มาตอบน้องไอ และหลายๆคนที่ข้องใจว่าอิคู่นี้เมื่อไหร่มันจะรักกัน หรือเมื่อไหร่จะได้อ่านเลิฟซีน(วะ)
อย่างคู่ริวกับไผ่ ต้องใช้คำว่ารักซึมลึก มันยากที่จะเปลี่ยนผู้ชายแท้ๆสักคนให้รักผู้ชายด้วยกัน แต่มันต้องมีสิ่งที่เรียกว่า "สถานการณ์+ความผูกพัน= จุดเปลี่ยน"
นิยายเรื่องนี้เดินเรื่องเรื่อยๆมาเรียงๆมาก ด้วยเหตุที่ความรักของคู่นี้จะต้องเป็นรักแบบ "เธอคือลมหายใจ" เพราะงั้นมันคงไม่ใช่แบบเจอหน้ากัน ปิ๊งกัน จีบไปสักวันสองวันแล้วขึ้นเตียงกัน แล้วจะบอกว่า รักจนอีกคนเป็นเหมือนลมหายใจที่ขาดไม่ได้
โลกนี้ไม่ได้มีแค่ไผ่กับริวสองคน ทั้งสองคนอยู่ในฐานะคนของประชาชน ไผ่จึงคิดมากและระมัดระวังตัวอยู่ตลอดเวลาเพราะริวไม่คิด ไม่แคร์ และไม่สนใจอะไรเลย
ความรักของไผ่มันแฝงอยู่ในการกระทำค่ะ ไม่ใช่คำพูด ความห่วงหา ความเอาใจใส่ เอื้ออาทร รวมไปถึงอารมณ์หึงหวง ไผ่จะไม่มีวันแสดงออกมาตรงๆอย่างแน่นอน แต่หลายๆคนในนี้ก็คงจับอาการได้ว่าไผ่เองก็หวงน้อง ไผ่เค้าแสดงความรักในแบบไผ่เองนะคะ
ส่วนริวที่มีพื้นฐานมาจากศูนย์กลางจักรวาลในโลกของตัวเองมาตลอด ริวยอมลงให้ไผ่เพราะอยากให้พี่รัก นั่นคือเหตุผลที่ริวเป็นเด็กดี ริวยังมีพื้นฐานความเป็นเด็กในตัวสูงมากจึงแสดงความรู้สึกตรงๆได้ตลอดเวลา ริวจะงอแง จะอ้อน ก็เฉพาะกับพี่ไผ่ กับคนอื่นริวก็ไม่ได้ทำ เพราะนั่นคือการแสดงความรักในแบบของริวเหมือนกัน
คนร้องไห้ไม่ได้แปลว่าอ่อนแอ เพียงแต่ไม่เคยมีใครสอนริวว่า เป็นลูกผู้ชายต้องไม่ร้องไห้...
แต่บางที “น้ำตา” ก็ทำให้ได้ “อะไรๆ” ในแบบที่ต้องการ โดยที่คนให้เองก็ไม่รู้ตัวว่ากำลังถูกบังคับให้ยอม ใช่มั๊ยคะ