ลืมลงอะครับ
(อายจริงๆนะนี่)
นึกได้รีบเอามาลงให้เลยครับ 1ในสามของเรื่องก่อนนะครับ
.....................................................................
เจ้าสมุทร
ชั้น38ตึกเอ็มไพร์สเตรท
“ทุกคนเตรียมอุปกรณ์ไว้ให้พร้อม จากที่ได้รับการติดต่อมาอาการทั้งสองคนหนักเอาการ”
อนัสตกาลสั่งลูกน้องของเธอที่กำลังเปลี่ยนชั้นที่38ทั้งชั้นให้กลายเป็นห้องพยาบาล
เธอเดินหยิบกล่องเครื่องมือขนาดใหญ่ขึ้นมาวางบนโต๊ะที่เตรียมไว้
เมื่อเปิดออกมาเครื่องมือแพทย์จำนวนมากรูปร่างแปลกตาเรียงอย่างเป็นระเบียบอยู่ในนั้น
“โจแอนเจ้าหลิงทั้งสองคนไปรอรับคนเจ็บที่ลานจอดเครื่องบิน เมื่อมาถึงรีบพามาที่นี่โดยด่วน”
“รับทราบค่ะ” หญิงสาวผมทองกับหญิงสาวเชื้อสายจีนรีบรับคำสั่ง
เครื่องบินบินด้วยความเร็วสูงสุดเพื่อที่จะนำมาร์คัสกับนาซีซัสไปให้ถึงมืออนัสตกาลให้เร็วที่สุด
“เนกิเจ้าติดต่ออนัสตกาลเรียบร้อยแล้วใช่ไหม” คีย์รัสมองร่างของมาร์คัสกับนาซีซัสด้วยความกังวล
“ข้าติดต่อไปเรียบร้อยแล้วไปถึงน่าจะทันการณ์นะ”
“แต่ตอนนี้เราไม่มีวิธีอะไรช่วยทั้งสองคนได้บ้างเลยหรือไง”
“ข้าพอจะมีวิธีอยู่บ้าง แต่คงต้องเสียงนะเพราะข้าไม่เคยลงมือจริงๆได้แต่อ่านในหนังสือเท่านั้นเอง”
เนกิทำหน้าลังเลกับความคิดของเขาเอง
“งั้นเจ้ารีบบอกมาเถอะ เดี๋ยวข้าช่วยเจ้าอีกแรงเองคงไม่เป็นไรแน่ๆ”
“ตกลง งั้นเจ้า............” คีย์รัสเร่งทำตามที่เนกิบอก
‘อ๊อดดดดดดดดดดดด อ๊อดดดดดดดดดด’
เสียงสัญญาเตือนภัยภายในตึกเอ็มไพร์สเตรทดังขึ้น
“ท่านแอนนาท่านพีรันมีผู้บุกรุกเข้ามาทางทิศใต้ครับ”
ชวินเป็นคนวิ่งเข้ามารายงานแอนนากับพีรันที่กำลังนั่งวางแผนบางอย่างกันอยู่
“มันเป็นพวกไหนกันหรือว่าพวกโซดิเอค” แอนนาถาม
“ใช่ครับ เพียงแต่...” ชวินหยุดลงเล็กน้อย
“เพียงแต่อะไร” แอนนาแปลกใจกับท่าทางของชวิน
“เพียงแต่คนที่มาข้าคิดว่าน่าจะเป็นพวก12ราศีครับ” ชวินทำหน้าเคร่งเครียด
“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าเป็นพวก12ราศี” พีรันถามขึ้นบ้าง
“เพราะทั้งหมดฝ่าค่ายกลกับทหารของเราได้อย่างง่ายดายนะสิครับ แล้วรู้เหมือนพวกมัยจะรู้ด้วยว่าองค์ราชันย์กับท่านคีย์รัสไม่อยู่ที่นี่” ชวินรีบรายงานต่อ
“เป็นไปได้ยังไง แผนของเราทั้งหมดเป็นความลับนี่นา” แอนนาแปลกใจ
“ข้าคิดว่าเราคงมีหนอนบ่อนใส้เสียแล้ว” พีรันพูด
“หรือว่าบีชางซอน” แอนนาพึมพำออกมา
“ข้างว่าเรื่องนี้พักไว้ก่อนจัดการเรื่องตรงหน้าก่อนดีกว่า แล้วเราค่อยกลับมาหาตัวสายลับอีกที” พีรันพุ่งตัวออกจากห้องไป แอนนารีบตามไปพร้อมกับชวินทันที
ณ ชั้นที่38
“ท่านเจ้าตำหนักคะ พวกโซดิเอคบุกเข้ามาแล้ว ไม่ทราบว่าท่านจะให้ดำเนินการอย่างไรต่อไปคะ”
หญิงสาวใส่ชุดพญาบาลสีขาวเดินเข้ามารายงานอนัสตกาล
เจ้าตำหนักเป็นชื่อที่คนในสังกัดของอนัสตกาลเรียกแทนคำว่าหัวหน้าหรือหมอเทวดา
“พวกเราไม่ต้องใส่ใจเตรียมตัวรักษาคนให้พร้อม ข้าเชื่อว่าพีรันกับแอนนาจัดการเรื่องนี้ได้ แล้วอีกเดี๋ยวโจแอนกับเจ้าหลิงก็คงพาคนเจ็บมาแล้ว” อนัสตกาลมีสีหน้าเคร่งเครียด
พีรันกับแอนนามุ่งออกมาข้างหน้าตึกก่อนออกมาแอนนาสั่งการชวินบางอย่างก่อนที่เขาจะแยกตัวออกไป
ออกมาข้างนอกทั้งสองคนได้ยินเสียงดังตลอดเวลาจากทางทิศใต้จึงรีบมุ่งหน้าไป
‘ฟุบ ฟุบ’
มิรันด้ากับผิงหนานปรากฏกายข้างๆทั้งสองคน
“พวกข้าไปด้วย ท่าทางคราวนี้จะตึงมือหน้าดู” มิรันด้าบอก
ทั้งสี่คนรีบมุ่งหน้าไปยังจุดที่ปะทะกันอย่างรวดเร็ว
“พวกเราเตรียมพร้อมเครื่องบินลงจอดแล้ว” โจแอนรีบสั่งการลูกน้องที่มารอรับมาร์คัสกับนาซีซัสด้วยกัน
“โจแอนเจ้ารีบพาคนเจ็บไปหาท่านเจ้าตำหนัก เดี๋ยวข้าจะคุ้มครองเอง” เจ้าหลิงหันไปบอกโจแอนเมื่อเธอสัมผัสพลังกลุ่มหนึ่งได้
โจแอนเองก็จับสัมผัสได้เขาถึงรีบร้อนที่จะทำการเคลื่อนย้ายคนเจ็บทันที
“ได้ แต่เจ้าต้องระวังตัวด้วยนะ ท่านคีย์รัสก็อยู่บนเครื่องคงช่วยอะไรเราได้บ้าง”
เจ้าหลิงแยกตัวออกจากโจแอนอย่างเงียบๆ
เครื่องบินร่อนลงเรียบร้อยพวกโจแอนรีบตรงเข้าไปอย่างรวดเร็วและเป็นระเบียบ
พอมาถึงเครื่องบินเธาเข้าไปหาร่างที่สลบไสลของมาร์คัสกับนาซีซัส
แต่แล้วเธอก็แปลกใจเพราะบนร่างกายของทั้งสองคนมีเข็มทองฝั่งอยู่เพื่อห้ามเลือดกับพิษไม่ให้กระจายไปทั่วร่างกาย
“นี่ใครเป็นคนทำคะท่านคีย์รัส” โจแอนถามอย่างแปลกใจ
เพราะว่าจุดต่างๆที่ฝังเข็มลงไปได้อย่างถูกต้องและแม่นยำ
เพราะบางจุดถ้าพลาดอาจทำให้เลือดไหลออกมามากกว่าเดิมจนเสียชีวิตได้
“ข้าเองแหละ ข้าขอโทษที่ทำอะไรโดยพละการนะ” เนกิบอกพร้อมก้มหน้าเล็กน้อย
“เปล่าๆๆ ข้าจะบอกว่าท่านทำได้ดีเกินกว่าที่ข้าคิดไว้เสียอีก”
“เรื่องนี้ต้องยกให้คีย์รัสเขาเพราะข้าแค่บอกจุดเขาเป็นคนฝังเข็ม” เนกิมองหน้าคีย์รัสพร้อมรอยยิ้ม
“เรื่องนี้ไว้ชมกันที่หลังเราต้องรีบพาทั้งสองคนไปให้ถึงท่านเจ้าสำนักก่อน ตอนนี้ดูเหมือนเราจะโดนซุ่มโจมตีรอบด้านเสียแล้ว”
เสียงดังจากการต่อสู้ดังขึ้นใกล้เข้ามา ท่าทางเจ้าหลิงจะปะทะกับศัตรูเสียแล้ว
“งั้นพวกเจ้ารีบไปก่อนเดี๋ยวข้าจะไปสกัดไว้เอง เนกิเจ้าไปกับพวกเขานะ” คีย์รัสบอกก่อนที่จะหายไปจากเครื่องบิน
พวกโจแอนรีบทำการเคลื่อนย้ายร่างที่ไร้สติทั้งสองไปอย่างรวดเร็ว
ทางทิศใต้ของตึกเอ็มไพร์สเตรท
ทหารยามชุดขาวจำนวนมากยืนล้อมผู้มาเยือนทั้งสี่คนไว้
รอบๆตัวทั้งสี่คนมีคนชุดขาวจำนวนมากล้มอยู่
“หยุด!!!!~” พีรันตะโกนระงับศึกก่อนที่จะมีคนล้มตายมากไปกว่านี้
ทหารชุดขาวหยุดทันทีที่ได้ยินคำสั่ง แต่ยังคงยืนล้อมคนทั้งสี่ไว้
“พวกเจ้าถอยออกมาให้หมด แล้วรีบกลับไปที่ฐานบัญชาการโดยด่วน” แอนนาสั่งการบ้าง
ทหารชุดขาวหายไปอย่างรวดเร็วเหลือเพียง 8 คนที่ยืนมองหน้ากันอยู่
ฝั่งตรงข้ามมีชายสองหญิงสอง
มีชายรูปร่างสูงโปร่งผมสีบรอนด์ทองนัยน์ตาสีฟ้าราวกับน้ำทะเลยามต้องแสงอาทิตย์ตอนแดดจัดๆ
สวมชุดสีขาวสะอาดตาประดับด้วยเครื่องประดับสีทองฝังด้วยไพรินดูเด่นยื่นอยู่ด้านหลังสุด
ถึงแม้คนผู้นี้จะยื่นอยู่หลังคนที่มีพลังกล้าแข็งถึงสามคนแต่เขาก็ยังกลับดูโดดเด่นยิ่งกว่าคนด้านหน้ายิ่งนัก
“พวกเจ้าเป็นใครบุกมาที่นี่ต้องการสิ่งใดกันแน่” แอนนาออกหน้าถามแทนทุกคน
ผู้หญิงผมยาวใส่ชุดสีเขียวสดราวกับใบไม้ที่เพิ่งเด็ดลงมาจากต้น
ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูอ่อนเอ่ยขึ้น
“เราไม่จำเป็นต้องบอกพวกเจ้า ข้าคิดว่าพวกเจ้าคงไม่มีความสามารถเพียงพอที่เราจะต้องบอก”
“เวอร์โก้ระวังอาวุธบิน” ชายผมทองพูดเตือนเบาๆ แต่เสียงกลับไดยินอย่างชัดเจนทุกคน
อาวุธบินทรงกลมทำจากหยกสีขาวนวลพุ่งตรงไปที่กลางหน้าผากของเวอร์โก้อย่างรวดเร็วและเงียบสนิท
หลังจากที่ได้ยินคำเตือนเวอร์โก้เบี่ยงหน้าหลบอาวุธบินตัดเส้นผมของเธอขาดปอยเล็กๆ
“ดูสิว่าคราวนี้จะคู่ควรหรือไม่” ผิงหนานหยิบหน้ากากหยกขาวขึ้นมาใส่ก่อนทะยานเข้าหาเวอร์โก้
“ชิ อ๋องผิงหนานหรือนี่” เวอร์โก้สบถออกมาก่อนถอยร่นไปอีกทางรับการโจมตีของผิงหนาน
“แอรีส พรีส เจ้าไปช่วยทางนั้นก่อน ท่าทางฝีมือของหญิงชุดขาวนั่นจะมากกว่าที่คิดไว้”
ชายชุดขาวกับผู้หญิงผมสั้นใส่สูทสีขาวรีบแยกตัวไปทันที
“เดี๋ยวข้าไปช่วยทางนั้นเอง ปี๊ดดดดดดดดดดดด” มิรันด้าบอกพร้อมเป่าปากเสียงดัง
“โฮ่งๆๆ” สุนัขตัวโตสีขาวโผล่ออกมาหาเธอก่อนที่เธอจะขึ้นขี่มันแล้วมุ่งหน้าไปหาผิงหนาน
“ท่าทางท่านคงเป็นหนึ่งในสามเจ้า ไม่เช่นนั้นคงสั่งการพวก12ราศีไม่ได้แน่นอน” พีรันพูดความคิดของเขาออกมา
“สมกับเป็นจักรพรรดิพีรัน ขนาดอยู่ต่อหน้าข้ายังไม่มีอาการหวั่นวิตกออกมาให้เห็น” ชายคนนั้นเดินเข้ามาหาทั้งสองคนช้าๆ
“ที่พวกสามเจ้าออกมาลงมือเช่นนี้คงหมายสยบพวกเราให้ได้ในคราวนี้เลยใช่หรือไม่”
“ถูกต้อง เพราะว่าตอนนี้ทีนี่มีแต่เจ้าเท่านั้นที่มีฝีมือสูงที่สุด แล้วอีกอย่างท่านพี่เจ้าปฐพีคงจัดการกับเจ้ามาร์คัสเรียบร้อยแล้ว ที่นี่ก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เสียงหัวเราะอย่างสุภาพดังออกมา
“ข้าว่าเจ้าต้องผิดหวังเสียแล้ว เพราะพี่มาร์คัสกำลังกลับมาทีนี่ ป่านนี้คงใกล้ถึงแล้ว” แอนนาแทรกการสนทนาของทั้งสองคน
ชายผมทองทำหน้าเหมือนไม่อยากจะเชื่อคำพูดของแอนนา แต่เขาคิดว่าทั้งสองคนไม่จำเป็นต้องโกหก
แต่ที่เขาแปลกใจคือท่านพี่เจ้าปฐพีไม่น่าจะทำงานผิดพลาดได้ขนาดนี้
“ถ้างั้นข้าคงต้องกำจัดเจ้าทั้งสองกู้ชื่อให้กับพวกเราเสียแล้ว”
ชายผมทองกางแขนออกไปด้านข้างทั้งสองข้าง
หยดน้ำกลั่นตัวขึ้นกลางอากาศอย่างรวดเร็วรวมตัวกันเป็นก้อนสีฟ้าใสหกก้อนด้านหน้า
“เจ้าสมุทร คนที่ใช่พลังน้ำคงเป็นเจ้าสมุทรแน่ๆ” พีรันกระซิบบอกแอนนา
เขาเร่งพลังมาไว้ที่ฝ่ามือทั้งสองข้างจนเป็นแสงสีเหลืองทองอร่ามตา
“หมัดเจ้าพิภพขั้นที่12” แอนนารู้สึกแปลกใจกับพลังของพีรัน
พลังหมัดเจ้าพิภพขั้นที่12ถือเป็นขั้นสูงสุดของเพลงหมัดชุดนี้
สามารถถล่มภูเขาได้ทั้งลูกด้วยหมัดเดียว ไม่มีใครสามารถฝึกถึงขั้นนี้ได้มานานกว่าหลายร้อยปีแล้ว
เจ้าสมุทรเองก็สังเกตได้เหมือนกัน เขารอบเพิ่มพลังลงไปในก้อนน้ำทั้งหกตรงหน้าเขา
“ข้าอยากรู้เหมือนกันว่าหมัดเจ้าพิภพขั้นสูงสุดจะแกร่งดังตำนานหรือไม่ รับมือได้”
เจ้าสมุทรหมุนตัวชายผ้าคลุมสะบัดมาปัดก้อนน้ำทั้งหกก้อนพุ่งเข้าใส่พีรันกับแอนนา
พีรันสูดลมหายใจเข้าลึกก่อนที่จะพุ่งตัวออกหน้าไปคนเดียว
................................................
ปล. เดี๋ยวรูปตัวละครผมเอามาลงให้ตามหลังนะคร้าบ ขอกู้เครื่องหลักก่อนพรุ่งนี้ แหะๆ
หัวข้อ: ราชันย์บัลลังก์เลือด จบภาค พายุสงบก่อนศึกใหญ่ [P:15] 27/12/54 (อ่าน 170111 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก