หัวข้อ: We are...คือ เรารักกัน ตอนพิเศษ ด้วยความคิดถึง100%... 16/12/13 [P.314]

[NumPing]

ทำใจอยู่นานเลย ถึงจะเข้ามาอ่าน แต่มันถึงเวลาที่งานเลี้ยงต้องเลิกราแล้วสินะ

เด็ก ๆ ทำให้เรามีความสุขมาก มากจริง ๆ เรารักพวกเค้าทุกคนเลย ขอให้นับจากนี้พวกเค้าทุกคนมีความสุขมาก ๆ ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้รู้ข่าวคราวแล้ว พวกเค้าจะอยู่ในใจเราตลอดไป

ขอบคุณน้องตาลมาก น้องทำให้พี่มีความสุขมากค่ะ เรื่องราวเหล่านี้จะอยู่ในใจพี่ตราบนานเท่านาน

We are, love U all 

[runma]

และแล้วก็มาถึงบทสุดท้ายของ we are...เราคือ...
ได้รับสิ่งดีๆ ความรู้สึกดีๆ ตั้งแต่เริ่มงานนิยายคุณตาลเรื่องนี้มากมาย

รักความรักที่สวยงามของภูมิพีม ที่ประทับใจได้จนถึงบทสุดท้าย อ่านไปยิ้มไป
รักมิตรภาพของผองเพื่อน แทนฟ่าง เบียร์ เชน คิวเต้ย แมท มิค ปัน ฯลฯ
ทั้งฮา ทั้งสนุก คุณตาลทำให้ผมได้ย้อนเวลากลับไปนึกถึงเรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมา
ของตัวเองได้เลย รู้สึกรักและผูกพันธ์กับน้องๆ มากครับ เหมือนอย่างที่คุณตาลได้เขียนไว้

"แต่ที่ผมคิดว่าผมเก็บเกี่ยวมันไว้ได้อย่างเต็มที่ ผมใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่าเพราะได้ร่วมสร้าง
ความทรงจำมากมายกับเพื่อนๆ และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือผมได้รู้จักความรัก ณ ที่แห่งนี้
ผมได้พบกับคนที่จะอยู่เคียงข้างผมตลอดไป"

กับ we are...ก็คือความทรงจำในเรื่องราวดีๆ เช่นกันนะครับ
ขอบคุณสำหรับผลงานดีๆ เรื่องนี้   

ปอลอรอรวมเล่มด้วยคนครับ   

[kojibara]

อ่านไปยิ้มไป พอเลื่อนมาเจอThe end แล้วอึ้ง!!!
จบแล้วหรอ TT
เรายกให้เป็นนิยายในดวงใจเราเรื่องหนึ่งเลยนะคะ
เคยหัวเราะกับตัวละครในเรื่องจนแม่ถามว่าเป็นอะไร
เคยร้องไห้กับภูมิ พีมตอนที่ฝ่าฟันปัญหาครอบครัว
นิยายเรื่องนี้พูดได้เลยว่ารัก
รักทุกตัวละคร รักทั้งเนื้อหา แล้วก็รักคนเขียนด้วย
 

[taiyo_sora]

 :impress3:จบแล้วเหรอออออออ
ขอบคุณที่เขียนเรื่องราวความรักดีๆ แบบนี้:กอด1:รู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งในเรื่องเลยค่ะ นั่งอ่านไปทั้ง หัวเราะ(เหมือนคนบ้า) ร้องไห้หน้าจอคอม 
 :monkeysad:เศร้าจังจบแล้วเหรอเนียยยยยยยยย
 

[naiin]

 

[MoMoRin]

สองคำค่ะ อิจฉาาาาาาาาาาาาา ขอแบบพี่ภูมิซักคน พอละ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

[ao16]

 

[Y2Y]

ขอบคุณ เล้าเป็ดที่มี น้องตาล>>>> ทะเลหัวใจ 
ขอบคุณ ที่เขียนนิยายหนุกๆ ดีๆ ฮาๆให้อ่าน 
ขอบคุณ  ที่ทำให้เราหลงรัก ภูมิ พีม  แทน ฟ่าง
ขอบคุณมาก  ขอบคุณจริงๆ

[mammysoma]

    จบแล้วจริงเหรออออ



ขอตอนพิเศษอีกได้มั้ยอ่ะ



ไม่อยากให้จบเลยยยย  ติดตามมาตั้งนานอ่ะ
 
 
 

[aekporamai2]

  :L2:พีมภูมิ   รักเลยอ่ะครับ
ขอบคุณผู้แต่งนะครับ

[slurpeez-69Nes]

ขอบคุณระยะเวลา 2 ปีที่อยู่ด้วยกันมา
ขอให้พี่ภูมิกับน้องพีม มีความสุขตลอดไปปปป

ขอให้พี่ตาล สวยวัน สวยคืนนะคร้าาาา

[duckool]

รักนิยายเรื่องนี้มาก
และฝากบอกคนเขียนว่าขอบคุณมาก
ที่เขียนเรื่องดีๆแบบนี้ให้อ่านนะคะ
จะตั้งตารอฉบับรูปเล่มค่ะ

[Tassanee]

อยากบอกน้องตาลว่า.....ขอบคุณเช่นกัน
ุ
ขอบคุณ  ที่แต่งเรื่องราวดีๆ ให้อ่าน ความรู้สึกที่บรรจุไว้  ทั้งรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ

ดีใจ  เสียใจ ตอนดราม่า สุดๆ เลยนะ   .....อ่านแล้วทั้งร้องไห้ทั้งเจ็บไปด้วยเลยแหล่ะ

แต่ก็ประทับใจมากๆ  เป็นแรงบันดาลใจให้อยากแต่งบ้าง  ฮ่าๆ

ยังไงก็ขอบคุณค่ะ  อย่าลืมแต่งเรื่องดี ๆ มาแบ่งปัน อีกนะคะ 

พี่บอกได้เลยว่า.....จะรอ  ตั้งหน้าตั้งตารอ  เรื่องใหม่ของตาลค่ะ

[minyoung]

ขอบคุณที่เอาเรื่องมาให้อ่านนะ รีบมาต่ออีกล่ะ

[EunJin]

จบแล้วอ่ะ ยิ้มอย่างมีความสุขจริงๆๆ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆๆเรื่องนี้นะคะ
ภูมิกับพัีม จะเป็นอีกคู่ที่เราประทับใจไม่มีวันลืมจริงๆๆๆค่ะ

[yowyow]

จบแล้วอ่าาา   

นิยายเรื่องนี้สนุกมาก ติดตามมาตั้งแต่ตอนแรกเลยอ่ะ

มีครบทุกรสเลย แต่ชอบฮามากกว่า แมร่งฮาจิงๆๆ วีรกรรมของแต่ละคน

  นะที่แต่งมาให้อ่าน

[jiki]

อุตส่าห์ถ่วงเวลาไม่อ่านมาหลายวัน สุดท้ายเราก็หนีตอนจบไม่พ้น เฮ้อ
 ขอบคุณนิยายที่มอบความรู้สึกดีๆให้ทุกครั้งทีเราได้อ่าน
ขอบคุณที่สร้างหนุ่มๆเหล่านี้มาให้เรารักค่ะ

[taran]

    ใจหายที่สุดอะ จบแล้วอะ แต่ก็เต็มอิ่มนะ ได้ครบทุกอารมณ์กับเรื่องนี้มาก
เป็นเหมือนเพื่อนตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนนี้เลย รู้สึกผูกพันมากอะ 

ยังไงก็รอรวมเล่มนะค่ะ แล้วต่อไปนี้จะมีตอนพิเศษ อะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ สั้น ๆ ก็ได้ มาให้อ่านกันไหมเอ่ย

We are ......... "เพื่อนกันตลอดไป"

 

 

[amito]

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆแบบนี้นะคะ

เวลาเราอ่านเรื่องนี้เรามักจะย้อนกลับไปคิดถึงตอนช่วงอยู่มหาลัยอยู่บ่อยๆ คิดถึงวันเวลาที่เคยมีเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุขร่วมผ่านวันที่แสนประทับใจมาด้วยกัน

ขอบคุณค่ะ

[super hero]

จบแล้วอ่ะ อย่าเพิ่งจบสิขอตอนพิเศษแบบโคตรพิเศษด้วย

Thank you

[debubly]

 

[Tuszank]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ,,   



จบเเล้วเหร๊อ ,, ... เค้าอยากอ่านเรื่องปันกับ องุ่น อิอิ ^^~

[Dkmine]

ขอบคุณ นะครับสำหรับ นิยายดี ๆ อีกเรื่องนึง จะเก็บเรื่องราวของพีม และ ภูมิ ไว้ในใจตลอดไปนะ ><

ฮ๋าา ๆ แอบเว่อร์ ไปหน่อย แต่ชอบมากนะครับ

[mulli]

รักเรื่องนี้สุด 

[ColdHeart]

สุดยอดเลยครับ ชอบเรื่องนี้มากๆ เป็นหนึ่งในเรื่องที่เยี่ยมที่สุดเท่าที่เคยอ่านเลย ขอบคุณมากๆนะครับที่สร้างผลงานดีๆแบบนี้ขึ้นมา ขอบคุณจริงๆครับ 

[Foofong]

ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคับ


สนุกมากๆ รักคนแต่งครับ

[kanda53]

บอกได้คำเดียวว่า"ใจหาย"...
ที่จะไม่ได้อ่านน้องพีมกับพ้องเพื่อนแล้ว...
เป็นนิยายที่อ่านแล้วผ่อนคลายความเครียดได้อย่างมากเรื่องหนึ่ง...
ขอบคุณน้องตาลที่ส่งความสนุกมาให้อย่างต่อเนื่องและยาวนาน...
จะรอผลงานเรื่องต่อ ๆ ไปของน้องนะคะ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ 

[comics_boy]

ขอบคุณมาก สำหรับอีกหนึ่งนิยายที่ดีที่สุด ตลกและสนุกที่สุดที่เคยอ่านมา

ใจหายมากเลยจริงๆ และยังมีอีกหลายเรื่องที่ยังค้างคาใจ เช่น ตอนพีมแยกกับภูมิ แล้วคลื่นไปหาพีมเจอได้ยังไง

ยังอยากรู้ว่าคุณชายกับน้องโตเกียวตอนอยู่ด้วยกันสอวคนจะสวีทกันขนาดไหน

ปันกับพี่องุ่นจะคบกันยังไง

คลื่นจะเจอแฟนดีๆมั้ย

ถ้าไม่รบกวนกันจนเกินไป ยังแอบหวังว่าึุณตาลจะมาต่อภาค2 หรือมีตอนพิเศษมาให้หายคิดถึงบ้างนะ

[PetitDragon]

จำได้ว่าอ่านเรื่องนี้ครั้งแรกเมื่อต้นปีที่แล้ว แต่หลังจากที่อ่านไปได้แค่สิบกว่าตอน....ก็สัญญากับตัวเองเลยว่า จะไม่อ่านเรื่องนี้อีกจนกว่าจะจบ เพราะมันสนุกเกินกว่าจะต้องมานั่งรออ่านทีละตอน

สนุกจนต้องยอมรอเป็นปีครับ 

ในที่สุดก็ได้อ่านซักที....

 

[ho-mo_mikiiz]

ไม่อยากคอมเม้นยาวๆ อิอิ เพราะว่ามันมีคำที่จะบรรยายออกมาเยอะมากมายจากการอ่านเรื่องนี้ เด๋วคอมเม้นจะยาวไปเท่ากับเนื้อเรื่องซะเปล่าๆ กัวพี่ตาลอ่านไม่ไหว แต่มีสามคำอธิบายความรู้สึกได้ตรงกับใจที่สุด คือ ประ-ทับ-ใจ
ตั้งแต่เริ่มอ่านจนตัวอักษรสุดท้ายของเรื่องนี้ ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลย มันเป็นอะไรที่ดูอบอุ่น ตรงไปตรงมา อ่านแล้วยิ้มได้ อ่านแล้วหัวเราะได้ เวลาตัวละครเศร้า ก็เศร้าไปด้วย แต่ในความเศร้านั้น คือการเรียนรู้ไปพร้อมๆกับตัวละครนั้นด้วย เมื่อหายจากความเศร้าความปลาบปลื้มก็จะมาแทนที่ ทุกอารมณ์ความรู้สึกของตัวเอก หรือนู๋พีมของเรานั่นเอง มันทำให้เรารู้สึกได้จริงๆถึงความเป็นคนมองโลกในแง่ดีของพีม และสัมผัสถึงโลกที่พีมอยู่ได้จริงๆ รู้สึกได้จริงว่าเพื่อนๆคนรอบข้างพีมทุกคนเค้ามีอะไรที่พิเศษแตกต่างกันไป ทุกคนดูมีชีวิตชีวาจริงๆ อิจฉาที่พีมได้พบได้รู้จักกับคนเหล่านั้น อิจฉาคนเหล่านั้นที่ได้รู้จักพีม อยากบอกว่าตัวละครในเรื่องนี้ทุกตัวมีอิทธิพลต่อผู้อ่านมาก มันเหมือนกับโมเดลของคนดีๆที่เค้าอยู่รวมกัน มันทำให้เราอยากเอาเป็นแบบอย่าง วีอาร์ทำให้หายเศร้าเวลาเราเศร้า วีอาร์ให้กำลังใจเมื่อรู้สึกสิ้นหวัง วีอาร์ทำให้เรามองปัญหาและคิดแก้ไขเป็น คืออ่านแล้วได้อะไรเยอะมาก จนสิ่งที่จะพิม สิ่งที่จะเม้นมันทะลักออกมาจนคอมเม้น วก วน งง แปลกๆไปบ้าง ก่อนที่่จะ งง ไปมากกว่านี้ ขอให้พี่ตาลผู้ให้กำเนิด ภูมิ พีม เดอะแก๊ง และตัวละครอื่นๆอีกมากมายที่เป็นฟันเฟืองสำคัญของเรื่องนี้ ได้รับความสุขเหมือนกับที่นำความสุขมาแบ่งปันผู้อื่น สิ่งที่อยากบอกที่สุดคือ "รัก พีตาลผู้ให้กำเนิดเรื่องนี้ รัก ภูมิ พีม เดอะแก๊ง และชาวค่าย" ประทับใจเรื่องนี้มาก
รวมเล่มเมื่อไหร่ จองเล่มนึงด้วยนะคะ อยากมี ภูมิ พีม กับเดอะแก๊ง ติดตัวไปทุกที่
รัก รัก รัก รัก  รัก เรื่องนี้มากๆๆๆๆๆ จนไม่รู้จะอธิบายยังไง
(นั่นไง ยาวจนได้ อยากจะคอมเม้นแบบ สามคำสั้นๆแต่อ่านแล้วน้ำ ลาย เอ้ย!! น้ำตาไหล ดั๊นนน ออกมายาวเป็นเรียงความซะแล้ว - -")