หัวข้อ: [เรื่องเล่า]" - - คิมคิม - โมโม กระทู้เฉพาะกิจ2...

[•♀NoM!_KunG♀•]

แหะๆๆ...เพิ่งกลับมาก้ออ่านของพี่โมก่องเยยนะเนี่ย

ว่าแต่แผนการจะสำเร็จมั้ยนะ

ยังไงก้อมาต่ออีกนะฮะพี่โม ตอน 69 เนี่ย คุคุ

อย่าลืมมาต่อนะฮะ

จะรอต่อไปนะฮะ

ห้ามลืมเลยนะฮะ

เปงกำลังใจให้นะ สู้ๆนะ คุคุ

[slmzaa]

                                   โม โม่    มาต่อจิ๊ดเดียวเองมารอตั่งหลายยวัน   มาต่ออีกนะเอาเยอะๆๆ

[uknowvry]

 
ยั่วให้อยากกานจ้างงง
 
แต่ทำงายได้
ก็คนมานได้แต่รอ

[しろやま としんや]

ต่อน้อยอีกแหละอ้ายน่ะ

เทียหลังต้องต่อให่หลายๆหนา

ป้าดดดด อ้ายกับพี่เขียวคือมักแต่งโตครือกันแถะหวา

เสื้อห่านคู่ ยีนส์ขาด รองเท้าหูคีบ ชุดเก่งมันเลย

พอป่านเนื้องอกกันเลยเนาะ 

คอยติดตามเบิ่งอ้ายแก้แค้นคืน ว๊าฮ่าๆๆๆๆ

กลับมาจากกรุงแล่วจิรีบมาอ่านเลย

[archi_10_001]

เอาเมียตัวเองกลับมาให้ได้นะคุณปอนด์

คุณคิมนี่ก็เหลือเกินเจ้าค่ะ

หน้าตายสุดๆ

สู้ๆนะเจ้าคะคุณโมโม

[~Brand New Beat~]

คุณโมต้องเอาคืนหนักๆเลยนะครับ หมั่นไส้ๆจิงๆ

ตอนนี้อ้อนเสร็จไปแระ เหลือแต่นายคิมนี้แหละ หุหุ

ปั่นหัวต่อไป แล้วจะรอดูครับ อิอิ

 

[DeShiWa]

 

อ่าครับผม รอตอนที่ 69 นะครับผม

รีบๆมาต่อให้ละกัน แล้วจะรออ่านครับ

 

[FOAM]

ขอบคุณค๊าบบบบบ

รอตอนต่อไป สนุกแน่

[abcd]

โอ๋ๆๆๆโมจ๋า...อย่างอลเค้าเยยน๊า เค้าป่าวอู้ คอมพ์เค้าโดนไวรัสเล่นงานอ่ะ    พึ่งล้างเครื่องเสร็จเนี่ย ลิงค์นิยายที่เซฟไว้หายโม้ดดดด  เด๋วตอนตอนหน้าเค้ากลับลงให้เหมือนเดิมน๊า  นะๆๆๆโมสุดหล่อล้ำเลิศในปฐพี จุ๊ฟๆๆ


 

[three]

น่ารักจังเลยอ่ะแผนการณ์นี้สู้ๆนะครับทั้งพี่แตงโมแล้วก็พี่ปอนด์ด้วยนะครับผม

[sunday]

ตั้งชื่อแผนนี้ว่าไงดีอะนายแตงโม "แผนพิชิตใจ นายตัวร้ายดีไหม" ไฮโซมากก 

มาต่อเร็วๆนะ รออยู่ ชอบๆๆๆ

[suregirl]

แล้วเมื่อไหร่ตอน 69 จะมาเนี่ย รอมา3วันแล้วอ่า อยากอ่านใจจะขาด 

[•♀NoM!_KunG♀•]

หายไปนานเยยเรา แต่ทามมั้ยพี่โมยังไม่มานะ

อยากอ่านต่อมากมายนะฮะ

มาต่อให้ด้วยจินะฮะ

อย่าลืมมาต่อนะฮะ

จะรอนะฮะ

ถ้าไม่มาละก้อ...........หึหึ..........ก้อจะรอต่อไปคร๊าฟฟฟฟฟฟฟ แหะๆ

เปงกำลังใจให้นะ สู้ๆนะ คุคุ

[ultraman]

เข้ามารอตอน 69 ด้วยอะ 

 

[gobgab]

............รออ่านบทอัศจรรย์..........

[•♀NoM!_KunG♀•]

พี่โมคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

อยากอ่านตอน 69 มากมาย

มาต่อเยยไม่ได้หยอ

จะรอไม่ไหวแย้วนะฮะ

เกิดลงแดงตายขึ้นมาใครจะรับผิดชอบนู่ละ หือๆ (เหมือนจะน่ารักเนอะ)

จะรอนะฮะพี่โม

มาเร็วๆนะ

เปงกำลังใจให้นะ สู้ๆนะ คุคุ

[CMYK]

ก่อนเขียนตอน 69 คาดว่าคนเขียนคงไปหาวิธีการเขียน ท่า เอ๊ย เขียนตอน 69 อยู่แหงมๆ

[panang]

มาเป็นกำลังใจ ให้โมโม    หายไวไวเด้อ

คิมดูแล โม ดีๆนะ 

[sun]

   มาเยี่อยมๆมองๆ

แล้วก้อย่องๆ          ออกไป

[boykook]

แวะมาลงชื่อรอบดึกๆ

[three]

รอต่อไปครับผม

[suregirl]

รอ ตอน 69 จน  เลือดจะหมดตัวแว้ว   

[しろやま としんや]

อ้ายคับอ้ายสุดหล่อ

อ้ายผู่หล่อเลิศประเสริฐศรีของอ้ายคิม

มาต่อจั๊กเทียแน  น่องใจจิขาดอยู่แล่ว

มื่อนี่ว่างพิมโลด  น่องจิคอยเด้ออ้ายเด้อ

[•♀NoM!_KunG♀•]

รอ รอ รอ รอและก้อรอ

ยังไงก้อจะรอต่อไปนะ

มาต่อให้ด้วยจินะฮะ

เปงกำลังใจให้นะ สู้ๆนะ

[titang]

 
รออ่านอยู่นนะ ครับบบบบบ
 

[~ScAreD:SAcreD~]

เลขตอนก็สวย (69) ชื่อตอนก็น่าลุ้น อิอิ

มารอต่อไป

ยืนรอ

นั่งรอ

นอนรอ 

แล้วก็รอต่อไป

[three]

รออยู่นะครับพี่โม

[abcd]

ตอนที่ 69

ขับรถยังไม่พ้นเขตกรุงเทพเลยฝนก็เริ่มลงเม็ด ไอโมแอนด์เดอะแก๊งแอบใจเสียเล็กน้อยครับ แต่พอออกมาพ้นเขตปริมณฑลเท่านั้นแหละ ท้องฟ้าปรอดโปร่งโล่งสบายมากมาย...ในระหว่างนั่งรถกันไปนั้นไอปอด์นก็แจกจ่ายแซนวิชที่เจ้าเป้ยทำเป็นอาหารว่างให้กับทุกคน...เจ้าพวกนี้แดกได้แดกดีจริงๆเลยครับ แม่มแดกเหล้ากันอยู่แท้ๆ พอยื่นแซนวิชให้เท่านั้นแหละรีบตะปบกันเลยทีเดียว ไม่รู้ตายอดตายอยากมาจากไหน ..

เวลาประมาณ 8 โมงกว่าๆ พวกผมก็เข้าเขตจังหวัดลพบุรี เริ่มมองเห็นไร่ทานตะวันกระจัดกระจายไปทั่ว แต่ยังเป็นไร่เล็กๆอยู่ครับ ยังไม่ถึงไร่ใหญ่ที่พวกผมต้องการไปกัน..ไอโมก็เริ่มออกอาการเหมือนกันครับ ..ตื่นเต้นมากมายปกติผมจะขับรถกลับขอนแก่นเส้นทางนี้นะ แต่ไม่เคยได้กลับช่วงดอกทานตะวันซักทีอะ..

ผมขับรถตามป้ายบอกทางไปเรื่อยๆ คิดว่าตัวเองไม่น่าหลงนะ คันอื่นๆก็ไปตามเส้นทางที่ผมกำลังขับไปเหมือนกัน คาดว่าทุกคนมีจุดหมายที่เดียวกันคือทุ่งทานตะวันอันเหลืองอร่ามสุดลูกหูลูกตาที่พวกผมตั้งใจมาเที่ยวชมนั้นเอง

มาถึงตอนนี้สาวๆบนรถกระดี๋กระด๋ากันใหญ่ร้องโอ้โหๆ กันตลอด ก็ผู้หญิงอะเนาะ เจ้าอ้อนก็ไม่เว้นครับ ดูมันจะอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อยแหละ เห็นชักชวนไอคิมดูนั้นดูนี้ไปตลอดทาง ไอปอด์นนี้แทบจะถลาเข้าไปต่อยปากไอคิมกันเลยทีเดียว…ผมนี้หนวด(2-3เส้น) กระดิกยิกๆๆๆ ด้วยความขัดเคืองใจเป็นที่สุด ชิ

พอถึงที่หมายที่มีรถจอดอยู่ก่อนแล้ว 7-8 คันๆได้มั้ง ไอโมก็จัดการหาที่จอดเรียบๆขอบถนนทันที บรรดาลิงโข่งทั้งหลายก็เฮกันลงจากรถ..จากนั้นนายแบบ-นางแบบจำเป็นก็เดินสวนสนามกันให้ว่อนสนุกสนานกันใหญ่...ส่วนผมกับไอปอด์นยังมีเรื่องที่ต้องคุยกัน

ก่อนไป ไอคิมยังส่งสายตาพิฆาตมาให้ผมซะอีกแหนะ ผมก็ยิ้มให้มันเฉยๆ เหมือนกับที่ยิ้มให้เพื่อนๆคนอื่นๆนั้นแหล่ะครับ ซึ่งไอคิมก็ทำหน้าบึ้งขึ้นมาทันที เฮ้อ..อะไรกันนักกันหนาวะ ชักไม่หนุกแล้วครับเพื่อนๆ..

“เอาไงต่อไปดีอะโม....ใจไม่ดีเลยอะ” ไอปอด์นมันถามผมเบาๆ แล้วเอาคางวางไว้บนบ่าผม..แขนมันก้อสอดเข้ามากอดที่เอวผม..เหมือนทุกครั้งที่ผมกับมันชอบเล่นกันนั้นแหละ...

ตอนนี้ผมกับมันมายืนอยู่ข้างรถหันหน้าเข้าหาทุ่งทานตะวันที่ชูช่อเหลืองอร่ามสุดลูกหูลูกตา สวยมากมายก่ายกองเลยครับ

“ทำไม..กลัวไออ้อนมันโกรธเหรอ” ผมถามมันกลับไปเบาๆเหมือนกัน

“อือ...” ไอปอด์นมันตอบรับผมออกมาง่ายๆ อย่างนี้เค้าเรียกกลัวเมียนะเนี๊ยะ

“หึ ตามใจนายนะ...ทำแล้วรู้สึกสบายใจก็ทำไปเถอะ ไม่ต้องทำตามแผนของเราหรอก...” พูดแล้วผมก็ยกมือขึ้นไปลูบหัวมันเบาๆ...

“แต่เรา..คงยอมง่ายๆเหมือนนายไม่ได้หรอกนะปอด์น..” พูดแล้วรู้สึกเจ็บจี๊ดๆที่ใจยังไงบอกไม่ถูกครับ..

ผมยังจำความรู้สึกของผมตอนที่โดนไอคิมบอกเลิกได้นะ มันทั้งรัก..ทั้งแค้น กว่าจะทำใจได้ กว่าจะคิดได้ว่ามันไม่ใช่ของๆเราผมต้องเจ็บปวดขนาดไหน ไม่มีใครรู้หรอก..ถึงตอนนี้จะรู้แล้วว่าเรื่องราวจริงๆมันเป็นยังไง แต่จะให้ผมยอมรับง่ายๆกับสิ่งที่มันล้อเล่นกับความรู้สึกของผม ผมคงทำไม่ได้…(ถึงจะรู้ว่าตัวเองเป็นต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมดก็ตามแต่เถอะ)

“อืม..เราเข้าใจ..งั้นเราไปหาอ้อนนะ...” ว่าแล้วไอปอด์นมันก็ผละออกจากตัวผมแล้วเตรียมเผ่นไปหาเมียมัน..โธ่ได้หน้าแล้วลืมหลังเลยนะมึง อะจึ๋ย

“เดี๋ยวเด้...โธ่เอ้ย...ที่บอกว่าไม่ต้องทำตามแผนอะ คือ..ให้ถึงกบินห์ก่อนนายค่อยไปคุยกับอ้อนเข้าใจไหม..แบบนี้ไอคิมมันก็รู้หมดอะดิว่าเราจะทำอะไร” กระชากแขนไอปอด์นกลับ แล้วกระซิบกระซาบมันเสียงดุๆ

“อะ เอางั้นเหรอ...” มันยังมีหน้ามายิ้มแหย๋ๆให้ผมอีกอะครับ ...ฮึ่มๆๆเคืองๆๆ

“เออ ดิ..เฮ้อ..พวกกลัวเมียนี้..เบื่อจริงๆ” ไอโมว่าแล้วก็ส่ายหัวยิกๆ..ยกมือขึ้นโอบไหล่ไอปอด์นมันแล้วเดินลงไปหาเพื่อนๆที่ตอนนี้กำลังถ่ายรูปในทุ่งทานตะวันกันอย่างหนุกหนาน

************************
ในขณะที่ผมกำลังเป็นนายแบบจำเป็นให้เพื่อนๆผมอยู่นั้น ผมก็รู้สึกถึงสายตาใครบางคนที่จับจ้องผมอยู่ตลอดเวลา ซึ่งไม่ต้องมองผมก็รู้ว่าใคร ดีๆๆ ตูจะยั่วให้มันตะบะแตกเลยคอยดู

“แม่ม ร้อนวะ...” ว่าแล้วไอโมก็ถอดเสื้อกันหนาวออก แล้วโยนไปให้ไอวิทย์ถือไว้

“มึงจะถอดทำบ้าอะไรหล่ะ....เด๋วได้คันคะเยอหรอกมึง” ไอวิทย์มันรับเสื้อผมไปถือไว้ แล้วบ่นอะไรให้ผมยืดยาว

แต่มันก็ยังถือกล้องเดินตามตูดผมอยู่เช่นเดิม คิคิ..มันได้รับตำแหน่งตากล้องประจำตัวผมไปแล้วครับ ..ดูท่ามันคงภูมิใจอย่างแรงเห็นมันพูดชมเชยผมตลอดการถ่ายแบบครั้งนี้ หุหุ..(มันด่าอะ)

ตอนนี้ผมแยกกับไอปอด์นชั่วคราวครับ มันขอทำตัวเนียนๆไปถ่ายรูปกับไออ้อนหน่อย เป็นที่ระทึก โอ๊ะระลึกมันว่างั้นแฮะ...ผมก็ตามใจมันซะบ้างครับเด๋วมันจะอกแตกตายไปซะก่อน....

“โอ๊ะ..เฮ้ยยยย” ไอโมตกใจหัวใจแทบ Y

เมื่อมีแขนใหญ่ๆ เข้ามารวบเอวผมแล้วกอดไว้แน่นจากทางด้านหลัง…พร้อมจมูกโด่งๆของมันที่กดลงกับซอกคอผม แอะ....

“วิทย์ ..ถ่ายให้กูหน่อยดิ” ไอเจี้ย ตกใจหมดเลย แม่มมาไม่ให้ซุ่มให้เสียง

พอไอโมรู้ว่าเป็นใคร ก็รู้สึกดีใจจนแทบเก็บอาการไว้ไม่มิดครับ ลืมไปเลยว่าไม่ได้อยู่กันตามลำพัง.นี้ถ้าไม่เกรงใจ...ไอโมกระโดดจูบปากไอคิมมันไปแล้วนะนี้ คิคิ...แต่ยังแอ๊บงอนอยู่ครับหน้าจึงงอลงในบัดดล แต่แววตาคงวาวน่าดูเพราะเห็นไอวิทย์มันยิ้มเยาะๆ คงหมั่นไส้ผมเต็มทน อย่างที่บอกครับ ผมกับไอวิทย์เนี๊ยะมันรู้ไส้รู้พุงกันคิคิ

“เออๆ...มาๆ ถ่ายก็ถ่าย..แม่ม..ทำไมไม่เ-ด กันซะตรงนี้เลยหล่ะมีง...ไม่มีอายกันเล้ย” อะ อะ ไอเพื่อนปากมอม

คิดผิดหรือคิดถูกวะกูที่เอามันมาเป้นไม้กันหมา(คิม) เป็นไม้กันหมา(คิม)ไม่ได้ตัวมันเองนั้นแหละ จะเป็นนางกวักเรียกไอคิมให้เข้ามาหาผม ฮือ...ไอเพื่อนทรยศ เกลียดมึง ฮือ

***บอกไว้ก่อนคือตอนนี้ผมกับไอวิทย์ค่อนข้างที่จะเข้ามาลึกกว่าคนอื่นอะครับ เพราะไอโมมัวแต่เพลินอะ..แฮะเลยเดินเตลิดมาถึงตรงนี้ แต่ก็ไม่ไกลจากเพื่อนๆเท่าไหร่หรอกครับ เห็นหัวเพื่อนๆและก็นักท่องเที่ยวคนอื่นๆเป็นกระจุกๆ กันอยู่ตรงนั้นตรงนี้ คือต้นทานตะวันมันสูงอะ เกือบท่วมหัวไอคิมอะครับคิดดูว่าต้นมันสูงขนาดไหน (เห็นเจ้าของไร่บอกว่าตรงกลางๆ จะสูงประมาณ สองเมตรกว่าๆ)

‘แช๊ะ ’ อะ โดนมันหอมแก้มไป 1 ที พร้อมกับรอยยิ้มรู้ทันของไอวิทย์

‘แช๊ะ’ อีกหนึ่งแช๊ะ พร้อมกับที่ไอโมโดนไอคิมมัน จูบปาก ฮือ

“โอ้ย แม่ม ไปเ-ด กันก่อนเลยไป ไอพวกเอี้ย..” ไอวิทย์ มันทำหน้าทนไม่ได้จริงๆ แล้วมันก็เดินหัวเสียส่ายหน้าดิกๆออกจากตรงที่พวกผมยืนอยู่

“เฮ้ย...” ไอโมพูดได้เท่านั้นครับ…ไม้กันหมากูมึงจะไปไหน กลับมา ได้แต่คร่ำครวญ รัญจวญจิต อยู่ในใจกับหัวใจที่แตกสลาย (แอะ เวอร์แหละ)

.พร้อมกับที่ขาเตรียมวิ่งตามไอวิทย์มันไป แต่ว่า ...ไอโมหนีไม่ได้อะ..โดนไอคิมล๊อกไว้อย่างแน่นหนาเลย ฮือ เอาไงดี เอาไงดี แผนจะแตก ตั้งกะยังไม่เริ่มรึเปล่าวะเนี๊ยะ..ที่ทำได้ตอนนี้คือดิ้นกระแด่วๆ พอเป็นพิธีเท่านั้นหล่ะครับ ..ที่จริงอะ อ๋าย อายจัง...รอให้มันเข้ามาหาตั้งนานแล้วหล่ะ เอิ้ววววววววว

“หึ..แต่งตัวแบบนี้..ทำไมไม่แก้ผ้า มาซะเลยหล่ะ...” ไอโมหยุดดิ้น ณ บัดนาว...โฉะ เข้าแผนโชะเดะ

“อะไรอะ...” ทำหน้าแอ๊บงง สุดฤทธิ์ ตีหน้าซื่อใส่มันซะเลย(สุพรรณหงส์ทองคำคงไม่รอดมือผม นะปีนี้)

พร้อมทั้งพยายามดันตัวออกจากอ้อมกอดอุ่นๆของมัน อ้า อ้อมกอดนี้ที่คิดถึงมานานแส๊นนนนนนนาน แต่ทนไว้ ทนไว้ก่อน อดเปรี้ยวไว้กินหวาน แอบอ่านกินไอคิมมันอยู่ในใจ

“ก็นี้ไง..” มันจ้องหน้าผมแต่มือมันอะ ฮือ

มันเอามือที่กอดอยู่ที่เอวผมมะกี้นี้อะ ล้วงเข้าไปอิตรง ต้นขาผมที่ผมทำให้มันขาดอะครับ..แหงะ..

“อะ..คิม นายทำบ้าอะไรวะ” คราวนี้ตกใจจริงๆแล้วครับ มองซ้ายมองขวาล๊อกแล๊กๆ ด้วยกลัวจะมีใครมาเห็นเข้า...ตอนนี้ไม่ได้แอ๊บแล้วครับไอโม โคตรตกใจเลย

ไอคิมมันไม่พูดครับ มันยิ้มแสยะให้ผมอีกแย้วอะ...อย่ายิ้มแบบนี้นะ กูเกลียดที่สุด..ฮือ..ไม่ชอบเลย เหมือนมันกำลังคิดอะไรอยู่งั้นแหละครับ..มึงตั้งใจจะทำอะไรกูวะ..ปล่อยเด้

ไอโมก็ดิ้นสุดกำลังหล่ะครับงานนี้ แต่ว่า

“โอ๊ะ ..คะ คิม อะ..นะ นาย จะบ้าเหรอ” มันไม่ได้แค่ล้วงมือเข้าไปเฉยๆแล้วครับตอนนี้ ไอโรคจิตคิม มันเอามือไป ฮือ..ไปกำไอแตงโมน้อยเข้าแล้วอะ..ฮือ....

“อ้า...คะ คิม..มะ ไม่ เอานะ..” ไม่มีอารมณ์ร่วมกับมันหรอกครับ

กลัวชิบหายเลยอะ..นี้มันที่สาธารณะชัดๆ...ไม่กลัวคนเห็นก็อายดอกทานตะวันมันบ้างเถอะ คู๊ณ จะหื่นไปถึงไหน ให้อยู่กันตามลำพังก่อนไอโมจะจัดให้ จนหลับไม่ตื่นไป 3 วัน 4 คืนเลยทีเดียวเชียว..

“หึ..ทำไมหล่ะ แต่งตัวมายั่วเองไม่ใช่เหรอ” แอะ..รู้ได้ไงอะ...รู้ดีจนน่ากลัวเลยนะเนี๊ยะ

“เราไม่ได้ยั่วอะะ...ปล่อยเราสิ เรากลัวนะ” ไอโมพูดเสียงอ่อนเสียงหวาน ..ทำตาละห้อย..แล้วเอี้ยวหน้ามามองสบตากะมัน..

กลัวใจมันจริงๆครับ กลัวมันจะลากผมเข้าไปลึกๆ แล้ว กระทำชำเราผมเข้าอาดิ แล้วผมจะเอาแรงกำลังที่ไหนปกป้องตัวเอง ยิ่งมีใจอยากเป็นของว่างให้เค้าได้ลิ้มได้ลองอยู่ด้วย ไม่งั้นจะแต่งตัวยั่วน้ำลายเค้าขนาดนี้รึ...กาซิก กาซิก

“ไปเอาเสื้อกับไอวิทย์ แล้วใส่ไว้ซะไม่ต้องถอด..” ไอคิมมันพูดแล้วก้มหน้าลง เอาปากงับๆที่หัวนมผมทั้ง 2 ข้างแรงๆ...

“อะ...เจ็บบบบๆๆๆ” ฮือก็มันไม่ได้แค่งับอะ..มันกัดด้วยอะ..เจ็บจะตายไอบ้าไอซาดิสส์.

.มือมันที่กำน้องน้อยผมอยู่เมื่อกี้นี้ก็ออกแรงบีบแรงๆซะด้วยอะ..ฮือ...โธ่เอ้ยลูกพ่อ ช่วงนี้ยิ่งไม่ค่อยได้ใช้งานอยู่ด้วย จะเป็นอะไรมากไหมนี้

แล้วมันก็ปล่อยผมครับ ไอโมก็ได้แต่ทำหน้างอๆ ลูบหน้าอกตัวเองป่อยๆ พร้อมกับเอามืออีกข้างลูบเป้าตัวเองเพื่อปลอบขวัญไอแตงโมน้อยมัน...

ส่วนไอตัวการนะเหรอ มันเดินตัวตรงแหน๋ว หายไปอย่างไร้ร่องรอย...ปล่อยให้ผมยืนกระฟัดกระเฟียดอยู่เพียงผู้เดียว...เจี้ย คอยดูกูจะเอาคืน..แกล้งกู ฮือ..กูไม่ใส่เสื้ออะ กูจะยั่ว มึงอยู่เงี๊ยะใครจะทำไมกูวะ(ปากดีชิกหัย)..

ว่าแล้วก็เชิดหน้าขึ้น แล้วเดินตัวตรงแหน๋ว(เลียนแบบไอคิมมะกี้) เดินออกไปทางเดียวกะที่ไอคิมมันเดินหายวับไปมะกี้นี้ แต่มือก็แอบลูบที่หน้าอกตัวเอง พร้อมกับกร่นด่ามันอยู่ในใจ นมกูจะอักเสบไหมวะ นี้ แม่ม เจ็บชิบหายเลย ...ไอโรคจิต ไอซาดิสส์..ไอยักษ์ เอ้ย

ผมเดินหน้าเริดเชิดหยิ่ง มานั่งบนรถพร้อมกับอาการคันคะเยออย่างที่ไอวิทย์มันได้สาปแช่งผมไว้ ก็อะนะ ใบต้นทานตะวันอะ คันจะตาย ไม่น่าเลยกู ไอโม คันแต่ไม่กล้าเกาครับ พอไอวิทย์มันเห็นดังว่าแม่ม หัวเราะเยาะผมเฉยเลยอะ...แต่มันก็ดีอยู่อย่าง มันเอาผ้าเช็ดเหงื่อ(ผืนเล็กๆ)ในกระเป๋าของมันมาเช็ดไปตามแขนผม..ฮือ..วิทย์กูร้ากกกมึงจาง...แต่ไม่หายคันหรอกครับ

ฉะนั้นตอนออกจากทุ่งทานตะวันไอโมเลยไม่ได้ขับรถครับเปลี่ยนให้ไอคิมมาขับแทน เพราะมันไม่ได้กินเหล้า ..หงือ ส่วนไอปอด์นก็แรดมากมาย ผมอะกะจะไปนั่งกับอ้อนด้านหลังครับ แต่โดนไอปอด์นตัดหน้ามันไปนั่งทำหน้าแสล่นอยู่ตรงนั้นซะแล้ว..

ผมก็เลยต้องจำใจ เฮ้อ...(อิอิ) นั่งด้านหน้าคู่กะไอคิมมัน ซวยจริงๆ(อิอิจริงหยอ)...

ออกจากทุ่งทานตะวัน ยังไม่เที่ยงเลยอะครับ ขนาดแวะกันทั้ง ทุ่งใหญ่ ทุ่งเล็กนะเนี๊ยะ..เพื่อนๆจึงลงมติว่า ไปเที่ยวเขื่อนป่าสักกันต่อเร้ยยยยยยยยยย..LET’S GO

เขื่อนป่าสักฯในความรู้สึกผมก็เป็นเขื่อนที่ใหญ่พอควรนะ แต่เล็กกว่าเขื่อนอุบลรัตน์(คิคิ)อีกอะหุหุ อุปทานเข้าข้างบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเองอะปล่าวก็มะรู้

พอถึงเขื่อนไอโมก็กระดี้กระด๋าอีกแหละครับ พอรถจอดได้ที่...เปิดประตูรถเตรียมเผ่นทันใด

“อะไร..” ถามกลับด้วยน้ำเสียงฉุนเฉียวเล็กๆ...

เมื่อต้นขาไอโมโดนไอคิมมันเอามือกดไว้แน่นไม่ให้ผมขยับเขยื้อนไปไหนได้...ถ้าจะขยับหนีจริงๆไอโมก็ทำได้ครับ(อืมคิดว่านะ) แต่ท่าทางมันคงมีอะไรจะคุยกับผม ผมจึงต้องหยุดฟังมันพูดซะก่อน...

“ไปเอาเสื้อจากไอวิทย์มาใส่....” เอ๋าน้ำเสียงข่มขู่มากมาย

“ไม่..ร้อน” ไอโมก็เดือดดิครับ ผมไม่ชอบให้ใครมาสั่งอะ ถึงจะรักยังไงก็ตามแต่เรื่องนี้ยอมไม่ได้ครับ

“ไม่งั้น ก็ไม่ต้องลงไป อยู่นี้แหละ...” อ้าว พูดงี้ก็สวยดิ มันพูดไปตานี้จ้องผมเขม็ง ผมรู้ว่าแววตางี้ของมัน คือมันเอาจริงครับ...

“อ๋อเหรอ...เหอะ” ไอโมมองหน้ามันด้วยแววตาท้าทาย ยักคิ้วให้มัน 1 ที

แล้วเอามือปัดมือไอคิมที่ตอนนี้กำที่ต้นขาผมไว้แน่น(ก็อิตรงที่มันขาดๆนั้นแหละ) เล็บมันจิกที่ต้นขาผมเจ็บจี๊ดๆเลยอะ...ฮ่วย...บ่ยอมคือกันเด้หล่ะ....ปัดไม่ออกอะ..ทำไงดี ใช่ดิ ต้องหาผู้ช่วย...อะอะ และแล้วหางตาผมก็เหลือบไปเห็นไอแทน ยืนอยู่ข้างรถไม่ไกลจากผมกับไอคิมเท่าไหร่นัก ไอโมจึงเอื้อมมือ ไปเปิดประตูรถ แล้วเรียกไอแทนมัน

“แทน ไอแทน..” พอไอแทนได้ยินผมเรียกมัน มันก็หันขวับกลับมาหาผมทันที ผมก็ยกมือขึ้นกวักเรียกมันสุดฤทธิ์ มันก็มาด้วยสีหน้าแววตางงๆ

พอไอ้คิมมันเห็นดังว่า ก็ปล่อยขาผมทันทีครับ..แฮะ...และจากนั้นไอโมก็เกาะติดไอแทนเป็นปลิงเลยทีเดียว เนื่องจากตอนนี้ไอปอด์นมันไปเกาะอยู่กับไออ้อนแล้วเรียบร้อย ไม่ห่วงกูเลย เป็นอันสรุปว่าแผนของไอปอด์นที่จะทำให้ไออ้อนหึง ล้มเหลวไม่เป็นท่า ด้วยความเกียมัวของมันนั้นเอง(ผมรู้มาว่าไออ้อนมันกลัวไอปอด์นเสร็จผมอะ..มันคงได้ยินได้ฟังมาเยอะว่าไอปอด์นมันเคยหลงผิดไปกับผมอยู่ช่วงนึง หุหุ)....แต่แผนของผมยังดำเนินต่อไป

ถึงผมจะเกาะติดอยู่กับกลุ่มเพื่อนไม่ให้มีช่องโหว่ให้ตัวเองอยู่คนเดียวเลยนั้น ผมก็ทำการอ่อยไอคิมมันเป็นพักๆ ..เวลานั่งก็พยายามหันหน้าเข้าหามันกะให้มันมองเห็นผมชัดๆแล้วทำการอ้าขาให้มันเห็นไปถึงไส้ติ่ง... แน่นอนว่ามันต้องเห็นอะไรต่อมิอะไรของผมแน่ๆ ก็เวลานั่งอ้าขาอะ ไอตรงขาดๆที่ต้นขาอะ มันก็จะแหกออกเผยให้เห็น คิคิ ไอโมน้อย ที่ซ่อนอยู่ภายใต้เกงในสีขาวบางๆคิคิ...เวลาเข้าห้องน้ำก็รอจังหวะที่ไอคิมมันเข้าแล้วเดินตาม...พร้อมกับลากไอแทนไปด้วย แล้วจากนั้นก็โชว์ไอแตงโมน้อยให้ไอคิมมันเห็นซะเลยฮ่าๆๆ.. (ทำไปได้นะกุ ไม่อายเล้ย..อนาถย้อนหลังจริงๆ เหมือนโรคจิตเลยอะ)

พอขึ้นรถกลับออกจากเขื่อนป่าสักฯ ไอโมก็ทำตัวเนียนๆอ้อนๆ แทรกตัวเข้าไปนั่งในรถกับไอพวกเพื่อนๆผม แต่แว่...โดนเตะโด่งออกมา พวกมันบอกว่า ไม่มีใครรู้จักทางให้ผมขึ้นไปนั่งหน้ากับไอคิมเสียดีๆ ชิ ไอโมเลยต้องกลับขึ้นไปนั่งหน้ากับมันอย่างเสียมิได้...บนรถไม่กล้าอ่อยครับ เด๋วมันตะบะแตกหล่ะได้ตายห่ะกันทั้งรถแน่ๆ แฮะ ไอโมเลยสงบเสงี่ยมเป็นอันดี หุหุ..

“เอาผลไม้มากินหน่อยดิ..” ไอคิมมันใช้ผมหน้าตาน้ำเสียงนิ่งสนิท ...น่ากลัวคอด

ไอโมเลยไม่กล้าเถียงทั้งที่ในใจตอนนี้อยากสวนกลับชิบหาย ...ได้แต่ทำหน้ายู่หน้าย่นใส่มันเท่านั้นแหละครับ

“เอาลองกองมาให้กูทีดิ..คุณชายอยากกิน” พูดน้ำเสียงอ้อล้อ แบมือขอถุงผลไม้พวกลางสาดลองกองอะไรเถือกๆนี้หล่ะครับ

พอพวกเพื่อนผมยื่นให้ผมก็เอามาแล้วเอาไปวางไว้ข้างๆตัวไอคิม แล้วนั่งเฉย..ชมนกชมไม้ไปเรื่อย..

“อ้าว...แกะให้กินทีดิ..หรือจะให้แกะเอง” แว้กกกกกกกเรื่องมากชิบหายเลยไอบ้าหนิ..

ผมมองหน้ามันอย่างขัดใจ...ที่จริงมันก็ใช่อะนะ ก็มันขับรถอะแล้วมันจะกินยังไงหล่ะ...มัวแต่แกะรถมิคว่ำตายกันหมดทั้ง่คันหรอกเหรอ..

หันหน้ากลับไปด้านหลังเห็นเพื่อนๆกำลังเข้าสู่นิทรากัน ด้วยความอ่อนเพลีย ก็แน่หล่ะหลังจากออกจากเขื่อนป่าสักตอนบ่ายโมงกว่าๆ พวกผมก็แรดกันต่อที่น้ำตกเจ็ดสาวน้อย..โดดน้ำกันตู้มต้ามตู้มต้าม.. และตอนนี้กำลังมุ่งหน้าเข้าโคราช กะจะไปกินสเต๊กกันที่ฟาร์มโชคชัย...ซื้อของกินของฝากอะไรด้วย..และจะตรงดิ่งสู่กบินห์บุรีเลย

“เฮ้อ...” ถอนหายใจเฮือก...

คว้าถุงลองกองมาวางไว้บนตักตัวเองแล้วทำการแกะเบาๆ(ไม่เบาไม่ได้หรอกเด๋วเปื้อนมือแย่เลย) แกะเสร็จก็ยื่นไปให้ไอคิมมัน...

“เอามาใกล้ๆปากดิ...ไกลขนาดนั้นจะกินได้ไง” น้านๆได้คืบจะเอาศอก

ปากมันพูดแต่ตามันอะไม่ได้มองผมหรอกครับยังคงมองตรงแน๋วที่ถนนเบื้องหน้าต่อไป...ผมก้อได้แต่ขบเคี้ยวเขี้ยวฟันด้วยความหมั่นไส้....

ไอโมจึงหันกลับไปมองเพื่อนๆด้านหลังอีกรอบ ยังเงียบสงัดอยู่...แม้แต่ไออ้อนกับไอปอด์นมันยังเอาหัวซุนกันไปแล้วเลย...ไออ้อนเอาหัวซบหน้าอกไอปอด์นอะครับเห็นแล้วอิจฉาอะ..ฮือ...

“เฮ้อ....” ถอนหายใจอีกเฮือก...อย่างอ่อนใจป้อนก็ป้อนวะ..แม่มเอ้ย..หวังว่าเพื่อนๆกูคงไม่มีใครเห็นนะ

ว่าแล้วก็ยื่นลองกองเข้าไปติดกับริมฝีปากของไอคิมมัน

“อะ..ไอบ้า..”ต่อว่ามันไปเบาๆ แล้วก้มหน้า ..หยิบลองกองลูกใหม่มาแกะเปลือกต่อ หน้าไอโมร้อนผ่าวๆ

ก็ไอหื่นคิมดิครับ มันไม่ได้งับแค่ลองกองที่อยู่ในมือผมอะ มันงับนิ้วผมเข้าไปด้วยอะ แถมยังเอาลิ้นเลียๆที่ปลายนิ้วผมด้วยอะ..หงือ...อายอะ...

“หึหึ...” ผมได้ยินเสียงมันหัวเราะขันผมหึหึในลำคอเบาๆ

ไอบ้าอยากต่อยปากมันมากมาย...แหงะ กะยั่วมันไหงถึงกลายเป็นมันยั่วผมงี้หว่า...โอ้ย.....คืนวันยังอีกยาวนานเฟ้ย...หึ กูจะเอาให้มึงกระอักเลือดตายไปเลย...ฮึดสู้ขึ้นมาอย่างด่วนๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมองมันอย่างหมายมาดพร้อมกับยื่นลองกองลูกใหม่ให้มันกิน...มันก็กินไปงับนิ้วผมไปอยู่แบบนั้นหล่ะครับ ไอโมก็ขยันแกะจริงๆ แกะเข้าปากมันบ้างเข้าปากผมบ้าง...สุขจาตาย คิคิ

จนถึงฟาร์มโชคชัยโน้นแหละครับ ผมกับไอคิมถึงได้ทำการปลุกเพื่อนๆผมทุกคนให้ไปหาอะไรกระแทกปากกัน หุหุ.....กินอิ่มหนำสำราญ..พร้อมของกินของฝากเต็มไม้เต็มมือกันทุกคน...ก็ได้เวลาขับยาวสิครับ

ไอคิมมันบอกให้ผมนอนได้เลย..มันรู้จักเส้นทางไปกบินห์อะครับ...มันบอกว่าถ้าถึงกบินห์แล้วมันจะปลุกผมให้บอกทางมันเอง...ไอโมก็ได้โอกาสสิครับ....เอนตัวลงกับเบาะหลับตาลง แล้วไม่นานไอโมก็หลับไปเลย..เหอๆ...

[abcd]

ผมมารู้สึกตัวตื่นอีกทีเมื่อได้ยินเสียงครืดๆคราดๆกุ๊กๆกั๊กๆ เสียงพูดคุยกันดังเซงแซ่ไปหมด....(ยังกะบ้านนอกเข้ากรุง)...ของบรรดาเพื่อนๆผม...เอถึงไหนแล้ววะเนี๊ยะ..

พอผมลืมตาขึ้น..ก็รู้สึกว่าบรรยากาศรอบตัวเริ่มสลัวๆลงแล้ว..หนาวจังแหะอืม..ไอโมจึงก้มมองนาฬิกาที่อยู่ที่ข้อมือ...เกือบๆ 6 โมงเย็นแล้วอะครับ.หันหน้าไปมองยังที่นั่งคนขับ อ้าว..ไอคิมไม่อยู่แล้วครับ..หือ..ไอโมจึงเอามือขยี้ตาตัวเองสบัดหัวพรืดๆ แล้วมองดูรอบๆตัวเองเป็นครั้งแรกหลังจากลืมตาตื่นขึ้นมา....

อ้าว..ถึงแล้วเหรอเนี๊ยะ แล้วไอคิมมันมาถูกได้ไงวะ...งงรับประทานครับไอโม...

“ตื่นแล้วเหรอพี่...หลับสบายเชียวน้า” อะ..พอจะรู้แล้วครับว่าไอคิมมันมาถูกได้ไง...

“ทะลึ่งเดี๋ยวปัดยันโครมเลยไอนี้ ชักจะเอาใหญ่แหละ...” ผมด่าไอเก่งมันไปที ...ไอเก่งมันไม่สลดหรอกครับ กลับยิ้มหน้าบานให้ผมซะงั้น..

“อะโด่..ทำเป็นใส่อารมณ์..เฮ้อ.ดูท่าว่า ถ่านไฟเก่ามันคงจะลุกโชติช่วงชัชวาลก็งานนี้หล่ะว้า....” แล้วมันก็ปิดประตูรถด้านคนขับไว้เหมือนเดิม.....

..เดินผิวปากหวิวๆ ไปเฉยเลยอะครับ มันไปคนละทางกับบ้านพักพวกผมอะ..แต่แอบถูกใจกับคำพูดมันเล็กๆ คิคิ

“ไอบ้า...” แต่แอบเขินอะ อิอิ

“เป็นอะไร..นั่งยิ้มอยู่คนเดียวยังกะคนบ้า...” อะ ไอโมก็ตกใจซิครับ อยู่ๆไอคิมมันก็เปิดประตูด้านผมออกอะ...แล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆผมอะครับ

ไอโมเลยเอามือฟาดผัวะลงที่หัวมันอย่างลืมตัว พร้อมกับทำหน้าบูดๆให้มันไปด้วย...งอนอะ...ไอคิมมันจับมือผมไว้ไม่ปล่อยเลยอะครับ...มันยิ้มให้ผมด้วยอะ..อ๋อย ใจละลาย...บรรยากาศเดิมๆ...ความรู้สึกเดิมๆก่อนที่ผมกับมันจะเลิกกันอบอวนอยู่รอบๆตัว

“เฮ้ย..อย่าประเจิดประเจ้อให้มันมากนักดิวะ..” ไอวิทย์ครับ มันพูดเบาๆอยุ่ด้านหลังไอคิม ยืนกอดอกเก๊กหล่อมองผมกับไอคิมนิ่งๆ

นี้แหละครับคือเหตุผลหลักที่ผมอยากให้มันมาด้วยอย่างยิ่ง..เพราะมันเป้นคนเดียวที่คอยเบรกไม่ให้ผมทำอะไรออกนอกหน้าเกินไป.

ได้ยินดังว่าไอโมก็ดึงมือออกจากมือไอคิม...ไอคิมมันทำเสียงหึ..ในลำคออย่างไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นัก...แต่มันก็ยอมปล่อยมือผมอะนะ

“หลบสิ...” พูดกับมันเบาๆ ...

ตอนนี้อายไอวิทย์มากเลยครับ..ไอวิทย์อะจ้องผมเขม็งเลย หงือ...

และไอคิมมันก็ขยับหลีกทางผมหน่อยเดียว หน่อยเดียวจริงๆครับ...ผมมองหน้ามันหน่อยนึง แล้วค่อยๆก้าวขาลงจากรถโดยเปิดประตูรถให้กว้างที่สุดเพื่อผมจะได้ไม่ต้องถูกเนื้อต้องตัวกะ มัน...คือ ผมอะ อายสายตาไอวิทย์อะครับไม่ได้กระแดะอะไรหรอก...

“เอ่อ..วิทย์พวกมึงขนของเข้าบ้านหมดแล้วเหรอวะ...” ผมถามไอวิทย์มันแก้เก้อ

เมื่อผมลงจากรถและทำการปิดประตูรถเรียบร้อยแล้วรีบเดินไปหาไอวิทย์มันอย่างด่วนๆ...โดยผมรับรู้ถึงรังษีพิฆาตของไอคิมที่มองตามหลังผมมา...หงือ...

“เออ...” มันพูดเสร็จก็เดินมากอดคอผมเข้าบ้าน...

ผมแอบห่วงความรู้สึกไอคิมมันนิดๆเหมือนกันนะ...ผมจึงหันกลับไปมองมัน.มันมองผมอย่างรักใคร่ในตัวผมเหมือนเดิม..อยากเดินกลับไปหามันนะ...แต่ผมเลือกที่จะเดินเข้าบ้านไปกับเพื่อนแทนที่จะเดินกลับไปหามัน...ยังไงผมก็ยังแคร์สังคมรอบข้างมากกว่าความรู้สึกของมันอยู่ดี..ความรู้สึกตอนนี้ไม่ได้คิดเรื่องการแก้เผ็ดมันเลยครับ..

************

บ้านที่พวกผมมาพักเป็นบ้านชั้นเดียวครับ...มี 2 ห้องนอน 2 ห้องน้ำ..ห้องนอนห้องนึงมีห้องน้ำในตัว ส่วนอีกห้องไม่มี มีห้องครัว ห้องนั่งเล่น...กว้างขวางพอสมควร เพราะว่าเป็นบ้านพักที่ใหญ่ที่สุดของที่นี้อะครับ...ผม คาดว่าพวกผมทั้งหมดคงจับยัดกันเข้าไปได้

โดยห้องนอนที่มีห้องน้ำก็อุทิศให้กับหญิง สาว ทั้ง 4 ไป..ส่วนไอแมนกะไอเก่งไม่ต้องไปห่วงมันครับ..มันจองบ้านพักไว้ต่างหากแล้ว..เป็นบ้านเดี่ยวเหมือนกัน..แต่ห่างออกไปมากโข เป็นบ้านเดี่ยวห้องนอนเดียวครับ ไม่มีห้องครัว มีแต่ห้องนอนกับห้องน้ำพวกมันจองไว้ 2 หลัง แหม๋ พาสาวมากก จริงๆด้วยพวกมึง...

พอผมเข้าไปในบ้านก็เห็นเพื่อนๆผมมันจัดการรื้อข้าวรื้อของกันหล่ะครับ...ตอนนี้ไอโมอยากอาบน้ำมากมาย ด้วยรู้สึกเหนียวตัวสุดๆ.คันยิบๆไปทั้งตัวและที่ต้องรีบอาบอะ เพราะกลัวว่าถ้าดึกกว่านี้จะหนาวอะครับ..

ไอโมจึงเดินตรงแน๋วไปที่กระเป๋าของตัวเองคว้ามาถือไว้แล้วเดินเข้าไปในห้องนอนจัดการรื้อข้าวของของผม มาวางจองเตียงไว้ก่อน คิคิ..(แอบเลวอะ)..คว้าผ้าเช็ดตัวอุปกรณ์อาบน้ำ มาถือไว้แล้วจัดการถอดเสื้อผ้าออกทันทีพร้อมกับเอาผ้าเช็ดตัวพันเอวเอาไว้ด้วย...

“มึงจะอาบน้ำเหรอ...เออหว่ะ..กูอาบพร้อมมึงเลยแล้วกันจะได้ไม่เสียเวลา” ไอวิทย์มันพูดไปมันก็รื้อข้าวรื้อของมันออกมาแผ่กะเตียงเหมือนกันกะผมนั้นแหละครับ...

“คิดแดกกูปะเนี๊ยะ” แอบแซวมันนิดหน่อย..ทำท่าหวาดผวามันด้วย

ไอวิทย์ชะงักกึ๊ก...แอบเห็นมันกัดฟันกร๊อดๆด้วยครับ

“หืยยยย..... แค่มึงพูดเนี๊ยะจู๋กูก้อหดแล้ว...แม่ม กูไม่ใช่...” มันหันซ้ายหันขวา แล้วทำเป็นป้องปาก กระซิบกระซาบผม ไอโมก็เงี่ยหูฟังสุดฤทธิ์

“กูไม่ใช่ไอคิม..ผัวมึงนะ จะได้แดกมึงลง ไอเจี้ย...” แหงะ..ปากไอโมกระตุกยึกๆ...คันปากยิบๆ..แต่ไม่กล้าด่ามันครับเด๋วเกิดมันงอนไม่ช่วยผมขึ้นมาผมแย่เลยนา...

“ผัวบ้านปะมึงดิ ปากหมานะมึงเนี๊ยะ”แอะ..ว่าจะไม่ตอบโต้แล้วเชียวอดไม่ได้จนได้สิกู แหม๋ปากหนอปาก..

“จะอาบกับกุปะเนี๊ยะ กุไปแล้วนะ..”พูดเสร็จก็เดินถือสัมภาระในการขัดสีฉวีวรรณของผมออกมาจากห้องนอน..

“โม..กับข้าวอะทำได้เลยใช่มะอะ..” ไอแต้วมันตะโกนถามผมออกมาจากประตูห้องครัวเมื่อมันเห็นผมโผล่หัวออกมาให้พวกมันชมโฉมผม คิคิ

“ไม่ต้องหรอก..เอาของยัดๆใส่ในตู้เย็นก่อนละกัน..ไปอาบน้ำก่อนเลยไป เด๋ววันนี้ไปกินข้าวข้างนอกกัน...กว่าพวกมึงจะทำเสร็จกูหลับก่อนพอดี..” พูดจบก็มุดหัวเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมกับที่ไอวิทย์มันเดินตามประกบผมด้านหลังแล้วปิดประตูห้องน้ำดังปัง

ได้ยินเสียงไอพวกข้างนอกแซวกันหนุกหนานเลยทีเดียว ก็ไม่มีอะไรหรอกครับไม่มีใครคิดว่าผมกับมันเป็นคู่ขากันหรอก..แซวกันให้หนุกหนานแก้เซ็งไปเท่านั้นเอง...

เข้าห้องน้ำอันดับแรกก้อแปรงฟันก่อนสิครับสำหรับผมอะ แฮะ ส่วนไอวิทย์เหรอครับ มันเดินเข้าไปหลังม่านบังอาบน้ำมันรูดม่านออกไปกองอีกทางนึง...จัดการดึงผ้าเช็ดตัวออกจากเอวมันแล้วเปิดฝักบัวซู่ๆลงบนตัวมันทันที...

อืม...ผมก็เห็นมันหมดทุกส่วนอะนะ..มองไปงั้นแหละครับไม่ได้พิศวาสมันหรอก แต่ยอมรับว่ามันหุ่นดีครับ..มีกล้ามเป็นลูกๆเลยอะ...(หุ่นดีพอๆกะที่รักผมแหละครับ คิคิ) พอมองดูตัวเอง เฮ้อ...น่าอย่างน้อยกูก็พอมีกล้ามนิดๆ ไว้อวดคนอื่นเค้าได้บ้างแหละวะ ถึงไม่ล่ำไม่ถึก ไม่ซิกแพก แต่กูก็น่ากินหล่ะวะ คึคึ...แทบยังหล่อเจี้ยๆอีกต่างหากฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ....

“ไอโม..มึงมองกูแล้วขำ..มึงคิดจะแดกกุปะเนี๊ยะ”น้านย้อนกูโดยฉับพลันเชียวนะมึง...

“กุ..มะ”

‘ก๊อกๆๆ’

“เฮ้ย..เปิดประตู....” อะ ไอโมยังไม่ได้โต้ตอบไอวิทย์มันไปเลยครับ

พึ่งเอาน้ำล้างฟองออกจากปากอะ...ผมก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องน้ำ พร้อมกับเสียงห้วนๆดุๆของไอคิม...อ้าว ตายหล่ะหว่า...มันเคาะทำบ้าอะไรวะเนี๊ยะ...ผมหันหน้าไปมองไอวิทย์ที่ตอนนี้ มันเอาน้ำล้างสบู่ออกจากตัวมันเรียบร้อยแล้ว....ไอนี้มันอาบน้ำเร็วโคตรๆเลยครับ ผิดกับผม ผมอะอาบน้ำเป็นชั่วโมงเลยเหอๆ...ไอวิทย์มันวิ่งผ่านน้ำอะ

ไอวิทย์พยักหน้าให้ผมหงึกๆ...ผมกลัวมันอายไอคิมไง ก็มันอะแก้ผ้าอยู่ส่วนผมอะยัง..แฮะ แล้วมันก็รู้ด้วยอะว่าไอคิมเป็นเกย์เผื่อมันจะอายจะกลัวไรเงี๊ยะ แต่เมื่อมันไม่คิดอะไรไอโมก็เดินไปเปิดประตูห้องน้ำหล่ะครับ

และไอคิมมันก็แทรกตัวเข้ามาให้ห้องน้ำทันที..กำหละที่นี้..ห้องน้ำก็ไม่ได้เล็กอะไรหรอกครับ กำลังดีแหละ แต่นึกสภาพถึงผู้ชายร่างน้องควาย 3 คนมาแออัดยัดกระป๋องกันอยู่ในห้องน้ำนี้สิครับ...แทบไม่มีอากาศหายใจเลยอะ...

ผมก็มองไอคิมมันอย่างงงๆ ..ก้อไอคิมอะดิครับ มันอะ..กะเข้ามาอาบน้ำกะพวกผมแน่ๆเลยอะ..ทั้งเนื้อทั้งตัวมันมีแค่ผ้าขนหนูพันเอวไว้หลวมๆแค่นั้นเอง..ไอโมใจเต้นตุ่มๆต่อมๆเลยหล่ะครับ...คือมันคนละความรู้สึกกะมองไอวิทย์เลย ไอวิทย์ขนาดมันแก้ผ้าล่อนจ้อน เห็นไอวิทย์น้อยอยู่ในขณะนี้ผมยังไม่รู้สึกอะไรเลย ผิดกับไอคิม แค่เห็นหน้ามัน ไอโมก็..ฮือ...อยากจับกดมันจริงๆให้ตาย(ไม่เจียมบอร์ดีเลยกู)

“เราอาบด้วย..” สั้นๆง่ายๆ..

แล้วมันก็คว้าแก้วที่ผมใช้รองน้ำมะกี้บีบยาสีฟันใส่แปรงแล้วจัดการแปรงฟันดังแกร๊กๆ ไอโมจนปัญญา หันหน้าไปมองไอวิทย์ ไอวิทย์ทำหน้าประมาณว่า กูว่าแล้ว...

แล้วมันก็คว้าผ้าเช็ดตัวมาเช็ดไปตามเนื้อตัวมัน ..ผมคาดว่ามันคงอาบเสร็จแล้วผมจึงเดินเข้าไปตรงที่มันยืนอยู่เพื่ออาบน้ำต่อและขอให้มันอยู่เป็นเพื่อนผมก่อน..

“ตามสบายมึง..อยู่กันสองคนแล้วหนิ..อย่าเสียงดังมากแล้วกัน..กูไปหล่ะ” มันพุดเบาๆ กระซิบที่ข้างหูผม

มันเอาผ้าขนนู่พันเอวแล้วเดินไปเปิดประตูหน้าตาเฉย ไอโมวิ่งไปกะคว้าตัวมันไว้สุดฤทธิ์ แต่โดนไอคิม ..เข้ามาขวางไว้ซะก่อน...ซวยแหละกู..ฮือ...

“โอ้ย..ไม่อาบแม่มมันแหละ” พูดรำพึงกับตัวเองเบาๆ..

แล้วพยายามเบี่ยงตัวออกจากการกีดขวางของไอคิมมัน...ยื่นมือไปกะเปิดประตูสุดฤทธิ์...

“โอ๊ะ.อย่าบ้านะปล่อย” ไอโมร้องโวยวายออกมาเบาๆ(ไม่กล้าเสียงดังอะกลัวเพื่อนได้ยิน)

ไอคิมมันตรงเข้ามาคว้าตัวผมเข้าไปกอดแล้วซุกไซร้ใบหน้าไปตามแผ่นหลังผม..หงะ ฮือ ขนลุกซู่เลยอะ...อย่านะอย่าทำกูเดี๋ยวกูใจอ่อน แหงะ

มือมันก็เลื่อนลงไปจับเจ้าน้องน้อยผมไว้มั่น ซวยหล่ะสิ โดนจู่โจมโดยไม่ได้ตั้งใจเลย ไอโมแย่แล้วทำไงดี ทำไงดี...อ๋าๆๆๆ

“อือ...คิม ไม่เอา เดี๋ยวเพื่อน สงสัย อะ คิม” ไอโมรู้สึกเสียววาบๆที่น้องน้อยแล้วครับตอนนี้ จึงรีบห้ามมันก่อนที่จะไม่มีโอกาสห้าม...

“ยั่วเราเองนะ..ยั่วเรามาทั้งวันแล้วนะวันนี้อะ..หา..” ไอคิมมันพูดกระซิบผมเสียงหื่นๆ

แล้วผลักผมให้ไปผิงผนังห้องน้ำไว้...ไอโมกลืนน้ำลายลงคอเอื้อกๆ..เมื่อมันค่อยๆปลดผ้าเช็ดตัวมันออก แล้วเอาไปพาดไว้กับราวข้างบน ไอโมจึงเหลือบสายตาไปมองช่วงล่างมันอย่างไม่ตั้งใจ...

พอเห็นน้องน้อยมันพยักหน้าให้ผมหงึกๆ ไอโม..ก็ใจหายใจคว่ำหล่ะครับ.. กลัวก็กลัว อยากก็อยาก..แง เอาไงดี กู เอาไงดี..

แต่ก่อนที่ผมจะตัดสินใจว่าจะเอาไงดี ไอคิมมันก็ตัดสินใจแทนผมซะแล้ว...มันทรุดตัวลงตรงหน้าผม ดึงผ้าเช็ดตัวออกจากเอวผมแล้วโยนทิ้งไปไหนก็ไม่รู้ พร้อมกับที่ริมฝีปากร้อนๆของมันได้อ้าอมเอาน้องน้อยของผมที่ตอนนี้ตื่นตัวได้ที่แล้วเข้าปากมันไปทั้งอัน

มันไม่ให้ผมได้ตั้งเนื้อตั้งตัว เตรียมอกเตรียมใจอะไรเลย...พอมันอมเข้าไปแล้วมันก็ทั้งดูดทั้งอม เน้นๆ ดูดเข้าดูดออกอย่างรุนแรง จนไอโมขาอ่อนไปหมด เสียวมากเลยอะ...ตื่นเต้นมากมายยิ่งคิดว่ามีเพื่อนอีกเป็นสิบอยู่ข้างหลังประตูบานนี้ไอโมยิ่งกระเจิง...

“อ๋า...คิม...อา ซี๊ดดดดดดดดดฮา...” ไอโมผิงร่างไว้กับผนังห้องน้ำ

แล้วครวญครางออกมาอย่างสุดสยิว....ใจจะขาดรอนๆ โอ้ย...จะทำให้กุหลงมึงไปถึงไหนแค่นี้กูก็หลงมึงจะแย่แล้ว...อ๋า..ไอคิมพอมันได้ยินเสียงครางของผมมันก็ยิ่งดูดยิ่งเลียน้องน้อยผมจนได้ยินเสียงดังจ๊วบๆ...

ปากมันทำงานมือมันก็เข้าประชิดประตูหลังผมแล้วเรียบร้อย....พอนิ้วมันเข้าไปตรงช่วงล่างของผมเท่านั้นแหละไอโมสะดุ้งโหยง อาการเสียวๆเมือ่กี้แทบหดหาย..ก็มันเจ็บอะ ถ้าโดนอีกทีตอนนี้ เพื่อนๆข้างนอกต้องรู้แน่ๆเลยว่าเกิดอะไรขึ้น..

“คะ คิม..มะเอานะ..อา ซี๊ดดดด...เดี๋ยวเราเดินไม่ไหว..” ไอโมพูดเสียงหอบๆพร้อมกับเด้งเอวสวนปากไอคิมมันไปด้วย(เขียนไปก็อายเหมือนกันนะเนี๊ยะ)

“งั้น นาย ช่วยเราหน่อยนะ” ไอคิมมันคายน้องน้อยผมออกจากปากมัน .แล้วลุกขึ้นยืนประจันหน้าผมอย่างรวดเร็ว

ไอโมมองหน้ามันอย่างขัดใจ...ตอนนี้มันให้ทำอะไรก็ทำหมดแหละครับขออย่างเดียวอย่าคิดจะอัดประตูหลังกันเป้นใช้ได้..อันนี้ไม่ยอมจริงๆ..(ถึงจะหื่นแต่ก็พอมีสติอยู่บ้าง จริงเหรอ)

มันก้มหน้าลงจูบปากผมอย่างดูดดื่ม..ล้มตัวนั่งลงบนพื้นห้องน้ำโดยมีผมติดลงไปแนบชิดสนิทสนมกับมันด้วย ปากเราสองคนยังคงสนิทแน่นกันอยู่เหมือนเดิม..จนเมื่อไอคิมมันล้มตัวลงนอนราบกับพื้นห้องน้ำแล้วนั้นแหละ ไอโมถึงได้รู้ว่ามันจะให้ผมทำอะไร...เอาไงหล่ะทีนี้กู....

“ดูดให้เราหน่อย...” มันพูดกระซิบผมเสียงกระเซ้า ..

ตอนนี้ผมนอนทับไอคิมมันไว้ทั้งตัว...มาถึงขั้นนี้แล้วจะถอยคงไม่ได้ เพราะเจ้าลูกชายทั้งของผมและของมัน..ตื่นตัวแข็งโด่ด้วยกันทั้งคู่..คงไม่ดีแน่ถ้าจะปล่อยให้มันเป็นยังงี้ต่อไป...

ไอโมจึงตัดสินใจลากลิ้นจากริมฝีปากไอคิมลงไปจนถึงน้องน้อยมันอย่างเร่งด่วน ทำเวลาด้วยแหละครับ...แล้วอ้าปากงับน้องน้อยมันไปอย่างช่วยไมได้...อ๋า..เต็มปากไปหมด..หายใจไม่ออกอ้า..แทบอยากจะคายออกกันเลยทีเดียว ไม่เห็นอร่อยเลย(คิคิ)

“โม..หันก้นมานี้...”อ๋า..มันบอกผมเงี๊ยะ อะ ไม่กล้าอะ อาย...

แต่ไอคิมมันไม่ให้ผมยึกยือ ยืดเยื้อแล้วครับมันผงกหัวขึ้นแล้วคว้าสะโพกผมไว้แน่น บังคับให้ผมหันสะโพกไปหามัน...

พอไอคิมมันจัดท่าทางได้ที่แล้วมันก็จัดการกับน้องน้อยผม..อย่างรุนแรงและเร่งด่วน..ผมกับมันแข่งกันดูด แข่งกันเสียว...ได้ยินเพียงแค่เสียงคำรามในลำคอทั้งจากผมและจากมันเท่านั้นเอง...

เสียวสุดๆตื่นเต้นสุดยอด...ผมจึงก้มหน้าก้มตาทั้งดูดทั้งเลียน้องน้อยไอคิมมันอย่างตั้งอกตั้งใจจากตอนแรกที่รู้สึกแหยงๆอยู่ลึกๆ คิดว่าไม่เห็นอร่อยเลย แต่ตอนนี้ไอโมกลับรู้สึกดีมากมาย ขนาดมันยังทำให้ผมทุกครั้งเลยแล้วทำไมผมจะทำให้มันบ้างไม่ได้เล่า...

และจากนั้นไม่นานผมกับไอคิมก็ไปพร้อมๆกัน..ไอโมเห็นดาวเลย..ผมแตกคาปากไอคิมเลยครับ มันไม่เห็นรังเกียจเลยอะดูดเลียของผมซะหมดเกลี้ยงเลย แต่ผมอาดิ..ยังแหยงๆอยู่อะ...และก้อนะผมไม่รู้อะว่ามันจะเสร็จตอนไหน..ตอนแรกกะว่าจะรีบเอาน้องมันออกจากปากผม น้ำมันจะได้ไม่ต้องเข้าปากผม...ที่ไหนได้...น้ำมันเข้ามาในปากผมเต็มๆ..ฉีดจี๊ดเข้าไปในคอหอยผมเลย ไอโมอ้วกแตกเลยครับ...รีบลุกขึ้นไปที่อ้างล้างหน้าแล้วตั้งหน้าตั้งตาอ้วกเอาไอที่มันแหยะๆนั้นแหละออกมาให้หมด..ฮือ..ไม่เอาแล้วหนา..ไม่เอาแล้ว...ไม่เห็นอร่อยเลย...อ้วกไปน้ำตาก็ร่วงแหมะๆ...

“เป็นไง...น้ำเราอร่อยปะ..เดี๋ยววันหลังจะให้กินอีก..หึหึ” มันพูดหัวเราะหึหึ

แล้วรวบตัวผมไปกอดไว้แน่น..แค้นใจชิบหายเลย....ฮือ..เอาแต่ใจชมัดไอบ้าหนิ...น้ำตาร่วงจริงๆแล้วครับงานนี้...

“ปล่อย เราจะอาบน้ำ...ฮึก” พูดแล้วก็พยายามดึงมือมันออกจากเอวผมหล่ะครับ

“ปะ อาบด้วยกัน..” มันพูดแล้วก้มหน้าลงเอาปากจุ๊บๆกับปากผม..

แล้วดันผมให้เดินถอยหลังจนไปชนกับผนังห้องน้ำ แล้วมันก้อจัดการเปิดฝักบัว..พอสายน้ำสัมผัสลงบนหัว ไอคิมมันก็เริ่มจูบผมอีกครั้ง..แถมยังเบียดน้องน้อยของมันที่ยังแข็งโด่ อยู่ กับหน้าท้องแบนๆของผม... เจ็บอะ...ฮือ....ฮือ...น้องไอโมมันคอพับคออ่อนไปแล้วนะ แล้วไมน้องมันถึงได้ปึ๋งปั๋งอยู่เงี๊ยะ...ฮือ..ใครก็ได้ช่วยไอโมด้วยยยยยยยยยยยยยยยย

********************************

ยาวมากมายเลยตอน 69 เนี๊ยะ เฮ้อ...


เหนื่อยโคตรๆเลยครับเพื่อนๆ

ไม่ได้ตรวจทานคำผิด

อาจจะไม่ลื่นไหลนะครับ ไอโมเร่งปั่น ยิกๆเลยอะ

ฮือ..แบบว่าเหนื่อยมากกกกกกกกกกกก

กาซิก กาซิก

ขอยาอม ยาดม ยาหม่องด้วย

ป๋อหล๋อ..........ไอโมไม่ได้ท้องหนาบ้าๆๆ...เค้าไม่ใช่พวกไส้เดือนนะไม่ใช่พวกสองเพศในตัวเดียวซะหน่อยชิ..(ไส้เดือนแพร่พันธุ์ได้ด้วยตัวของมันเอง เพราะมันมี 2 เพศ)

รู้สึกจะบ้าจี้ตามไอคิมกันหมดเลยนะชิ....อืม หรือว่า น้ำยาไอคิมมันบูดจริงๆหว่า คิคิ

[three]

พี่โมน่ารักโคตรๆ :m13:ขอยืมแผนนี้ไปใช้บ้างนะครับผม