ว่าจะไม่ลงเองอะ
แต่มันอดไม่ได้.....งอนแน๋วแล้ว...ชิ......
*********************************************
ตอนที่ 68
และแล้ววันนี้ที่รอคอยก็มาถึงครับ ตามโปรแกรมที่วางไว้คือ รถจะออกตอนตี 5 ของวันศุกร์ และต้องออกจากกรุงเทพ ก่อน 6 โมงเช้า ถ้าไปสายเดี๋ยวดอกทานตะวันจะเหี่ยวไปซะก่อนไม่งามไม่น่าประทับใจอันนี้ เพื่อนๆที่ไปก่อนแล้วฝากเตือนมา(ใจมากเพื่อน)
เย็นวันพฤหัส เพื่อนๆผม ก็ทยอยกันมานอนที่บ้านผม เพื่อที่จะไม่ได้เสียเวลาไปรับที่บ้านที่หอกันอะครับ ก็มีไอปอด์น ไอแซน ไอแทน ไอนันท์ ไอหมวย ไอแต้ว ไอวิทย์ (ผมเรียกมันมาเป้นไม้กันหมาให้ผมเฉยๆครับ หุหุ) บ้านผมวันนี้เลยครึกคักเป็นพิเศษยิ่งน้ากิตไม่อยู่ด้วย เหมือนปล่อยบ้านให้มารลงครับ หุหุ
และก็อย่างที่คิดครับ ไอพวกนี้เล่นไพ่.. แดกเหล้ากันทั้งคืน..ไอนัท พอได้ข่าวว่าน้องๆที่น่ารัก(แหวะ) ของมันมา มันก็แล่นมาได้ทันใจมากครับ มันไม่ได้ไปด้วยอะครับ ชวนแล้วแต่พี่ท่านบอกวันศุกร์ต้องทำงานครึ่งวัน..แฮะ..ถ้ายังไงอาจจะตามไปทีหลังท่านว่างั้น(กะจะให้ไปฟัดกับไอคิมซะหน่อยอดเลยเซ็งนิดๆ) ไอแมนกับไอเก่งด้วยครับ คู่หูมหาภัยครับ พวกมันจะไปเที่ยวด้วย แต่เอารถไปกันต่างหาก คงเอาผู้หญิงไปกกอีกเช่นเคยครับ..มันไปกันบ่อยอยู่แล้วครับกบินห์(ลูกน้องผมที่กบินห์ โทรมารายงานผมเรื่อยแหละว่าพวกมันเอาผู้หญิงไปนอนด้วยที่นู้นไม่เคยซ้ำหน้าเลย ดูพวกมันเด๊ะ)
จะว่าไปผมก็เห็นว่าไอนัทกับไอเป้ยมันมีอะไรแปลกๆกันก็วันนี้แหละ....ดูมันสนิทสนมกันเกินกว่าพี่น้องธรรมดาอะ ไอเป้ย กับไอปอยไปช่วยกันทำกับแกล้ม ไอนัทก็ไปป้วนๆเปี้ยนๆอยู่ในครัวอะครับ..พอไอนัทมันเห็นผม มันก็ทำหน้าตกใจอะ..ทำเป็นเดินไปหยิบของในตู้เย็น..แล้วรีบเดินออกมาจากครัวมาหาผมโดยทันทีเลยครับ ...ผมก็ได้แต่ยิ้มอะเนาะ ตอนนั้นยังไม่หวงมันมากเท่าไหร่ครับ(แต่หลังๆสิบ้านแทบพังครับฮ่า ๆ สปอยไว้ก่อน)
พวกเพื่อนๆผมมันเมากันกระจายครับ โวยวายเสียงดังจนผมกลัวว่าข้างบ้านจะเขวี้ยงสาก เขวี้ยงครกมาเป็นรางวัลให้พวกมัน .. ไอโมก็กินครับ แต่ให้น้อยที่สุดเพราะพรุ่งนี้ผมต้องเป็นคนขับรถให้พวกมันนั่ง(ไม่อยากเอาคนขับรถคุณป้าไปอะ เกรงใจอะครับ) ไอปอด์นก็ไม่กิน มันกลัวเจอหน้าเมียแล้วโทรม ไม่หล่อเดี๋ยวเมียไม่ประทับใจ มันว่างั้น หุหุ ผมก็เลยคิคิ ชวนไอปอด์นไปนอนครับ อ๋า..ไอน้องปอด์นที่น่ารักของผมจะไปไหนเสียวันนี้ คิคิ...
พอขึ้นมาถึงห้องก็อาบน้ำกันอีกรอบแล้ว ก็คิคิ....นอนใครนอนมัน(ว้าเสียดายจัง อดชิมน้องปอด์นเลย) นอนกันคนละฟากเตียงเลยครับ หุหุ ไม่เป้นไรเดี๋ยวดึกๆค่อยทำเนียนๆ ไปไซร้มันก็แล้วกันวะ คิคิ
เช้าของวันศุกร์ ผมตื่นมาตั้งแต่ตี 4 ครับ ตั้งนาฬิกาไว้อะ แฮะ พอตื่นมาก็เจอไอน้องปอด์นมันนอนกอดผมกลมดิก เลยครับ กะว่าจะกอดมันดันกลายเป็นมันกอดผมซะงั้น เห็นหน้าตาอันน่ารักของมันหลับตาพริ้ม ...ว่าจะจัดการมันซะหน่อย แต่มาคิดดูอีกทีไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวสาย หุหุ(อ้อนอย่าโกรธเค้าหนา เค้าล้อเล่นอะ ไม่ได้คิดไรนะ)
ไอโมดึงแขนไอปอด์นออกจากตัวแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำอาบน้ำ(อุ่น) ออกมาจากห้องน้ำอีกทีไอปอด์นมันก็ตื่น่แล้วครับ นั่งทำหน้าน่ารักยิ้มตาหวานเยิ้ม หัวฟูฟ่อง ให้ผมอยู่บนเตียง น่าจับกดจริงๆ(อะ ไม่ได้คิดไรจริงๆหนา คิคิ)
มันทำท่าจะนอนต่อครับ(เหมือนเด็กอะ..) แต่ผมไล่มันไปอาบน้ำซะก่อน มันจึงเดินงัวเงียเข้าห้องน้ำไป ส่วนตัวผมจัดการบรรจงแต่งตัวให้หล่อที่สุดในชีวิต...TOT
เสื้อยืดตราห่านคู่สีขาวบางๆเห็นหัวนมรำไร เกงยีนส์ตัวเก่ง มีรอยขาดอยู่ที่ก้นเห็นเกงในวับๆเวลาก้มตัว..ตรงต้นขาทั้งสองข้างไม่ขาดหรอก แต่เทไฮเตอร์ใส่ลงไป มันเลยขาดๆแหว่งๆเห็นต้นขาขาวๆ(คิคิ) วอมแวม.. ส่องมองตัวเองในกระจก....(ป้าด คือมาหล่อแท้หล่ะ ลูกซายผู่ได๋คิคิ)..โอเค ....เรียบร้อย คว้าเสื้อกันหนาว AllZสีดำมาใส่(เข้าหน้าหนาวแล้วนะจ้ะนู๋ๆ) ..จัดเสื้อให้เข้าที. อืมหล่อลากดินแล้ว คว้ากระเป๋าตังค์กุญแจรถ ไปดีกว่ากู สายแล้ว เดี๋ยวเพื่อนด่าตายโหง
ลงมาข้างล่างเห็นไอเป้ย กำลังปลุกพวกเพื่อนๆผมกันอยู่ ผมก็ฝากฝัง(ถ้าไม่ตื่นฝังมันได้เลย)ให้มันปลุกเจ้าพวกนี้ให้ได้ แล้วให้พวกมันเตรียมของไว้ให้เรียบร้อย ไม่เกิน 1 ชม..กูจะกลับมารับแล้วค่อยขนของขึ้นรถกัน...ถ้ายังไม่เรียบร้อยกูจะทิ้งแม่มมันไว้นี้หมดทุกตัวเลยเชียว
เดินออกจากบ้านไม่ลืมลาก น้องช้าง(ช้างดาว) คู่เก่งติดตีนมาด้วย.แม่มแต่งตัวซะหล่อ...ลากช้างดาวซะงั้น มันใส่สบายตีนดีอะครับ ตรงส้นมันแหว่งไปแล้วหล่ะ ด้วยอายุไขมันอะนะ ก็ตั้งกะผมอยู่ ม.3 ได้มั้ง ไอคู่เนี๊ยะ..ทนทายาดจริงๆ(ถ้าความรัก มันรักทน รักนาน(ยืมน้องออฟมาใช้) เหมือนน้องช้างก็คงจะดีสิ...*^*)
รถตู้สีขาว โดยมีไอโมเป็นคนขับได้ค่อยๆเลี้ยวออกจากหมู่บ้าน จุด จุด จุด.(หุหุ) ออกไปช้าๆ แล้วมุ่งหน้าสู่ถนนวิภาวดี...โทรปลุกไอเต๋า แอนด์เดอะแก๊ง..แล้วเรียบร้อยอาบน้ำแต่งตัวรอได้เลยมึง..อีก 30 นาทีกูถึง...ส่วนไออ้อนไม่ต้องเพราะมันตื่นแล้วโทรหาผมตั้งกะ ผมพึ่งหย่อนก้นลงสัมผัสเบาะรถนู้นแหนะ...มันอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยกันแล้ว มันถามผมว่า ผมออกไปยังจะถึงตอนไหน..ผมก็เลยบอกมันว่าอีก 20 นาทีถึง(ก็รถไม่ติดอะ ดวกๆ) ให้พวกมันมารออยู่ข้างล่างได้เลย
ไม่ถึง 20 นาทีไอโมก็ถึงจุดหมายปลายทาง(อ๋อลืมบอกขับรถไปคนเดียวอะครับ) มองหาไออ้อนกับ...บอยเฟร์นมัน จนตาจะปริ้น แต่ก็หาเจอไม่ ตกลงพวกมึงรอกูอยู่ตรงไหนวะ รีบกดทอสับด่วนๆ
ตืดดดดดดดดดดดดดดดดตืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“อ้อน ลงมายัง เรามาถึงแล้วเนี๊ยะ” น้ำเสียงเหมือนจะหงุดหงิดเล็กๆ แต่จริงๆแล้วแกล้ง ..มืออะสั่นพรับๆเลย... ฮือ..เค้าตื่นเต้นอะจะได้เจอไอคิมแล้วอะ ตื่นเต้นๆ
*อยู่ข้างตู้ ทอสับ เห็นไหม* พอไอโมได้ยินดังว่า ก็สอดส่ายสายตาหา สิ่งมีชีวิต ที่พัฒนาจากลิงมาเป็นคนเรียบร้อยแล้ว
แต่จากข้อมูลที่ทราบมาสิ่งมีชีวิตตัวนี้ยังชอบกินกล้วยอยู่เลย...โดยเฉพาะกล้วยหอม ยี่ห้อปอด์นคุง555 (จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก เค้าแซวเล่นอะอ้อน)
“เฮ้ย.....” พูดออกไปได้แค่นั้นครับ เมื่อ....
ไอโมมองเห็นเหมือนไม่ใช่สิ่งมีชีวิตอะ... ตัวนึง ยืนอยู่ข้างตู้ทอสับมืดๆ...มีแสงแว้บๆ เหมือนหิงห้อยส่องแสงอยู่ ผมยาวๆ ปรกหน้าปรกตา บรื้อๆๆ....สรุป ฟันธงดังโฉะ...ตายหะ กูเจอผี....เวรแล้ว(ตอนนั้นคิดว่าเป็นผีจริงๆนะ หัวใจกระตุกวูบเลยแหละ แหม๋นะ บรรยากาศมันให้..ยังไม่สว่างเลยอะตอนนั้นอะ)
*เฮ้ย..โม เป็นอะไรวะ...โม....* พร้อมกับเสียงตะโกนอยู่ทางปลายสาย
ตีนไอโมก็เหยียบเบรกลงโดยกระทันหัน..คล้ายๆกับกลัวจัดจนตีนมันเกรง แฮะ..อ้าปากค้าง จ้องมอง สิ่งที่คาดว่าหาชีวิตไม่ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับที่รถผมจอดอยู่...มีคนเคยบอกว่า ผีมักจะออกมาหลอกคนตอน ประมาณ ตี 4 ตี 5 หรือไม่ก็พลบค่ำ ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน ส่วนมากถ้าคนเจอผีก็ประมาณเวลานี้ ท่านผีๆทั้งหลายท่านก็คงต้องการเวลาพักผ่อนบ้างเหมือนกันหล่ะเนาะ..หลอกทั้งคืนเหนื่อยแย่เลย...(นอกเรื่องทำด๋อยอะไรเนี๊ยะ)
“เอ่อ...คือ...คือ” ติดอ่างสุดฤทธิ์ ฉี่จะราด..
ใครไม่เป็นผมเวลานั้นไม่รู้หรอกครับว่าผมกลัวขนาดนั้น ยังคิดว่าตัวเองเจอผีอยู่เลยอะ...ยิ่งเป้นคน ขวัญอ่อน ใจอ่อน หน้าอ่อน(นี้แหละสำคัญ) อยู่ด้วย...ดีนะครับที่ตอนนั้นรถไม่เยอะ..ซอยนั้นอะปกติรถนี้สุดๆเลยครับ ธรรมดาอะเนาะวันหยุดไอบ้าที่ไหนจะมาขับรถป่วนเปี้ยน ตอน ตี 4 ตี 5 กัน..
*เออ..เป็นอะไรวะ..รถคันนั้นอะปล่าวอะอยู่ ฝั่งตรงข้ามกะตู้ทอสับอะ ใช่ปะ....* เสียงอ้อนยังลอดโสตประสาทผมเข้ามาอยู่ครับ
พร้อมกับสิ่งที่ผมเข้าใจว่าหามีชิวิตไม่แล้วนั้น ค่อยๆ เดินหันซ้าย เอ๊ะ หันขวา อ้าว...แล้วข้ามถนนมาหาผม..อืม....
ก๊อกๆๆ...
และเจ้า(ตัวนั้น)อ้อน ก็เคาะกระจกรถผมดัง ก๊อกๆ...
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” นี้คือเสียงขำอันยาวนานของไอโม...
ไออ้อนมันยืนเท้าสะเอวมองผมตาขุ่นเลยทีเดียว...แต่ไอโมก็ยังขำอยู่ พร้อมกับกดกระจกรถให้เลื่อนลง....
“แม่มเอ้ย..กูตกใจหมด..ไออ้อน..ปล่อยผมทำซากอะไร..แล้วไปยืนทำบ้าอะไรตรงนั้นมันมืดไอบ้า...นึกว่าโดนผีเล่นงานเข้าให้แล้ว.....5555..แม่มโคตรเหมือนเลยอะ” มันเงียบครับ หน้างอสุดฤทธิ์
และนั้นเป็นครั้งแรกที่ผมพูดกูมึงกับไออ้อน คือมันลืมตัวอะครับ และผมก็ไม่น่าพลาดเลย ตั้งแต่นั้นมา มันไม่เคยพูดดีๆกับผมเลย ใช้ภาษาสมัยพ่อขุนกันสุดฤทธิ์
แต่มันก็น่ากลัวจริงๆนะ..เพื่อนๆลองนึกภาพตามนะครับ ผู้หญิงผมยาวๆ ยาวมั๊กมากถึงสะโพกเลย..ปล่อยผมด้วย ใส่ชุดเอี้ยม(น่ารักมาก)ผ้ายีนส์สีน้ำเงิน เสื้อแขนยาวสีน้ำตาล...ที่คอแขวนซองใส่ทอสับมือถือไว้ ยืนอยู่ข้างตู้ทอสับมืดๆ..(ที่จำได้เพราะมีรูปปลากรอบ ความทรงจำอะครับหุหุ) และไอแสงแว้บๆที่ผมเห็นหน่ะ ก็คือแสงจากไอเจ้าที่ห้อยทอสับมือถือของเจ้าอ้อนนี้แหละครับ สมัยก่อนนะครับ ที่ห้อยทอสับแบบนี้นิยมกันมากอะมันจะมีแสงแว้บๆขึ้นมาเมื่อโทรศัพท์มีสัญญาณโทรเข้าหรือโทรออกอะครับ หรือเมื่อมันจับสัญญาณทอสับได้อะแหละ..
“ยุ่ง...เรื่องของกู..” ไออ้อนมันร้องเสียงแง่วๆตะคอกผม..(น่ารักดีครับ.)
“55 เออ..แล้วเพื่อนหล่ะ...” ผมพูดกลั่วหัวเราะถามอ้อนถึง...บอยเฟร์นมัน
ขณะที่มันได้เดินผ่านหน้ารถผมมาแล้วเปิดประตูรถตู้ออกกว้างๆ แล้วขึ้นไปนั่งบนเบาะด้านหลังผม...นะ ก็มันไม่เห็นนี้หว่า ชะเง้อชะแง้ แลหาแล้วอะ แต่ไม่เจอ..แอบใจเสียเล็กน้อยถึงปานกลาง...ฮือ...
“..ลืมของไว้บนห้อง...อะ นั้นไงมาแหละ..” มันพูดเสียงดังหน้ายังงอๆ อยู่ครับ พร้อมกับพยักพเยิกให้ผมมองตามสายตามัน
แล้วหัวใจไอโมก็แทบ Y เมื่อเห็นผู้ชายตัวสูงโย่ง(เมื่อก่อนมันไม่ได้ตัวใหญ่ยักษ์เหมือนทุกวันนี้หรอก..แค่ตัวสูงเฉยๆ) คนหนึ่ง 2 มือ ถือกระเป๋าใบใหญ่ 2 ใบไว้มั่น มองซ้าย มองขวา แล้วค่อยๆข้ามถนนมายังรถผมที่จอดรออยู่ก่อนแล้ว...หน้ามันนิ่งเฉยมากๆ...ทำหน้าเหมือนจะไปตายไม่ได้ไปเที่ยว...(ทำหน้าเหมือนปกติมันอะแหละ..แต่ด้วยความงอนไง..เลยกระเง้ากระงอดพอเป็นพิธี) แต่เดี๋ยวก่อน..คิคิ
“อ้าว...ไม่เห็นบอกว่า..คิม....” เอียงคอลงเล็กน้อย..ทำคิ้วขมวดนิดนึง ทำตาเป็นประกายหวั่นไหวหน่อยๆ..เม้มปากนิดๆ..อ้าใช้ได้..เพราะผมเห็นอาการสมใจแบบปิดไม่มิดของไออ้อน...หน่อยแน้ๆ..เดี๋ยวรู้ เดี๋ยวรู้กาน..ชิ
“ทำไม ไม่อยากให้เราไปด้วยเหรอ..” ไอคิมมันถามผมเสียงห้วนๆเช่นเดิม(อ้าคิดถึงจัง) แต่อย่างที่ว่าครับผมจับน้ำเสียงมันได้ว่ามันอะ..กระดี๋กระด๋าพอควร..ฮึ่มๆ
“เอ่อ..ปล่าวนี้..เรานึกว่านายคงไปด้วยไม่ได้อะ..เห็นปอด์นบอกว่า..ช่วงนี้พวกนายยุ่งๆกัน” พูดเสียงหวั่นไหวเล็กน้อย..ทำหน้าสะเทือนใจหน่อยๆ..ไม่ยอมสบตามันหลบตาสุดฤทธิ์....แอบเห็นอาการสะดุ้งของไออ้อนด้วยแหละตอนพูดถึงไอปอด์น อ้า..เยส
“ยุ่งยังไง เราก็ต้องปลีกเวลาไปได้อยู่แล้วหล่ะ..ก็อ้อนไปด้วยหนิ” อะครับ ครับผม เชื่อครับ เชื่อ...หวานน่าเหยียบมากครับเพ่...
“เหรอ..” ข่มอาการหมั่นไส้ ที่เกิดขึ้นมาอย่างฉับพลันด้วยความยากลำบากแล้วพูดออกไปด้วยเสียงเบาหวิว เหมือนคนใจจะขาด...
“หึหึ...” ผมได้ยินเสียงไอคิมมันหัวเราะในลำคอ น้ำเสียงน่าถีบมากเลยครับ
ผมก็ไม่ได้หันไปดูนะ กลัวอดใจไม่ไหวด่ามันทั้งสองคนเข้าให้ชิ แล้วจัดการสตาร์ทรถทันที...
‘ครืดดดดดดดดดดดดปึง’ (น่าจะเสียงแบบนี้นะ)
เสียงปิดประตูรถดังขึ้นพร้อมกับเสียงซวบซาบ เสียงโยนกระเป๋าและเสียงพูดคุยกันเบาๆของไอ คู่ตุนาหงั่น ที่อยู่ข้างหลังผม..น้ำเสียงอ๊อดอ้อนออเซาะกันมากมายโอ้ยยยยยยยยยยยยยไอโมคันปากยิบๆ...กระชากรถแม่มเลย
“โอ้ย...ไอโมบ้า..เจ็บนะโว้ย...” เสียงไออ้อนร้องโวยวาย พร้อมกับยื่นมือมาฟาดเพียะแรงๆที่บ่าผมทีนึง โทษทีเจ๊ นั้นตีนหรือมือหน่ะ เจ็บชิบหายเลย...
“โทษที...ไม่ได้ตั้งใจ..” อดไม่ได้จนได้สิน่ากู..คึคึ แต่ก็สะใจดีครับ..นิดหน่อยน่าพวกมันไม่รู้หรอกคงคิดว่าผมหึงจนหน้ามืด คิคิ...
“เจ็บมากปล่าว อ้อน..หัวโนรึเปล่าเนี๊ยะ...บลาๆๆๆ” และอีกมากมายก่ายกองที่มัน 2 คนขนมาออเซาะกันชิ...กูหมั่นไส้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...ไอพวกบ้า...หนอยๆๆๆๆ
ไอโมขับรถออกจากซอยลาดพร้าว 112 ด้วยอาการกระฟัดกระเฟียด..กว่าจะสงบจิตสงบใจลงได้ก็เมื่อขับเข้าไปในซอยมหาดไทและเจอหน้าไอพวกเพื่อนๆผมแล้วนั้นแหละครับ ไอโมถึงได้อารมณ์ดีขึ้นมา..
ไอแน็ต ไอเต๋า น้องแอน(แฟนไอเต๋า) เปิดประตูเข้าไปนั่งในรถ โดยไอวุฒิ เพื่อนจากคณะวิทย์อีกคน ก้าวขึ้นมานั่งด้านหน้าคู่กับผม พอไอพวกบ้านี้ขึ้นรถมาบรรยากาศในรถก็เฮฮาขึ้นมาเลยทีเดียวครับ..ไอวุฒิมันเป็นคนโคตรฮา ครับ ตลกโดยสายเลือด คือพูดอะไรขึ้นมานี้ฮาขี้แตกครับ..เป็นลูกคู่ดีนักแลกับไอแน็ต...
ผมใช้เวลาขับรถไม่นานครับรถก็ตีโค้งเลี้ยวเข้าไปในหมู่บ้านผมอีกครั้ง...ทุกคนยังเฮฮาอยู่ครับ ไอคิมก็ไม่ยกเว้นครับ มันไม่ได้พูดอะไรมากหรอกครับ แค่อือๆอ้าๆ..เออออ ไปกับไอแน็ต กับไอวุฒิแค่นั้นเอง ส่วนไอเต๋า กับน้องแอนเค้าอยู่ในโลกส่วนตัวของเค้าแล้วครับ มันกางอาณาเขตไว้ด้านหลังรถประมาณว่าพวกมึงอย่ามายุ่งกะกู 2 คนนะไรงี้..ไออ้อนก็หัวเราะเอิ้กอ้าก..กับมุกสัปดี้สัปดนของไอแน็ตมัน..เออหัวเราะไปเถอะมึงหึหึ...
พอรถจอดไอพวกเพื่อนๆผมที่เปิดประตูบ้านรออยู่แล้วนั้นได้หอบหิ้วสัมภาระออกมาวางไว้ท้ายรถ...ผมโดดลงจากรถไปเปิดประตูด้านหลังให้พวกมันจับยัดของเข้าไปเก็บ ....
พอเก็บของเสร็จแล้วทุกคนก็กระโดดขึ้นรถแหละครับ พอดีรถเลย..คือในรถเนี๊ยะจะมี เก้าอี้นั่งอยู่ 4 แถว แถวละ 3 ที่นั่ง(รวมที่นั่งสำรองนะ) ทุกคนเข้าไปอัดกันในรถหมดและ..
โดยมีไออ้อน ไอคิม นั่งอยู่เบาะด้านหลังผม 2 คน ส่วนเบาะถัดไปเพื่อนๆผมมันก็แสดงความเป็นเจ้าของฉี่จองที่กันไป
โดยด้านหน้าข้างคนขับ(ก็คือผมนี้แหละ) ว่างไว้ครับ เพราะคนสำคัญกำลังจะมา...แต่ทำไมมันยังไม่มาวะ...ชั่วอึดใจเดียวครับ..ไอแซนกับไอปอด์นก็วิ่งออกมาจากบ้าน..พร้อมกับตระกร้าใบโต 2 ใบ คงเป้นอาหารว่างที่ไอเป้ยกับไอปอยมันทำไว้ให้อะครับ
ผมแอบชำเลืองหางตามองดูไออ้อน..ไออ้อนมันหน้าซีดเลยครับเพื่อนๆ..แต่ไอคิมนี้ดินิ่งมาก ผมเห็นมันจ้องหน้าผมเขม็งเลย..แต่ก็นะไอโมตอแหลได้โล่ห์ครับ
“ทำไมช้าจังอะปอด์น..”ผมแกล้งถามไอน้องปอด์นผมด้วยเสียงเริงรื่น..
“เป้ยดิ..ช้าอะ..ชงกาแฟโอวัลตินใส่กระติกให้ด้วยอะ..” ไอปอด์นมันพูดขึ้นด้วยเสียงหอบๆ แล้วปีนขึ้นมาด้านหน้าเคียงข้างผม
ส่วนไอแซนก็เปิดประตูครืดๆ คลานเข้าไปนั่งกับพวกไอวิทย์ที่เบาะด้านหลัง...
“พวกมึง 2 คนมายังไงวะ..ไม่เห็นบอกกูว่าจะมา..” ไอคิมมันถามขึ้นมาเสียงค่อนข้างห้วนหน้านิ่งๆ น้ำเสียงกวนตีนมากมาย มันพูดหลังจากที่ผมเลี้ยวรถออกมาจากหมู่บ้านผมแล้วอะครับ
“อ๋อ...เราพึ่งชวนเมื่อวันก่อนเองอะ..”ผมตอบแทนไอปอด์นมันอะครับ..เพราะไอปอด์นอะเอาแต่ยิ้มหน้าบานตั้งกะเข้ามานั่งในรถแหละ..........
“อือ..ใช่..ตอนแรกกู 2 คนก็ไม่คิดว่าจะมาได้หรอกมึง แม่มโคตรเหนื่อย..ก็อย่างที่เห็นอะมึงกว่ากูจะเคลียร์โปรเจคผ่าน...อยากนอนให้ตายไปเลยแหละมึง..แต่มาคิดดูอีกทีคลายเครียดเที่ยวบ้างก็ดีวะ...” ไอแซนมันพูดขึ้นเสียงดัง
แล้วในรถก็กลับมาเฮฮาอีกครั้ง...พวกมันรินเหล้ารินเบียร์กรอกลงในคอเป็นว่าเล่นเลยครับ...สนุกสนานกันใหญ่ผมกับไอปอด์นแอบสบตากันปิ้งๆ หางตาก้อเหลๆมองไออ้อนกะไอคิมมันทางกระจกหลังเห็นไออ้อน..ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เลย ที่หัวเราะเอิ้กอ้ากอยู่เมื่อกี้นี้ยังกะฝันไปเชียวแหละ...
แต่ไอคิมนี้ดิครับ แม่มหงุดหงิดเว้ยหงุดหงิด...สีหน้ามันยังเฉยอยู่เหมือนเดิมครับ...ผมเห็นมันเอาแขนโอบไหล่อ้อนด้วยอะ...แอบหึงเล็กน้อยถึงปานกลาง...ผมยังขนาดนี้แล้วคิดดูว่าไอปอด์นจะขนาดไหน...หน้ามันเครียดเลยแหละ..จนผมต้องละมือจากพวงมาลัยแล้วยื่นไปจับมือมันไว้แน่น...ทนหน่อยนะเพื่อนอีกไม่นานหรอก อีกไม่นาน...กูจะทำให้มึงได้เมียมึงคืน....
***************************************
อานะ ตอนนี้ก็ยังมีแต่น้ำไม่มีเนื้ออีกเช่นเคย
เฮ้อ..แล้วแบบนี้เมื่อไหร่จะจบเนี๊ยะ...เค้าเปล่ายืดหนา
กาซิก กาซิก....
ถ้ายังไงเดี๋ยววันนี้จะพิมพ์อีกซักตอนแล้วกันเนาะ....แต่ไม่รู้ว่าจะเสร็จตอนไหนนะ..
อาจจะเป็นวันนี้ หรือพรุ่งนี้ก็ได้อะ..แต่จะพยายามพิมพ์ต่ออะครับ
โมร้ากกกกกกกกกกกกกกกกทู้กโค้นนนนนนนนนนเช่นเคย
อ๋อ......ลืม ตอนต่อไป "ตอนที่ 69 มีชื่อตอนว่ายั่ว หรือ หลอกให้อยากแล้วจากไป " อุวะฮ่าๆๆๆๆๆตอน 69 ด้วยยยยยยยยอ๋อยซาหยิว ยืดมาเพื่อ 69 โดยเฉพาะเลยนะเนี๊ยะ หุหุ
ใครช่วยอนุเคราะห์ แก้ตรงหัว topic ให้หน่อยดิครับ ตอนและวันที่อัพอะ ข้าน้อยไร้ความสามารถ ..ไม่แก้ให้งอนจริงๆนะ
หัวข้อ: [เรื่องเล่า]" - - คิมคิม - โมโม กระทู้เฉพาะกิจ2... (อ่าน 473337 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก