ราชันย์บัลลังก์เลือด จบภาค พายุสงบก่อนศึกใหญ่ [P:15] 27/12/54
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ราชันย์บัลลังก์เลือด จบภาค พายุสงบก่อนศึกใหญ่ [P:15] 27/12/54  (อ่าน 169271 ครั้ง)

ken_krub

  • บุคคลทั่วไป
ขอบคุณครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ

KM

  • บุคคลทั่วไป
เอาอีก มาแต่รูปอ่ะ แง้

ออฟไลน์ nataxiah

  • โปรดอย่าถามว่าเขาเป็นใคร เพราะฉันไม่ตอบ อิอิ
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +423/-56
เอาตอนหลังมาลงแล้วนะครับ ดึกไปหน่อยคงไม่ว่ากันเนอะ :call:


.........................................

ไป่จงยังคงสงบนิ่งไม่ร้อนรนไปกับการโจมตีครั้งนี้
เขาหมุนตัววาดกระบี่ไปรอบตัวหนึ่งรอบเกิดคลื่นพลังสีนำเงินขึ้นรอบตัวเขา
คลื่นพลังหมุนเกลียวพุ่งขึ้นด้านบนเข้าต้านเจ้าสมุทร
แต่มันก็ทำได้เพียงชะลอความเร็วของเจ้าสมุทรลงเท่านั้น
สายน้ำที่ล้อมรอบตัวเขาก็ยังไม่หายไปกลับเพิ่มความแรงเพื่อหมายจับยึดตัวเขาไว้
ไป่จงแค่นยิ้มออกมาอย่างชอบใจเพราะเขาไม่ได้เจอคู่ต่อสู้ที่มีฝีมือแข็งเกร่งแบบนี้มานานแล้ว
เขาเร่งพลังเนกิสให้สูงขึ้นมากกว่าเดิมเพราะเขาจะลงมือเต็มที่แล้ว

ไป่จงยกกระบี่พิศดารขึ้นระดับอกพร้อมกับถ่ายทอดพลังไปที่กระบี่
กระบี่พิศดารส่งเสียงร้องวิ้งๆออกมาอย่างประหลาดพร้อมกับเริ่มเปลี่ยนสีเป็นสีน้ำเงินเข้ม
“พิศดารเห็นธรรม” ไป่จงแทงกระบี่ขึ้นไปด้านบน
พิศดารเห็นธรรมเป็นหนึ่งในสามท่าไม้ตายของกระบี่พิศดารไปจง
เมื่อใช้ออกมาจะปรากฏแถวริ้วกระบี่เป็นรูปดอกบัวตูมสีน้ำเงินเข้มสามดอกพุ่งออกมา
ซึ่งถ้ายังไม่สำเร็จวิชากระบี่พิศดารถึงขั้น12จะไม่สามารถใช้เพลงกระบี่นี้ได้
ดอกบัวทั้งสามจะกระจายออกไปสามทิศ ซ้าย ขวา และตรงกลาง
เมื่อดอกบัวทั้งหมดเข้าใกล้จะแตกเป็นบัวบานอีกอันละเจ็ดดอก
ยากที่จะหลบนี้ได้คราวนี้เขากะจบการต่อสู้ครั้งนี้ให้ได้

เจ้าสมุทรรับรู้ได้ถึงความน่ากลัวของการโจมตีครั้งนี้
แต่เขาก็ไม่สามารถถอนการโจมตีของเขาได้
ดอกบัวสีน้ำเงินเข้มทั้งสามดอกลอยมาล้อมตัวเขาไว้อย่างรวดเร็ว
ก่อนกระจายตัวเป็นดอกบัวบานยี่สิบเอ็ดดอกครอบคลุมร่างเขาไว้
พลังของแถบริ้วกระบี่เหนือกว่าพลังของรังสีกระบี่หลายเท่า
แล้วยิ่งแถบริ้วกระบี่ที่สามารถรวมตัวกันจนเป็นรูปร่างได้ขนาดนี้ยิ่งไม่ต้องพูดถึงความรุนแรงของมัน
ถึงแม้จะหยุดการโจมตีไม่ได้แต่เขาก็เปลี่ยนการโจมตีนั้นเข้าตั้งรับท่าของไป่จงแทน
สายน้ำรอบตัวเขาแผ่พุ่งออกมาเป็นรูปกางเขนขนาดใหญ่สี่อัน
กางเขนทั้งสี่วนล้อมรอบตัวเขาเหมือนเป็นเกราะป้องกันชั้นยอด
นอกจากนั้นเจ้าสมุทรยังรีบใช้ท่าไม้ตายอีกท่าหนึ่งออกมา
“นทีซ่อนเงาจันทร์” ท่าไม้ตายที่รุนแรงที่สุดของเจ้าสมุทรได้ถูกใช้ออกมาพร้อมกันสองท่า
ท่าหนึ่งเพื่อป้องกันตัว อีกท่าเพื่อการโจมตี
ท่านทีซ่อนจันทร์คือการกลั่นพลังเนกิสให้ใสดุจน้ำบริสุทธิ์จนยากที่จะมองเห็น
ซึ่งบ่งบอกให้เห็นถึงความสูงส่งของผู้ใช้ที่สามารถแปลงสภาพพลังเนกิสของตัวเองได้

ตูมมมมมมม!!!
ดอกบัวเข้าปะทะกับร่างของเจ้าสมุทร
อ๊อก
ร่างของเจ้าสมุทรลอยถอยหลังออกไปพร้อมกับกระอักเลือดคำโตออกมาจากปาก
ตามร่างกายปรากฎบาดแผลจากกระบี่ขึ้นหลายแห่ง
แต่จริงๆร่างของเขาน่าจะแยกออกเป็นชิ้นสวนเล็กๆไปแล้วเพราะท่าไม้ตายของไป่จง
นับว่าการป้องกันของเขามีพลังสูงส่งยิ่งนัก

ทางด้านไป่จงยืนนิ่งไม่ไหวติงก่อนที่จะทรุดตัวลงชันเข่าลงกับพื้นช้าๆ
เขายกมือขึ้นกุมบริเวณหน้าอกด้านซ้ายที่มีตอนนี้มีรอยแผลยาวลึกปรากฏขึ้น
มันเป็นผลที่เกิดจากท่าของเจ้าสมุทรการโจมตีครั้งนี้ทำให้ต่างฝ่ายต่างได้รับบาดเจ็บสาหัสทั้งคู่
แต่เหมือนว่าเจ้าสมุทรจะบาดเจ็บหนักกว่าเขา
เมื่อเป็นแบบนี้มีหรือว่าเขาจะยอมพลาดโอกาสที่จะกำจัดศัตรูคนสำคัญ
เขาจี้จุดรอบๆบาดแผลทำให้เลือดหยุดไหลก่อนรวบรวมพลังโจมตีเจ้าสมุทรที่ยังไม่ทันตั้งตัว
ฟ้าววววว
กางเขนสีทองจำนวนมากพุ่งเข้ามาขวางไป่จงไว้
ก่อนที่จะมีคนชุดดำสี่คนมาพาเจ้าสมุทรหายไปทันที
ไป่จงได้แต่ตั้งรับอาวุธลับจำนวนมากไม่อาจติดตามไปได้
ปังงงง!!!~
ดอกไม้ไฟรูปไม้กางเขนสว่างไสวอยู่บนท้องฟ้าเหนือตึกเอ็มไพร์ทสเตรท
เพียงสิ้นแสงของดอกไม้ไปคนของกลุมโซดิเอคก็หายไปจากที่นั้น
ราวกับว่าเหมือนไม่เคยมีใครมาเยือนที่นี่มาก่อน


เมื่อศัตรูทั้งหมดล่าถอยไปแล้วไป่จงก็ทรุดตัวลงอีกครั้ง
เพราะการฝืนใช้พลังเมื่อกี้ทำให้เขาบาดเจ็บสาหัสมากยิ่งขึ้น
พีรันกับแอนนารีบกลับมาหาไป่จงหลังจากแน่ใจว่าศัตรูไปหมดแล้ว
ทางด้านเขามิรันด้าก็บาดเจ็บสาหัสเช่นกันถ้าพวกเขาไปช่วยช้ากว่านี้เธออาจไม่รอดก็ได้
พีรันรีบพาไป่จงกับมิรันด้ากลับไปที่ตึกเพื่อไปให้อนัสตกาลรักษาอย่างรวดเร็ว
แอนนารีบกลับมาสั่งการเพื่อเพิ่มเวรยามกับระดมกำลังเพื่อรักษาความปลอดภัยให้มากขึ้น
โดยมีเนกิออกมาช่วยในการวางแผนพร้อมกับเพิ่มค่ายกลรอบๆตึกให้ซับซ้อนยิ่งขึ้น

ศึกครั้งนี้ถึงฝ่ายแอนนาแม้จะไม่ได้เสียยอดฝีมือไปมากเท่าไหร่
แต่กำลังหลักของพวกเขาก็บาดเจ็บสาหัสมากกว่าหนึ่งในสามของทั้งหมด
ถ้าศัตรูระดมกำลังย้อนกลับมาใหม่ทางพวกเขาอาจจะพ่ายแพ้ก็ได้ถ้าตั้งรับไม่ดี
และที่สำคัญเขายังไม่รู้อีกด้วยว่าใครกันแน่ที่เป็นหนอนบ่อนใส้คอยส่งข่าวให้พวกโซดิเอค
แอนนาทำได้แต่ฝากความหวังที่อนัสตกาล เพราะตอนนี้เขาคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยรักษาทุกคนได้


TBC.

lovelucifer

  • บุคคลทั่วไป

cloundy

  • บุคคลทั่วไป
เฝ้ารอต่อไปด้วยใจระทึกพลันครับ มาน้อยไปหน่อย
แต่ยังต้องลุ้นอยู่เหมือนเดิมนะครับ

ออฟไลน์ จันทร์ผา

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2264
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-2
สั่นอะ เขาไม่ยอมนะ  กำลังมันส์

KM

  • บุคคลทั่วไป
Re: ราชันย์บัลลังŦ
«ตอบ #366 เมื่อ25-03-2011 12:18:59 »

แอะ น้อย

ken_krub

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ ToffeE_PrincE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-4
โอว สนุกมากๆเลยครับ :sad4:

มันส์มากกกกก
ไม่ค่อยได้เจอนิยายวายแนวนี้ด้วย 
แบบว่าบู๊ล้างผลาญ ฆ่ากันเลือดสาด แต่ถึงใจที่สุด :impress2:

ยอมรับว่าเก่งจริงครับ จะคอยติดตาม
แนวนี้เพิ่งเคยเจอครั้งแรกด้วย ชอบจริงๆ :L2:

 :กอด1:

ออฟไลน์ penda

  • ~~^v^~~
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-0
พี่นัท  ทำไม...ญาติพี่น้องตระกูล ไฮน์กรีท มันเยอะแยะจังอ่ะ  -*-?

ปล.ครึ่งหลังสั้นจัง  *=3=


 :L2: :pig4: :L2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ nataxiah

  • โปรดอย่าถามว่าเขาเป็นใคร เพราะฉันไม่ตอบ อิอิ
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +423/-56
lovelucifer --- ตอนนี้มันจบแค่นี้พอดีไงครับ ตอนหน้าได้อ่านจุใจแน่ๆครับ(กำลังหาข้อมูลบางอย่างอยู่ครับ)

rakza --- รักคร้าบ สั้นบ้างยาวบ้างเนอะ แต่ตอนหน้ายาวแน่นนอนจ้า

*-*คาเมะ*-* --- โดนบ่นสามคนติด  :z3: ไว้ตอนหน้านะคร้าบมันต้องจบตรงนี้พอดี

ken_krub ---  :กอด1: รับกำลังใจแน่นๆ(เนียนกอดคนอ่านตลอด)

toffee245 --- ขอบคุณครับที่ชอบ แอบบอกตอนเขียนครั้งแรกยังกลัวไม่มีคนอ่านอยู่เลยครับ  :-[

penda --- ไฮน์กรีท มันเป็นนามสกุลที่มีเบื้องหลังอะ เดี๋ยวตอนหลังจะเฉลยอีกทีนะจ๊ะน้องฝ้าย

 :กอด1: :กอด1: คนอ่านทุกคนนะครับ

ปล.ฝากติดตาม The Rainbow Project ด้วยนะครับ


















ออฟไลน์ ToffeE_PrincE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-4

ออฟไลน์ nataxiah

  • โปรดอย่าถามว่าเขาเป็นใคร เพราะฉันไม่ตอบ อิอิ
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +423/-56
toffee245 --- เข้ามาเต้นรอแต่วันแบบนี้เลยหรอคร้าบ (แอบเร่งผมป่าวเนี่ย)

ออฟไลน์ penda

  • ~~^v^~~
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-0
 :z13:พี่นัท
นึกว่าเข้ามาอัปอ่ะ :sad4:

 :L2: :pig4: :L2:

KM

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ ToffeE_PrincE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-4
หายหน้าไป แอบไปอ่าน ดรากอน วอร์
แต่เรื่องนี้ มาต่อซ่ะทีเถอะน๊า :z3:
อยากอ่านแล้ว :call: :call:

 :กอด1:

ออฟไลน์ nataxiah

  • โปรดอย่าถามว่าเขาเป็นใคร เพราะฉันไม่ตอบ อิอิ
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +423/-56
:z13:พี่นัท
นึกว่าเข้ามาอัปอ่ะ :sad4:

 :L2: :pig4: :L2:

พี่ไม่ได้แกล้งน้า วันนี้เอามาอัพให้แล้วเน้อ

มาได้แล้วเน้อ

มาแล้วนะคร้าบ รีบตามมาไวๆนะครับ

หายหน้าไป แอบไปอ่าน ดรากอน วอร์
แต่เรื่องนี้ มาต่อซ่ะทีเถอะน๊า :z3:
อยากอ่านแล้ว :call: :call:

 :กอด1:

มาแล้วรับคราวต่อไปจะช้าๆอีกดีไหมน้อ จะได้ตามอ่านเรื่องอื่นอีก หุหุ


ออฟไลน์ nataxiah

  • โปรดอย่าถามว่าเขาเป็นใคร เพราะฉันไม่ตอบ อิอิ
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +423/-56
เข็มหมื่นฟ้า


ณ ชั้นที่ 38 ตึกเอ็มไพร์สเตรท
“โจแอน แยกลักษณะคนบาดเจ็บแล้วแบ่งกลุ่มไว้เร็ว เจ้าหลิงรีบรักษาพวกที่บาดเจ็บเล็กน้อยแล้วพาไปที่ชั้นพักฟื้นก่อน”
อนัสตกาลตะโกนสั่งทั้งสองคนในขณะที่กำลังวุ่นวายกับการรักษาให้นาซีซัส
ภายในชั้นที่38ตอนนี้กำลังสับสนวุ่นวายไปหมดเพราะมีคนที่บาดเจ็บจากการต่อสู้เป็นจำนวนมาก
แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้อนัสตกาลเสียสมาธิลงได้ เขากำลังใช้พลังเนกสเข้าไปตรวจร่างกายของนาซีซัสอยู่
เพื่อจะได้ทำการรักษาได้อย่างถูกต้องและรวดเร็ว
ระหว่างรักษาเขาแอบลอบชื่นชมในความสามารถของเนกิที่รู้เรื่องจุดต่างๆบานร่างกายได้เป็นอย่างดี
เพราะถ้าไม่ได้เขาช่วยฝังเข็มห้ามเลือดมาป่านนี้ทั้งสองคนอาจถึงขั้นวิกฤติไปแล้วก็ได้
เธอหลับตารับสัมผัสตามจุดต่างๆบนร่างกายของนาซีซัสที่พลังเนกิสวิ่งผ่าน
นี่เป็นความสามารถพิเศษที่ยังหาใครทำตามไม่ได้


หลังจากพลังเนกิสวิ่งวนรอบตัวของนาซีซัสสองรอบอนัสตกาลก็ลืมตาขึ้นมา
เธอตรวจสอบถึงสิ่งผิดปกติภายในร่างกายของนาซีซัสได้ทั้งหมดแล้ว
เธอหันไปหยิบห่อผ้าซาตินสีแดงสดเดินด้วยดินทองลายนกยูงมาวางที่โต๊ะตรงหน้าเธอ
เมื่อคลีออกภายในเป็นเข็มสีทองส่องประกายแวววับจำนวนมากเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบ
เธอเลื่อนโต๊ะมาวางระหว่างเธอกับนาซีซัสที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้
เธอหลับตาทบทวนกระแสพลังเนกิสที่ได้สัมผัสมาอีกครั้งก่อนจะลืมตาช้าๆ
แววตาของเธอทอประกายสีส้มอ่อนๆก่อนเปลี่ยนเป็นสีทองในชั่วพริบตา
“หัตน์พร่างนภา”
อนัสตกาลเคลื่อนไหวมืออย่างรวดเร็วจนมองเห็นเหมือนว่าเธอมีมือเพิ่มมาอีกข้างละห้ามือ
พริบตาเดียวเข็มสีทองนับสิบปักอยู่ตามจุดต่างๆบนร่างของนาซีซัส
“โจแอนกระตุ้นด้วยกระแสไฟฟ้า0.5แอมป์ทุก30วินาทีนาน1ชั่วโมง”
อนัสตกาลหันไปสั่งก่อนเดินไปที่เตียงของมาร์คัส
โจแอนรีลลากเครื่องมือขนาดใหญ่บางอย่างที่มีสายไฟระโยงระยางเต็มไปหมด
เธอรีบต่อสายไปเข้ากับปลายเข็มทองที่อนัสตกาลฝังไว้ทั้งหมดอย่างรวดเร็ว
โจแอนหันมาปรับค่าตามที่ได้รับคำสั่งมาอย่างชำนาญ
หลังจากเริ่มเปิดสวิตเมื่อกระแสไฟฟ้าเดินผ่านเข็มทองเข้าไปในร่างของนาซีซัสร่างกายของเขากระตุกเล็กน้อย
แต่หลังการกระตุกบาดแผลที่ท้องก็ค่อยๆแห้งและใบหน้าก็เริ่มมีสีเลือดขึ้นมาทีละน้อย
การรักษาของหมอเทวดาช่างน่าอัศจรรย์เสียจริง การฝังเข็มแต่ละจุดช่างแม่นยำและรวดเร็วยิ่งนัก


อนัสกาลเดินมาที่ร่างมาร์คัสแผลบริเวณกลางหลังเป็นสีม่วงคล้ำเป็นวงกว้าง
แต่ยังมีเข็มเงินฝังสกัดไว้ทำให้สีม่วงนั้นไม่กระจาย นี่ก็เป็นฝีมือของเนกิอีกเช่นกัน
อนัสตกาลเริ่มชักอยากไห้เนกิมาเป็นผู้สืบทอดวิชาแพทย์แต่ติดที่ว่าเขาเป็นลูกศิษย์ของท่านจางอี้
เอาไว้ลองคุยกับท่านจางอี้ดูอีกทีเพราะเวลานี้ไม่ใช้เวลามาคิดหาผู้สืบทอด
เธอสลัดความคิดทั้งหมดทิ้งทันที
“โจแอนทางนั้นเสร็จหรือยัง”
“เรียบร้อยแล้วคะ” โจแอนรีบเดินมาหา
“ดีมาก รีบเตรียมอ่างเงินกับเข็มหมื่นฟ้าเร็ว”
“เข็มหมื่นฟ้า” โจแอนทวนคำอย่างตกใจ
“ใช่ ตอนนี้ไม่ใช่เวลามามัวเสียดายของ รีบไปเอามาเร็ว” อนัสตกาลออกคำสั่ง
เข็มหมื่นฟ้าที่พูดถึงกันนั้น เป็นเหมือนของวิเศษประจำตำหนักหมอเทวดา
ขนาดเศรษฐีที่ต้องการรักษาตัวทุมเงินกว่าพันล้านทางตำหนักยังไม่ยินยอมที่จะขายให้เลย
เพราะทั้งโลกตอนนี้สามารถสร้างเข็มหมื่นฟ้าขึ้นมาได้เพียงสามอันเท่านั้น
อันแรกอาจารย์ของอนัสตกาลได้นำไปช่วยผู้มีพระคุณเมื่อ20ปีก่อน
ตอนนี้เลยเหลืออยู่เพียงสองอันเท่านั้นและหนึ่งในสองกำลังจะถูกใช้ ณ ที่แห่งนี้

เข็มหมื่นฟ้าเป็นเข็มที่สร้างจากอัญมณี 7 ชนิด ที่มีสรรพคุณในการรักษาฟื้นฟูและเพิ่มพลังได้
อัญมณีทั้ง 7 ได้แก่ เพชร ทับทิม โกเมน มรกต บุษราคัม ไพริน และ นิล
โดยที่อัญมณีทั้ง 7 จะผ่านการตรวจสอบคุณสมบัติต่างว่าเป็นอัญมณีที่สมบูรณ์ที่สุดหรือไม่
หลังจากนั้นก็ผ่านขั้นตอนการแช่น้ำยาต่างๆตามสรรพคุณที่เข้าได้กับอัญมณีนั้นๆ
แล้วทำการเจียรไนจนเล็กเรียวเหมือนเข็มเล่มเล็กๆทั้งหมดหมื่นเล่ม
ไม่เพียงกรรมวิธีการทำที่ยุ่งยากแล้ว วัตถุดิบที่ใช้ทำก็หาได้ยากรวมถึงราคาที่สูงเกินจะประมาณได้
ทำให้มีความเชื่อกันว่าผู้ใดที่ได้รับการรักษาด้วยเข็มหมื่นฟ้าแม้ตายไปแล้วก็สามารถฟื้นคืนชีพได้
ส่วนถ้าคนปกติก็จะมีอายุยืนขึ้นไปอีก 20 ปี ยิ่งถ้าผู้ที่ฝึกพลังในการต่อสู้จะทำให้พลังเพิ่มพูนขึ้นอีกหลายเท่าตัว
ดีที่ว่ามันอยู่ในการดูแลของตำหนักหมอเทวดาเลยไม่มีใครกล้าเข้ามาแย่งชิง
เพราะทุกคนคงไม่มีใครโง่พอที่จะเป็นปฏิปักกับหมอเทวดาแน่นอน


โจแอนนำกล่องสีทองอร่ามที่สลักลายกิเลนสองตัวไว้ด้านหน้ากล่องมายื่นให้อนัสตกาล
ที่ด้านบนกล่องมีกุญแจล็อคไว้อย่างแน่นหนาถึงสามดอก
“เจ้าหลิงโจแอนเอาสิ่งนั้นออกมา” อนัสตกาลสั่งทั้งสองคน
เจ้าหลิงกับโจแอนยื่นแขนขวาออกมาข้างหน้าเจ้าตำหนักของเธอ
อนัสตกาลเปลี่ยนแววตาชั่วขณะก่อนที่จะสะบัดมือออกไปสองครั้งอย่างรวดเร็ว
แสงสีส้มกรีดที่ท้องแขนของทั้งสองคนเป็นแผลกว้าง
โจแอนกับแอนนาใช้นิ้วมือล้วงเข้าไปในบาดแผลอย่างรวดเร็ว
พอดึงนิ้วออกมาก็มีลูกกุญแจสีทองที่เปื้อนเลือดติดออกมาด้วย
ทางอนัสตการใช้ฝ่ามือตบเข้าที่หน้าท้องของตัวเองก่อนที่จะสำรอกกุญแจสีทองออกมาอีกดอก
หลังจากที่มีกุญแจครบสามดอกแล้วทั้งสามรีบใส่เข้าที่ฝากล่องพร้อมกัน
ทั้งสามมองหน้ากันเหมือนรอสัญญาณอะไรบางอย่าง
“สาม” อนัสตกาลพูดขึ้น ทั้งสามลงมือบิดกุญแจอย่างพร้อมเพียงกัน
ฝาสีทองค่อยๆแยกออกเกิดแสงหลากสีแวววาวระยิบระยับออกมาทั่วบริเวณ
กล่องสีทองแผ่บานออกเป็นเหมือนผ้าปูรองโต๊ะบนนั้นมีเข็มหลากสีจำนานมากส่องประกายออกมา
“ยื่นแขนมา” อนัสตกาลออกคำสั่งอีกครั้ง
โจแอนกับเจ้าหลิงยื่นแขนข้างที่มีบาดแผลออกมา
อนัสตกาลหยิบกุญแจขึ้นมาสองดอกก่อนที่จะฝังมันลงไปที่แขนของทั้งสองคนอีกครั้ง
หลังจากนั้นเธอใช้ฝ่ามือปิดที่บาดแผลของทั้งสองคนแสงสีส้มสว่างขึ้นจากมือทั้งสองข้างก่อนที่จะเอาฝ่ามือออก
เมื่อเอาฝ่ามือออกบาดแผลที่ปรากฏอยู่เมื่อสักครูหายสนิทไม่เหลือร่องรอยแม้แต่น้อย
“หัตน์คืนชีพ” ไป่จงที่เพิ่งเข้ามาถึงเห็นเหตุการณ์เข้าพอดี
“ไม่นึกว่าท่านจะก้าวหน้ายิ่งกว่าผู้เป็นอาจารย์มากขนาดนี้ ช่างน่าชื่นชมยิ่งนัก” ไป่จงกล่าวชื่นชมกับภาพที่เห็น
“ขอท่านอย่าพูดเช่นนั้นเลย เราไฉนเลยจะกล้าเทียบเท่าท่านอาจารย์ ขอท่านโปรดรอสักครู่เราเสร็จทธุระทางนี้แล้วเราจะรักษาท่านด้วยตัวเอง” อนัสตกาลก้มศีรษะเล็กน้อยทำความเคารพแก่ไป่จง ก่อนเดินไปหามาร์คัส


เมื่อมาถึงร่างที่หมดสติของมาร์คัสนางยืนมองเข็มหมื่นฟ้าก่อนถอนหายใจ
“ถือว่าเป็นวาสนาของเจ้าแล้วกันนะมาร์คัส หลังจากนี้ข้าก็ไม่อาจประมาณฝีมือเจ้าได้อีกต่อไป”
เธอบอกก่อนใช้ฝ่ามือทั้งสองข้างวางลงบนแสงที่เรื่องรอง
พอยกขึ้นมาเข็มเล็กๆหลากสีจำนวนมากติดขึ้นมาเต็มทั้งสองฝ่ามือ
“ล็อคแขนขาไว้” สิ้นคำสั่งพยาบาลชุดขาวก็รีบเข้ามาใช้เชือกผูกแขนขาของมาร์คัสไว้กับเตียงอย่างแน่นหนา
หลังจากเรียบร้อยแล้วอนัสตกาลวนฝ่ามือที่กลางหลังมาร์คัสเข็มเงินที่ปักอยู่ครั้งแรกลอยออกมา
รอยคล้ำสีม่วงเริ่มกระจายออกอย่างรวดเร็วทันที
“หมื่นฟ้าเบิกทาง” อนัสตกาลทาบฝ่ามือข้างขวาลงบริเวณท้ายทอยแสงทั้งเจ็ดสีที่ฝ่ามือค่อยๆซึมหายเข้าไปอย่างรวดเร็ว
หลังจากแสงหายไปจากฝ่ามือหายไปหมดรอยคล้ำสีม่วงเริ่มมารวมกันอยู่ที่กลางหลังเป็นวงกลมขนาดประมาณไข่ไก่
“อ่างเงิน” เธอตะโกนบอก โจแอนรีบหยิบอ่างเงินมาส่งให้
เธอโยนอ่างเงินขึ้นไปบนอากาศก่อนที่จะใช้พลังกรีดที่กลางหลังตรงจุดสีม่วงนั้นอย่างรวดเร็ว
เลือดสีม่วงเข้มพุ่งออกมาจากรอยแผลเข้าไปที่อ่างเงินอย่างแม่นยำ
“หมื่นฟ้าชำระล้าง” อนัสตกาลซัดเข็มที่อยู่ที่ฝ่ามือซ้ายไปที่ปากแผลกลางหลังกลังจากเลือกสีม่วงพุ่งออกไปหมดแล้ว
เกิดแสงหลากสีสว่างวูบวาบตลอดเวลาที่ใช้เข็มหมื่นฟ้า ร่างของมาร์คัสเริ่มดิ้นจากปฏิกิริยาของเข็มหมื่นฟ้า
หลังจากเข็มหมื่นฟ้าหมดจากมือทั้งสองข้างเธอก็เอามือไปวางยังเข็มหมื่นฟ้าที่เหลืออีกครั้ง
“หมื่นฟ้าเปิดวิถี” เธอทาบฝ่ามือขวาลงกลางกระหม่อมของมาร์คัส
แสงสว่างกระจายรอบบริเวณชั้น 38 ทุกคนต่างจ้องมองการรักษาครั้งนี้อย่างตาไม่กระพริบ
ตอนนี้ร่างของมาร์คัสเริ่มมีแสงทั้ง 7 สี วิ่งวนอยู่รอบๆ
“หมื่นฟ้าฟื้นฟู” อนัสตกาลทาบฝ่ามือซ้ายที่บั้นเอว
แสงต่างๆเรื่องรองมากยิ่งขึ้น เธอหันไปทาบฝ่ามือที่เข็มหมื่นฟ้าเป็นรอบที่สาม
“หมื่นฟ้าเพิ่มพูน หมื่นฟ้าโคจร” เธอกระโดดขึ้นจากพื้นจนตัวลอยขึ้นอยู่เหนือร่างของมาร์คัส
เธอทาบฝ่ามือทั้งสองข้างลงที่บริเวณไหลทั้งสองข้างก่อนหมุนตัวกลับลงมายืนที่พื้น
เธอทาบฝ่ามือที่เข็มหมื่นฟ้าอีกครั้ง
คราวนี้ที่กล่องไม่ปรากฏแสงใดอีกต่อไป เพราะแสงทั้งหมดอยู่ที่ฝ่ามือข้างขวาของอนัสตกาลหมดแล้ว
“หมื่นฟ้าพิสุทธิ์” เธอทาบฝ่ามือลงที่กลางหลังตรงรอยแผลอีกครั้ง
แสงทั้งสว่างเรื่องรองออกมาทั่วร่างอันไรสติของมาร์คัสก่อนที่ร่างของเขาจะเริ่มดิ้นอย่างทุรนทุราย
ดีที่มีผ้ายึดแขนขาไว้ไม่งั้นร่างของเขาคงหล่นลงจากเตียงเป็นแน่
อนัสตกาลซับเหงื่อที่ซึมออกมาบนหน้าก่อนจะถอนหายใจเบาๆ
“ทีนี้ต้องขึ้นอยู่กำตัวของมาร์คัสเองแล้ว” อนัสตกาลบอกก่อนหันหลังไปรักษาคนอื่นต่อ
เธอเดินมาหาไป่จงที่นั่งรอยู่อีกมุมหนึ่งพร้อมกับทำความเคารพอีกครั้ง
“ท่าทางคู่ต่อสู้คงไม่ใช่ธรรมดาแน่นอน ท่านถึงได้รับบาดเจ็บมาขนาดนี้”
เธอบอกเมื่อเห็นบาดแผลที่เป็นทางยาวจากหัวไหล่ผ่านลงมาถึงหน้าอกเป็นแผลลึกจนมองเห็นกระดูกข้างใน
“เจ้าสมุทร” ไป่จงตอบสั้นๆ
อนัสตกาลมีสีหน้าเคร่งเครียดเพราะว่าสามเจ้าท่าทางจะฝีมือสูงสงกว่าที่ได้ยินมา
“ข้าต้องขออภัยท่านด้วย” เธอกล่างอย่างสุภาพ
“อย่ามากมารยาทอยู่เลย ลงมือรักษาเถอะ” ไป่จงบอกพร้อมกับหลับตาลง
อนัสตกาลยกฝ่ามือทั้งสองประกบกันไว้ระหว่างหน้าอก
แสงสีส้มเรืองรองออกจากมือทั้งสองข้างก่อนที่จะทาบลงที่บาดแผล
บาดแผลค่อยสมานตัวอย่างช้าๆจนหายสนิทราวกับไม่เคยเกิดบาดแผลมาก่อน
เธอค่อยเลื่อนมืออย่างช้าๆจนบาดแผลสมานกันทั้งหมด
เหงื่อเม็ดโตซึมออกจากใบหน้าของเธอ คงเพราะว่าต้องใช้พลังติดต่อกันเป็นเวลานาน
“เรียบร้อยแล้วค่ะ” เธอบอกไป่จง
“ขอบใจมาก คราวนี้เจ้าคงลำบากไม่น้อย”
“เพื่อส่วนรวมแล้วข้ายินดีค่ะ ข้าขอตัวไปรักษาคนอื่นก่อนนะคะ” นางทำความเคารพอีกครั้งก่อนเดินไป
การต่อสู่ครั้งนี้คนบาดเจ็บเยอะมากกว่าที่เขาคาดคิดไว้
อาจเป็นเพราะพวกเขาประมาทศัตรูมากเกินไป ยังดีที่ฝ่ายศัตรูก็สูญเสียมิใช่น้อย
น่าจะทำให้การรุกรานยังไม่เกิดขึ้นในช่วงนี้แน่นอน
ระยะเวลาคงเพียงพอให้ฝ่ายเขาได้เตรียมตัวให้ดีกว่าคราวนี้ เธอหวังให้เป็นเช่นนั้น


TBC.

ken_krub

  • บุคคลทั่วไป
เป็นกำลังใจให้ครับ

cloundy

  • บุคคลทั่วไป
ลุ้นอีกแล้วนะครับ ศึกครั้งต่อไปหวังว่าฝ่ายพระเอกน่าจะเก่งขึ้นนะครับ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






KM

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ จันทร์ผา

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2264
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-2
อนัตกาล เริ่ดมาก o13

ออฟไลน์ Me_kame_nishi

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 917
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-1
เยี่ยมมากๆ อนัสตกาล เก่งจริงๆ
แล้วแบบนี้ถ้ามาร์คัสฟื้นขึ้นมากก็จะเก่งขึ้นมากๆใช่ไหมนี้ เค้าหวังอยู่นะเข็มหมื่นฟ้าาาาาาาาาาาาาาาาา

รอตอนต่อไป อิอิ

ออฟไลน์ ToffeE_PrincE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-4
หมื่นฟ้า มารักษาข้าบ้างที :z2:

ป่วยเป็นโรคติดนิยาย :z10: :z10:

 :กอด1:

ออฟไลน์ ToffeE_PrincE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-4
อยากอ่านต่อแย้วอ่ะ
อยากรู้ว่าตื่นมาแล้วเก่งขึ้นขน๊าดอ่ะป่าว

มาเต้นรอดีกั่ว :z2: :z2:

 :กอด1:

ออฟไลน์ nataxiah

  • โปรดอย่าถามว่าเขาเป็นใคร เพราะฉันไม่ตอบ อิอิ
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +423/-56
รอแปบนะครับ ขอจบมนต์รักฯตอนนี้ก่อน

แล้วจะต่อเรื่องนี้ให้นะคร้าบบบบ

ขออภัยมานะที่นี้ด้วยนะคร้าบบบบบบบบ  :L2: :L2:

ออฟไลน์ 111223

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 909
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +276/-5
o13 สุดยอด สมกับฉายาหมอเทวดาจริงๆ
นาซีซัสกับเนกิ น่ารักมากๆเลยจร้า แถมเก่งสุดๆอีกตั้งหาก ฮ่าๆ
ดูท่าทางงานนี้พระเอกทั้งสองคนจะต้องรับมือหนักแน่ๆเลย
อยากเห็นฉากหวานจังเลย >-<

KM

  • บุคคลทั่วไป
ยังไม่มาอีกหรอ

ออฟไลน์ nataxiah

  • โปรดอย่าถามว่าเขาเป็นใคร เพราะฉันไม่ตอบ อิอิ
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +423/-56
มาต่อแล้วนะครับ แต่ว่าสั้นๆไปก่อนนะครับ กลัวว่าถ้ารอเขียนจนจบยิ่งรอนาน

ยังไม่จบตอนนี้นะ (ตอนนี้จะได้เห็นฉากหวานๆบ้างแล้ว แต่ช่วงไหนยังบอกไม่ได้นะคร้าบ  :-[ )


..........................................

พักฟื้น


ร่างของมาร์คัสกับนาซีซัสถูกนำมาไว้ที่อีกห้องเพื่อรอเวลาเท่านั้นเอง
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงเริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นกับร่างกายของมาร์คัส
ร่างของเขาเกิดการเรืองแสงหลากสีขึ้นมาอีกครั้ง
แขนขาเริ่มหดเล็กลงจนหลุดจากเชือกที่รัดไว้ ร่างกายเล็กลงจนคล้ายเด็กอายุ 15
เกิดกระแสลมหมุนขึ้นรอบตัวหอบร่างมาร์คัสรอยสูงขึ้นจากเตียง
แสงหลากสีค่อยซึมซับเข้าตามจุดสำคัญของร่างกายอย่างช้า ๆ
ร่างกายเริ่มขยายตัวกลับคืนทีละเล็กละน้อยผิวหนังเริ่มลอกออก
รอยแผลเป็นหรือตำหนิต่าง ๆ บนร่างกายลอกหลุดหายไป
ร่างของมาร์คัสหมุนตามเข็มนาฬิกาอยู่บนอากาศพร้อมกับการผสานของแสงหลากสี
ท่าทางมาร์คัสจะบรรลุพลังระดับสุดยอดที่เรียกว่าย้อนวัยคืนร่างเสียแล้ว

ย้อนวัยคืนร่างคือการบรรลุพลังในระดับเหนือธรรมชาติขึ้นไป
ร่างกายจะย้อนตัวเองกลับไปยังวัยที่เหมาะสมต่อการถ่ายโอนพลังมากที่สุด
ก่อนที่จะกลับคืนสู่สภาพเดิมอีกครั้ง จุดต่าง ๆ ในร่างกายจะถูกพลังทะลวงจนสามารถเดินพลังได้อย่างไม่มีอะไรขวางกั้น
นั่นหมายความว่าคนที่สำเร็จจะสามารถเรียกใช้พลังยังไงก็ได้โดยไม่มีข้อกำหนด
และสามารถหยิบยืมพลังจากธรรมชาติมาเสริมพลังของตัวเองได้อย่างอิสระ
ตั้งแต่โลกเกิดการเปลี่ยนแปลงมา มีเพียงปรมาจารย์เอียงเฉินที่หายตัวไปเท่านั้นที่บรรลุถึงขั้นนี้
แต่ตอนนี้กำลังจะปรากฏบุคคลคนที่สองขึ้นมาแล้ว นี่อาจเป็นผลเพราะเข็มหมื่นฟ้าก็เป็นได้

ร่างที่ไร้สติหยุดหมุนก่อนจะค่อย ๆ ร่วงลงนอนบนเตียงคนไข้เหมือนเดิม
มาร์คัสในตอนนี้ร่างกายดูเปร่งปลั่งจนแทบจะเรื่องแสงออกมาได้
หน้าตาดูอ่อนวัยลงไปอีกสองถึงสามปี ผิวหมดจดบริสุทธิ์ไร้รอยตำหนิ
แสดงว่าได้บรรลุพลังย้อนวัยคืนร่างเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ทางด้านนาซีซัสเองก็เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้นเช่นเดียวกัน
กระแสไฟที่ถูกกระตุ้นเข้าจุดสำคัญของร่างกายได้เกิดการเปลี่ยนแปลง
ตรืดดดดด!! ตรืดดดดดดดดด!!
กระแสไปในห้องพักฟื้นตกเป็นระยะ ๆ กระแสไฟถูกดูดเข้ามาในตัวของนาซีซัส
เลือดที่อุดตันตามจุดต่าง ๆ สลายออกจนหมด
พลังสายมารฟ้าผสมเข้ากับพลังสายธรรมที่จางอี้ถ่ายทอดมาให้
ทำให้พลังของนาซีซัสรวมกันเป็นหนึ่งได้แล้วในตอนนี้
จุดต่าง ๆ ก็ได้รับการรักษาทำให้ใช้พลังได้คล่องมากขึ้นแถมพลังยังเพิ่มมากขึ้นเพราะกระแสไฟฟ้าที่ถูกดูดเข้ามาไว้ในร่าง
เชื่อว่าพลังของเขาในตอนนี้คงไม่ด้อยกว่าระดับจักรพรรดิแล้วเป็นแน่


การเปลี่ยนแปลงของทั้งสองอยู่ในสายตาของชายใส่ชุดดำตลอดเวลา
ชายชุดดำได้คาดการล่วงหน้าไว้แล้วเขารอบเข้ามาในตึกแบบไม่ให้ใครรู้
“เดี๋ยวข้าจะแวะไปดูพี่ข้าหน่อย พวกเจ้าไปตรวจดูรอบ ๆ ให้เรียบร้อยนะ” เสียงแอนนาดังแววเข้ามา
ขณะที่เธอเปิดประตูมีสายลมวูบใหญ่พัดผ่านหน้าเธอไปจนเธอต้องหลับตา
หลังจากสายลมหายไปลืมตาขึ้นมาในห้องก็ว่างเปล่าไม่มีร่างของมาร์คัสกับนาซีซัสอีกแล้ว
มีเพียงอักษรเขียนไว้บนผนังด้วยพลังฝีมือที่ล้ำลึก
‘ข้าพาทั้งสองคนไปก่อน เขาจะกลับมาเมื่อฝึกสำเร็จแล้ว’
แอนนารีบส่งสัญญาณเตือนภัยทันที เพราะเขาบอกไม่ได้ว่าใครพาทั้งสองคน
เพียงชั่วพริบตาแกนหลักก็มาถึงห้องที่แอนนารออยู่
“เราจะทำยังไงกันต่อไปดี ถ้าเกิดว่าเราเสียทั้งสองคนไปกำลังหลักของเราคงต้านไม่ไหวแน่ ๆ” แอนนาวิตกกังวลอย่างมากจนแสดงออกทางสีหน้า
“ข้าว่าพวกเจ้าอย่าเพิ่งคิดมากจะดีกว่า เขาบอกว่าจะกลับมาเมื่อฝึกวิชาสำเร็จ อย่างน้อยก็ไม่ได้คิดร้ายแน่นอน” ไป่จงบอกในฐานะผู้อาวุโส
“ข้าก็หวังให้เป็นเช่นนั้นเหมือนกัน” พีรันถึงดูสงบนิ่งแต่ก็ฉายแววกังวลออกมาทางสายตา


************************

ยังมีต่อนะครับ  :L1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-05-2011 22:24:32 โดย nataxiah »

cloundy

  • บุคคลทั่วไป
หายไปซะนานเลยนะครับ ยังมีอะไรๆให้ลุ้นอยู่อีกเหมือนเดิมเลยนะครับ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด