว่าเค้ารู้จักกันมานานนี่
“ นั่นสิพี่ ” ไอวินคงเห็นด้วยกับพี่นาก ซึ่งก็จริงอะ จะโวยวายทำไมไม่รู้
“ ก็ ..... เดี๋ยวก็ลำบากแฟนกูอีก พวกมึงทำอาหารเป็นกันที่ไหน ”
“ อุ๊บบ ..... ฮ่าๆๆๆๆ โถๆ ดิษเอ้ย มึงนี่ทั้งหวงทั้งห่วงเมียมึงเลยนะ ” พี่นากล้อเลียนเลยดิครับ
“ อะไรวะพี่ อะไรเมีย พูดดีๆ ” ผมถามพี่นาก
“ ไหนว่าใครใหญ่คนนั้นข้างบนไง ” พอแกตอบมา ผมงี้หน้าแดง หูร้อนเลยดิครับ ไม่ได้โกรธนะ ..... อาย เหอะๆๆ
“ จริงอะครับ ” จู่ๆไอวินก็โพล่งขึ้นมาอีกคน
“ เฮ้ยๆๆ พอละพี่ คุยอะไรไม่สร้างสรรค์เลย ” ผมเห็นไอวินหัวเราะแล้วก็เอามือไปตบก้นไอเดย์ น่ารักไปไหมพวกมึง
พอยกกระเป๋าลง ทางพนักงานเค้าบอกว่าเค้าจะจัดเตรียมพวกอุปกรณ์ทำอาหารให้ ถ้าไม่มีอาหารเค้าก็จะเตรียมให้ด้วย แต่ตอนนี้ยังไม่ค่ำ เราก็เลยจะไปหาซื้อวัตถุดิบกันเอง โดยพี่นากกับพี่โจจะไปซื้อให้
“ เฮ้ย แล้วเรื่องที่นอนว่าไง มีบ้านสองหลังจะให้แยกกันนอนยังไง ” วากดิษถามพี่โจ
“ ค่อยมาตกลงกันหลังกินข้างดีกว่าพี่ ” แล้วพี่โจก็ไปหาซื้อของกับพี่นากครับ
ระหว่างนั้นไอเดย์กับไอวินเค้ากระหนุงกระหนิงกันมาก ผมเลยเดินออกมาห่างๆ
“ จะไปไหนรอพี่ด้วย ” วากดิษวิ่งมาหาผมครับ
“ เดินดูรอบๆบ้านนี่แหละ ”
“ คิดว่าจะได้มีเวลาอยู่กันสองต่อสอง ที่ไหนได้ ..... ”
“ ดิษ ”
“ หืม ” วากดิษยิ้มหล่อๆให้ผม เฮ้อ ทำไมมึงแก่ช้าแบบนี้วะ ฮึ่ยย
“ เราจะอยู่กันแค่สองคนแบบนี้ได้แน่เหรอ ” ได้ผลครับ หน้ามุ่ยเลย เหอะๆๆ
“ อยากมีลูกไหม ..... จะถามพี่แบบนี้อีกแล้วใช่ไหม ”
“ ปล่าว ก็ไงดีล่ะ เราจะไม่เหงาเหรอ ”
“ คิมเหงาหรือปล่าวล่ะ ” ผมส่ายหน้า วากดิษมองซ้ายมองขวาแล้วกอดผม
“ ทำอะไรเนี่ย ”
“ แบบนี้ล่ะรำคาญไหม ” คือผมก็กอดๆคนอื่นเยอะนะครับ ทั้งกอดแบบเพื่อน กอดแบบคนที่ชอบ กอดพ่อกอดแม่ แต่แปลกจริงๆที่เวลากอดกับวากบ้า มันอธิบายไม่ถูกเลยว่ารู้สึกยังไง
“ ไม่อะ ” แต่ไม่รำคาญแน่นอน
“ ถ้าพี่จูบ ..... ”
“ จะวนมาจนได้สินะ เราไม่ได้มีจุดอ่อนที่ปากนะเว้ย ” เถียงครับเถียง
“ จริงจังหน่อยสิ ..... นิ่งๆนะ ” สุดท้ายก็ไม่รอดครับ วากดิษจูบปากผมจริงๆ ผมขนลุกเกลียวเลยอะ
“ เบื่อมันหรือยัง ”
“ ห๊ะ ..... เบื่ออะไร ”
“ ที่พี่ทำให้เนี่ย ” เค้าคงหมายถึงไอทั้งหมดที่ทำเมื่อกี้อะครับ คงไม่ใช่แค่จูบปากหรอก คึคึ
“ ไม่ เราไม่เบื่อ ” วากดิษยิ้มให้ผมอีกครั้ง แต่ที่ตาของเค้ามีน้ำตาซึมนิดหน่อย
“ งั้นเราก็อยู่กันได้ เชื่อพี่ ” ผมยิ้มออกมาโดยที่ไม่รู้ตัว วากดิษแค่กอดคอแล้วพาผมกลับมาที่บ้าน พอมาถึงไอเดย์ก็ถอนหายใจเฮือก
“ เป็นอะไรดิษน้อย ”
“ นึกว่าหนีพวกผมไปอะดิ ..... วินพี่ๆกลับมาแล้ว ” ไอวินเดินอ้อมหลังพวกผมมา
“ พูดบ้าๆ ปะๆจัดข้าวของ ” นานทีเดียวครับ กว่าพี่นากกับพี่โจจะกลับมา แต่ก็สมกับเป็นเจ้าของร้านอาหาร ซื้อมาครบถ้วนทั้งปิ้งย่างต้ม ได้หมดแน่ๆ พวกผมช่วยกันทำอาหารพวกซุปเสร็จ ก็มาหาปิ้งกับย่างเนื้อและหมูกันที่นอกชาน
“ วันนี้เรามาแยกคู่กันดีกว่า ” พี่โจพูดออกมา
“ อะไรวะ แยกยังไง ” วากดิษถาม
“ ก็เดี๋ยวบอก ”
“ ไงกูก็นอนกับคิม ” พี่วากนี่ก็เหลือเกินนะ เหอะๆ
“ เอาไงพี่ก็บอกมาดิ ”
“ เราแยกคู่กัน พี่ก็จะจับคู่กับพี่ดิษ ส่วนวินกับเดย์ก็เลือกมา ” วากดิษบ่นงึมงำๆ แต่ไม่โวยวายละครับ
“ เพื่ออะไรวะ ”
“ ไม่มีครับ แค่ให้แยก ” พวกเราดูไม่ค่อยจะเต็มใจ แต่พี่โจพี่นากอุตส่าห์บอกมาขนาดนี้ก็ตามใจหน่อย
หลังกินข้าวเสร็จ ก็แบ่งโซดา เหล้า กับแกล้มกันไป บ้านที่ผมพัก ก็มีตัวผม ไอเดย์ และพี่นาก ส่วนอีกหลังก็เป็นวากดิษ ไอวิน และพี่โจ พอมาอยู่กันสามคนปั๊บไอเดย์ก็เดินไปนอนแผ่ตรงโซฟาเปิดทีวีดู
“ ทำอะไรวะเดย์ ”
“ นอนเล่นไงพี่ ทำไมเหรอครับ ” ผมหันไปหาพี่นาก แกยิ้มๆ
“ เรามานั่งคุยเรื่องเก่าๆสมัยเรียนกันดีปะ ” ไอเดย์ลุกพรวดปิดทีวีเลยครับ
“ น่าสนแฮะ ผมชงเหล้าให้เอง ” พวกผมสามคนดื่มไปคุยกันไป ผมเล่าเรื่องที่เจอพี่นากครั้งแรกตอนเป็นหัวหน้าวิน เหอะๆ พี่นากก็แฉว่าผมเคยต่อยทั้งดิษและพี่โจพี่คณะของพี่เขา จากนั้นผมก็เผาไอเดย์เรื่องที่มันไปดูดปากไอวินที่แคมป์ เราพูดกันไปมาสนุกดีครับ และแล้วก็มาถึงเรื่องของพวกที่อยู่อีกหลังนึง ......
“ พี่นากครับ พี่โจน่ะเคยจีบวินด้วย พี่ไปติดใจอะไรพี่โจ ” ไอเดย์พอเมาเริ่มจะมั่วครับ
“ ถามอะไรแมวๆ ระวังหน่อยมึงอะ ” ผมปราม
“ กติกาง่ายๆน่ะคิม เราจะพูดทุกเรื่อง .... แต่จะไม่บอกฝั่งนู้น ” มันไปตั้งตอนไหนวะ ไอเดย์น่ะหางกระดิกรอฟังอยู่แล้วเลยไม่สนใจที่พี่นากบอก
“ งั้นเล่าไปแล้วกัน ” พี่นากตั้งท่าแล้วเล่าให้พวกผมฟัง
“ ครั้งแรกเลยพี่บอกตรงๆ พี่ชอบมองผู้ชายที่หน้าตาดี แต่ก็จีบผู้หญิงอยู่ ”
“ พี่เป็นไบชัว ” ไอเดย์สวนตอบ
“ พี่ไม่รู้นะเดย์ คนอื่นๆพี่แค่มอง แต่กับโจมันไม่ใช่เลย ..... ครั้งแรกที่ได้ใกล้ชิดกันก็คือตอนที่เตะบอลกันหลังเลิกทำงานที่คณะ วันนั้นดิษพาโจมาที่คณะของพี่ เราไปกันน่าจะสี่คน อีกคนกลับไปก่อน เลยเหลือแค่ดิษ โจกับพี่ ...... โจทักพี่ว่าพี่หน้าตาดี พี่เลยบอกว่าเค้าน่ะหล่อ ”
“ เล็งตั้งแต่แรกเลยดิ แล้วพี่ไปมีปัญหากันได้ไง ” พี่นากหัวเราะ
“ ตอนแรกพี่คิดว่าพี่แค่มองโจเพราะหล่อ จากนั้นโจกับพี่ทะเลาะกันเรื่องผู้หญิงมาตลอด เพราะโจแย่งผู้หญิงที่พี่จีบไปหมดเลย พี่โมโหจนอยากต่อยเค้าสุดๆ ติดที่ดิษชอบมาขอเอาไว้ ...... ในที่สุดวันนึง พี่ตัดสินใจถามว่า มึงทำแบบนี้กับกูทำไม ” แกเล่าไปก็ออกท่าทางไปด้วยครับ
“ เค้าตอบพี่ว่าไง ” ไอเดย์ถาม
“ เค้าบอกว่า มึงรู้หรือยังล่ะว่ากูหล่อ มึงเห็นบ้างไหม ” เรียกร้องความสนใจได้น่าถีบจริงพี่กู
“ แล้วไปคบกันยังไงพี่ ”
“ โจคุยกับพี่ตรงๆอีกครั้งวันที่เราไปดูงาน ..... ไม่ดิ เราก็มาดูงานแถวๆนี้ไงคิมจำได้ปะ ” คงหมายถึงที่ไร่ข้าวโพด ผมพยักหน้าให้ครับ
“ บอกพี่ว่าอะไร ”
“ บอกว่าจริงๆแล้วเค้าชอบพี่มาก แต่วันนั้นเค้าขอมีอะไรกับพี่ พี่ยอมเพราะเค้าบอกว่าคิมเองก็โดนดิษจัดการแล้ว ” ระลึกชาติเลยครับ
“ วันนั้นพี่คิมเสร็จพี่ดิษไหมล่ะครับ ” ไอเดย์ถามอีกครับ
“ ไม่เว้ย ”
“ วิธีจีบของโจไม่น่าประทับใจหรอก ไม่หวานเลย เค้าคิดว่าเค้าหล่อยังไงก็ต้องได้พี่ .... เพราะพี่ไม่อยากเป็นของเล่น เราเลยเจ็บกันมาหลายครั้ง เหอะๆ ” พี่นากหัวเราะก็จริงครับ แต่ดูยังหวาดๆอยู่
“ ทุกวันนี้เค้าดูแลพี่ดีไหมครับ ”
“ เราคิดว่าคงไปกันเรื่อยๆน่ะคิม โจเค้ามีสิ่งที่ล้ำค่าอยู่กับตัว เค้าอาจไม่ต้องอยู่อย่างกลัวๆแบบพี่ ”
“ พี่นากครับ ผมเชื่อว่าพี่โจรักพี่ครับ ” ไอเดย์คุยมากจริงๆครับวันนี้ เหอะๆๆ
“ ทำไมล่ะ ”
“ พี่เค้ามีธุรกิจของพ่อ แต่ก็มาช่วยพี่แทบทุกวัน พี่น่าจะพูดกับพี่โจตรงๆว่าพี่กลัวอะไร ให้พี่เค้ารู้จักพี่ดีกว่านี้ไงครับ ” จะว่าไปพี่โจก็ทุ่มเทกับพี่นากมากครับ ถึงจะไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง แต่ก็ไม่เคยขออะไรจากพี่นากเลย
“ อืม พูดดีนะ ว่าแต่มึงเหอะ วินน่ะยังไง ”
“ ถามจริงพี่ไม่รู้สึกอะไรเลยหรือไง น้องพี่น่ะป็อปมากเลย ”
“ แค่มันป็อปมึงจะเดือดร้อนทำไม ”
“ ไม่แค่นั้นดิพี่ เดี๋ยวนี้ขอผมบ่อยมากอะ ” พี่นากงี้ร้องเหอะเลย
“ ขอ ..... ขอเอา ” ผมถาม ไอเดย์ทำเสียงฮุ้วๆแบบที่ผมชอบทำ
“ เหอะๆ ทำไมล่ะ เจ็บเหรอ ”
“ ไม่ได้กลัวเจ็บพี่ .... กลัวมันติดใจแล้วไปใช้กับคนอื่น ” ผมยิ้มให้มัน
“ เดย์ เราผู้ชายทั้งคู่นะเว้ย จะหวังให้เค้าเป็นแค่คนรับอย่างเดียวน่ะ ถ้าแน่ใจว่าคุมความรู้สึกได้ก็ทำไป แต่ถ้าไม่ก็อย่ากดดันเค้า ไม่อย่างนั้นเค้าจะไปทำกับคนอื่นจริงๆ ” พอผมตอบ พี่นากถึงกับขอจับมือ กูเก่งละสิ ฮ่าๆๆ
“ แสดงว่าปลอดล็อคดิษแล้วล่ะสิ ”
“ ห๊ะ ..... ทำไม ถามงั้นล่ะ ” คือวากดิษเค้าอายมากครับ ผมก็ไม่ได้บอกใครเรื่องที่ถอนทุนเค้า
“ แหม พูดมาน่ะ คิมเองนั่นแหละที่เป็นตัวพิสูจน์ ก่อนนี้ทะเลาะจนแยกกันกี่หน ช่วงหลังรักกันดีเหลือเกิน แสดงว่ามันต้องมีอะไรต่างออกไป ดิษก็มีนิสัยผู้หญิงบ่อยๆ ไม่คิดเลยนะเนี่ย ดิษเอ้ยๆ ”
“ ขอร้องนะ อย่าล้อ มันกระทบต่อความมั่นใจ ” ผมขอพวกนั้น สองคนก็ยิ้มๆให้ ไม่ได้ล้อเลียนอะไรครับ
“ งั้นจะลองบ้างแล้วกัน ” พี่นากพูด
“ พี่ยังไม่เคยได้เลยเหรอเนี่ย ” แหมเคยได้ พูดไม่อายนะไอดิษน้อย
“ พี่รู้สึกดีเวลาเค้าทำน่ะ พอๆ กินเหล้ากัน ชนๆๆ ” หลังจากนั้นเราก็พูดเรื่องอื่นๆ พวกเรื่องงาน ลูกจ้างไปครับ พอเริ่มดึกเราก็นอนหลับกัน
แต่ยังไม่ทันล้มตัวลงนอนดีเลยก็มีเสียงเคาะประตู พี่นากเป็นคนเดินออกไปเปิด แล้วก็คุยๆนิดหน่อย จากนั้นถึงเดินกลับมาหาผม
“ ใครมาอะพี่ ”
“ โจ ”
“ วินล่ะครับ มาด้วยไหม ” ออกตัวเลยนะไอเดย์
“ ไม่มา .... ทางนู้นโจให้เขียนความในใจลงจดหมาย จะอ่านกันดูไหม ”
“ เขียนทำไมอะพี่ ” ผมถาม
“ ก็หลอกว่าจะเอาไปเผา ..... ในนี้น่าจะสื่ออะไรถึงเรานะ อ่านๆ ” พี่นากส่งจดหมายของดิษให้ผม ของวินให้เดย์ ตัวพี่นากก็ของพี่โจ
“ ขอแค่รักที่มีไม่น้อยลง ก็พอแล้ว ..... ไอเสาไฟฟ้าเอ้ย หึหึหึ ” ไอเดย์อ่านไปแล้วก็ยิ้มจนปากแทบฉีก
“ ของคิมล่ะ ”
“ เอาของพี่ก่อนเด้ ” พี่นากหัวเราะแล้วอ่านให้ผมฟัง
“ ถ้าโจแย่ โจจะทำตัวให้ดีกว่าเดิม ถ้าโจทำดีแล้ว โจจะรักษาไว้ รักครับ ” เค้าก็คงรู้ตัวว่าพี่นากจะอ่านอะ เขียนซะหรู
“ น่ารักดีนะพี่ ” เดย์พูดไป แต่ยังกอดจดหมายไว้ครับ
“ เค้ารู้ว่าพี่ต้องอ่านไง ..... เกมส์นี้พี่สองคนคิดอย่าคิดมาก อ่านสิวากคิม ” ผมเปิดจดหมายแล้วอ่านช้าๆ ......
“ พี่ต้องการแค่คนที่นอนหลับไปกับพี่ โดยที่พี่นอนหลับได้เต็มตา พี่ขอแค่คนที่จะไม่ทำร้ายพี่ข้างหลังตอนที่เผลอ และคนที่จะรักพี่แม้ว่าพี่ไม่อยู่ใกล้ๆ ทำให้พี่นะเด็กน้อย ..... ฮึก เชี้ย ” พออ่านจบ ผมน้ำตาไหลเลยครับ
“ เฮ้ยพี่ ทำไมอะ โกรธเหรอพี่ ”
“ ขอโทษนะคิม ไม่คิดว่าดิษจะเขียนว่าคิม ” ทุกคนเข้าใจไปแบบนั้นกันหมดครับ แต่ความจริงไม่ใช่เลย
“ ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่หรอก มันไม่ได้ว่าผม ” พี่นากกับไอเดย์หันไปมองหน้ากัน
“ แล้วร้องทำไม ”
“ มันแค่ขอให้ผมรักมันน่ะครับ ..... มันไม่ได้ต้องการอะไรจากผมเลย ฮึก ” ไอเดย์ขยับมากอดผม
“ ให้มันได้งี้สิ จับแยกกันยังจะส่งความหวานถึงกัน เซ็งๆ นอนเหอะ ” พอพี่นากปิดไฟ ผมเก็บจดหมายไว้ที่กระเป๋า แล้วคิดไปว่า ถ้ารู้ว่ามึงมักน้อยขนาดนี้นะ รักตั้งนานแล้ว เหอะๆๆ
รุ่งเช้า พี่นากไปเฉลยกับสองคนนั้น คือดิษกับวินว่าจดหมายไม่ได้โดนเผา แต่พวกผมอ่านเรียบร้อย ไอวินงี้หน้าแดงรีบไปคว้าไอเดย์ไปคุย ส่วนพี่โจบอกพี่นากว่ารู้สึกแบบนั้นจริงๆ แล้วหันมาหาผม
“ คุยกันไปนะพี่ จะไปรอที่รถ ” พวกเราจะไปตระเวนเที่ยวแถวๆนี้กันครับ พอทุกคนไปกันหมดก็เหลือแค่ผมกับดิษ
“ อ่านแล้วคิดยังไงเหรอ ” หน้าหงอยเลยครับ คงคิดว่าผมจะโกรธที่เขียนแบบนั้น
“ ก็คิดว่า .... ไม่มีเรานอนข้างๆดิษจะนอนหลับไหม เราไม่อยู่ข้างหลังดิษจะกลัวไหม กับอยู่ไกลกันตั้งครึ่งคืน ดิษคิดถึงเราไหม ” วากดิษยิ้มกว้างเลยครับ
“ เข้าใจที่พี่เขียนจริงๆอะ ” ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ
“ แบบนี้เรียกว่ารักปะ ”
“ ..... พี่เขินนะ ฮ่าๆๆ ” ผมกอดกันแล้วเดินออกมา ระหว่างทางก็มีคนมองกันเยอะ ผมไม่สนหรอกว่าเค้าจะรังเกียจผมหรือปล่าว เพราะวันนี้ผมมีกันแค่สองคนก็พอแล้ว
****************************************************************************
อาทิตย์นี้ต้องหิ้วกระเช้าไปหาผู้ใหญ่ที่เกษียณครับ ทั้งราชการทั้งเอกชน เหตุผลคือดูสุภาพสุด หึหึหึ แล้วก็ต้องวางแผนให้พวกที่ลาออกกันอีกครับ จัดเลี้ยงให้นั่นแหละ ต่อไปก็งานด้านกฎหมายอีกครับ ชุลมุนเนอะ แต่รักคนอ่านเหมือนเดิม งืมๆๆ
ขอบคุณที่มาส่งความคิดถึงนะครับ แล้วพบกันนะคร้าบๆ
หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559 (อ่าน 1225801 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก