Boys' Expo รักอยู่ที่ใด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Boys' Expo รักอยู่ที่ใด  (อ่าน 55540 ครั้ง)

MyLoveMyBabe

  • บุคคลทั่วไป
ตัวละครเยอะดีจัง หุหุผู้สูงอายุงง  แต่ก้หนุกดี แรดๆกันดี อิอิ :m14:

Back in Black

  • บุคคลทั่วไป



สิบสอง


   ยศองค์ นฤเสนาพยายามจดจ่อสมาธิไปที่เนื้อหาในหนังสือ Invitation Only หนังสือเล่มที่สองของนิยายซีรี่ส์สุดเปรี้ยวเรื่องใหม่ Private ที่ออกมาเขย่าบันลังหนังสือแรดสุดฮิตอย่าง Gossip Girl และ It Girl นิยายซีรี่ส์วัยรุ่นภาษาอังกฤษสุดโปรดของเธอและด้น ในหนังสือรีด เบรแนนกำลังพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะเข้าไปในปาร์ตี้ฮาโลวีนสุดพิเศษที่มีแต่คนที่ได้รับเชิญเท่านั้นถึงจะเข้าไปได้ และเธอก็ไม่ได้เข้าไกลคำว่าคนที่จะได้ถูกรับเชิญเลยซักนิดแต่เธอต้องเข้าไปให้ได้เพราะแฟนหนุ่มของเธออยู่ในนั้น แต่มันก็ยากเย็นเหลือเกินกับการพยายามจอจ่อกันเนื้อหาในหนังสือในเมื่อขวัญ เพชรและปานต่างพากันเม้าธ์ซ่องแตกกันอย่างเมามัน

   ปกติเธอไม่ใช่คนที่ชอบซุปซิปและแส่เรื่องชาวบ้านแต่เธอก็ต้องโกรธตัวเองทุกทีที่มักจะดันไปรู้เรื่องราวของชาวบ้านอย่างถ่องแท้ละเอียดลออที่สุด เธอมักจะสมเพชคนอื่นๆ ที่ชอบพูดกันถึงเรื่องของคนอื่นๆ อย่างผิดๆ ถูกๆ เธอมั่นใจว่าถ้าให้เธอพูดเธอจะต้องเล่าเรื่องราวได้ถูกต้องแม่นยำและละเอียดที่สุดเป็นแน่ ทุกคนสามารถติดตามความเคลื่อนไหวของทุกคนได้จากเธอ เธอรู้สึกแย่ที่เธอรู้เรื่องของคนอื่นดีกว่าพวกที่ชอบแส่เรื่องของคนอื่นเองเสียอีก แต่นั่นมันไม่ใช่ความผิดเธอแน่นอนก็ในเมื่อใครต่อใครต่างพากันมาพูดคุยกับเธออย่างเปิดอก ทั้งพลอย ด้น ปูนและพายและคนอื่นๆ ที่ชาวบ้านจะสนใจเช่นฝาแฝด เข็ม เจฟฟี่หรือไม่ว่าจะเป็นพวกน้องๆ ของเธอ ทุกคนคิดว่าเธอเป็นคนที่ไว้ใจได้ ทุกคนจึงต่างพากันมาเล่าความลับให้เธอฟัง เธอจึงกลายเป็นคนที่แส่สู่รู้ที่สุดไปจนได้
   
   “เจ๊ขาดูสิ ใครมาส่งพี่พลอยเอ่ย” เพชรเอนตัวจมลงบนโซฟาหนานุ่มตีสีหน้าเสริมจริตตอแหลแสร้งทำเป็นมองไม่เห็นพลอยที่เดินมาไกลๆ กับดัตช์

   “โอ๊ยยยยยย เธอ เค้าอยู่ด้วยกันตั้งแต่เลิกเรียนแล้วจ่ะ” ขวัญว่าพลางยกแก้วโกโก้ร้อนแก้วใหญ่ขึ้นมาดื่มยิ้มมุมปากอย่างร่านจริตและกรีดนิ้วก้อยเล็กน้อย

   “เค้าแบบว่า เดทกันหรอ?” ปานถามขึ้นอย่างใสสื่อ พวกเราทุกคนไม่เคยคิดว่าเธอแกล้งทำเป็นใส

   “ก็คงอย่างนั้นมั้ง” ขวัญตอบพลางวางแก้วโกโก้ร้อนแก้วใหญ่ลงยังไม่ละกริยาร่านจริต

   “ชั้นคิดว่าชั้นเพิ่งได้ยินว่าพี่ดัตช์มีอะไรกับพี่ปูนเมื่อเที่ยงนี้เองนะ” เพชรเอ่ยขึ้น ยศอนงค์ถึงกับสำลักดับเบิ้ลชอกกาแลทแฟรปปุชชิโน้ทันที

   “ชั้นก็คิดว่าชั้นเห็นพวกเค้าวิ่งตามกันขึ้นไปบนสนามบาสเมื่อเที่ยงเหมือนกัน” ขวัญว่าพร้อมกับเกาคางทำท่าสงสัย

   “แค่ขึ้นไปแบบว่า นับลูกบาสหละมั้ง” ปานเอ่อ ยศขำซะจนดับเบิ้ลชอกกาแลทแฟรปปุชชิโน้ขึ้นจมูก

   “ไม่รู้สิ แต่ว่าเมื่อวานมีคนเห็นพี่ดัตช์กับพี่ด้นจูบกันที่สวนลอยฟ้าคอนโดเธอนะ” เพชรหันไปบอกปาน

   “จริงหรอ มิน่าล่ะพวกป้าๆ แม่บ้านถึงได้เล่าให้ฟังว่ามีเด็กผู้ชายมากอดๆ จูบๆกันแถวๆ คอนโดชั้น” โดยที่ไม่ทันรู้สึกตัวปานวาดเด้งตัวผึ่งขึ้นมาทันที ถึงจะดูใสดูแป้วแต่เรื่องเม้าธ์เธอก็ขอสู้

   “สายแล้วทำไมด้นยังไม่มา นึกว่าชั้นจะมาสายที่สุดซะอีก” พลอยเบียดตัวลงข้างๆ ยศ คว้าดับเบิลชอกกาแลตแฟรปขึ้นมาดูด สายตาของนางเม้าธ์ทุกนางพุ่งดิ่งเป็นทางเดียวกันไปที่เธอ

   “เมื่อกี้เพชรว่าเพชรเห็นพี่ดัตช์”

   “เค้าก็แค่มาส่งหนะจ่ะ” พลอยว่าไขว่ห้างแล้วเอนตัวจมลงไปในโซฟาพร้อมกับยิ้มอย่างร้ายเร่

   “เฮยยย ว่าไง” ปูนปรากฏตัวขึ้นมาจากที่ไหนไม่รู้ ทุกคนต่างพากันตัวแข็งทำตาปะหลับปะเหลือกไปมาระหว่างยศกับปูน ปูนเผยยิ้มที่เป็นที่รู้จักอย่างเป็นปกติแทรกตัวลงนั่งข้างๆ ขวัญ “ยิ้มไรวะแก อียศ” ปูนถามยิ้มขำให้เพื่อน นางเม้าธ์ต่างพากันนั่งไม่ติดเบาะคอยดูว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น
   
   “ก็เมื่อกี้—“

   “เฮ้ยยยย พวกแก” ด้นเอ่ยร้องโบกมือโบกไม้พร้อมกับเดินเข้ามา ที่เดินตามหลังด้นนั่นคือเข็ม ยศกับปูนอ่าปากค้างซักประเดี๋ยวก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นยิ้มอย่างดีใจ พลอยพระพริบตาถี่ๆ สองสามหนก่อนจะขยับตัวนั่งตรง ขวัญ เพชร ปานถึงจะตลึงแต่ก็ไม่มีใครแปลกใจเลยที่เห็นเข็มกลับมาหาด้นอีกครั้ง
   
   “นี่พวกแก...” ยศยิ้มร้องอย่างดีใจชี้นิ้วไปที่ด้นกับเข็ม ด้นพยักหน้ายิ้มแล้วหัวเราะ

   “นี่กูดีใจยิ่งกว่ากูมีแฟนเองเสียอีกนะเนี่ย” ปูนยิ้มร้องและลุกพรวกโผลเข้ากอดด้น

   “กูรู้ๆ มึงต้องดีใจโคตรๆ” ด้นลูปหลังปูนไปมา

   “อื้ออออ ก็กูรักมึงนี่น่า” ปูนเอาหน้าถูไปมากับด้นย่างที่ปูนชอบทำ

   “กูก็ดีใจหวะมึงง ดีใจม๊ากมาก” ทีนี้เป็นพลอยที่ลุกขึ้นไปโอบด้นและปูน แต่สีหน้าของพลอยนั้นแค่มองแวปเดียวยศก็บอกไปเลยว่าพลอยไม่ได้ดีใจจริงอะไรนักหนาอย่างที่พูด เธอทำไปเพราะว่ามันคงจะดูแปลกๆ ถ้าเธอไม่ได้ดีใจในขณะที่เพื่อนสนิททุกคนของด้นกำลังดีใจที่ด้นกับเข็มกลับมาคืนดีกัน อาจจะเป็นเพราะว่าด้นมาขโมยซีนของเธอก็เป็นได้ เธอคงจะดีใจกว่านี้ถ้าพวกเราพูดถึงเธอและดัตช์

   “แบบว่าจะเป็นอะไรมั้ยถ้าจะมีคนนอกคลับมาประชุมด้วย” ด้นว่าในขณะที่ยศกับปูนคลายด้นออกจากอ้อมแขนแล้ว “แบบว่าเราอยากอยู่ด้วยกันหนะ” ด้นเอื้อมมือไปจับมือเข็มที่ยืนยิ้มอยู่ข้างหลัง

   “ถึงแม้ว่าพวกเราจะดีใจกันจริงๆ ที่พวกแกกลับมาคืนดีกันแต่ว่าเสียใจนะแก Glam Society only หวะ” ถึงแม้ว่าจะยศจะพูดคำว่าเสียใจแต่ว่าใบหน้าของเธอนั่นแสดงออกถึงความดีใจอย่างชัดเจนทีเดียว

   “นั่นน่าเศร้ามาก ทำไมพวกเราไม่ให้ด้นกับเข็มได้อยู่ด้วยกันนานๆ ละ” พลอยแกล้งทำเป็นเดือดเป็นร้องแทนด้น แต่ยศก็บอกได้ว่าตอแหลอีกแล้ว

   “ไม่เอาน่า นี้เป็นคลับลับนะ” ยศว่าและส่ายหน้า

   “นั่นสิ พวกเราควรจะทำตัวให้มันสมกับเป็นคลับลับหน่อยนะ อะไรๆ จะได้ดูขลังไง” ปูนว่าในขณะที่นั่งลง

   “นั่นสิ ด้นประชุมคลับกับเพื่อนๆ เถอะ เสร็จแล้วค่อยโทรหาเข็มก็ได้ เข็มจะอยู่แถวๆ นี่นะครับ” เข็มยิ้มอ่อนโยนให้ด้น มันทำให้คนอื่นๆ ในคลับยิ้มทั้งดีใจและอิจฉา อิจฉามากๆ โดยเฉพาะพลอย

   “หึ...” ด้นทำกระเง้ากระงอดโกรธอย่างแสนงอนใส่เข็ม

   “เชื่อเถอะครับ ไว้เสดแล้วโทรหานะ ผมจะรีบมาเลย” เข็มลูปหัวด้นแล้วส่งด้นนั่งลงที่ข้างๆ ปูน

   “งั้นหอมก่อนทีนึงเลย” ด้นยังคงกะบึงกะบอนไม่เลิก แต่มันก็แสนจะน่ารักเวลาที่ด้นโกรธอย่างแสนงอนเช่นนี้ ยศบอกได้เลยว่าไม่มีหนุ่มๆ คนไหนต้านทานมันได้เพราะว่าเข็มเองก็ก้มลงหอมแก้มด้นในขณะที่เพชรกับปานพากันร้องกรี๊ดแล้วหัวเราะ ส่วนพลอยอะหรอ คงแทบอยากจะลุกขึ้นเต้นเร่าๆ แล้วร้องว่าไม่เอา

Back in Black

  • บุคคลทั่วไป

School Network                                                            Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
   ขวัญพงศ์  นฤเสนา   :   breakin news

   นภา แก้วนิ่ม:      ว่ามา

   ขวัญพงศ์  นฤเสนา   :   พี่ด้นกับพี่เข็มกลับมาคืนดีกันแล้ว

   นภา แก้วนิ่ม:      กรี๊ดดดดดดดดด จริงหรอ

   ขวัญพงศ์  นฤเสนา   :   จริง

   นภา แก้วนิ่ม:      ดีแล้วแก พวกเค้าดูรักกันจะตาย ก่อนหน้านี้หนะนะ

   ขวัญพงศ์  นฤเสนา   :   นั่นสิ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------




School Network                                                            Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
   เจน  อิ่มไพบูลย์:   พวกเราต้องฉลองหรือเป่า?

   เกี้ยวยศ สิพพนะ:   อะไรของเธอ

   เจน  อิ่มไพบูลย์:   ใครๆ เค้าก็พูดกันให้หึง เข็มดีกับด้นแล้ว

   เกี้ยวยศ สิพพนะ:   กรี๊ดดดดดดด ต้องฉลอง

   เจน  อิ่มไพบูลย์:   ชั้นชอบฉลองหวะแก

   เกี้ยวยศ สิพพนะ:   ชั้นชอบที่มันกลับมาคบกันหวะแก
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Back in Black

  • บุคคลทั่วไป

School Network                                                            Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
   
   เจฟเฟอสัน แมคคัฟเฟอตี้:   where the hell u r?

   ดาชาราห์ ไวย์รินทร์:   on my way to the meetin place

   เจฟเฟอสัน แมคคัฟเฟอตี้:   this is just 5.30 I tho its goin to take place at 7

   ดาชาราห์ ไวย์รินทร์:   yeah, so wat ?

   เจฟเฟอสัน แมคคัฟเฟอตี้:   K just, back to D

   ดาชาราห์ ไวย์รินทร์:   cool, they’re mean to be

   เจฟเฟอสัน แมคคัฟเฟอตี้:   hello, Dutch? I tho u and D have a scene or something?

   ดาชาราห์ ไวย์รินทร์:   it was just my sorry night. Would u like a, don’t talk about it gain?

   เจฟเฟอสัน แมคคัฟเฟอตี้:   wat ? u have a feelin for D???

   ดาชาราห์ ไวย์รินทร์:   kindda…

   เจฟเฟอสัน แมคคัฟเฟอตี้:   POOR U, Dutch

   ดาชาราห์ ไวย์รินทร์:   yeah, POOR ME

-------------------------------------------------------------------------------------------------------


School Network                                                            Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

   ปานวาน ภุชพันธน์:   แด้, ชั้นได้ยินอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเพื่อนใหม่ของเธอ

   ดาลได ศฤงคารวัตถุ์:   จ้อนอะหรอ ?

   ปานวาน ภุชพันธน์:   ใช่ เค้าป๊อปนะ

   ดาลได ศฤงคารวัตถุ์:   มั้ง

   ปานวาน ภุชพันธน์:   เค้าป๊อปมากๆ ย่ะ

   ดาลได ศฤงคารวัตถุ์:   น่าดีใจจริงๆ

   ปานวาน ภุชพันธน์:   เค้าเดทกับขวัญหรอ

   ดาลได ศฤงคารวัตถุ์:   ใครบอกเธอ

   ปานวาน ภุชพันธน์:   พี่พลอย เค้าบอกว่าจ้อนกับขวัญเลือกตุ๊กตาหมีกันสองคน

   ดาลได ศฤงคารวัตถุ์:   แหมน่ารักจังนะ เลือกตุ๊กตาหมีตอนเดทกัน
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-07-2007 20:59:52 โดย Back in Black »

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
งอนกันก็น่ารักดี

 :m3: :m3: :m3:

MyLoveMyBabe

  • บุคคลทั่วไป
หุหุ  หนุกี แต่ยังงกะชื่อเหมือนเดิม เหอๆๆ

Back in Black

  • บุคคลทั่วไป

สิบสอง




   พาย พระนาย สิหิงค์กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่ที่โต๊ะทำงานของพ่อในห้องหนังสือที่บ้านสิงค์ กล้วยน้ำไท บ้านหลังใหญ่ในดงสุขุมวิท พายเอนตัวจมลงไปในเก้าอี้นวมนุ่มสบายนั่นมองดูหนุ่มๆ สตาร์บอยส์คนอื่นๆ ง่วนกับเรื่องของตัวเอง เข็มนอนคุยโทรศัพท์ขดตัวงุ้มงู้อยู่บนโซฟาสีน้ำตาล ดัตช์นั่งที่พื้นเอนหลังพิงกำแพงห้องหลับตาฟังไอพอดมีเบียร์สิงห์วางอยู่ข้างๆ แด้ เจฟฟี่ เกี้ยวและปิ่นนั่งคุยกันงุ้งงิ้งกันอยู่ที่หน้าต่างเบย์ วินโดว จ้อนกับพุดนั่งดูหนังสือแมกซิมเล่มใหม่กันอยู่บนโซฟาตัวเดียวกันกับเข็ม
   
   “Hey guys, it’s about that time,” พายว่าก่อนที่จะยกเบียร์ขึ้นมาจิบ หนุ่มๆ สตาร์ บอยส์คนอื่นๆ เงียบและหันมามองพาย “find u a seat. We’re about to get it start right now.”

   “I tho we’re all find us a seat already.” แด้หัวเราะมาจากเวิ้งหน้าต่างเบย์ วินโดวนั่น

   “right, the thing is--”

   “wait a min, is this an English Club?” เข็มพูดขึ้น “why we have to speak English?”

   “yeah, so go Thai” พายยักไหล่ นั่นสิทำไมเราต้องพูภาษาอังกฤษกันด้วย แล้วภาษาไทยของคำว่า The thing is มันคืออะไรวะ พายใช้เวลาคิดสองวินาที อ๋อ... “เรื่องของเรื่องก็คือพวกเรายังไงก็ถือว่าเปนแก๊งเดียวกันอยู่แล้ว ใครๆ ก็เข้าใจแบบนั้นและใครๆ ก็เรียกพวกเราว่า--”

   “Star Boys” หนุ่มๆ ต่างพากันร้องออกมาพร้อมกันยกเว้นเด็กใหม่อย่างจ้อนคนเดียวเท่านั้น

   “พวกเราปฏิเสธของกล่าวหาของคนอื่นไม่ได้” พายยิ้มและว่าต่อ “พวกเค้าบอกว่า--”

   “พวกเราดูดีและเจ๋งที่สุดในโรงเรียน” ปิ่นว่า

   “พวกเราเด่นและป๊อปที่สุดในโรงเรียน” เกี้ยวว่า

   “ทำไมอะไรๆ มันฟังดูเว่อจัง” จ้อนพูดขึ้น

   “นายยังไม่รู้อะไรเพื่อนเอ๋ย” พุดที่นั่งข้างๆ ยิ้มขำให้เพื่อน

   “ใครๆ ก็อยากจะเป็นสตาร์ บอยส์ นายโชคดีมากที่เข้ามาถึงตรงนี้ได้ง่ายๆ” ดัตช์พูดขึ้นมาจากมุมห้องตรงที่เค้านั่งอยู่บนพื้น

   “ก็เพราะได้เป็นเฟรชชี่รุ่น” แด้พูดขึ้นมาจากเวิ้งหน้าต่างนั่น ท่าทางไม่สบอารมณ์เท่าไหร่

   “สตาร์ บอยส์ได้ทุกอย่างที่พวกเค้าต้องการ” เข็มว่าและยิ้มใจดีให้จ้อน เหมือนอย่างที่ผู้ใหญ่ยิ้มให้เด็ก “สำหรับพวกเราไม่มีเรื่องที่ทำไม่ได้” เข็มเว้นจังหวะ ปล่อยให้จ้อนจ่องมองเข้ามาในตา “มีแต่เรื่องที่ไม่เลือกจะทำ”

   “ถูกต้องที่สุด” ดัตช์ว่าและยิ้มมาจากมุมห้อง ดูท่าทางไม่สดใสเท่าไหร่ “ไม่มีเรื่องที่ทำไม่ได้ มีแต่เรื่องที่ไม่เลือกจะทำ”

   “ยังไงนายก็คือคนใหม่สุดในนี้” พายว่า มองไปที่จ้อน “พรุ่งนี้นายอาจจะทำตัวไม่ถูกเพราะว่า--”

   “ปาร์ตี้แรกของนายในฐานะสตาร์ บอยส์กำลังจะเกิดขึ้น” ปิ่นว่าและยิ้มขำๆ

   “ถูกต้อง ชั้นให้เรขาของพ่อจองห้องสูทไว้แล้วที่ฮิลตัน หัวหิน” พายยิ้วหัวเราะให้จ้อน “และสาวๆ ก็ถูกเชิญให้ไปปาร์ตี้นี้ด้วย”

   “พวกเราจะแชร์ห้องกับสาวๆ ขาปาร์ตี้บ้าพลังร้อนล้านวัตต์พวกนั้นหรอ” ปิ่นยิ้มตาเยิ้มน้ำลายแทบจะฟูมปากเพียงแค่พูดถึงสาวๆ

   “เสียใจด้วยปิ่น ไม่ใช่อย่างที่นายคิดแน่ๆ ชั้นให้เรขาพ่อจองไว้สองห้องสูทหวะ” พายยิ้มขำในขณะที่ปิ่นหุบยิ้มหน้าหงิก

   “แต่อย่าห่วงเลย ยังไงนายก็จะได้นัวกับขวัญตลอดสองวันที่หัวหินแน่ๆ” แด้เอ่ยขึ้น ยิ้มมุมปากให้จ้อน “พวกเราไม่มีกฎห้ามมีอะไรกันระหว่างปาร์ตี้”

   “งั้นก็จริงอะดิที่เค้าว่ากันว่าแกเดทกะขวัญอ่ะ” ปิ่นยิ้มร้องหัวเราะเด้งตัวผึ่ง ปิ่นคือหนุ่มคนที่ขี้เม้าธ์ที่สุด

   “จิงง๋อ งั้นคราวนี้ก็จะได้ดูหนังสดอะดิ” เข็มร้องหัวเราะผลักไหล่จ้อนเบาๆ

   “แหมๆ ทำมาเปนพูดหนังซ่งหนังสด” เกี้ยวยิ้มร้องหัวเราะ “ถ้าให้เลือกระหว่างดูขวัญกะด้นพวกกูเลือกดูด้นก่อนหวะ มึงก็อย่าลืมเล่นหนังสดโชว์ละ พวกกูจะจองที่นั่งแถวหน้าเลย” และหนุ่มๆ สตาร์ บอยส์ก็ร้องหัวเราะกันออกมาฮาใหญ่

   “เชี่ย มึง เด๋วโดน” เข็มยิ้มเขินปาหมอนใส่เกี้ยว เกี้ยวรับได้แล้วแลปลิ้นล้อเข็ม
   
    “กูรอให้พวกมึงคืนดีกันตั้งนาน” พายยิ้มว่า

   “ยังไงสุดท้ายพวกมึงก็รักกัน กูรู้” ปิ่นใช้หมอนใบเดิมที่เข็มปาใส่เกี้ยวปาใส่เข็ม

   “ยังไงเฮียก็ต้องเปนพี่เขยหนูอยู่ดี” แด้พูดทำหน้ากวนๆ

   “กูดีใจนะว่อยที่พวกมึงคืนดีกัน” ดัตช์พูดขึ้นมาจากมุมห้องที่เค้านั่งอยู่ “ยังไงมึงสองคนก็คืออะไรที่ใช่ที่สุดแล้ว”

   “ขอบใจหวะ” เข็มยิ้มให้ดัตช์ “เรื่องมึงกับด้นอ่ะ กูไม่ติดใจอะไรแล้ว” ดัตช์พยักหน้ารับแล้วเอามือขึ้นมาทำวันทยหัตถ์เท่ๆ ขอบใจเพื่อนที่เข้าใจและยกโทษให้กับความผิดที่ไม่ได้ตั้งใจของเค้า แต่จะมีใครรู้หรือเป่าว่าที่จริงแล้วดัตช์รู้สึกอย่างไร

   “เพื่อนกันก็งี้หละ” พุดพูดขึ้น “คุยกัน เข้าใจกัน อภัยกัน ยังไงก็เพื่อน”

   โดยที่ไม่มีใครทันสังเกตจ้อนกับแด้ก็สบตากัน แต่ก็แค่ชั่วเดี่ยวเท่านั้นก่อนที่แด้จะเมินหน้าหันไปทางอื่น

   เหมือนว่าพุดจะพูดกระทบใครหรือเป่า





School Network                                                             E-mail Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
จาก:   ยศอนงค์  นฤเสนา
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ถึง:   พลอยชุดา นิมมานรดี
   ดรล  ศฤงคารวัตถุ์      
   ปูนยศ  ภุชพันธน์
   ขวัญพงศ์  นฤเสนา
   เพชรกันยา  นิมมานรดี
   ปานวาด  ภุชพันธน์
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
เวลา:   21.20 น. วันพฤหัสบดีที่ 17 พฤษภาคม 2550
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
หัวข้อ:   Huahin
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

My dearest, loveliest, ever-sumptouos friend and sisters,

Tomorrow is the first Friday of school year and we’re all don’t have has to
attend to the class. And it’s giving us a chance to proof how hot and sexy we are.
Yeah, I’m talking about skip the school to the sea, sand, sun, party and The Star Boys.

Hilton Huahin 807, 4 sharp. Be there.

The dress code is Glam! Glam! Glam!
They guys are love us to have that glam and dressed all up.

Packing list for a hasty Huahin departure

-   Oversize vintage sunglasses or old-school aviators.

-   Clarins SPF 30 with moisturizer. It’s the whole tanned-to-a-crisp.


-   Kiehl’s SPF 15 lip balm with berry tint. Just because you’re avoiding tan lines
doesn’t mean your lips should go naked.

-   A boat handy bag with matching towel. If you lose a towel on the beach,
keep your fingers crossed that a hottie finds it and then finds you to return it.


-   Mint-flavored water or mint-libation. It’s cooling for a hot day in the sun.
Plus, it freshens your breath, making you all the more kissable. Mwa! Mwa! Mwa!

You're in love and misbehavior of your,
Favorite Y,
I’m your favorite.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------


School Network                                                            Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
   
   ปูนยศ ภุชพันธน์:   นั่นไรวะมึง

   ดรล ศฤงคารวัตถุ์:   ไม่รู้สิ แต่ดีเหมือนกัน เบื่อโรงเรียน เบื่อกรุงเทพ

   ปูนยศ ภุชพันธน์:   อยากไปหรอ นึกว่าอยากอยู่บ้านนอนกอดเข็มซะอีก

   ดรล ศฤงคารวัตถุ์:   บ้า ที่หัวหินก็กอดได้ว่อย คิคิ

   ปูนยศ ภุชพันธน์:   ร่าน

   ดรล ศฤงคารวัตถุ์:   มึงสิร่าน กูรู้นะ แค่มีหนุ่มๆ มึงก็ยากไปละ

   ปูนยศ ภุชพันธน์:   ห้าห้า มึงจัดของยัง

   ดรล ศฤงคารวัตถุ์:   จัดห่าไร เพิ่งได้เมล์มะกี้เอง

   ปูนยศ ภุชพันธน์:   กูง่วงมาก ว่าจะจัดพรุ่งนี้

   ดรล ศฤงคารวัตถุ์:   แล้วจะทันหรอ

   ปูนยศ ภุชพันธน์:   ทันสิ แต่ว่าเจอมึงที่หัวหินเลยนะ

   ดรล ศฤงคารวัตถุ์:   โดดเรียนหรอ

   ปูนยศ ภุชพันธน์:   อื้อ

   ดรล ศฤงคารวัตถุ์:   งั้น แล้วเจอกัน

-------------------------------------------------------------------------------------------------------



School Network                                                                            Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

   พลอยชุดา นิมมานรดี:   พรุ่งนี้พวกเราจะไปหัวหินกัน หนุ่มๆ ก็ด้วยใช่มั้ย?

   ดาชาราห์ ไวย์รินทร์:   ก็ด้วย

   พลอยชุดา นิมมานรดี:   ดัตช์อยากให้พลอยใส่ชุดอะไรเปนพิเศษหรือเป่า

   ดาชาราห์ ไวย์รินทร์:   พลอยใส่ชุดไหนก็สวยหมดหละ

   พลอยชุดา นิมมานรดี:   แล้วพวกบิกินิล่ะ

   พลอยชุดา นิมมานรดี:   ดัตช์ อยู่หรือเป่า

   พลอยชุดา นิมมานรดี:   โหลลลลลลล ดัตช์

-------------------------------------------------------------------------------------------------------
   ดาชาราห์ ไวย์รินทร์ has signed off   



School Network                                                                            Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
   
   ดรล ศฤงคารวัตถุ์:   เราจะไปหัวหินกันใช่มะ

   เขมากร ภิงสร:   ใช่ดิ อยากไปเร็วอ่ะ

   ดรล ศฤงคารวัตถุ์:   อื้อ

   เขมากร ภิงสร:   ไมอ่ะ ด้นไม่อยกไปหรอ

   ดรล ศฤงคารวัตถุ์:   เป่า เข็มไปไหนด้นก็ไปนั่นหละ

   เขมากร ภิงสร:   ดีแล้ว

   ดรล ศฤงคารวัตถุ์:   แต่ว่าเราต้องไปดูท้องฟ้าจำลองกันนะ

   เขมากร ภิงสร:   ครับ

   ดรล ศฤงคารวัตถุ์:   ด้นอยากดูดาวกับเข็ม

   เขมากร ภิงสร:   ก็เราจะไปนอนดูดาวที่ระเบียงห้องที่ฮิลตันไง

   ดรล ศฤงคารวัตถุ์:   ก็ด้นอยากดูที่ท้องฟ้าจำลองนี่น่า

   เขมากร ภิงสร:   ครับๆ เจ้าหญิง ผมยอมทุกเลย

   ดรล ศฤงคารวัตถุ์:   จุ๊บ~

   เขมากร ภิงสร:   จุ๊บ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-07-2007 15:52:58 โดย Back in Black »

MyLoveMyBabe

  • บุคคลทั่วไป
ด้น...เจ้าหญิงของเข็ม หุหุ :m9:

ออฟไลน์ ErosAmor

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 851
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-2
หวาน หวานมาก

หวานซะจนอิจฉา :o8:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
จะไปทำอะไรกันอ่ะ คลับนี้
 :interest: :interest: :interest:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






Back in Black

  • บุคคลทั่วไป
จุ๊บๆ
ขอบคุณครับทุกกำลังใจ


สิบสาม



   แม้จะเป็นตอนเก้าโมงครึ่งแต่ว่าแดดก็แรงซะจนเหลือจะทน ด้น ดรล ศฤงคารวัตถุ์กำลังนั่งอยู่ที่ม้านั่งยาวหน้าอาคารวิทยาศาสตร์ท้องฟ้าจำลองมองดูหนุ่มๆ คนอื่นๆ เดินไปมา แม้ว่าจะอยู่ในเวลาเรียนแต่ว่าวันนี้คือวันศุกร์แรกของปีการศึกษาที่จะยังไม่มีการเช็คชื่อ นักเรียนจึงต่างพากันยังไม่เข้าชั้นเรียน บ้างก็นั่งเล่นคุยกันกับเพื่อนอยู่ในโรงเรียน บ้างก็ออกมาเดินหาอะไรทำเล่นๆ ตามท้องฟ้าจำลองหรือไม่ก็ศูนย์กีฬาบ้านกล้วย บ้างอาจจะเข้าไปดูหนังรอบเช้าที่เมเจอเอกมัย หรือบ้างอาจจะไปนั่งเล่นเกมส์กันตามร้านเกมส์ แต่ว่าตอนนี้ เดี๋ยวนี้ ด้นกำลังนั่งรอเข็มอยู่บนม้านั่งยาวท่ามกลางอากาศร้อนของยามเช้าค่อนสายของวันศุกร์

   “ดีครับพี่ด้น” มีเสียงหนึ่งร้องทักและด้นก็หันไปพบจ้อนยืนยิ้มอยู่ข้างหลัง จ้อนใส่ตุ้มหูรูปดาวสีดำที่ติ่งหูข้างซ้ายและใส่ตุ่มหูแบบเป็นห่วงธรรมดาๆ ที่ติ่งหูทั้งสองข้าง เฟรชชี่สุดหล่อคนนี้เจาะหูสามรู เท่ากับด้นเลย

   “ว่าไง จ้อน” ด้นร้องทักตอบและยิ้มอย่างที่ทุกคนหลงรักให้จ้อนหนึ่งที

   “ร้อนนะครับ” จ้อนกำลังเดินอ้อมจะมานั่งข้างๆ จ้อนแต่งชุดนักเรียนแบบเด็กเถื่อนๆ กางเกงกากีตัวเล็กที่สั้นพอดีเข่ากับเสื้อพอดีตัวที่ไม่สอดชายเสื้อเข้าใต้กางเกง ถุกเท้าสีน้ำตาลเข้มแบบที่เด็กโรงเรียนนี้เท่านั้นจะใส่ถูกดึงให้ตึงใส่คู่กับรองเท้านันยาง ดูเหมือนนักเรียนจากยุก 80s เถื่อน เท่ เซอร์ และ Old-School มากๆ

   “ร้อนโคตรรรรรร” ด้นตอบ

   “แล้วไมพี่ไม่เข้าไปในโรงเรียนละครับ” จ้อนถาม ด้นสังเกตเห็นต่างหูรูปดอกไม้สีดำอันเล็กๆ สามอันติดอยู่ที่กระเป๋าเสื้อนักเรียนของจ้อน

   “ดอกไม้น่ารักอ่ะ” ด้นร้องและชี้ไปที่กิ๊บนั่น

   “อ๋อ” จ้อนมองที่กระเป๋าเสื้อของตัวเองแล้วพยักหน้า “ของพี่ด้นก็น่ารักนะครับ” จ้องชี้ไปที่กิ๊บยาวๆ สีเขียวกับสีชมพูเรียบๆ ที่ติดอยู่ที่ปกเสื้อของด้น

   “แรกกันได้ปะ” ด้นพูดพลางดึงกิ๊บออกมาจากปกเสื้อแล้วขยับเข้าไปใกล้ๆ จ้อนเพื่อที่จะหนีบให้จ้อน ด้นได้กลิ่นโคคาโคล่าจางๆ จากลมหายใจจ้อน

    “แล้วอันนี้พี่จะติดตรงไหนครับ” จ้อนถาม ถือต่างหูรูปดอกไม้สีดำเล็กๆ สามอันอยู่ในมือ

   “อืมมมมมม” ด้นทำท่าคิด “ไม่เอา พี่ไม่ติดอ่ะ มันไม่เข้า มานี่มา” แล้วจ้อนก็คว้าเอาต่างหูนั่นไปติดเรียงกันสามอันข้างๆ กิ๊บของด้นที่ด้นหนีบไว้ที่ปกเสื้อของจ้อนก่อนหน้านี้ “ติดไว้คู่กันแบบนี้” ด้นว่า

   “พี่ครับ ผมต้องเข้าไปในโรงเรียนแล้ว ผมมีซ้อมงานแสดงเฟรชชี่ตอนสิบโมง” จ้อนว่าพร้อมกับดูเวลาด้วยนาฬิกาเทก ฮอยเอ่อสีเนื้อโลหะเงินด้านๆ เรือนละสามหมื่น

   นั่นหนะสิ จ้อนเป็นเฟรชชี่สายวิทย์นี่หว่า แล้วปีนี้พวกเฟรชชี่ใหม่ๆ จะโชว์อะไรวะ

   “โอเค งั้นไว้เจอกันที่หัวหินนะ” ด้นยิ้มให้จ้อนเรียบๆ ไม่รู้ทำไม ด้นไม่อยากให้จ้อนทิ้งด้นไว้แบบนี้เลย

   “ครับ บายๆ” จ้อนพยักหน้ายิ้มลาแล้วก็ลุกจากไป ซึ้งก็พอดีกับตอนที่เข็มเดินเข้ามาทำหน้าบึ่ง

   “คุยอะไรกับไอ้เจ้าเด็กนั่น” เข็มทำหน้างอนๆ น่ารักชะมัดเลย

   “ไม่มีอะไร น้องเค้าแค่เข้ามาจีบ” ด้นตอบและยิ้มอย่างกวนๆ

   “ไอ้บ้า” เข็มค้อน หันหน้าหนี

   “โอ๋ๆ พูดเล่นน่า น้องเค้าก็แค่เข้ามาคุยเล่นเฉยๆ” ด้นหัวเราะเบาๆ แล้วเอนตัวลงกอดเอวซบพิงหลังเข็ม เข็มยังคงเงียบ “ด้นชอบมากเลยเอวเข็มหลังเข็มเนี่ย มันแน่น มันฟิทมาก” ด้นเอาหน้าถูไปมา “กลิ่นก็หอม” ว่าแล้วด้นก็สูดหายใจเข้าลึกๆ กลิ่นของเข็มเป็นกลิ่นที่ด้นไม่รู้จักชื่อ มันเป็นโคโลนจากอิตาลี่ที่มีกลิ่นแบบผู้ชาย แต่ก็เป็นกลิ่นแบบผู้ชายที่หวานที่สุดแน่ๆ เพราะมันกลิ่นเหมือนแป้งเด็กผสมกับครีมอาบน้ำลักซ์

   “หึงนะ” เข็มพูดแล้วก็เอามือถูที่แขนด้น

   “หึงสิดี ด้นชอบ ด้นชอบให้เข็มหวงด้น ด้นชอบให้เข็มหึงด้น” ด้นยิ้มให้เข็มตอนที่เข็มหันหน้ามาสงสัย “เพราะว่าตอนเข็มหึงเข็มน่ารักมาก”

   “บ้า” เข็มหน้าแดง “ไปซื้อตั๋วกันเถอะ”

   “ไม่ต้องแล้ว ด้นซื้อรอบสิบโมงสิบห้าไว้แล้วสองใบ” ด้นกดหน้าจมลงไปในแผ่นหลังของเข็มแล้วส่ายไปมา

   “ทำไมซื้อตั๋วไม่ยอมถาม ถ้าเข็มมาไม่ทันจะทำไง” เข็มตีด้นที่แขนหนึ่งที

   “เข็มไม่มีทางมาไม่ทันหรอก เพราะเข็มจะมาตอนที่ด้นอยากให้มาเสมอ” ด้นกระชับวงแขนที่กอดเข็มแน่นขึ้น “ด้นเพียงแค่นึกถึงเข็ม เข็มก็จะมาอยู่ตรงหน้าด้นแล้ว”

   “งั้นเราเข้าไปดูดาวกันเถอะ” แล้วเข็มก็จูงมือด้นเข้าไปในอาคารท้องฟ้าจำลอง ด้นใช้เวลาชั่วโมงกว่าๆ หมดไปกับการนั่งซบไหล่เข็มมองดูดวงดาวบนท้องฟ้า เริ่มจากด้นเห็นพระปรางค์วัดอรุณฯ ยอดของวัดพระแก้วและพระบรมมหาราชวัง ยอดพระที่นั่งอนันตสมาคม พระบรมรูปทรงม้าเป็นเงาในยามบ่ายวันแดดจัดที่อากาศดีในกรุงเทพฯ แล้วพระอาทิตย์ก็ค่อยๆ คล้อยลับขอบฟ้าไปอย่างช้าๆ เข็มกุมมือด้นไว้ ด้นยิ้มให้เข็มในแสงสุดท้ายของวันก่อนที่จะมืดลง ท้องฟ้าสีน้ำเงินเข็มกำมะหยี่เริ่มมีดวงดาวเล็กๆ พร่างพราว เสียงผู้บรรยายค่อยๆ บอกว่าดาวสำคัญๆ แต่ละดวงอยู่ตรงไหน ด้นเห็นดาวศุกร์ตอนหัวค่ำที่เค้าเรียกกันกันว่าดาวประจำเมืองหรือ Evening Star ด้นเห็นหมูดาวต่างๆ ในจักรราศีและดาวนพเคราะห์ค่อยๆ ทยอยกันขึ้นตามขอบฟ้าทิศต่างๆ ในตำแหน่งและเวลาของมันตามที่ผู้บรรยายใช้เลเซ่อลูกศรสีเขียวชี้ให้ดูและเล่าถึงตำนานให้ฟัง ที่ขอบฟ้าด้านทิศตะวันออกเริ่มสีแสงสีทองจับขอบฟ้า ผู้บรรยายชี้ให้ดูดาวศุกร์อีกครั้ง ดาวศุกร์ตอนที่มันขึ้นในเวลาใกล้รุ่งพวกเราจะเรียกมันว่าดาวประกายพรึกหรือ Morning Star ผู้บรรยายบอกว่าคนสมัยโบราณใช้อุปมาถึงหญิงงามที่โดนเด่นในสังคม แต่เข็มกระซิบบอกด้นว่าเข็มใช้ดาวศุกร์เปรียบกับด้นว่าเป็นดาวประจำใจ ไม่ว่าจะขึ้นที่ไหนเวลาไหน หัวค่ำ กลางดึกหรือใกล้รุ่ง ด้นก็เป็นดาวประจำใจของเข็มเสมอ

ออฟไลน์ ErosAmor

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 851
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-2
ตอนนู๋ไปดูท้องฟ้าจำลองมันเกิดอาการมึนตึ๊บ แล้วก็อยาก :oak:

ทำให้เรานั่งหลับตาลูกเดียวเพราะมองมันเเล้วจา  :oak:

เป็นอะไรที่แย่มากเลย มันเหมือนเห็นเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้เต็มท้องฟ้าไปหมด

กว่าจะผ่านช่วงเวลาอันทุกทรมานไปได้ ออกมาก็เกือบตาย  :เฮ้อ:

นับวันยิ่งหวานนะเนี่ยคู่นี่ แต่เอ๊ะไปให้กิ๊บแบบนั้นจะไม่เป็นไรหรอ

ถ้านู่เป็นเข็ม นู๋ก็จะหึง  :laugh3:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
ErosAmor ทำไมเป็นอย่างนั้นหล่ะ

ผมอ่ะชอบๆดูดาว ตะก่อนดูได้แทบทั่วทั้งฟ้าเลยนะ ว่าดาวไหนคือกลุ่มอะไร

ชอบไปที่เขาสูงๆมืดจะเห็นดาวเต็มฟ้าเยย
 :m1: :m1: :m1: :m1:

แต่ว่าไม่เคยไปท้องฟ้าจำลองเลยแหะ
 :sad3:

ด้นนี่ชอบทำให้เข็มไม่ไว้ใจนะ
อาจเป็นเหตุผลให้เกิดเรือ่งภายหลังได้
วันจะสะสมจนเป็นความไม่เชื่อกันได้
 :เฮ้อ:

Back in Black

  • บุคคลทั่วไป
โหววววววว

มีแต่คนเดาออก


MyLoveMyBabe

  • บุคคลทั่วไป
เอ่อ  ท้องฟ้าจำลองเหรอ ม่ะเคยไป หุหุ....

ต้องลองไปดูซักครั้งแระ  :try2:

Back in Black

  • บุคคลทั่วไป

วันนี้ให้ดูรูปพระเอกทั้งสี่คนของเรื่องครับ


เข็ม เขมากร ภิงสร



ตี๋หนุ่มนักกีฬา มาดขรึม พูดน้อย เกย์แท้ๆ และรุกเท่านั้น
ชอบกีฬาทุกชนิด แต่ชอบกีฬาในร่มมากกว่ากีฬากลางแจ้ง
ปากแข็ง ฟอร์มเยอะ แต่ชื่อสัตย์และจริงใจ
ถ้าเป็ด้นจะยอมให้ทุกอย่าง
จนถึงกับต้องมาเจ็บเองภายหลัง




จ้อน จิระ สมุทรอัศดง



หนุ่มพังค์น่ารักๆ เท่ๆ รักดนตรี All-Sexual เอาทั้งหญิงและชาย รับได้แต่ไม่ชอบ
ย้ายจากโรงเรียนประจำในศรีราชาเข้ามาเรียน ม 4 ที่นี้เพราะว่าพ่อเป็นศิษย์เก่าของโรงเรียน
และอยากให้ลูกชายจบจากโรงเรียนที่ตัวเองจบมา
จ้อนอาจจะไม่ได้หล่อเหลาแต่ว่าจ้อนก็มีเสน่ห์เหลือร้าย
ทำให้คนรอบข้างต่างพากันรักจ้อนไปซะทุกคน
จนมีบางคนหมั่นใส้



ดัตช์ ดาชาราห์ ไวย์รินทร์



หนุ่มลูกครึ่งไทย-ฮ่องกง เอาทั้งหญิงและชาย รุกเท่านั้น ไม่รับเด็ดขาด
ได้ชื่อว่าเป็นหนุ่มเชื้อสายจีนที่หล่อที่สุดประจำปี 2006
จากเวทีการประกวด Mister Teen Chinese International
ขาปาร์ตี้ เจ้าชู้ หว่านเสน่ห์ไปทั่วทั้งชายและหญิง
มีทั้ง Sexapeal และ Same-Sexapeal สูงมากๆ
แถมยังเป็นหนุ่มสตาร์ บอยส์ที่หมกมุ่นมากที่สุดพอๆ กับฝาแฝดเกี้ยวยศ-ปิ่นพงศ์อีก
ชอบหาเรื่องสนุกๆ ทองๆ ทำ โดยที่มีปูนคอยช่วยทองอยู่ด้วยเป็นเพื่อนไม่ลดละ




พาย พระนาย สิหิงค์



หนุ่มลูกครึ่งหลายเชื้อชาติ ไทย-ฝรั่งเศส-ฟิลิปปินส์-จีน
ไม่มีใครสามารถระบุสถานะทางเพศของพายได้แม้แต่เจ้าตัวเอง
ทั้งเจ้าเสน่ห์และเจ้าชู้ มีทั้งหนุ่มและสาวเข้ามาหลงอยู่เนืองๆ
เจ้าตัวก็ไม่ได้เคยปฏิเสธโต้งๆ เล่นกับคนโน้นคนนี้จนเค้าหัวปั่นกันไปทั่ว
เกิดเรื่องราววุ่นวายมากมายตามมาทีหลัง
แต่พายก็เอาตัวรอดมาได้เพราะว่ากะล่อนสุดๆ
ขึ้นชื่อเลยทีเดียว



คิคิ
สงสัยจะมีคนอ่านอยู่สามคน
แต่ไม่เป็น แค่นี้ก็พอแระ

ขอบคุณมากครับ

เรื่องของด้นกับเข็มก็ติดตามต่อนะครับว่าจะเป็นยังไง
ตอนด้นอินเลิฟก็อินเลิฟมากๆ
ตอนด้นจะร่านด้นก็ทำตัวทองได้ใจ
แถมยังจะมีคนมาทำตัวทองแข่งอีกตั้งสองคน
ทั้งปูนกับพลอย
ในขณะที่ปูนกับพลอยก็แย่งดัตช์กันอีกที

ไหนยังจะมีเด็กรุ่นน้องที่เห็นด้นเป็นไอดอลประจำใจ
พยายามทำทุกอย่างเลียนแบบด้นอีกคนอย่างขวัญ
ในขณะที่ขวัญก็แอบชอบเด็กใหม่ที่กำลังจะป๊อปสุดๆ อย่างจ้อน
แต่จ้อนกลับแอบชอบด้นอยู่

ส่วนยศกับพายหนะหรอ...
ยังไม่ถึงเวลาที่เราจะรู้เรื่องของพวกเค้าครับ


ถ้าอยากรู้ว่าอะไรๆ จะเป็นยังไงต่อไปก็ติดตามไปเรื่อยๆ นะครับ
จะพยายามพัฒนาสำนวนไม่ให้ลิเกและดัดจริตเกิน
5555

ขอบคุณครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-07-2007 21:21:43 โดย Back in Black »

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
แต่ละคนเห็นแล้วน้ำลายไหลๆ

ว่าแต่ว่ารู้สึกจะชอบรูปพายที่สุดนะ ที่เอามาให้ดูนี่
 :m11: :m11: :m11: :m11:

ปล.ค่อยๆพัฒนาการเขียนไปครับ ได้กับตัวเราเอง
เด่วอีกหน่อยก็ค่อยๆเก่งขึ้นเอง
 :m4: :m4: :m4:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-07-2007 21:08:33 โดย b|ueBoYhUb »

ออฟไลน์ ErosAmor

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 851
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-2
ชอบ Dutch :give2:

เฟินเชียร์พี่ปูนสุดใจขาดดิ้น


MyLoveMyBabe

  • บุคคลทั่วไป
 :serius2:  ไมรูปไม่ขึ้นอ่า

แต่คำบรรยาย สรรพคุณนี่ "ตรง" มากๆ ดีๆ ชอบๆ หุหุ


ปล. ขอออกความเห็นหน่อยว่าชื่อจริงอ่ะจำยากจังคับ  ชื่อยากๆทั้งน้านนน  ถ้าใช้เป็นชื่อเล่นหมดก็ดีนะ แต่ไม่รู้คนอื่นงงแบบผมป่าว เหอๆๆ  :m9:

Back in Black

  • บุคคลทั่วไป

โดยส่วนตัวแล้วก้อไม่ชอบคนหล่อมาก
เอาแค่พอแต่หล่อนิดๆ ก็พอ
ดังนั้นก้อก็เลยชอบจ้อนที่สุด
อีกทั้งก้อชอบเล่นดนตรีแล้วก็ชอบหนุ่มพังค์ด้วย
5555

พายจะดูเป็นคุณชาย
เพราะในชีวิตจริงพายก็เป็นคุณชาย

ส่วนดัตช์ก็
ตี่หื่น
คงถูกใจใครหลายคน

5555

ส่วนเรื่องชื่อจริง
ยังไงก้อก็จะใช้แค่ครั้งเดียวต่อตอน
หลังจากนั้นก็จะเป็นชื่อเล่น

แล้วก็ชื่อทุกชื่อมีความหมาย
เอาไว้ทีหลังก้อจะเอามาเล่าให้ฟังนะครับ

วันนี้มาอ่านตอนที่ 14 กันนะครับ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

สิบสี่



   เสื้อผ้าสีชมพู เขียวอ่อน เหลืองอ่อนๆ สีฟ้า สีม่วงอ่อนถูกโยนมากองกันอยู่บนเตียงของปูน ปูนยศ ภุชพันธน์ซะจนเต็มเตียงไปหมด ด้นกำลังจัดของไปหัวหิน ปกติแล้วด้นกับเพื่อนๆ ไปหัวหินกันเป็นประจำ แต่เพราะว่าการไปหัวหินคราวนี้มีการระบุ Dress code เอาไว้ และมันก็ระบุว่า Glam! Glam! Glam! เท่านั้น มันทำให้ปูนต้องคิดหนักว่าจะใส่ชุดไหนอย่างไรให้ดู Glam! Glam! Glam! สมกับ Dress code ดี
      
   ทำอย่างกับว่าในโลกนี้มีชุดไหนที่ปูนใส่แล้วจะไม่ Glam! อย่างนั้นหละ

   “แกว่าชั้นเอากางเกงว่ายน้ำไปกี่ตัวดีวะ” ปูนร้องถามปานวาดน้องสาวผู้สวยนิ่งเยือกเย็นดุจนางเอกนิยายจีนโบราณที่กำลังสารวนอยู่กับข้าวของของตัวเองเหมือนกัน

   “เอาไปสองสามตัวก็พอ” เธอตะโกนตอบมาส่งๆ ปูนจัดการคว้าเอากางเกงว่ายน้ำแบบบิคินีสีดำของสปีโด้กับกางเกงว่ายน้ำแบบไม่มีขาที่มีลักษณะเหมือนกางเกงในสีฟ้ากับสีเขียวเอวต่ำของ Le Coq และ Montagut อย่างละตัวมาวางไว้ข้างๆ หมวกแค็ปวินเทจสีชมพูและสีฟ้าของ Gluff กับ McPeasons อย่างละใบ ปูนคว้าเสื้อยืดโปโลและเสื้อเชิร์ตสีชมพู เขียวอ่อน เหลืองอ่อนๆ สีฟ้าและสีม่วงอ่อนๆ ของ Ben Sherman, Penguin Classic, Montagut และ Pual Frank มาพับให้เรียบร้อยทั้งหมดนับได้เจ็ดตัว ปูนงงกับตัวเองว่าแค่ไปหัวหินสองคืนทำไมจะต้องเอาเสื้อไปถึงเจ็ดตัว แต่ปูนก็ไม่ใส่ใจ ใครจะไปรู้เพราะบางทีปูนอาจจะต้องใช้มากกว่าเจ็ดตัวด้วยซ้ำ ปูนพับกางเกงกีฬาขาสั้นของ Le Coq และ Adidas อีกสองตัว ปูนเปิดตู้รองเท้าหยิบรองเท้าแตะหูหนีบของ Pacific Union สีชมพูกับสีเขียวอย่างละคู่เอามาวางที่พื้น ปูนหยิบกล่องเครื่องประดับแล้วเลือกเอาสร้อยข้อเท้าถักที่ซื้อมาจากจตุจักร วังหลังและท่าพระจันทร์ออกมาสามเส้น โยนมันลงไปในกล่องตุ้มหู และก็พอดีที่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ปูนมองที่หน้าจอ เป็นขวัญที่โทรเข้ามา

   “ว่าไง หนุ่มน้อย หรือว่าจะเป็นสาวน้อยดี” ปูนพูดใส่โทรศัพท์พร้อมกับทิ้งตัวนั่งลงบนเตียง
   
   “ทำมาเป็นพูด พี่ปูนรู้ปะเมื่อกี้ขวัญเห็นอะไร” เสียงขวัญดังลอดมาตามสาย ปูนกรอกตา ใครจะรู้ละวะว่าแกเห็นอะไร
   
   “อะไรล่ะจ๊ะ”
   
   “เมื่อกี้พี่ด้นกับพี่เข็มนั่งกอดกันที่ท้องฟ้าจำลอง มีคนโทรไปฟ้องอาจารย์ในโรงเรียนด้วย แต่พอออกมาดูก็ไม่เจอพี่ด้นกับพี่เข็มแล้ว”

   “อ๋อ สงสัยจะเข้าไปในท้องฟ้าจำลองละมั้ง เห็นเค้าว่าวันนี้จะไปดูดาวกัน” ปูนว่า

   “ถูก เพราะว่าสายของขวัญบอกว่ามีคนเห็นพี่ด้นกับพีเข็มเข้าไปดูดาว แต่พออาจารย์ถามว่าเห็นสองคนนั้นมั้ยเด็กๆ แถวนั้นพากันบอกว่าไม่เห็น”

   “แฟนคลับเค้าเยอะนี่น่าสองคนนี้ เค้าก็ช่วยๆ กันไป” ปูนล้มตัวลงบนเตียง ไม่มีเรื่องอะไรใหม่

   “เมื่อกี้มีคนเห็นพี่พลอยมาที่เอกมัยด้วย” พลอยไปเอกมัยหรอ ไปทำไมกันวะ

   “เค้าคงมีธุระแถวๆ นั้นมั้ง” มีธุระกับดัตช์หนะสิ ปูนคิดในใจ
   
   “เค้ามาถามหาพี่ดัตช์อ่ะ” อ่าวเวร กูคิดเล่นๆ นะเนี่ย

   “แล้วเจอดัตช์หรือเป่าล่ะ” ปูนก็ถามไปงั้นๆ

   “จะเจอได้ไงพี่ พี่ดัตช์เค้าเผ่นหนีไปก่อนแล้วแปปเดียวเอง” ดัตช์หนีหน้าพลอยหรอ

   “อ่าว ทำไมล่ะ ทำไมดัตช์ต้องหนีพลอยด้วย”

   “จะไปรู้หรอพี่ ไว้พี่ลองถามเฮียเค้าดูด้วยนะ ขวัญวางแล้วๆ จ้อนมันมาแล้ว” แล้วสัญญาณก็ถูกตัดทันที

   ปูนวางโทรศัพท์ลงที่ข้างๆ ตัว ตั้งแต่ตอนที่ปูนมีอะไรกับดัตช์บนสนามบาสฯ ในร่มที่โรงเรียนเมื่อวานตอนเที่ยงๆ ปูนก็ไม่ได้เจอหรือโทรหาดัตช์อีกเลย เมื่อวานพอทั้งคนทำอะไรๆ กันเสร็จต่างก็นั่งขัดสมาธิเงียบก้มมองพื้นกับสลับมองหน้ากันไปมาจนออดหมดเวลาพักเที่ยงดัตช์จึงโน้มตัวมาหอมแก้มปูนแล้วลุกขึ้น ยื่นมือให้ปูนจับตอนยืนแล้วก็จูงมือกันลงมาจากสนามบาส ปูนกลับไปหาด้นที่นั่งรออยู่ในห้องเรียน ปูนมองหน้าด้นและด้นก็มองหน้าปูน ปูนรู้ว่าด้นมีคำถามร้อยแปดอยากจะถามแต่ด้นก็คงรู้ว่าปูนยังไม่อยากจะตอบ ด้นเลยได้แต่เงียบไป และพอเจอกันอีกทีตอนเย็นๆ ที่เอ็มโพเรี่ยม ด้นก็เดินยิ้มเข้ามากับเข็มอย่างมีความสุข

   จะว่าอย่างไรดีละ ปูนอยากมีแฟนแบบที่ด้นมีบ้างจัง และคนที่ปูนอยากจะได้มาเป็นแฟนในตอนนี้ก็คือ ... ปูนนึกถึงหนุ่มคนอื่นไม่ออกยกเว้นดัตช์คนเดียวเท่านั้น


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ ErosAmor

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 851
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-2
อ๊าย~ ชอบพี่ปูนเพิ่มขึ้นอีกเเล้ว ทำไมน่ารักอย่างนี้

เเต่สงสัยจริงๆ ไปสองคืนเอง แต่หอบของไปตั้งเยอะ  :confuse:

*** บรรยายลักษณะดัชต์ได้โดนมากเลยค่ะ ตี๋ หื่น  :m3: ถูกใจอ่า


ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
ปูนกับดัตช์
 :m11: :m11: :m11: :m11:

จะลงเอยได้ไหมนี่
 :m3: :m3: :m3:

MyLoveMyBabe

  • บุคคลทั่วไป
เอ่อ ตี๋หื่น  :m10:

ปาร์ตี้คงจะสุดเหวี่ยงเลยนิท่าทาง แต่ละคน หุหุ

Back in Black

  • บุคคลทั่วไป
สิบห้า


   พาย พระนาย สิหิงค์เพิ่งจะก้าวเท้าผ่านพ้นประตูโรงเรียนออกมาได้ไม่ถึงสองนาทีดีก็ต้องถูกดัตช์ ดาชาราห์ ไวย์รินทร์วิ่งเข้ามากระชากเกี่ยวแขนแล้วฉุดดึงให้วิ่งตาม

   “อะไรของมึงวะไอแสดดด” พายร้องถามขณะถูกดึงให้วิ่งเข้ามาใน สสวท. ที่ตั้งอยู่ติดกับโรงเรียน
   
   “มึงรีบพากูไปจากที่นี่ที พลอยกำลังจะมาหากูหวะ” ดัตช์ร้องอย่างร้อนรน ในขณะที่ดึงพายให้เดินออกประตูข้างของ สสวท. ที่อยู่ติดกับโรงเรียนดาราคาม ทั้งคู่กำลังจะเดินเข้าท้องฟ้าจำลองจากประตูหลัง

   “แล้วทำไมมึงไม่อยากเจอพลอยมันวะ” พายถามในขณะที่ทั้งสองเดินมาถึงซากเครื่องบินเก่าๆ ที่ตั้งโชว์อยู่ข้างๆ อาคารท้องฟ้าจำลอง

   “กูไม่รู้หวะ กูรู้แต่ว่ากูไม่อยากเจอพลอย มึงรีบๆ พากูหนีไปทีเหอะ” ดัตช์หยุดเดินแล้วมองหน้าพาย มือถือที่ดัตช์ถืออยู่ในมือกำลังสั่น ดัตช์มองไปที่หน้าจอแล้วเงยหน้ามามองหน้าพายอีกครั้ง พายรู้สึกได้ถึงความร้อนรนในสายตาของเพื่อนคนนี้
   
   เอาหละ ถึงแม้ว่าพายจะไม่รู้ว่าทำไมดัตช์ถึงไม่อยากเจอพลอย ที่สิ่งที่พายรู้คือดัตช์ไม่อยากจะเจอพลอยจริงๆ และดัตช์ก็กำลังส่งสายตาอ้อนวอนสุดๆ มาให้พาย
   
   “แล้วมึงจะให้กูพาไปไหน” พายถอนหายใจก่อนที่จะพูดออกไป

   “ไม่รู้หวะ เอาแค่อย่าเพิ่งให้พลอยได้เจอกูก็พอ” ดัตช์เท้าเอวหย่อยเข่าลงหนึ่งข้างแล้วส่ายหน้า มือถือเริ่มสั่นอีกครั้ง

   “งั้นมึงไปกับกู กูต้องไปรับด้นกับเข็มไปหัวหินพอดี มึงเตรียมของมายังล่ะ” พายกอดคอเพื่อนแล้วพาเดินมาทางประตูซื้อบัตรชมท้องฟ้าจำลอง

   “เฮ้ย งั้นกูไปหัวหินพร้อมพวกมึงเลยดีกว่า” ดัตช์ยิ้มดีใจสีหน้าลิงโลด “แต่เหี้ย กูยังไม่ได้เอาของมาเลยหวะ” ดัตช์ส่ายหน้าเสียดาย

   “เอางี้ กูต้องไปรับอีผัวเมียคู่นั่นที่บ้านไอ้ตัวผู้ เด๋วมึงกลับไปเอาของแล้วเจอกันที่ Little Home ทองหล่อ” บ้านตัวผู้ที่ว่านั่นอยู่ที่ทองหล่อซอยเก้า ส่วนคอนโดของดัตช์นั่นอยู่เอกมัยซอยสิบหก จึงไม่รำบากเลยที่ดัตช์จะนั่งมอ’ไซค์รับจ่างมาเพียงแค่สิบห้าบาท

   “เออ ได้ๆ งั้นอีกครึ่งชั่วโมงเจอกันหวะ” ดัตช์ทำท่าคิดก่อนนิดนึงก่อนที่จะตบไหล่พายเบาๆ แล้วพยักหน้า พอพูดจบดัตช์ก็ไม่รอช้ารีบแยกกับพายกลับไปเอาของที่บ้านทันที

   พายเดินผิวปากใช้นิ้วชี้ควงกุญแจรถเล่นๆ ระหว่างทางเดินไปยังรถที่จอดอยู่บนชั้นจอดรถของอาคารวิทยาศาสตร์หลาย ชั้นปากซอยทางเข้าโรงเรียน ตรงรั่วดอกแก้วของท้องฟ้าจำลองฝั่งตรงข้ามกับประตูทางเข้าศูนย์กีฬาบ้านกล้วย อยู่ๆ ก็มีแท็กซี่สีชมพูคันหนึ่งจอด ที่เบาะหลังคือพลอยที่กำลังเลื่อนกระจกลงและยื่นหน้าออกมา

   “พายเห็นดัตช์หรือเป่า” พลอยร้องถามในขณะที่เอามือถือจอหู

   “ไม่ครับ” พายโกหกไป พายไม่เข้าใจว่าทำไมพายต้องโกหกด้วย แต่พายแค่รู้ว่าดัตช์คงอยากจะให้พายทำแบบนี้แน่ๆ

   “แล้วดัตช์จะไปหัวหินด้วยหรือเป่าค่ะ” พลอยร้องถามอีก

   “น่าจะ” พายตอบ อ้ำๆ อึ้งๆ

   “ดีค่ะ งั้นฝากบอกดัตช์ด้วยนะคะถ้าเจอ บอกว่าพลอยไปหัวหินไม่ได้แล้ว” เท่านั้นหละ แล้วเธอก็เลื่อนกระจกลง รถแล่นวิ่งเข้าไปกลับรถในซอยโรงเรียน พายยักไหล่แล้วเดินต่อไปที่รถ


School Network                                        Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

   พระนาย สิหิงค์:      I just met her, Jewel.

   ดาชาราห์ ไวย์รินทร์:    yeah??

   พระนาย สิหิงค์:      she’d told me she wud never go to Huahin anymore.

   ดาชาราห์ ไวย์รินทร์:   cool, man. This is wat I want

   พระนาย สิหิงค์:      u so bad.

   ดาชาราห์ ไวย์รินทร์:    and it feels good.

 -------------------------------------------------------------------------------------------------------



Back in Black

  • บุคคลทั่วไป
สิบหก


   พลอยชุดา นิมานรดีเดินลงส้นเท้าตึงๆๆ ด้วยความเกรี้ยวโกรธขณะที่เธอก้าวเท้าลงจากรถแท็กซี่ที่หน้าคอนโดของยศ เธอไม่เข้าใจว่าทำไมพายจะต้องโกหกเธอเรื่องดัตช์ เธอไม่มีข้อพิสูจน์หรอกว่าพายไม่ได้โกหกเธอ แต่เธอรู้เองโดยสัญชาติญาณว่าพายโกหกเธอแน่ๆ พวกผู้ชายนี่แย่จริงๆ เข้าข้างกัน พายเองก็ขึ้นชื้อว่าเจ้าชู้อยู่เหมือนกัน ที่จริงพายนี้หละเป็นเบอร์หนึ่งเลยเรื่องสาวๆ พายนั้นครบสูตรจริงๆ หล่อลูกครึ่ง รวย ไม่ได้รวยธรรมดาด้วย แต่ว่าพายยังใช้นามสกุลดังอีกด้วย ไม่ใช่ดังแบบพวกไฮโซนะ แต่ดังแบบพวกผู้ดี และถึงแม้ว่าพลอยเองก็ไม่อยากจะยอมรับ แต่ว่ามันเป็นเรื่องจริง จริงๆ ที่ว่าพายนั้นเป็นพวกหนุ่มเจ้าเสน่ห์ คุณจะต้องหลงรักพายและยิ่งหลงรัก หลงรักเมื่อคุณได้คุยกับพาย หรือเมื่อพายได้ทำอะไรให้คุณ นั่นเป็นเพราะว่าพายนั้นโรแมนติกตลอดเวลา

   พลอยกดลิฟท์และยืนรอมองดูลูกศรสัญญาณที่บอกว่าตอนนี้ลิฟท์เดินทางลงมาถึงชั้นไหนแล้ว ลูกศรสีเขียวนั้นบอกว่าลิฟท์เดนิทางลงมาจากชั้น 7 ซึ้งเป็นชั้นที่ยศอยู่ มันค่อยๆ กระพริบและตัวเลขบอกชั้นสีแดงๆ ก็ค่อยๆ นับต่ำลงๆ จนมาถึง G ลิฟท์เปิดออกปรากฏเป็นหนุ่มลูกครึ่งหน้าหวานอายุราวๆ 24 ปีถือกล่องสีเหลี่ยมใบใหญ่ที่เขียนข้างกล่องไว้ว่า Mollerri’s ชื่อร้านอาหารอิตาเลี่ยนเล็กๆ น่ารักแสนจะ Cozy ที่อยู่ไม่ไกลในซอยคอนโดของยศ หนุ่มลูกครึ่งคนนั้นยิ้มให้พลอยขณะที่เดินออกมาจากลิฟท์ พลอยเองก็พลอยยิ้มให้เค้าเหมือนกัน พลอยรีบก้าวเท้าจะเข้าลิฟท์และประตูก็ดันเลื่อปิดซะก่อน พลอยร้องกรี๊ดนิดหน่อยพองามและคิดว่าประตูลิฟท์คงจะหนีบขาเธอเข้าแล้ว แต่... ไม่แฮะ ประตูลิฟท์ไม่ได้หนีบขาเธอ เธอหันไปมองและเห็นว่าชายหนุ่มลูกครึ่งคนนั้นเอามือกดประตูลิฟท์เอาไว

   “ขอบคุณค่ะ” พลอยรีบพยักหน้าขอบคุณและเบี่ยงตัวเข้ามาในลิฟท์ กดชั้นเจ็ด แล้วเงยหน้ามามองชายหนุ่มลูกครึ่งคนนั้นอีก เค้ายังคงยืนตรงนั้นและมองมาที่พลอย พลอยพยักหน้าและยิ้มให้เค้าในขณะที่ประตูลิฟท์กำลังปิด เหมือนอยู่ๆ โลกทั้งโลกก็ร้องตะโกนลั่น ไม่รู้ว่าพลอยคิดไปเองหรือว่ากำลังตกอยู่ในภวังค์ของความหล่อกันแน่ ช่วงที่ประตู้นั้นกำลังจะปิดจนแนบสนิทพลอยรีบทรุดตัวลงนั่งกองกับพื้นเอามือขึ้นมากุมที่หน้าอกตัวเองด้วยความหวายหวาม “ช่างหล่อเหลื--” ในขณะที่พลอยกำลังนั่งเข่าอ่อนกับความหล่อของชายหนุ่มลูกครึ่งคนนั้นจู่ๆ ประตูลิฟท์ก็เปิดออกอีกครั้ง และปรากฏเป็นปูนกำลังวิ่งรี่เข้ามาในขณะที่ร้องขอบคุณพ่อหนุ่มลูกครึ่งคนนั้นด้วย
   
   “อ้าวพลอย ไม่สบายเป็นลมไปหรอ” ปูนร้องออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจยืนค้างอยู่ที่นอกลิฟท์

   พลอยแทบอยากจะร้องกรี๊ดแล้ววิ่งเข้าไปกระโจนใส่ปูนด้วยความโกรธ ใบหน้าเธอร้อนผ่าวและคิดว่ามันคงจะเริ่มมีสีแดงขึ้นเรื่อยๆ เธอยังคงนั่นกองอยู่กับพื้นในลิฟท์โดยที่มีปูนและพ่อหนุ่มลูกครึ่งคนนั้นยืนมองอยู่ พลอยรีบลุกขึ้นแล้วกดลิฟท์ปิด ในขณะที่ประตูกำลังเลื่อนปิดมันก็เลื่อนเปิดอีกครั้ง นั่นเป็นเพราะว่าปูนกดมันให้เปิด ปูนร้องบอกขอบคุณหนุ่มลูกครึ่งคนนั้นแล้วก้าวเท้าเข้ามาให้ลิฟท์ ประตูลิฟท์ค่อยๆ ปิดและในที่สุดมันก็เคลื่อนตัวขึ้นสู่ชั้นเจ็ดเสียที  พลอยต้องใช้ความพยายามอย่างมากไม่ให้เธอขาดสติและพลั้งมือฆ่าปูนให้ตายคาลิฟท์นั่น เธอช่างใช้ความพยายามอยากมากเหลือเกินเพื่อที่จะยักยั้งตนเองไม่ให้ก่อเรื่องร้าย

   “เมื่อเช้าเข้าโรงเรียนด้วยหรอ” ปูนหันมามองชุดนักเรียนที่เธอสวมอยู่ในขณะที่ลิฟท์กำลังเดินทางขึ้นไปยังชั้นเจ็ดด้วยความเร็วเท่ากับทากคลาน

   ในความรู้สึกของพลอยหนะนะ

   “ก็มีธุระนิดหน่อย” ธุระกับดัตช์หนะ

   “เปิดเทอมวันแรกๆ ก็มีธุระเลยหรอ” ปูนถามอีก นั่นสิ เปิดเทอมวันแรกๆ ก็เอาแล้วหรอ ธุระของชั้นหนะมันก็เรื่องเกี่ยวกันเธอนั่นหละนังเกย์ปูน ชั้นพยายามโทรหาดัตช์ทั้งคืนแต่ก็ไม่รับสายเลย พอเช้าชั้นเลยต้องมีธุระที่โรงเรียนเธอไงยะนังปูน ใครๆ ก็พูดกันว่าแกกับดัตช์มีอะไรๆ กันเมื่อวานนี้ และธุระของชั้นก็คือ ต้องทราบข้อเท็จจริงยังไงล่ะ

   “ใช่ วันแรกก็ไม่ใช่ย่อยๆ ซะแล้ว” พลอยพูดอย่างมากจริตเป็นพิเศษ “แล้วปูนล่ะ เปิดเทอมวันแรกเปนไง มีอะไรดีๆ เล่าให้ฟังบ้างหรือเป่า”

   “ก็--- ไม่มีอะไรดีๆ น่าฟังเลยเธอ” ปูนว่า ใช่สิ มันจะน่าฟังได้ยังไงล่ะ ก่อนที่พลอยจะได้พูดอะไรอีกประตูลิฟท์ก็เปิดเสียแล้วเมื่อทั้งคู่มาถึงชั้นเจ็ด ที่หน้าลิฟท์คือยศ ขวัญ ปานกำลังยืนอยู่ ทั้งหมดมาพร้อมกับกระเป๋าสำภาระสำหรับหัวหิน

   “คุณนายขา พวกอิชั้นกำลังจะลงไปที่รถแล้วค่ะ” ยศพูดในขณะที่นำทีมขวัญและปานย่างเท้าเข้ามาเบียดกันในลิฟท์ ยศกดชั้น G ประตูลิฟท์เลื่อนปิดและลิฟท์ก็เดินทางลงมาที่ชั้น G  อีกครั้ง แล้วทั้งห้าก็กระโดดขึ้นรถของยศเพื่อมุ่งหน้าไปหัวหิน

   อ่อ อีกอย่าง

   ที่ว่าพลอยบอกพายให้ฝากบอกดัตช์ว่าพลอยไปหัวหินไม่ได้แล้วหนะ

   มันโกหกทั้งเพ

   ยังไงพลอยก็ต้องไปหัวหินให้ได้

   ยังไงพลอยก็จะไม่ปล่อยให้ดัตช์หนีหัวหินให้ได้

ออฟไลน์ ErosAmor

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 851
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-2
อ่านเเล้วหมั่นไส้พลอยอย่างเเรง

ทำไมมาด่าปูนของเค้า   :angry2:

สมน้ำหน้าดัชต์หนีเลย :m14:

แล้วสรุปใครจะได้ดัชต์ไปเนี่ย....แต่เฟินก็ยังคงเชียร์ปูนสุดใจขาดดิ้นเหมือนเดิม อิอิ

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
จะหนีพ้นไหมนี่
 :m7: :m7: :m7:
เล่นตามแบบนี้ จากรักก็กลายเป็นขยาดได้นะ
 :sad5: :sad5: :sad5: :sad5:

MyLoveMyBabe

  • บุคคลทั่วไป
อิอิ  โดนชะนีรังควาญ  :m14:

Back in Black

  • บุคคลทั่วไป
จวนจะจบแล้ว
ขอบคุณครับทั้งสามท่านที่ให้กำลังใจทุกวันเลย
วันนี้พวก Star Boys กะ อีพวก Glam So มาถึงหัวหินแล้ว
อ่านเลยดีกว่าครับ
แล้วก็อย่าลืมกดเข้าไปเพลงประกอบด้วยนะ
จะได้อรรถรสมากขึ้น

จุ๊บๆ รักคนอ่าน
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

สิบเจ็ด

                เกือบจะบ่ายสอง



   จ้อน จิระ สมุทรอัศดงเสียบบัตรกุญแจและเปิดประตูเข้าไปในห้อง 808 Hilton Huahin ถอดรองเท้านักเรียนและวางสัมภาระของแด้และพุดลงที่พื้นส่วนสัมภาระของตนเองนั้นจ้อนถือเดินเข้ามาตามทางเดินยาวประมาณสามเมตรก่อนที่จะวางลงบนโต๊ะกลมของโต๊ะเครื่องชุดทานอาหารสีดำอย่างเงียบกริบ ถัดไปคือโต๊ะชุดเล็กที่มีโทรศัพท์วางอยู่ข้างๆ British Vogue และ Australian Harper’s Bazaar ฉบับล่าสุด ข้างๆ กันนั้นคือโซฟาไม้ขนาดใหญ่พิเศษแบบนอนได้ที่ดูเหมือนว่ามันจะมีชั้นล่างที่ชักออกมานอนได้อีกหนึ่งชั้น ม่านถูกเปิดจนสุดทำห้องทั้งห้องสว่างไหว ข้างนอกประตูบานเลื่อนกระจกแบบเพดานจรดพื้นคือระเบียงล้อมรอบห้องและมีส่วนที่กว้าง กว้างอย่างมากๆ อยู่ด้านซ้ายมือ จ้อนเปิดประตูบานเลื่อนออกไปยืนยังบริเวณระเบียงกว้างที่มีชุดเตียงนอนริมหาดแบบไม้สีน้ำตาลเข้มสี่ตัวที่ปูด้วยเบาะดูนุ่มและ Cozy สุดๆ ตั้งเรียงล้อมโต๊ะกลมขนาดเตี้ยอีหนึ่งตัว ที่ข้างๆ กันนั้นยังมีตั่งนอนไมเตี้ยๆ ขนาดใหญ่ที่มีเบาะปูเหมือนเตียงริมสระและมีหมองอิงกับหมอนใบเล็กๆ ลายไทยอีกหกใบ จ้อนมองออกไปในทะเลสีเขียวๆ ใส ท้องฟ้าสีฟ้าสดใสกำหย่อมเมฆขาวเป็นริ้วทางยาวจ้าอยู่สุดขอบทะเล แสดแดดจาดจ้าสาดส่งลงไปยังพื้นทราบเบื้องล่างทำให้ทรายเป็นสีเหลืองเปลือกไข่ ดูเป็นผืนทรายที่นุ่มน่าเดินเล่นมากๆ บนโขดหินข้างๆ ชายหาดของโรงแรมคือหนุ่มๆ สตาร์ บอยส์คนอื่นๆ ที่ยังไม่ขึ้นมาห้องพัก กำลังปีนป่ายถ่ายรูปประชันความหล่อกันอยู่

   ตอนเมื่อมาถึงล๊อบบี้เล่นระดับที่สามารถมองออกไปเห็นสระว่ายน้ำและทะเลเพราะการตบแต่งแบบกระจกใสตั้งแต่เพดานจรดพื้นแบบฝรั่งเศส French Door และ French Window* กับมุมมองการเห็นที่อาจจะเกิน 180 องศา คุณจะสามารถมองเห็นสระว่ายน้ำ หาดทราย ท้องทะเลและขอบฟ้าได้เลยทีเดียวเมื่อคุณนั่งอยู่บนโซฟานุ่มๆ ซักตัวริมบ่อน้ำผุดของล๊อบบี้นี้

   เพียงแค่เหล่าบรรดาพนังงานหญิงชายตั้งแต่ดอร์แมนไปจนคองเซียจเห็นพุด ต่างก็พากันยิ้มรับและร้องทักทายอย่างอ่อนน้อม พวกเค้าเรียกพุดว่า “คุณพุด” สาวสวยวัยประมาณยี่สิบปลายๆ เดินเข้ามาทักทายอย่างอ่อนหวานแต่ก็แคล่วคล่องและบอกคุณพุดว่า “คุณพาย และเพื่อนๆ กำลังนั่งเล่นที่สระว่ายน้ำ” ทันทีพุดก็หันไปร้องบอกให้แด้เอาของขึ้นเก็บบนห้องและวิ่งผ่านประตูกระจกพื้นจรดเพดานแบบฝรั่งเศสออกไปหาพาย ส่วนแด้เมื่อเห็นว่าพุดวิ่งออกไปแล้วก็รีบส่งกระเป๋าเป้ของพุดและตนเองให้จ้อนก่อนจะวิ่งตามไป ปล่อยให้จ้อนยืนยิ้มกับแม่สาวสวยวัยยี่สิบปลายๆ คนนั้นกันสองคน แล้วหล่อนก็ยื่นซองบัตรกุญแจที่หน้าซองระบุชื่อจ้อนเอาไว้มาให้ จ้อนจึงต้องขอตัวเอาเป้สามใบขึ้นมาเก็บที่ห้อง 808 ตามลำพังคนเดียวแบบนี้ไง

   อยู่ๆ เครื่องเล่นเสียงชุดเล็กที่ตั้งอยู่ในห้องก็เล่นเพลงอาร์แอนด์บีจังหวะเนิบนาบ**พร้อมๆ กับเสียงฝักบัวเปิดดังซู่ใหญ่ จ้อนหันกลับไปมองเข้าไปในส่วนของห้องนอนที่มีเตียงแบบมีเสาสี่เสาและมีผ้าม่านบางๆ เหมือนมุ้ง  บนเตียงนั้นมีเสื้อนักเรียนและกางเกงนักเรียนสีกากีวางอยู่ข้างๆ กระเป๋าบาลองเซียก้าสีน้ำตาลใบใหญ่ แสงไฟสีเหลืองนวลมูลไลท์จากห้องน้ำถูกเปิดอยู่ มันสาดแสงส่องออกมาจากประตูเป็นทางเพราะประตูไม่ได้ปิด พอถึงท่องเนื้อร้องจ้อนก็ได้ยินเสียงคนที่อาบน้ำอยู่โดยไม่ได้ปิดประตูนั้นร้องตามเพลง จ้อนจำเสียงของเด็กผู้ชายน่ารักๆ นั้นได้ มันเป็นเสียงขอด้น เสียงของด้นคนที่จ้อนแอบหลงปลื้มอยู่

   You’ve been waitin’ so long I’m here to answer your calls.
   I know that I shouldn’t have had you waitin’ that long.
   I’ve been so busy, but I’ve been thinkin’ bout wat I wanna do with you.

   เสียงด้นร้องตามเพลง จ้อนฟังแล้วก็รู้สึกจั๊กจี้พิกล อาจจะเนื่องด้วยเป็นเพราะว่ามันตรงกับความรู้สึกและเป็นสิ่งที่จ้อนอยากจะให้เกิดขึ้นจริงๆ กับจ้อนก็เป็นได้ เนื้อที่ด้นกำลังร้องตามเพลงก็ฟังดูเหมือนว่าด้นจะรู้ว่าจ้อนรอด้นมาตลอด แถมยังเหมือนบอกว่าด้นก็ไม่ควรจะปล่อยให้จ้อนรอเลยด้วยซ้ำ แต่ว่าที่ผ่านมาด้นเองก็ยุ่งมากๆ แต่ด้นก็ยุ่งกับการคิดไปถึงเรื่องอะไรๆ ที่ด้นอยากจะทำกับจ้อน อ่าฟังแค่นี้จ้อนก็เริ่มคิดเตลิดเปิดเปิงไปแล้ว จ้อนไม่สามารถหยุดตัวเองให้เปิดประตูบานเลื่อนและเปิดเข้าไปในห้องได้ จ้อนอยากจะเดินเข้าไปหาด้นที่กำลังอาบน้ำตัวเปล่าอยู่ในห้องน้ำที่ไม่ได้ปิดประตูนั้น

   I know them other guys, they've been talkin’ bout the way I do wat I do.
   They heard I was good. They wanna see if it's true.
   They know you’re the one I wanna give it to.
   I can see u want me, too. Now it’s me and you.

   ใช่เลยด้น หนุ่มๆ ทุกคนในโรงเรียนต่างพากันพูดถึงด้น หนุ่มๆ ทุกคนต่างพากันพูดถึงสิ่งที่ด้นทำ หนุ่มๆ ทุกคนได้ยินมาว่าด้นสุดยอดมาก และหนุ่มๆ ทุกคนก็อยากจะรู้ด้วยว่ามันจริงอย่างที่ว่ากันหรือเป่า แต่จ้อนไม่แน่ใจนะครับว่าจ้อนจะเป็นคนที่พวกเค้ารู้ว่าด้นอยากจะให้มาพิสูจน์หรือเป่า แต่มันก็จริงครับที่ว่าจ้อนอยากพิสูจน์ด้นมากเลย และมันก็จริงครับที่ว่าตอนนี้มันมีแค่ด้นกับจ้อนแค่สองคน

   จ้อนชะงักเท้าได้ทันก่อนที่จะเดินไปถึงประตูห้องน้ำ จ้อนนั่งลงที่ขอบเตียงค่อยๆ สงบสติโดยการหลับตาและพยายามผ่อนคลาย หายใจเข้าช้าๆ และหายใจออกช้าๆ

   “เฮ้ยยย” เสียงด้นร้องอย่างตกใจและจ้อนก็หันไปมองอย่างตกใจเช่นกัน ที่หน้าประตูห้องน้ำคือด้นยืนตัวเปียกน้ำหยดติ๋งๆ นองพื้นในสภาพตัวเปล่า ด้นรีบกระโดดกลับเข้าไปในห้องน้ำทันที

   “ผมขอโทษครับๆๆ” จ้องร้องออกมาแล้วหลับตาหันหน้าหนี

   “ไอ้บ้า ไม่เปนไรว่อย พี่นุ่งผ้าแล้ว ลืมตาได้”จ้อนค่อยๆ หันไปมองด้น ด้นเดินออกจากห้องน้ำมาที่เตียงและใช้หนึ่งมือข้างที่ไม่ได้จับผ้าเช็ดตัวล้วงกระเป๋าบาลองเซียก้าควานหาของ ตัวยังเปียกอยู่ 

   “อย่าทำมาทำเปนเขิลดิ พี่พลอยเขินไปด้วย” ด้นใช้ขวดยาสระผมแคลรอล ซีตรัส ลิฟขวดสีส้มเขกหัวจ้อนเบาๆ แล้วยิ้มเขินๆ ก่อนจะเดินกลับเข้าไปห้องน้ำ ทีนี้ปิดประตูด้วย

   “แล้วคนอื่นไปไหนอ่ะ” ด้นร้องถามมาจากในห้องน้ำ

   “พี่พาย พี่เข็ม พี่แฝดๆ พี่เจฟฟี่ แด้ พุดนั่งอยู่ที่ริมสระครับ”

   “แล้วนายขึ้นมาคนเดียวหรอ”

   “ครับ”

   “ปกติเวลาอยู่บ้านที่จะไม่ปิดประตูอาบน้ำอ่ะ ในห้องนอนพี่มีห้องน้ำส่วนตัว”

   “ไม่เป็นไรครับ”

   “จ้อนนนนน” เสียงด้นร้องเรียกดังมากจากในห้องน้ำ

   “ครับ พี่ด้น?” จ้องร้องตอบ

   “หยิบสบู่มาดามเฮ็งให้หน่อย”

   “ครับ” แล้วจ้อนก็ควานหาจนพบสบู่ที่ถูกมัดไว้ในถุง จ้อนเดินไปเคาะประตูห้องน้ำ ด้นแง้มประตูแล้วยื่นหน้าออกมารับ

   “เด๋วจ้อนรอพี่แปปนะ อยู่เปนเพื่อนพี่ก่อน” ด้นทำหน้าอ้อน นี้เป็นครั้งแรกที่จ้อนถูกด้นอ้อนแล้วก็ไม่ได้อ้อนธรรมดาด้วย ด้นกำลังอ้อนจ้องในขณะที่ด้นกำลังโป๊ จ้อนได้แต่นิ่งมองใบหน้านั้นเหมือนถูกสะกด “นะๆๆๆๆๆๆๆๆ นะครับ” ด้นเบ้ปากทำหน้าตางอแง น่ารักมาก

   “ครับ” จ้อนตอบไปแบบฝันๆ แล้วก็กลับออกไปปิดเครื่องเสียงแล้วเปิดทีวี นั่งลงที่โซฟาขนาดใหญ่นอนได้นั่น กดเปลี่ยนช่องไปมาอยู่ประมาณ 34 ช่อง และก็มาหยุดที่ช่อง Star Movies ที่กำลังเริ่มฉายเรื่อง Note Book อยู่พอดี

   “อ่า เรื่องโปรดเลย ดูๆๆๆๆ” ด้นวิ่งกระโดดลงนั่งข้างๆ จ้อนบนโซฟา ด้นใส่กางเกงขาสั้นสีดำของอารีน่ากับเสื้อยืดคอปกสีขาวของโรงเรียนที่คอกว้างและย้วยนิดหน่อย จ้องมองเห็นช่วงคอและอกช่วงบนของด้น และจ้อนก็รู้สึกว่ามันเร้ามากๆ

   “เค้าชอบเรื่องนี้มากเลยนะ ดูๆๆๆๆ เป็นเพื่อนก่อนนะ อย่างเพิ่งลงไปข้างล่าง” ด้นอ้อนอีกแล้ว จ้อนแทบจะละลาย

   “ครับ” จ้อนตอบแล้วคว้าหมอนใบใหญ่มาหนุน แล้วด้นก็หนุนลงมาที่หมอนใบเดียวกันด้วย จ้อนได้กลิ่นของยาสระผมกลิ่นส้ม แคลรอล ซีตรัส ลิฟนั่นเอง ด้นขยับเข่าขึ้นมาชนขาจ้อนแล้วก็หันตัวเข้ามาหา แล้วด้นก็งุ้มตัวหลับไปเลย จ้อนตกใจนิดๆ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร จ้อนมองดูหน้าด้นอยู่อย่างนั้น ลมหายใจของด้นค่อยๆ ช้าลงและสม่ำเสมอในที่สุด ด้นหลับไปแล้ว อะไรกันวะ หลับง่ายมากๆ จ้อนเป่าหน้าด้นเพื่อความแน่ใจ จ้อนเป่าที่ตาแล้วด้นก็เอามือขึ้นมาเกาตา น่ารักจริงๆ จ้อนค่อยๆโน้มหน้าลงไป หอมแก้มด้นเบาๆ ด้นเอามือขึ้นมาเกาที่แก้มแล้วก็ดิ้นขยับตัวเข้ามาชิดจ้อนมากขึ้นก่อนที่ศีรษะด้นจะไหลจากหมอนลงมาซบที่ไหล่จ้อนแล้วก็เอาหน้ามุดลึกลงไปที่ไหล่จ้อนอีกทีก่อนจะนิ่งไป จ้อนจึงได้แต่นอนนิ่งๆ ให้ด้นซบอยู่อย่างนั้นจนเผลอหลับไป

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

* เป็นประตูหรือหน้าต่างที่เป็นประจกตั้งแต่พื้นจรดเพดาน ทำให้ห้องดูโปร่ง มักจะมีลายสีขาวเล็กๆ ไม่มากมาย ประตูหน้าต่างลักษณนี้น่าจะทำขึ้นเพื่อโชว์ว่าวิวของสวนในบ้านชั้นนั้นสวยยย คิคิ

** คลิกไปฟังเพลงประกอบได้นะครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-07-2007 22:41:37 โดย Back in Black »

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
จ้อนจะห้ามใจไหวไหมนี่
 :m3: :m3: :m3: :m3:

เพลงฟังไงอ่ะ
อ่านภาษาจีนไม่ออก
 :sad3:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด