แวะเข้ามาตอบเมนท์ค่ะ ดีใจจังเลยที่ยังมีคนอ่านที่น่ารักเข้ามาอุดหนุน
นึกว่าจะขายไม่ออกเสียแล้วสิ สินค้าชิ้นนี้ (แบบว่ามีน้องบอกชื่อไม่ดึงดูดตามเคย)
แต่ๆๆ คนเขียนภาคภูมิใจกับชื่อนี้มากเลยค่ะ
Beija-flor แปลว่า นกฮัมมิ่งเบิร์ดในภาษาโปรตุกีสค่ะ
ที่คนเขียนชอบคำนี้เพราะพอดูจากคำศัพท์สองคำที่มารวมกันแล้ว มันเป็นชื่อนกที่โรมานซ์มากกกกกกกกกกกกกก
beijar = to kiss
flor = flower
หวานเนอะ........
พล็อตนี้มานานแล้วค่ะ ตั้งแต่เขียนเรื่องในทะเลทรายเสร็จนั่นแหละ เพียงแต่ยังสับสนว่าจะเลือกให้ออกมาแบบไหนดี
ระหว่างนายเอกของเราเป็นคนต่างชาติที่เข้ามาสำรวจทรัพยากร(แบบที่เขียนออกมา)
กับอีกแบบคือต่างเผ่าแต่เป็นศัตรูกัน (อันนี้สองคนจะคุยกันรู้เรื่อง)
คิดนานมากก่อนเริ่มต้นเขียนออกมาว่าจะดำเนินเรื่องอย่างไรดี เพราะสองคนต้องคุยกันไม่รู้เรื่อง
ในที่สุดเลยให้ออกมาเล่ากันคนละส่วนเสียเลย
สำหรับคนที่ยังไม่เข้าใจหลังอ่านจบนะคะ ก็เหมือนเดิม สองคนนี้ก็คู่เดิมนั่นแหละ ศวัตรากับท่านเทพ อิอิ
เพียงแต่เลเวลการจำกันได้ในชาตินี้ของสองคนนี้เลเวลต่ำอย่างมากมายเมื่อเทียบกับชาติของน้องแก้มบุ๋มและพี่คนนั้นที่มาซื้อมาลัย
เพราะมาฮัวคา จำได้แต่ประกายแววตา แล้วก็ฝันถึงบ่อยๆแต่ก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายในฝันคือใคร
ส่วนSergioยิ่งแย่ใหญ่ จำอะไรไม่ได้สักอย่าง นอกจากความรู้สึกเป็นสุข อบอุ่นปลอดภัยเมื่ออยู่ในอ้อมกอด
........... >/////////<
ส่วนภาษาต่างด้าวที่ใช้ในเรื่อง ^o^
เป็นภาษาโปรตุกีสจริงๆกับภาษานุ่น(มั่วขึ้นมาเองค่ะ)
ส่วนที่Sergioพูดน่ะ โปรตุกีสจริงๆ นอกนั้นพวกสัตว์ พวกพืชในป่า มาจากทั้งสมมติมาและผสมปนเปกับโปรตุกีสจนยุ่งเลยค่ะ
คำถามอ่านมาจนจบตอนแล้วมีใครไม่รู้จักเทพสูงสุดของเผ่าฮัวโอรานีไหมคะ? ยังมีใครสงสัยมั้ยว่าอัมมุนคืออะไร?
แล้วยังสงสัยมั้ยคะว่า กาห์ คืออะไร?
สำหรับผิวขาวสวยของSergioที่มาฮัวคาชมว่าเหมือนกลีบยามินาร์ คือว่าขอบคุณจัสมินนะคะ
เพราะมะลิป่าที่มาฮัวคานึกถึง พี่นุ่นยืมคำว่าjasminมาแปลงเป็นภาษานุ่นว่า ยามินาร์ ง่ายๆอย่างนั้นเองค่ะ ^o^
สุดท้ายนี้ ขอแสดงความขอบคุณผู้สนับสนุนวัตถุดิบอย่างคุณกูเกิ้ลสำหรับแผนที่อะมาซอน และข้อมูลของชาวเผ่าอินเดียนในลุ่มอะมาซอนนะคะ
ถึงจะพูดกันคนล่ะภาษา แต่ก็เข้าใจกันได้
ด้วยภาษากาย
ภาพประกอบชวนจิ้นมากเลย
ภาษาเริศ ไร้ที่ติ ชอบมากกกกกกกก
ทั้งเนื้อเรื่อง และการบรรยายเลย
ส่วนตัวพี่นุ่นชอบตอนที่เสือจากัวร์จะเข้ามาแอทแทคแซร์จิโอ้ที่หมดสติมากเลยค่ะ มาฮัวคาเท่ห์โก้ดดดดดดดดดด
กิ้ว ๆๆ ภพนี้...บุบุย บุบุย มาฮัวคา ล่ำกำยำ...หวีดกันได้อีกภพนะ
รอลุ้นภพต่อไป...
+บวกนุ่น
กิ๊ววววววว โนเนะจ๋า ขอบคุณสำหรับการมาอุดหนุนค่ะ กอดดดดดดดด หวีทเนอะ แซร์จิโอ้กินเด็กอ้ะ มาฮัวคาเพิ่งสิบเจ็ดเอง คริคริ
เปลี่ยนให้พระเอกนุ่งแผ่นหนังแทนใบไม้สดจะดีกว่ามะอ่ะ อิอิ
เคยอ่านการ์ตูนเรื่องที่เป็นภาพประกอบด้วยล่ะ
เคยอ่านด้วยเหรอคะ สนุกมั้ยนิ? สำหรับใบไม้ อิอิ คือพอดีว่าเผ่าที่ไปรีเสิร์ชข้อมูลมาเป็นต้นแบบสมัยก่อนจะมีมิชชันนารีเข้าไปเค้าไม่ใส่อะไรเลยนอกจากเอาสีเปลือกไม้มาย้อมตัวอ้ะค่ะ
อีกอย่างเผ่านี้เค้าเคารพจิตวิญญาณของชีวิตทุกชีวิตค่ะ สังเกตว่ายิงจากัวร์ตายไปตัวมาฮัวคายังไม่ตามไปถลกหนังเลย
คือว่ามันต้องมีการตามชามัน(หมอผี)มาทำพิธีมากมายก่อนจะเอาชิ้นส่วนจากสัตว์ที่ถูกฆ่ามาใช้ได้อ้ะค่ะ
ภาษาสวยมาก
ภาษาสวยดีอ่ะ ชอบ ดูอลังการดี 55555
ขอบคุณมากค่ะ ชอบการใช้ภาษาแบบนี้เหรอคะ? แล้วไว้มีพล็อตดีๆจะเขียนมาอีกนะคะ
ขอบคุณมากๆครับพี่หวาน เรื่องสั้นแต่ได้ใจผมไปเลยครับรบกวนมาต่ออีกนะครับผม
ภาคภูมิใจที่ได้เป็นพี่หวาน 55555555 ขอบคุณค่ะ ดีใจที่ชอบนะคะ
หนุกมากเลย เพิ่งเข้ามา ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
อยากให้แต่งยาวกว่านี้จัง หนุก ๆๆๆๆ
รับฝากทั้งเนื้อทั้งตัวค่ะ ^o^