/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
มิงเกลียดกะเทย แล้วมายุ่งกะกูทำไมฟร่ะ! II
ตอนที่ 27/2
.....................
.....................
ลมหายใจอุ่นกระทบที่ใบหน้า ผมรู้แต่เพียงว่าใบหน้าของเอกกำลังโน้มเข้ามา ทำให้ผมยืนหลับตาปี๋ แต่เวลาผ่านไปสักนาทีได้มั้งไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำให้ผม ลืมตาขึ้น แต่ก็พบกับใบหน้าเอกที่จ้องผมอยู่ข้างหน้า
“ผอมลงไปเยอะนะ” เอกเอ่ยขึ้น พร้อมกับปล่อยมือที่รั้งแขนผมไว้ที่ ผนังห้องน้ำ
“หรอ อืมก็เราไม่ค่อยกินอะไร” ผมตอบกลับไป กำลังจะเดินออกจากห้องน้ำ แต่เอกก็รั้งไว้อยู่
“เดี๋ยวก่อน” เอกพูดขึ้น ยกมือขึ้นมาปิดที่ผนัง
“เอกคือว่าเรามีธุระน่ะ ไว้ค่อยคุยกันวันหลังเถอะ” ผมพูดไม่ยอมสบตา จะเดินออกจากห้อง แต่ก็ถูกรั้งเอาไว้อยู่
“ไม่ วันนี้รอด้วยเดี๋ยวจะมารับ” เอกพูดขึ้น
“เอ่อไม่ได้หรอกเรามีนัดแล้วอ่ะ” ผมบอกไปตามความจริง ก็ผมมีนัดกับพี่เสือแล้วหนิ
“นัดได้ก็เลิกได้ ยังไงเย็นนี้ก็ต้องรอ” เอกพูดแค่นั้นก็เดินออกจากห้องน้ำไป
“เดี๋ยวแต่เราไปไม่ได้จริงๆนะ” ผมเดินเข้าไปดักหน้าเอก ที่หน้าห้องน้ำ
“ไม่ได้ก็ต้องได้ ถ้าไม่อยากให้เกิดอะไรขึ้นก็ยกเลิกนัดซ่ะ” เอกพูดเสียงเรียบ
“ไม่ได้หรอก เราไม่อยากให้เสียนัด และเราก็ไม่อยากไปกับนาย และนายก็ไม่ควรมายุ่งกับเราด้วย ต่างคนต่างไป” ผมพูดจบ กำลังจะเดินหนี
“ทำไมมันสำคัญนักรึไง” เอกพูดออก ทำที่ผมที่กำลังเดินไปก็หยุดชะงัก
“ใช่เค้าสำคัญมาก เค้าสำคัญมากที่สุด” ผมหันกลับไปพูดใส่เอก
“มันมีอะไรดีนักหนา ทำไม มันถึงใจหรือยังไง” เอกพูดขึ้นเสียงดัง ตอนนี้ผมก็อารมณ์ขึ้นเหมือนกันแหละ ชักจะดูถูกความเป็นคนเกินไปแล้ว
“หึ ใช่พี่เสือเขาถึงใจมาก ถึงมากที่สุด เรามีความสุข และอย่างน้อย พี่เค้าก็ไม่เคยทำให้เสียใจ” ผมพูดออกไป
“รักกันมากงั้นสิ หึ งั้นเราได้เห็นดีกัน” เอกแสยะยิ้มออกมา
“มานี่” เอกกระชาก แขนผม ให้เดินตามไป หรือเรียกว่าลากถึงจะถูก
“ไม่ ปล่อยสิ ปล่อย” เอกรากผมออกมาจากห้องน้ำ ส่วนผมก็ทุบตีไปเรื่อยๆ แต่ไม่สะทกสะท้านอะไร
“เดี๋ยวก่อนสิจะพาเราไปไหน เราไม่ไปนะ เราไม่ไป”
“หึ ร่านนักไม่ใช่หรือไง ขาดผู้ชายไม่ได้ไม่ใช่หรอ”
“เพี๊ยะ”
“ดูถูกกันมากเกินไปแล้วนะ”
“ทำไมที่ลากมาเนี้ยพิศวาสหรือยังไง หึหึ ไหนบอกไม่ชอบเราไง หรือว่าเพิ่งรู้ตัวว่าชอบเรา ติดใจกระเทยเข้าแล้วสิ” ผมแหยะยิ้มออกมา พูดแบบนี้ก็คงแทงใจดำไม่มากก็น้อย
“สัด..เอ้ย...” เอกบีบปากผม ก่อนจะลากผม ไปนอนที่แค่ไม้เก่าๆ หลังตึก
“อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย เป็นแค่ของเล่น ที่ลงคารมณ์ก็แค่นั้น” ตอนนั้น น้ำตาผมล่วงลง มาเลยครับไม่คิดไม่ฝันว่าจะมาชอบคนเลวๆ แบบนี้ได้
“ไง..รับไม่ได้รึไง..เสียใจด้วยแล้วกันที่มาชอบคนเลวๆแบบกรู” เอกแสยะยิ้ม
“อยากร่านดีนักไม่ใช่หรอ เดี๋ยวกรูจัดให้ ดูสิกรูจะถึงใจมากกว่าไอเหี้ยนั่นหรือเปล่านะ”
“อย่านะ”
“อยู่นิ่งๆ สิว่ะแม่ง” เอกพูดขึ้นอย่างหัดเสีย ก่อนจะหันมาจัดการเสื้อผ้าของผม ตอนนี้น้ำตาผมไหลพรากเลยครับ เอกไม่สนใจ ไซร์ซอกคอผมทันที แต่ผมไม่ได้รู้สึกอารมณ์นั้นเลยครับ ไม่รู้เลยสักนิด มันเสียใจมากกว่าครับ ผมก็ดิ้นไม่หยุด ดิ้นเท่าที่ดิ้นได้ครับ ทำไมถึงทำกลับผมแบบนี้ ทั้งที่เป็นคนไม่สนใจเอกแท้ๆ แต่กลับทำมาเป็นหวง หมาหวงก้างหรือยังไงกัน
...
..
.
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
[Talk] ขอโทษนะที่หายไปนาน แต่ยังไงก็มาต่อแล้วน้าส์ = = เหมือนหมดไฟยังไงก็ไม่รู้ แต่ยังไงก็จะมาต่ออีกนะ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ แต่สัญญาว่าจะมาต่ออีกแน่นอน ขอบคุณนะ ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวกใช้ ทุกคนจร้า