หัวข้อ: ]* love is a drug! *[RIP my Bro______________UP! Aug 22

[looknamniiz]

กรี๊สส ขอหลังไมค์ทันมั้ยค๊าาาา   
เพิ่งอ่านมะวานจบมะกี้  คอเคล็ดเรยย

เม้นรวบยอด คือเราก้เล็งเคนไว้แล้วแต่แรก
อยากมีคนมารักแบบนี้มั่งจังเพราะเราก็เป็นคนจริงจังเหมือนกัน -->ปรากฏดราม่าทั้งคู่ฆ่ากันตาย

 

[SweetSacrifice]

ขอหลังไมค์ด้วยคะ

ทันมั้ย?

[zabzebra]

เค้าขอด้วย จะทันรึป่าวหนอ เหอะๆ

[Ak@tsuKII]

เข้ามารอเคนเคนกะพุจ้า

[Kfc_Pizza]

 

ตามทันแล้ว

 

[HydrA]

  คือว่าเค้าอยากอ่านต่ออ่ะ ได้โปรดมาต่อเถอะนะค่ะ

[foyer]

เกาะติดสถานการณ์น้ำ (พุ) ท่วม

ก่อนปัจจุบันประมาณสองสามอาทิตย์ได้
RRRR 
แบงค์ : ดีพุ
น้ำพุ : ว่าไง
แบงค์ : มึงอยู่ไหน ?
น้ำพุ : จังหวัด x
แบงค์ : ไปทำไรวะ
น้ำพุ : ลี้ภัยดิสาส
แบงค์ : ลี้ภัยไรแสด.. น้ำท่วมบ้านมึงแล้วเหรอ เร็วโคตร
น้ำพุ : ยังๆ
แบงค์ : ก็ว่าอยู่ กูเห็นออกข่าวเพิ่งถึงยุดยาอยู่เลย แล้วเขาก็บอกว่าเอาอยู่ ไม่ท่วมแน่
น้ำพุ : สาด กูเผ่นตั้งแต่คำว่าเอาอยู่แล้ว
แบงค์ : ฮ่าๆๆๆ
น้ำพุ : เอาเสร็จยังก็ไม่รู้
แบงค์ : ฮ่าๆๆๆๆ
น้ำพุ : คือกูไม่รู้ว่าเขาจะเอาเสร็จเมื่อไหร่ แต่ที่รู้ๆ คือ แม่งแตกไปหลายน้ำแล้ว
แบงค์ : ฮ่าๆๆๆ เออ น้ำแตกตั้งแต่อยู่คอนหวัน ยันยุดยา แตกเยอะชิบ แต่ก็ยังเอาอยู่นะ
น้ำพุ : เอิ๊กส์ๆ ฝากดูแลแฟนกูทีแบงค์ กลัวว่ายน้ำออกมาไม่ทัน
แบงค์ : ฮ่าๆๆ ส้นตีนดิ มึงเมียมันมึงก็ดูแลเองดิ แม่งทิ้งไอ้เคนอีกและ กูล่ะสงสาร
น้ำพุ : ไม่ได้ทิ้ง เหี้ยและไง -*-
แบงค์ : มึงชิ่งอ่ะ เลว
น้ำพุ : กูไปเตรียมศูนย์อพยพให้เคนก่อนต่างหาก กูคนดี ห่วงใยมันเสมอ
แบงค์ : ไอ้แหล
น้ำพุ : อ้าว พูดจริงนะเนี่ย!!
แบงค์ : อ่าๆๆ เชื่อครับๆ -*-


H
รอตอนหลัก 
น้ำยังไม่ท่วมคับ แต่คาดว่าไม่รอดหรอก ฮ่าๆๆ

rep ล่าง  เดี๋ยวมาเฉลยตอนหน้าแล้วกันนะ

[zabzebra]

พุไม่รักเคนละหรอ หนีไปก่อนน้ำจะมาแตกที่ กทม. อีกนะ แต่ตอนนี้ก้อไม่ทันละเนอะ ปล่อยมาเต็มขนาดนี้ ฮ่าๆๆ

ทำไมพุทะลึ่งแบบนี้ ห๊ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[Wordslinger]

 

กรี๊ดดดดด อ่านบทสนทนาแล้วทั้งขำทั้งยิ้มกว้างออกมาเลย! พุคุยกับแบงค์อย่างน่ารัก นี่แหละคือเหตุผลว่าทำไมถึงเชียร์ให้กิ๊กกัน อุ๊ย ล้อเล่นนะคะคุณแบงค์.

ขอบคุณคุณแบงค์ (กับคุณโบว์) ค่ะ

ปล. รอตอนหลัก

ปปล. น้ำแตก แต่ยังเอาอยู่????!!! 

[Na_RimKLonG]

แว๊กขอย้อนหลังทันมั๊ยนิ

[shiro_niji]

มุกพุนี่...
พุหนีเฉยเลย น่าสงสารเคนอ่ะ ระวังเคนตามอาฆาต 555

[เพื่อนบ้าน]

  แม่งทิ้งไอ้เคนอีกและ กูล่ะสงสาร


.
.



บทสนทนานี้อ่านดูดีๆแล้ว ผู้ชายสองคนนี้นี่ ..    

[Ak@tsuKII]

แบงค์ : ฮ่าๆๆ ส้นตีนดิ มึงเมียมันมึงก็ดูแลเองดิ แม่งทิ้งไอ้เคนอีกและ กูล่ะสงสาร

>> เห็นด้วยกะแบงค์ ไหงเมียทิ้งผัวไว้ล่ะ 5555555

รอตอนหลัก อิอิ

[MinKKniM]

พุอ่ะ ทิ้งเคนตลอด ทำไมไม่พาเคนหนีมาด้วย ป่านนี้ไม่ลอยไปกับน้ำแล้วหรอ 

[cassper_W]

อ่าวเคน ยอมได้ไงนิ ไปลากกลับมาเลย มีทุกข์ต้องร่วมเสพ เอิ๊กๆ

[HydrA]

พุนี่น่ารักน่าหยิกจริงแท้ ไปก่อนใครเพื่อนเลย

[indy❣zaka]

บ้านเค้าก็ท่วมล่ะน้ำพุ

[┗◎┗◎]

มันต้องแบบนี้สิ!!

เคนได้คู่กับพุ   


ชอบเคนๆๆ   

[sin]

เอ้าหนีน้ำท่วมคนเดียวอ่ะ ไม่ชวนเคน ฮ่าๆๆๆ

[foyer]

/


กิจกรรมในห้องน้ำเนี้ยแค่เรื่องจิ๊บๆ เท่านั้นคับ... ชุดใหญ่มันต้องมากกว่านี้แน่นอนล้านเปอร์เซ็นต์!!! ผมยังไม่เหนื่อยเท่าไหร่เลย โถ จอกมาก มึงทำได้แค่นี้เหรอวะเคน

“เคน ไม่อยากไปกินข้าวแล้วอ่ะ ขี้เกียจเดิน” ผมนั่งแบบคนหมดแรงอยู่ปลายเตียงระหว่างรอไอ้เคนเก็บข้าวของพวกเป๋าตังค์มือถือ กุญแจห้องไรเงี้ย

แหม รอบคอบจริงนะเมิงงง ผมไม่สนใจเอาของมีค่าติดตัวไปเลยคับ บอกเคน ของผมวางไว้นั้นแหล่ะ มันก็ไม่ยอม เอาติดตัวไปด้วย

“เสร็จแล้ว ปะ ลุกเร็ว เมื่อกี้เสียพลังงานเยอะ ถ้าไม่กินแล้วคืนนี้จะมีแรงต่อกันได้ไง”
“เหอะ” ผมแค่นเสียงใส่มัน กล้าพูดหนิมึงไม่ใช่กู
“โกรธเหรอ?” มันคว้ามือผมจับ แล้วทำเสียงแบบเริ่มซีเรียส 
“เปล่า เมื่อยจริงนะ” ผมทำสายตาวิงวอน หวังในใจว่ามันจะไปหาข้าวมาให้กิน
“อดทนเดินไปแป้บเดียว ไม่ไกลหรอก”
“ไม่อยากเดินอ่ะ”
“งั้นเดี๋ยวอุ้มไปมั้ย?”
“บ้าดิ”
“งั้นขี่หลังก็ได้” พูดจบเคนก็หันหลังนั่งลงทันที
“มา ขี่หลังเรา เดี๋ยวเราพาไป”

ผมอึ้งนิดนึงแล้วอมยิ้มปีนขึ้นไปเกาะหลังเคน แหะๆ แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ



“ฮึ้บ” มันทำเสียงขณะลุกขึ้นยืน เชื่อป่าวครับ พอได้ยินแค่นั้นผมหลงรักเคนเลย แบบรู้สึกรักมากกว่าเดิมโดยไม่ทราบสาเหตุ ฮะๆ มันฟังดูมีสเน่ห์ดีแฮะ ฟังแล้วชื่นใจ 

ขณะที่เคนกำลังล็อคประตูห้อง ผมก็กอดคอมันแน่นขึ้นแล้วชะโงกหน้าไปหอมแก้มมันอย่างแรง
เคนชะงักไปนิดนึงแล้วหันมาทำหน้าแปลกๆ
“จะเอาอะไรเหรอ?”
“เปล่า ทำไมล่ะ หอมแก้มไม่ได้ไง?” ผมถามเสียงกวนตีน
“ได้ดิครับ.. แค่สงสัยเฉยๆ ปกติพุไม่เป็นแบบนี้” เคนว่าขณะออกเดินไปตามแพที่ปูไม้ไผ่
“แล้วปกติเป็นไง?” ผมถามกลับ
“กวน......เล่นตัว.........” โห แรง กูเล่นตัวตรงไหนไม่ทราบ ก็ยอมมึงตลอด

“กว่าจะได้ทีนึง ข้ออ้างเพียบ...เฮ้อ ทรมาน”

มันใช้คำพูดให้ตัวเองดูน่าสงสารเว่อร์คับ ผมไม่ได้ใจร้ายกับเคนขนาดนั้นอย่าไปเชื่อมันนะ
ผมโดนป้ายสีให้เป็นจำเลยสังคม ทั้งที่ผมอ่ะน่าสารที่สุดที่มีแฟนเซ็กส์จัด

“พุรู้มั้ยว่าตอนเรานอนด้วยกัน เตียงเดียวกันแท้ๆ อ่ะ แต่โดนแฟนบอกห้ามกอด ห้ามจับ ห้ามนั่นห้ามนี่ เรารู้สึกยังไง....?”

“………………..” 


“น้อยใจอ่ะ” ฉึก! กูว่าแล้วว่ากูต้องผิด

“โห เคน คือ.........มันร้อนนะ กอดแล้วก็นอนไม่สบาย แล้วเคนยังหนักแขนอีกนะ” ผมคิดว่าต่างคนต่างนอนหลับพักผ่อนตามอัธยาศัยดีกว่า มาก่งมากอดทำไมเล่า วุ่นวาย
“ไม่หนัก” เคนเถียง “ตัวพุเบาจะตาย เหมือนตอนเนี้ย ให้ขี่หลังสบายเลย”

“อ่ะๆ อยากกอดเดี๋ยวคืนนี้ให้กอดก็ได้” กูยอมมึงเสมอแหล่ะสาด
“แค่คืนนี้เหรอ?” ได้คืบเอาศอกไอ้นี่
“และคืนต่อๆ ไป”
“ทุกคืนได้ป่ะ?”
“เยอะละ ทุกคืนไรล่ะ ไม่ได้นอนด้วยกันทุกคืนซักหน่อย” ผมนอนไม่ค่อยเป็นหลักแหล่งเท่าไหร่คับ แบบ...ขี้เบื่ออ่ะ

“ก็มานอนด้วยกันทุกคืนสิ” เจตนามึงน่าสงสัยมาก
“เราตายแน่ถ้างั้น” มึงคงไม่คิดทำไรและ นอกจากจับกรูแหกขาชิมิ?
“ฮ่าๆๆ จะตายได้ไง ไม่ได้จะจับไปต้มยำทำแกงที่ไหนซักหน่อย  นอกจาก.......ทำ..รัก”

เออะ จบคำผมยกมือฟาดหัวเคนไปเบาๆ ทีนึงให้มันหยุดละเมอเพ้อพก


“หิวแล้ว รีบเดินเร็วๆ”
“ครับคุณชาย...เกาะแน่นๆ นะ จะพาซิ่ง”
“เฮ้ยยยย”

แล้วเคนก็ออกวิ่งจนพื้นสะเทือนเลยคับ แม่ง...เกือบหงายหลังคว้าคอไม่ทันเลยแสรด 
         

พอเกือบจะไปถึงที่กินข้าว ผมก็ให้เคนปล่อยลงก่อน เดี๋ยวป้ากับลุงจะสงสัย
คือเค้าทำอาหารเตรียมไว้รอนานแล้วครับ แต่ไม่ได้กินด้วยกันหรอก แค่มาคอยตรวจดูความเรียบร้อยขาดเหลือไร อยากเติมไรเพิ่มประมาณนี้

พอกินเสร็จ พลังเริ่มมาคับ ขากลับห้องเลยเดินเอง เพราะสวาปามไปเยอะ ขอเดินย่อยดีกว่า
ส่วนเคนก็หิ้วถุงส้มกลับมาเพราะป้าเค้าคะยั้นคะยอให้เอามากินต่อครับ

“เข้าห้องกันเลยมั้ย?” เคนถามหลังจากมาถึงหน้าห้อง
“...................” ผมก็สังเกตสีหน้ามันนิดนึงว่าคิดไรอยู่ แบบว่ากินข้าวมาอิ่มๆ ไม่อยากทำไรทั้งสิ้น
 
ที่ผมรู้สึกคือ บรรยากาศยามค่ำคืนโรแมนติกซะปานนี้ ไฟสีส้มนวลๆ เสียงน้ำไหลเป็นระลอกเร็ว เสียงจิ้งจก จั่กจั่น เสียงขุนเขา ผมอยากอยู่คนเดียวเพื่อดื่มด่ำกับธรรมชาติด้วยซ้ำนะ แต่จะไล่เคนไปก็ดูติ๊สแตกเกิ๊น

“เคนล่ะ?” ผมถามกลับ
“ไงก็ได้ แล้วแต่พุ”
“ถ้าเราให้เคนเลือกล่ะ”
มันเงียบไปแป้บนึงก่อนตอบ “ในห้อง”
“เพราะ?”
“ก็.........อยากอยู่เงียบๆ ด้วยกันสองคน” มันทำหน้าแบบตื่นเต้นลุกลี้ลุกลนนิดนึง ปกติเคนไม่เป็นแบบนี้ให้ใครเห็นหรอกคับ มันฟอร์มจัดมาก หน้านิ่งเป็นภูเขาน้ำแข็ง ขี้เก็กขั้นเทพ แล้วก็ดูเหมือนหยิ่ง ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยมองใคร 
 
“ข้างนอกก็เงียบนะ” ผมแกล้งบอก
“อยากนั่งข้างนอกเหรอ?”
“ลมเย็นดีออก”
“เดี๋ยวก็ไม่สบาย เข้าข้างในเหอะ”
“ข้างในไม่เห็นมีไรเลย” ทีวีก็ไม่มีคับ ต้องประหยัดไฟ

“มี.............เราไง.......” มันเดินเข้ามาใกล้จนขาชนกัน
“มีแค่เราอ่ะ ไม่พอเหรอ?” มึงจะทำให้กูตื่นเต้นจนขนลุกไปถึงไหนเนี่ย

เคนฟอร์มจัดก็จริง แต่ผมก็ไม่อยากเสียฟอร์มเหมือนกันนะ ผมจะมาทำท่าใสซื่อ ไม่เคย ไม่รู้ เขินอาย ตื่นตูม บลาๆๆ แบบนางเอกช่องสามได้ไง ผมไม่ทำหรอก แต่พอเจอสายตาแห่งรักและพิศวาสแบบเต็มเปี่ยมจนล้นทะลักออกมา... ผมก็ชักทำตัวไม่ถูก

อ๊ากกกกกกก มึงทำแบบนี้ถึงกูจะผ่านฝนมาสิบแปดหนาวแต่กูก็สะท้านเฮือกเป็นเหมือนกันนะ

“..............” ผมเบนหน้าหลบสายตาเคน แต่ก็ไม่พ้นโดนมันกดจมูกและปากลงมาบนแก้มอยู่ดี
“ส้ม! กินส้มดีกว่า” ผมหาตัวช่วยแบบเร่งด่วน แม่ง...กูอายอ่ะ กูไม่อยากอายให้ใครเห็นบ่อยๆ รู้มั้ย!!! เฮ้ออ จะหัวใจวายตายอยู่และ

ผมคว้าถุงส้มแล้วเดินหนีไปนั่งริมแพ ตรงนั้นจะมีกระถางต้นไม้ ดอกไม้ประดับอยู่ด้วยคับ แล้วถัดไปก็เป็นแม่น้ำสายเดียวกับที่ผมโดดตู้มลงไปแล้วลอยนิ่ง เลยแม่น้ำออกไปก็เป็นป่าเขาลำนำไพร โอ้ว สวรรค์สุดๆ ปลื้มจนน้ำตาไหลแล้วเนี่ย เมืองไทยช่างงดงามจริงๆ

“กินส้มมั้ย เดี๋ยวปอกให้” ผมหันไปเรียกเคนแต่ไม่มองตา เพราะ.......เพราะ........ช่างมันเถอะ

พอผมชวน เคนก็ยิ้มหน้าบานแล้วเดินมานั่งซ้อนหลังกอดเอวผมทันที
ผมหันไปมอง........มันก็เอาปากมาจุ๊บปาก หน้าตาระรื่นน่าถีบตกน้ำมาก แต่ผมก็ทำเฉย รักษาฟอร์ม ค่อยๆ ปอกส้ม (ผลไม้หนึ่งในล้านที่ผมปอกเป็น) ออกมายัดใส่ปากเคนที่ดูเต็มอกเต็มใจอยากแดรกซะเหลือเกิน....

ผมหมั่นไส้เคนก็จริงคับ แต่ก็มีความสุขที่เห็นมันเป็นแบบนี้จนเผลอฟอร์มหลุดยิ้มกว้างออกมาแบบปิดไม่อยู่เหมือนกัน

“เฮ้ย ทำไรเนี่ย!” ผมสะดุ้งเมื่อรู้สึกว่ามือเคนมันไม่ได้อยู่แค่เอวแล้ว แต่มันเลื้อยเข้ามาในเสื้อผมด้วย
“ไอ้บ้า อยู่เฉยๆ ไม่เป็นเหรอ” ผมจับมือเคนไม่ให้มันเอานิ้วไปเล่นที่ยอดอก แต่ถึงจะจับไว้ยังไงนิ้วมันก็ขยับได้อยู่ดี
“เคน อย่าดิ” ผมเริ่มนั่งไม่ติดที่ แต่เคนก็กอดไว้แน่นไม่ให้ลุกไปไหนได้
“อยากให้เราอยู่เฉยๆ พุก็อยู่เฉยๆ ก่อนดิ” อยู่เฉยกูก็เสร็จมึงดิ
“อุตส่าห์ปอกส้มให้กินนะ”
“อยากกินพุมากกว่า” มันพูดไปไซร้คอผมไปคับ
“เดี๋ยวก่อน!! ทำไรตรงนี้ล่ะ เดี๋ยวคนเห็น”
“ไม่มีใครเดินมาหรอก”
“รู้ได้ไง”
“ไม่รู้ แต่จะเอา” ไอ้หน้าด้าน ตกลงมึงอายกูบ้างป่ะเนี่ย



เคนเล้าโลมผมอยู่พักนึง จนผมเริ่มจะเคลิ้มตามและ และทันใดนั้น...ผมก็ได้ยินเสียงมือถือดังคับ เป็นเสียงเพลงร็อคดังสนั่นลั่นทุ่ง

ไอ้เคนที่กำลังละเลงจูบผมอยู่ถึงกับทำเสียงจิ๊แบบหงุดหงิดแล้วก็ปล่อยมือออกข้างนึงเพื่อจะดึงมือถือออกจากกระเป๋ากางเกง
“เกือบไปแล้ว... พ่อตาโทรมา” ตอนแรกผมเห็นมันจะกดปิดเครื่อง แต่พอหน้าจอขึ้นเป็นชื่อพ่อผมมันก็รีบยื่นให้อ่ะคับ

“ฮัลโหล” ผมนั่งท่าปกติเสร็จก็กดรับ
“เอ้อ เบิร์ธเดย์ๆ”
“ขอบคุณคร้าบ” ผมหันไปมองเคน มันก็ทำหน้าเป็นหมาเหงาเหงือกแห้งรออย่างละห้อย
พอเห็นงั้นก็เลยฉีกยิ้มยิงฟันให้แล้วคว้าคอเคนมาซบไหล่

พ่อผมคุยฟุ้งอยู่นานคับถามนั่นถามนี่ จนผมต้องขอวางเพราะมีสายซ้อน


เฮ้ยยย!! ใจผมถึงกับสั่นกึก นี่มัน...

‘พี่นัท(เถื่อน)นี่หว่า!!!’


ตอนนั้นลืมคิดอะไรทั้งสิ้นเพราะมัวแต่ตื่นเต้น ผมรีบรับอย่างเร็วเลยคับ
ไม่ได้เจอเค้ามานานพอๆ กับไม่ได้ยินเสียงกันนั่นแหล่ะ
พักนี้ผมค่อนข้างขาดการติดต่อกับพี่นัทคับ ไม่ได้ลืมและยังคิดถึงอยู่บ่อยๆ ในฐานะ....พี่ชายคนหนึ่ง ที่เป็นคนสำคัญของผมเสมอ       

“ฮัลโหล”
“คราวนี้รับเร็วแฮะ สุขสันต์วันเกิดนะเด็กน้อย” ผมยิ้มขำพอนึกได้ถึงหน้าเค้าตอนที่ชอบพูดคำนี้ออกมา ไอ้เด็กน้งเด็กน้อยไรเนี่ย
“ครับ นึกว่าลืมแล้ว”
“ลืมแล้วจะโทรมาทำส้นอะไรล่ะ เด็กชาย....(ชื่อจริง-นามสกุล ผม) อายุครบ xx ปี เก่งป่ะล่ะ ความจำดีเยี่ยม” และแล้วก็ไม่พ้นชมตัวเอง



“ใครโทรมา?” เคนถามแทรกขึ้น ด้วยหน้าตา ท่าทางสงสัย(มาก) ออกแนวจับผิดด้วยคับ


ผมเอามือปิดลำโพงแล้วยิ้มแห้งตอบ “พี่นัท”
“โทรมามีธุระอะไร?”
“โทรมาแฮปปี้เบิร์ธเดย์”
“แล้วคุยกันเสร็จยัง?”
“เพิ่งคุย” แสรดดด นิดหน่อยไม่ได้ไง นี่พี่ชายนะ ถึงจะกิ๊กเก่าก็เหอะ


“แฟนอยู่ด้วยเหรอที่รัก?” พี่นัทยังมีอารมณ์เล่น ผมแยกประสาทมาฟังเค้าต่อ ขณะเจอสายตาเคนทิ่มแทงเป็นระยะ
“อยู่ด้วย งั้นไว้ค่อยคุยแล้วกันพี่”
“หงอเป็นลูกแมวเลยนะ....” แทงใจดำทำไม 
“ไม่ได้หงอ แค่เกรงใจ”
“อ้าว แล้วไม่เกรงใจคนโทรมาเหรอ? คนโทรมาก็คิดถึงนะเนี่ย”


“พุ” เคนส่งสัญญาณเตือนครั้งที่หนึ่ง


“แค่นี้ก่อนนะพี่ เดี๋ยวพุโทรกลับวันหลัง”
“ใจดำว่ะ อยู่ๆ จะวางเฉยเลย อะไรจะกลัวแฟนปานนั้น...”
“ไม่ได้กลัว”


“พุ... วางเดี๋ยวนี้!” เคนส่งสัญญาณเตือนครั้งที่สอง

แม่งถ้าไม่แคร์พี่นัทนะป่านนี้กดสายทิ้งไปนานแล้ว

“พี่แกล้งพุป่ะเนี่ย แค่นี้นะ ใกล้ถึงฆาตแล้ว หวัดดีคับ”
“ฮ่าๆ โอเคๆ โชคดีนะ ขอให้รอดกลับมาสู่อ้อมอกพี่ ฮ่าๆๆ” ไอ้ตี๋หูดำเอ๊ย ตัวหายนะของแท้

   
“เฮ่ย!” อยู่ๆ เคนก็กระชากมือถือไปคับ
“โทรมาทำไม?” ผมช้อคที่มันกรอกเสียงแบบโมโหลงไปอย่างงั้น
“.....................” ผมได้แต่นั่งเหงื่อแตกซิก กลัวพี่นัทกวนตีนเคน แล้วผมจะซวยอีก ไอ้ตี๋หูดำอ่ะชอบกลั่นแกล้งคนอื่นจะตายชัก

“ผมดูแลดีอยู่แล้ว พี่ไม่ต้องห่วงหรอก” เคนพูด
“...................”
“ได้อย่างงั้นก็ดีครับ อย่าให้ผมรู้ทีหลังแล้วกัน”
“..............................” เคนนิ่งฟังยาว และมีแอบเหลือบมองผมเป็นระยะให้เสียวสันหลังเล่น
“ครับ ก็ได้ .....ครับ.......ครับ” แล้วมันก็วางสายพร้อมปิดเครื่องไปเลย


“พี่นัทว่าไงเหรอ?” ผมรีบถามด้วยความอยากรู้ มันจะปิดมือถือผมก็ไม่ว่าหรอก
เคนถอนหายใจหนักๆ ทีนึง แล้วมันก็ล้มตัวลงนอนตักผมเฉยเลย
หง่ะ กูงง

“พี่เค้าบอกว่าแค่อยากแกล้งแหย่เล่น ฝากขอโทษพุด้วย”
“จริงอ่ะ?”
“อืม” เคนหลับตาเหมือนไม่อยากพูดต่อ ผมเลยไม่กล้าถามไรมันอีก

“ดูพี่เค้าเป็นห่วงพุดีนะ” ซักพักเคนก็ลืมตาขึ้นมาถามใหม่คับ
“อืม... เค้าเคยเป็นที่ปรึกษาเราหลายๆ เรื่อง”
“ไม่เคยเล่าให้ฟังเลย”
“อยากฟังมั้ยล่ะ?”
“อยาก...” เคนตอบเสียงนิ่ง เป็นสัญญาณบอกว่ามันเริ่มจริงจังแล้ว

“อยากรู้ว่าช่วงที่เราไม่อยู่ พุเป็นไง พุคบกับใครบ้าง แล้วตอนนั้น พุคิดถึงเราบ้างมั้ย” พาลากดราม่าอีกและนะ

“จะฟังตอนนี้จริงดิ เรื่องมันยาว......แล้วก็........เคนจะไม่เสียใจเหรอถ้าได้ฟังแล้ว?” อดีตที่ไม่น่าพิสมัยของผม... อันที่จริงกว่าเราจะคุยกันพอเป็นปกติเหมือนคู่อื่นบ้างก็ใช้เวลานานอยู่เหมือนกันนะคับ จะกลับไปรื้อฟื้นเรื่องเก่าอีกทำไมก็ไม่รู้

“คงไม่เสียใจเท่าที่ผ่านมาหรอกมั้ง” มันทำเสียงขมขื่น ผมยิ่งไม่อยากเล่าเข้าไปใหญ่
“ลืมมันไปไม่ได้เหรอ? ตอนนี้ก็ดีอยู่แล้วนี่.......” ผมไม่อยากเห็นเคนเสียใจหง่ะ
“ดีจริงเหรอพุ?”
“จริง!” ผมตอบอย่างหนักแน่น
“ที่เคนถามเมื่อกี้.......เอ่อ........ถามว่า.......... ‘มีแค่เราพอมั้ย?’” เคนจ้องหน้าผมแบบรอคอยว่าผมจะพูดอะไรต่อไป


“เอ่อ มันก็.......พอแล้วนะ เราไม่อยากได้อะไรอีกแล้ว”


ผมถอนหายใจ เหมือนยกภูเขาออกจากอกเมื่อเห็นว่าแววตาของเคนเริ่มเปลี่ยนไปแล้ว


“หยุดได้แล้วใช่มั้ย?” เคนยกมือขึ้นจับแก้มผมแล้วถามเบาๆ ผมอยากด่ามันจะตายว่า กูหยุดได้นานแล้วโว้ย เมิงเพิ่งรู้เหรอแสด แต่เห็นเคนสีหน้าอ่อนลงไปเยอะผมเลยไม่กล้าพูดอย่างใจคิด ได้แต่กุมมือมันตอบแล้วพยักหน้า


“ถึงเราจะไม่ค่อยเหมือนชาวบ้าน แต่เราก็รักเคนนะ” ผมพูดออกไปด้วยใจเต้นรัว รู้สึกอายยิ่งกว่าตอนที่มีเซ็กซ์กันอีก เฮ้อ...
   
ไอ้เคนยิ้มคับ จากนั้นมันก็ลุกขึ้นจากตักผม “คำเนี้ย พูดทุกวันได้มั้ย?”
อีกแล้วนะมึง... ใครมันจะไปพูดบ่อยๆ ล่ะ

“ได้ เดี๋ยวอัด mp3 ไว้ให้ เปิดฟังสามเวลาหลังอาหารเลยเป็นไง?”
“ไม่เอา อยากฟังจากปากทุกวัน”
“เลี่ยนตาย”
“นะ.....เราก็จะบอกพุเหมือนกันว่าเรารักพุทุกวัน”

“......................” หน้ากูจะระเบิดอยู่และ พอได้มั้ยยยย

“รักมากนะ รู้ป่าว”
“......................” ผมไม่รู้จะทำไงกับมันแล้วคับ นอกจากเอนตัวหนีหน้าตี๋ๆ ของเคนที่ใกล้เข้ามา



ใกล้เข้ามาจนริมฝีปากชิดติดกัน และแนบประกบกันสนิท.....








H
หวานมั้ย อิอิ 

ขอบ่น อยากจะบ้าตาย พิมไว้จะเสร็จแล้วคอมเกิดแฮงค์หายหมดเลยยย TT TT อ๊ากกกก เศร้า
นอกรอบแบงค์มาวางระเบิดไว้ด้วยความริษยาสินะ หึหึ
เรื่องของเรื่อง...น้องพุไม่ได้ทิ้งน้องเคนนะ ตอนนั้นน้ำยังไม่ท่วมเลย น้องเค้าก็หาเรื่องไปนู่นไปนี่เรื่อยแหล่ะ (บทสนทนานั้นคือคุยล้อกันขำขำ) อีกอย่างตอนนี้น้ำก็ยังไม่ท่วมคอนโดเคนพุ และที่ทำงานน้องเคนแต่อย่างใด -- --“ ฉะนั้น...สองหนุ่มเลยยังไม่ได้อพยพหนีน้ำแต่อย่างใดค่ะ และถึงพุอยากจะไป เคนก็ไปไม่ได้อยู่ดี เพราะต้องทำงาน เจ้านายไม่ให้หยุด เหอะๆๆๆ และที่ไปหาที่อยู่ใหม่เผื่อน้ำท่วมนี้น้องพุก็ยืนยันว่าไปจริง ศูนย์อพยพก็เป็นรีสอร์ทของญาติน้องโมนั่นเอง (คร่าวๆ ก่อน แหะๆ เดี๋ยวยาวเวิ่นเว้อ)
       

ตอบรวบ
   บทอัศจรรย์พุเคน พุบอกว่าลืมหนังโป๊ไปได้เลย... อันนั้นเด็กๆ หึหึ ถ้าอยากรู้ต้องไปแอบติดกล้องดูเอาเอง (ซะงั้น)
   งงว่าทำไมขำน้องเค้ากันอ่ะ??? แต่ที่จริงฮีก็เป็นเด็กฮาๆ อยู่บ้างนะ ถ้ามีอารมณ์เล่นมุข แต่ส่วนใหญ่จะเงียบทำหน้าซังกะตายซะล่ะมากกว่า
   คุณ Wordslinger อย่าชี้ทางให้แบงค์จิ มันจ้องอยู่ ฮ่าๆๆ แต่คงโดนตื๊บคนแรกเลยแหล่ะไม่อยากให้น้องตาย
   น้องเพื่อนบ้าน พี่อ่านที่น้องเมนท์แล้วขำอ่ะ ฮากระจาย ไอ้ DT ก๊อซซิล่าไรนั่นอ่ะ พี่ลงไว้ให้แม่เล่นโดยเฉพาะ (เหมือนกันเลย ฮ่าๆ) หลังไมค์เดี๋ยวดูก่อนมีไรให้ลงอีกมั้ยยย x กันเลือดพุ่งกระฉูดอยู่และสองคนนี้แต่ใครจะกล้าเขียน ??? (แบงค์)) คลิปหลุดเจ้าขุนทองเป็นอะไรที่อุปโลกน์ขึ้นเอง แต่ศัพท์ในเรื่องมีจริง ใครเล่นดอทเออาจจะรู้ก็เป็นได้ ????

ขอตอบเท่านี้ ขอบคุณทุกคนเลยนะคะ   

[sin]

เคนพุ สวีทเกิ๊นน อิจฉา

พี่นัทคิดถึงอ่ะ แอบมาป่วนแปบนึง ดราม่าซะงั้น

แสดงว่าคอนโดอยู่ใจกลางเมืองเลยดิ น้ำยังไม่เข้า ฮ่าๆๆๆ

[เพื่อนบ้าน]

ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!

***

มีความรู้สึกว่าพี่โบจ๋าจะมาต่อน้ำพุในเร็ววันนี้ หึหึ เลยต้องรีบกลับมาดิท
ครั้งนี้ดิทช้าเลย เพราะเมื่อยแตก นอยด์แดรกไปหลายวัน (แล้วจะบอกทำไม -*- )

เข้าเรื่อง - - - อ่านตอนนี้แล้วเค้าก็หลงรักพี่เคน พี่เคนน่ารักนะ ถ้าตอนดีๆเนี่ย (แล้วเค้าไม่ดีตรงไหน??)
แบบว่าตามใจพี่พุมากมาย พูดเพราะด้วยอ่ะ พี่โบจ๋าสร้างภาพให้พี่เคนดูดีมากมาย (พี่โบจ๋า : อ้าว !! อินี่)
ก็พี่พุบอกว่าพี่เคนชอบด่า ห้ามโน่น ห้ามนี่ ไม่ค่อยมีเหตุผล แล้วเพื่อนบ้านก็เชื่อพี่พุหมดใจเลยนะ >~<
แล้วสองคนนี้ยังตบตีกันไม่เสร็จกับประเด็นที่ว่า พี่เคนหื่น หรือ พี่พุเล่นตัว น้องก็สงสัยนะ มันไม่เคลียร์อ่ะ ฮ่ะ ๆๆ
แต่ชอบตอนพี่พุบอกว่า ถ้านอนด้วยกัน มึงคงไม่คิดทำไรและ นอกจากจับกรูแหกขาชิมิ? ฮาาาาาาาาาอ่ะ
ที่พี่โบจ๋าถามว่าทำไมพวกเราๆถึงขำพี่พุกัน เค้าว่าคงเป็นเพราะพี่โบจ๋านั่นแหละที่ถ่ายทอดความคิดพี่พุออกมาแบบขำๆ

ตอนนี้เห็นมีคนเพ้อเรื่อง ฮึ้บๆ กันเยอะเลย อืมมมมมมม เค้าก็อยากอินด้วยนะ แต่ไม่ค่อยเก็ทอ่ะ -*-
ฟังๆดูแล้วมันก็น่ารักดีนะ แต่จำไม่ค่อยได้ว่าเคยมีใครมาทำแบบนี้ให้หรือเปล่า เท่าที่จำได้ส่วนใหญ่เพื่อนบ้านจะโดนขี่อ่ะ
แล้วเพื่อนบ้านก็ไม่ได้ร้อง ฮึ้บ ด้วยนอกจากกรี๊ดแล้วก็ร่วงลงไปกองกับพื้นพร้อมอาการหลังยอกไปอีกหลายวัน เฮ้อออ ไม่โรแมนติกเลย 
เอ่อะ .. นอกเรื่องอ่ะ (-*-) กลับมาที่แพหลังทานข้าว พี่เคนหวานมากกกกกก ไอ่มีแค่เรา แค่เรา แค่เรา เนี่ยย เขินเลยอ่ะ พี่เคนบ้าๆ >///<
นั่งป้อนส้มกันก็น่ารักดี อ่อยยยย เขิน *อยากระเบิดตัวเองตาย* ได้ลวนลามกันด้วยอ่ะ  ถ้าคุณพ่อตาไม่โทรมาขัด

ประหลาดใจมากที่พ่อพี่พุโทรมาเบิร์ดเดย์อ่ะ เหอๆๆ นึกว่าจะเป็นแม่ซะอีก ก็เห็นเค้าแง่งๆกันไม่ใช่หรอ แหมจริงๆก็น่ารักนะเนี่ย
แต่ไฮไลท์อยู่ที่ พี่นัททททททททททททททททท พี่นัทคนดี๊ คนดีของเค้า พี่นัทยังไม่ตาย พี่นัทยังอยู่ โอ้วว พี่นัททททททททท
โทรมาแฮปๆเด็กน้อยด้วยอ่ะ คนอะไรน่ารักจริงๆเลย เค้าชอบมากๆๆๆๆๆๆๆ เวลาพี่นัทเรียกพี่พุแบบนี้อ่ะ น่ารักดี ไอ่ง่อยก็ชอบ ฮ่ะๆๆ
พี่นัทจ๋า พี่นัทลืมพี่พุหรือยังอ่ะ ตัดใจได้ยัง ไม่เศร้าแล้วเนอะ เป็นพี่น้องกันก็ได้ แต่พี่เคนอ่ะ อย่าหวงให้มากนัก แค่นี้ก็ไม่ได้ ชิร์ ~~
นี่ถ้าไม่ได้พี่นัทนะ พี่พุจะกลับมาหาพี่เคนป่ะเหอะ (ทำไมเค้าคิดงี้วะ แต่คิดงี้จริงๆนะ ) เง้ออออ -*-
ตอนนี้ตัดจบได้แบบว่านะ เด็กๆเอาไปต่อยอดจินตนาการกันเอาเองนะคะ หึหึ น่าจะมีแบบ...อีกสักรอบไรงี้
(พี่โบจ๋าบอก : ฉันจบหวานๆ อินี่ก็คิดแต่เรื่องหื่นๆ) หึหึหึ

ปล.พี่แบงค์โกรธอะไรเจ้าขุนทองป่ะคะ ถึงได้จับเหล่านกกาไปเซ็กส์หมู่กันอ่ะ แต่จินตนาการพี่บรรเจิดมาก ผู้ชายใสๆ T^T
เห็นพี่โบจ๋าบอกว่า นอกรอบนั้นมาจากความริษยาของพี่แบงค์ งั้นเค้าก็อยากให้พี่แบงค์ริษยาบ่อยๆนะ จะได้มีนอกรอบกันบ่อยๆ
อ่อๆๆ เค้าก็เชียร์ให้พี่แบงค์ฟีชเชอร์ริ่งกับพี่พุนะ ขอบอก ฮ่ะ ๆๆ (เพราะเค้าหวังผลมากเลยอ่ะ -- อยากเห็นพี่โดนตื๊บ อ่ะ ไม่ช่ายย)

พอและ จะไปพายเรือเก็บค่าแชร์ 
 

[Kfc_Pizza]

 

[luv_khun]

อ่านตอนนี้แล้ว ยิ้มแก้มแตก

[yoyo]

 
อั๊ยยย น่ารัก
หวีทหวานเว่อร์ 

รักพุจัง  ดีใจด้วยที่มีเลิฟๆดีๆได้แล้ว  เปิดอ่านตลอดเลยนะจ๊ะ

[mur@s@ki]

หวานละมุนมากๆ
ชอบตอนที่เคนให้พุขี่หลังอ่ะ
รู้สึกได้เลยว่าพุตื้นตันกับเคน และรู้สึกรักเอ็นดูจนอดไม่ไหวต้องหอมแก้ม
คู่นี้มันน่ารักจริงๆเลยน้าาาาาาา  *ยิ้มปากกว้าง*

  ด้วยความคิดถึงงงง 

[Ak@tsuKII]

ว้าว มาต่อแล้ว เดี๋ยวมาเม้นต์จ้า

[HydrA]

น่ารักอ่ะ ชอบให้พุใจดีกับเคนแบบนี้ตลอดไปจัง
พุอ่ะจะน่ารักมากๆเลยเวลาคุยกับเคนอ่ะ
พุถ้าเขินมากก็จับเคนหอมแก้เขินจิ อิๆๆ

[ordkrub]

อย่างนี้ต้องไปเที่ยวกันบ่อยๆแล้ว  หวานซะ

[lucifel]

  เขินนนนนนนน