รูปสวยๆจากน้องกานอีกแย้วคร้าบป๋ม
เขินมากเร้ยอ้า รูปนี้อะ อาย แฮะ...หยิวกิ้วมากมาย อุอุ
อะอะ เค้ายังมีชีวิตอยู่หนา ยังไม่ตาย แฮะๆ...งานเยอะงานยุ่งหง่ะ อิอิ
ตอนพิเศษ ฝนดาวตก : First time
คงจำกันได้เนาะ เมื่อประมาณเกือบ 10 ปีที่แล้ว ข่าวที่ว่า จะมีฝนดาวตก ตกเต็มท้องฟ้าดังมั๊กมาย..แบบว่าในเรื่องผมไม่ได้เล่าอะ แบบว่าลืม แฮะๆ ก็เลยมาเล่าตอนนี้ซะเลย ฮิ้ววววววววว (หากินได้เรื่อยๆ กั๊กๆ)
ช่วงนั้นไอโมได้จรลีหนีหน้าไปเป็น หนุ่มบางกอกเรียบร้อยแย้ว แต่ก็นะบ้านเกิดเมืองนอน เพื่อนๆก็อยู่บ้านนอกคอกนากันหมด จะให้ไปดูฝนดาวตกกะใครอะ ฮ่วย
อยากโรกะติกกะเค้าซะหน่อย ก็เลยตัดสินใจเมียบ้าน(กลับบ้าน) ซะเลย ไปดูฝนดาวตกกะหนุ่มๆที่ขอนแก่นดีก่า เหะๆ(อาย)
ที่หมายของไอโมกะคือ บ้านพี่สาวครับ ป้า(พี่สาวแม่) ได้ซื้อทาวน์เฮาร์ไว้ให้พวกพี่ๆน้องๆผมอยู่กัน (อยู่ทางฝั่งศูนย์ราชการอะครับ)
ซึ่งตรงนั้นจะค่อนข้างนอกเมืองหน่อย จะเป็นบ้านคนซะหละเยอะ ไม่ไกลจาก มข.เท่าไหร่ด้วย
ไอโมก็โทรนัดกะพวกพี่ๆน้องๆ และแฟนๆ(อายอีกละ) ผมบอกว่า คืนวันดาวเต็มฟ้า(โอ้วววววววว) เจอกันที่ดาดฟ้าบ้านพี่ปลานะตัวเอง หุหุ
ทาวน์เฮาร์บ้านพี่ปลา มันจะเป็นคล้ายๆอาคารพาณิชย์ สองชั้น มีสามคูหา บ้านพี่ปลาอยู่ตรงกลางพอดี
คูหาซ้ายมือเป็นเด็กเทคโนภาคฯอยู่กัน ประมาณ 6 คนได้ ขวามือ เป็นเด็กเทคนิคอยู่กัน 4-5 คนได้มั้งนะ ฝั่งตรงข้ามเป็นร้านขายของชำ ซึ่งเป็นเจ้าของทาวน์เฮาร์ 3 คูหานี่แหละ พอดีแกรู้จักกะป้าผม แกก็เลยขาย ห้องตรงกลางให้ป้าแบบไม่แพง แฮะ
ซึ่ง ชั้น สองของบ้านจะแบ่งออกเป็น 2 ห้องนอน ห้องนอนติดกับบันไดเป็นห้องใหญ่ พี่สาวผมอยู่ อีกห้องนึง เป็นของน้องชายผม (ลูกป้าอะแหละ)เรียนอยู่ราชมงคล
ชั้นล่างก็เหมือนกับบ้านทั่วๆไปแหละมีห้องครัวและก็ห้องนั่งเล่น และก็ห้องน้ำใต้บันได(ห้องน้ำนี่แหละเฮี้ยนจริงๆอิอิ)
อย่างที่บอกว่าบ้านพี่ผมจะเป็นกึ่งๆอาคารพาณิชย์มันก็เลยค่อนข้างกว้างและเพดานสูง แฮะ ประตูก็เป็นประตูแบบเหล็กอะ แบบที่อาคารพาณิชย์ทั่วๆไปเค้าติดกัน แบบดึงแล้วดังครืดๆ อะเสียงดังมาก ดึงทีได้ยินไปทั้งซอย ฮา - -“
ถึงจะมีแต่เด็กๆพักกัน แต่ที่นี่ก็ค่อนข้างเงียบและสงบดีครับ เพราะเด็กๆที่มาเช่าบ้านป้า(ร้านขายของชำ)เค้าอยู่จะเป็นลูกๆหลานๆเค้าทั้งนั้น ก็เลยค่อนข้างที่จะเกรงใจป้าแกนิดนึง
และดาดฟ้าของที่นี่จะเปิดโล่งถึงกันหมดทั้ง 3 หลังครับ จะมีกำแพงเล็กๆสูงประมาณเอวกั้นไว้เท่านั้นเองซึ่งผมจะชอบมากเลย
และคราวนี้นอกจากมันจะมีประโยชน์เป็นลานตากผ้าอย่างดีแล้ว แฮะ มันก็เหมาะเหลือเกินกับกิจกรรมดูดาวของพวกผม
*******************************
ตอนกลางคืนฝนดาวตกจะมาแหละ กลางวันผมก็ต้องทำหน้าที่น้องที่แสนดีพาพี่ปลาตระเวนหาซื้อสุราปลาปิ้งมาตุนไว้ก่อน นัยๆว่ามีงานใหญ่ฮ่าๆ
เตรียมของเสร็จ ช่วยพี่หมักเนื้อ (ไว้ทำเนื้อย่าง) ล้างผักไว้แล้วเรียบร้อย ยัดใส่ตู้เย็นไว้ละ ขนของขึ้นดาดฟ้า ก็พวกเตา ถ้วยชามอะไรพวกนี้แหละ ตอนบ่ายๆเพื่อนๆพี่ปลาเลิกเรียนจึงมาช่วยกัน(แม่มพี่ปลาโดดเรียนมาเตรียมของอะ ใจรักมากมายอิอิ)
ส่วนมากจะรู้จักกับผมหมดนะ(พี่สาวผมกับผมเรียนโรงเรียนเดียวกันครับตอนนั้น)
พวกพี่ๆเค้าก็ถามสารทุกข์สุขๆดิบๆของผมไปเรื่อย เย็นๆ เพื่อนๆก็ทยอยกันมาครับ
ดาดฟ้าคนเริ่มเต็ม ไอพวกเด็กห้องข้างๆทั้งสองฝั่งก็ได้อาศัยมาเนียนๆเบียดๆฝากฝังท้องไว้กับพี่สาวผมด้วยแฮะ
คนเลยยิ่งเยอะ ยิ่งเพื่อนๆพี่ปลามีแต่สาวๆ แหม๋ หนุ่มๆ เทคนิค เทคโนมีหรือจะพลาด คึคึ
แน่นอนครับงานนี้จะไม่มีไอนัทกับไอคิมก็กะไรอยู่ แฮะ แต่พวกมันบอกดึกๆถึงจะมากันครับ(ตอนนั้นยังไม่ถูกกันนะยังเขม่นกันอยู่ เห็นหน้ากันไม่ได้โดดกัดคอกันทันทีอิอิ)
ฟ้าเริ่มมืด ผมกับไอปู ช่วยกันจุดเทียน เพราะบนดาดฟ้าไม่มีไฟ จุดเทียนได้บรรยากาศดีนะ ลมเย็นๆพัดเอื่อยๆ
เตาเนื้อย่างเตรียมพร้อมแล้ว ไม่นาน คนกว่า 30 ชีวิต ก็มะรุมมะตุม อยู่กับกระทะหม้อเดียว ฮาๆ
อร่อยมาก ไม่คิดว่าจะมีคนมาเยอะขนาดนี้อะ กินเนื้อไป ดริ้งกันไป สนุกโคตรๆเลย ผมที่จากเพื่อนๆเข้าบางกอกไปก้รู้สึกดีมากมายครับได้กลับมาเจอบรรยากาศเก่า ๆ
จนพวกผมกินจนพุงจะแตกแหละไอ้วิทย์ถึงได้หอบสังขารอันร่วงโรยของมันมา แฮะ แอบหนีบสาวมาด้วยโคตรอิจฉามันเลย
ตามมาด้วย พวก 4 หนุ่ม F4 แห่ง มข..อิอิ
“คิมอะ” พอพวกมันเข้าประจำที่ก็นั่งแดกเนื้อย่างกันอย่างเอร็ดอร่อย
ผมที่มองซ้ายแลขวาจนหนังตาจะปลิ้นก็หาเห็นไอคุณคิมสุดที่รักไม่ กะเลยต้องง้างปากตัวเองถามไอคุณปอด์นมันซะหน่อย
“โดนอาจารย์ใช้งานอยู่อะ เด๋วตามมา” ไอน้องปอด์นสุดที่รักพูดยิ้มๆ พร้อมกับพลิกเนื้อในกระทะไปมา(แอบเซ็ง ชิชิ)
“โม ป๊อกเด้งเร็ว” ไม่ต้องให้เจ๊ปลาแกเรียกซ้ำสอง
ไอโมกระโดดหยอยไปนั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่บนเสื่อไวปานวอก แฮะ(ก็เค้าชอบอะ)
“นั่งกินที่แล้วมึงไอโม ขยับ คนมันเยอะ” ไม่ขัดใจครับทำตามประสงค์ของท่านพี่โดยไว ไอโมก็พยายามทำตัวให้ลีบเล็กสุดชีวิต
งานนี้เจ๊ปลากับ พี่คม ดาร์ลิ้งแกเป็นเจ้ามือ คงกะฟันเงินลูกขาเต็มที่ แหม๋ จะได้กินเหรอ ลูกขาเกือบๆ 20 คน ไม่มีอั้นอีกต่างหาก ไม่ถึง 30 รอบครับ เจ้ามือเจ้ง ลูกขารวยไปตามๆกันอิอิ คิดดูขนาดคนดวงจู๋ อย่างไอโมยังนับทรัพย์แทบไม่ไหวอิอิ
“พอแล้วเว้ย แม่ม เสียหมดตูดเลยกู ปลาไปกดตังค์ให้หน่อยปะ” ไอโมแอบยิ้มอย่างหยามหยันเมื่อเห็นพี่คมควักแบงค์ 500 อีกใบ ออกมาพร้อม บัตรเอทีเอม ที่ยื่นให้พี่ปลาอิอิ
“มาเลยพวกมึง เก้าเกกัน” ตอนนั้นไอโมนั่งเอ๋อครับ เล่นไม่เป็นอะ เก้าเกมันเล่นกันยังไงวะ(ก็คนมันไม่เชี่ยวชิ)
“พี่คม ผมเล่นไม่เป็นอะเล่นไง” ทำหน้าบ่องแบ้วแอ๊บแบ๋วสุดตีนให้พี่คม
“เล่นไม่เป็นก็ไม่ต้องเล่น ออกไปเลยมึงไอโม แดกตังค์กูไปเยอะนิ” โหย ดูท่าพี่แกจะอารมณ์บ่จอยอย่างแรงครับ ไรว้า เสียแล้วพาลโด่ๆๆ เด๋วปัด ไม่ยกพี่สาวให้เลยหนิ(ยังกะเค้าจะสนมึง)
“แล้วอยากเล่นไหมหล่ะ เดี๋ยวพี่สอนให้” เจ๋ย สะดุ้งสุดตัวเลยครับไอโม
“โหยพี่นัทอะ ตกใจหมด เอาปากไปไกลๆหูเลย เสียวนะว้อย” กระซิบตอบมันไป
แล้วเอามือผลักหัวมันให้ไปห่างๆผม ก้อมันอะเล่นเข้าถึงเนื้อถึงตัวแทบจะกอดผมไว้ทั้งตัวเลยด้วยซ้ำ ดีนะที่ค่อนข้างมืดและคนก็เยอะเลยไม่มีใครสนใจ
“อะไรครับ แค่นี้ทำเสียว มากกว่านี้ก็เคยแท้ๆ” ไรวะ พูดสองแง่สามง่าม
ไอโมก็เลยหันหน้าไปหาไอนัทมันด้วยความเคือง แอะตาหวานเยิ้มเชียว
“ไอขี้เหล้า” ก็มันอะกลิ่นเหล้าหึ่งเลย นี่พึ่ง 2 ทุ่มเอง แต่พี่ท่านเล่นเหม็นหึ่งยังกะไปโดนรถขนเหล้าขาวคว่ำใส่งั้นแหละ
“ถึงจะขี้เหล้าแต่รักจริงนะครับผม” พูดแล้วเอาจมูกเคาะหัวผมด้วยเวงกำ
“ไอบ้า” ไม่รู้จะว่าอะไรมันดีก็เลยได้แต่ด่ามันไปเบาๆเท่านั้นเอง
“หึหึ น่ารักจัง.. คมแจกพวกกูด้วย” นั่นมันทำเป็นไม่สนใจผมครับ
ลงนั่งขัดสมาธิซ้อนหลังผมแล้วชโงกหน้า ไปสั่งพี่คม พี่คมพอเห็นไอนัทก็ยิ้มแล้วพยักหน้าให้หน่อยแล้วแจกไพ่ให้(พี่คมกับไอนัทเคยเรียนที่เดียวกันครับ)
“หยิบไพ่สิครับ เร็วพี่จะสอนให้” แหม๋มีแต่ดีๆทั้งนั้นที่มึงสอนกูหน่ะ ชิ
ไอโมก็หาขัดใจมันไม่ แต่ก็แอบเคืองมันอยู่นะ กาซิก กาซิก ก็ไอโมอะแทบจะขึ้นไปนั่งบนตักมันเลยนะเวงจริงๆ
ไม่นานครับไอโมก็เป็นอิอิ มีอาจารย์ดีไง แฮะๆ กองเงินที่อยู่ด้านหน้าเริ่มพอกพูนขึ้นเรื่อยๆครับ แฮะ ไอโมหล่ะดีใจใหญ่ เล่นครั้งแรกอะเก้าเก เล่นปุ๊บก็ฟันตังค์ปับ
“ตาหวานครับ ไม่ต้องออกอาการขนาดนั้นก็ได้ เห็นไหม ไอคมมันดูออกแล้ว”
“ตาหวานครับระงับอาการนิดนึงนะครับ”
ตาหวาน ตาหวาน ตาหวาน และก็ตาหวาน อีกสารพัดที่ไอนัทมันจะสรรหามาติ มาเตียน มาร้องขอให้ผมระงับอาการตื่นเต้ว ชิ
แต่ก็เหมือนกับเป่าปี่ใส่หูควายน้อย ไอโมหาฟังไม่แฮะ ก็มันระงับไม่ได้จริงๆหนิ
มันคงปวดกะโหลกกับผมจนแทบจะหายเมาเลยมั้งครับ ชิ(กูออกจะหล่อ)
จนเกือบๆจะ 5 ทุ่มมั้ง ไอคิมก็ยังไม่มาตอนนั้นกำลังมันส์ครับ เลยไม่ได้พะวงหามันซักเท่าไหร่ แล้วยังมีไอนัทอยู่ด้วยไอโมเลยยิ่งไม่นึกถึงไอคิมมันเลยครับแฮะ แบบว่าอยู่กับไอนัท ลืมไอคิม อยู่กับไอคิมลืมไอนัท (ชั่วมากวันทองสุดฤทธิ์)
‘ปี๊กๆ’
เสียงบีบแตรรถจากถนนหน้าบ้านทำให้พวกผมขวัญกระเจิง ก็มันเงียบไง พอมีเสียงอะไรดังๆหน่อยก็ขวัญหนีดีฝ่อกัน หุหุ
“พี่โม เพื่อนพี่รึเปล่าอะ อยู่ข้างล่างอะ” หา ไอโมพอได้ยินดังว่า ก็เงยหน้าขึ้นจากไพ่ แล้วนึกถึงหน้าไอคิมขึ้นมาทันทีครับ มันแน่ๆ
ยัดไพ่ใส่ในมือไอนัท แล้วเผ่นแผ๋ว ไปชโงกหน้ามองลงไปข้างล่าง เห็นไอคุณคิม ยืนพิงประตูรถทำเท่ห์อยู่ก่อนละ
“พี่ปลา ล๊อกประตูเปล่า” หันหน้าไปถามพี่ปลาพี่สาวสุดสวย (ชมเค้าหน่อยเผื่อเค้าดีใจ)
“ล๊อคสิ เล่นกันขนาดนี้ไม่ล๊อกได้ไง” พี่ปลาตอบแบบไม่มองหน้า
“คิม คิม” ตะโกนเรียกคุณชายที่ยืนกอดอกเก๊กหล่ออยู่ด้านล่าง มันเงยหน้าขึ้นมามองผม
“รอแป๊บ” ไอคิมมันพยักหน้าให้ผมหน่อยๆ
“พี่นัท ดูไพ่ไว้ให้ด้วยเด๋วมา” ก่อนเดินไปที่ประตูก็หันหน้าไปบอกไอนัทนิดแบบยังเสียดายไพ่อยู่หง่ะ
และไอโมก็เจอแววตาแบบนั้นของไอนัทอีกแล้ว แววตาเศร้าๆ เศร้าแบบที่ทำให้ผมหายใจขัดๆได้ทุกครั้ง ท่าทางมันเหมือนกับไม่อยากให้ผมไปเปิดประตูให้ไอคิมเลยอะ
“อย่าแอบมุบมิบตังค์ผมนะ เด๋วมา” เอาเท้าไปเขี่ยๆก้นมันที แล้วยิ้มให้มันหน่อย ไอนัทถึงได้ยิ้มออกมาได้
ส่วนไอโมก็เดินเร็วๆไปเปิดประตูแล้วไต่บันไดลงไปเปิดประตูบ้านให้ไอคิม
ชั้นสองเปิดไฟแค่ตรงบันได ชั่นล่างก็เหมือนกันเปิดไฟแค่ตรงบันไดทางลงเท่านั้นเอง
พอลงมาชั้นล่างแล้ว เงียบเชียบผิดกับดาดฟ้าลิบลับเลยหล่ะครับ กลัวผีขึ้นมาทันใดเลยแหละไอโม(ก็มันน่ากลัวอะไม่ใช่บ้านตัวเองด้วย)
‘ครืดดดดด’
ไอโมดึงแม่กุญแจออก แล้วดึงประตูเล็กขึ้น พอเปิดประตูเท่านั้นแหละ ก็เห็นไอคิมยืนเท้าประตูรออยู่ก่อนแล้ว
“ดึงลงให้หน่อยดิ” แฮะ เพราะมันไม่คุ้นอะนะ ไอโมก็เลยดึงประตูขึ้นซะแรงมันก็เลยวิ่งขึ้นซะสูงเลย เอื้อมไม่ถึงอะก็เลยใช้ไอคุณคิมซะเลย
“เตี้ย” เอ่าไอบ้า กูไม่ได้เตี้ยเฟ้ยมึงอะสูงเกินมนุษย์ชิ
“มาตรฐานชายไทยโว้ย ชิ เอ้า กุญแจคล้องไว้ด้วย” ยื่นแม่กุญแจให้มัน เอาไปคล้องไว้
ส่วนตัวผมก็เดินนำหน้ามันไปก่อนเลยหมั่นไส้ ..จริงๆอะอยากกระโดดกอดมันมากเลย แต่มันพูดผิดตับผมซะแหละงอนมัน ชิ
“หึ ... นี่ ไม่คิดถึงเราเลยเหรอ” ไม่พูดปล่าว ไอคิมมันเล่นเดินเข้ารวบกอดผมจากทางด้านหลัง แล้วไซร้จมูกปากลงกับซอกคอผม
เจ๋ยไอโมหล่ะสยิวพิลึก ตัวอ่อนเลยหล่ะครับ ก็ ก็เค้าห่างไปนานอะ คิดถึงนะเฟ้ย (อ๊ายยยยยยยยยยยอายจัง ไอโมหน้าไม่อาย ชิชิ)
“คะ คิม...เดี๋ยวคนเห็น...” หยิวก็หยิวอยู่หรอก แต่...ลืมอะไรไปอะปล่าวนี่บ้านคนอื่นเค้า เจ้าของเค้าก็อยู่คนก็ออกเต็มบ้าน ฮือ
ไอโมก็พยายามแกะมือไอคิมที่กอดเอวผมอยู่สุดฤทธิ์ ไม่ได้นะว้อย กลัว อะ กลัว มีใครพรวดพราดเดินมาเจอหล่ะก็เป็นเรื่องแน่ ...ได้ลงหน้าหนึ่ง ขอนแก่นนิวส์เป็นแน่แท้ งืดๆ
“อือ...ไม่ทำอะไรหรอกน่า...จูบทีนึงนะ นะ นะโม นะเราคิดถึงนายจนจะบ้าตายอยู่แล้ว” อ๋อยไอบ้าพูดไปไซร้ไปแบบนี้ใครจะไปทนไหววะ
แล้วมืออะอยู่นิ่งๆได้ไหม ไม่ต้องลูบต้องไล้ ก็ได้แค่นี้ก็จะแย่แล้วนะ ฮือ...เอาไงดีวะไอโม...
“คือ ...อะ..อือ...” ยังไม่ทันตอบรับหรือปฏิเสธ
ไอบ้าคิมมันก็ผลักผมให้ไปติดแหงกอยู่กับผนังบ้านหน้าห้องน้ำพอดิบพอดี มันก็นะช่างเลือกที่ประกอบกิจกรรมแลกเอนไซด์กันได้ดีจริงๆเพราะตรงนี้ถ้าใครเดินลงบันไดมาหล่ะก็ ไม่มีทางเห็นพวกผมแน่ๆ แถมยังมืดซะ
“คิดถึงเราไหมโม คิดถึงเราไหม” ไอคิมมันผละริมฝีปากออกจากปากผมแล้วขยับจูบพรมไปทั่วใบหน้า...ปากก็พร่ำเพ้ออะไรของมันก็ไม่รู้แต่ผมหล่ะโคตรปลื้มเลย
ปากก็ขยับสำรวจไปทั่วหน้ามือก็ลูบคลำไปทั่วเนื้อตัวผม และมันก็คงหาที่เหมาะๆให้กับมือมันได้แล้วมั้ง มันจึงเลื้อยมือเข้าไปในเกงเกงยีนส์หลวมๆของผมแล้วบีบเคล้นอยู่ที่ก้นหวานๆของผมนั่นแหละ (ล่อแหลมชะมัด)
“หือ ว่าไง พูดสิ ไม่พูด..จะเอาตรงนี้เลยนะ” ไอคิมมันขยับปากมาเลมเลียที่ริมฝีปากผมอีกครั้งแล้วถามย้ำเหมือนขู่ผมเลยอะ
โคตรเขินเลยไอโม อยากบอกอยู่หรอกว่าคิดถึง แต่เล่นมาข่มขู่กันแบบนี้ ถ้าตอบไปดีๆก็กลัวอะดิ
ไอโมก็เลยเอื้อมมือไปโอบรอบคอมันไว้ แล้วซบหน้าลงกับอกมัน พยักหน้าให้มันหน่อยๆแบบว่าอายหง่ะ (เขินๆ)
“หึ..เงยหน้าซิ” อะไรอีกหล่ะ ไม่พูดเปล่าพี่ท่านเล่นเอาปากเลียหูผมซะงั้นเจ๋ย จุดอ่อนเลยนะเว้ยเฮ้ย
ใครจะไปกล้าเงยหน้าขึ้นไปมองวะ บรรยากาศแม่มก็โคตรจะหวานเลย ไอโมได้ละลายตายกันพอดี ฮือ
“หึ..อายก็เป็นนะนาย” เอ่าคนนิ
“บ้า” เลยเอากำปั้นซัดเพลียะลงที่หัวมันทีโทษฐานหาว่าผมหน้าหนา(เอ๊ะเค้าว่ามึงตอนไหนวะ)
“ปล่อยซะทีดิ ลงมานานแล้วนะเดี๋ยวเค้าสงสัยกัน” เป็นประโยคที่ยาวที่สุดที่ผมพูดกับมันเลยนะแบบว่าเขินแฮะ
พูดไปก้เอาหน้าถูๆกะอกเค้าไป (อายจัง) ส่วนแขนก็ยังคล้องคอเค้าอยู่(เอ่าไหนบอกให้เค้าปล่อย)
“นายจูบเรา หวานๆทีนึงก่อนแล้วจะปล่อย” ตายห่ะ ไอหะคิมมันไปกินอะไรมาวะวันนี้ ทำไมแต่ละคำพูดของมันถึงได้หวานเข้าไส้แบบนี้วะ ไม่ไหวละ ไอโมจะตายเอา โอย เติมเลือดด้วย เติมเลือดให้ไอโมด้วย
“ไม่งั้น...หึหึ...นายเสร็จเราแน่ๆ” อ๊ากกก พูดเฉยๆก็ได้ไม่ต้องขย้ำก้นกูก็ได้น้า ฮือ....
เอาวะ จูบก็จูบ กลัวหง่ะ กลัวคนเดินลงมาเห็นเข้าอะ ไอคนลามกจกเปรต ไอบ้า ไอหื่นนนนนน ได้แต่กร่นด่ามันอยู่ในใจ พร้อมกับกำปั้นใหญ่ๆที่ฟาดลงบนหัวมันอีกที
สูดหายใจซู๊ดเข้าปอด เงยหน้าขึ้น เอาปากประกบปากมันเบาๆ ก็พอดีกับที่ไอคิมจอมลามกอ้าปากแล้วเอาลิ้นเข้ามารัดลิ้นผมทันที ใจหายวาบเลยไอโมเสร็จมันจนได้
พอมันได้ทุกอย่างสมใจมันก็ปล่อยผม แล้วเดินนำหน้าผมลิ่วๆขึ้นไปด้านบนอย่างอารมณ์ดี ไอบ้า ไอลามก ปล่อยให้ผมตัวอ่อนระทวยอยู่ตรงนั้นนั่นแหละ
********************
มีต่อนะจ้ะ ยังไม่หมด จะลงมาเรื่อยๆ อิอิ รู้สึกจะเป็นตอนพิเศษที่ยาวมั๊กมาก
หัวข้อ: [เรื่องเล่า]" - - คิมคิม - โมโม กระทู้เฉพาะกิจ2... (อ่าน 418395 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก