เคลวิน + เพียงฟ้า III
ถึงเวลาพระเอกออกโรง!!!!!!!!!!!!
.
.
.
.
“ปู่!! มาทำอะไรที่นี่!!” เสียงตะโกนก้องแสดงออกซึ่งอารมณ์ของผู้พูดได้เป็นอย่างดี คนเป็นปู่ย่อมจำได้ดีว่าเสียงนี้เป็นเสียงใคร
จะใครล่ะ ก็ไอ้หลานไม่รักดีนั่นแหละ มีมันคนเดียวที่กล้าตะคอกปู่มันลง
“มาเร็วดีนะไอ้หลานรัก ไหนว่างานแกมันเยอะไม่ใช่หรึไง” คนเป็นปู่เงยหน้าจากหนังสือพิมพ์แล้วเอ่ยปากถามหลานชายเสียงเย็น
ไอ้นิค คงโทรไปฟ้องเพื่อนมัน ไอ้สามตัวนี้มันห่วงกันอย่างกับพี่น้องท้องเดียวกัน ยิ่งไอ้นิครอส รายนั้นรักและเทิดทูนไอ้เคลอย่างกับพระพุทธรูป
“ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่องเลยปู่ ผมบอกแล้วไงว่าอย่ามายุ่งกับเพียงฟ้า!!” ร่างสูงเดินมาหยุดอยู่ข้างหน้าคนเป็นปู่ ใบหน้าหล่อเต็มไปด้วยแรงแห่งอารมณ์
ดีนะที่ไอ้นิคมันโทรไปบอกว่า ปู่เบนที่เคารพของพวกมัน บินมาป่วนว่าที่เมียเขาถึงที่ โดยทำทีเป็นคนแก่หลงทาง ต้องการความช่วยเหลือ ยิ่งเพียงฟ้าเป็นคนขี้สงสารอยู่ด้วย คิดแล้วมันน่าโมโหจริงๆ
ต้องยกตำแหน่ง “ปู่ที่ดื้อที่สุดในโลก” ให้กับปู่เบน จอมเจ้าเล่ห์ของเขา
“ฉันไปยุ่งกับสกายของแกหรือยัง แกนี่มันชอบทำตัวปัญญาอ่อนจริงๆ หนีงานหนีการมาเพื่อผู้ชายนี่นะ ไอ้หลานไม่ได้เรื่อง” ปู่เบนพับหนังสือพิมพ์เข้าหากันแล้วก็ขว้างใส่หน้าของคนเป็นหลานอย่างอารมณ์เสีย
“ฉันก็แค่ไปบอกแฟนแกว่า แกมีคู่หมั้นแล้ว และจะแต่งงานกันในที่สุด นี่แหละที่ฉันบินมาจากแม็กซิโกก็เพื่อมาบอกเรื่องนี้กับสกายด้วยตัวเอง”
“ปู่!!!!!!!! ทำไมปู่ถึงไปพูดกับเขาอย่างนั้น” ร่างสูงทรุดนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆคนเป็นปู่ ในใจกังวลสารพัดว่าปู่เบนนั้นพูดอะไรให้กับเพียงฟ้าให้กระทบกระเทือนใจแน่ๆ
“ทำไมฉันจะพูดไม่ได้ ในเมื่อมันเป็นความจริง”
“ไม่มีทาง!! ผมไม่มีวันไปแต่งกับคนที่ผมไม่ได้รัก คนที่ผมจะแต่งต้องเป็นเพียงฟ้าเท่านั้น!!!!!!!” คนเป็นหลานไม่ได้ยอมแพ้เหมือนกัน
“จะแต่งได้ไงห๊ะ!! สกายเป็นผู้ชายแกก็เป็นผู้ชาย มีสติหน่อยเคลวิน รีบๆ ไปทำเรื่องนี้ให้มันถูกต้อง ฉันไม่ว่าถ้าแกจะมีคู่ควง แต่ถ้าคิดจะจริงจังล่ะก็เลิกคิดได้เลย!!”
ผู้สูงอายุลุกขึ้นยืนแล้วเดินมายืนข้างหน้าคนเป็นหลาน มือหยาบกร้านและเหี่ยวย่น ตวัดตบหน้าคนเป็นหลานสองทีติด
“ที่ฉันตบแกวันนี้ ก็เพื่ออยากให้แกได้มีสติ คิดดูว่าอันไหนอนาคตอันไหนอดีต แกเลือกที่จะอยู่กับอดีตอย่างเพียงฟ้า หรือว่าอนาคตกับคู่หมั้นที่ฉันจะหามาให้ ก็คิดดูดีๆ”
“ไม่ต้องเสียเวลาคิดหรอกครับ เพราะคนที่ผมเลือกก็คือเพียงฟ้าคนเดียวเท่านั้น ใครหน้าไหนมาขวางผมก็อย่าหาผมไม่เตือน มาเฟียอย่างผมทำได้ทุกอย่างเพื่อคนที่ผมรัก!!”
พูดเสร็จร่างสูงก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง คนเป็นหลานมองคนเป็นปู่อย่างต้องการสื่อความหมายกันทางสายตา ว่าทุกคำพูดที่เขาพูดออกมาทั้งหมดนั้นเป็นจริงและจะทำจริงๆด้วย
“ก็รอดู...ว่าใครมันแน่กว่ากัน ปกป้องกันให้ดีๆนะไอ้เคล ฉันนี่แหละที่จะแยกพวกแกสองคนออกจากันเอง”
ปู่เบนพึมพำอยู่กับตัวเอง มองดูแผ่นหลังหนาของเคลวินเคลื่อนตัวออกไป
…………………………………
………………..
…….
00.35 น.
คอนโดหรู ใจกลางเมืองหลวง ถึงแม้จะไม่อยู่ติดแม่น้ำแต่ก็ตั้งอยู่ในทำเลที่สะดวกและนั่นก็ทำให้ราคาของมันแพงขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง
“ก๊อกๆๆ...ก๊อกกกกๆๆ!!!!!!!!!”
“ใครมาคาะห้องตอนนี้วะ ไม่รู้เรื่องหรือไงว่าไม่กูไม่พร้อมที่จะรับแขก”
เพียงฟ้าลุกขึ้นจากโซฟาชุดหรูหน้าโทรทัศน์ คนตัวเล็กบ่นอย่างหัวเสีย เพราะตั้งแต่ตอนเย็น ตั้งแต่กลับมาจากที่ทำงานก็มานั่งอยู่ตรงจุดนี้ไม่ได้ขยับไปไหน เพราะไม่มีเรี่ยวแรงที่จะหยิบจับทำอะไร อย่างที่ใจมันต้องการ
เหนื่อยล้า นี่คือ นิยามในหัวของเพียงฟ้าตอนนี้
“เคลวิน”
หมับ!!!!!!!!!!!
ร่างสูงของเคลวินคว้าคนตัวเล็กเข้ามาในอ้อมกอดอย่างรวดเร็ว มือหนากอดกระชับเอวบางของเพียงฟ้าเอาไว้อย่างหวงแหน เรือนกายสูงใหญ่ดันคนตัวเล็กเข้าห้องแล้วใช้มืออีกข้างปิดประตูแล้วลงกรอย่างแน่นหนา เพื่อกันโลกภายนอกเอาไว้
เพราะตอนนี้ ในหัวของเคลวินนั้นมีแต่คำว่า “คิดถึงเพียงฟ้า อยากกอด อยากจูบ” เต็มไปหมด ไม่รู้ว่าจะขจัดมันออกไปอย่างไรหมด นอกจากจะให้คนตัวเล็กตอบสนองความต้องการกลับมา
“miss you” ริมฝีปากหนาพึมพำบอกอย่างช้าๆและชัดเจน เพื่อต้องการถ่ายทอดให้คนในอ้อมกอดได้รู้
“.................” มือบางวางนาบไปตามแผ่นหลังของร่างสูงอย่างต้องการสำรวจว่าคนที่อยู่ตรงนี้ เป็นเคลวินจริงๆ
ใช่เคลวินคนที่ห่วงใยเขาตลอดเวลาหรือเปล่า ใช่แน่หรือเปล่า แล้วถ้าใช้นี่เป็นความฝันหรือว่าความจริง
ระยะเวลาที่ห่างกันไป ยิ่งทำให้ความรู้สึกของทั้งสองยิ่งผูกพันและยึดเหนี่ยวกันยิ่งขึ้น ความห่วงหาอาทรที่มีให้กันตลอดเวลา บัดนี้ได้สิ้นสุดลงแล้ว
เมื่อทั้งสองคนมาอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน ก้อนเนื้อด้านซ้ายที่ฝังอยู่ตรงหน้าอก ตำแหน่งของหัวใจเต้นแรงอย่างกับมันมีชีวิตขึ้นมาอีก เพราะช่วงเวลาที่ผ่านพ้นมานั้นช่างเหมือนกันกับการใช้ชีวิตโดยไม่มีลมหายใจ
ริมฝีปากหนาจูบแผ่วๆลงมาที่หน้าผากมนเนียนของเพียงฟ้า แล้วค่อยๆไล้ลงมาตามผิวเนื้อ ผ่านดวงตา สันจมูก
และมาหยุดตรงริมฝีปากบาง ที่เขารู้ดีว่ามันหวานและหอมยั่วยวนเขาแค่ไหน
เคลวินประกบจูบลงมาอย่างช้าๆ เพื่อต้องการเก็บรายละเอียดให้การจุมพิตนี้ให้ได้เยอะที่สุด เรียวลิ้นร้อนชื้นค่อยๆส่งเข้าไปในโพรงปากของเพียงฟ้าอย่างช้าๆ ลิ้นเล็กจูบตอบกลับมาอย่างไม่ประสีประสา แต่นั่นก็เพียงพอสำหรับเคลวินแล้ว
“อ๊ะ!!” เมื่อริมฝีปากบางเป็นอิสระเพราะ เรียวปากของเคลวินผละจากริมฝีปากหอมหวานเป็นยอดอกสีชมพูที่อยู่ใต้ร่มผ้าของเพียงฟ้านั่นเอง
“พะ..พอแล้ว เคล” คนตัวเล็กพูดไม่เป็นประสา เพราะมือหนาทั้งสองข้างสอดเข้าไปในเสื้อเชิ้ตทำงานแล้วกุมยอดอกของเพียงฟ้าเอาไว้ สร้างความเสียวซ่านให้กับคนตัวเล็กอย่างหามิได้
คนตัวสูงคอยดึงมือกลับออกมาอย่างช้า แต่ก็ไม่วาย ทำรอยไว้ตรงซอกคอขาวอย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ
“รู้เรื่องอะไรมาบ้าง?” เมื่อพาคนตัวเล็กมานั่งที่โซฟาแล้ว เคลวินก็เปิดปากถามสิ่งที่สงสัยทันที
เขาจะไม่รอช้าที่จะถาม เพราะถ้าหากยังช้าเกินไป จะต้องมีใครซักคนที่ต้องเจ็บปวดกับการกระทำของปู่ ไม่เขาก็เพียงฟ้า และถ้าเป็นอย่างนั้นเขาก็คงยอมไม่ได้
ในเมื่อได้บอกกับตัวเองแล้วว่า เพียงฟ้าเท่านั้น ที่จะมายืนเคียงคู่ และใช้ชีวิตกับเขา ไม่มีใครแทนใครได้ เช่นเดียวกันที่ เพียงฟ้า อริยาวัฒน์ นั้นมีคนเดียว และคนๆนี้ก็เป็นเจ้าของหัวใจของเขา
“เปล่า ฟาร์ไม่รู้อะไรเลย เคลพูดเรื่องอะไรเนี่ย” น้ำเสียงสดใส แต่ดวงตากลมโตที่คอยมองสบตาเขานั้นกลับหลบตาไม่ยอมสบกับมาอย่างที่ทำทุกครั้ง
นี่ก็ทำให้รู้ว่า เพียงฟ้ากำลังคิดอะไรอยู่ในใจแน่ๆ และถ้าสิ่งที่เพียงฟ้าคิดคือการเดินหนีจากเขาไปล่ะก็ เขาจะอาละวาดให้หนักเลย
“อย่าโกหกนะฟาร์ อยากถามอะไรก็ถามมาได้เลย ไม่ต้องเก็บไว้คนเดียว เพราะสิ่งที่ฟาร์สงสัยมันไม่มีวันเป็นจริง!!” ร่างสูงใช้มือทั้งสองข้างจับไหล่บางทั้งสองข้างของเพียงฟ้าให้หันกลับมาทางเขา
“.......................” ร่างบางเงียบ แต่ขยับเข้ามานั่งตักเขา และนั่นก็เรียกรอยยิ้มให้กับร่างสูงไม่น้อย
“คุณปู่เคล แกล้งอะไรฟาร์หรือเปล่า” ร่างสูงโอบเอวบางเอาไว้อย่างรักใคร่แล้วจูบลงไปที่ขมับบางอย่างหากำลังใจให้ตัวเอง
“เปล่า ท่านน่ารักมาก แต่ก็.........ช่างมันเถอะ” เพียงฟ้าจะพูดอะไรซักอย่างออกมา แต่ก็เปลี่ยนใจเลือกที่จะปัดมันผ่านไป เคลวินก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะลูกน้องอย่างนิคนั้นรายงานเขาหมดแล้ว เรื่องที่ปู่เบนทำเรื่องสุดแสบเอาไว้
สร้างความร้าวฉานให้กับครอบครัวเขาดีนัก เดี๋ยวจะหอบเมียหนีไปอยู่ขั้วโลกเหนือมันซะเลยวุ่นวายนัก !!
“ฟาร์ เคลไม่มีคู่หมั้นนะ!! แล้วก็ไม่คิดที่จะมีด้วย ปู่แค่อยากจะทำให้เราสองคนทะเลาะกันเท่านั้น ฟาร์ต้องเข้มแข็งนะ ระหว่างที่ท่านาอยู่นี่ก็อย่าคิดมากกับสิ่งที่ท่านพูดเพราะมันไม่เป็นความจริงเลย”
“ฟาร์เชื่อเคลได้ใช่ไหม ไม่ได้หลอกหลวงฟาร์ใช่ไหม”
“ครับผม!! เคลวินคนนี้ไม่ได้คิดที่จะหลอกหลวงอะไรเพียงฟ้าเลย แต่ถ้าจะหลอก ก็หลอกเพราะรัก”
“บ้า!!” มือบางตีแผ่นหลังหนา ของเคลวินอย่างเขินอาย
ถึงแม้คนทั้งสองจะปรับความเข้าใจกันได้ แต่หารู้ไม่ว่า ความยุ่งยากทั้งหลายกำลังจะตามมาในอีกไม่ช้า
ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน
.............................................
“ทาร่า ทำอะไรอยู่ลูก” ปู่เบนต่อสายถึงหลานสาวของเพื่อนสนิทที่เคยทาบทามให้มาคบกับเคลวิน แต่ไอ้หลานไม่รักดีดันไม่สนใจ บ้าทำแต่งาน จนทาร่าหลานที่น่ารักของแฟรค์ต้องเสียใจอยู่หลายครา
“คุณปู่เบนเหรอคะ คิดถึงจังเลย!!!!!” เสียงปลายสายตอบกลับมา ด้วยความสดใส น่าเสียดายที่ไอ้หลานไม่รักดีของเขา มันดันไม่ชอบผู้หญิง เสือกไปชอบผู้ชาย รู้ถึงไหนอายไปถึงนั่น ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด !!!!!
“ปู่ก็คิดถึงหนูเหมือนกัน “
“คิดถึงแต่ไม่มาหา งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้หนูบินไปเยี่ยมแล้วกัน”
“หนูไม่ต้องบินไปที่แม็กซิโกนะ เพราะปู่ไม่ได้อยู่ที่นั่น ตอนนี้ปู่อยู่ไทย ถ้าจะมาก็มาที่ไทยได้เลย”
“ว้าวววว!! คุณปู่อยู่ไทยเหรอคะ แล้วเคลวินล่ะคะ อยู่ด้วยหรือเปล่า” หญิงสาวเอ่ยปากถามหาเพื่อนสนิททันที
“อยู่ซิ ถ้าหนูมาหามันมันต้องดีใจแน่ๆเลย” คนเป็นปู่พูดจาหลอกล่อเพื่อนสนิทของหลานชายให้ตามมาที่ไทย เพราะเมื่อทุกอย่างที่วางแผนนั้นมันเป็นไปอย่างที่ตั้งใจ เรื่องมันต้องสนุกแน่ๆ
“จะดีเหรอคะ ถ้าหนูไป ไม่พ้นเคลวินต้องวีนแหลกแน่ๆ” ด้วยความที่เล่นกันมาด้วยกันตั้งแต่เด็กๆ ก็เลยทำให้หญิงสาวพอจะรู้นิสัยเคลวินดีว่าเป็นอย่างไร
“ถ้ามันด่าหนู มาฟ้องปู่ได้เลย เดี๋ยวปู่จะตีมันเอง ว่าไง ทาร่ามาได้หรือเปล่า ปู่อยากให้หนูมาเห็นประเทศไทยนะ มันสวยมากๆเลย”
“คุณปู่พูดอย่างนี้ชักอยากไปแล้วซิ หนูเคลียร์งานก่อนนะคะ เปลี่ยนแปลงอย่างไงเดี๋ยวหนูจะโทรบอกคุณปู่ค่ะ”
“รักษาตัวเองด้วยนะทาร่า”
แล้วปลายสายก็วางไป ทิ้งให้คนสูงอายุยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์
ใครว่าเรื่องนี้มันจะจบง่ายๆ
อย่างเขานี่เหรอ จะกลัวไอ้หลานไม่รักดี ไม่มีซะละ
“ฉันจะทำให้แกได้รู้ว่า ความรักมันไม่ได้ง่ายดายขนาดนั้นเคลวิน”
.........................................
เช้ามืด ของวันใหม่
ร่างสองร่างที่นอนมองหน้ากันตั้งแต่เมื่อคืน แม้กระทั่งตอนนี้ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะหลับเลยซักคน
ดวงตากลมโตมองใบหน้าหล่อเหลาของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าของหัวใจอย่างไม่มีเบื่อ และไม่จักความเบื่อด้วยว่ามันเป็นอย่างไร
เช่นเดียวกับร่างสูงของเคลวินที่นอนมองใบหน้าหวานของเพียงฟ้าอย่างไม่รู้จักเบื่อ ใบหน้าหวานที่น่ารัก คิ้วนิด คิ้วหน่อย ปากก็บาง แก้มก็ใส
รวมๆกันแล้ว คนๆนี้ น่ารักอย่างหาที่สุดไม่ได้จริงๆ ยังไม่รวมกลิ่นประจำตัวของเพียงฟ้าที่ไม่ว่าจะดมได้หอมกี่ครั้งก็ไม่รู้จักอิ่ม ไม่รู้จักพอ
เชานี่ก็ชักจะบ้าไปแล้ว ไม่รู้ว่าไอ้ความคลั่งนี้มันมาจากไหน รู้ก็แต่ว่า ใจมันไปแล้วตังแต่ได้เห็นหน้าของคนตัวเล็กคนนี้
“ง่วงนอนหรือเปล่า”
เพียงฟ้าส่ายหน้าไปมาเบาๆ ร่างบางยกมือขึ้นมาขีดเขียนใบหน้าหล่อของเคลวินอย่างหยอกล้อ ประมาณว่าหน้าเขานี่เป็นกระดานอย่างนั้นแหละ
“แต่ก็ต้องนอน มองทำไมหน้าเคล รู้หรอกน่าว่าตัวเองหล่อ”
“ทีเคลยังมองหน้าฟาร์ ก็รู้เหมือนกันว่าตัวเองน่ารัก” คนตัวเล็กเชิดปากแทบจะถึงจมูก แต่เคลวินกลับมองกริยาแสนงอนนั้นว่า ร่างบาง “ยั่ว” เขา
“หลงตัวเอง” คนตัวสูงเอ่ยปากหยอกคนตัวเล็กอย่างรักใคร่
“อยากให้คนแถวนี้หลงมากกว่า” และเพียงฟ้าก็ตอบกลับได้น่ารักอีกเช่นกัน
“ไม่ต้องอยากหรอก เพราะหลงไปตั้งนานแล้ว”
“จริงๆเหรอ กลัวแต่จะมาหลอกให้รัก แล้วก็หักอกทีหลังซะไม่ว่า”
“ใครจะกล้า เพื่อนฟาร์แต่ละคนก็โหดๆกันทั้งนั้น” ร่างสูงดึงคนตัวเล็กให้เข้ามาใกล้ๆ แต่อีกฝ่ายก็ไม่ให้ความร่วมมือ เพราะถ้าหากเพียงฟ้าไปนอนเกยอกเคลวินแล้ว ก็อดที่จะได้เห็นหน้าหล่อตอนเช้าๆน่ะซิ
เรื่องอะไรจะยอม เคลวินตอนนี้น่ะดูดีที่สุดแล้ว ไม่ซิ !! ตอนไหนก็ดูดี เพราะคนๆนี้ได้ใจเขาไปเต็มๆแล้วนี่น่า
“รู้ก็ดีแล้ว”
“เคลโทรหาลีโอด้วยนะ”
“ห๊ะ!!!!!!!! เคลบอกว่าเคลโทรหาลีโอผัวน้ำซุปเหรอ”
“อืมๆ เรื่องฟาร์นั่นแหละ”
คนตัวเล็กถึงกับนิ่งอึ้งทันที ไม่คิดว่าเคลวินจะยอมทำทุกอย่างเพื่อตัวเขาขนาดนี้ ไมนึกว่าผู้ชายที่หยิ่งทะนงในศักดิ์ศรีตัวเองอย่างเคลวินจะยอมโทรหาศัตรูอันดับหนึ่ง เพราะเรื่องหัวใจ
“เคลโทรไปขอโทษมัน แต่มันบอกว่าไม่รับคำขอโทษทางโทรศัพท์ แล้วมันยังบอกอีกว่ามันไม่ถือโกรธอะไรแต่ แต่อยากให้เคลไปขอโทษคุณน้ำซุปเท่านั้น”
“น้ำซุปน่ะเหรอ??”
“อืมๆ ฟาร์พาเคลไปหน่อยนะ ถ้าชืนไปคนเดียวมีหวังเคลได้โดนรุมกลับมาแน่” ร่างสูงออดอ้อนคนตัวเล็กอย่างน่ารัก
ความจริงเขากะว่าจะไปคนเดียวด้วยซ้ำ เพราะเขาไม่เคยนึกกลัวอะไรอยู่แล้ว เพียงแต่ที่เอาเพียงฟ้าไปก็เพื่อจะเป็นกำลังใจให้เขาเท่านั้น
ก็บอกแล้ว ว่าคนตัวเล็กคนนี้ มีอิทธิพลกับผมไปซะทุกด้าน เรียกว่ามีแทบทุกลมหายใจเลยก็ว่าได้
“ได้ซิ ว่าแต่ถ้าไปแล้วอย่ามีเรื่องกันนะ ไม่อยากให้ใครต้องมาเจ็บตัวเพราะฟาร์ โดยเฉพาะเคล ฟาร์เป็นห่วง”
“ครับผม ไม่ไปตีหัวมันแน่นอน เคลให้สัญญาเลยเอ้า!!”
“ดีแล้ว! ….. จะนอนต่อหรือเปล่า ถ้าไม่นอนก็ลุกไปอาบน้ำ เดี๋ยวฟาร์จะได้ลุกไปทำอาหารเช้าให้”
“อยากอาบพร้อมฟาร์.......นะ” เจ้าพ่อหนุ่มกลายร่างเป็นแมวตัวอ้วนที่ขี้อ้อนซะแล้ว หมาดนี้แหละที่เพียงฟ้าเอาเคลวินไม่อยู่ เพราะร่างสูงจะดื้อแล้วก็เอาแต่ใจตัวเองเป็นพิเศษ
“ไม่ได้!!!!!!!! รู้ทันหรอกนะว่าจะทำอะไร” ร่างบางเอ่ยปากดักทางคนตัวสูงอย่างรู้ทัน ถึงแม้จะไม่เคยมีอะไรกันจนถึงขั้นลึกซึ้ง
แต่เคลวินก็จะเล้าโลมด้านนอกจนบางครั้งเกือบเสียตัวมาแล้วก็มี ดีที่เขาสามารถเอาตัวรอดได้อย่างหวุดหวิดทุกครั้ง
“ก็แค่จะให้ถูหลังให้เท่านั้นเอง ไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย คิดไปถึงไหนเนี่ย”
“ถึงจะถูหลังก็ไม่ได้ เอาไว้ค่อยถูปีหน้า” ไอ้ถูหลังนั่นแหละตัวดีเลย ถูทีไร เกิดเรื่องทุกที
“โหหห!!!!!!!!! เพียงฟ้าใจร้าย”
มาแล้วไง ไอ้อาการเรียกร้องความสนใจ มาล่ะ ทีละนิดๆ แล้วถ้าปล่อยไว้นาน ไอ้อาการนี้มันจะยิ่งนัก เพราะฉะนั้น ต้องรีบทำให้ร่างสูงไปอาบน้ำเร็วๆ ไม่งั้นเดี๋ยวได้คุยกันยาวอีก
“เคลวินไปอาบน้ำแล้ว ออกมากินข้าว โอเค๊!!”
“Under Stand!!!!!!!!”
“No!!!” เอากับเขาซิ ทำไมใครที่ชอบว่าไอ้หล่อนี่มันเป็นเจ้าชายน้ำแข็งนะ มาดูหนอ่ยว่าตอนนี้เคลวินผู้เย็นชา ทำตัวปัญญาอ่อนขนาดไหน เฮ้อออออ
“ถ้าไม่ไป ก็กลับบ้านตัวเองไปเลยนะ!! ไม่ต้องมาอยู่ห้องฟาร์เลย”
“เชอะ”
ให้ตายซิ ผู้ชายคนนี้ทำเสียงเชอะน่ารักมากเลยครับ จากที่ว่าหมาดหล่อตอนนี้กลายเป็นไอ้แมวเอาแต่ใจไปแล้ว
ร่างบางไม่สนใจ ลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบเอาผ้าขนหนูแล้วก็เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ออกมาจากตู้ และก็ไม่ลืมที่จะเอาพวกกางเกงในและกางเกงขาสั้นออกมาด้วย
“ของใคร!!!!!!!!” ไม่ได้มาแต่เสียงครับ เพราะเจ้าของเสียงก็มาด้วย
“ของเคลนั่นแหละ ฟาร์ซื้อมาเก็บไว้ตั้งนานแล้ว เพราะคิดว่ายังไงมันก็ต้องมีวันนี้”
“แฟนใครวะ น่ารักว่ะ” ร่างสูงเดินมารับบรรดาเสื้อผ้าและชุดต่างๆมาไว้ในมือแล้วก้มลงหอมแก้มนวลนั้นอย่างรวดเร็ว
“แฟนใคร ฟาร์ไม่ได้เป็นแฟนใครเลยนะ เคลมั่วตลอด”
เท้าเปล่าที่กำลังจะก้าวเข้าห้องน้ำส่วนตัวในห้องนอนของเพียงฟ้าถึงกับชะงัก เคลวินได้ยินดังนั้นก็เกิดหมั่นเขี้ยวคนตัวเล็กขึ้นมาทันที
“ชอบนักนะไอ้ที่บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรน่ะ มามะ เดี๋ยวจะทำให้ชัดเจนเอง”
ผมอยากให้ทุกคนได้เห็นหน้าของเคลวินตอนนี้จัง ไม่รู้ว่าเขาแกล้งทำหรือว่ามันเป็นไปเอง เพราะตอนนี้ใบหน้าหล่อมันช่างส่อแววหื่นกระหายอย่างปิดไม่มิดเลยน่ะซิ
“อยู่ให้ยักษ์ก็ไม่ใช่ไอ้ฟาร์แล้ว ไปล่ะ”
พูดเสร็จร่างบางก็วิ่งออกไปจากห้องนอนทันที ขืนช้ากว่านี้ไปอีกซัก วินาที เขาว่าเขาต้องเสร็จเคลวินแน่ๆ
.
.
.
กรี๊ดดดดดดดๆๆๆๆๆๆ
ใช้ได้ในระดับหนึ่งแล้วกันเนอะ
เหมือนตาจะปิด หรือว่ายังไง
แต่ที่แน่ๆ
กด+ กดเม้น ก็ขอบคุณเอาไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ
หัวข้อ: {มาเฟียที่รัก กิ๊กรัก คุณชายตาโต ] ตอนพิเศษ น้ำซอส+เดียร์ P.80 |10/พฤษภาคม/2555| (อ่าน 750351 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก