หัวข้อ: Boys' Expo รักอยู่ที่ใด

[Back in Black]

5555

ถึงขั้นกร้านโลกเลยหรอคับ

 

[NewcoolstaR]

5555

ถึงขั้นกร้านโลกเลยหรอคับ

 

อะนะ..ตามสบายครับ

 

[Back in Black]

หก


   ปูนยศ ภุชพันธน์นั่งกัดเล็บอย่างเป็นกังวลอยู่บนโซฟาหนานุ่นนั่งสบายตัวโปรดในห้องนั่งเล่นของห้องชุดในอพาร์ทเมนท์ราคาแพงระยับของครอบครัวย่านเอกมัย ทีวีสีจอแอลซีดีขนาด 52 นิ้ว กำลังฉายช่อง M TV Chinese อยู่ ปานวาดน้องสาวผู้ดูสวยอ่อนหวานนิ่มนวลดุจนางเอกนิยายจีนโบราณกำลังม่อยหลับคาโซฟาอยู่ที่อีกฝั่งหนึ่ง บ่ายสามโมงครึ่งแล้ว ป๊ากับม๊ายังไม่กลับบ้าน ไม่รู้ว่าจะกลับดึกหรือเป่า แต่นั้นไม่ใช่เรื่องที่ปูนกังวลใจถึง เมื่อคืนตอนที่ปูนเมามากๆ ปูนไม่แน่ใจว่าปูนทำอะไรไปบ้าง แต่ปูนรู้สึกตงิดๆ ว่าปูนได้เผลอบอกบางสิ่งกับคนที่ไม่ควรบอกไป ปูนเริ่มนั่งนึกถึงเรื่องราว เมื่อคืนพลอยบอกว่ากำลังออกควงกับดัตช์ แล้วยังไงต่อนะ อ๋อ เรื่องของดัตช์ เรื่องที่ดัตช์ให้ด้นดูดให้จนเข็มมาจับได้แล้วก็เลิกกัน เมื่อพลอยรู้ว่าดัตช์อาจจะเป็นเกย์หรือไบพลอยก็มีทีท่าว่าจะไม่ชอบดัตช์ แต่ว่าแค่อยากจะควงเอาไว้อวดและพระแม่เจ้า ปูนแทบอยากจะเอามือกุมหัวแล้วกรีดร้องออกมา ปูนจำได้ว่าปูนบอกพลอยไปว่าปูนจูบปากเข็มในห้องน้ำห้อง Master Suite ที่บ้านพายในคืนวันปาร์ตี้หลังสอบเสร็จเมื่อเทอมที่แล้ว แถมยังบอกอีกว่าปูนเองก็ไม่แน่ใจว่าด้นรู้เรื่องนี้หรือเป่า พระแม่เจ้าช่วยลูกด้วย ปูนร้องภาวนาในใจ

   “แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย” นังปานวาดมันกรีดร้องออกมาพร้อมกับกระเด้งตัวผึ่งคว้ารีโมตมาเร่งเสียทีวีให้ดังขึ้น “เพลงนี้พี่ดัตช์เล่นเป็นพระเอกนะ” นังน้องสาวร้องออกมาพร้อมๆ กับภาพหน้าจอเป็นสวนหลังบ้านสีเขียวที่มีสระยางว่ายน้ำของเด็กสีฟ้าวางอยู่ ในนั้นมีตุ๊กตาเป็ดสีเหลืองน่ารักตัวเท่าลูกฮิปโปลอยตุบป่องอยู่หนึ่งตัว มีตัวอักษรจีนปรากฏที่บนจออ่านได้ความว่า 爱你: Love You [Feat.Dutch] – Cyndi 王心凌แล้วด้นตรีก็เริ่มขึ้นพร้อมกับเสียงร้องแรพภาษาจีนของหนุ่มตี๋หน้าตาดีแต่งตัวฮิปฮอปด้วยเสื้อผ้าโทนสีฟ้ากับหมวกไหมพรมลายสายรุ้งที่ปิดหน้าไปเกือบครึ่ง ถึงจะปิดไปเกือบครึ่งแต่หน้าส่วนที่ถูกเปิดเผยนั้นก็แสดงได้ถึงความหล่อเหลาที่แค่หมวกไหมพรมลายสายรุ้งมิอาจปิดบังได้ ดนตรีและทำนองเพลงน่ารักทีเดียว แล้วนังนักร้องสาวชาวไต้หวันที่ชื่อ ซินดี้ หวัง ซินหลิง ก็โผลหน้าออกมาร้องเพลง เธอนอนอยู่บนเตียง เธอทำท่าทำทางน่ารักทีเดียว เสียงก็น่ารักด้วย แต่อีกไม่กี่วิต่อมาซินดี้ก็กระโดดลงสระว่ายน้ำยางสีฟ้าแล้วตุ๊กตาเป็ดน้อยน่ารักก็กลายสภาพไปเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี หน้าตาหล่อมาก มองผ่านๆ เหมือนโดม ปกรณ์ ลัม แต่ดูจะน่ารักกว่า แต่พอมองดูชัดๆ ก็ แอร๊ยยยยยยยยยยย นั่นมันดัตช์นี่น่าไอ้หนุ่มตี๋เมื่อกี้ที่ใส่หมวกไหมพรมนั่นก็ดัตช์ แต่ดัตช์ตอนนี้ในสระว่ายน้ำยางกำลังใส่แค่กางเกงกีฬาขาสั้นสีเหลืองเปลือยช่วงบนใส่หมวกรูปเป็ดน้อย นังซินดี้กำลังเข้าไปกอดดัตช์แล้วนางก็ดึงดัตช์ออกมาจากสระน้ำ นางถอดหมวกดัตช์ออกแล้วใส่แว่นกันแดดสีเหลืองให้ดัตช์แทนแล้วภาพถัดมาก็คือดัตช์นั่งอยู่บนรถเปิดประทุนที่นังซินดี้มันขับรับลมเล่นริมทะเล มองดูเหมือนเมืองพัทยามากๆ มันขับไปร้องเพลงไป ดัตช์นั่งโยกอยู่ข้างๆ บางทีนังซินดี้ก็เอนตัวลงมาซบดัตช์ด้วย ภาพต่อมาคือภาพทางเดินริมทะเล ดัตช์เต้นบีบอยในชุดกางเกงวอร์มสีเหลืองเสื้อกล้ามสีขาวและเสื้อวอร์มแขนยาวสีเหลือง ดัตช์เต้นเก่งมาก หกคะเมนตีลังกาพร้อมกับกระเด้งยืนยิ้มกระชากใจให้กล้อง แล้วนังซินดี้ก็วิ่งเข้ามากระโดดขี้หลัง ดัตช์พานังซินดี้วิ่งลงทะเล และภาพต่อมาคือภาพดัตช์นอนอยู่บนหาดทรายในชุดเปลือยท่อนบนและมีกางเกงขาสั้นสีเหลืองที่ท่อนล่างอีกครั้ง ดัตช์มีเม็ดทราบติดตามตัว นังซินดี้ใส่กางเกงยีสน์ขาสั้นและก็เสื้อยืดสีขาวนอนร้องเพลงอยู่ข้างๆ ก่อนจะจบเพลงอยู่ๆ ดัตช์ก็กลายกลับไปเป็นตุ๊กตาเป็ดสีเหลืองอีกครั้งแล้วนังซินดี้ก็อุ้มตุ๊กตาเป็ดขึ้นรถกลับบ้านและจบ ปูนรีบคว้ามือถือแล้ววิ่งเข้าห้องทันที กดเบอร์โทรด่วนหาดัตช์และ

   “ดัตช์ช่วยฆ่าปูนให้ตายทีเถอะ” ปูนร้องอย่างออดอ้อนใส่โทรศัพท์เมื่อดัตช์รับสาย

   “หืมอะไรกันครับ” เสียงดัตช์ที่อยู่ปลายสายฟังดูเหมือนจะหัวเราะ

   “เมื่อกี้ปูนดูเอ็มวีของซินดี้ที่ดัตช์เล่น ดัตช์หล่อแบบนั้นในเอ็มวีแล้วปูนจะละลาย ความหล่อของดัตช์มันทำให้ปูนทุรนทุลาย” ปูนล้มตัวลงที่เตียงมุดหน้าลึกลงไปในหมอบใบโปรด

   “ห้าห้าห้า ทำไมต้องทุรนทุลายด้วย ทุรนทุลายเพราะไม่ได้ครอบครองผมอะดิ” เสียงของดัตช์ที่ปลายสายฟังดูเหมือนจะเยิ้มไปด้วยท่าทีเย้ยหยันชวนเชิน และอาจจะเยิ้มไปด้วยน้ำใสๆ ที่หลั่งออกมาจากปลายองคชาติเมื่อตอนที่มีอารมณ์ด้วยก็ได้

   “โหยยย เจอไปแบบนี้จุกเลยหวะดัตช์ แต่มันก็จริง ทุรนทุลายเพราะว่าไม่ได้ครอบครองดัตช์” ปูนหัวเราะและดิ้นไปมาบนเตียง

   “งั้นมานี่มา ผมจะทำให้ปูนไม่ต้องทนทุรนทุลายอีกต่อไป” เสียงของดัตช์ฟังดูกระหายเซ็กสุดๆ และมันก็กำลังทำให้ปูนรู้สึกร้อน บางคนอาจจะว่าร้อนรุ่มแต่สำหรับดัตช์ปูนว่าคงต้องใช้คำว่าร้อนสวาท ดัตช์ทำให้ปูนรู้สึกร้อนสวาท

   “ซีเรียสนะเนี่ย ตอนนี้กะลังเซ็ง อยากออกไปหาดัตช์พอดี” ปูนหัวเราะคิกคัก

   “งั้นออกมาสิ ผมจะรออยู่ที่สตาร์บั๊กส์เอกมัยนะ”

   “งั้นรอให้ปูนอาบน้ำแปปนะ”

   “ครับ ผมก็จะไปอาบน้ำด้วย”

   “อื้อ เด๋วเจอกัน”

   “ครับ บายครับ” แล้วดัตช์ก็กดวางสาย

   ปูนรีบแล่นไปที่คอมพ์เปิดโหลดเพลงอัยหนีและค้นหาเนื้อร้อง ด้วยความรู้ทางภาษาจีนทำให้ปูนไม่มีปัญหากับเพลงและเนื้อร้อง ปูนรีบสั่งพิมพ์เนื้อร้องและโหลดเพลงลงเครื่องเล่นเอ็มพีตรีของซัมซุง YP-K5 แล้วกระโดดโลดเต้นไปเข้าห้องน้ำ เปิดเพลงอัยหนีดังลั่นห้องและเริ่มอาบน้ำ แล้วปูนก็ลืมเรื่องความเหลวไหลของความเมาเมื่อคืนไปเสียสนิทเลย

[Back in Black]

School Network                                                             Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

   ดรล  ศฤงฆารวัตถุ์:    there he was.

   ยศองนค์  นฤเสนา:    there who was?

   ดรล  ศฤงฆารวัตถุ์:    he was Dutch.

   ยศองนค์  นฤเสนา:    wat r u talkin about, D?

   ดรล  ศฤงฆารวัตถุ์:    Dutch was just show up on the Chinese MV, Love U –    Cyndi Wang and hell yeah he was way too fuckin hot
   
   ยศองนค์  นฤเสนา:      how can u know he was way too fuckin hot ? have u, like a, try him on ?

   ดรล  ศฤงฆารวัตถุ์:      u know he was

   ยศองนค์  นฤเสนา:      was he?

   ดรล  ศฤงฆารวัตถุ์:      yeah he was

   ยศองนค์  นฤเสนา      okay, he was

   ดรล  ศฤงฆารวัตถุ์:      anyway, he just, like, hot all over Asia now

   ยศองนค์  นฤเสนา:      yeah he is. He’s Mr. Teen Chinese 2006 la

[Back in Black]

School Network                                                            Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

   ปิ่นพงศ์  สิพพนะ:      พายมึงเห็นไอดัตช์ในเอมวียังวะ หล่อโคตรรรร

   พระนาย สิหิงค์:      เออ กูเพิ่งได้ดูเอง แม้งหล่อหวะ

   ปิ่นพงศ์  สิพพนะ:      มึงว่ากูจะหล่อได้แบบมันเป่าวะ

   พระนาย  สิหิงค์:      โอ๊ยย ไอ้เหี้ยปิ่น มึงอย่าไปอยากหล่อแบบมันเลย

   ปิ่นพงศ์  สิพพนะ:      ไมวะ

   ปิ่นพงศ์  สิพพนะ:      ฮาลลลลลลลลลโหลลลลลลลว

   ปิ่นพงศ์  สิพพนะ:      พายยยยย มึงอยู่ป่าวววว วะ?????????

   ปิ่นพงศ์  สิพพนะ:      ไออออออออออ้ควาายยยยยยยยยยยยยยยยยย
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

[MyLoveMyBabe]

เหอๆๆ ดัชท์  หนุ่มผู้เร้าร้อน เอิ๊กๆๆ      ปาดน้ำหมาก

[inimeg]

จำได้ว่าตาก้อ ลงในจีมูฟไปไกลละ

เหอๆ...

เห็นบอกเขียนใกล้จบด้วย...

รอร้อรอ

[oaw_eang]

แล้วไงต่อเคอะ  มาลงต่อเร็วๆ นะ

[Back in Black]

MyLoveMyBabe: เด๋วจะมีหนุ่มคนอื่นๆ มาเร้าแรงแข่งกันกะดัตช์อีกนะครับ เตรียมตัวปาดน้ำหมากไว้ได้เลย

ก ร ะ ต๊ อ บ ™: อือครับ ตอนนั้นลงในจีมูฟใกล้จบแล้ว แต่จบแค่เล่มหนึ่งนะครับ

oaw_eang: มาต่อแล้วนะครับ ต่อไปก็จะเปนอย่างนี้นะ อ่ะ อ่านได้เลย

--------------------------------------------------------------------------------------------------


เจ็ด




   จ้อน จิระ สมุทรอัศดงนั่งอยู่ที่โรงอาหารในช่วงเวลาเก้าโมงกว่าๆ ของเช้าวันพฤหัส

   วันเปิดเทอมวันแรกไม่ได้มีการเรียนการสอน นักเรียนส่วนใหญ่จะพับแขนเสื้อวิ่งเท้าเปล่าถือถังน้ำหรือผ้าขี้ริ้วร่อนไปทั่วโรงเรียน เมื่อเจอตรงไหนที่ดูไม่สะอาดหรือไม่เรียบร้อยพวกนักเรียนหนุ่มเหล่านั้นจะช่วยกันทำความสะอาด อันที่จริงมันเริ่มจากการทำความสะอาดห้องโฮมรูมก่อนแล้วหนุ่มๆ จึงแยกกันไปทำความสะอาดโต๊ะกลุ่มหรือที่อาณาบริเวณที่พวกเค้าและเพื่อนๆ จะจับจองเป็นที่ประจำกลุ่ม ตอนนี้อาจจะพูดได้ว่าจ้อนเข้ากลุ่มแด้แล้วอย่างเป็นทางการก็ได้ เพราะตอนนี้จ้อนนั่งที่โต๊ะแถวริมสุดตัวที่สามติดสนามบาสฯ

   โรงอาหารและสนามบาสฯ ห่างกันแค่ทางเดินเท้าเล็กๆ กั้นอยู่ ที่อีกฝั่งของสนามคือเวทีใหญ่ไล่ระดับที่มีต้นชมพูพันทิพย์ต้นใหญ่ค่อยให้เงาบังแดดร่ม บนเวทีมีนักเรียนหน้าตาดีสองคนถือไม้กวาดเต้นไปเต้นมา มีเพื่อนๆ อีกเจ็ดหรือแปดคนนั่งและยืนหัวเราะอยู่รอบๆ 

   สองคนนั้นดูดีทีเดียว ขาว สูง ตี๋ สกินเฮด หน้าใสมาก ยิ่งมองก็ยิ่งดูเหมือนกัน ดูเหมือนกันมากซะจนเหมือนฝาแฝด อ่อ นี้นี่เองฝาแฝดที่เค้าว่ากัน ในที่สุดจ้อนก็ได้เจอฝาแฝดที่คนพูดถึงกันมาที่สุดเสียที ที่เค้าว่ากันมามันไม่ผิดเลยซักนิดเดียว ฝาแฝดน่ารักมาก พวกเค้าเต้นเท้าเปล่า แขนเสื้อพับขึ้นเหมือนนักเรียนคนอื่นๆ กระโดดกระเต้นยิ้มหัวเราะหมุนตัวได้น่ารักสุดๆ มีเด็กนักเรียนอีกคนหนึ่งยืนขึ้นแล้วแย่งเอาไม้กวาดที่หนึ่งในฝาแฝดถืออยู่มาวิ่งไล่ตี พอนักเรียนคนนั้นหันมาจ้อนก็แทบละลาย เพราะเค้าคือด้นนั้นเอง

   ด้นใส่บ๊อกเซอตัวจิ๋วกับเสื้อนักเรียนที่พับแขนวิ่งไล่จับฝาแฝดเท้าเปลือย ด้นร้องตะโกนบอกให้ฝาแฝดหยุด ด้นวิ่งกระโดนลงเวทีไล่ตามฝาแฝด ด้นหัวเราะแล้วร้องตะโกนดูน่าสนุกไปทั่วสนามบาสฯ แล้วจู่ๆ ก็มีนักเรียนอีกกลุ่มหนึ่งวิ่งกรูลงมาจากเวทีนำโดยเด็กลูกครึ่งหัวสกินเฮดที่ดูเหมือนมาริโอ้นายแบบเธอกับฉัน เค้ารวบตะครุบด้นไว้ในอ้อมแขนแล้วล้มตัวนอนลงด้นก็ล้มตัวนอนลงด้วย แล้วเพื่อนๆ ก็รุมกันขึงด้น พวกเค้าจักจี๋ด้น ด้นหัวเราะร้องและดิ้นไปมา
   
   “มองใหญ่เลยนะมึง” พุดดิ่งพูดขึ้นในขณะที่เคี้ยวน้ำแข็งกรวบกราบในปาก “พวกพี่กูมันก็เล่นกันแบบนี้ตลอดหละ”

   “พี่มึงคนไหนวะ”

   “ก็คนหัวสกินเฮดที่นั่งค่อมพี่ด้นอยู่ไง” พุดดิ่งกลืนน้ำแข็งที่เคี้ยวละเอียดจนกลายเป็นน้ำเย็นๆ ลงคอ

   อ่อ ที่แท้ ไอ้ลูกครึ่งที่หน้าเมือนมาริโอ้นั่นก็พี่ไอ้พุดนี่เอง

   “เฮ้ยย กูได้ลูกบาสแล้วเว่ย” เสียงแด้ดังมาจากโต๊ะที่อยู่ห่างถัดไปข้างหลังอีกห้าโต๊ะ แด้วิ่งถลามาที่โต๊ะกลุ่มพร้อมกับลูกบาสเก่าๆ ในมือ

   “เฮ้ย เออ ลงสนามเลยว่อยไอ้จ้อน แม้งกะลังว่างๆ เด๋วมีคนมาแย่งไปซะก่อน” พุดดิ่งร้องออกมาพร้อมทั้งวิ่งถลาลงจับจองพื้นที่ใต้แป้นทันที จ้อนวิ่งตามพุดดิ่งโดยที่มีแด้วิ่งเลี้ยงลูกบาสฯ ตามหลังมา จ้อนเหลือบไปมองดูด้นกับเพื่อนๆ ตอนนี้ด้นกำลังวิ่งไล่เอาไม้กวดตีเพื่อนๆ ในกลุ่มที่กำลังใช้ถือมือถ่ายคลิปด้นเอาไว้กันอยู่ทุกคน มีเสียงเพลงจีนน่ารักดังอยู่ ด้นกับเพื่อนๆ วิ่งกันไปหัวเราะกันไปร้องเพลงนั้นกันไปและเต้นกันไปตามจังหวะเพลงไปทั่วเวทีและบางส่วนของสนามบาสฯ ด้นดูยังไงก็เหมือนกับคนที่จ้อนคอยฝันถึงอยู่เสมอ 

   “เฮ้ยยย ไอ้แด้มันมีลูกบาสเว่ยย” ไอ้ตี๋หน้าหล่อมากคนหนึ่งในกลุ่มเพื่อนด้นร้องออกมาหลังจากนั้นมันและเพื่อนๆ อีก 5 คนก็วิ่งกรูกันลงมาที่สนามบาส

   “มาแบ่งทีมกันเลยเฮีย” แด้ร้องบอกกลุ่มนักเรียนรุ่นพี่ที่เพิ่งวิ่งลงสนามมา

   “แต่คราวนี้มีเก้าคนนะ โอน้อยออกใครแพ้นั่งรอคนฟาว” พุดดิ่งพูดและถกแขนเสื้อขึ้น แล้วหนุ่มๆ เก้าคนก็โอน้อยออก ปรากฏว่าจ้อนแพ้ได้ไปนั่งรอที่ข้างสนามก่อน จ้อนเดินไปขอบเวทีที่ขวัญนั่งอยู่กันรุ่นพี่ที่หน้าตาดูโคตรจะน่ารัก ดูเหมือนบวน บิน แต่ว่าดูจะน่ารักกว่า จ้อนนั่งลงข้างขวัญยิ้มและก้มหัวทักรุ่นพี่หน้าเหมือนวอน บินคนนั้น พี่วอน บินก็ยิ้มกลับมาและก้มหัวทักด้วยเหมือนกัน พี่วอน บินคนนี้คงจะเป็นพี่ปูน ปูนใส่เสื้อพละ ที่ปกเสื้อติดกิ๊บที่ประดับด้วยพลอยสีขาว จ้อนเพิ่งสังเกตเห็นว่านักเรียนที่นี้แทบทุกคนติดกิ๊บแบบหนีบของเด็กผู้หญิงตามปกเสื้อหรือไม่ก็กระเป๋าเสื้อกัน อย่างขวัญเองก็ติดกิ๊บรูปแครอทสีส้มๆ อันเล็กที่กระเป่าเสื้อสองอัน เป็นแฟชั่นที่ดูจะหวานไปหน่อยสำหรับเด็กผู้ชาย แต่มันก็ดูปกติไปเลยเมื่อทุกคนต่างก็ทำกัน

   “เปื้อนหมดเลย” มีคนมานั่งข้างๆ จ้อน เค้าคนนั้นก้มหน้าก้มตาปัดศอกปัดแขน ใช่แล้วเค้าคนนั้นคือด้นนั่นเอง ตอนนี้ด้นมานั่งอยู่ข้างๆ จ้อนแล้วโดยที่จ้อนไม่ทันจะได้ตั้งตัว อยู่ๆ ด้นก็มานั่งข้างๆ

   “โอ๊ยยยยยยย พี่มันไม่เห็นจะเปื้อนเลย” ขวัญหัวเราะร้อง ด้นค้อนหน้างอใส่ขวัญ “ถึงจะเปื้อนพี่ด้นก็น่ารักอยู่ดี มะเชื่อถามจ้อนดิ” สิ้นเสียงขวัญด้นก็มองหน้าจ้อนพร้อมๆ กับที่จ้อนหันไปมองหน้าด้นพอดี และนี้ก็เป็นครั้งแรกที่จ้อนได้มองเข้าไปในตาของด้น ถ้าพูดตามภาษานิยายก็... นี้เป็นครั้งแรกที่ทั้งคู่ได้สบตากัน

   “บ้า พี่เขิลนะ แต่ก็ยอมรับหละ” ด้นส่ายไปมาทำท่าเขินและมันก็น่ารักมาก แต่ถ้าจะสังเกตดูดีๆ พี่วอน บินกำลังเบือนหน้าหนีกิริยาของด้น

   “นี่น้องจ้อนที่เปนเฟรชชี่สายวิทย์อะหรอ” ด้นถามขึ้นมาทำตากลมแป๋วดูน่ารัก

   “ครับ” จ้อนแทบจะไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้ ทำไมปากมันถึงได้อยู่ๆ ก็ใช้การไม่ได้ขึ้นมานะ

   “น่ารักนะเนีย” ด้นเอาไหล่มาแซวสีกระบทไหล่จ้อนอย่างเป็นกันเอง “รู้เป่าทุกปีเฟรชชี่เค้าจะไม่ได้หน้าตาแนวน้องนะ เค้าจะต้องโน้นน แบบพี่ปูน น่ารักตี๋ๆ” ด้นใช้ปากตอนคำว่า โน้นน ชี้ไปทางปูน ด้นทำท่าอะไรก็ดูน่ารักไปหมดเลยยยย

   “แต่ว่าพังค์ๆ อีโมๆ แบบนี้สะเป๊กแก่ไม่ใช่หรอด้น” ปูนร้องหัวเราะออกมา

   “เออ แนวนี้เลย กูชอบมาก” ด้นพยักเพิยดหน้าให้ปูนแล้วกันมาพูดกับจ้อนว่า “เอาไว้พี่ว่างแล้วพี่จะไปจีบนะน้อง”

   “ขวัญนึกว่าพี่ด้นจะไม่ว่างเพราะว่าพี่เข็มซะอีก” ขวัญพูดออกมา น้ำเสียงฟังดูไม่สบอารมณ์เท่าไหร่

   “จริงจ่ะน้องรัก หัวใจพี่ถูกจองแล้ว” ด้นพูดยิ้มๆ แล้วเอื้อมตัวข้ามจ้อนกับขวัญไปหยิบแก้วน้ำที่วางอยู่ข้างๆ ปูนมาดื่มอึกๆๆๆๆ “เข็มจ๋าอย่าออกแดดมากนะ เด๋วจะไม่สบาย” ด้นกระโดดลุกขึ้นร้องลงไปในสนาม โบกไม้โบกมือ มีตี๋หุ่นโคตรเฟอร์เฟคคนหนึ่งหันมามองแล้วก็สะบัดหน้าหนีไป

   “มันเกลียดมึงหวะ” ปูนหัวเราะออกมา

   “โอ๊ยย เศร้าจังเลย เศร้าจังเลย” ด้นซบลงที่ไหล่จ้อนร้องแล้วส่ายหัวไปมา

   “ห้าห้าห้า มันแค่ทำเปนเกลียดหวะ มันอะแค่ยังงี่เง่าอยู่ มึงไปง้อมันดีๆ ดิ” ปูนเอื้อมตัวมาผลักหัวด้นเล่น

   “ไปง้อดีๆ ดิพี่ ขวัญเอาใจช่วยสุดๆ เลยนะ ยังพี่เข็มเค้าก็รักพี่ด้นอยู่แล้ว” ขวัญเอามือสองข้างจับหัวด้นให้พ้นมาจากไหล่จ้อนแล้วส่ายเล่นไปมาอย่างคนกันเอง

   “จ๊ะ แล้วค่อยติดตามข่าวนะ” ด้นยิ้มอย่างน่ารัก แล้วกระโดดลุกขึ้นไปแต่งตัวใส่กางเกงนักเรียน ถุงเท้าและรองเท้าให้เรียบร้อย ปูนเองก็ทำอย่างเดียวกัน จ้องมองลงไปที่สนาม จ้อนมองไปที่ไอ้รุ่นพี่หน้าตี๋คนที่หุ่นโคตรจะเฟิร์มนั่น คนนั้นหละหรอที่เป็นเจ้าของหัวใจพี่ด้น คนนั้นหนะหรอที่ด้นรัก โฮยยยยย ทำไมหนทางมันไม่สดใสเลยวะ

[Back in Black]

School Network                                                             E-mail Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
จาก:   ยศอนงค์  นฤเสนา
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ถึง:   พลอยชุดา นิมมานรดี
   ดรล  ศฤงคารวัตถุ์      
   ปูนยศ  ภุชพันธน์
   ขวัญพงศ์  นฤเสนา
   เพชรกันยา  นิมมานรดี
   ปานวาด  ภุชพันธน์
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
เวลา:   10.03 น. วันพฤหัสบดีที่ 17 พฤษภาคม 2550
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
หัวข้อ:   Glam Society
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

My dearest, loveliest, ever-sumptouos friends and sisters,

You are all officially invited on a new adventure called The Glam Society by
The Star Club, a secret club for only the most interesting and charming young
yummy citykid. We're young and sexy creatures. Our society mantra is:
Dress it. Act it. Be it. Flaunt it.

The first official meeting takes place. 4p.m. sharp. Star Bucks The Emporium.

Plz note: Proper attire required. Bring your favorite libations (incognito) and
your scene of mischief.

You're in love and misbehavior of your,
Favorite Y,
I’m your favorite.

Y

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

[Back in Black]

School Network                                                            Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

   เพชรกันยา  นิมมานรดี:   นี้มันอะไรกันเนี่ย

   ขวัญพงศ์  นฤเสนา   :   กูก็ไม่รู้หวะ

   เพชรกันยา  นิมมานรดี:   แต่ฟังดูเก๋ดีหวะ

   ขวัญพงศ์  นฤเสนา   :   กูก็ว่า

   เพชรกันยา  นิมมานรดี:   favorite libations (incognito) มึงจะเอาไรไปวะ

   ขวัญพงศ์  นฤเสนา   :   ยังไม่รู้เลยหวะ

   เพชรกันยา  นิมมานรดี:   ต้องเอาอะไรแพงๆ มะ

   ขวัญพงศ์  นฤเสนา   :   ไม่มั้ง

   เพชรกันยา  นิมมานรดี:   ต้องเอาไปเยอะปะ

   ขวัญพงศ์  นฤเสนา   :   ไม่ทราบค่ะ อีดอก ถามเยอะจริง
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
   ขวัญพงศ์  นฤเสนา has singed off.

[Back in Black]

School Network                                                           Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
   
   พลอยชุดา นิมมานรดี:   นั่นมันแปลว่าไรค่ะ?

   ดรล  ศฤงคารวัตถุ์:      นังหน้าโง่

   พลอยชุดา นิมมานรดี:   ก็กูสวยนี่น่า

   ดรล  ศฤงคารวัตถุ์:      มันบอกว่าพวกเราได้รับเชิญเข้าไปร่มคลับลับนางดอกทองกันค่ะ

   พลอยชุดา นิมมานรดี:   แอร๊ยยย เลิศ

   ดรล  ศฤงคารวัตถุ์:      มันบอกว่าเป็นคลับลับสำหรับคนที่สวยเลิศที่สุดเท่านั้น

   พลอยชุดา นิมมานรดี:   งั้นมันเชิญถูกคนละ

   ดรล  ศฤงคารวัตถุ์:      มันบอกว่าคติประจำคลับคือ ดอกทอง ลุ่มหลง ลำพองและประจานตนค่ะ

   พลอยชุดา นิมมานรดี:   กรี๊ดดดดดดดดดดด เปรี้ยวมาก

   ดรล  ศฤงคารวัตถุ์:      มันบอกว่าสังสันครั้งแรกเย็นตอนสี่โมงตรง สตาร์บักส เอ็มโพเรี่ยมค่ะ

   พลอยชุดา นิมมานรดี:   ที่นั่นน่าเบื่อมาก

   ดรล  ศฤงคารวัตถุ์:      มันบอกว่าแต่งกายให้สุภาพเรียบร้อยเลิศๆ

   พลอยชุดา นิมมานรดี:   ยังไงวะ

   ดรล  ศฤงคารวัตถุ์:      มันบอกว่าให้เอาเหล้าอันโปรดของพวกเราไปด้วย (แอบๆเอาไป)

   พลอยชุดา นิมมานรดี:   แอร๊ยยยย เปรี้ยวหวะ

   ดรล  ศฤงคารวัตถุ์:      อีห่า ไปหัดเรียนภาษาอังกริดซะนะ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

[Back in Black]

School Network                                                                            Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

   ปูนยศ  ภุชพันธน์:      คลับห่าไรไม่เหนมีผุ ช วะ

   ปานวาด  ภุชพันธน์:   ขาดผู้ชายซักนาทีแกจะตายหรอปูน

   ปูนยศ  ภุชพันธน์:      ไม่แน่ใจหวะ อาจจะหายใจไม่ค่อยสะดวกก็ได้นะถ้าขาดหนุ่มๆ

   ปานวาด  ภุชพันธน์:   ชั้นจะบีบคอแกเอง

   ปูนยศ  ภุชพันธน์:      แกกล้าทำพี่ชายสุดน่ารักของแกได้หรอ

   ปานวาด  ภุชพันธน์:   นึกว่าชั้นมีพี่สาวซะอีก
-------------------------------------------------------------------------------------------------------


   
School Network                                                                            Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
   พลอยชุดา นิมมานรดี:   เปิดเทอมใหม่เปนไงมั้ง

   ปูนยศ  ภุชพันธน์:      น่าเบื่อ

   พลอยชุดา นิมมานรดี:   ยังไม่มีอะไรให้เม้าธ์เลยหรอ

   ปูนยศ  ภุชพันธน์:      เงียบฉี่

   พลอยชุดา นิมมานรดี:   น่าสงสารมาก

   ปูนยศ  ภุชพันธน์:      ใช่แกน่าสงสารมากนังพลอย เพราะชั้นรู้ว่าถ้าแกไม่ได้นินทาคนอื่นแกจะหายใจไม่สะดวก

   พลอยชุดา นิมมานรดี:   ร้ายกาด

   ปูนยศ  ภุชพันธน์:      แต่เธอก็รักชั้น
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

[prince_halation]

 m2 มาเป็นกำลังใจให้คุณก้อนะครับ ... จะมาเรื่อย ๆ นะ ... บะบายครับ  m4

[inimeg]

เรื่องนี้จิกกัดกันสุดๆ

เหอๆ ชะนีจิกแรงกว่ากระเทย เอิ๊กๆ

[Back in Black]

แปด






   ปูนยศ  ภุชพันธน์หยิบโทรศัพท์ที่กำลังสั่นอยู่ในกระเป๋ากางเกงขึ้นมา มี IM มาจากดัตช์

   ดาชาราห์  ไวย์รินทร์:   shhh, u have 3 mins to the gym
                     (จุ๊ๆ นายมีเวลาสามนาทีไปให้ถึงโรงยิม)

   ปูนเงยหน้ามองดูดัตช์ที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกันในโรงอาหารแต่นั่งอยู่ที่ริมสุดของโต๊ะยาว ดัตช์เอานิ้วชี้ขึ้นมาทาบเสมอที่ริบฝีปากบอกให้รู้ว่า sshhh ชูวววว จุ๊ๆ อย่าแอะอะไป ปูนมองซ้ายมองขวา ไม่มีใครสังเกต หนุ่มๆ สตาร์ บอยส์คนอื่นๆ กำลังพูดคุยกันถึงเรื่องตารางสอนใหม่ ปูน Text กลับไป

   ปูนยศ  ภุชพันธน์:   wat? (อะไรนะ)

   ดาชาราห์  ไวย์รินทร์:   don’t u question me. 2 mins left.
         (อย่าเพิงถาม เหลืออีก 2 นาที)

   ปูนคว้าโทรศัพท์แล้วรีบวิ่งขึ้นไปที่สนามบาสฯ ในร่มบนชั้นสี่ของตึกเจ็ดทันที ก่อนออกมาปูนทันสังเกตเห็นว่าด้นมองตามหลังมาแล้วพยายามที่จะร้องถาม เพื่อไม่ให้เป็นปัญหาปูน IM ไปหาด้นว่า

   ปูนยศ  ภุชพันธน์:                      act-like-there-is-nothing required, don’t hav a Q I need your hand (ทำเปนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะ อย่าเพิ่งถาม ช่วยกูก่อน)

   ดรล  ศฤงคารวัตถุ์:      wat I could hand u? (ช่วยไร)

   ปูนยศ  ภุชพันธน์:      act like there is nothing ( ทำเปนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น)

   ดรล  ศฤงคารวัตถุ์:      u got it, friend (เออ)

   ไม่ถึงนาทีปูนก็ขึ้นมาถึงสนามบาสฯ ในร่ม ไม่มีใครอยู่ที่นั่นเลย ปูนแง้มประตูเข้าไปในขณะที่มือถือสั่นอีกรอบ

   ดรล  ศฤงคารวัตถุ์:      Dutch just leave here, I still act nothing.
            (ดัตช์เพิ่งออกไปจากที่นี้ กูยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น)

   ปูนยศ  ภุชพันธน์:      dose anyone notice it? (มีใครสังเกตเห็นหรือเป่า)

   ดรล  ศฤงคารวัตถุ์:      they r still act nothing (ไม่)

   ปูนยศ  ภุชพันธน์:      go on nothing, for me (ดีมาก ทำเปนเหมือนไม่มีอะไรต่อไป)

   พอปูนยัดโทรศัพท์ลงไปในกระเป๋ากางเกงดัตช์ก็แง้มประตู้เข้ามาพอดี ดัตช์วิ่งเข้ามากอดปูน ดัตช์กอดหอมและไซร้ปูนเหมือนอย่างที่เมื่อวานปูนทำกับดัตช์ที่ลานจอดรถของคอนโดปูนตอนสองทุ่มก่อนที่พวกเค้าจะแยกจากกัน เมื่อวานปูนนั่งคุยกับดัตช์ที่สตาร์บักส์ ไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากคุยกันจริงๆ แต่ว่ามันก็มีแต่บทสนทนาที่ส่อทั้งนั้น แล้วพอดัตช์ส่งปูนที่คอนโด ดัตช์ก็คว้าปูนมากอดแล้วไซร้แบบนี้ แต่ก็ต้องปล่อยเพราะมีเด็กผู้หญิงเดินเข้ามาเห็นพอดี ด้นรู้จักเธอคนนั้นด้วย เธอชื่อเจน เรียนห้องเดียวกับยศและพลอยที่โรงเรียง ปูนไม่ทันจะพูดอะไรเจนก็ก้มหน้าเดินหนีไปแล้ว แต่ตอนนี้ ที่นี้ ไม่มีใครจะมาเห็นปูนจึงกอดดัตช์ตอบรับความเร่าร้อน ปูนใช้สองมือจับหน้าดัตช์แล้วก็ดูดปาก ลื่น นุ่ม และอุ่น ลิ้นของดัตช์ถูกับลิ้นของปูน ปูนรู้สึกขำนิดๆ
   
   “เรากำลังทำอะไรกันอยู่” ปูนหัวเราะออกมา

   “นายทำให้เราทุรนทุลาย” ดัตช์กระเส้าลมหายใจออกมาในขณะที่กดหน้าปูนจมลงไปในอกดัตช์ ปูนรู้แล้วว่าทำไมด้นถึงได้พลาดพลั้งไปกับดัตช์ได้ ปูนกัดที่คอดัตช์แล้วผลักดัตช์ล้มลงนอนในกล่องลูกบาสฯ ปูนเคยได้ยินมาบ่อยๆ ว่าเด็กที่โรงเรียนใช้กล่องเก็บลูกบาสฯมีอะไรกันมาหลายรุ่นต่อหลายรุ่น ไม่คิดว่าตัวเองก็จะได้มาทำอะไรอย่างนั้นที่นี้ด้วย มันเป็นลังไม้สี่เหลื่อมขนาดใหญ่สูงราวๆ เอวภายในกว้างขวางพอที่จะลงไปนอนได้ ข้างในมีลูกบาสนับสิบๆ ลูก ปูนกับดัตช์กำลังจมลงไปในกล่องลูกบาสฯ

   

[Back in Black]

School Network                                                            Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
   
   ขวัญพงศ์  นฤเสนา   :   breakin news

   เพชรกันยา  นิมมานรดี:   yeah?

   ขวัญพงศ์  นฤเสนา   :   ปูนเพิ่งจะลุกไปจากโต๊ะที่โรงอาหารหลังจากที่ได้รับ IM จากดัตช์ หลังจากนั้นไม่นานดัตช์ก็หายตัวไป มีคนเห็นทั้งคู่ย่องขึ้นไปที่โรงยิม แล้วก็ปีนลงกล่อลูกบาสกัน

   เพชรกันยา  นิมมานรดี:   ปีนไปทำไม เก็บลูกบาสหรอ?

   ขวัญพงศ์  นฤเสนา   :   ไม่ใช่ยะ ไปมีอะไรกันไง

   เพชรกันยา  นิมมานรดี:   กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-------------------------------------------------------------------------------------------------------







School Network                                                             Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

   เจน  อิ่มไพบูลย์:   ตอนนี้ที่โรงเรียนเรากำลังพากันลือเรื่องดัตช์มีอะไรกับปูนในโรงยิม

   เกี้ยวยศ สิพพนะ:   จริงหรอ ที่นี้ตอนนี้เงียบมากเลย

   เจน  อิ่มไพบูลย์:   ไม่รู้สิแต่ว่าเมื่อวานเราเห็นดัตช์กับปูน make out กันที่ลายจอดรถ

   เกี้ยวยศ สิพพนะ:   ทำไมคนที่นี้ไม่เห็นพูดอะไรกันเลย

   เจน  อิ่มไพบูลย์:   อีกซักพักหละมั้ง

   เกี้ยวยศ สิพพนะ:   ขอบใจนะที่อัพเดตข่าว
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

[Back in Black]

School Network                                                             E-mail Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
จาก:   พระนาย สิหิงค์
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ถึง:   เขมากร ภิงสร
   ดาชาราห์ ไวย์รินทร์      
   เกี้ยวยศ สิพพนะ
   ปิ่นพงศ์ สิพพนะ
   เจฟเฟอสัน แมคคัฟเฟอตี้
   ดาลได ศฤงคารวัตถุ์
   พุฒ สิหิงค์
   จิระ สมุทรอัศดง
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
เวลา:   14.21 น. วันพฤหัสบดีที่ 17 พฤษภาคม 2550
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
หัวข้อ:   Star Club
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

เหล่าสะหายและน้องชายที่รัก

พวกนายได้รับเชิญอย่างเป็นทางการให้เข้าร่วมสโมสรแห่งดารา สโมสรลับสำหรับหนุ่มๆ ที่เป็นที่รักใคร่ของคนรอบข้างมากที่สุดเท่านั้น พวกเราอ่อนเยาว์ กล้าแกร่งและแสนสดใส คติพจน์ของพวกเราคือ เป็นอย่างที่คนรอบข้างจะหลงรัก ทำอย่างที่คนรอบข้างจะหลงใหล

การสังสรรค์ครั้งแรกจะเริ่มตอน 1 ทุ่มตรงที่ห้องหนังสือบ้านสิงห์ กล้วยน้ำไท

จงจำ: เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับข่าวใหญ่

พวกเราอ่อนเยาว์ กล้าแกร่งและแสนจะสดใส
ใครๆ ก็จะรักเรา

จาก
มิตรรักและพี่ชายที่แสนดีของพวกนาย
พาย
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

[MyLoveMyBabe]

โอ้วว  กล่องลูกบาส เหอๆๆ

ว่าแต่ชื่อแปลกๆเยอะมาก สับสนแระ เหอๆๆ

[prince_halation]

  มาเป็นกำล้งใจให้ครับ 

[ErosAmor]

ชอบจังเลย อิอิ ในกล่องเก็บลูกบาส คงจะสนุกหน้าดู

แต่เอ๊ะ! ก็มีคนสังเกตเห็นนี่นา

อ่านเเล้วรู้สึกชอบดัตช์ 

[~*che-ops*~]

:teach:ยังคงติดตามผลงานนายอยู่นะก้อ ตามมาให้กะลังใจคับ(ประหนึ่งผีร้ายคอยตามหลอกหลอนและมาขอส่วนบุญ) 

[Back in Black]

คิคิ

ในกล่องลูกบาส
อยากลองกันหรือเปาล่ะ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เก้า


   บ่ายสามโมงสาสิบห้าหลังเลิกเรียนพลอยชุดา นิมมานนรดีกระโดดลงจากรถตุ๊กๆ ที่หน้าทางเข้าด้านข้างของห้างเอ็มโพเรี่ยมที่ปากซอยสุขุมวิท 24 เธอกระชับกระเป๋าสะพายไหล่ใบไม่ใหญ่กำลังดีสีเขียวเข้มของโคชให้กระชับกับไหล่เธอมากขึ้นในขณะที่ก้าวเท้าย่างระดับขึ้นบันไดก่อนที่จะหายเข้าไปในห้าง เธอรี่ดิ่งไปยังทางเชื่อสถานีรถไฟฟ้าพร้อมพงศ์ เธอย่างเท้าลงบันไดเลื่อนที่กำลังเลื่อนลงไปสู้พื้นสถานี

   ที่บันไดเลื่อนอีกฝั่งที่สวนกันขึ้นเต็มไปด้วยเด็กหนุ่มจากโรงเรียนชายล้วนย่านเอกมัย บางทีหนุ่มๆ พวกนั้นอาจจะเป็นเพื่อนร่วมห้องของดัตช์ด้วยก็เป็นได้ มีหลายๆ คนในพวกเค้าที่ดูดี พวกเค้ามีแบบอย่างการแต่งกายด้วยชุดนักเรียนที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว พวกเค้าจะไม่ปล่อยชายเสื้อไว้นอกกางเกง เสื้อของพวกเค้าจะถูกสอดไว้ใต้กางเกงกากีเอวต่ำมากที่สั้นพอดีเข่าแล้วดึงให้ตึงอยู่เสมอหรือบางทีอาจจะหย่อนได้บ้างแต่ก็แค่นิดเดียวเท่านั้น ถุงเท้าสีน้ำตาลที่พวกเค้าใส่ก็เป็นถุงเท้าสีน้ำตาลที่เข้มกว่าเด็กจากโรงเรียนกางเกงกากีอื่นๆ จะใส่ แถมมันยังถูกดึงให้ตึงอยู่เสมอไม่เคยมีหย่อนหรือพับถุงเท้า บางทีอาจจะหน่อยได้แต่ไม่พับหรือม้วนแน่นอน รองเท้าที่พวกเค้าใส่ก็ต้องเป็นนันยางเท้านั้น ถ้าใครไม่ใส่นันยางจะถูกมองว่าไม่เจ๋ง แต่ก็ถูกต้องแล้วหละ เพราะรองเท้านันยางเจ๋งที่สุด

   ด้นมักบอกอยู่เสมอว่าจาคอปของด้นมีกระโยชน์แค่บังแดดกับเก็บเอกสารประกอบการเรียนได้ไม่กี่แผ่นและเรื่องนี้คงจะเกิดขึ้นกับหนุ่มๆ คนอื่นๆ ของโรงเรียนนี้ด้วย เพราะพวกเค้ามีกระเป๋าหนังสีดำที่บางเฉียบ พวกมันเป็นสีดำมันวาวดูเหมือนได้รับการดูแลอย่างดี แต่รูปทรงที่ยิ่งบางและอยู่ตัวจะช่วยบอกอายุการใช้งานและความเก๋าของมัน พวกเค้าจะส่งต่อกระเป๋าเหล่านั้นให้รุ่นน้องเจ๋งๆ คนที่พวกเค้าเลือกแล้วไว้ให้ใช้ต่อไป ส่วนใบใหม่ๆ พวกเค้าจะเอาไปให้พวกคนที่เจ๋งน้อยกว่าถือ

   เธอไม่แน่ใจว่ากระเป๋าพวกนั้นจะเหมือนกับของด้นหรือหรือเป่า ภายในจาคอปของด้นคุณจะเห็นส่วนหนึ่งของเนื้อเพลงร็อกอารมณ์รักที่ถูกเขียนด้วยน้ำยาลบคำผิดสีม่วงที่เกิดจากการเป่าหมึกของปากกาน้ำเงินลงไป “แค่อยากให้รู้ไว้ว่าด้นไม่เคยรักใครเท่าที” หรือถ้าเป็นของปูนคุณก็จะเห็นข้อความว่า “เริงร่าน Style ปูน” สีชมพูเขียนหลาด้วยน้ำยาลบคำผิดใส่หมึกปากกาแดง มันเป็นลายมือของด้น

   หนุ่มๆ มีข้อปฏิบัติที่สืบทอดกันมารุ่นต่อรุ่น นั้นคือพวกเค้าจะไม่ถืออะไรไปโรงเรียนเลยในวันเปิดเทอม ดังนั้นวันนี้พลอยจึงเห็นหนุ่มๆ พาเรดเข้าห้างอย่างตัวเปล่า

   พลอยก้าวลงจากบันไดเลื่อนและเดินเข้ามายังด้านนอกของสถานี มีกลุ่มนักเรียนหญิงจากโรงเรียนหญิงล้วนของเธอยืนคุยกันพิงลาวเหล็กของทางเดินลอยฟ้าของสถานี ไม่ไกลจากกลุ่มนักเรียนหญิงเหล้านั้นดัตช์กำลังยืนเท้าแขนหันหน้ามองไปยังลานน้ำพลุด้านล่างหน้าทางเข้าเอ็มโพเรี่ยม ดัตช์ดูเหมือนหนุ่มๆ คนอื่นที่ดูดีจากโรงเรียนแห่งนั้น แต่ว่าดัตช์คือหนุ่มคนที่ดูดีที่สุดแน่นอน เพราะดัตช์คือ Mister Teen Chinese 2006 หนุ่มผู้ชนะการประกวดหนุ่มงามเชื้อสายจีนจากทั่วโลก ดัตช์คงไม่สามารถมายืนแบบนี้ได้แน่ๆ ถ้าเป็นที่ไต้หวันหรือฮ่องกงหรือสิงคโปร์ เพราะสาวๆ จะพากันวิ่งไล่ถ่ายรูปและรุมหอมแก้มดัตช์ หลังจากที่ดัตช์ได้รับตำแหน่งเค้าก็เริ่มมีผลงานในวงการทีวีเอเชียมากขึ้น ประเทศโลกที่ใช้สื่อภาษาจีนต่างพากันรู้จักดัตช์และดัตช์กำลังกลายเป็นกระแสที่กำลังจะมาแรงมากๆ อย่างไม่ต้องสงสัย ถึงแม้ในประเทศไทยกระแสของดัตช์จะไม่เป็นที่ร้อนแรงนักแต่พลอยก็รู้ได้เลยว่าพวกนักเรียนหญิงเหล่านั้นรู้ว่าดัตช์เป็นใครและพวกเธอกำลังพากันพูดถึงดัตช์อยู่แน่ๆ

   “รอนานหรือเป่า” พลอยพูดขึ้นเมื่อเธอไปยืนอยู่ข้างดัตช์
   
   “อ่าวพลอย” ดัตช์ผู้ที่ไม่ทันสังเกตเอ่ยออกมาด้วยความแปลว่าใจว่าทำไมเค้าถึงไม่รู้สึกถึงการมาถึงของพลอยเลยซักนิด “ไม่นานครับ” แต่เค้าก็ยิ้มให้พลอยด้วยลอยยิ้มที่ใครๆ ก็หลงรัก
   
   “รีบไปเหอะพลอยมีเวลาไม่มากเด๋วต้องไปปะชุมลับกับเพื่อนๆ” ถ้าพลอยไม่คิดว่ามันจะดูไม่งามพลอยจะกระโดดเข้าไปกอดแขนดัตช์แล้วพากันเดินซบไหล่ แต่พลอยไม่ทำอย่างนั้นแน่ๆ ถึงแม้ว่าความจริงแล้วเธอจะอยากมากแค่ไหนก็ตาม

   “ประชุมลับหรอ” ดัตช์ถามขึ้นขณะที่เริ่มออกเดิน “ผมก็มีประชุมแบบนั้นกับเพื่อนๆ เหมือนกัน”

   “จริงหรอ แต่ว่าในลายชื่อคนที่ยศส่งเมล์ไปไม่มีชื่อดัตช์นี้” เพราะพลอยจำได้ว่าในGlam Society มีแต่สาวๆ และเกย์

   “อ่าวยศก็ส่งเมล์แบบนั้นด้วยหรอ ของผมเป็นพายหนะที่ส่งมา” เอ๋ มันยังไงกันนะ

   “อ่าวหรอ งั้นพวกเรากำลังจะไปประชุมลับคนละอันแล้วหละ ว่าแต่พายบอกหรือเป่าว่าประชุมลับอะไร”

   “อ๋อ พายตั้งคลับหนะ วันนี้จะเป็นวันประชุมเปิดคลับครั้งแรก” งั้นนั่นมันก็เหมือนอย่างที่พวกเราสาวๆ กับลังจะทำนี่

   “จริงดิ พวกเราก็กำลังจะไปประชุมเปิดคลับเหมือนกัน”

   “อ่าว พวกสาวๆ ก็เอาด้วยหรอ นึกว่ามีแต่หนุ่มๆ นะที่ตั้งคลับ สงสัยพายจะไปโคกันกับยศ” โคกัน? Cooperate? Covenant? โคกระบือ?

   “พี่พลอย” พลอยหันไปหาต้นทางของเสียงที่ร้องเรียกชื่อเธอแล้วพบขวัญเดินมากับหนุ่มหล่อหน้าไทย ไม่สิ ไม่เชิงดูเป็นไทยแท้ซะทีเดียว ดูเหมือนลูกครึ่งหรืออะไรซักอย่าง หนุ่มคนนั้นสูงกว่าขวัญพอประมาณ สูงพอๆ กับดัตช์ ดูแล้วเกินร้อยเจ็บสิบห้าแน่นอน ที่มุมประเป๋าเสื้อนักเรียนมีต่างหูรูปดาวแบนๆ สีดำติดอยู่สองอัน เอาหละ มีแต่พวกที่เจ๋งๆ อย่างพวกของพายเท่านั้นถึงจะติดเครื่องประดับของเด็กผู้หญิงไว้ตามชุดนักเรียน งั้นหนุ่มคนนี้ก็ต้องเป็นหนึ่งในหนุ่มๆ สตาร์ บอยส์หนะสิ แต่ว่าทำไมพลอยไม่เคยรู้จัก
   
   “ขวัญ ว่าไง” พลอยร้องตอบอย่างกระดี้กระด๊าเป็ยธรรมชาติของเธอ “มากับใครจ๊ะเนี่ย”

   “อ๋อ เพื่อนใหม่ชื่อจ้อนคับ” อ่อ พ่อคนนี้นี่เองเด็กใหม่ที่ใครต่อใครพูดถึง หล่อไม่เลวทีเดียว

   “ดีจ่ะจ้อน ชื่อเธอเซกซี่มาก” พลอยเอามือขึ้นมาทำผมเป็นลอสีน้ำทำสีทัดหูแล้วยิ้มให้จ้อน อันที่จริงมันผิดระเบียบของโรงเรียนที่ดัดผมและทำสีแถมไม่รวบผมให้เรียบร้อยไปโรงเรียนอีกต่างหาก แต่ว่าเธอสวย เธอเป็นข้อยกเว้น

   “ผมชอบเขิลตอนที่ต้องบอว่าคนอื่นว่าผมชื่อจ้อน มันทำให้ผมรู้สึกเหมือนกำลังล่อนจ้อน” จ้อนยิ้มในขณะที่พูด เด็กคนนี้พอดูใกล้ๆ แล้วหล่อมาก เท่อีกต่างหาก เห็นเค้าว่ากันมาว่าเป็นเด็กพังค์ๆ อีโมๆ อีกหน่อยคงเท่น่าดู   

   “รู้อะไรมั้ย พี่ค้นพบว่าเราหนะมีเสน่ห์เหลื่อร้ายเลยจริงๆ” พลอยยิ้มหัวเราะชอบใจกับความคิกที่ว่าจ้อนอยู่ในสภาพล่อนจ้อน “คุยกับเราแค่ไม่กี่ประโยคพี่ก็หลงรักเราซะแล้ว สมแล้วที่เพื่อนๆ โหวดให้เป็นเป็นเฟรชชี่ของรุ่น”

   “เค้าป๊อปมากเลยหละพี่” ขวัญพูดไม่พูดเปล่ายังโอบเอวของจ้อนแล้วเอนหัวพิงลงที่ไหล่จ้อน อืมม อย่างที่เค้าเม้าธ์กันจริงๆ ด้วย ขวัญกำลังเดทกับเฟรชชี่คนใหม่

   “งั้นเราก็ต้องพยายามมากๆ นะขวัญ พี่ก็จะพยายามด้วย” ว่าแล้วพลอยก็โอบเอวดัตช์แล้วเอนหัวซบลงที่ไหลดัตช์บ้าง แต่ก็ต้องรีบถอนหัวออกและปล่อยมือที่โอบนั่นเมื่อเธอนึกคำว่า ไม่งาม ออก

   “ขวัญไปแล้วนะ เวลามีน้อย รีบๆ ไปทำธุระเถอะ เพราะพวกเราไม่ควรพลาดการประชุม” ขวัญขยิบตาแล้วลากจ้อนจากไป เธอเองก็ยิ้มให้ดัตช์แล้วก็เดินไปจากตรงนั้น ตลอดทางที่เดินไปเธอเห็นได้ว่าเพื่อนนักเรียนโรงเรียนหญิงล้วนของเธอที่กำลังอยู่ระหว่างทางไปธุระหรือกลับบ้านหรือห่าเหวอะไรที่นังพวกนั้นจะไปทำกันต่างก็มองมาที่เธอและดัตช์ เธอรู้สึกพอใจอย่างเต็มที่ เอาเลย พากันอิจฉาชั้นคนนี้ได้เลย ชั้นควงกับหนุ่มที่ได้ชื่อว่าหล่อที่สุดในเอเชียอยู่นะ ชั้นหนะสวยแล้วก็ควงหนุ่มหล่อ อิจฉาชั้นกันให้มากๆ ละ เพราะนั่นทำให้ชั้นมีความสุข

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------









-------------------------------------------------------------------------------------------------------
School Network                                                            Instant Message Inbox
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
   
   นภา แก้วนิ่ม:      ข่าวเรื่องพี่ปูนกับพี่ดัตช์ชัวเป่าวะแก

   อรปรียา หมายวิเศษ:   ทำไม แกไม่เชื่อหรอว่าดัตช์เป็นเกย์

   นภา แก้วนิ่ม:      ไม่รู้สิ ก็ตอนนี้เค้ากำลังเดินกับพี่พลอยอยู่

   อรปรียา หมายวิเศษ:   เพื่อนกันมั้ง

   นภา แก้วนิ่ม:      แต่เค้ากอดเอวจับมือซบไหล่กันด้วยนะ

   อรปรียา หมายวิเศษ:   ไบหรอ

   นภา แก้วนิ่ม:      อาจจะ

   อรปรียา หมายวิเศษ:   แต่ชั้นเชียร์พี่ปูนมากกว่าพี่พลอยหวะ

   นภา แก้วนิ่ม:      ชั้นด้วย
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

[ErosAmor]

เราก็เชียร์ปูนอ่ะ อิอิ ชอบปูน

เริงร่าน style ปูน ชอบคำนี้จังฮับ 

[Back in Black]

เราก็เชียร์ปูนอ่ะ อิอิ ชอบปูน

เริงร่าน style ปูน ชอบคำนี้จังฮับ 

ก้อก็ชอบครับ
ถ้าจาคอปใบนั้นก็ไม่ได้ให้รุ่นน้องน่ารักๆ ไปแล้ว ตอนที่ก้อจบ ม หก
ก้อจะถ่ายรูปเอามาลงให้ดูด้วย
 

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

กระเป๋าแบนๆ ชอบกันจาง
 


 แต่ว่าจะเอาไรเรียนดีหล่ะ
 

[Back in Black]

สิบ




   ปกติแค่สี่สิบนาทีหลังเลิกเรียนโรงเรียนชายล้วนแห่งนี้ก็แทบจะล้างนักเรียน หนุ่มๆ จะพากันกรูไปขึ้นรถไฟเพื่อไปสวนเบญฯ เอ็มโพเรียมหรืออาจจะไปนั่งเล่นตามร้านขนมในซอยทองหล่อหรือเอกมัยหรือไม่ก็ไปสยาม แต่ส่วนมากหนุ่มๆ จะพากันไปร้านเกมส์แต่ไม่ใช่แน่ๆ สำหรับเข็ม ถ้าเข็มไม่ไปกับพวกหนุ่มๆ สตาร์ บอยส์ เข็มก็จะต้องไปโรงยิม แต่ทำไมวันนี้ด้น ดรล ศฤงคารวัตถุ์ถึงได้ไม่เห็นเข็มที่ศุนย์กีฬาบ้านกล้วยเลย ไม่มีเข็มที่สนามซ้อมมวย ไม่มีเข็มที่สระว่ายน้ำ ไม่มีเข็มวิ่งอยู่รอบสนาม ที่ไหนๆ ก็ไม่มีเข็ม



   ด้นเดินคอตกออกจากศูนย์กีฬาบ้านกล้วยข้ามฝั่งไปยังท้องฟ้าจำลอง แดดเวลาเกือบจะสี่โมงเย็นยังร้อนอยู่เอาการ ด้นอ่อนเพลียนิดหน่อยจากการเดินไปทั่วโรงเรียนและศูนย์กีฬา ดงจะดีถ้าได้ดื่มโค๊กซักแก้ว ด้นก้าวท้าวอย่างเซ็งๆ ไปที่ร้านขายเครื่องดื่มใกล้ๆ อาคารท้องฟ้าจำลอง ซื้อโค๊กหนึ่งแก้วแล้วนั่งพักที่ม้านั่งใต้ต้นไม้หน้าประตูทางเข้าอาคารที่เปิดอยู่ มันมักจะมีแอร์ลอดออกมาจากตัวอาคารท้องฟ้าจำลองเสมอ มันช่วยให้ด้นรู้สึกเย็นเร็วขึ้น

   ตอน ม.2 เข็มเริ่มเข้ามาสนิทกับด้น ทั้งคู่อยู่ห้องเดียวกัน แต่ไม่ค่อยจะสนิทกัน ด้นเก่งภาษาอังกฤษ สังคม ภาษาไทย แต่โง่เลขและวิทยาศาสตร์มากๆ ส่วนเข็มเก่งเลขและวิทยาศาสตร์แต่โง่ภาษาไทย-อังกฤษและสังคม ด้นมักจะขอให้เข็มเอาการบ้านเลขมาให้ลอก แล้วด้นก็เอาการบ้านสังคมกับอังกฤษให้เข็มลอกด้วย แต่เข็มไม่ยอมลอก เข็มกลับขอให้ด้นช่วยทบทวนและอธิบายเนื้อหาให้มากกว่า ตอนแรกๆ ด้นก็ไม่ชอบที่จะต้องมานั่งอธิบายเรื่องพวกนั้นให้เข็มฟัง เพราะด้นรู้สึกว่ามันน่าเบื่อมาก เหมือนกับมานั่นเรียนอีกรอบ แถมถ้าอธิบายให้คนโง่ๆ ฟังมันจะยิ่งน่าเบื่อมากเป็นพิเศษ พอนานวันเข้าจากที่ด้นลอกการบ้านเข็มกลายเป็นว่าเข็มทำการบ้านให้ด้น หลังเลิกเรียนทั้งคู่จะนั่งที่ร้านขนมในซอยเอกมัยโดยที่เข็มนั่งปั่นการบ้านของตัวเองและของด้น ในขณะที่ด้นนั่งกินเค้กและเล่นเกมส์ ใครๆ ต่างก็พากันพูดว่าทั้งคู่เป็นแฟนกัน แต่ตอนนั้นด้นยังไม่เคยมีแฟนและไม่คิดว่าตัวเองจะชอบผู้ชาย ถึงแม้ว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องธรรมดามากๆ ในสังคมโรงเรียนชายล้วนของด้นแต่เข็มเองก็ไม่เคยบอกว่าคิดอะไรกับด้นมากเป็นพิเศษ ด้นจึงไม่ได้คิดว่าเค้ากับเข็มจะมีความสัมพันธ์มากเกินกว่าเพื่อน แต่ความจริงแล้วตอนนั้นด้นยังไม่รู้จักเข็มดีพอ เข็มคนที่มากฟอร์มไม่มีทางที่จะพูดอะไรแบบนั้นก่อนเด็ดขาด หรือถึงแม้ว่าจะถูกจับได้แต่ก็จะปากแข็งและยิ่งพยายามฟอร์มมากขึ้น จึงไม่ผิดเลยที่ด้นจะไม่รู้ถึงความรู้สึกของเข็มในตอนนั้น

   สมัยเมื่ออยู่ ม. ต้น ด้นตัวเล็กกว่าเด็กรุ่นเดียวกัน ด้นน่ารักทั้งหน้าตาและท่าทาง ยิ่งด้นอยู่กับปูนด้นยิ่งดูน่ารักขึ้นเป็นกอง เด็กผู้ชายน่ารักๆ สองคนที่ตัวติดกันตลอดเวลา ชอบทำอะไรเหมือนๆ กัน กินอะไรเหมือนๆ กัน การทำอะไรเป็นคู่ๆ เหมือนแฝดยิ่งทำให้ด้นกับปูนน่ารัก ทั้งด้นและปูนต่างก็เป็นที่หมายปองของรุ่นพี่ในโรงเรียนและรุ่นพี่ที่จบไปแล้วทั้งนั้น ดังนั้นจึงไม่แปลกที่ด้นจะถูกแย่งไปจากเข็มโดยรุ่นพี่ ม. 6 คนที่หล่อที่สุด คนที่ป๊อปที่สุดในโรงเรียน เข็มคงใจสลายอยู่พอดูกับการที่ปูนไปคบกับพี่ที ทั้งคู่เป็นแฟนกันอย่างเปิดเผยตามปกติวิสัยของนักเรียนที่นั่น ด้นคบกับพี่ทีจนพี่ทีเข้าเรียนมหาวิทยาลัยและพี่ทีให้จาคอปด้น แต่หลังจากที่พี่ทีจบไปไม่นานทั้งคู่ก็เลิกกัน ด้นมีหนุ่มๆ เข้ามาจีบมาควงอยู่เป็นหลายๆ โหลทั้งโรงเรียนชายล้วนแห่งนี้และแห่งอื่นๆ อีกทั่วกรุง ตอนอยู่ ม.4 ด้นไปดูฟุทบอลงานจตุรมิตรกับเพื่อนหนุ่มๆ โรงเรียนชายล้วนเวียนจนครบทั้งสี่โรงเรียน ทำให้เกิดข่าวอันแสนน่าขำว่า “ด้นมีผัวแล้วครบทั่วจตุรมิตร” เอาหละ นั่นมันเป็นเรื่องจริง แต่ด้นไม่สามารถมีผัวทีเดียวให้ครบทั้งสี่โรงเรียนชายล้วนเหล่านั้นได้ในเวลาแค่สัปดาห์กว่าๆ แน่นอน แต่ด้นก็มีผัวครบแล้วทั้งสี่โรงเรียนก่อนที่ด้นจะมาคบกับเข็มตอน ม.5 ด้วยฝีมือปูนบอกแล้วว่าเรื่องมันยาว พวกเราอย่าไปพูดถึงเรื่องเก่าๆ เลยมาพูดถึงเรื่องตอนนี้กันดีกว่า

   เมื่อวานนี้หลังจากที่ตื่นมาหลังจากการปาร์ตี้อย่างหนักหน่วงกับเพื่อนสาวคนสนิทที่สุดทั้งสามด้นก็เพิ่งจะคิดได้ว่าไม่ใช่เจสัน หนุ่มไต้หวันที่ด้นชอบ แต่คนที่ด้นชอบก็คือเข็มต่างหาก ที่จริงด้นก็ไม่แน่ใจว่าแค่ชอบหรือว่าด้นรักเข็มกันแน่ แต่ที่แน่ๆ เป็นเข็มแน่ๆ ไม่ใช่เจสัน ดังนั้นวันนี้ด้นจึงตั้งใจว่าจะบอกกับเข็มให้ได้และจะขออ้อนวอนทุกอย่างให้เข็มกลับมาหาด้น แต่ด้นก็หาเข็มไม่พบเสียแล้ว ไม่รู้ว่าเข็มหายไปไหนเร็วนัก ด้นใช้หลอดเขี่ยน้ำแข็งเข้าปากเคี้ยวกร๊วบๆ มีผู้คนค่อยๆ ทยอยเดินออกมาจากตัวอาคารท้องฟ้าจำลอง คงเพิ่งจะจบการฉายท้องฟ้าจำลองรอบสุดท้ายของวันสิ ด้นมองดูเด็กชายหญิงชั้นประถมเล็กๆ ที่ต่อแถวรถไฟค่อยๆ เดินออกมาตามคุณครู ขบวนรถไฟของเด็กๆ อนุบาลแถวที่หนึ่ง ขบวนรถไฟของเด็กๆ อนุบาลแถวที่สอง ขบวนรถไฟของเด็กๆ อนุบาลแถวที่สามและขบวนรถไฟของเด็กๆ อนุบาลแถวที่เข็ม เข็มเดินออกมาจากท้องฟ้าจำลองเข็มมองเห็นด้นแล้วทำเป็นเดินผ่านไป ด้นลุดขึ้นแล้วหันมองตามหลังเข็มที่เดินไปทางประตูสุขุมวิท ด้นเดินตามเข็ม
   
   “เข็ม” ด้นเรียกชื่อเข็มแต่เข็มก็ไม่หันมามอง ด้นเดินตามเข็มต่อไปผ่านลานหน้าอาคารสัตว์น้ำ ผ่านสะพานเล็กๆ ด้นร้องเรียกเข็มตลอดทาง เข็มหันกลับมามองด้นตอนที่ทั้งคู่เดินมาถึงสวนหน้าทางออก

   “มีธุระอะไรหรือเป่า” เข็มถามทำท่าทางปกติเหมือนเพื่อนคุยกันอย่างปกติที่สุด

   “ข้อด้นคุยกับเข็มหน่อยได้เป่า ตรงนั้นได้มั้ย” ด้นชี้ไปที่นั่งใต้ต้นไม้ด้านในสวนแล้วนำทางเข็มเข้าไปนั่งข้างใน

   “เข็มเกลียดด้นหรอ” ด้นนั่งก้มหน้าถามเข็มทำน้ำเสียงเหมือนเด็กเล็กๆ กำลังงอแงตอนที่เข็มค่อยๆ ทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ

   “เปล่า” เข็มตอบสั้นๆ ชัดๆ ถึงแม้ว่าเข็มจะนั่งหันหน้าออกแต่เข็มก็แพ้ทุกทีที่ด้นกำลังจะอ้อน
   
   “ด้นรู้ว่าด้นผิดไปแล้ว ด้นขอโทษจริงๆ ถ้าเข็มไม่เกลียดเข็มก็หายโกรธด้นเถอะนะ” ด้นอ้อนอย่างสุดๆ ด้นรู้ว่ามันได้ผลทุกทีที่ด้นอ้อนใครต่อใคร แต่คราวนี้ด้นไม่รู้สึกมั่นใจว่ามันจะได้ผลกับเข็ม แต่ถึงยังไงด้นก็รู้สึกอย่างนั้นตามที่ด้นพูดจริงๆ

   “ด้นชอบเข็มมั้ย” เข็มถามด้น ด้นหันขึ้นมามองหน้าเข็ม เข็มยังนั่งหันหน้าออกจากด้นอยู่

   “ชอบ ชอบมาก ด้นชอบเข็มที่สุดเลย” ด้นตอบแล้วกระเถิบเข้าใกล้เข็มก่อนที่จะเอนศรีสะลงไปซบที่หลังเข็ม

   “ตอนนั้นเข็มเสียใจมากเลยที่ด้นทำแบบนั้น” เข็มยังไม่หันมาหาด้น

   “ด้นขอโทษ เข็มรู้เป่าว่าตลอดเวลาที่เราเลิกกันด้นไม่ชอบเลย” ด้นกอดเอวเข็มแล้วส่ายเข็มไปมา

   “แต่ด้นก็มีแฟนใหม่แล้วนี่”

   “อื้อ เค้าหล่อเป่าล่ะ” ด้นเงยหน้ามองเข็มแต่ยังคงกอดเอวเข็มไม่ปล่อย

   “หล่อดิ หล่อมาก” เข็มเริ่มหันมามองด้นแล้ว

   “แต่เค้าไม่เคยทำให้ด้นลืมเข็มได้เลย ไม่มีใครทำให้ด้นลืมเข็มได้เลย” ด้นพูดทำหน้าบ้องแป้วแบบที่ใครๆ ก็ชอบมองใส่เข็ม เข็มขยับนั่งหันมาด้น “เราดีกันนะ” ด้นทำหน้าอ้อนที่สุด ด้นรู้ว่าตอนที่ด้นทำหน้าแบบนี้ สายตาแบบนี้ใครๆ ก็จะไม่สามารถขัดขืนด้นได้ เข็มไม่ตอบและยังทำหน้านิ่ง ด้นแบ้ปากและเริ่มรู้สึกเสียใจ เข็มคงจะไม่ยอมคืนดีกับด้น
   
   “พรุ่งนี้เราไปดูท้องฟ้าจำลองด้วยกันนะ” อยู่ๆ เข็มก็ยิ้ม

   “ด้นรักเข็ม รักเข็มที่สุดเลย” ด้นกอดเข็มแน่นแล้วส่ายเข็มไปมาในอ้อมกอด เข็มก็กอดด้นด้วย

   “เราไปกินขนมจีนหน้าเอกมัยกันเถอะ” เข็มหอมแก้มด้นแล้วก็ลุกขึ้น ยื่นมือให้ด้นจับตอนด้นจะยืน ด้นไม่ปล่อยมือเข็ม ทั้งคู่เดินออกไปทานขนมจีนหน้าสถานีรถประจำทางสายตะวันออก เอกมัย ยังไงเข็มก็รู้ว่าด้นชอบทานขนมจีนที่สุดแล้วพอถ้าทานขนมจีนเสร็จแล้วเข็มพาด้นไปทานฝรั่งแช่บ๊วยหน้าวันธาตุทองด้วยหละก็ แสดงว่าเข็มไม่เคยลืมเลยว่าด้นชอบอะไรโปรดอะไรเป็นพิเศษ แล้วด้นก็จะได้รู้ว่าเข็มนี้หละที่เป็นคนที่เป็นคนนั้นสำหรับด้น

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

ตกลงใครเป็นนายเอก พระเอกกันแน่หวา
ด้นต้องตามง้อเหมือนพระเอกเลย
 

[ErosAmor]

so sweet 

น่ารักจังเลย อ่านไปแล้วก็ลุ้นนึกว่าเข็มจะไม่ยอมคืนดีกับด้นซะเเล้ว

แต่ดีกัน      

[~*che-ops*~]

อยากมีคนตามใจ และคอยง้ออย่างงี้ม่างจังเลยอ่าคับ :impress2:น่าอิจฉาเข็มเนอะอิอิ