หัวข้อ: [เรื่องเล่า]" - - คิมคิม - โมโม กระทู้เฉพาะกิจ2...

[coolfreak8]

 ::จะมาจิ้มตูดพี่อั้มดันโผล่มาอีกหน้
กูเซ็ง

[aa_mm]

  สมน้ำหน้า  อยากมาว่าเค้า เหอๆ พี่ไม่ผิดนะ ที่ตามข่าวช้าอ่ะ
พี่เข้าปาล์มไม่ได้นี่นา 

[goodluck]

 อ่านจบแล้ว ในที่สุด

 

[❤mAyVI6n]

ร้ากกก โมโม กะ คิมคิม จางงงงเรยยยย  หุหุ     

ขอหั๊ยเอา เอ๊ย! ..รักกันนานๆนะ  คุคุ      

โมโม น่ารักมั๊กมายยย~   

คิมคิม ก้อส์... หื่นมั๊กมายยย~ 555

tAkE cArE 4 U na jah~ 

[light_tao]

ป๊าโม  เต๋ากลับมาแว่ว

[(^_^)Jawaa!!!]

  :a2:เย้ ในที่สุดที่ก็อ่านจนจบ น่ารักมากมายเลยค่ะ
คิมคิมกะโมโม อ่านแล้ว ซึ้ง เศร้า เหงา เพราะรัก คิก คิก
ได้หลายอารมณ์ค่ะ ขอให้รักจงเจริญ เย้ เย้ 
ขอให้คิมคิม กะโมโม รักกันตลอดไปนะคะ 
 
 

[Pal]

งอน ๆๆๆๆๆๆ    คุณโมไม่ตอบอีเมล์ผมที่ถามเรื่องร้านวิดีโออ่ะ  ช่วยบอกรายละเอียดหน่อยสิครับ 

[abcd]

ถามเรื่องไรกานเย๋ออออ (แอบเจือก คึคึ) โมมะค่อยว่างมั้ง ธุรกิจรัดตัว5555+ ไม่เห็นออนหลายวันแระ  

[aa_mm]

ช่ายยยยยยยย โมไม่ค่อยว่าง ไม่ออนหลายวันแล้วอ่ะ
คิดตึ๋งๆๆๆๆๆ  อ้อ แล้วอีเมล์โมก็ได้เยอะมากๆๆๆๆๆๆๆ
คงจะเบลอแว๊ววว  อย่างอนโมน๊า

[abcd]

ภาพงามๆสวยๆจากน้องกานเช่นเดิมครับ

จากตอนพิเศษ : ปากดี ขี้เหล้า เอาแต่ใจ

ภาพเต็ม




ภาพขยาย





ตอนพิเศษสุดๆ : หากันจนเจอ


ยังจำกันได้ไหมครับ ว่าผมเคยเขียนเกี่ยวกับน้องที่น่ารักมากๆคนนึง

ครับน้องเนย นั้นเอง อย่างที่ผมเคยบอกว่าจากวันนั้นจนถึงวันนี้ ผมไม่ได้รู้ข่าวคราวของน้องเนยอีกเลย

แต่แล้ววันนี้ ขณะที่ผมกำลังนั่งส่องเด็กๆในฮิฟิ(hi5) ที่มีน้องๆหลายคนแอดผมมา

สายตาผมก็ได้ไปประสบพบเจอกับเฟร์นของน้องคนนึงเข้า จากตอนแรกที่ว่าเอคุ้นๆหว่ะ เหมือนเคยเห็นที่ไหน

แล้วหัวใจไอโมก็เต้นตึกๆ ใช่ ใช่ จริงๆด้วย น้องเนยของผมนั้นเอง

ผมจึงคลิกเข้าไปดูในฮิฟิของน้องคนนั้นโดยด่วน และก้ใช่จริงๆด้วยน้องเนยจริงๆ

ผมคลิกดูรูปไปก็ยิ้มเป็นบ้าเป็นบอกับรูปน้องไป

น้องเนยยังเหมือนกับเมื่อ 3 ปีก่อน รอยยิ้มยังสดใส แต่แววตายังเศร้าสร้อยเหมือนเดิม และยังถ่ายรูปไม่ขึ้นเหมือนเดิม

อยากจะรู้ความเป็นไปของน้องมากกว่านี้ แต่ในฮิฟิ น้องไม่ได้เขียนอะไรไว้มากเลย นอกจาก

สิ่งนึงที่ทำให้ผมเศร้าและสะเทือนใจไปด้วย

"น้องเนย กับ น้องเอ็มเลิกกันแล้ว"

ดูจากที่น้องเนยเขียนใน journal อะนะ และดูเหมือนน้องจะไม่สบาย ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นอะไร

เพราะน้องไม่ได้เขียนอะไรไว้เลย

ผมสองจิตสองใจ จะแอดน้องดีไหม คิดอยู่ตั้งนานและในที่สุดผมก็ตัดสินใจ ไม่แอด แต่ก็เซฟไว้เพื่อคอยดูความเป็นไปของน้อง

ถามว่าทำไมถึงไม่แอดหล่ะ เหตุผลง่ายๆของผมก็คือ ผมไม่อยากให้น้องรู้ว่าผมเป็นใคร มีเบื้องลึกเบื้องหลังยังไง ผมอยากให้น้องเนยจำแต่ภาพที่สวยงามของผม

น้องเนยครับ พี่โม อยากเห็นรอยยิ้มที่สดใสของน้องแบบนี้ไปเรื่อยๆนะครับ

ไม่สบายตรงไหนรึเปล่าน้า น้องดูโทรมจัง พี่เป็นห่วงน้องเสมอนะครับ

"การรอคอยใครคนนั้นของน้องให้กลับมา ก็เป็นสิ่งที่ดี แต่ เผื่อใจไว้บ้างก็ดีนะ และก็เปิดใจรับคนใหม่ๆเข้ามาในชีวิตด้วยนะครับ เป็นห่วงน้องจัง"

ป๋อหล๋อ....ผมเชื่อว่าน้องเนยต้องเคยเข้ามาอ่านที่ปาล์มหรือตามบอร์ดเกย์ต่างๆแน่นอน ไม่ว่าน้องจะรู้ตัวรึเปล่าว่าพี่โมโมคือพี่ชายที่แสนดีคนนั้นของน้องแต่พี่ก็อยากให้น้องเดินหน้าสู้ต่อไปนะครับ

รักน้องเนยเสมอ


พี่โม พี่ชายคนดีของน้องเองครับผม




เหงโมมาเม้นท์ในฮิฟิแน๋วว่างอล งอลอารายอ่า งอลเล่นงอลจริง งงนะเนี่ย แน๋วไปทามรายให้โมงอลตอนหนายหว่า   
        มาแกล้งงอลใส่เค้าอีกล่ะสิ 




          ดีกันน๊า....โมโมสุดหล่อ

[Tsukasa999]

 o13ภาพสวยมากค่ะ ตัวจริงเป็นแบบนี้จริงๆหรือเปล่าเนี่ยะ อิอิ

อยากวาดเหมือนกัน แต่ออกแนวยุ่นเลยยั้งไว้ดิกว่า

เรื่องน้องเนยคงเพราะยังทำใจไม่ได้สินะ เธอคงรักมากจนลืมไม่ได้ ...ขอให้น้องเนยตัดใจได้ไวๆค่ะ

[wan]

 :m4:มาลงเที่ยวนี้ สั้นไปหน่อยนะ โม ทิ้งไปตั้งนานทำไมลงน้อยจังเลย แต่ไม่เป็นไร อย่างไรนายก็ยังมาลง
ให้ ไม่ต้องคิดถึงนาน 
  รักนาย สองคนมาก 

[ben~ya]

ภาพสวยดีนะ

[FOAM]

ภาพสวยอ่ะ ชอบครับ


น้องเนยก็สู้ๆครับ เป็นกำลังใจให้   

[uknowvry]

ภาพสวย เซฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

[kdds]

เศร้าที่รู้ว่าคนรักกัน เค้าเลิกกัน...เนยคงต้องใช้เวลาในการทำใจ

รูป..เหอ เหอ ตอนวาดเค้นพลังจิ้นแทบตาย - -'

[abcd]

^
^
^
จิ้มๆๆๆ คนวาดออกมาจากมุมมืดแย้ววววว 

เอาเรื่องเล่าสั้นๆ(แน่ใจนะว่าสั้น  )ของน้องเนยก่าน้องเอ็มมาให้อ่านกันด้วย เผื่อใครจะยางมะเคยอ่าน จะได้รู้ที่มาที่ไปของน้องทั้ง2คน คลิ๊กที่ลิงค์ได้เยย 

[aa_mm]

อ้าวววว น้องกานมาเองเหรอจ๊ะ วาดสวยจังเลยยยยย 

[13th Devil]

แหะๆๆ แวะมาลงชื่อเฉยๆครับ ตามอ่านมาตั้งนาน แต่ไม่ค่อยได้รีพลายเลย 

[nartch]

รูปสวยยยยย อ่านเรื่องโมแล้วดูรูปซึ้งงงงงงมากเลยยยยยย

เข้ามาเป็นกำลังใจให้น้องเนยอีกคน...จำได้เรื่องน้องเนย
อ่านแล้วก็ได้แต่สะท้อนใจ...ทำไมทั้งที่รักกันมากมาย...
ก็ยังไม่วายเลิกกัน...ไม่อยากรู้ว่าเลิกกันเพราะอะไร....แต่
ที่แน่ ๆ สงสารและเห็นใจทุกคนที่ต้องบาดเจ็บจากความรัก

คนที่ยังรักกันอยู่ก็ดูแลกัน รักกันให้มาก ๆ .... 

[abcd]

ตอนพิเศษ : เจ็บตัวแบบหง่าวๆ


เคยเป็นกันปะครับ แบบอยู่ดีๆก็มีอันต้องเจ็บตัวขึ้นมาซะงั้น ไอโมนี้แหละครับเคยมาแล้วบ่อยมากๆ แบบเจ็บตัวชนิดที่ว่าห่ะเอ้ย ซวยชิบหายอะไรเทือกๆนี้

เอ๊ะ จะเรียกว่าซวยหรือซุ่มซ่ามดี เอ ซุ่มซ่ามก็ไม่น่าใช่นะ อืมๆ ช่วยพิจารณากันทีแล้วกันครับว่าควรจะเรียกว่าอะไรดี

เรื่องมันก็มีอยู่ว่า อิอิ วันนั้นมันก็เป็นวันปกติธรรมดา ทำงานกลับบ้านขับรถเข้าที่จอด ปิดประตูรถ แล้วก็เดินเข้าบ้าน แต่ แต่ แต่ และแต่

ตอนเดินเข้าบ้านไปนี้ดิ ยังเข้าไม่ถึงประตูบ้านเลย เดินไปเฉยๆอะ เดินตัวตรงแน๋วเป็นปกติธรรมดา อยู่ๆ เท้าก็พลิก ครับ ใช่ มันพลิกของมันเองขณะที่ไอโมเดินๆไปนี้แหละ ก็คงจะเคยกันอะนะใช่มะ เดินๆอยู่แล้วเท้าพลิกอะ ผมก็เคยบ่อยด้วย เพื่อนๆคงคิดว่าแหม๋ แค่นี้ก็มาเล่านะมึงบักโม จะไม่ให้เล่าได้ไงอะ

ก็ครั้งนี้มันไม่ธรรมดา พอเท้าพลิกผมก็โอ๊ะ เจ็บเท้าชิบหายเลยวะ ไรงี้บ่นกับตัวเองอะนะ กลับคนเดียวนี้ครับ คิมยังไม่กลับ

ตอนนั้นรู้สึกแปลกๆแหละไม่เหมือนปกติที่เท้ามันพลิกแล้วก็แล้วไปไม่เจ็บแต่นี้มันเริ่มมีอาการชาเข้ามาด้วยครับ(ระวังนะครับเพื่อนๆ) รู้สึกว่าเส้นเอ็นรอบๆข้อเท้ามันเจ็บแปล๊บๆ คือเจ็บไม่หายอะครับแต่ก็ไม่ได้เจ็บเป็นบ้าเป็นบอเจียนตายนะ

พอรู้สึกว่าเจ็บข้อเท้า ขาข้างนั้นก็ไม่มีแรงสิครับรู้สึกมันเริ่มหนึบๆ ไอโมก็เลยต้องเขย่งๆเท้าเดินไปเปิดล๊อคประตูบ้าน

พอเปิดได้ก็เดินเข้าบ้านแบบทุลักทุเลเล็กน้อยเพราะเท้าข้างที่เจ็บอะมันใช้การไม่ได้แหละมันชาอะ

พอเข้าบ้านได้ก็ถอดรองเท้าแต่ยังไม่ถอดถุงเท้าดูเท้าตัวเองนะ คิดว่าพักแป๊บนึงก้คงหายเจ็บ คิดว่ามันคงไม่ร้ายแรง ก็เลยพยายามลากสังขารตัวเองขึ้นบันไดไปชั้นสอง กะเข้าห้องอาบน้ำ และเอาเคาร์เตอร์เพลนนวดข้อเท้าซะหน่อย

แต่ว่าพอลากสังขารตัวเองเข้าไปถึงห้องนอนแล้วนี้สิครับ ข้อเท้าผมมันเริ่มปวดมากขึ้นเรื่อยๆ ตอนนั้นเท้าขวาผมที่มันเจ็บอะนะใช้การไม่ได้ละ ก็เลยนั่งลงกับเตียงแล้วถอดถุงเท้าดูข้อเท้าตัวเองซะหน่อย

ทันตาเห็นเลยครับเพื่อนๆ ไอโมเริ่มรู้สึกแหละว่าข้อเท้าผมมันเริ่มบวม กำเลยตอนนั้นที่เข้าหัวคือ เท้ากูแพลง (- - )”

รายฟะเดินอยู่ดีๆก็แพลง ตอนนั้นอะที่กะจะเข้าห้องอาบน้ำไม่แล้วครับ ไปไม่ไหวปวดเท้ามากไม่อยากขยับตัวไปไหนเลยอะ เจ็บชิกหัยวายวอดเลยครับเพื่อนๆ นอนแผ่กลางเตียงทั้งชุดนั้นเลย แล้วก็หลับทั้งยังงั้นเหมือนกัน

“โม โม” ไอโมมาตื่นก้เพราะมีคนมาเขย่านี่แหละครับ จะเป็นใครที่ไหนไปไหนหล่ะ

“หือ” ไอโมงัวเงีย งอแงเล็กน้อย

“นอนอะไรตอนนี้..” แหนะไอนี้มีบ่นครับมีบ่น ยุ่งกะกูเจง

ไอโมก็พยายามทรงตัวลุกขึ้นนั่งอย่างมึนงง นอนเวลานี้ทีไรตื่นขึ้นมาแล้วหลงเวลาทุกทีเลยครับ นึกว่าเช้ามืดเฉยเลยอะ ทั้งๆที่ พึ่ง 6 โมงเย็น (- * -)


ส่วนตัวมันอะเหรอครับ ปลุกผมเสร็จมันก็เดินออกนอกห้องไปเฉยเลย คงกะเข้าไปในห้องทำงานอะครับคิดว่านะ

ไอโมก็เลยก้าวขาลงจากเตียงกะอาบน้ำล้างตัวให้มันสดชื่นขึ้นมาหน่อยอะนะครับ

“อ๊าก โอ้ย เจ็บๆๆ” แล้วก็ทรุดครับ แม่มเอ้ยลืมไปเลยครับว่าเท้าเจ็บอยู่

ไอโมไปกองเป็นผ้าขี้ริ้วขาดๆอยู่กะพื้นพรมเลยครับ น้ำตาแทบเล็ดเจ็บมั๊กมาก มือก็จับที่ข้อเท้าขวาของตัวเองลูบเบาๆเผื่อมันจะช่วยให้อาการเจ็บทุเลาลงได้บ้าง

“อ้าว เป็นไรอะ” ไอคิมมันคงได้ยินผมร้องเสียงหลงอะนะ มันก็เลยเดินกลับมาดูผม

ดูเฉยๆนะครับ โผล่หัวมาดูที่หน้าประตูอะ ทำตาสงสัยๆ ยืนกอดอกเฉยเลย โคตรงอนมันเลยตอนนั้น

ไม่พูดไม่ตอบครับเงียบ ก้มหน้าก้มตาดึงขาตัวเองมาดู ตกใจครับเพื่อนๆ มันบวมเร็วมากเลยอะครับข้อเท้าไอโมโตกว่าเดิมซัก 2 เท้า(เวอร์ละ)..

“เฮ้ย ไปทำอะไรมาอะโม ทำไมมันบวมเงี๊ยะ” แล้วกูจะรู้ไหมอะ

“ฮึก ไม่ได้อะไรเลยอะ ตอนเดินเข้าบ้านมาอยู่ๆเท้าก็พลิก แล้วมันก็เจ็บอะ ฮือ คิม เราปวดขา ฮือ” เลิกงอนเลยครับเพื่อนๆ

พอเห็นไอคิมมันนั่งลงข้างผมแล้วจับเท้าผมมาพลิกดู ต่อมออเซาะผมมันเริ่มทำงานทันที เอาแขนไปคล้องคอคิมแล้วบีบน้ำตาจนมันร่วงเผาะแผะ(อายตัวเอง)

“ซุ่มซ่ามจัง ไหนลุกไหวปะ ลุกซิ” มันทำตาดุๆใส่ผมแล้วผละมือจากข้อเท้ามาโอบหลังผมไว้แล้วดึงให้ผมลุกขึ้น

“ฮือ ไม่ไหวอะ มันเจ็บบบบบ” ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่าตัวเองอะลุกไหวอะเปล่า แต่ไม่อยากลุกเองหง่ะ อยากให้อุ้ม(โอย นึกแล้วหมั่นไส้ตัวเองชิกหัยเลย มึงจะออเซาะไปถึงไหนเนี๊ยะ)

“หึ เหรอ อ้อนอีกละ” มันคงหมั่นไส้ผมเหมือนกันหล่ะมั้ง ก็เลยอ้าปากงับแก้มผมไปที ไอบ้ากูเจ็บ

พอมันพยุงผมลุกขึ้นแหละมันก็จับให้ผมนั่งลงบนเตียงอะครับ แล้วมันก็ทรุดตัวลงนั่งตรงหน้าผม ถลกขากางเกงยีนส์ผมขึ้นแล้วเริ่มจับๆบีบๆที่ข้อเท้าผม

“โอ้ย ฮึก เจ็บนะ” มันเจ็บจริงๆนะครับก็พี่ท่านเล่นกดนิ้วหัวแม่มือลงตรงข้อเท้าผมซะสุดแรงเกิด ไอโมก็เลยเอามะเหงกลงหัวมันซะเลย

มันก็เงยหน้าขึ้นมามองผมยิ้มๆ ไอโมก็สะอื้นฮึกๆหน้างอจนแทบจะตักแกงได้เลยหล่ะครับ

“หึหึ อะไรเนี๊ยะขาแพลงแค่นี้เอง ถึงกับร้องโฮเลยเหรอ เฮ้อ นายโมน้า นายโม ปะเดี๋ยวพาไปหาหมอ” มันว่างี้แล้วก็ยื่นหน้ามาจุ๊บปากผมที

ไอโมก็ไม่เถียงอะครับ เอาหลังมือเช็ดน้ำตาป่อยๆ สะอื้นฮึกๆด้วยอาการงอแงสุดลิ่มทิ่มประตู

แล้วไอคิมมันก็ช้อนอุ้มผมขึ้นทั้งตัวอีกแหละ(ยังกะผมตัวเบ๊าเบางั้นแหละ) ผมก็เอาแขนคล้องคอมันทันทีเหมือนกัน

“ฮึก แล้วเราจะโดนหมอฉีดยาปะอะ” ยังระแวงหมออยู่ครับ พูดเรื่องหมอเรื่องโรงบาลทีไหรสยองทุกที กลัว

“หึ หมอไม่ฉีดยานายหรอก แต่เรานี่แหละจะฉีดนายเอง ฉีดให้ตูดแหกเลย ฮ่าๆ” มันว่างี้แล้วหัวเราะชอบใจ กำ อารายกานฟะโยงเข้าเรื่องใต้สะดืออีกแหละรู้สึกจะชอบเหลือเกินนะก้นหวานๆกูเนี๊ยะ

ก็ได้แต่หน้างอครับ ทำอะไรมันมากไม่ได้เดี๋ยวมันเปลี่ยนใจฉีดยาผมซะเดี๋ยวนั้นแล้วจะแย่ ไม่ต้องไปหาหมอกันหล่ะ

แล้วมันก็พาผมไปคลินิกแถวๆบ้านนั่นแหละครับ อย่างที่ผมคิดอะแหละข้อเท้าแพลงเส้นพลิกอาการหนักพอควรเพราะตอนนั้นมันเริ่มเขียว หมอก็ให้ยาแก้ปวดกะยานวดกระปุกนึง(ยาไรมะรุ) และก็แถมยาแก้ไข้ให้ผมด้วยหมอบอกว่าเผื่อผมเป็นไข้ ซะงั้น

แล้วก็ให้ผมเอาผ้าก๊อดพันข้อเท้าไว้ด้วยมันจะได้ลดๆอาการปวดที่เท้าผมหน่ะ ซวยเลยสิครับไอโมหมอบอกว่า ราวๆ สัปดาห์สองสัปดาห์มันถึงจะหาย ซวย ซวย ซวยจนไม่รู้จะว่าไงแหละตอนนี้ เพราะผมเดินเองไม่ได้เลยครับ

เขย่งเท้ายังไม่ได้เลยครับปวดชิกหัยวายป่วง ก็เลยเป็นหน้าที่ของไอคุณคิมไปในการอุ้มผมขึ้นรถ แล้วมันก็ขับรถพาผมกลับบ้านมันก็บอกอะนะครับว่าจะไปซื้อไม้คำยันมาให้ผมใช้ไปพลางๆ

ผมที่ค่อนข้างงกนิดนึงก็เลยบอกมันว่าพรุ่งนี้ให้ไปเอาที่บ้านน้ากิตก็ได้น้ากิตเคยขาหักไม้ค้ำแกยังเหลืออยู่แฮะ เดี้ยงสนิทแบบไม่มีข้อโต้แย้งเลยหล่ะครับผมอะ (สงสารตัวเอง)

กลับถึงบ้านจะถอดกางเกงอาบน้ำยังถอดไม่ได้เลยอะทรมานชิบเป๋ง ไอคิมก็เลยได้ทำหน้าที่แฟนที่แสนดีก็วันนี้แหละครับเหะ

มันอาบน้ำให้ด้วยอะชิ ก็ไม่มีอะไรหรอกก็แค่ไปปล่อยผมลงเล่นน้ำในอ่างส่วนมันก็หายหัวไปเลย กลับมาอีกที มันก็มาฟอกสบู่ให้ผม ก็นะเรื่องอะไรผมจะฟอกเองหล่ะก็มันบอกจะอาบให้ผมหนิ
(อาบเฉยๆน้า อายจัง)

อาบน้ำเสร็จมันก็อุ้มผมมาวางไว้กะเก้าอี้ เช็ดตัวให้ผมเสร็จก็ทาโลชั่นให้ดั๋วะ แถมครีมทาหน้าอีกต่างหาก( - -)” ทาเสร็จก็จูบปากหนึ่งจ๊วบ แล้วค่อยหาเสื้อผ้าให้ใส่(จะบรรยายไรนักหนาเนี๊ยะ)

แล้วจึงอุ้มผมไปที่ห้องดูหนัง วันนี้นัดกะมันไว้(ต้องนัดนะ) ว่าจะดูหนังกัน เพราะผมพึ่งเอาแผ่นหนังใหม่จากร้านมา 2-3 เรื่อง พอเข้าห้องดูหนังเสร็จพี่ท่านก็ไปขนข้าวปลาอาหารมาประเคนผมถึงที่ กินข้าวเสร็จก็กินยา กินยาเสร็จทั่นก็นวดข้อเท้าให้รัดผ้าให้ด้วยเพราะตอนนั้นผมปวดมาก จากนั้นผมก็นั่งเอ็นๆพิงอกมันดูหนังไปแหละครับ แล้วก็หลับไปตอนไหนมะรุ

มารู้สึกตัวสะลึมสะลือก็อิตอนที่รู้สึกว่ามีอะไรมันยัวะเยียะ ยัวะเยียะ อยู่กับเนื้อตัวผมนี่แหละ ไอโมมานอนบนเตียงตั้งกะมะไหร่มะรุเฮ้อเอาอีกแหละ จะไม่ยอมให้หลับสบายซักวันเลยชิมิ

“คิม ไม่เอา เราไม่สบายอยู่นะ” งอแง ง่องแง่งนิดนึง ก็ไม่อยากอะกินยาเข้าไปก็เลยรู้สึกเบลอๆอะครับ

“น่านะ จะให้เราอดเหรอ ที่เจ็บอะมันตีนนาย ก้นนายไม่เป็นไรซักหน่อย นะ”มันว่างี้

แล้วปากนุ่มๆลิ้นร้อนๆ มือใหญ่ๆของมันก็ป่ายเปะปะไปทั่วเนื้อตัวผม ไอโมก็ต้องยอมมันหล่ะครับ ไร้ซึ่งหนทางป้องกันตัว อาจจะเพราะยาเลยทำให้ผมไม่มีแรงต้านทานมัน(โบ้ยให้ยาซะเลย)


เป็นอันว่าการเจ็บเท้าของผมไม่ได้เป็นอุปสรรคในกิจกรรมยามดึกของผมกับมันเลย แปลกเนอะทั้งๆที่เดินแทบไม่ไหวแต่ทะมายในเวลาเช่นนี้กลับมิเป็นปัญหาไรเร้ย เหะๆ

และแล้วไอโมก็กลายเป็นเดชไอด้วนไปด้วยประการละฉะนี้ เป็นคนพิการไปเลย 2 สัปดาห์เต็มๆ หายยากอะเห็นคิมบอกเพราะผมอะดื้อชอบฝืนใช้เท้ามันก้เลยไม่หายซ๊ากที แฮะ ไอโมก็เลยได้ออเซาะฉอเลาะไอ้คิมซาบายแฮร์ไปเลย ฉองอาทิตย์เต็มๆอิอิ


*****


มีความสุขมากมายก่ายกองเช่นเคยนะครับเพื่อนๆ

วันนี้คุณดูแลคนที่คุณรักแล้วหรือยัง ส่วนไอโม ยังครับ ฮ่าๆๆๆ


ป๋อหล่อ...ช่วงนี้ไอโมไม่ว่างเลยครับงานยุ่งมากทั้งงานหลวงและงานราษฏร์ - * - เลยไม่ได้ออนเอมเลยอะขอเคลียร์งานลงตัวก่อนครับเพื่อนๆแล้วจะมาคุยด้วย


ไอโมร้ากกกกกกกกกกกทู้กกกกกกกกกโคนนนนนนนน


ไอแตงโมสุดหล่อ ล้ำเลิศ เจิดจรัส จัดจ้าน สะท้านปฐพี มีดีแค่หน้าตาแต่อย่างว่าหล่ออย่างเดียวก็พอ อิอิ

[DeShiWa]

 

อ่าครับผมพี่โม เจ็บอยู่นะครับพี่คิม อิอิ

อ่าครับอ่านสนุกดีครับผม รักกันนานๆๆนะครับพี่โมพี่คิม

[( = ___ = )]

 
 ขอบคุงโมโมที่มาเล่าเรื่องต่อ...
ขอบคุงพี่แน๋วที่มาโพสจ้า

หุหุ คิมยังห่วงโมและหื่นกะโมได้อย่างคงเส้นคงวา เหอเหอ
รักกันนานๆ สุขภาพแข็งแรง&คิดถึงทั้งคู่เลยน้า จุ๊บๆ

[♥a2k♥]

พี่โมขี้อ้อนจิงๆเลย

 

ตอนนี้หายดีรึยังคะ ดูแลตัวเองดีๆน๊า

นู๋ก้เป็นบ่อยเดินอยู่ดีๆก้สะดุดอากาศ 

[alulugun]

ข้อเท้าพลิกน่ะเจ็บนะ

แต่ทีอย่างอื่นไม่เจ็บ

+555

ป.ล.โดนฉีดยาเข็มใหญ่หายเลย

[(^_^)Jawaa!!!]

 
 
 

[nOn†ღ]

น่ารัก ออเซาะ ฉอเลาะ กันอีกแล้ว   

หลัง ๆ นี้ ออกแนวหวานน้ำตาลเรียกพี่เลยน้า   

[L-Lawliet]

 

น่ารักจริงๆ คู่นี้ อิอิ

น่าจะส่งพี่คิมไปรับรางวัลออสสะก้านะ 

รางวัล  หื่นคงเส้นคงวาอวอร์ด ไงคะ

5555+

น่าร้ากกกกก

หลังๆนี้ คนเล้าเป็ดเริ่มหายหน้าหายตาเข้าไปหาหมอ

เพราะเป็นโรคเบาหวานกันหมด เฮ้ออออ....

  หื่นต่อไป ซาโตชิ!!!~

[kdds]

ขี้อ้อนมากมาย
น่าร๊าก มิน่า พี่คิมถึงได้หลงซะขนาดนี้ 

[snowblack]

วู๊วๆๆๆๆๆ หวานเจงๆๆๆๆ