หัวข้อ: ]* love is a drug! *[RIP my Bro______________UP! Aug 22

[snice_cz]

เอ่อะพี่แบงค์เมาดูดีสุดป่ะเนี่ย เมาแล้วหลับอ่ะ เหอะๆ น้องเทนไม่น่าเลยนะ อึดอัดแทนเหมือนกัน

[bytoey]

อ่านทันแล้ว เป็นเรื่องที่สุดยอดจริงๆค่ะ
 ถ้ายังขอหลังไมค์เนี่ย ยังทันอยู่ไหมค่ะ อยากอ่านมากๆ

[lucifel]

พุเสน่ห์แรงเกินห้ามใจ เทนเลยพลาดไปไม่ทันตั้งตัว

[shiro_niji]

อ้าวว นึกว่าเคนจะได้เห็นพุหึง
ดันเมาซะนี่ แต่จริงๆ ตอนที่เลิกกันเคนก็มีส่วนผิดนะ หรือเราเข้าข้างพุหว่า
น้องเทนน่าสงสารจริงๆ ไม่ใช่เคนได้ยิน ลุกขึ้นมาอาลวาดต่อนะ

[Kfc_Pizza]

 

[BeeRY]

สงสารเคนอ่ะ
มันคงฝังใจสินะ ถึงได้เพ้อขนาดนี้
เรื่องอดีตช่างมันเถอะ วันนี้รักกับน้ำพุก็ดีอยู่แล้วแหละ เป็นกำลังใจให้จ้ะ
ไม่อยากให้จบเลยอ่าพี่โบ แต่ก็นะ...เคารพการตัดสินใจจากคนเขียนและเจ้าของเรื่องเสมอ

[ordkrub]

เข้าใจพุ  เห็นใจเทน ถ้าเจอแบบนี้ก็ไปไม่ถูกเหมือนกัน

[MinKKniM]

สงสารเคนโน๊ะ กลายเป็นเรื่องฝังใจไปเลย
โอ้น้องเทน พุเอาให้เคลียร์ไปเลยดีกว่า

+1ค่ะ

[luv_khun]

เฮ้อ.. :เฮ้อ:สงสารเจ้าเทนเหมือนกัันนะ  ดั๊นนนนนมามาชอบเจ้าตัวซ่า แฟนพี่ตัวเองอีก

อกกลัดหนองดีพิลึก วันนี้ขอเศร้าไปกับเจ้าเทนละกัน

[HydrA]

เทนก็น่าสงสารเหมือกันนะ
แต่ก็เทนก็ต้องห้ามใจตัว
เองด้วยเหมือนกัน

[suginosama]

ตามอ่านทันจนได้ค้ะ ดีใจ
อ่านไปอ่านมา เริ่มสงสารน้องเทนค่ะ
แล้วก็แอบสงสารน้องเคนเล็ก ท่าทางคงจะเก็บกดน่าดูเมาทีเลยระบายออกมาหมดเลยลียร์
น้ำพุจะเคลียร์ยังไงน้า รอต่อไปค่ะ^^

[foyer]

/

อ่า... ถ้าใครกำลังคิดว่าพอผมรู้แล้ว น้องเทนจะพูดความในใจ จากนั้นก็แสดงออกว่าชอบผมอะไรแบบนั้น มันไม่มีนะคับ ไม่เคยทำ มันไม่เคยยอมรับออกมาจากปากตัวเองซักที
ไม่เคยบอกว่าชอบ ไม่ได้ทำอะไรซักอย่างที่แสดงออกว่าชอบ (รึเปล่าวะ?) มีเพียงอย่างเดียวที่ผมรู้ว่ามันชอบก็แค่แววตาเท่านั้นเอง



หรืออย่างมาก............



มันก็แค่ติดตามดูว่าผมทำอะไรแค่นั้น



เรียกภาษาชาวบ้านว่าไรวะ? ดูแต่ตามืออย่าต้อง มหันตภัยจะล้างโลก ไรงี้รึเปล่า?



ซึ่ง ณ ตอนนั้น... เทนไม่ได้ถามผมคับว่ารู้อะไร ผมก็ไม่ได้บอกว่ากูรู้อะไร... กูก็ฉลาดพอนะ แต่แค่กูไม่อยากพูด
มันพูดยากอ่ะคับ ไม่รู้จะให้ออกมาแนวไหน และเท่าที่สังเกต เทนก็ไม่ได้อยากให้ผมรู้สักเท่าไหร่ด้วยว่ามันคิดยังไง มันพยายามจะเนียนอย่างที่สุดมาหลายต่อหลายครั้ง ผมก็แกล้งโง่ทำเป็นไม่เห็นหลายครั้งเหมือนกัน 

หลายคนบอกว่าเคลียร์ซะคงจะเป็นทางออกระหว่างผมกับมัน แต่เอาเข้าจริงมันทำไม่ได้อ่ะคับ เพราะต่างคนต่างไม่อยากแตะต้องความหายนะนี้ด้วยกัน ผมเองถึงจะไม่ได้ชอบแต่ก็ไม่ได้เกลียดเทน ไอ้เรื่องความกวนตีนที่เห็นก็แค่เล็กน้อย ไม่เท่าคนในคณะผมหรอก

คือ คณะผมเนี่ย มีพวกกวนตีนแบบเกรียนโคตรๆ เยอะอ่ะคับ อัตราส่วนความกวนตีนกับขี้เมาเนี่ยพอกัน ผมยอมรับได้ และบางทีผมก็สนุกดีด้วยซ้ำนะที่เห็นเทนกวนๆ แบบนี้ เพราะไอ้เคนอ่ะ... มันค่อนข้างเป็นคนขี้เครียด แล้วก็ชอบพูดเรื่องชวนปวดหัวซะเป็นส่วนใหญ่ มีแต่ปัญหาโลกแตก จนผมคิดว่ามึงปล่อยวางบ้างซักเรื่องได้มั้ยยย ทำไมมึงต้องเก็บอะไรเล็กๆ น้อยๆ  มาใส่ใจขนาดนี้ด้วยเนี่ย กูไม่เข้าใจ!

คนที่จะช่วยบรรเทาอาการประสาทของเคนได้คงมีแค่ผมคนเดียว มันก็เลยเกาะติดผมมากเกินความจำเป็นไงคับ เหมือนผมเป็นที่พึ่งทางใจอะไรแบบนั้นด้วย เห็นแบบนี้เวลาผมโมโหเพราะความงี่เง่าของมันผมพูดแรงนะคับ พูดจนไอ้เคนอึ้ง ซึม หงอยไปเลยก็มี แต่แรงๆ แบบนี้แหล่ะมันถึงจะคิดได้ มันถึงจะเลิกพล่าม

จะว่าไปมีเทนมาอยู่ด้วยก็ดีนะคับ ทำให้บรรยากาศในคอนโดมีสีสันอื่นๆ มั่ง ผมจะได้ไม่เบื่อง่ายและ อีกอย่างก็คือ มันจะได้ช่วยผมด่าเคนเวลาเคนเกิดบ้าขึ้นมา
คือ บางทีก็ดูเหมือนเคนเป็นผู้ใหญ่พึ่งพาได้พอสมควรใช่ป่ะคับ แต่บางที.... มันก็งี่เง่าเกินเยียวยาได้จริงๆ นะ อย่างมีตอนหนึ่งที่ผมโดนบังคับไปซื้อต้นไม้กับมัน แล้วผมเพิ่งตื่นมันมารับที่บ้านเลย ผมออกมา แต่งตัวสภาพโคตรเด็กวัดอ่ะคับ แม่เห็นยังด่าเลยว่าแกจะแต่งตัวให้มันดีกว่านี้มั่งได้มั้ยเนี่ย แต่พ่อผมชอบผมในมาดยาจกแบบนี้มากคับ คือ...เสื้อยืดเก่าๆ กางเกงขาสั้น ลากแตะ ผมไม่หวี สิ่งที่พกติดตัวไปอย่างเดียวคือกระเป๋าตังค์

ไอ้เคนหน้าหงิกทีเดียวที่เห็นผมแบบนี้ แต่พอดีพ่อยืนรอส่งอยู่หน้าบ้านมันเลยพูดไม่ได้ จนมารู้ทีหลังว่ามันไม่พอใจเรื่องอะไรก็ตอนที่ไอ้คนขายต้นไม้อ่ะคับ มันมองขา มองแขน แล้วก็มองหน้าผม สลับไปสลับมา (ที่จริงผมไม่รู้นะ เคนบอก) เอ่า....ก็คนมันขาวอ่ะโน๊ะ เค้าคงอิจฉา
แต่มันโกรธคับ แล้วก็ห้ามไม่ให้ผมใส่กางเกงขาสั้นอีก
ตอนแรกเคนก็ด่าไอ้คนขาย ตอนหลังพาลมาด่าผม หาว่าผมไม่ใส่ใจเวลาที่มันจะชวนออกไปไหน (คือถ้าใส่ใจจริง ต้องแต่งตัวรอให้ดีกว่านี้ ประมาณนั้น) แล้วก็หาว่าไม่ระวังรอบข้าง พาลไปจนถึงเรื่องที่ผมไม่ยอมออกกำลังโน่นแหน่ะ หาว่าผมไม่ยอมออกไปเจอแสงแดดจนผิวขาวซีดอีก.... คือ.......มันบ่นได้ทุกเรื่องในโลกที่มันคิดออก จนผมรำคาญอ่ะ!!!

คือเมื่อก่อนรำคาญเหมือนกันแต่ผมเก็บไว้ในใจ ไม่พูดคับ มันเลยเก็บกด ระเบิดตู้มทีเดียวแหลกลานกันไปข้าง แต่หลังจากกลับมาคบใหม่รำคาญเหมือนเดิมก็จริง แต่ไม่เก็บไว้แล้วคับ มีไรก็พูดกันนะ ถึงจะเถียง ทะเลาะกันบ้าง แต่ก็ยังดีกว่าให้เคนรู้จักผมด้านเดียว ด้านคนดี๊คนดีอ่ะ ผมเป็นคนดีซะที่ไหนล่ะ สร้างภาพทั้งนั้น ฮ่าๆๆๆๆ (เคนอาจเห็นธาตุแท้แล้วก็เป็นได้ แง้ๆๆ)


ส่วนเหตุการณ์หลังจากที่เคนเมาร้องไห้เป็นวักเป็นเวรครั้งนั้น ผมกับน้องเทนก็เล่าถึงวีรกรรมฉาวโฉ่ที่มันทำเอาไว้คับ ตอนแรกผมพูดก่อน น้องเทนมาแจม มันทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเมื่อคืน ส่วนผมก็เฉยๆ พยายามไม่รับรู้ว่ามันคิดอะไร มันอยากให้ผมคุยด้วยผมก็คุย ถึงในใจจะอึดอัดอย่างร้ายกาจ แต่ทำไงได้ จะให้ผมเริ่มเปิดประเด็นทั้งที่เทนมันไม่อยากพูดถึงก็กระไร

ใจนึงอยากเคลียร์ อีกใจอยากปล่อยไปตามเวรตามกรรม แบบว่า...รอให้มันเลิกไปเอง ผมอยากให้เป็นอย่างหลังมากกว่านะ เพราะการจะชอบใครในใจถือว่าไม่ผิด และไม่ได้ทำร้ายคนอื่นด้วย (ทำร้ายแต่ตัวเอง) ผมสงสารมันนะที่ต้องเก็บความรู้สึกไว้ แต่ถ้าผมเป็นมันผมก็เก็บแหล่ะ อีกฝ่ายเป็นพี่ชายที่เพิ่งหายจากอาการบาดเจ็บและกำลังจะมีความสุขกับคนรัก ไม่ว่าตัวเองจะเลือกเดินไปทางไหนก็มีแต่ตัน ตัน ตัน และตัน โออิชิโย่ววว (ไม่เกี่ยว) มันตันจริงๆ คับ และผมก็ไม่ได้อยู่ในสถานภาพที่จะไปปลอบใจอะไรมันได้ด้วย เพราะผมต้องแกล้งโง่ให้สมใจเทนไงคับ

มันไม่อยากให้ผมรู้ว่ามันชอบผมเหอะ!!!!  อันนี้ซีเรียสนะเนี่ย
ที่ตอนนั้นเทนหลุดออกมาว่า
...ผมไม่ได้อยากเป็นแบบนี้... อ่ะ ผมก็ไม่รู้มันหลุดเพราะเหตุผลใดกันแน่ อาจจะไม่อยากกวนตีนผมอยากญาติดีกับผมเฉยๆ ก็เป็นได้ ผมว่ามันเองก็ยังไม่รู้สาเหตุหรอกว่าเพราะอะไรผมถึงไม่คุยด้วย มันคงงง เพราะอยู่ๆ ผมก็เป็นซะงั้น

และก็มีบางครั้งที่มันทำท่าเหมือนอยากจะบอกอะไรผม... เช่น แย่งกีต้าร์พี่มันมา แล้วร้องเอง ทำทีเป็นว่าล้อเลียนเคน แต่จริงๆ แล้ว ไม่รู้ผมคิดไปเองรึเปล่านะว่ามันกำลังเยาะเย้ยตัวเองมากกว่า

มันร้องเพลงนี้อ่ะคับ
“หลงกล เธอแล้ว ทำไง-ได้!
จะถอนตัว แต่ใจ มันไม่-ยอม-ห่าง!
หลงกล เธอแล้ว!
คงต้องยอม เธอทุกอย่าง!
ลองดู อีกที!
เจ็บนี้ ไม่ถึงตาย”

แหง่ะ ทิ่มแทงฉึกๆๆๆ แถมมันร้องกระแทกเสียงอีกต่างหาก แหง่ะ.... สยองพิลึก
ทำเอาผมหดหู่ไปเลยคับ จริงๆ นะ มันอึดอัดมาก แต่แสดงออกไม่ได้ พอเคนเห็นหน้าผมมันก็ถามอย่างเป็นห่วงเป็นใย ปลอบใจผมว่าอย่าไปฟังเทน มันไม่ได้คิดอะไรแล้ว (หมายถึงเรื่องเก่าๆ ที่ผมทำอ่ะคับ) แต่ผมก็เถียงเคนไปว่า ไม่จริงอ่ะ เคนยังคิดอยู่ ดูจากตอนเมาก็เพ้อไปซะเยอะ มันก็พูดอย่างน่าสงสารเหมือนเดิมครับว่า เจ็บมากก็จริง คิดว่าเจ็บจนทำอะไรไม่ได้อีกต่อไปแล้ว แต่พอวันนึงมันก็รู้สึกชาๆ ไปเอง คือ...ตอนเสียใจแรกๆ เคนก็เอาแต่คิดว่าผมผิด ผมมันเลวจริงๆ นั่นแหล่ะคับที่ทิ้งมันไป แต่พอนานวันเข้า มันก็กลับมานึกถึงตัวเองว่าตัวมันอ่ะ ทำอะไรให้ผมต้องจากไปอย่างงั้นรึเปล่า? พูดง่ายๆ ก็คือย้อนดูตัวเองล่ะคับ แล้วมันก็พบว่า... ตัวมันเองก็มีส่วนผิดที่ใจแคบ ไม่ฟังผม งี่เง่า ชอบทำอะไรเกินพอดี

(น่าจะรวมคำว่าโรคจิตไปด้วยนะเมิงงงง)

เคนมันก็รู้นะว่าผมเป็นคนขี้เกรงใจ แต่เพราะมันเอาแต่อ้างว่าทุกอย่างที่มันทำเนี่ย เพราะว่ามันรักผมนะ มันก็เลยไม่สนใจอะไรทั้งนั้นว่าผมจะรับได้มั้ย สรุป..... ง่ายๆ ก็คือถึงผมจะผิด แต่ตัวมันก็ไม่ดี มันเลยให้อภัยผมอย่างง่ายดายเพื่อให้เรากลับมาคบกันใหม่น่ะสิคับ

ส่วนเรื่องครอบครัวของผมกับเคน
พูดตรงๆ นะคับ สำหรับแม่ผม ถึงจะยอมรับเรื่องผมกับเคนแล้วก็เหอะ แต่ผมคิดว่าตอนนี้เรายังเด็กอยู่ แม่ก็เลยให้เราลั่นล้ากันให้เต็มที่ แต่พอเราโตขึ้นจนถึงวัยที่น่าจะมีครอบครัวได้แล้ว ผมว่าแม่จะต้องกลับมาถามผมใหม่คับ ว่าผมอยากแต่งงานมีเมียรึเปล่า? หรือว่าผมจะเป็นเกย์ไปอย่างงี้ตลอดจริงๆ คือ...ให้ตายยังไงเค้าก็ไม่คิดว่าผมเกย์อะไรมากมาย ผมว่าผมก็ไม่ได้เกย์มากมายหรอก เพราะเมื่อก่อนอยู่ชายล้วนก็แค่เล่นหนุกๆ ขำๆ เอง ไม่ได้จริงจังอะไร พอมาเรื่องไอ้เคนเนี่ยล่ะที่จริงจังขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ
 
ส่วนครอบครัวเคนเหรอคับ?
คือ...แค่มีคำว่าเกย์แปะบนหน้าผาก มันก็สร้างความหนักใจในการเข้าหาครอบครัวฝ่ายตรงข้ามแล้วคับ ผมรู้ที่บ้านเคนไม่มีใครชอบผมเลยแม้แต่คนเดียว กระทั่งไอ้น้องเทนตอนแรกๆ มันก็เกลียดผมเหอะ ที่อยู่ร่วมบ้านด้วยกันขนาดนี้โดยไม่ฆ่ากันตายก่อนนี่ก็ถือว่าโชคดีมากแล้ว
โชคดีอีกอย่างคือเคนมันเคลียร์กับที่บ้านโดยไม่ดึงผมเข้าไปเกี่ยวได้ประมาณนึงแล้วด้วย ผมก็เลยไม่ต้องเครียดมาก (รึเปล่าหว่า?)

ใจจริงผมก็คิดอยากไปหาพ่อแม่มันเหมือนกันนะคับ ทำแบบเคนอ่ะ บอกพวกท่านว่าผมรู้สึกยังไงกับเคน แต่อุปสรรคของผมตอนนี้คือ... ผมยังไม่มั่นใจว่าจะดูแลมันให้ดีได้ ผมรู้ตัวว่ายังเป็นผู้ใหญ่และหนักแน่นไม่พอ หน้าที่การงานก็ไม่มั่นคง ทำอะไรเองก็ไม่เป็นซักอย่าง ถือว่ายังเป็นเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมในสายตาทุกคนอยู่ เพราะฉะนั้นเวลาจะพูดอะไรไปมันเลยดูไม่น่าเชื่อถือ ผมก็เลยอยากรอให้ตัวเองพร้อมมากกว่านี้ก่อนอ่ะคับ อย่างน้อยดูแลตัวเองให้มันได้ซะก่อนคิดดูแลคนอื่น เริ่มต้นให้ได้... จากนั้นคงมีซักวันล่ะที่ผมจะพกความมั่นใจไปหาพ่อแม่เคนแล้วบอกพวกท่านอย่างฉะฉานว่าต่อไปนี้ผมจะดูแลเคนเอง ไม่ต้องห่วงนะครับ !!! อาจฟังดูเน่าๆ แต่ผมก็ผู้ชายคนนึง มีความคิดอยากปกป้องดูแลคนรักเหมือนกันนะ!


มีวันหนึ่งตอนกินข้าวข้างนอกกัน เคนเกิดนึกดราม่าอะไรขึ้นมาไม่รู้ มันถามผมครับว่า ทำไมถึงรักมัน ทำไมกลับมาเลือกมัน ประมาณเนี้ย เพราะมันคิดว่าคนอื่นก็น่าจะมีอะไรพร้อมกว่ามันเยอะ (พูดให้ตัวเองดูต่ำต้อยน่าสงสาร เรียกร้องความเห็นใจอ่ะคับ) แต่ไม่ได้ระบุชื่อว่าคนอื่นน่ะใคร มันแค่อยากเปิดประเด็นนี้เท่านั้นแหล่ะ

“เพราะ............” ผมคิดหาคำพูดที่ตรงใจที่สุด เพราะไรวะ มึงมันทั้งบ้างี่เง่าโรคจิต มึงมีไรดีมั่งเนี่ย ฮะๆๆ
“เพราะ?” มันยิ้มรอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ ผมคิ้วกระตุกนิดนึงเพราะหน้าตาระรื่นเวอร์ ต่างจากตอนลงจากรถตลอดจนระยะทางที่เดินเข้ามาในนี้ มันเก็กขี้แตกแตน มีอยู่หน้าเดียวอ่ะคับ แต่พออยู่กันสองคนทีไร ชอบส่งตาหวานเยิ้มยิงใส่ผมตลอด

“ไม่รู้” ผมตอบแล้วเก็กนิ่งมั่ง คือกลัวหลุดเขินออกมาคับ

“โอ้ย......เจ็บอ่ะ” มันยกมือกุมหัวใจแล้วร้องออกมาเบาๆ คับ แต่หน้ามันนะ กวนตีนเล็กน้อย
“เลียนแบบนี่หว่า” ผมบ่นอุบอิบ เพราะ.... ผมเคยทำท่านี้คับ ทำเพื่อล้อเลียนให้เคนอารมณ์ดี มันชอบเห็นผมแอคติ้งงี้ล่ะคับ
“ทำมั่งไง เผื่อจะได้น่ารักเหมือนต้นแบบ” แหว่ะ
“บอกหน่อยน้า...... อยากรู้อ่ะ” เคนตื๊อใหม่ ผมหันมองซ้ายมองขวา หาทางออกคับ จนไปเจอ....... กล่องแสดงความคิดเห็น ที่มันชอบมีตามร้านอาหารอ่ะ

ผมหยิบออกมาพร้อมปากกา ไอ้เคนก็ทำหน้าหงิก คงคิดว่าผมแกล้งทำเป็นไม่สนใจมันล่ะสิ แต่หารู้ไม่ว่าผมกำลังเขียนคำตอบให้มันอยู่ต่างหาก

แม่ง....ก็ไม่อยากพูดอ่ะ กระดากปาก ไม่ชอบพูดอะไรเลี่ยนๆ บ่อยๆ เดี๋ยวอ้วกแตก
ผมเขียนเสร็จ ก็ยื่นไปให้เคนคับ มันก็ทำหน้างง แถมรับไปไม่ตั้งใจอยากจะดูอีก เอาแต่จ้องหน้าผมท่าเดียว

ผมก็พยักเพยิดหน้าให้เคนดูดีๆ ทีนี้มันเลยเพ่งมองคับ ว่าผมเขียนอะไรเมื่อกี้
พอมันอ่านเสร็จ เคนก็ยิ้มหน้าบานออกมา หน้ามันแดงมากกก หูก็แดง........... ผมเห็นก็ยิ้มตามอย่างเขินๆ มั่ง ผมถามเคนคับว่าเห็นยัง?
มันบอก “เห็นแล้ว”
“อ่านออกป่ะ?” ไม่ใช่ว่ามันจะโง่ไรนะคับ เพราะผมเขียนชุ่ยต่างหาก (ตื่นเต้นง่ะ) เลยกลัวมันจะไม่เข้าใจ
 เหอๆ ใจจริงผมอายนะ แต่แสดงออกอีกอย่างโดยการผมยักคิ้วแล้วส่งจูบให้มัน เคนก็หัวเราะเขินคับ................. เขินมากมายจนกินอะไรไม่ลงกันเลยทีเดียว




เหอๆๆ



ถ้ามีคนอยากรู้ว่าผมเขียนอะไร คำตอบอยู่ข้างล่างคับ

























































‘bcos you love me….the most’




             











แหง่ะ....... งั้นก็เข้าทำนองเพลงนี้อย่างจังๆ สินะ

















..............ตอบแทนเธอ........





















รักเดียวใจเดียว.................






H
จบงี้ได้มั้ยอ่ะ? (จ๊ากกก กลัวโดนคนอ่านตื๊บจัง) 
แบบว่า...ถ้ายังไม่เคลียร์เรื่องไหนจะเขียนเรื่องนั้นแล้วกันเนอะ แล้วก็..........เห้ย จบจริงง่ะ ใจหายแว้บบบ ไม่อยากจบเหมือนกันนะเนี่ย  จบแบบแฮปปี้นะ แต่ทำไมเราเศร้า

[เพื่อนบ้าน]

จดหมายเหตุ **

เค้าพิมพ์เม้นไว้หลายวันแล้ว แต่ไม่เสร็จสักทีและไม่มีอารมณ์เอามาแปะ
ธาตุนอยด์เข้าแทรก และโดนอารมณ์บัดซบเข้าครอบงำมาหลายวันแล้ว -*-

เม้นเก่าที่พิมพ์ไว้คือ ...

 

คือ...ไม่อยากให้จบเหมือนกันนะ แต่จะให้ซอกแซ่กอยากรู้เรื่องชาวบ้านเค้าไปตลอดก็ไม่ได้ T T

จอร์จจจจจจจจจจจจ จบเถอะจ่ะ เห็นประโยคนี้ของพี่โบว์แล้วต่อมสำนึกกับละอายใจแทบจะแข่งกันทำโอทีเลย -*-
พี่โบเคยบอกว่ามันจะจบมาตั้งแต่เดือน มิ.ย แล้ว แต่ก็ยังยืดมาได้จนถึงตอนนี้ แ่ค่นี้ก็ขอบคุณมากๆแล้วค่ะ (:

พีเอสซึ.ถ้าคุณชอบอ่านการ์ตูนตาหวาน คุณจะชอบนิยายของพี่รกร ฮ่ะๆ ๆๆ

แต่พอวันนี้มาถึงจริงๆแล้วเค้ารู้สึก ... 
แต่เอาเถอะงานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา มีพบก็ต้องมีลาจาก (นี่เรากำลังจะไปรบกันใช่มั้ย ? จะลาไปไหนฟร่ะ -*- )

เวลาเกือบปีที่เค้าได้รู้จักน้ำพุ เคน 2นัท พี่ซี และใครอีกหลายๆคนผ่านตัวหนังสือของพี่โบ
ก็อย่างที่บอก มันเหมือนเราได้เป็นเพื่อนกันเลย ได้ฝากความคิดถึง ฝากคำถาม ฝากคำด่า ฝากคำชมไปให้
เราไม่ใช่เพื่อนกันจริงๆ แต่ก็เหมือนเป็นเพื่อนกันจริงๆ แต่ต่อไปนี้จะไม่ได้ฝากอะไรๆไปถึงเพื่อนคนนั้นแล้ว
ไม่ได้ซอกแซกอยากรู้ ไม่ได้หัวเราะกับเรื่องซึนๆของพุ ไม่ได้ปวดหัวกับความงี่เง่าของเคนแล้ว ก็เลยอยากบอกว่า จะคิดถึงนะ

เอาล่ะมาเข้าเรื่อง สองตอนสุดท้ายก่อนที่เนทจะตัด -*-

]* love is a drug! *[hearts and flowers
เห็นมั้ยบอกแล้วว่าถ้าเคนมีสตินะ ไอ่กล้วยหอมจอมซนมีหวังโดนเตะ ฮ่ะ ๆๆๆ
เคนน่ากลัวมากกกก เมาแล้วเป็นแบบนี้ทุกครั้งป่ะเนี่ย เค้าโคตรกลัวคนเมาแบบนี้เลยอ่ะ
เห็นทีไรเป็นสร่างทุกที(พูดเหมือนตัวเองเคยเมาเลย แต่เค้าไม่เคยเมานะ เค้าเป็นเด็กน้อย ^^ )
คือเค้าสงสัยว่าเวลาเมาแล้วพูดแบบนี้อ่ะ พอสร่างแล้วมันหายเครียดมั้ย ?? หรือก็ยังอึนๆเหมือนเดิม
คือถ้าหาย เราก็ควรจะมอมเค้าบ่อยๆนะ ฮ่ะ ๆๆ (ไม่ใช่และ ความคิดเริ่มจังไ- )

เรื่องครอบครัวพุ อืมมม จะบอกว่าเรื่องโดนด่าต่อหน้าคนอื่นเนี่ย เค้าโดนประจำอ่ะ -*-
แต่คนที่ด่าไม่ใช่พ่อ แม่แท้ๆของเค้านะ ก็แค่พ่อเลี้ยง แม่เลี้ยง เรื่องครอบครัวมันดราม่าว่ะ ช่างมันเถอะ
เอาเป็นว่าเราเข้าใจความรู้สึกของพุ ณ จุดนี้ เหอ ๆๆ

ตอนเคนเมาแล้วพร่ำเพ้อ ละเมอหา น่าเอ็นดูอ่ะ เคนจ๋า~ เด็กมีปัญหา อ๋า อ๋า (น่ากระทืบจริงๆ)<< อ้าว เพลงเค้าไม่ได้ร้องงี้หรอ
เป็นพุตอนนั้นคงเศร้าแสรดเลย เหมือนเราได้ย้อนเวลากลับไป กลับไปเจ็บอีกครั้ง เฮ้อออ
ปัจจุบันมันก็(ค่อนข้าง)ดีอยู่แล้ว ทำไมถึงยังไปติดอยู่กับอดีตที่เจ็บปวดนั้นนะ ปล่อยๆมันไปบ้างก็ได้ เคนเอ้ยยย

+ ONE LOVE
เออนะ สรุปน้องเทนกับพุนี่ มันก็ยังอึนๆกันต่อไปแบบนี้หรอ เหอ ๆๆ
ว่าแต่ๆ ตอนเคนตื่น สร่างเมา โดนเผา นี่ฟีตแบคเป็นไงอ่ะ เขินอาย หรือ กุไม่รู้ กุเมา ฮ่ะ ๆๆ
เอออีกอย่าง น้องเทนนี่มันก็รักเคนดีนะ ถึงมันจะกวนตีนแต่มันก็คงรักพี่มันพอประมาณแหละ
เห็นตั้งแต่ตอนวันเกิดเคนแล้ว การแสดงออกย่ำแย่นะครอบครัวนี้ แต่ก็รักกัน ๆๆ >.<

บทสุดท้ายเค้าไม่รู้จะเม้นท์ไรอ่ะ มันก็เป็นไปตามนั้น แต่เค้าชอบตอนเคนเขิน ตอนที่เคนได้ยิ้มบ้าง
แล้วเค้าก็ดีใจ ที่ได้รู้ว่าผู้ชายคนนี้กำลังมีความสุข และก็ขอให้ความสุขนี้อยู่กับเค้าไปนานๆนะ ^^

สุดท้ายนี้ ขอบคุณพี่น้องสองบี บอ.ใบ.ไม้ มาก มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก โบแบงค์ >.<
ไม่รู้ว่าจะได้คุยกันอีกเมื่อไหร่ แต่ก็จะติดตามผลงานต่อไปเรื่อยๆนะคะ

 

ทำเหมือนไม่เศร้าแต่จริงๆแล้วเค้าเศร้านะ กรี๊ดดดดด ~ วิ่งออกนอกทู้ไปซุกหมอนร้องไห้ 

[mur@s@ki]

แคนจ้องแต่จะดราม่าแต่ทำไมมันกลับน่ารักกกกกกกกกกกก  *เขินตัวบิด*
ส่วนเรื่องเทน(น่าสงสารนิดนึง)  อืมม..นี่คงเป็นทางออกที่พึงกระทำที่สุดแล้วแหล่ะ พุทำดีแล้วจ้ะ


  อย่าเศร้าเลยคุณโบ เรามาเริ่มกันใหม่ได้อีกนะคะ 


 

[bytoey]

จบแล้วจริงเหรอค่ะ

[SoYiLovE]

 

ไม่อยากให้จบเหมือนกัน  แต่ก็นะมันก็จบแล้ว เพราะมันแบบแฮปปื้เอนดิ้งแล้ว

พุน่ารัก เคนก็น่ารักก็ได้ อิอิ

ขอบคุณคนโพสมากๆค่ะ 

[yoyo]

อ๊ายยยย  พุอ่าา
ชอบคำตอบที่สุดเลย เขินแทน
กรี๊ดๆๆๆ  ชอบอะ  เป็นเหตุผลที่ดีมากๆ

‘bcos you love me….the mos :L1:t’

[lucifel]

 

[pigrabbit]

  เขินแทนเคนเน๊าะ พี่พุน่ารัก ๕๕
การหาคนที่จะรักทุกอย่างในตัวเราได้มันยากจริงๆนั้นแหละค่ะ 


  เอ๋...~ จบแล้วหรือนี่ ใจหายเหมือนกันเรารู้สึกอย่านเรื่องนี้แล้วอยากเป็นเหาติดพี่พุไปตลอดเลย 55

[afternoon]

จบงี้จริงสิ 

หวังว่าพุจะมีความสุข นะะ 

[MinKKniM]

พุตอบโดนใจมาก ในที่สุดความรักชนะทุกอย่างเนอะเคนเนอะ
+1ค่ะ

[BeeRY]

กดบวกรัวๆๆๆให้ตอนส่งท้าย แต่ไม่ท้ายสุดใช่มะพี่โบ
ใจหายจริงๆนะ อย่างที่เบียร์เคยบอกว่าเหมือนโตมากับน้ำพุ (แต่เวลาจริงๆมันแค่ไม่กี่ปีนะนี่ )
พอจบแล้วคงคิดถึงน้ำพุแน่ๆเลย
ดีใจอ่ะที่สุดท้ายก็เป็นเคนจริงๆ ในส่วนนิยายก็อยากให้จบตอนรักกันอยู่แบบนี้แหละ
ชีวิตจริงก็ขอให้รักกันนานๆนะจ๊ะน้ำพุ
กอดพี่โบแน่นๆ ไม่อยากให้จบจริงๆนะ

[Akad3ar]

ไม่เอาน้าาาาา อย่าพึ่งจบบบบบบ

โอ้ยยย เคนเอ้ยฉานก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องเชียร์แกมาตลอด
เหตุผลอาจเหมือนกับน้ำพุก็ได้ 55555+

[Ak@tsuKII]

จากนั้นคงมีซักวันล่ะที่ผม จะพกความมั่นใจไปหาพ่อแม่เคนแล้วบอกพวกท่านอย่างฉะฉานว่าต่อไปนี้ผมจะดูแล เคนเอง ไม่ต้องห่วงนะครับ !!! อาจฟังดูเน่าๆ แต่ผมก็ผู้ชายคนนึง มีความคิดอยากปกป้องดูแลคนรักเหมือนกันนะ!
>> ว้าวววววว พุ เยี่ยม!  ต้องหยั่งงี้สิ อิอิ 

เคนงี่เง่ายังไงแต่ก็น่ารักอยู่ดิ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ เข้าข้างตาหลอดดดดดดดดด 

‘bcos you love me….the most’
>> ว้าวคำตอบพุ เริด ! แสดงให้เห็นว่า ทุกอย่างที่ทุ่มเทตลอดมา ไม่ได้สูญเปล่า อย่างน้อยคนที่เราตั้งใจที่จะให้
เค้ารับรู้และสัมผัสซึ่งความรักที่เราตั้งใจมอบให้นั้น เค้าก็มองเห็นมันและรับรู้และสัมผัสกับสิ่งนั้นเช่นกัน   

เป็นคู่ที่น่ารักมากๆ กว่าจะมีวันนี้ไ้ด้เนอะ  ชอบย้อนอ่านตั้งใจตอนที่พุเจอกับเคนที่โรงพยาบาล-ถึงปัจจุบันนะ

(เพราะไม่ชอบความอึมครึม ความเฉยชา ความเสียใจที่เคนต้องรับก่อนหน้านั้น เลยไม่ค่่อยย้อนอ่านเท่าตอนที่เริ่มมีความสุข อิอิ)


ปล. อย่าเพิ่งจบเลยน้า เขียนต่อเรื่อยๆเถอะ  เดี๋ยวไม่มีเรื่องให้ตามอ่าน  ตอนนี้ในเล้าเราตามอยู่ไม่กี่เรื่องเอง อิอิ

เคนน้ำพุ เป็นหนึ่งในนั้นที่ตามอ่าน และดีใจทุกครั้งที่ได้เห็นตอนใหม่



 

[Folcon]

ไม่อยากให้จบเลยอ่ะพี่พุT.T

ผมสารภาพเลยนะ อ่านเรื่องของพี่พุกะพี่เคนแล้วมันเจ็บแปล๊บๆตลอดเลย คือ....มันเหมือนซ้อนทับกับชีวิตจริงของผม ที่ผมเป็น"คนที่3"ในความสัมพันธ์

ผมชอบคนคนนึง ทำดีกับเค้าทุกอย่าง ในช่วงเวลาที่เค้าเจ็บปวดจากความรัก เค้าโดนทำร้าย โดนทิ้งข้างอย่างไม่ใยดีจากคนที่เค้ารักที่สุด เค้าเอาแต่ถามผมซ้ำๆว่าทำไมคนคนนั้นต้องทำกับเค้าแบบนี้ เค้าเจ็บปวด เค้าทรมาน....(ผมว่าผมเข้าใจพี่เคนนะ พี่เคนคงจะอารมณ์เดียวกะคนคนนี้ของผม เค้าเจ็บเท่าไหร่ ผมก็เจ็บเท่านั้น ผมเลยคิดว่าผมเข้าใจความเจ็บปวดขอพี่เคน)

เค้าคนนั้นของผมถูกทิ้งไปนานมาก แต่เค้าก็ไม่เคยตัดใจ ทั้งที่มีผมอยู่ข้างๆ เค้าก็ยังคงรอวันที่จะกลับไปหาคนรักที่ทิ้งเค้า รอคอยแม้จะรู้ว่าไม่มีหวัง รักทั้งที่ยังเจ็บปวดมากมาย...ช่วงนั้นใจผมแอบร้าย ที่ภาวนาให้เค้าไม่กลับมารักกัน ถึงจะเห็นเค้าเจ็บปวดแต่ผมเชื่อว่ามันจะหายไป ดีกว่าให้เค้ากลับไปอยู่กับคนที่ไม่รัก ซักวัน....เค้าก็คงจะถูกทิ้งและเจ็บมากเหมือนครั้งนี้ ผมไม่อยากให้เค้าเจ็บอีก (ตอนอ่านถึงตอนที่พี่เคนไม่ตัดใจ ผมก็เจ็บนะ ผมรู้สึกว่าพี่เคนเหมืแนเค้าคนนั้นของผมจริงๆT.T)


แต่สุดท้าย....เค้าก็กลับไปรักกัน เหมือนที่พี่พุกับพี่เคนกลับมารักกัน

พี่พุเลือกพี่เคนเพราะ.................‘bcos you love me….the most’

แต่ผมไม่รู้ว่าเค้าคนนั้นของผมถูกเลือกเพราะเหตุผลไหน.....

พี่พุกลับมาหาพี่เคนเพราะรัก และอยากอยู่ข้างกันตลอดไป

แต่ผมไม่รูว่าวันไหนเค้าจะต้องเจ็บกลับมา...อีกครั้ง

พออ่านเรื่องของพี่พุผมเลยรู้สึกเจ็บแปล๊บๆตลอดเวลาไงครับ....เพราะในฐานะคนอ่านและติดตามเรื่องพี่พุพี่เคน ผมก็ดีใจและมีความสุขที่พี่สองคนรักกันจริงและได้กลับมาครองรักกัน แต่แค่แว๊บเดียวที่มันมาซ้อนทับกับชีวิตของผม ผมกลับรู้สึกทรมาน.....และเจ็บปวดบ้างเป็นบางครั้ง

พี่พุมีโอกาสได้บอกพี่เคนว่าเลือกพี่เคนเพราะ....‘bcos you love me….the most’

บางทีผมก็แอบภาวนาว่า ซักวันนึง ผมจะได้ถามเค้าคนนั้นของผมด้วยคำถามเดียวกัน และถ้าเค้าตอบกลับมาด้วยคำตอบ ‘bcos you love me….the most’  ของพี่พุ..................ผมคงจะมีความสุขมากๆไม่แพ้พี่เคน

ยังไงก็รักเรื่องนี้นะครับ ผมชอบที่พี่พุสดใสอ่ะ จริงๆเรื่องพี่เคนมันควรจะเครียดจะอึมครึมกว่านี้ แต่พี่พุเล่าทีไร เรื่องพี่เคนดูแบบออกแนวฮาไปเลย ไหนจะคำว่าดราม่า ดาร์ค ฮ่าๆๆๆ อ่านไปแล้ว ถ้าไม่ใช่พี่พุเนี่ยต้องเครียดตายแน่ๆเลย

รักพี่เคนพี่พุคับป๋ม>.<

[HydrA]

เค้าไม่อยากให้จบเลย
อยากให้มีต่อไปอีกเรื่อยๆ
ตอนพิเศษเป็นตอนๆไปก็ได้ค่ะ
อยากเห็นน้ำพุกับเคนไปอีกนานๆอ่ะค่ะ
ชอบทั้งเคนทั้งพุเลย
แบบว่าโหย เคนอ่ะ คนอะไรรักได้ขนาดนั้น ทนได้ทนดี
ส่วนพุก็เป็นคนมีเสน่ห์นะ
ประมาณว่าไม่ว่าพุจะทำผิดขนาดไหน ก็โกรธไม่ลงหรอกเงี้ยะ
เพราะงั้นคุณผู้เขียนค่ะ อย่าเพิ่งจบเลยเนอะ
อย่าเพิ่งให้พุกับเคนจากคนอ่านไปเลย
สงสารคนอ่านเถอะนะค่ะ กระซิกๆ

[HappyMelon]

เฮ้ยย่ะ!!  คือจบแล้ว???? แง๊ๆๆๆๆๆ
คุณโบเขียนไปเรื่อยๆได้ป่าว ยังอยากอ่านอีกเลย 
คือสรุปแล้วทุกวันนี้เทนกับพุก็ยังตีเนียนไปเรื่อยๆแบบนี้ใช่ปะคะ
ตอนนี้ก็ขำเคนนะ หวงจนพาลไปเรื่องอื่นได้ 5555

[malula]

ยังอยากรู้เรื่องของชาวบ้านต่ออีกหน่อย อิอิ
พุจะทำให้เคนรัก เคนหลงไปถึงไหน
ไม่เว้นแม้แต่อิคนอ่าน คนอะไรน่ารักซะ

[luv_khun]

มีความสุขจัง 

 อยากให้พุทำตัวน่ารักอย่างนี้ตลอดไป
เคนเองก็คงต้องปรับอารมณ์ ความรู้สึกบ้าง อย่าซีเรียสกับบ้างเรื่องให้มากนัก
หัดมองในมุมบวกบ้าง แล้วชีวิตจะมีความสุขขึ้นเยอะเลย

สองคนนี้เหมาะเป็นคู่กัน ทำให้เกิดความสมดุลย์ของชีวิต

ขอขอบคนโพสด้วยนะจ๊ะ

Love You All

[Wordslinger]

ยิ่งเรื่องใกล้จบ ยิ่งหวานกันจนน่าอิจฉา! ไม่เหมือนตอนแรกที่อ่านแล้วต้องกลั้นใจอ่านไปด้วย. เห็นไหมล่ะ, เพราะว่าความรักที่มากล้นซึ่งเคนมอบให้พุ, พุจึงได้รักเคนในที่สุด และหยุดอยู่กับเคนในที่สุด. วุ้ย อยากให้มีคนมาเขียนให้เราแบบนี้บ้างจัง คงรู้สึกดีพิลึก.

ขอบคุณคุณโบว์นะคะ.

(พักนี้ไม่เห็นน้องแบงค์มาเขียนบ้างเลย ไปไหนคะ? อิอิ)