หัวข้อ: ราชันย์บัลลังก์เลือด จบภาค พายุสงบก่อนศึกใหญ่ [P:15] 27/12/54

[teerasak]

 :monkeysad:เข้ามารอ

สู้ๆนะครับ เอาใจช่วยนะครับ 

  คนเขียน

[cloundy]

รับทราบแล้วครับ ขอให้หายไวๆ นะครับ 

[nataxiah]

แวะมาบอกข่าวดีเรื่องนี้นิดหน่อย

วันอาทิตย์ผมจะมาลงต่อให้จบตอนนี้ครับ แล้วคงลงอีกทีหลังปีใหม่หรือหลังมีการเปลี่ยนแปลงของเล้าแหละครับ

แบบทนคิดถึงคนอ่านไม่ไหวเหมือนกันอะ 

[cloundy]

รับทราบครับ แล้วจะปูเสื่อรอครับ

[penda]

รอนานน๊านนาน
แต่ยังรอต่อไป

ตอนใหม่มาเร็วๆเพี้ยงงงง

[Me_kame_nishi]

เมอรี่คริสต์มาสค่ะ

[nataxiah]

มาต่อแล้วคร้าบ ตอนนี้สั้นๆก่อนนะครับให้จบตอน

ตอนหน้าเลือดท่วมจอแน่ๆ

.......................................

คีย์รัสกับมาร์คัสต่างแยกกันไปคนละทิศตามที่ตกลงกันไว้
คีย์รัสมุ่งหน้าลงไปทางใต้มาร์คัสมุ่งหน้าไปทางเหนือ
ทั้งสองมุ่งหน้าไปด้วยความเร็วสูงสุดเพื่อที่จะไปขึ้นเครื่องบินที่เตรียมไว้อีกที
‘ฟิ้วววววว’
เข็มทองจำนวนมากพุ่งตามหลังนกมรกตกับคีย์รัสมาอย่างรวดเร็ว
“ฮึบ” มาร์คัสออกแรงบังคับให้นกมรกตหลบเข็มทองทั้งหมดอย่างเต็มกำลัง
เขาไม่คิดว่าแคนเซอร์จะตามเขามาได้รวดเร็วขนาดนี้เพราะว่านกมรกตเป็นหนึ่งในหน้าของสัตว์อสูรที่รวดเร็วที่สุด
ต่อให้คนที่มีวิชาตัวเบาเป็นเลิศยังยากที่จะตามมาได้รวดเร็วขนาดนี้
แต่ก่อนที่เขาจะคิดอะไรต่อมากกว่านี้เข็มทองอีกชุดก็ตรงมาที่พวกเขาอีกครั้ง
“เจ้าจับนกมรกตแน่นๆนะ มันจะพาเจ้าไปยังที่ปลอดภัยเอง เดี๋ยวข้าตามเจ้าไป”
คีย์รัสบอกพร้อมกับจับมือเนกิให้เกาะนกมรกตไว้ให้แน่นๆก่อนที่เขาจะกระโดดลงจากหลังนกมรกตไป
“ฮึบ” คีย์รัสรีบร่ายเพลงกระบี่ใจท่าที่สี่ชื่อท่าปิดใจสยบมารออกมาขณะทิ้งล่างลงสู่พื้น
รังสีกระบี่สีฟ้าห้าสายแผ่พุ่งออกมาจากกระบี่นิลกาลในมือเขาทันที
รังสีกระบี่ทั้งห้าสายกระจายกันออกพร้อมกับหมุนวนเป็นวงกลมสีฟ้าห้าวงเข้าต้านเข็มทองทั้งหมดไว้


คีย์รัสทิ้งร่างลงสู่พื้นอย่างแผ่วเบาเขามองไปยังทิศทางที่เข็มทองถูกใช้ออกมา
เขาเห็นแคนเซอร์นั่งอยู่บนหลังสัตว์อสูรไล่ตามเขามา เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าพวกหมู่เกาะโซดิเอคจะมีสัตว์อสูรไว้ครอบครอง
สัตว์อสูรที่แคนเซอร์ขี่มานั้นคือราชาเสือเขี้ยวดาบที่ถูกจัดให้มีความเร็วเป็นอันดับสองรองจากกินรีที่สูญพันธ์ไปแล้ว
คีย์รัสรอบตัดสินใจกับตัวเองว่าเขาจะต้องทำลายสัตว์อสูรตัวนี้ทิ้งเพื่อไม่ให้เป็นกำลังสำคัญให้กับศัตรูในภายหน้า
เขารวบรวมพลังใช้ท่าเปิดใจถามทางพร้อมพุ่งเข้าใส่ราชาเสือเขี้ยวดาบทันที
รังสีกระบี่สีฟ้ายืดออกมาจากกระบี่นิลกาลยาวกว่าครึ่งเมตรพุ่งตรงเข้ากลางหน้าผากราชาเสือเขี้ยวดาบ
แคนเซอร์รีบซัดเข็มทองออกมาต้านอย่างรวดเร็ว แต่ก็ยังช้ากว่ากระบี่ของคีย์รัส
รังสีกระบี่แทงเข้าไปที่กลางหน้าผากของราชาเสือเขี้ยวดาบเรียบร้อยแล้ว
เกร็ดน้ำแข็งครอบคลุมตั้งแต่ส่วนหัวลามไปทั้งตัวราชาเสือเขี้ยวดาบอย่างรวดเร็ว
แคนเซอร์รีบกระโดดลงมาก่อนที่จะโดนพลังไอเย็นของคีย์รัสเข้าเล่นงานด้วยเหมือนกัน
แต่คีย์รัสไม่เปิดโอกาศให้แคนเซอร์ได้ตั้งตัวทันเขาตวัดกระบี่เข้าใส่แคนเซอร์อย่างต่อเนื่อง
แคนเซอร์ทำได้เพียงหลบคมกระบี่ของคีย์รัสเท่านั้น แต่ถึงแนเซอร์จะหลบได้อย่างรวดเร็วก็ปรากฏรอยแผลตามตัวเขาถึงสามแผล
“เร็วกว่าที่ข้าคิดไว้เสียอีกนะ ดูสิคราวนี้จะหลบได้อีกไหม” คีย์รัสบอกพร้อมกับเริ่มโจมตีอีกครั้ง
เขาใช้ท่าจิตใจดังสายลมออกมา ท่าจิตใจดังสายลมเป็นกระบวนท่าขั้นกลางของเพลงกระบี่ใจของจางอี้
คีย์รัสแทงกระบี่ออกไปเกิดริ้วกระบี่สีฟ้าจำนวนหนึ่งร้อยแปดสายกระจายออกมาทันที
ริ้วกระบี่มีความรุนแรงกว่ารังสีกระบี่มากเพราะว่าริ้วกระบี่อคือการบีบอัดของรังสีกระบี่จำนวนมากเพื่อสร้างขึ้นมา
มีแต่ผู้ที่มีพลังเนกิสที่สูงมากเท่านั้นถึงจะใช้ออกมาได้ เท่าที่เคยปรากฏในยุคนี้มีเพียงสามคนเท่านั้นที่เคยแสดงแถบริ้วกระบี่ออกมาได้
แต่ตอนนี้มีคีย์รัสเพิ่มขึ้นอีกคน แคนเซอร์เองก็ถึงกับหน้าถอดสีเมื่อเห็นแถบริ้วกระบี่จำนวนมากพุ่งตรงมาที่เขา
จริงๆแล้วท่าจิตใจดังสายลมสามารถแผ่พุ่งแถบริ้วกระบี่ออกมาได้สูงสุดสองร้อยสิบหกสาย
แสดงว่าคีย์รัสยังไม่ชำนาญในการใช้ท่านี้หรือไม่ก็พลังเนกิสเขายังไม่สูงเพียงพอ
แต่เพียงเท่านี้ก็ถือว่าเหนือกว่าแคนเซอร์เป็นอย่างมาก
แคนเซอร์รีบใช้ไม้ตายของเขาออกมาตั้งรับแถบริ้วกระบี่ทั้งร้อยแปดทันที
และแล้วท่าสุดท้ายของวิชาเข็มทองที่หายสาบสูญไปนานก็ได้ปรากฏออกมาอีกครั้งในยุคนี้
ท่าเข็มทองรวมศูนย์ก็ถูกใช้ออกมาเรียบร้อยแล้ว เข็มทองทำนวนหนึ่งพันแปดร้อยเล่มถูกซัดออกมาพร้อมกัน
เข็มทองทั้งหนึ่งพันแปดร้อยเล่มห่อหุ้มไว้ด้วยพลังเนกิสของแคนเซอร์อีกชั้นหนึ่ง
ทำให้มีความแข็งแกร่งมากขึ้นไปอีก เข็มทั้งหมดเมื่อถูกใช้ออกมาก็รวมตัวกันเป็นรูปปูสีทองอร่ามขนาดใหญ่
ปูยักษ์สีทองขยับก้ามทั้งสองเข้าต้านแถบริ้วกระบี่ทั้งร้อยแปดของคีย์รัสจนเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว

ก้ามปูทองคำทั้งสองข้างแตกออกเมื่อตั้งแถบริ้วกระบี่ได้เก้าสิบสายแถบริ้วกระบี่ที่เหลือพุ่งเข้าโจมตีแคนเซอร์
แถบริ้วกระบี่พุ่งมาด้วยความเร็วประดุจกระสุนปืนยากที่จะหลบเลี่ยงได้
ฉับ ฉับ
ร่างของแคนเซอร์ถูกตัดออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยจนยากที่จะบอกได้ว่าเป็นชิ้นส่วนของใครมาก่อน
‘อึก’ เข็มทองเล่มสุดท้ายที่แคนเซอร์ลอบใช้ออกมาก่อนที่ร่างกายจะแยกออกเป็นชิ้นๆ
ปักเขาที่ไหล่ซ้ายของคีย์รัส แต่ว่าเข็มสุดท้ายอาบยาพิษไว้ด้วย

คีย์รัสรีบใช้พลังไอเย็นของเขาเข้าต้านอย่างรวดเร็วก่อนใช้พลังขับเข็มทองให้ออกมาจากร่างกาย
เนกิรีบบังคับให้นกมรกตบินลงมาหาคีย์รัสที่นั่งลงเพื่อใช้พลังรักษาตัว
“คีย์รัสเจ้าเป็นยังไงบ้าง” เนกิถามด้วยความเป็นห่วง
แต่เขาไม่กล้าสัมผัสตัวของคีย์รัสเพราะเขารู้ว่าอาจทำให้คีย์รัสเสียสมาธิแล้วพลังไหลย้อนกลับจนบาดเจ็บมากกว่าเดิมได้
เนกิใช้ผ้าหยิบเข็มทองที่คีย์รัสขับออกมาจากร่างกายพร้อมกับแทงลงบนก้อนแป้งสีขาว
ก้อนแป้งเปลี่ยนเป็นสีม่วงอมน้ำเงินทันที
“พิษสลายพลังหรือนี่ แคนเซอร์มันคงคิดจะทำให้คีย์รัสศูนย์เสียพลังเนกิสจนไม่สามารถต่อสู้ได้แน่ๆ”
เนกิรีบค้นบางอย่างในเสื้อของเขาอย่างรวดเร็ว
“เจอแล้ว!” เขาดีใจเมื่อค้นหาสิ่งที่เขาต้องการเจอ
“คีย์รัสท่านอ้าปากกินยานี่ก่อนแล้วรีบเดินพลังให้ยากระจายทั่วตัว”
เนกิบอกพร้อมกับค่อยป้อนยาเม็ดสีเขียวอ่อนสามเม็ดใส่ปากคีย์รัส
หลังจากที่กลืนยาลงไปคีย์รัสทำตามที่เนกิบอก พิษที่อยู่ในตัวเขาค่อยสลายไปอย่าช้าๆ
ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงคีย์รัสก็รักษาตัวเองจนหายเป็นปกติ
“เจ้าเอาอะไรให้ข้ากิน” คีย์รัสถามอย่างแปลกใจ
“ก็ยาแก้พิษนะสิ ท่านอนัสตกาลใหข้าติดตัวไว้น่ะ” เนกิบอกพร้อมกับหยิบขวดยาเม็ดหลากสีออกมาโชว์ให้คีย์รัสดู
“ข้าว่าเรารีบไปที่จุดนัดพบกันเถอะเสียเวลามานานมากแล้ว” คีย์รัสอุ้มเนกิขึ้นนกมรกตบินออกไปทันที



TBC.

[Me_kame_nishi]

มาแล้วๆๆๆ

เกือบไปแล้วซิ คีย์รัส 
แต่ดีที่กำจัดสัตว์อสูรและศัตรูลงไปได้อีก 1

รอลุ้นต่อจ้า

[teerasak]

 :mc4:สุดยอด สมกับการรอคอย แต่ :m16:น้อยไปหน่อย

แต่ก็ขอบคุณมากที่มาต่อนะครับ

 

[จันทร์ผา]

นึกว่าจะไม่มาเสียแล้ว

[whistle]

หายไปนานเลยอ่ะ
รอตอนของมาร์คัสนะ

[cloundy]

หายไปนานเลยนะครับ
เข้ามารอตอนต่อไปครับ 

[ทับทิมกรอบ]

มาแล้ว มาแล้ว 

 

[nataxiah]

ขอบคุณคร้าบบที่ยังติดตามกันอย่างเหนี่ยวแน่น

  ทุกคนเลยครับ

Me_kame_nishi --- กำลังเร่งเขียนเรื่องอื่นๆด้วยครับ คิดว่าตอนต่อไปจะมาเร็วๆนี้ ว่างๆก็ติดตามเรื่องอื่นของผมไปพลางๆก่อนนะครับ

teerasak --- ตอนหน้าจัดให้ยาวเลยครับ เพราะบทบู่อยู่ที่คู่พระเอกกับนายเอกของเราเต็มๆตอนเลยครับ

rakza --- ทำไมจะไม่มาล่ะคร้าบบ กลัวคุณรักษ์คิดถึง 

whistle --- ตอนหน้าเลยครับ แอบสปอยนิดนึงตอนหน้าจะเจอกับหนึ่งในสามเจ้าแล้วล่ะครับ มารอลุ้นกันดีกว่าเนอะ

cloundy --- กำลังตามคิวเลยคร้าบบ น่าจะภายในอาทิตย์หน้าแหละครับ คงไม่ช้าไปเนอะ

ทับทิมกรอบ ---  เต้นด้วยเป็นเพื่อนคุณทับทิมกรอบ

  สวัสดีปีใหม่อีกทีเผื่อลืมบอกใครไปอะครับ หุหุ

[cloundy]

เข้ามาให้กำลังใจคนเขียนครับ 

[teerasak]

  ให้ใจไปเต็มๆเลย จะคอยรออ่าน และเป็นกำลังใจให้นะครับ

แต่อย่าลืมมาต่อเร็วๆด้วยละครับ

[nataxiah]

  คุณcloundy แน่นๆจะได้มีกำลังใจเยอะๆ

ตอนนี้ก็กำลังเร่งเขียนอยู่ครับกำลังปั่นเรื่องสั้นอีกเรื่องน่ะครับ รอนิดนึงนะครับคุณteerasak

รู้สึกว่าผมลืมลงรูปตัวละครไปหลายตัวเลยใช่ไหมครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้เอามาลงให้นะครับ

  สงสัยจะแก่แล้วเลยขี้ลืมไปหน่อย

[cloundy]

เข้ามารอครับ มาไวๆ นะครับ 

[nataxiah]

รีส(REES)

ชื่อ :      รีส    ไฮน์กรีท
อายุ :      16 ปี
ส่วนสูง :      182 cm.
น้ำหนัก :      64 kg.
กรุ๊ปเลือด :   AB
ตำแหน่ง :   อควอริอัส(AQUARIUS)
สิ่งที่ชอบ :    ดอกไม้/ธรรมชาติ
สิ่งที่เกลียด :    คนที่ทำลายดอกไม้ต่อหน้าเขา
อาวุธประจำตัว :   1. กางเขนน้ำแข็ง
ฉายา :      วารีฟ้า



อันชิ(Anchi)
ชื่อ :      อันชิ    ไฮน์กรีท
อายุ :      40 ปี
ส่วนสูง :      192 cm.
น้ำหนัก :      75 kg.
กรุ๊ปเลือด :   AB
ตำแหน่ง :   เจ้าปฐพี
สิ่งที่ชอบ :    สงคราม
สิ่งที่เกลียด :    ความพ่ายแพ้
อาวุธประจำตัว :   หอกปฐพี
ฉายา :      นักรบนิลกาล

[mete]

เย้ๆ มาต่อแล้ว 

[Me_kame_nishi]

รูปอัลชิเท่ห์มากๆ ดูดาร์กๆดี หุหุ

[penda]

สั้นมั่ก   
แต่ :pig4:ที่มาต่อ
รอตอนต่อไปน้า

รอเรื่องอื่น(มนรัก,เรื่องสั้น)ด้วย


 :call:มาต่อไวๆเพี้ยงงงๆๆๆๆ

[nataxiah]

เย้ๆ มาต่อแล้ว 

วันนี้ต่อตอนใหม่แล้วนะคร้าบบบ

รูปอัลชิเท่ห์มากๆ ดูดาร์กๆดี หุหุ

เก่งมากด้วยครับ อ่านตอนนี้แล้วจะรู้เลยครับ

สั้นมั่ก   
แต่ :pig4:ที่มาต่อ
รอตอนต่อไปน้า

รอเรื่องอื่น(มนรัก,เรื่องสั้น)ด้วย


 :call:มาต่อไวๆเพี้ยงงงๆๆๆๆ

เรื่องอื่นต่อเรื่อยๆเหมือนเรื่องนี้แหละจ้า น้องแพนใช่ม่ะถ้าจะไม่ผิด ถ้าจำผิดขอโทดด้วยนะครับ

ลงตอนใหม่แล้วนะครับ ลุ้นกันต่อได้เลยครับ

[nataxiah]

ราชันย์ VS เจ้าปฐพี



ใจกลางอินเดียใหม่ ณ ตึกสาขากลุ่มมารโลหิต
มีลำแสงสีแดงพวยพุ่งขึ้นบนท้องฟ้าทางทิศใต้ กับลำแสงสีเหลืองสว่างจ้าพุ่งเข้าปะทะกันเป็นระยะๆ
ทุกที่ที่แสงทั้งสองผ่านไปพังทลายลงจนรัศมีครึ่งกิโลเมตรรอบๆพังราบเป็นหน้ากอง
โบรอนเนะกับเอเดรียนต่อสู้กันสุดฝีมือ เพราะว่าถ้าใครพลาดพลังฝ่ายนั้นคงตกจบชีวิตเป็นแน่
หลังจากการปะทะกันทั้งสองกระเด็นออกห่างกันประมาณ30ก้าว
เอเดรียนหายใจอย่างเหนื่อยหอบตามตัวเขามีบาดแผลตามไหล่แขนและลำตัวไม่ต่ำกว่า5แห่ง
ทางโบรอนเนะก็มีสภาพไม่ต่างกันเท่าไหร่เพียงแต่มีบาดแผลที่เป็นรอยไหม้จากหมัดอัสนีบาต
ทั้งสองคนรวบรวมพลังทั้งหมดที่เหลืออยู่ ทั้งสองคนคิดจะปิดฉากกันในการจู่โจมครั้งนี้
เอเดรียนยืดตัวขึ้นตรงต่อยหมัดเข้าหากันจนถุงมือเสียดสีกันเกิดประกายสายฟ้าขึ้นเป็นระยะๆ
โบรอนเนะเร่งพลังจนมือเป็นสีแดงฉาดตอนนี้เขานึกเสียใจที่ประมาทไม่ได้พกดาบเจ้าหมาป่าติดตัวมาด้วย
เพราะการที่เขาใช้มือแทนดาบทำให้วิชาที่เขาใช้แสดงพลังออกมาได้ไม่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์
เขาเร่งพลังเพื่อจะใช้ท่าสุดท้ายในวิชามารโลหิตคือท่ามารร้ายคืนวิญญาณ


เอเดรียนเร็วกว่าครึ่งวินาทีในการสะสมพลังเขาจึงฉวยโอกาสนี้โจมตีเข้าไปก่อน
เขาปล่อยหมัดอัสนีบาตไร้ประมาณท่าไม้ตายของเขาออกมาห้าหมัดซ้อน
หมัดสายฟ้าสีเหลืองห้าหมัดพุ่งเข้าใส่โบนอนเนะอย่างรวดเร็วดุจลูกกระสุนปืนกล
โบรอนเนะรีบใช้ท่ามารร้ายคืนวิญญาณเข้าต้านทันทีเขาวาดมือขวาที่แดงฉานทำมุมประหลาด
ร่างมารร้ายสวมผ้าคลุมสีแดงสดปลายผ้าคลุมขาดหลุดลุยปรากฏออกมาจากการวาดมือของโบรอนเนะ
มารร้ายทะยานตัวเข้าต้านหมัดสายฟ้าของเอเดรียนมันชักดาบเล่มโตที่อยู่ที่เอวเข้าต้าน
ตูม ตูม ตูม
หมัดอัสนีบาตรไร้เทียมทานของเอเดรียนรวดเร็วกว่าสามหมัดโจมตีเข้าร่างของมารร้ายจนมันสลายหายไป
อีกสองหมัดพุ่งเข้าใส่กลางหน้าอกกับลำตัวของโบรอนเนะกระแสไฟฟ้านับแสนโวลต์วิ่งผ่านร่างโบนอนเนะ
ร่างของเขาลอยขึ้นไปตามแรงดันของกระแสไฟฟ้าพุ่งหายเขาไปในตึกแห่งหนึ่ง
เอเดรียนรีบตามเข้าไปดูเขาเห็นเพียงกองขี้เถ้ากองหนึ่งอยู่ในนั้น ในกองขี้เถ้ามีกระดุมเจ้าหมาป่าของโบรอนเนะปนอยู่
เอเดรียนเลยคิดว่าร่างของโบรอนเนะคงต้านทานพลังหมัดเขาไม่ไหวจนกลายเป็นขี้เถ้าไปแล้ว
เขาก้มลงเก็บกระดุมเจ้าหมาป่าไว้เผื่อมีประโยชน์ในภายภาคหน้าแล้วรีบไปที่จุดนัดพบทันที





กลางทะเลทรายทางทิศใต้
มาร์คัสเร่งเครื่องยนต์ด้วยความเร็วสูงสุดเพื่อจะไปให้ถึงจุดนัดหมายโดยไว
ขณะที่เขาใกล้ถึงจัดหมายเขาสัมผัสพลังบางอย่างที่กล้าแข็งได้
‘เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดด’ มาร์คัสเบรกรถจนรถหมุนหันหน้ากลับไปทางที่เขาเพิ่งผ่านมา
“เกิดอะไรขึ้นหรือมาร์คัส” นาซีซัสถามอย่างงุนงง
“นี่เจ้าจับสัมผัสไม่ได้เลยหรือไง”
พอมาร์คัสพูดนาซีซัสรีบรวบรวมสมาธิอย่างรวดเร็ว เขาสัมผัสได้ถึงพลังชั่วร้ายที่แข็งแกร่งกำลังตามหลังพวกเขามา
“มาร์คัสมันคืออะไรกันแน่ ข้าไม่เคยสัมผัสพลังมหาศาลขนาดนี้มาก่อนเลย” นาซีซัสเริ่มกังวล
“ข้าเองก็ยังไม่แน่ใจ แต่เจ้ารีบปรับพลังรักษาตัวก่อนดีกว่า ท่าทางเราอาจต้องร่วมมือกันก็ได้ครั้งนี้”
มาร์คัสดันตัวกระโดดลงจากรถมอเตอร์ไซด์พร้อมกับกดรีโมท
รถที่นาซีซัสนั่งเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วกลายเป็นลักษณคล้ายกล่องขนาดใหญ่คลุมตัวนาซีซัสไว้
ภายในมีทั้งแสงสว่างและระบบระบายอากาศอย่างดีทำให้รู้สึกเย็นสบาย
“นี่เจ้าจะทำอะไรข้าจะช่วยเจ้าสู้นะมาขังข้าไว้ทำไม” นาซีซัสตะโกนออกมา
“ข้าไม่ได้ขังเจ้าแต่อยากให้เจ้าปรับพลังรักษาตัวเร็วๆต่างหาก ไม่งั้นเจ้ามาช่วยข้าก็จะกลายเป็นตัวถ่วงข้าเปล่าๆ”
มาร์คัสพูดจบเดินเข้าไปหยิบกล่องลูกบาศก์ขนาดใหญ่ตรงหน้าขึ้นมาด้วยมือข้างเดียว
ก่อนที่เขาจะระเบิดทรายจนเป็นหลุมกว้างเขาค่อยวางกล่องนั้นลงไปก่อนที่ทรายจะไหลลงมากลบกล่องจนหมด
“เจ้าซ่อนอยู่ในนั้นเมื่อรักษาตัวหายดีแล้วเจ้ากดปุ่มสีเขียวด้านขวามือแล้วเจ้าจะออกมาได้เอง”
มาร์คัสพูดส่งผ่านพลังเนกิสโดยตรงเพื่อให้นาซีซัสได้ยิน
หลังจากซ่อนนาซีซัสเรียบร้อยแล้วเขาใช้วิชาวิหกเล่นลมพาตัวเองออกห่างจากจุดที่นาซีซัสซ่อนอยู่มาประมาณสามกิโลเมตรก่อนจะหยุดลง
เขาหยิบแคบซูลที่แน็บไว้ข้างเอวมาบีบให้แตกก่อนโยนขึ้นฟ้า
‘ปุ้ง’ แคปซูลระเบิดกลายเป็นทวนเทวะนาคราชร่วงลงมาสู่มือเขา
ทวนเทวะนาคราชเป็นทวนที่ทำจากเหล็กที่สกัดมาจากหินอุกกาบาตจึงมีสีดำสนิท
มีน้ำหนักเบาแต่กลับแข็งแกร่งสามารถป่นหินหมื่นปีที่แข็งแกร่งลงได้อย่างกับตีลงบนก้อนเต้าหู้
มาร์คัสต้องใช้เวลาในการหลอมเหล็กหินอุกกาบาตนานถึงปีกับแปดเดือนเพื่อทำเป็นทวนเทวะนาคราช
ทวนมีความยาวเมตรหกสิบห้าเซ็นต์ฯมีลวดลายพญานาคแปดตัวพันทวนไว้ทั้งหมด
ดวงตาของพญานาคทั้งแปดตัวฝังอัญมณีต่างชนิดกันทำให้นอกจากจะดูน่าเกรงขามแล้วยังดูสวยงามปนกันอีกด้วย
เมื่อทวนมาอยู่ในมือมาร์คัสเขาก็จ้องมองไปทางขุมพลังที่กล้าแข็งพร้อมกับรออย่างใจเย็น


“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ช่างกล้าหาญสมกับตำแหน่งราชันย์จริงๆ ราชันย์มาร์คัส” เสียงดังกังวานมาแต่ไกล
บ่งบอกให้รู้ถึงพลังเนกิสที่มหาศาลอย่างมาก แต่ก็ไม่ได้ทำให้มาร์คัสหวั่นเกรง
“จะสมกับตำแหน่งหรือไม่เจ้าเดี๋ยวเจ้าก็คงจะรู้ อย่าดีแต่ปากหดหัวอยู่ในกระดองอยู่เลยรีบปรากฏตัวออกมาจะดีกว่า”
“เจ้าเด็กปากไม้สิ้นกลิ่นน้ำนม คิดว่าตัวเองเก่งที่สุดแล้วหรือไงถึงกล้ามาด่าข้าแบบนี้ ขนาดเจ้าจางอี้มันยังไม่กล้าเท่าเจ้าเลย”
‘ตูมมมมมมมมมม’ สิ้นคำพูดหอกสีดำทะมึนเล่มใหญ่ยาวไม่ตำกว่าสองเมตรปักลงพื้นทราย
ก่อนที่ชายร่างกายสูงใหญ่มาพร้อมกับชุดเกราะแนบเนื้อสีดำทั้งตัวตัดกับผมยาวสีขาวทั้งหัวของเขา
จะร่อนตัวลงยืนอยู่บนปลายหอกด้านที่ชี้ขึ้นฟ้า เขายืนเอามือไขว้หลังไว้อย่างใจเย็นก่อนก้มหน้ามองมาร์คัส
“เจ้าเด็กน้อยข้าออกโรงเองแบบนี้ วันนี้ต้องเป็นวันตายของเจ้าเสียแล้ว” เขายิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
ขนาดชายชราแค่มองลงมาที่มาร์คัสเฉยๆยังกดดันเขาได้แล้ว
แสดงให้เห็นถึงระดับพลังฝีมือที่เหนือกว่าเขาเป็นอย่างมาก
“เพื่อกำจัดข้าหนึ่งในสามเจ้าถึงกับต้องลงมือเองเลยหรือ”
“เก่งนี่ถึงกับดูออกว่าข้าเป็นหนึ่งในสามเจ้าของหมูเกาะโซดิเอค แต่เจ้าคงไม่ต้องรู้หรอกมั้งว่าข้าคือใคร เพราะคนตายคงไม่จำเป็นต้องรู้”
ชายผมขาวแค่นยิ้มออกมาก่อนที่จะลอบปล่อยพลังใส่มาร์คัส
มาร์คัสเห็นเงาคลื่นพลังสีดำก่อนถึงตัวเขาเพียงไม่กี่เซ็นต์ฯเขารีบก้มตัวหลบอย่างฉิวเฉียด
“เก่งเหมือนกันที่หลบท่าเงาทมิฬของข้าได้ แต่คงไม่มีครั้งแต่ไปแล้วล่ะ”
ชายผมขาววาดมือเป็นวงกลมช้าๆก่อนจะยิ้มออกมา
มาร์คัสรวบรวมพลังไว้ที่ดวงตาทั้งสองข้างทำให้เขามองเห็นท่าเงาทมิฬของชายคนนั้น
เงารูปหอกเจ็ดสายกำลังพุ่งตรงมาที่ตัวเขาอย่างรวดเร็ว เขารีบยกทวนเทวะนาคราชเข้าต้าน
‘กิ้ง กิ้ง กิ้ง’ เสียงทวนปะทะกับเงาหอกดังสนั่นรอบบริเวณ
มาร์คัสใช้ทวนปัดออกไปได้ห้าสายอีกสองสายยังพุ่งเข้ามาที่ลำตัวเขา
มาร์คัสหมุนบิดตัวในองศาประหลาดเพื่อหลบพลังทั้งสองสายนั้น
แต่เสื้อเขาก็ยังขาดเป็นทางยาว
“ท่าทางเก่งกว่าที่จะได้รับรายงานมาเสียแล้ว ต่อไปข้าคงต้องเอาจริงแล้ว”
ชายผมขาวลงมายืนข้างหอกพร้อมกับหยิบขึ้นมาอย่างใจเย็น
“ข้าพอจะเดาออกแล้ว เจ้าคงเป็นเจ้าปฐพีสินะ” มาร์คัสถาม
“โอ้ ฉลาดเหมือนกันนี่ แต่เจ้ารู้ได้ยังไงว่าข้าเป็นเจ้าปฐพี” เจ้าปฐพีย่นหน้าสงสัย
“ก็ไม่เห็นจะเดายาก อย่างแรกถ้าเป็นเจ้าสมุทรสถานที่กลางทะเลทรายเช่นนี้เขาลงไม่มาเพราะว่าคงทำให้เขาใช้พลังได้ไม่เต็มที่ ส่วนเจ้าฟ้าคงไม่ยอมลดตัวลงมาง่ายเพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นอาจทำให้กลุ่มของพวกเจ้าลั่นคลอนได้ ดังนั้นก็เหลือเพียงเจ้าปฐพีที่จะมาสถานที่แบบนี้ แล้วอีกอย่างที่ๆเป็นทะเลทรายแบบนี้เจ้าคงจะแสดงพลังได้เต็มที่ด้วยไม่ใช่หรือไง”
“มันก็จริงอย่างที่เจ้าพูด แบบนี้ยิ่งไว้ชีวิตเจ้าไม่ได้เสียแล้ว” แววตาของเจ้าปฐพีเปลี่ยนไปทันที
เขาแทงหอกเจ้าปฐพีเข้าใส่มาร์คัส ความเร็วของหอกที่พุ่งเข้ามารวดเร็วราวกับกระสุนปืน
มาร์คัสยกทวนขึ้นต้านชั่วพริบตาเดียวมาร์คัสตั้งรับการโจมตีของเจ้าปฐพีไปยี่สิบสามท่า
จนเขากระเด็นถอยหลังไปห้าเมตรถึงจะหยุดตัวลงได้ เสื้อผ้าของเขาขาดหลายแห่งแต่ไม่ปรากฏบาดแผลตามตัวเขา
จากการปะทะกันครั้งนี้คนที่แปลกใจที่สุดกลับเป็นเจ้าปฐพีเพราะเขาไม่เพียงไม่สามารถล้มมาร์คัสลงได้
เขายังไม่อาจสร้างบาดแผลให้มาร์คัสได้อีกด้วย เรื่องแบบนี้ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้
ทำให้เขาแค้นใจยิ่งนักเพราะมันทำให้เขารู้สึกเสียเกรียติของหนึ่งในสามเจ้าอย่างมาก
“ดูท่าข้าจะเล่นกับเจ้ามากเกินไปเสียแล้ว คราวนี้ร่างเจ้าจะฝังไว้ใต้ทะเลทรายแห่งนี้”
เจ้าปฐพีระเบิดพลังเนกิสออกมา รังสีสีทำพวยพุ่งออกจากตัวของเขา
ทรายรอบๆตัวโดนพลังพัดกระจายออกมาทั่วบริเวณ มาร์คัสต้องปล่อยพลังต้านแรงกดดันจากพลังของเจ้าปฐพี
“เยี่ยม ไม่กระเด็นไปเพราะพลังข้ามีเจ้าเป็นคนที่สามเองนะนี่” เจ้าปฐพีอดชมมาร์คัสไม่ได้
“แต่น่าเสียดายที่ต้องมาตายในวันนี้เสียแล้ว ข้าจะสงเคราะห์ไม่ไห้เจ้าทรมานก็แล้วกัน เจ้าเป็นคนแรกที่จะได้เห็นหนึ่งในสองท่าไม้ตายของข้าที่ชื่อว่าสะเทือนฟ้าสะเทือนดิน” พูดจบแววตาของเจ้าปฐพีเปลี่ยนไปอีกครั้ง
เขาระเบิดพลังให้ทรายคละคลุ้งอีกครั้ง มาร์คัสรีบใช้พลังเข้าต้านไล้ทรายออกไป
แต่เจ้าปฐพีหายไปจากตรงหน้าเขาแล้ว แต่แรงกดดันของพลังยังคงวนเวียนอยู่จนเขาจับสัมผัสของเจ้าปฐพีไม่ได้
มาร์คัสเร่งพลังใช่ท่านาคาพันเศียรออกมาเพื่อตั้งรับ
ท่านาคาพันเศียรเป็นท่าที่ตั้งรับที่แข็งแกร่งสุดของวิชาทวนนาคราช
หลังจากถ่ายพลังลงไปที่ทวนเทวะนาคราชลายพญานาคทั้งแปดบนทวนเหมือนจะมีชีวิตขึ้นมาทันที
มาร์คัสหมุนตัวเป็นวงกลมพร้อมกับวาดทวนไปตามพื้นเกิดแสงสีม่วงเป็นวงกลมตามรอยวาดนั้น
เขาหมุนทวนขึ้นเหนือหัวก่อนปักลงบนพื้น พญานาคสีม่วงอ่อนแปดตัวพุ่งขึ้นจากพื้นพันล้อมรอบตัวมาร์คัสอย่างรวดเร็ว
‘เจ้าคิดว่าแค่นี้จะกันท่าสะเทือนฟ้าสะเทือนดินของข้าได้หรือ’
เสียงของเข้าปฐพีลอยเข้ามาอย่างไร้ทิศทางยากที่จะคาดเดาได้
‘สะเทือนฟ้า’ เสียงเจ้าปฐพีดังขึ้นพร้อมกับหอกเจ้าปฐพีลอยขึ้นไปอยู่บนท้องฟ้า
เมื่อหอกปฐพีลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าก็ปล่อยพลังสีดำออกมาจนท้องฟ้ารอบๆกลายเป็นสีดำทมึน
เสียงท้องฟ้าร้องสะเทือนเลื่อนลั่นมาร์คัสเงยหน้าขึ้นไปมองเห็นเจ้าปฐพีลอยตัวอยู่กลางอากาศเหนือหมอกสีดำนั่น
‘แปรสภาพ’ เมือสิ้นเสียงหมอกสีดำรวมตัวกันกลายเป็นหอกเจ้าปฐพีอีก7เล่มรวมที่อยู่ในมือของเจ้าปฐพีด้วยเป็นแปด
หอกทั้งเจ็ดลอยวนอยู่รอบตัวของเจ้าปฐพี
“ดูสิว่าพลังของเจ้าจะทนได้สักกี่อัน” เจ้าปฐพีดิ่งตัวเข้าใส่มาร์คัสจากท้องฟ้าเขาเหน็บหอกเจ้าปฐพีไว้ที่หลัง
ก่อนหยิบหอกที่วนรอบตัวมาไว้ในมือทั้งสองข้าง
“สะเทือนดิน” เจ้าปฐพีตะโกนออกมาพร้อมกับขว้างหอกในมือทั้งสองเข้าใส่ร่างมาร์คัสที่มีพลังนานคาพันเศียรป้องกันอยู่

‘เปรี้ยงงงงงงงงง เปรี้ยงงงงงงงงงงง’ เสียงปะทะกันท่าสะเทือนดินกับนาคาพันเสียงดังสนั่นไปไกลไม่ต่ำกว่าสิบกิโล
หอกสีดำถูกพญานาคสี่ตัวพุ่งขึ้นมาพันไว้ก่อนที่จะสลายไปด้วยกัน
แต่ยังไม่ทันจะได้พักหายใจหอกสีดำอีกสามเล่มก็พุ่งเข้ามาจนเกือบถึงตัวมาร์คัสอีกครั้ง
‘เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง’ มาร์คัสรีบส่งพลังเข้าต้าน มังกรอีกหกตัวพุ่งทะยานออกไปพันหอกทั้งสามเล่มไว้
แต่หอกทั้งสามเล่มกลับมีพลังกล้าแข็งกว่าสองเล่มที่แล้วยังคงพุ่งตรงเข้าใส่มาร์คัสอย่างรวดเร็ว
มาร์คัสซัดพลังเข้านาคาพันเศียรออกมาอีกครั้ง พญานาคอีกหกตัวพุ่งเข้าไปช่วยสองตัวแรก
หอกทั้งสามสลายหายไปกลับมีหอกอีกสองอันพุ่งต่อกันมาจนถึงหน้ามาร์คัส
เขารีบใช้พลังจอมราชันย์ซึ่งเป็นพลังป้องกันตัวขั้นสูงที่สุดของตัวเขาออกมาอย่างกะทันกัน
เกราะสีม่วงอ่อนออกมาห่อหุ้มร่างของเขาทั่วทั้งตัวหอกสีดำพุ่งปักตรงเข้ากลางอกมาร์คัส
เกิดเสียงดัง ‘คลื่นนน’ สะเทือนจนทรายฝุ้งกระจายออกราวกับโดนพายุพัด
หอกสีดำค่อยๆแทงดันม่านพลังสีม่วงเข้ามาทีละน้อยๆมาร์คัสเร่งพลังเข้าต้าน
‘อึก อึก’ เขากระอักเลือดออกมาคำใหญ่ก่อนที่เขาจะพยายามฝืนกลืนมันกลับเข้าไป
“สลาย” มาร์คัสเร่งพลังจนถึงขีดสุดม่านพลังสีม่วงสลายหายไปพร้อมกับหอกทั้งสองเล่ม
‘ฉึก’ ปลายหอกในมือของเจ้าปฐพีแทงทะลุท้องของมาร์คัส
ดีทีว่ามาร์คัสจับสัมผัสพลังของเข้าปฐพีได้เล็กน้อยเขาจึงเบียงตัวหลบทำให้เขาโดนแทงที่ท้องแทนที่จะเป็นหัวใจ
“เจ้าเป็นคนแรกที่รอดจากท่านี้ของข้าแบบนี้ยิ่งเอาไว้ไม่ได้เสียแล้ว” เจ้าปฐพีดึงหอกออกจากท้องของมาร์คัสทันที
‘อ๊ากกกกกกกกกกกกก’ มาร์คัสร้องด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับทรุดตัวลง
เลือดของเขาไหลออกจนทรายรอบๆตัวเขาโดนย้อมเป็นสีแดงฉาดไปหมด
“ข้าจะช่วยให้เจ้าหายทรมานเอง ตายซะเถอะ”
เจ้าปฐพีวาดหอกเป็นรูปจันทร์เสี้ยวใส่มาร์คัส เห็นทีตัวเขาคงขาดครึ่งแน่นอนคราวนี้
‘กิ้ง’ พัดสีเงินบินเข้ามากระแทกกับหอกจนปลายหอกเปลี่ยนทิศทางไป
เจ้าปฐพีถึงกับตกใจว่ายังมีคนที่ต้านหอกของเขาได้อีกหรือถ้าไม่ใช่ราชันย์กับสามจักรพรรดิ


TBC.

[penda]

สั้นมั่ก   
แต่ :pig4:ที่มาต่อ
รอตอนต่อไปน้า

รอเรื่องอื่น(มนรัก,เรื่องสั้น)ด้วย


 :call:มาต่อไวๆเพี้ยงงงๆๆๆๆ

เรื่องอื่นต่อเรื่อยๆเหมือนเรื่องนี้แหละจ้า น้องแพนใช่ม่ะถ้าจะไม่ผิด ถ้าจำผิดขอโทดด้วยนะครับ

ลงตอนใหม่แล้วนะครับ ลุ้นกันต่อได้เลยครับ

ไม่ใช่น้องแพนค่า  น้องชื่อฝ้ายค่า
พี่มาต่อเรื่อยๆ  น้องก็ตามเรื่อยๆ(หาเรื่องสั้นไม่เจออ่ะ-*-

รอตอนต่อๆ
 :L2:กำลังใจ สู้ๆ

[cloundy]

มาให้กำลังใจคนเขียนครับ
เรื่องเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ แล้วนะครับ 

[whistle]

 

[จันทร์ผา]

สั้นอ่า ไม่ยอมอะ ตอนหน้าขอยาวๆให้หายคิดถึงนะ

[nonae]

  นัทแรง ๆ เลย เกือบลืมแล้ว หายไปนานคิดถึง
จะให้โบรอนเนะตายแล้วหรือนี่ อิอิ

[teerasak]

  โห กำลังลุ้น เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ มันส์มาก แต่ :m16:มันสั้นไม่จุใจเลย

มาต่อเร็วๆนะ  ให้กำลังใจ