หัวข้อ: [เรื่องเล่า]" - - คิมคิม - โมโม กระทู้เฉพาะกิจ2...

[sun]

สาธุ  ใคร เป็นคนเอาตอนแฉ มาลง ขอให้บ้านบรึ่ม 

 

เค้าม่ายยู้เยื่อง แงๆๆ เค้าโดนกลั่นแกล้ง    (ต้องเปงแผนการร้ายของซินแน่ๆเลยโม  )

อาฮึก ...อาฮึก...       เค้าโดนแน๋วใส่ร้ายง่า   
ซินม่ายยู้เยื่องน๊า.......เจงๆ          ( "โมต้องเจื้อเค้าน๊า"     )
แย้ว.... ที่ซินเอามาง่ะ       ก้อ...ก้อ.... มาจากโม  ทั้งน้าน นี่นา...   

แง๊ๆ        โมใจร้าย .......ย


------------------------------------------------
ป๋อล๋อ*....แต่เอ๊ะๆ  ซินม่าได้เป็นคนเอาลงนี่นา.. ง้านซินก้อรอดตัวอ่ าจิ..       

[ultraman]

ตามมาให้กาลังใจ อ่ะ

ฉู้ ฉู้ ฉู้ โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย    

[suregirl]

บนกระเช้าก็ไม่เว้นนะ นายคิม เหอๆๆๆ 

[gobgab]

สาธุ  ใคร เป็นคนเอาตอนแฉ มาลง ขอให้บ้านบรึ่ม 

 

...........ม่ายรู่..ม่ายชี้......มาดูคนหื่นอย่างเดียว.....

[sun]

"มาโพสแทนแน๋ว..ชั่วคราวค่ะ"   



*****************
ตอนที่ 43


พวกผมนั่งกระเช้า กันอยู่ประมาณ 30 นาทีมั้งครับ กระเช้าก้อย้อนกลับมาที่เดิมที่พวกผมขึ้นนั่งครั้งแรก
พอลงจากกระเช้าก็ไม่กล้ามองหน้าใครหล่ะครับไอโม อายอะ เหมือนวัวสันหลังหวะ เลยอะ คือระแวงอะครับ รู้สึกว่าเพื่อนๆผม มองผมแปลกๆ ยังไงบอกไม่ถูกแฮะ...อายอะ หุหุ
“เฮ้ย เหลืออะไรอีกบ้างวะที่ยังไม่ได้เล่น” ไอแมนน้องรักผมมันพูดเสียงกระตือรือร้น เช่นเคยไม่มีแรงตกเลยฮะมัน
“หมดแล้วนี่หว่า” ไอเก่งพูดขึ้นน้ำเสียงพอกันครับ
ผมมองหน้าพวกมัน 2 ตัวอย่างเซ็งๆ ผมก็ไม่รู้อะนะว่าพวกมันเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนเยอะแยะ ...ดูท่าแรงไม่มีตกเลยจริงๆครับพวกมัน ผมหล่ะได้แต่อิจฉา เฮ้อ วัยก็ไม่ได้ห่างไกลอะไรกันซักเท่าไหร่เลย ผมกะไอแมนหน่ะ ห่างกันแค่ เดือนกว่าๆ เองนะครับ ผมเกิด ปลายเดือน ธันวา มันเกิดต้นเดือนกุมภาครับ หุหุ..แต่ทำมาย ในขณะที่พวกมันเล่นอะไรได้ทุกอย่าง แต่ทำไมผมถึงเล่นไม่ได้ ไม่เข้าใจ DNA เดียวกันแท้ๆ สวรรค์ช่างโหดร้าย ที่สุด แม้แต่ยัย เป้ย ยังเล่นได้ทุกอย่างเลยอ้า
ผมมองหน้าเพื่อนๆผมทุกคนที่กำลัง คุยกันเสียงดังเซ็งแซ่ ว่ายังไม่ได้เล่นอะไรบ้าง อย่างอิจฉานิดๆ คนหล่อเซ็งหว่ะ
“หมดแล้วจริงๆ ด้วยหว่ะ” เสียงน้องปอด์นที่รักของผมพูดขึ้นมาบ้าง
“ยังไม่หมดซักหน่อย ..” ผมที่ยืนฟังพวกมันคุยกันอยู่นานก็ได้ฤกษ์ พูดขึ้นมากับเค้าบ้างฮะ
ยังเหลืออีกอย่างฮะที่พวกมันไม่พูดถึงกันเลย แต่ผมอะ อยากลองเข้าไปดูซักครั้งฮะ หุหุ ...ถ้าพูดไปจะน่าอายไหมว้าๆๆๆ...
“เฮ้ย หมดแล้ว เหลืออะไรอีกอะ...” คนที่พูดหน่ะคือน้องปอด์นเจ้าเก่าฮะ
มันพูดแล้วมองหน้าผมอย่างสงสัย...เอาหล่ะสิกู จะพูดยังไงดีหล่ะ อยากอะ...เอาวะ เป็นไงเป็นกัน ไม่มีอะไรที่น่าอายกว่าที่เป็นอยู่แล้วหล่ะ วะ ไม่มีอะไรต้องเสียแล้วนี่หว่ากู
“บ้านผีสิง กับ รถบั้มอะ ยังไม่ได้เล่นเลย...” ผมพูดขึ้นมาเสียงอ่อยๆ อย่างอายๆ
และก็ก้มหน้ารอดูปฏิกิริยาของทุกคน แม่มเอ้ย พวกมันต้องหัวเราะเยาะกูแน่ๆ เลยหว่ะ...ทำไงได้วะ อยากเล่นนี่หว่า
“เออ หึหึ..จริงด้วยหว่ะ คึคึ” และก็เป็นอย่างที่คิดครับ พวกมันทำเสียงหึหึ ในลำคอกันทุกคนเลยอะ แม่ม ..
“คึคึ ยังเหลือเรือถีบ อีกอันนิหน่าโม ไม่อยากเล่นเหรอ คึคึ” แม่มเอ้ยเยาะเย้ยกู
ผมเงยหน้าขึ้นมองพวกมันอย่างไม่พอใจทีละตัว ...
“เออ ผิดเหรอ..พวกมึงสนุกกันพอแล้วหนิ เล่นกันได้ทุกอย่าง มีแต่กูคนเดียว ที่นั่งมองพวกมึงเล่นกัน..ขำกันมากแหรอ..ที่กูอยากเล่นไอที่พวกมึงคิดว่ามันปัญญาอ่อนหน่ะ ..ทำไงได้วะ ก็กูเล่นได้แต่แบบนี้นี่หว่า” พูดด้วยความน้อยใจ
พวกมันทุกคนเงียบครับ หยุดหัวเราะในบัดดล และมองผมอย่างสำนึกผิดกัน แต่ผมอะ ไม่สนใจแม่มมันซักตัวแล้วครับตอนนี้ ผมก้มหน้าก้มตาเดินไปยังเส้นทางที่ย้อนกลับไปยังที่ที่ผมหมายตาไว้ตั้งแต่แรกแล้ว...ตอนนั้นผมไม่ได้สนใจหรอกครับว่าจะมีใครตามผมมารึเปล่า
พอไปถึงผมก็ยื่นตั๋วให้พนักงานเค้า แล้วก้าวขาลงไปยังรถบั้มคันนึงที่หมายตาไว้ ผมนั่งลงประจำที่ด้านคนขับ และพร้อมกันนั้นก็มีใครคนนึงได้นั่งลงบนรถคันเดียวกับผม ผมจึงชำเลืองมองทางหางตานิดนึง เอิ่ม ไอคิม ที่รักของผมนั้นเองครับ..
และพอรถเริ่มขยับผมก็เหยียบคันเร่ง หมุนพวงมาลัย รถบั้มเด็กเล่นแบบนี้มันต่างจากรถจริงๆมากโขครับ แต่ก็ดีนะ ผมอะอยากทำแบบนี้มานานหล่ะ ขับชนคันอื่นโดยไม่ผิดกฏหมาย ตัวเองไม่เจ็บ รถไม่พังแบบนี้หล่ะผมช๊อบชอบ ยิ่งในช่วงเวลาที่อารมณ์ขุ่นมัวแบบนี้ด้วยแล้ว ฮึ่มมมมมมมมมขอชนแม่มให้สะใจหน่อยเถอะ
พอเงยหน้าขึ้นมองหาที่หมายที่จะชน ก็เห็นบรรดาเพื่อนๆผมนั้นแหล่ะครับ นั่งด้วยกันบ้างนั่งเดี่ยวบ้าง ฮึ่มๆๆเสร็จกูหัวเราะเยาะกูดีนัก พวกมึงตาย ย๊ากกกกกกกกกกกกก และไอโมก้ขับรถชนพวกมันซะหัวสั่นหัวคลอนกันเลยทีเดียว พอหมดรอบ ผมก็ใช้ให้ไอคิมไปซื้อตั๋วใหม่ ผมขับรถชนคนโน้นคนนี้ที จนผมหายโกรธ หายเคืองพวกเพื่อนๆผมโน้นแหละครับ ผมจึงเลิกเล่น
“แฮะ พี่โม คร้าบ..ยังเหลือบ้านผีสิงห์ กับเรือถีบนะพี่ไปไหม” ไอแมนมันพูดดูท่าทางเกร็งๆผมอยู่มิใช่น้อย
ผมอะหายเคืองแล้ว แต่อยากแกล้งคนเล่นฮะ เลยมองมันตาเขียวปิ๊ดเลยทีเดียว
“ส.ใส่ เกือก จริงๆ เลยมึง” ผมพูดเสียงนิ่งๆห้วนๆ ไอแมนหน้าจ๋อย เพื่อนๆผมทุกคนก็จ๋อยแดกเหมือนกันหมดครับ ไม่เว้นแม้แต่ไอนัท แฮะ
“ปะคิม..ไปเล่นเรือถีบกันดีกว่า...อ๋อ พวกมึงกลับก่อนก็ได้นะ..เด๋วกูกลับ กับ คิมเอง โชคดี” พุดจบก็เดินไปลากแขนไอคิมแล้วเดินตรงไปยังสระ ที่ไม่กว้างนัก(เมื่อก่อน ตอนนี้ไม่รู้) และมีเรือถีบจอดรออยู่แล้ว
กว่าจะเดินถึงสระน้ำ พวกผมก็เดินซื้อนั้นซื้อนี้(ของกิน) เต็มไม้เต็มมือทั้ง 2 คนแล้วมุ่งหน้าสู่เรือถีบ พอถึงผมกับไอคิมก็จัดการนั่งประจำที่และก็ช่วยกัน ค่อยๆออกแรงถีบเรือห่างออกจากฝั่งอย่างช้าๆ
“หึหึ งอนเก่งจริงนะนายนี้..เมียใคร หวา ขี้งอนจริง” ไอคิมมันพูดขึ้นมาอย่างขำๆ พลางยื่นมือมาขยี้หัวผม
ผมก้เคืองเล็กๆครับ แต่ก็ไม่มากเท่าไหร่ ออกจะขำๆกับมันซะด้วยซ้ำ ผมจึงพูดย้อนกลับมันไปบ้าง อย่างนึกสนุก และด้วยความรู้สึกทั้งหมดของหัวใจที่มีอยู่เลยก็ว่าได้
“ก็เมียนายไง..”อ๋า พูดออกไปแล้ว พูดออกไปแล้ว เหวยๆๆอายๆๆๆ หง่ะ ทำไงดีหล่ะกู
พูดจบก็ทำตัวไม่ถูกสิครับ อายหง่ะ เลยได้แต่ใจเต้นตึกๆ หน้าร้อนผ่าวๆ แล้วหันหน้าหนีมันอย่างด่วนๆ
“หึ..หันหน้ามานี่ จะหันหนีไปไหนหล่ะ...” ผมได้ยินเสียงไอคิมมันหัวเราะแผ่วๆอยู่ใกล้ๆผมนี่เอง
น้ำเสียงมันชื่นมื่นสุดฤทธิ์ครับ อ๋าย ยิ่งอายหนักสิผม ฮือ พูดไปได้ไง พูดแบบนั้นก็ยอมรับอะดิ ว่าเป็นเมียมาน ฮือ อ๋า อาย อายโคตรๆๆ และไอคิม ก็ยื่นมือมาดึงหน้าผมให้หันกลับไปสบตากับมันจนได้ครับ ผมอะอายจนน้ำตา จะไหลอยู่แล้วครับ ปากสั่นฟันกระทบกันดังกึ๊กๆ เลยทีเดียว(ไม่เป็นผมตอนนั้นไม่รู้หรอกครับว่าผมอะอายขนาดไหน)
“ถ้าไม่ คิดว่าเราจะทำให้นายอายหล่ะก้อนะโม...เราจะจูบนายซะตรงนี้หล่ะ...”มันพูดแล้วจ้องตากับผมตาหวานเยิ้มเลยครับ อู้ย ใจละลาย
“ใช่ นายเป็นเมียเรา...นายเป็นของเรา..เราดีใจที่นายยอมรับออกมาว่าเป็นเมียเรา...วันนี้เราได้ตัวนายมาเป็นของเรา...คงอีกไม่นานที่เราจะได้ ทั้งตัวและหัวใจของนาย...” มันพูดทำหน้าจริงจังมากมายครับ ผมอะใจสั่นไปหมดเลย อยากบอกมันเหลือเกินว่าใจผมอะเป็นของมันตั้งนานแล้ว
“ไม่ต้องรีบรักเราหรอกนะโม..ค่อยๆรักเราก็ได้..นายจะได้มีเวลารักเรานานๆ” มันพูดจบก็เอามือมาขยี้หัวผมอีกครั้ง
ผมอะ ซึ้ง จนน้ำตาจะร่วงอยู่แล้วหล่ะครับ พอมันพูดจบมันก็ หันไปสนใจวิวรอบๆและออกแรงถีบเรืออีกครั้ง ส่วนผมก็นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่าง สุขใจ เฮ้อ...ค่อยๆรัก จะได้มีเวลารักนานๆ งั้นเหรอ คิดได้ไง..นายนี่ก็ โรแมนติกใช่เล่นนะคิม..โอเค คืนนี้ เด๋วมีรางวัลให้นะ..คิคิ คิดได้ดังนั้น ผมก็หันหน้าไปมองมัน และมันก็หันหน้ามาสบตากับผมพอดีครับ และผมก็ยิ้มให้มัน อย่างมีเลศนัย
“อย่ามอง แบบนี้นะ..เดี๋ยวโดน” มันพูดพลางกัดฟันกร๊อดๆ
ผมอะก็ได้แต่ยิ้มอย่างขำๆมันเท่านั้นเองครับ..น่ารักซะ..ไอบ้าคิมที่น่ารักของไอโม...ผมกับมันใช้เวลาโรแมนติก อยู่ด้วยกันเกือบๆจะชม.ครับ ก็ถีบเรือเข้าฝั่งเพื่อที่จะกลับบ้านกันซะที นี้ก็จะ 4 โมงเย็นแล้วด้วย
พอถึงฝั่งก็เจอกับบรรดาลิงน้อยทั้งหลายยืน ปั้นจิ้มปิ้นเจ๋อ อยู่แถวๆริมสระนั้นหล่ะครับ ...
อะ..และสายตาของผมก็ได้ไปเจอะ กับ เจ้าสิ่งหนึ่งในอ้อมแขนของเจ้าเป้ย ไอนัท และไอปอด์นอย่างจัง อ้า อยากได้...อยากได้...
“อะ แทนคำขอโทษน้า..เนี๊ยะ เราไปเล่นยิงปืนได้มาอะ...เราขอโทษ ที่ขำนาย...ก็นายอะ...พูดแบบนั้นแล้วทำท่าเขินซะ น่ารักจะตาย พวกเราก็อดขำไม่ได้อะสิ.ขอโทษน้าๆๆนะนะ” ไอปอด์นมันพูดพลางยื่นเจ้าหมีพลูตัวสีส้ม ให้ผม..หน้าตามันตอนนี้น่ารักกว่าเจ้าหมีพูอีกครับ.. อ้า น่าร้าก
รับไว้ดีไหม ไม่ดี ไม่ดี ต้องแกล้งซะให้เข็ด พวกมันทุกคนกำลังมองผมอย่างลุ้นๆ ครับ...
“ไม่.....” เอามือล้วงกระเป๋า เงยหน้าขึ้นเบ้ปากยักไหล่ กระดิกตีน กวนตีนพวกมันสุดฤทธิ์
“เราไม่ใช่ผู้หญิงนะ ที่ให้ตุ๊กตาแล้วหายโกรธ” พูดแล้วชำเลืองหางตาไปทาง ไอเป้ย ที่ตอนนี้ทำหน้าแหย๋ พลางซุกหน้าลงกับตุ๊กตาที่มันกอดอยู่แนบอกนั้น..
และผมก็ชำเลืองหางตาไปทางไอนัทด้วย ไอนัทอะมันมองผมยิ้มๆไม่พูดไม่จาอะไรเลยครับ มันมองผมอย่างรู้ทันอะ...มันคงรู้ว่าผมอะอยากได้เจ้าหมีพลูตัวนั้นโคตรๆ (แฮะ จะผิดไหมถ้าจะบอกว่าข้าเจ้าชอบ หมีพลูอ้า อาย จัง)
“โม ไม่เอา งั้น ทิ้งไปเลยแล้วกัน” ไอแซนมันพูดแล้วดึงหมีพลูในมือไอปอด์นไปเตรียมทิ้ง มันอะทำหน้าโกรธๆเคืองๆผมด้วยอะ แม่ม ช่างหัวมึง
“ตามใจเด๊ะ” พูดจบก็เดินเอามือล้วงกระเป๋า ผ่านหน้าพวกมันไปอย่างไม่สนใจ..
“กูอะ ตัวเท่าควาย จะให้กอดตุ๊กตาตัวเท่ามด..ถ้าตัวใหญ่กว่าเนี๊ยะ กูจะคิดดูอีกที.....ออ..ที่จริงพวกมึงอะ ไม่จำเป็นต้องไปหาตุ๊กตุ่นตุ๊กตาให้กูก็ได้...กูไม่ใช่สาวน้อยขี้งอน...แค่หนึ่งเมาใหญ่ๆ กูก็หายโกรธละ ลงทุนกันหน่อยดิว้า.....” เดินไปพูดไปหล่ะครับ...คึคึ
“แหม๋..หึหึ..ไม่ค่อยเลยนะ นายแตงโม ตัวแสบบบบบบบฮึ้ย” จ๊ากกกกกกกกกกกก
และไอโมก็โดนพวกมันรุมทึ้งครับ..ฮะบอบช้ำครับบอบช้ำ ทั้งมะเหงก ทั้งหมัดสอย หมัดตรง ศอกเข่า ประเคนผมซะช้ำไปหมด ฮือ...
คิมจ๋า ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยย....แอะ.....

หลังจากเอ้อระเหยกันอยู่ตั้งนาน ก็ได้เวลากลับบ้านกันจริงๆซักที และก่อนที่จะขับรถถึงบ้านก็เวะ lotus กันก่อนครับ 1 เมาใหญ่ๆครับ เหอๆ..เสบียงครับ โดยได้รับอนุญาติจากเจ้าเป้ยแล้วเรียบร้อย มันจะทำกับแกล้มให้ด้วยครับ มันลงทุนจ่ายตลาดด้วยตัวเองเลยนา แฮะ...ทุกคนเฮฮา ปาร์ตี้กันสุดฤทธิ์อีกครั้ง แต่มีอีกคน ที่มองเพื่อนๆอย่างเซ็งๆ และผมก็พอจะรู้ครับว่าทำไมคิคิ...น่าคิมไม่ต้องห่วงเด๋ว ไอโมจัดให้ นายไม่ต้องคืองเพื่อนๆหรอกน่า โฮะๆๆๆ
ออ ลืม ไอนัทไป คืนนี้ไอนัท ไม่ได้อยู่ร่วมวง ด้วยครับ พอดีมันนัดกับเพื่อนมันไว้หน่ะครับ ว่าจะ-ไปทำอะไรซักอย่างกันที่ ไหนซักแห่ง(คงไปเที่ยวกันอะแหละซิ)
****************************
ถึงบ้านก็จัดการจัดเตรียมสถานที่กันอะครับ แฮะ ก็ในห้องนั่งเล่นบ้านน้ากิตนั้นแหละครับ วันนี้น้ากิต ไปหาเด็กอีกแล้วครับ หุหุ นานๆทีแกกลับบางกอก ทีครับ ปล่อยแกไปเถอะเหอๆ…และไอแทน ไอกอล์ฟ ไอนนท์ ไอแต้ว ไอหมวย เพื่อนๆหมู่บ้านเดียวกับผมพวกมันก็มาหาผมด้วยครับวันนี้ กะชวนกลับบ้านพรุ่งนี้อะครับ หุหุ มาถูกวันจริงๆครับพวกมัน หุหุ
และแล้ววงเหล้าของพวกผมก็ได้ เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ โดยมีไอคิม นั่งดีดกีต้า ส่วนคนอื่นก็แหกปากร้องเพลง เคาะขวดกันไปเรื่อย ส่วนผมกะว่าวันนี้จะไม่เมาครับ หึหึ เลยทำหน้าที่ชง อย่างเดียวเลยครับ ที่ไปซื้อที่โลตัส กันมาก้อมีทั้ง เบียร์ เหล้า และคิคิ 40 ดีกรีครับ เหล้าขาว
สาวๆพอทำกับแกล้มไว้ให้พวกผมเรียบร้อยพวกมันก็ขอตัวไปนอนกัน...ไอเป้ยมันคงเหนื่อยจัดอะนะเหอๆ ก็น่าอยู่หรอกครับ มันอะเล่นทุกอย่างที่ขวางหน้าเลยจริงๆ….
“คิม วันนี้ ไม่ต้องเมานะ”ผมกระซิบที่ข้างหู ไอคิมมันเบาๆ
มองหน้ามันอย่างเชิญชวนมากมาย แฮะ ถึงไม่กะเมา แต่ผมอะ ตอนนี้ก็มึนๆเหมือนกันนะครับ กินไปเยอะอยู่ อาการมาเฟีย ถึงได้มาเยือนผมอีกครั้ง..
“หึหึ..ทำไม คิดจะทำอะไรเหรอ” ไอคิมมันกระซิบตอบกลับผม
มองหน้าผมอย่างมีเลศนัยเหมือนกัน อานะ พอโดนมันมองแบบนี้ก็อายอะสิครับ ..เฮ้อ..ขยันอายจริงๆเลยกู...
“ไม่รู้ พูดมากจริง เด๋ว อด ชิ” พูดจบ ก็ลุกขึ้น เดินเข้าไปในครัว
แก้เขินครับ แบบทำไรไม่ถูกอะ ขอไปทำใจแป๊บ แฮะ และผมก็เดินออกมานั่งที่เดิมพร้อมกับ กับแกล้มจานใหม่ คือ ปลาหมึกสดๆย่างนั้นเอง ไอเป้ยมันย่างไว้ให้แล้วครับ คิคิ
ผมแค่เอาไปอุ่นโดย ใส่ไว้ในเวฟ แค่นั้นเอง อย่าใส่นานนะครับเด๋วไหม้ ไอเป้ยอะ มันย่างด้วยเตาถ่านครับ คิคิ แต่จะให้ผมอุ่นโดยใช้เต่าถ่านก็อะนะ ทำเป็นที่ไหน ก็เลยเอาเข้าเวฟนี้แหละ จะว่าไปก็ใช้ได้เหมือนกันนะ หุหุ
กลับมานั่งที่เดิม ก็เจอสายตาแบบเดิมๆ จากคนเดิมๆ ครับ แฮะ มองซะอารมณ์กระเจิงเลยผม ฮือ...เสียวไส้ จังวุ้ยกู...และจากนั้นผมก็จัดการมอมเหล้าเพื่อนๆต่อไปครับ ....จาก ทุ่ม 2 ทุ่ม เป็น 5ทุ่ม 6 ทุ่ม จากเสียงร้องเพลงช่วงแรกๆก็ยังพอฟังเป็นเพลงอยู๋ เริ่มไม่เป็นเพลงไม่เป็นภาษามนุษย์ แล้วครับ ตอนนี้โหยหวนเป็นยิ่งนัก เอิ่ม ไอโมเริ่มมึนหนักครับ...แต่ยังไม่เมาครับ ยังได้อยู๋...และในที่สุดกระผมก็ไม่ไหวครับ แม่ม คอแข็งกันชิกหายเลย ไอพวกนี้ ผมใช้เวลามอมเหล้าพวกมันไป 5-6 ชั่วโมงแหละ แม่ม ไม่ล้มเลยซักตัว ผมเลยหมดความอดทนครับ..
“ม่าย หวาย หว่ะ..แม่ม. เราปาย อาบน้ำ ล้างตัว แป๊บ เด๋ว มา เพื่อน เด๋วมา” ผมพูดออกไปลิ้นพันกันเล็กน้อยฮะ..
อยากอาบน้ำให้อาการมึนๆมันสร่างอะครับ เพื่อนผมก็พยักหน้ากันหงึกหงัก ดูสภาพพวกมัน และ ปริมาณเหล้าที่ผมชงให้พวกมันแล้ว ผมยังสงสัยว่า พวกมันยังนั่งกันอยู่ได้ยังไงวะ...เออ นะ หรือพวกมึงม่ายช่ายคน ชั่ว เปลืองเหล้าชิบ หัย..
พอเดินขึ้นมาบนห้องอย่างเซๆเล็กน้อย ผมก็จัดการแก้ผ้าเดินโทงเทงเข้าห้องไปอีกเช่นเคย ก็ห้องตัวเองนี้หว่าจะไปอายอาราย เหอๆ ...ผมใช้เวลาอาบน้ำขัดขี้ไคล อยู่นานพอควรครับ แฮะ ไม่ใช่อารายหรอกครับ อาการมึนๆมันไม่ได้หายไปหนิครับ แฮะ หยิบ สบู่แล้วมันหลุดมือก็หลายครั้งอยู่เหอๆ...(น่าเบื่อเนอะ ทุกวันนี้เลยเปลี่ยนมาใช้ครีมอาบน้ำแทนไงคิคิ)
พออาบน้ำเสร็จก็สดชื่นสิครับ หากางเกงขาสั้นเสื้อยืดใส่แล้ว กะว่าจะลงไปหาเพื่อนๆข้างล่างครับ
ตี่ ตี้ ดี้ ดี่ ตี่ ดี่ ดี้ ดี้
อะ อยู่ๆเสียงทอสับ ก็ดังขึ้นครับ แปลกใจอยู่เหมือนกันครับ ที่ดึกดื่นป่านนี้ยังมีคนโทรมาอีก ผมจึงเดินไปหยิบทอสับที่โต๊ะเครื่องแป้ง แล้วกดรับทันที ไม่ได้ดูเบอร์อีกแหละ เซ็งตัวเอง
*ดีครับตาหวาน* อ้า ดึกขนาดนี้ทำไรอยู่ทำไมไม่ยอมหลับยอมนอน ฮึ่มๆๆ รู้สึกเคืองเล็กๆครับจากนั้นก็เดินไปล้มตัวนอนลงบนเตียง
“ว่าไงครับ พี่นัท....ทำไรอยู่ครับ ..ดึกขนาดนี้ทำไม ไม่หลับไม่นอน” ผมถามมันออกไปเสียงห้วนๆ
*หึหึ..ห่วงพี่ด้วยเหรอครับ..เอ ห่วง หรือว่า ...หึหึ หวงครับ ตาหวาน* ไอนัทมันพูดออกมาน้ำเสียงกวนโอ้ยมากมาย อา ปกติ มันจะไม่พูดแบบนี้กับผมแน่ๆ นอกจาก มัน กำลังเมา ชั่ว
“เออ จะ ห่วง จะหวง มันก็เรื่อง ของผม...ที่ถามอะ ไมไม่ตอบอะ..” ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะหึหึ ของมัน บวกกับเสียงแบล๊กกราวที่ตอนนี้ดังมะโหลงโฉงเฉงไปหมด ยิ่งทำให้ผมหงุดหงิด เหลือกำลังครับ
*คร้าบ อยู่ที่ ผับ กับเพื่อนหน่ะครับ...พี่กำลังจะเดินออกไปหาที่คุยกับตาหวานอะครับ อย่าพึ่งวางสายนะครับ ที่ร้าก ของคนอื่น หึหึ * อานะ ไอบ้าพูดไรของมึง ของคนอื่น ก็แสดงว่า กูไม่ใช่ที่รักของมึงแล้วอะดิ รู้สึกเจ็บแปล๊บๆที่ใจครับ
“ที่รัก ของคนอื่น...ก็ แสดงว่าพี่..ไม่รักผมแล้ว ใช่ไหมครับ...” ใจหวิวๆครับ
*ปล่าวนะครับ ปล่าว..อย่าทำเสียงแบบนั้นสิครับ..พี่ใจไม่ดีนะ...พี่รักตาหวานนะครับ รักคนเดียว และพี่ก็จะรักตาหวานตลอดไป..พี่บอกตาหวานไปนับครั้งไม่ถ้วนแล้วนะครับ..ลืมแล้วเหรอครับ..คนดีของพี่* ไอนัทมันพูดน้ำเสียงจริงใจมากมาย ใจชื้นขึ้นมาหน่อย รู้สึกว่าตัวเองเห็นแก่ตัวโคตรๆเหมือนกันนะครับ
แต่จะให้ทำไงได้ ณ ตอนนั้น ผมยังไม่อยากเสียไอนัทให้กับคนอื่นไปนี้หนา...ถ้าผมเสียมันไป ก็เท่ากับว่า ที่ผมทำมาตลอดมันสูญเปล่านะสิ...
“ไม่ลืมหรอก..แต่กลัวนี้นา กลัวพี่ไม่รักอะ..” อ้าพูดแล้วก็ใจหายอีกแล้วอ้า
*ไม่มีทาง และไม่มีวันครับ..สบายใจได้ยัง..หือ..ที่รักของพี่..หึหึ..* ไอนัทมันพูดล้อเลียนผมเบาๆ ตอนนี้ผมไม่ได้ยินเสียงเพลงเสียงเอ๊ะอะโวยวายแล้วครับ แฮะ คาดว่ามันคงออกมาจากผับแล้ว
“บ้า...แล้ว มีไรอะ..โทรมาดึกดื่น..” ก็ไม่รู้จะพูดไรอะครับ เลยพูดแก้เกี้ยวไปงั้นแฮะ...
*เอ่อ.มัน...อยู่กับตาหวานรึเปล่าครับ ตอนนี้..* ไอนัทมันพูดขึ้นมาน้ำเสียงหงอยๆ
“เปล่าครับ” ตอบกลับมันไปเบาๆ อึ้งๆ
*นั้นสิ นะครับ ไม่น่าถาม..ถ้ามันอยู่ ตาหวานจะคุยกับพี่ได้เหรอ จริงไหมครับ* เอ่อ พูดไม่ออกบอกไม่ถูกครับไอโม
“พี่นัท..” พูดไม่ออกครับ
*ช่างมันเถอะ มาพูดเรื่องของเราดีกว่า..ดีไหมครับ ตาหวานของพี่...* ไอนัทอยู่ๆมันก็ทำเสียงกระตือรือร้นขึ้นมาซะงั้น..พี่นัทครับ ผมขอโทษ
“ครับ พี่...ผมรักพี่นะ” ผมคงพูดได้เท่านี้หล่ะครับ
*ครับผม..รู้แล้วครับ..หึหึ..ไม่ได้เป็นที่ 1 เป็นที่ 2 ก็ยังดี...อา..อืม ตาหวาน เรื่องที่คุยกันไว้ว่าไงครับ..* รู้สึกงง เล็กๆครับ เรื่องไรหว่า
“เรื่องไร..” ถามกลับไปอย่างงงๆ
*หึ หึ สมองปลาทอง จริงๆเลยนะครับ หึหึ...* อะ อยู่ๆก็โดนด่าซะงั้น ชิ
“เออ..ก็เป็นงี้มาตั้งนานแล้วไม่รู้เหรอ” งอนครับ
*ครับ รู้ครับ รู้..รู้มานานแล้ว ...ยังไงก็รักครับผม* แอะ แหวะๆๆๆ
“แหวะๆๆ จะอ้วก เลี่ยนๆ คิคิ” พูดออกไปอย่างขำๆครับ
*หึหึ อ้วก ทำไมครับ เรื่องจริงทั้งนั้น...อะ เข้าเรื่องๆ ตาหวานหนิ ทำให้พี่ลืมเรื่องที่จะพูดทุกทีเลยนะครับ แสบจริงๆ* อาว่ากูอีกแหละชิ ได้แต่แลบลิ้นใส่ทอสับครับ แฮะ
“เรื่องไรหล่ะ ว่ามาสิ” พูดน้ำเสียงงอนๆเล็กๆ
*หึหึ คร้าบ งอนพี่อีกแหละ ...เฮ้อ..รักคนขี้งอนนี้ ต้องทำใจจริงๆนะครับเนี๊ยะ
อืม ก็เรื่องที่ พี่ชวนตาหวานไปชะอำ ช่วงสงกรานต์ไงครับ ตกลงว่าไงครับ* น้ำเสียงตอนแรก ก็ร่าเริงอยู่หรอกคำหลังๆเริ่มหมองๆอีกแล้ว
“ครับ ไป วันไหน ดีหล่ะครับ” ผมพูดอย่างตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว
*จริงนะครับ...งั้นเราไปพรุ่งนี้เลยนะครับ ไปตอนเย็นเลยก็ได้นะ..เราค้างที่นั้นซัก 3 คืน แล้วค่อยกลับมาวันที่ 16 นะครับ ตาหวาน* เสียงมันตื่นเต้นดีใจมากมายครับ
“ครับพี่นัท..ตามใจพี่นะครับ...” ผมยิ้มออกมาอย่างสุขใจ
และก็รู้สึกกังวลขึ้นมาเหมือนกัน แล้วไอคิมหล่ะทำยังไงดี........ถ้ามันรู้ว่าผมไปเที่ยวกับไอนัท มันต้อง เอาผมตายแน่เลยอะ ทำไงดีว้า...
*ครับ ตาหวาน งั้นตกลงตามนี้นะครับ เด๋ว พรุ่งนี้พี่ไปหาที่บ้านนะครับ คนดี แค่นี้ก่อนนะครับ. ..ออกมานานแล้วอะ เด๋วเพื่อนๆถามหาอะครับ* น้ำเสียงยังร่าเริงไม่ยอมหยุดเลยครับ
“ครับผม..อย่าดื่มหนัก และอย่ากลับดึกนะครับ..นอนเยอะๆนะครับ เจอกันพรุ่งนี้...ถ้าพรุ่งนี้เห็นว่าพี่อาการไม่ดี ผมไม่ไปด้วยจริงๆนะ..”พูดขู่มันไว้ก่อนครับ จริงๆอะอยากบอกให้มันกลับไปนอนเด๋วนี้เลย แต่ไม่กล้าแฮะ
*ครับผม ไม่ต้องห่วงครับ..จุ๊บๆ พี่ไปก่อนหล่ะครับ ที่รักของพี่ หึหึ* มาจุ๊บมาจ๊วบอะไรวะ ชิ..บ้า
แล้วมันก็วางสายเลยครับ ผมอะก็ได้แต่นอนมองเพดาน แล้วถอนใจเฮือกออกมาอย่างไม่รู้จะทำยังไง กับไอยักษ์ที่นั่งแดกเหล้าอยู่กับเพื่อนๆข้างล่างดี..จะทำยังไงดีว้า ถึงจะหลบมันไปกับไอนัทได้...กลุ้มเว้ย....



(โพสดูก่อน เด๋วมาต่อค่ะ)   

[sun]

....แก๊ก
เสียงไขลูกบิดเบาๆที่ดังขึ้นทำให้ผมต้องเหลือบสายตาไปมองยังที่มาของเสียง...
ปัง กริ๊ก
อะ และไอยักษ์ที่ผมกำลังคิดถึง ก็ เข้ามาในห้องพร้อมกับ กลิ่นเหล้าหึ่งเลยทีเดียว เหอๆ...ตาหวานเยิ้มเลยครับมัน ขอบอกมันเดินเข้ามาอะ มันล๊อก ห้องด้วยนะครับ เหอๆ รอบคอบโคตรๆ
“อือ...”ผมครางออกมาเบาๆเมื่อไอคิมมันถลาตัวเข้ามาหาผมอย่างรวดเร็ว แล้วมันก็ล้มตัวลงนอนทาบทับผมไว้ทั้งตัว
มันจูบผมรุนแรงมากครับและผมก็สนองตอบมันไปรุนแรงพอกัน...
“ขอ เราเถอะนะ เราทนไม่ไหวแล้ว..อา ฮา..” ไอคิมมันพูดเสียงกระเส่าร้อนร้น พลางดึงทึ้งเสื้อผ้าออกจากตัวผม..
ผมก็เป็นใจ เกิดอารมณ์ตั้งแต่เห็นสายตามันที่มองผมแล้วครับ ปัดเรื่องวุ่นวายออกจากหัวอย่างรวดเร็ว...และสนองตอบไอคิมมันไปตามสัญชาติญาณของตัวเอง..
“อ้า..คิม ..โอ้ว อย่า อ๋า..” ผมครางห้ามมันเบาๆ ปากผมบอกว่าอย่า แต่มือผมก็ขยับเข้าไปดึงทึ้งผมมัน
โอ้ว ตอนนี้ผมหยิวมากมาย รู้สึกเสียวน้องน้อยมากมายเลยทีเดียว วันนี้ไอคิมมันดูดเลียน้องนอ้ยผม อย่างรุนแรง จนผมแทบขาดใจตาย สุดๆแห่งความหยิวเลยครับ ผมบิดตัวเร่าๆ อย่างขยับหนีไปไหนไม่ได้ เพราะโดนมันล๊อก ไว้แล้วเรียบร้อย ผมจีงได้แต่ต้องยอมรับ ความสุดหยิวที่ไอคิมมันกำลังปรนนิบัติผมอยู่ ณ ขณะนี้..
“อ้า ทนไม่ไหว แล้ว ฮือ” ผมทนไม่ไหวจริงๆ เลยรวบรวม กำลังเฮือกสุดท้าย
ผลักหน้าไอคิมมันออกจากน้องน้อยผมอย่าง แรง จนได้ยินเสียง น้องผมหลุดออกจากปากมัน ..
ไอคิมมันมองตามน้องน้อยผมอย่างงุนงง หน้าแดงๆปากแดงๆที่เงยมองผมที่ขณะนี้ลุกขึ้นนั่ง คุกเข่า อยู่นั้นยั่วอารมณ์ผมจริงๆเลยครับ..ผมจึงยื่นมือไปดึงหน้ามันให้ก้มลงไปหาน้องน้อยผม
มันเงยหน้าขึ้นมองผมตาหวานเยิ้มเซ็กซี่ชมัด แล้วมันก็คว้าหมับเข้าที่น้องน้อยผม
“อ้า..สุดยอด อา.นาย อ้า...ฮู้” ผมครางออกมาอย่างระงับอารมณ์ไว้ไม่อยู่
ตอนนั้นอารมณ์กระเจิงสุดๆครับ แหงนเงยหน้ามองเพดาน แล้วขยับเอวส่งน้องน้อยเข้าปากไอคิมมันอย่างถึ่ยิบ ผมรับรู้ถึงปากนุ่มๆที่น้องน้อยผมผลุบเข้าผลุบออก อ้า จะไปแล้วจะไปแล้ว
“คิม เราฮ้า..เราจะ ฮ้า” ผมตอนนี้ที่ทนไม่ไหวอีกต่อไปกำลังจะปลดปล่อยความสุดหยิวออก มา แต่ว่า
“อย่าพึ่ง สิ...อา..” ไอคิมมันถอนปากออกจากน้องน้อยผม
แล้วผลักผมให้นอนคว่ำลงกับที่นอน
“ไม่ คิม..อ้า..ไอคิม บ้า..ฮึก..เรา อ้า” ผมรู้สึกโมโหมันมากมายเลยครับ
อารมณ์ที่กำลังเสียวสุดสุดๆ กำลังจะระเบิดอยู่แล้ว อีกนิดเดียว อีกนิดเดียวแท้ๆ แล้วมันก็หยุด ทำให้ผมแทบอยากฆ่ามัน่เลยครับ
“น่า..ใจเย็นสิ...เราอยากให้นายเสร็จ ตอนที่เรา เอานาย หึ” อ้า..ไอคิมมันพูดพลางดึงสะโพกผมให้ยกสูงขึ้น
แล้วมันก็ อ้า...เจ็บ...ไอบ้า..อ้า.ไอคิมมันเอานิ้วป้ายอะไรเย็นๆซักอย่างแล้วเอามาแยงๆที่ช่วงล่างผมอะฮือ.เจ็บ อ้า หยิว..จากนั้นไม่นานผมก็รับรู้ถึงอะไรที่ใหญ่กว่านิ้ว ที่เข้ามาในตัวผม
“อ้า .อู อุ โม..แน่นหว่ะ..อ้า...ฮือ..เมียจ๋า...อา” และผมก็ได้รับรู้ทั้งความเจ็บและความหยิว ที่มันประเดประดังกันเข้ามาในเวลาเดียวกัน
พร้อมกับริมฝีปากและลิ้นร้อนๆชื้นๆที่เลมเลียไปทั่วแผ่นหลังของผม อู้ย อาๆๆๆๆๆๆๆๆไม่ไหวแล้ว ผมรู้สึกเข่าอ่อน หมดแรงจนไม่สามารถพยุงตัวเอาไว้ได้ เมื่อไอคิมมันเริ่มขยับสะโพกอย่างรุนแรง เร็วถึ่ยิบ จนตัวผมหัวสั่นหัวคลอน ไปหมด..
ไอคิมมันดึงตัวผมให้ลุกขึ้นคุกเข่าอีกครั้ง ทั้งๆที่มันยังขยับสะโพกเข้าๆออกๆในตัวผมอย่างถี่ยิบความเร็วและแรงไม่ได้ลดลงเลย มันดึงผมไปพิงกับอกมัน แล้วกอดผมไว้แน่น มันเอาหน้าของมันมาซุกไซร้ไปทั่วบ่าไหล่ และซุกซบอยุ่กับซอกคอของผม
ลมหายใจร้อนๆ ที่ขาดเป็นห่วงๆ เสียงหอบหายใจ และเสียงครวญครางอย่างสุขใจสุดๆของไอคิมดังอยู่ที่ข้างหูผม มันยิ่งกระตุ้นอารมณ์ผมมากยิ่งขึ้น
“อ้า..ระ เรา อืม” และไอคิมมันก็ดึงหน้าผมไปจูบปากอย่างเร่าร้อน
ปากมันจูบ มือมันกอดผมไว้แนบแน่น สะโพกมันก็ทำงานอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง และในที่สุด อ้า...
“ฮือ..อือ..ฮา” ผมหลับตาเกรงตัว ห้องทั้งห้องขาวโพลนไปหมด ตัวผมกระตุกเฮือกๆ ความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลได้ระเบิดตู้มออกมา
และไอคิมมันก็ได้ปล่อยปากผม และมันก็หยุดนิ่งไม่ขยับช่วงล่างของมันอยู่พักนึง แต่แขนมันที่กอดรัดเนื้อตัวผมอยู่ก็ยิ่งกอดแน่นยิ่งกว่าเดิมอีกครับ
และในที่สุดไอ้โมก็หมดแรงครับ อ้า สุดยอดเลย ไอคิม สุดยอดเลย...ไอคิมมันปล่อยผมและถอนช่วงล่างออกจากช่วงล่างของผม ผมจึงล้มตัวลงนอนอย่างหมดแรงลงบนที่นอน
ผมนอนหายใจพะงาบๆอยุ่แป๊บเดียว ไอคิมมันก็ยื่นมือมาพลิกตัวผมให้นอนหงาย แล้วมันก็..อา...แล้วมันก็ดึงสะโพกผมให้เข้าไปใกล้ๆมัน และมันก็แทรกตัวมันมาตรงหว่างขาผม และผมก็ได้รับรู้ว่ามันไม่ได้เสร็จสมอารมณ์หมายอย่างที่ผมคิด ฮือ..
มันแค่จะเปลี่ยนท่าเท่านั้นเอง ตายแน่ๆกู อ้า..และจากนั้นไอคิม ก็ตั้งหน้าตั้งตากระแทกช่วงล่างผมอย่างเมามันส์ส่วนตัวผมเหรอครับ ก็เกิดมีอารมณ์ขึ้นมาอีกครั้ง และคืนนั้นกว่าที่ผมกับมันจะผลอยหลับไปก็เล่นเอาเข่าอ่อนกันไปทั้ง 2 คน เอิ่ม ผมกับมันนี้ ฟ้าคงส่งมาเกิดคู่กันจริงๆ กำ....

******************************

[sun]

   คู่นี้นิ...."คู่ฟ้าประทานเจงๆ" เหอ เหอ..

ปาดเลือด ก่อน ย่องย่อง ออกจากกระทู้     

(วันนี้ลงตอนเดียวแย้วกันนะ อิอิ เด๋วแน๋ว กลับมา ไม่มีให้ลง ฮ่าๆ)   

[Minasan]

เหอะๆๆ   ในที่สุดก็จบแบบนี้  ฮ่าฮ่าๆๆ


ถูกใจ,,



 

[THIP]

  

ปล.ชอบเล่นรถบั้มเหมือนกันเลย  มันสะใจดี 

[gobgab]

.........และแล้วก็จบที่ความคุ้นเคย.........

[suregirl]

จบเหมือนเดิม แบบเดิมๆ แต่เปลี่ยนท่า คิคิคิ  ชอบบบบบบบบบบ 

[sun]

   "มาโพสแทนแน๋ว..อีกหนึ่งวันนะจ๊ะ"



******************************


*ตอนที่ 44 * 



เช้าวันใหม่ที่สดใส (จริงเหรอ) ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการเมื่อยขบ ไปหมดทั้งตัว และความรู้สึกเหมือนโดนผีอำก็เข้าครอบงำผมอีกครั้ง อานะ จะไม่ให้รู้สึกแบบนั้นได้ไงเล่า ก็ไอยักษ์ที่นอนอยู่ข้างๆเนี๊ยะ มันกอดรัดผมไว้ซะแน่นเชียว สงสัยกลัวหาย ชิ....
“คิม...คิม...คิม คร้าบ...ตื่นเด๊ะ...หายใจไม่ออกนะเว้ย...” เงียบครับ มันยังเงียบฮึม
“คิม...อย่ามาแกล้งหลับนะเว้ย รู้นะว่าตื่นแล้ว ...อะ อือ” หง่ะ พุดยังไม่ทันขาดคำเลย
ไอชั่วคิม มันก็ลืม ตาขึ้นและฉกริมฝีปากมันเข้ามากดจูบลงกับริมฝีปากผม...ฮือ โสโครก ยังไม่ได้ล้างหน้าแปรงฟันเลยไอบ้า..แต่จะขัดขืนไปใย ในเมื่อใจมัน เรียกร้อง หุหุ...ผมจึงปล่อยให้มันฟัดปากผม ซะเจ็บไปหมด คาดว่าตอนนี้ปากผมคงแดง และ ก็บวมสุดๆ ไปเลยแน่ๆ ก็คุณชายท่าน ทั้ง จูบทั้งกัด ทั้ง ดูด...จนผมเกิดอารมณ์ขึ้นมาอีกรอบ และก็ไม่ต้องเดากันเหรอกครับว่าจะเกิดอะไรขึ้น หลังจากนั้น หุหุ......
“โม...แฮก..วันหยุดสงกรานต์นี้ ไปอยุทธยา กับเรานะ...” หลังจากเสร็จกิจกามเข้าจังหวะของผมกับมันแล้วเรียบร้อย
ไอคิมมันก็พูด ขึ้นมาเสียงเบาๆ สั่นๆ หอบแฮกๆเลยฮะ...ปากพูดมือมันก็ลูบคลำไปทั่วเนื้อตัวผม ชั่ว...ยังไม่พออีกไงวะ...
“ทำไมอะ...ไปทำไม...อือ...พอน่า เราเหนื่อยนะ..”ไม่ตอบครับ แต่ถามกลับ พลางดุมันเบาๆ
“ไปทำอะไรมาทำไมถึงเหนื่อย หึหึ....อืม...แก้มแดงน่ากินจัง..” อะชั่วหนิ พูดไม่ฟัง มันไม่พูดเปล่าหรอกครับ มันอ้าปากงับ เข้าให้ที่แก้มผม อ้า ฮือ ชั่ว เด๋วสิวขึ้น
“ฮึย ปล่อย อย่าบ้ากาม ให้มันมากนักจะได้ไหม...ไอบ้าหนิ” เคืองมันครับ เลยพยายามผลักหน้ามันออกจากหน้าผม
“ถึงจะบ้ากาม เราก็บ้า กามกับนายคนเดียวนะ...ไม่ดีเหรอ...ไม่ได้ไปบ้ากามกับคนอื่นซะหน่อย..มีผัวดีๆ แบบเนี๊ยะ หาไม่ได้ง่ายๆ นะ...หึหึ รักษาไว้ให้ดีด้วยหล่ะ..โดนทิ้งไปแล้วจะมาเสียใจทีหลังไม่ได้น้า...หึหึ” ไอคิมมันพูด แล้วทำหน้ากวนโอ้ยมากมายเลยครับ ชิ หมั่นไส้เว้ย ไอคนหลงตัวเอง
“ดี สิ...รีบๆ ทิ้งไปเลย...นึกว่าเราจะสนนักเหรอ..ไอบ้า” งอนมันเล็กๆครับ ตอนนี้ ชิ พูดแล้วก็พลิกตัวนอนหันหลังให้มันซะเลย
“หึ..เสียใจด้วยนะจ้ะ เมียจ๋า...คงยากหน่อยนะ ที่จะให้เราทิ้งนายหน่ะ...เรายังไม่เบื่อนายเลย...หึหึ ดูสิ น้องเรา มันโด่ อีกแล้วอะ...” อะชั่ว พูดไม่พูด ปล่าวครับ
มันเอาแขนมาดึงตัวผมเข้าไปกอดไว้แนบอก แขนมันรัดตัวผมไว้แน่นเลยครับ มันเอาน้องน้อยมันมาถูไถกับก้นผมอ้า...ฮือ ชั่ว...
“เอ่อ...คะ คิม...คือ...นายชวน เราไปอยุทธยา ทำไมเหรอ อะ..” อา สายไปเสียแล้ว เปลี่ยนเรื่องไม่ทันซะแล้ว ฮือ
ก็ไอชั่วคิมอ้า มันจัดการ เอาน้องมันเข้ามาในตัวผมเสียแล้ว หง่ะ...ทำมายมันถึงได้คึกขนาดนี้ ไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ...กูหล่ะเชื่อมันเลย...อ๋า
“อืม..ซี๊ด ฮา...ระ..เรา อือ..จะไปเยี่ยมยาย เราหน่ะ ..อา ไปกันทั้งบ้านเลย...อา.แม่..เราให้เราชวนนายไปด้วยกัน...อืม อู้ย ..โม...ฮ้า” อู้ย ไอคิม มันพูดไป สะโพกมันก็ขยับ เข้าๆออกๆในตัวผม
“อ้า..ฮ้า..คิม พะ พอแล้ว. ระ ระ เรา จะไม่ไหว แล้วนะ...” ตอนนั้นจะว่าหยิว มันก็หยิว แต่ที่เหนือ กว่าสิ่งอื่นใด คือ ผมไม่ไหวแล้ว..ขืนมันทำผมแรงๆ อีกที ผมต้องได้ไปนอนหยอดน้ำเกลือที่ รพ.แน่ๆ
“อื้อ...นายอยู่เฉยๆเถอะ..เดี๋ยวเราจัดการเอง นะ..ซี๊ด” แล้วจากนั้นมันก้อตั้งหน้าตั้งตา ฟัดผมอีกครั้ง แต่คราวนี้มันก็คงรู้อะนะ(ไม่รู้ก็ควายแล้ว) ว่าผมอะจะไม่ไหวจริงๆ มันเลยค่อยๆทำ ทำเบาๆ จนมันเสร็จสมอารมณ์หมายนั้นแหละครับ เฮ้อ...
“ไปด้วยกันนะโม...นะ” มันทำเสียงอ้อนๆ หลังจากมันฟัดผมจนอิ่มแปร้ มันก็หันมาอ้อนผมหล่ะครับ
แต่ผมนี้สิ ไม่มีเรี่ยวแรงจะกระดิกตัวซะด้วยซ้ำ...ผมจึงค่อยๆเงยหน้าขึ้นหลังจากที่นอนซบอกมันมาพักใหญ่ๆ และมันก็ก้มหน้าลงมา ผมกับมันสบตากันหน่อยนึง แววตามันยังคงหวานเยิ้ม ผมเกิดอาการหมั่นไส้อย่างรุนแรง เลยอ้าปากงับเข้าให้ที่คอมัน กัดสุดแรงเกิดเลยครับ
“อะ..หึ...อูยยยย” ไอคิมมันร้องโอดโอยครับ แต่มันก็ไม่ผลักผมออกแหะ ทั้งๆที่ ถ้ามันจะทำมันก็ทำได้อะนะ
ผมกัดมันจนได้รับรู้รสชาติเค็มๆของเลือดมันนู้นแหละ ผมจึงปล่อยฟันออกจากคอมัน...
“พอใจรึยัง..หายงอนเรารึยัง...หือ..” พอผมปล่อยฟันออกจากคอมันไอคิมก้อขยับตัวมานอนตะแคง พลางดึงผมเข้าไปกอดไว้แนบอกอีกครั้ง...
“เรารักนายนะ....ไปด้วยกันนะโม ไปทำความรู้จักกับครอบครัวเรานะ ยายเราใจดีนะ...นายชอบพวกของเก่า เมืองเก่า อะไรพวกนี้ไม่ใช่เหรอ...เราจะพานายทัวร์เองนะ...” ไอคิมมันพูดเสียงกระตือรื้อร้น อยู่กับหัวเน่าๆของผมนี้เอง
ผมรู้สึกใจหายนะตอนนี้ ไม่รู้สิครับ รู้สึกแปลกๆอะ....ผมจึงขยับตัวเข้าไปหามันให้สนิทแนบแน่นกันยิ่งขึ้น ซุกหน้าลงกับอกกว้างๆที่มีขนอ่อนบางๆ ...คิมถ้านายรู้ว่าเรา กำลังจะทำอะไร นายยังจะรักเราไหม ...นายยังจะเชื่อใจเราไหม คิม....
ผมเฝ้าแต่ถามมันอยู่ในใจ ไม่กล้วพูดอะไรออกมา....ผมกลัว...กลัวจริงๆ นะ กลัวจะเสียมันไป ผมรักมัน รัก มันมากจริงๆนะ...
“อืม...ขอบใจที่ชวน...แต่ว่า..มันเป็นวันของครอบครัว ไม่ใช่รึไง...เราเป็นคนอื่นนะ ..เอาไว้ นายค่อยพาเราไปเยี่ยมยายนายวันหลัง แล้วกัน ที่ไม่ใช่วันรวมญาติหน่ะ..” ผมพุดเสียงอ่อยๆ แล้วเงยหน้าขึ้นไปสบตากับไอคิมยอดรักของผม
“นายไม่ใช่คนอื่น นายเป็นเมียเรา...นายก็เป็นคนในครอบครัวเราเหมือนกัน...ทำไมนายถึงจะไปกับที่บ้านเราไม่ได้...หรือว่า นายไม่อยากจะเป็นคนในครอบครัวเรา” ไอคิมมันพูดเสียงห้วนๆ ดุๆ ผมจึงยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู ในความบ้าของมันขึ้นมานิดๆ
“ปล่าว...คิดมากจัง...เราก็แค่คิดว่า วันนั้นหน่ะ นายควรจะอยู่กับครอบครัว นายให้เต็มที่...พ่อแม่นาย พี่นาย ญาติๆนายเค้าคงอยากจะเจอนายอยากอยู่กับนายอยากพูดคุยด้วย ถ้าเราไปด้วย นายก็คงจะคอยเทคแคร์เราใช่ไหมหล่ะ....” ไอคิมมันเงียบครับ เหมือนกับยอมรับว่าสิ่งที่ผมพุดอะมันเป้นความจริง ถูกต้องทุกประการ
“..นายอะ น่าจะมีเวลาให้ครอบครัวนายบ้างนะ..นายมากรุงเทพฯบ่อยจะตาย แต่นายแวะหาแม่นายซักกี่ครั้งกัน มาทีไร นายก็มาขลุกอยู่กับเราทั้ง วี่ ทั้งวัน...ป่านนี้แม่นายไม่น้อยใจนายแย่เหรอ..”ผมพูดยิ้มๆแล้วเอามือไปลูบๆคอมัน ตรงที่ผมได้ฝากรอยเขี้ยวเอาไว้นั้นแหละครับ ตอนนี้มันเริ่มบวมๆขึ้นมาแล้วครับ แฮะ และยังเห็นเป็นรอยฟันผมอย่างด่นชัดเลยแหละ
“ที่พูดมาเนี๊ยะ ตกลงจะไม่ไปด้วยจริงๆใช่ไหม....”มันพูดห้วนๆน้ำเสียงเคืองผมมากมาย แล้วมันก้อผลักผมออกจากตัวมัน แล้วลุกขึ้นเดินโทงเทง เข้าห้องน้ำไป...
ผมก็ได้แต่มองตามมันด้วยความรู้สึกขำๆ แกม หนักใจ...นี้แค่ผมปฏิเสธ ไม่ไปกับมันนะ มันยังออกอาการขนาดนี้...ถ้ามันรู้ว่าผมไม่ไปกับมันเพราะอะไรมันจะ เป็นยังไงบ้างน้า...เฮ้อ..ความจริง เรื่องที่ผมพูดไปเมื่อกี้นี้ มันไม่ใช่จุดประสงค์หลักของการปฏิเสธมันครั้งนี้หรอก....ที่ผมปฏิเสธมัน เพราะ ไอนัท ต่างหากหล่ะ...ไอนัทของผม...ผมอยากจะไปกับไอนัท มากกว่าไปกับไอคิม ......
จะพูดยังไงดีหล่ะ อาจจะเพราะตอนนั้นผมคิดว่า ไอคิม มันเป็นของตายสำหรับผมหล่ะมั้ง หึหึ ชั่วร้ายมากเลยเนาะว่ามะ ผมคิดว่า เพราะมันรักผม ดูจากที่ผมทำกับมันมาตลอดสิ ไม่เคยเลยซักครั้งที่มันจะโกรธผมได้นาน ไม่เคยเลยซักครั้ง ที่มันคิดจะไปจากผม ผมคิดว่าครั้งนี้ก็คงเหมือนกัน...แค่ง้อนิดๆหน่อยๆ มันก็คงจะหายโกรธผมอะนะ ....แต่ผมไม่รู้หรอกว่า บางครั้ง ความอดทน ของคนเรา มันก็มีที่สิ้นสุดเหมือนกัน...ถึงจะรักขนาดไหน เมื่อโดนกระทำซ้ำๆซากๆ มันก็คงจะไม่ไหวเหมือนกัน....ของแบบนี้มันไม่มีข้อยกเว้นหรอก ไม่ว่าจะเป็น ไอคิม หรือแม้ แต่ ไอนัท
****************************
เฮ้อ จะไม่ได้เจอหน้ามันอีกตั้งนาน ผมไม่อยากให้มันกับผม ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปแบบอารมณ์ขุ่นมัวแบบนี้ ก็เลยคิดว่า น่าจะง้อมันซะหน่อย
ผมจึงลุกขึ้นจากเตียง แบบล่อนจ้อน เช่นกันแฮะ...แล้วเดินมุ่งหน้าไปยังห้องน้ำที่ตอนนี้ผมได้ยินเสียงน้ำจากฝักบัวดังเบาๆเล็ดลอดออกมา ..ผมยื่นมือไปกำลูกบิดประตูเอาไว้แล้วค่อยๆ หมุนมัน
‘กริ๊ก’ และแ ล้ว พอผมเปิดประตูห้องน้ำเข้าไป ผมก็สบตากับตาดุๆ บอกอารมณ์โกรธเคือง ของเจ้าของได้เป็นอย่างดี...มันไม่พูดอะไรครับ ยังคงอาบน้ำต่อไป และไม่มองมาที่ผมอีกเลย ชั่วหนิ...เมินกู
“สระผมให้หน่อยดิ...ไม่มีแรงสระเองอะ..ใครทำเราหมดแรงก้อไม่รุ” ผมพูดน้ำเสียงอ้อนนิดๆครับ มองหน้ามันตาละห้อย
“หมดแรงแหละดี...นายจะได้ไม่มีแรง ไปยุ่งกับใครอีกไง...ฮึ่ม...และที่ทำแบบนี้ยั่วเราเหรอ.......ไม่ไปกับเราแน่ๆใช่ไหม” มันคว้าคอผมไปบีบไว้แน่น แอะ แล้วผลักผมให้ไปติดแน่นอยู่กับผนังห้องน้ำ
“งั้นเราจะทำให้นายป่วยจนไปไหนไม่ได้เลยหล่ะนายแตงโม” หง่ะว้าก พูดยังไม่จบมันก็ผลักผมให้หันหลังให้มัน แล้วจากนั้นมันก็ กาซิก กาซิก กาซิก..
ผมรู้สึกถึงน้ำเย็นๆที่ไหลจากฝักบัวลงมาที่หัวผม ทำให้ผมรู้สึกสดชื่นมากมายก่ายกองเลยหล่ะครับ แฮะ นึกว่าจะทำไรกูซะอีกโต๊ะจายโหม๊ะเลย
“กลัวกับเค้าเป็นเหมือนกันเหรอนายแตงโม...ตัวสั่นเชียว หึ สั่นสู้ หรือสั่นถอยกันแน่นะนายหน่ะ...หึหึ” มันพูดพลางหัวเราะหึหึ หล่ะครับ
ผมก็นึกขำขึ้นมาเหมือนกัน ชั่ว แกล้ง กู กลัวจนตัวสั่นอย่างที่มันว่านั้นแหละครับ ไม่ได้ลืมนะยังจำได้อยู่ ที่มันทำกับผม ตอนที่ผมรถล้มหน่ะ กลัวจริงๆนะ กลัวมันจะโมโหผม แล้วทำแบบนั้นกับผมอีกแค่นึก ก็ขนลุกซุ่ๆแล้วหล่ะครับ...บรือๆๆๆ
“อะ..แห้งแล้ว..ไปใส่เสื้อผ้าได้แล้ว...ไป” ไอคิมมันพูดแล้วเอามือฟาดป๊าบ เข้าที่ก้นผมอ้า แสบจี๊ดเลยครับ ก็ตอนนี้ผมไม่มีเสื้อผ้าติดตัวเลยซักชิ้นนี้ครับ
แฮะ อย่าคิดลึกเน้อตอนอยู่ในห้องน้ำ ไอคุณคิมมันแค่ ช่วยอาบน้ำสระผมให้ผมแค่นั้นเองคร้าบ....แฮะ....ไม่ได้ทำไรมากกว่านี้น้า...ก็แหม๋...เค้าเหนื่อยนะ...ชิ...
“ไม่ไปกับเราแน่นะโม...” ไอคิมมันพูดพลางเอาแขนสอดเข้ามาจากด้านหลังของผมแล้วกอดผมไว้แน่นเอาหน้ามาซุกๆอยู่ที่ซอกคอผม
“อือ...ไปสนุกกับครอบครัวนายเถอะ..”ผมพูดยิ้มๆแล้วจัดการหยิบเสื้อผ้าจากในตู้มาถือไว้ในมือ หง่ะ จะใส่เสื้อผ้ายังไงหล่ะทีนี้กู ว้า...
“เราอยากให้นายไปด้วยจริงๆนะ...เราไม่อยากทิ้งนายไปตอนนี้เลยอะ...รู้สึกยังไงบอกไม่ถูก...เรากลัว กลัวว่าเราจะไม่ได้เจอนายอีก..โม..ไปเถอะนะ ไปกับเราเถอะ..” ไอคิมมันพูดน้ำเสียงอ้อนวอนมากมาย มันมองผมตาละห้อย มันขอร้องผมทั้งสีหน้าแววตา แม้แต่ตัวมันขณะนี้มันแทบจะคุกเข่าขอร้องผมเลยด้วยซ้ำ...เป็นอะไรของมันฟะ
“อย่าคิดมากน่า....อย่าทำตัวงอแงเป็นเด็กๆจะได้ไหม...หึ...เอ ว่าแต่ ไอคิมจอมโหด หายไปไหนแล้ววะเนี๊ยะ เหลือแต่น้องคิมขี้อ้อน คิคิ” พูดแล้วก็หัวเราะคิกคัก ด้วยความขำมันอะครับ ก็ท่าทางตอนนี้ของมันยังกะเด็กขี้อ้อน ที่กำลังอ้อนขอให้แม่พาไปซื้อขนมงั้นแหละ
“ไม่ไปจริงๆเหรอ” มันยังอ้อนผมไม่ยอมหยุดครับพร้อมทั้งปล่อยผมออกจากอ้อมแขนของมันด้วย
“อือ..” รับคำง่ายๆ แล้วจัดการเอาเสื้อกับกางเกงที่ถือยู่ในมือมาใส่หล่ะครับ แฮะ
“แล้วนายจะไปไหนอะ สงกรานต์นี้อะ..” ผมรับรู้ถึงน้ำเสียงผิดหวังอย่างมากมายจากมัน
“ไม่รู้สิ..กลับบ้านมั้ง...นายก็เห็นหนิ เพื่อนเรามารับเรากลับบ้าน” ผมพูดแล้วหันหน้าไปเผชิญหน้ากับมัน และจัดการนั่งหมิ่นๆกับขอบโต๊ะเครืองแป้งพร้อมทั้งเอามือกอดอก มองหน้ามันยิ้มๆ
“กลับบ้านจริงเหรอ” มันถามผมแล้วหลี่ตามองผม อย่างจับผิด ชั่ว กูระแวงนะ
“อืม คงงั้นมั้ง” ผมพูดแบบแบ่งรับแบ่งสู้ อ้า..โกหกคนจะตกนรกไหมหว่า
“ก็ดี..อย่าให้รู้นะ ว่าจะไปไหนกับไอนัท ไม่งั้น....” อะ มันพูดแล้วทำมือเจี๋ยนคอตัวเองอะครับ..น่ากลัวอ้า ไอโมกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อกๆเลยหล่ะครับ วุ้ยๆ เสียวคอหอย ชิบหายเลยอ้า ฮือ

[sun]

*****************************

และขณะที่ผมกับมัน กำลังหยั่งเชิงกันอยู่นั้น ไอแทนเพื่อนผมมันก็มาเคาะประตูเรียกผมอะครับ และจากนั้นพวกผมก็คุยนั้นคุยนี้กัน และพวกผมก็ยกขโยงกันไปกินข้าวที่ร้านอาหารแห่งนึง แถวๆหมู่บ้านผมนั้นแหละครับ กินอิ่มแล้วไอชั่วคิมมันก็ขอตัวกลับ อะครับ แม่มันโทรตาม บอกว่าจะออกเดินทางกันแล้ว แต่ลูกชายสุดที่รัก มันยังไม่ยอมโผล่หัวไปให้ที่บ้านเห็นหน้าเลย เหอๆ...
ไอคิมมันก็เลยต้องจำใจจำจาก จากพวกผมไปหล่ะครับ..พวกไอปอด์นด้วยครับขอแยกกันตรงนั้นเลย...
“อย่าเกเรนะ...ไม่งั้นหล่ะก็ฮึ่มๆ...” อะมันขู่ผมก่อนจากอีกแย้ว อ้า..น่ากลัวนะเนี๊ยะ แฮะ แต่ไม่กลัว หู้ๆๆ โล่งไปเปาะ นึง
อืม เหลืออีกเปาะ จะทำยังไงดีหว่า ไอพวกเพื่อนๆผมมันถึงจะยอมกลับบ้านไปก่อนผม ...จะบอกมันไปเลยดีไหมว่าจะไปเที่ยวกับไอนั ท อ้ะ บอกไมได้เด๋วพวกมันก็ยกโขยงกันไปด้วยทั้งกลุ่ม...และที่สำคัญกลัวพวกมันปากโป้งไปบอกไอคิมด้วย เอาไงดี....
“ไอโมตกลง มึงจะกลับบ้านพร้อมพวกกูไหมวะ” ไอแทนครับ มันพูดกับผมหลังจากที่พวกผมกลับมาถึงบ้านน้ากิตเรียบร้อย
“อือ..กูคงไปพร้อมกับพวกมึงไมได้หว่ะ...พอดีกูยังทำค่าแรงคนงานยังไม่เสร็จเลยอะ พรุ่งนี้ก็จะเบิกตังค์แล้วด้วย” ผมแสร้งทำหน้าเศร้า เล่าความเท็จให้พวกมันฟัง ความจริง ค่าแรงเสร็จไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วครับ หึหึ
“อ้าว ก็รู้ว่าจะกลับบ้าน ไมไม่ทำให้เสร็จหล่ะพี่ เออแฮะ พึ่งเคยเห็นพี่ ไม่ทำงานให้เสร็จเรียบร้อยก็คราวนี้หละ” ไอแมนมันพูดพลางส่ายหน้าไปมากวนโอ้ยกูจริง อยากจะร้องตะโกนบอกฟ้าจริงๆเลยครับว่างานกูอะเสร็จไปตั้งนานแล้วเว้ย ชั่ว มาว่ากู
“เออ...ก็กูมัวแต่ไปเที่ยว ไปเมาอย่างที่เห็นๆกันอยู่นั้นหล่ะ คนเรามันก็ต้องมีอารมณ์ขี้เกียจ กันบ้างสิวะ” ผมพูดพลางทำหน้าเบื่อหน่ายสุดฤทธิ์ มึงจะมาจับผิดกู ทำบ้าไรวะ น้อน้องชั่ว
ก็เป็นอันว่าวันนั้นพวกมันก็กลับบ้านพร้อมกันหมดทุกคนครับ เหลือแต่ผมที่เฝ้าบ้านอยู่คนเดียว พวกมันเหมารถตู้กลับบ้านกันหน่ะครับ หุหุ
อา พออยู่คนเดียว ไอโมก็จัดการ เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าสิครับ แฮะ เด๋วเย็นๆไอนัทก็จะมารับแล้วด้วย...
ติ๊ด ตี่ ดี้ ดี่ ติ๊ด ตี่ ดี้ ดี่
เก็บเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อย กำลังสำรวจอยู่ว่าตัวเองลืมอะไรรึเปล่า เสียงโทรสับผมมันก็ดังแผดเสียงขึ้นมาอะครับ
“โหลๆๆ” แฮะ
*เออ เจ้าโม ...ที่ออฟฟิศ เค้าโทรมาบอกน้าแล้วนะ ว่าค่าแรงที่กรมทหารเรือจะออก โม ไปจ่ายให้น้าทีนะ ตอนนี้น้าอยู่ที่ ระยองหว่ะช่วยหน่อยนะหลานรัก” อะ แล้วน้ากิต แกก็วางสายไปเลยครับ
ไอโมเอ๋อ แดก อ้าปากหวอ ............ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกฮือ ผมจะไปเที่ยว ไหนบอกว่า ให้พักได้แล้วไง ทำไมยังจะมาใช้กันอีก ฮือ............
‘ติ่ง หน่อง ติ่งหน่อง.....’ และเสียง อ๊อด หน้าบ้านผมก็ดังสนั่นขึ้นมาอะอะ หรือว่าไอนัทจะมาแล้ววะ ไมมาเร็วนักวะ
และไอโมก็หิ้วกระเป๋า วิ่งตื๋อ ลงบันไดไปแหละครับ ก่อนจะไปก็คว้าซอง ใส่ค่าแรงคนงานไปด้วยแฮะ ถ้าจะตายก็ขอตายในหน้าที่อะนะผมอะ
“แฮกๆ ไมมาเร็วนักหล่ะพี่ ไหนบอกว่า ตอนเย็นๆไง แฮกๆ” พูดพลางหอบแฮกๆ ขณะที่ทำการเปิดประตูบ้านให้ไอนัทมันเดินเข้ามาอะครับ แฮะ ขี้เกียจเปิดประตูใหญ่อะ เลยเปิดประตูเล็กให้มันเดินเข้ามา โดยจอดรถไว้หน้าบ้านอะแหละ แฮะ
“ก็ มันตื่นเต้นหนิ อยากเห็นหน้าตาหวานเร็วๆนี้ครับ” มันพูดแล้วทำตาหวานหยดใส่ผมอะครับ แอะ ชั่ว จีบกูอีกแหละ
“และกลัวตาหวาน เปลี่ยนใจไม่ไปกับพี่อะ เลยรีบมา” มันพูดแล้วเดินเข้ามากอดคอผมเดินเข้าไปในบ้านอะครับ
“บ้า ไม่เปลี่ยนใจหรอก บอกจะไปด้วยก็ไปด้วยสิ เออ...พี่นัท ก่อนไปอะ ขอไปเบิกค่าแรงคนงานก่อนได้ปล่าวอะ” พูดพลางทำหน้าอ๊อดอ้อนไอนัทสุดฤทธิ์ เอาหน้าไปซุกๆอกมันอะครับแฮะ ตอนนี้เข้ามาในบ้านแล้วเน้อ แฮะ
“ได้สิครับ ทำไมจะไม่ได้ หึหึ...ดีจังครับ พี่ลุ้นแทบแย่ กลัวตาหวาน จะไปด้วยไม่ได้ กลัวว่า ..มัน...จะไม่ให้ตาหวานไป” ไอนัทมันพูดน้ำเสียงหงอยๆลงไปอีกแล้วอะครับ
“คิดไรเรื่อยเปื่อย ถ้าผมจะไปใครก็ห้ามผมไม่ได้หรอก.. พูดยังกะไม่รู้จักนิสัยผมงั้น...” ผมแล้วก็มองมันอย่างขำๆ
“ไปปิดบ้านให้หน่อยดิ...แฮะ...จะไปปริ้น ค่าแรงคนงานก่อนอะ ยังไม่ได้ปริ้นเลย” อ้า ใช้เค้าเฉยเลย คิคิ
“คร้าบ คุณหนู กระผมยินดีทำตามทุกประการเลยขอรับ” มันพูดน้ำเสียงล้อเลียนผม หายเป็นหมาหงอยขึ้นมาในบัดดล
เดินเข้ามาเอาจมุก หอมแก้มผมเบาๆทีนึง แล้วเดินผิวปาก ไปจัดการปิดประตูหน้าต่างบ้านให้ผมอะครับ
ไอโมก็ได้แต่มองตามันไปอย่างเขินๆ บ้าๆ บ้าๆๆๆๆ ไอนัทไอบ้า ....แล้วนี้กูคิดผิดหรือถูกวะเนี๊ยะ ที่จะไปเที่ยวกับมัน 2 ต่อ 2 ตั้งหลายวัน กลัวใจตัวเองชิบ

*********************

เรื่องเล่าสั้นๆ จากนายโม...


วันที่เท่าไหร่ เดือนไหน ปีไรจำไม่ได้ ..........
หลังจากที่ไปทำธุระแถวๆ ลาดกระบังกันมา ขับรถมาตามถนนเพื่อจะกลับคอนโดกัน อยู่ๆ
ไอคิมมันก็ค่อยๆชะลอรถ จอดข้างทาง
 
ไอโม.....เอ้า ทำไมเหรอ ชะลอรถทำไมอะ
ไอคิม....(มันทำหน้าจริงจัง สุดฤทธิ์ มองผมแว้บนึง) ..
ไอโม....จะซื้ออะไรปล่าว (ถามมัน เพราะคิดว่ามันจะแวะข้างทางซื้อขนมของกินอะไรรึเปล่า)
ไอคิม....ปล่าว (ปากมันบอกเปล่า แต่ตามันอะเหลือบไปมองตึกที่มันไปจอดรถอยู่ด้านหน้าตึกเค้า)
ไอโม.....อ้าวแล้วจอดทำไม (มองมันอย่างเคืองๆครับ...)
ไอคิม.....แค่กำลังคิด ว่า อย่างนายเนี๊ยะ .. อืม..(มันพูดทำสีหน้าครุ่นคิดสุดฤทธิ์)
ไอโม.....(งง แดก ครับ อะไรวะ ) อารายอะ
ไอคิม.....อืม เด๋ว จะลงไปถามเค้า ว่าเอา เมียเก่า มาเทิร์น เมียใหม่จะได้ไหม...หรือว่าจะขายไปเลย จะได้ซักกี่บาทกัน (ไอชั่วคิมมันพูดยิ้ม เจ้าเล่ห์อะครับ)
ไอโม....อะไรของนายวะ....(ยังงงไม่หายครับ)
ไอคิม.....อ้าว ก็เห็นเค้าเขียนว่า รับซื้อ ของเก่า อะ อยากจะรู้ ว่าเมียเก่าอย่างนายหน่ะ เค้าจะเอาอะปล่าว แบบ เบื่อแล้วอะ อยากโละ ทิ้ง อยากได้เมียใหม่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

จ๊ากกกกกกกกกกกกก แล้วไอโมก็ถึงบางอ้อ ครับ

มีตัวหนังสือ ตัวแดง เบ้อ เร่อ ติดอยู่ที่หน้าตึกนั้น โดยที่ผมไม่ได้สนใจที่จะอ่านมันเลย

"รับ ซื้อ ของเก่า" ............ฮึ่มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ไอโม...............ไอชั่ว

ด่ามันได้เท่านี้จริงๆครับ เพราะผมอะขำมัน จนฉี่จะแตกอยู่แล้ว...เข้าใจทำจริงๆ กูหล่ะงง อยู่ตั้งนาน ขยัน หามุข มาอำกูจริงๆเลยมึง แม่ม....
ว่าแต่ว่า ถ้า เค้ารับซื้อ กูจริงๆ มึงจะขายกูจริงๆเหรอ ไอคิม แน่ใจเหรอ...เหอๆ...แน่ใจนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ป๋อหล๋อ ........จนถึงทุกวันนี้ เวลาขับรถผ่านร้านที่เค้าเขียนว่า รับซื้อของเก่า มันจะเหลือบสายตามามองผมทันที และก็จะพูดว่า " อย่างนาย นี้ จะขายได้ซักกี่บาทวะ"

****************************************************


   ค่อย ค่อย ย่องออกไปจากกระทู้ บรื๋อ!~   

[THIP]

หุหุ คิมกล้าขายจริงเร้อ   

[suregirl]

รอตอนต่อไป  ไป หวีต หวาน กับพี่นัท ที่ชะอำ 

[ple]

อ่านตอนพิเศษแล้ว น่ารักดีอ่ะคับ คิมนี่ชอบมีมุขน่ารักเสมอเลย

[abcd]

ลัลล้าๆ แต้งส์ๆจ้าซิน

[gobgab]

..........คิมจะกล้าเทิร์นหรอ.........

..........เมียออกจาน่ารักและแสนหื่นขนาดนี้..........

[โมโม]

ดัน  ดั่น    ดั้น    ดั๊น  ดั๋น 


********************

โย้วๆๆๆๆๆๆ เห็น คนรี น้อย เลย มา ดัน คิคิ

[~ScAreD:SAcreD~]

มาร่วมด้วย ช่วยดันอีกคนจ้า

โมหื่นกว่าคิมนะ เท่าที่อ่านมา เหอ เหอ  ชอบบบบบบบบ

[DeShiWa]

 

แล้วอย่างพี่คิม ขายได้เท่าไร่อะครับ คิคิคิคิๆๆ

ล้อเล่นครับผม ยังสนุกเหมือนเดิมเลยครับผม

ชอบมากครับผม

 

[sun]

ดัน  ดั่น    ดั้น    ดั๊น  ดั๋น 


********************

โย้วๆๆๆๆๆๆ เห็น คนรี น้อย เลย มา ดัน คิคิ

^
^
รู้จักทำมาหากิน เหมือนกันนิ เอิ้กๆ      

ก้อปกติแน๋วโพสงัย..แต่พอดี ...แน๋วฝากซินโพส แทนไม่กี่วันหรอกจ่ะ       
เห็นแน๋ว....มาเม้น.... ตกลง โอค... ยังอ่ะจ๊ะ แน๋ว....   

[suregirl]

มาดันเหมือนกัน ดันรอตอนต่อปาย 

[abcd]

ซินลงแทนไปอีกซักอาทิตย์นึงแล้วกันเน๊าะ  เค้ามะได้อู้น๊า จาปายช่วยเรย์ทำหน้าเวปแป๊บนุง 
(เรย์กำลังขาดแรงจายยแล่ะซิน อิอิ )

[sun]

ซินลงแทนไปอีกซักอาทิตย์นึงแล้วกันเน๊าะ  เค้ามะได้อู้น๊า จาปายช่วยเรย์ทำหน้าเวปแป๊บนุง 
(เรย์กำลังขาดแรงจายยแล่ะซิน อิอิ )

^
^ ว่าตะ เรย์  ขาดแรงจาย เรื่องรัยอ่ะ คิคิ (อย่าลืมซิบๆมานะแน๋ว ฮี่ๆ)     

ก้อด๊ะ ..เด๋วลงเรื่องสั้นๆ ของโม ให้ อ่านแย้วกัน ค่ำนะ เอิ้กๆ

ทำไมเงียบเหงา เจงๆ ..เด๋วไม่ลงดีมะเนี่ย หุหุหุ   

[しろやま としんや]

คู่นี้ฟ้าประทาน สวรรค์บันดานจริงๆ


อ่านแล้วเลือดท่วม

[sun]

"มาอ่านเรื่องสั้นๆ..ของนายโมกันดีกว่า คิคิ"


*เรื่อง สั้นๆ(สั้นจริงๆนะ)*


'ซู้ดด ปิ๊ดๆ'
อ้า อย่า คิดไปไกล เสียงที่ท่านได้ ยิน(อ่าน) ไปนั้น คือเสียงสูดน้ำมูก ของไอโมเอง
เป็นหวัดครับ ..ปวดหัว น้ำมูกไหลย้อยเลย ทีเดียว
ไอโม....อย่ามาใกล้ เรา เด๋วติดหวัด ฮา..ซู้ด( ผมตวาดไอคิมมันเสียงดัง ก็ไอคิมอะ ทั้งๆที่น้ำมูกผมไหลเย้อยอยู่เนี๊ยะ มันก็ยังตามมานัวเนียผมอีก)
ไอคิม.....นี้ไม่เคยได้ยินเหรอ เวลาเป็นหวัดอะ มีเซ็กแล้วจะหาย จริงๆนะ(มันทำหน้าจริงจังมากมายเลยครับ แล้วขึ้นคร่อมผมโดยทันใด)
ไอโม.....ไม่เคยได้ยินอ้า โอ้ย ไปไกลๆหน่อยได้ไหม หายใจไม่ออกอ้า แค๊กๆ (ทั้งไล่ ทั้งผลัก ทั้งดัน แต่มันก็ไม่ ลุกออกจากผมอะ)
ไอคิม......เฮ้ย พูดจริงนะ ไม่ได้อำ จริงๆ ไม่เชื่อเหรอ ลองพิสูจน์ดูก็ได้นะ มาๆๆ จุ๊บๆๆๆ(หงะ ไอฃั่วจอมลามก มันเอาปากมาจูบปากผมอ้า ฮือ หายใจไม่ออกอ้า)
และไอโมก็เสร็จไอคิมมันจนได้ครับ และ วันต่อมา ไอโมก็หายหวัด แฮะ และไอคิมก็เป็นฝ่าย น้ำมูกไหลย้อยแทน แต่จะให้ผมไปรับเชื้อหวัดจากมันกลับคืน ขอเซโนครับ แฮะ จนกว่ามันจะหายหวัด ผมก็เลยไล่มันไปนอนอีกห้องนึงซะเลย
แหม๋ๆๆ นะ ถ่ายเชื้อหวัดให้กันไปมา แล้วเมื่อไหร่มันจะหายซะทีเล่า คิคิ


---------------------
ป๋อล๋อ...*เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::  มีเซ็กส์แล้วทำให้หายหวัดได้....อึมส์!~ 
---------------------------------------------
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++
+++++++++++++++
++++++++++
++++++
+++
+

เรื่องสั้นๆ อีกเรื่อง

*******************
ในขณะที่ผมกับพรรคพวก หลายหน่ออยู่ ก็เพื่อนๆผมที่รู้เรื่องผมกับไอคิม นั้นแหละครับ
เพื่อน 1...........เออ พวกมึงรู้เรื่องไอ้นก(นามสมมติ) ยังวะ
เพื่อน 2 ..........เรื่องไร
(ยัยนกคือเพื่อน ที่ มข.ของพวกมันครับ)
เพื่อน 3.......... ออ มันเลิกกับผัวมันแล้วหนิ เห็นหอบผ้าหอบผ่อน ไปขอ อยู่กับยัยดา
เพื่อน 1.....เออ นั้นแหละ น่าสงสารแม่ม โดนผัวซ้อม เฮ้อ..แม่ม โดนขนาดนี้ยังทนอยู่กับมันอยู่ได้ เชื่อกูเด๊ะ เด๋วพอผัวมาง้อ ก้อ ตามมันไปต้อยๆ ตอนโดนซ้อมก็บอก ไม่เอาแล้ว เข็ดแล้ว พอเค้ามาง้อ ก็ยอมตาม เค้าไป แล้วมันจะมาโวยวายทำไมเฮ้อ กูก็ไม่รู้จะช่วยไงแล้ว
บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ และอะไรอีกจิปาถะ นั้นคือบทสนทนา ของพวกผม ที่ตอนนี้กำลังนั่งเล่นไพ่กันอยู่
เพื่อน 1...............เลี้ยงกันด้วยลำแข้ง จริงๆ แม่ม (มันพูดแล้วส่ายหน้าอย่างระอาใจสุดขีด)
ไอคิม........... กูก็เลี้ยง ไอโมมันด้วยลำแข้งเหมือนกัน กูก็ไม่เห็นมันจะบ่น อะไรเลย มีแต่ร้องขอ (มันพูดแล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์มากมาย)

เพื่อนๆ มอง ผมกับ ไอคิมเป็นตาเดียว ..........อย่างงงๆ
เฮ้ย ไรของมึง..........(เสียงใครไม่รู้ครับพูดขึ้นมาลอยๆ หัวเราะหึหึ)
ไอคิม..........จริงดิ หึหึ แต่เป็น " แค้ง เท่า ขวย" นะ หหึหึ
มันพูดแล้วก็หัวเราะอยู่คนเดียว...........ผมก็นั่งงง อยู่นานโข เหมือนกัน ครับ กว่าผมจะ เข้าใจ...........หง่ะชั่ว
ไอโม..............ไอคิม ไอชั่ว ไอฮึ่มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆไอทุเรศ ไอหื่น ตาย ซะเถอะมึง
************และฝ่าเท้างามๆของผมก็ลอยหวือ ไปวางแหมะ ลงบนท้องไอคิมจอมลามกอย่างรวดเร็ว และรุนแรง ฮึม ผมคาดว่ามันคงจุก***************

ไอคิม............โอ้ย ฮ่าๆ ไม่ต้องเขินขนาดนั้นก็ได้ ไม่ต้องห่วง เราจะเลี้ยง นาย ด้วยลำ ...วย เราแบบนี้ไปอีกนาน
********ไอโม พูดไม่ออก บอก ไม่ถูกครับ อยากร้องไห้มากมาย อายเพื่อนโคตรๆ ...ไม่มีหน้าไปสู้ใคร ได้แล้วหล่ะครับ อายโคตร ผมได้ยินเสียงเพื่อนๆผมหัวเราะกันคิกก*************

แม่ม ชั่วววววววววววววววววววว มึงนะมึง...............จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกูจะฆ่ามึงงงงงงงงงงงงง

ใครอยากรู้ ก็ ผวนเอาเน้อ ว่าไอคิมมันพูดไร   

---------------------------------------------------------------
ป๋อล๋อ...*อึมส์!...มิน่าล่ะ โมถึงไม่อ้วนซักกะที..เพราะเลี้ยงด้วย...”แค้งเท่าขวย"        
.....ดูท่าจะได้แต่โปรตีน  แต่ขาดพลังงาน..อย่างแรง ฮ่าๆ        
--------------------------------------------------------------
** สีน้ำตาล (ซินเม้นเองนะคะ)^^

[sun]

โมโม ... Say : :   ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ                  
เขียนเรื่องสั้นให้อ่านเหมือนกับเป็นการประจานตัวเองไงบอกไม่ถูก ชิชะ คิคิ     
ก็ช่วยมะได้อ้า ก็ตู ขี้เกียจ เขียนเรื่องยาวนี้หว่า เอาเรื่อง สั้นๆ มุข ฟายๆๆ ของ ไอคิม ไปก่อนแหละกานเนาะ

**********************************
-----------------------------------------

**เรื่อง สั๊น สั้น.......**

เช้าวันนึง อากาศแจ่มใส ไอโมตื่น ขึ้นมา ทำโจ๊ก ให้ที่ ร้ากกกกก กินแต่เช้า
บน โต๊ะ อาหาร ในขณะที่ไอคุณคิม มันจ้วก โจ๊กร้อนๆ ที่มัน ตอกไข่ ลงไปด้วย ใบนึง อย่างเมามันส์
ไอโม ก็นั่งกินนม โส๊ดดสด 1 แก้วไป คุยกับมันไปอะครับ
ไอคิม.................โม เรา ว่า นายอย่ากินนม ให้มากนักจะดีกว่านะ
ไอโม...............(ทำหน้าพิศวงงง งวย เล็กน้อยถึงปานกลาง นมออกจะดีต่อสุขภาพทำมายถึงไม่อยากให้ตูกินเยอะๆฟะ) .อ้าวไมอะ
ไอคิม..........(ทำหน้านิ่ง ซีเรียสมากมาย) เฮ้อ เคยได้ยินมะ กินอะไรบำรุงอันนั้น เรายังไม่อยากให้นายนมโตหว่ะ ยังอยากมีเมียเป็นผู้ชายอยู่ ยังไม่อยากมีเมียเป็นผู้ฉิง
ไอโม..........(เอ๋อ แดก ไปนิดนึง อ้า มันจะมาไม้ไหนกะกูฟะ ฮึ่ม อยู่กันมานานครับรู้จัก สันดานมันเป็นอย่างดี มาแบบนี้ เล่นมุขกะกูชัวร์) .....อ๋อ นาย เลย ชอบกินไข่ ชะมะ จะได้บำรุงไข่ หึหึ (อ้า คิดว่าตัวเองชนะมันแล้วครับ ดักมุขมันทัน)
ไอคิม.........(ยิ้มเจ้าเล่ห์มากมาย) ปล่าว ไข่ไม่เกี่ยวหรอก ก็แค่ชอบกินไข่ลวก ไม่เกี่ยวกับบำรุงไข่อะไร หึหึ...นายลืมอะไรไปรึเปล่า ของโปรดของเราอะ
ไอโม.............(นั่ง คิด หน้านิ้ว คิ้ว ขมวดไปพักนึง)
ไอคิม..........(มัน บรรจง ตักโจ๊ก คำสุดท้าย เข้าปาก อย่างเชื่องช้า จากนั้นมันก็มองหน้าผม หน้าตาเจ้าเล่ห์สุดฤทธิ์)..........อ้า....กินอะไรบำรุง อันนั้น หึหึ เราถึงได้ชอบกิน -วย นายไง หึหึ มันจะได้ไปบำรุง -วย เราให้มันใหญ่ ถึงใจนาย ไง ไม่ดีเหรอ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
      TOT.............ไม่มีสัญญาณตอบรับ จากไอโม ด้วยตอนนี้ ตายไปแล้ว.........TOT  

-------------------------------------------------------------
ป๋อล๋อ*...เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: โจ๊กเป็นเหตุ ฮ่าๆ   
-------------------------------------------------------------
**
******
************
*******************
*****************************
************************************
ตอน:: โมคิม หว๊าน ..หวาน …จ๋อย  อ้อย ชิดซ้าย ^^   (เติมเอง) อิอิ

จะมาเล่าเรื่องสั้นให้อ่านกันก่อน ส่วนตอนยาว
ถ้าไม่มีไรผิดพลาด พรุ่งนี้คงโพสเนอะ เหอๆๆๆๆๆ
เรื่องมัน มีอยู่ว่า ............

วันนึงอีกเช่นเคย ไอโม ง่วนกับการ เทศนาให้เด็กๆที่ร้าน ขายหนังสืออย่างเมามันส์
ติ๊ดๆๆ ตี่ ดี้ ดี่ ติ๊ดดๆ ตี่ดี้ ดี่
 
ไอโม.................เออ ว่าไง (อารมณ์ยังคุกรุ่นอยู่ครับ ก็กำลังด่าลูกน้องอยู่อ้า)
ไอคิม....................โหย ทำไม เสียงดุ จังครับ (แหม๋ หวานจ๋อย อ้อย ชิดซ้าย มาแต่ไกลเลยครับ)
ไอโม.................เออ น่า ช่างเรา มีไรเปล่า เนี๊ยะไม่มีงานมีการทำไง..ถ้าว่างนัก ก็มาช่วยดูร้าน ดูเด็กๆมันหน่อยมา.(หง่ะดูเด๊ะครับไปพาลมันซะงั้นอ้า)
ไอคิม............อ้าว ซะงั้น....หึหึ ใจเย็นๆ น่า ไม่ได้ว่างขนาดนั้นหรอก เอ่อ โม นายลืมอะไรไปรึเปล่าอะ หือ ว่าไง
ไอโม..............ลืม ไร ไม่รู้ จำไม่ได้ เราลืมอะไรอะ(ถามมันไป อย่างหงุดหงิด ครับ เด็กที่ร้าน ก้มหน้างุดไม่มีใครกล้าสู้หน้าเลยซักคน)
ไอคิม.............อืม ช่าง มันเถอะ นายกิน ข้าวรึยังอะ หึ นี้อย่ามัว แต่ดุเด็กมัน เด๋ว เป็นลมตาย ไปหาอะไรกินก่อนไป
ไอโม............อ้าว โทรมาแค่นี้อะนะ บ้าปล่าวเนี๊ยะ เฮ้อ แค่นี้นะ (หงุดหงิดเกินทนครับ)
และไอโมก็กดวางสายไปเลย โดยไม่ได้สนใจ ห่วงใยความรู้สึก ไอคนโทรมาเลยซักนิด
จนเทศให้เด็กๆใจสาแกใจ แล้ว อารมณ์เริ่มเย็นลง ก็เป็นเวลา บ่ายแก่ๆ แล้วหล่ะครับ ไอโม จึงได้ฤกษ์ ได้ยาม ไปหาไรใส่ท้องหน่อย
กินข้าวในห้างนั้นแหละครับ กินเสร็จ ก็ไปต่อที่ไอติม swensen คนเดียว คิคิ ได้กินของหวานๆ เย็นๆ ก็เริ่มอารมณ์ดีครับ
นึกถึงไอคนบางคน มันขึ้นมา และก็มานั่งนึกถึงคำพูดของมัน อืม มันบอกว่ากูลืมอะไรปล่าว ลืมไรวะ .....นั่งนึกไป ตักไอติมเข้าปากไป เฮ้อ นึกไม่ออกครับ

จนซักพักนึงกินไอติมจวนจะหมดแหละ ผมก็เพิ่งสังเกตุเห็นดอกกุหลาบสีแดงสดที่ปักอยู่บนแจกันตรงกลางโต๊ะที่ผมนั่งอะครับ...มันทำให้ผมนึกถึงวันวาเลนไทร์ ที่ไอคนบางคนมันถือดอกกุหลาบมาให้ผม นั่งนึกไปยิ้มไป ไม่ว่าจะเป็นวันปีใหม่ วันคริสมาส และวันเกิดกู ไอคิมมันมักจะมีอะไรเล้กๆน้อยๆให้เสมอ ดอกกุหลาบงี้ ทำกับข้าวเลี้ยงกัน 2คนงี้ คิคิ อะ และแล้วไอโมก็ต้องหุบยิ้มโดย อัตโนมัติ
อะ เวรแหละ..ซวยแหละ วันนี้ วันเกิดมันนี้หว่า ซวยแล้วกู ไม่งอนกูตายแล้วเหรอป่านนี้ แม่มเอ้ย แย่จริงๆ ฮือ
และไอโมก้กดทอสับให้ใครบางคนอย่างด่วนๆ
ผมรอสายอยู่ครู่ใหญ่ๆ ครับ
ไอคิม..............อืม ว่าไง (เสียงยังไม่บ่งบอกอารมณ์อยู่ครับ)
ไอโม.......... แฮปปี้เบิร์ดเดย์
ไอคิม...........นึกออกแล้วเหรอ รอให้พูดตั้งแต่ตอนตื่นนอน่แล้ว นึกว่าจะจำไมได้แล้วซะอีก(น้ำเสียงเริ่มมีแววน้อยใจตครับ)
ไอโม............ขอโทษ น้า ขอโทษ. ลืมจริงๆอะ ขอโทษน้า นะ(ทำเสียงอ้อนหน่อยนึงครับแฮะ)
ไอคิม...........หึหึ ไม่เป็นไรหรอก ไม่โกรธหรอก แค่น้อยใจนิดๆ..แล้วนี้อารมณ์ดีแล้วเหรอ
ไอโม..........ครับผม ดีแล้ว..อืม....คิม งั้นเย็นนี้ ไปหาไรอร่อยกินนอกบ้านดีกว่าเนาะ แฮะ(น้ำเสียงสำนึกผิดสุดฤทธิ์)
ไอคิม........... ไม่ต้องหรอก นายทำงานเหนื่อยๆอะ ไม่ต้องออกไปผจญรถติดนอกบ้านอีกหรอก เราอะ มีแค่นายเราก็ไม่ต้องการอะไรแล้วหล่ะ แค่คำพูดหวานๆน่ารักๆ จากปากนาย ก็พอแล้ว
ไอโม...........(อึ้งครับพุดไม่ออก ปลื้มอะ) อืม เราไม่เหนื่อยหรอกกก จริงๆนะคิม เราก็เหมือนกันนะ มีนายอะอยู่ที่ไหนเราก็มีความสุข ที่สุดในโลกเลย (อายจัง)
ไอโม..............งั้น วันนี้รีบๆกลับบ้านหน่อยนะ เราไม่ต้องไปกินข้าวนอกบ้านก็ได้ เราจะทำกับข้าวรอนะ (ทำเสียงหวานหยดย้อยเลยครับ)
ไอคิม............อืม งั้น แค่นี้นะ เย็นนี้เจอกัน
ไอโม.......... เอ่อ คิม มีความสุข มากๆนะ ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะ แล้วก็ขอโทษด้วย ที่เราเป็น เอ่อ.คนรัก ที่แย่ๆ ของนายอะ...เป็นห่วงนะครับ ที่รัก บาย
แฮะ และไอโมก็กดวางสายไปทันทีครับ ด้วยความเขิน นานๆ จะหวานใส่มันซักที จิส์ นี้ท่าไม่คิด ว่าอยากไถ่โทษที่ลืมวันเกิดมันนะ จ้างให้ก็ไม่พูดแบบนี้หรอก ชิ

และไอโมก็นั่งอายม้วนต้วนอยู่คนเดียว คิคิ ไอติมแม่ม โคตรหวานเลย เลี่ยนเว้ย เหอๆๆๆๆเลี่ยนๆ มีความสุขจริงไอโม อิจฉาตัวเองชิบหาย เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ              
 
"""""""""""""""""""""                      """"""""""""""""""""""

[THIP]

เหอ เหอ เรื่องสั้นหลากรสชาติ     

[ultraman]

เรื่องสั้นๆๆ  แต่ได้ใจความอ่ะ เหอๆๆๆๆ