หัวข้อ: {{คุณตำรวจยอดรัก}}> 28 ตอนจบ +ตอนพิเศษ 2 ตอนจ้า

[♠DekDoy♠]

อ่อนโยนจังโทนี่ >///<

[PEENAT1972]

หวานดีจังคะ

[nolirin]

กรี๊ดดดดด
โทนี่มาแนวหวานๆ โรแมนติกมากๆ
"เพียงแต่เหลือที่ว่างในใจให้ผมบ้างก็พอแล้ว” กรี๊ดดดด อีกรอบ
โดนใจสุด

....รอฉากกำไรของเควินต่อไป อิอิ.....

[silverspoon]

อ่านตอนแรกสงสารโทนี่ 

พออ่านลงมาจนจบ  ::ค่อยยังชั่วที่ภามให้โอกาส

[kun]

แล้วเมื่อไรจะให้ดทนี่เข้าไปอยู่ข้างในอ่ะ

[n2]

อยากมีคนรักแบบโทนี่จัง

[พี่วันเสาร์]

น่ารักทุกคู่เลยคะ
รอลุ้นคู่ภามกับโทนี่ว่าเมื่อไหร่จะลงเอยกันซะที

สำหรับคนแตงจ้า

[ChiOln]

“ไม่ต้องลืมครับ …คุณไม่จำเป็นต้องลืมเธอ คนที่คุณรักและรักคุณ … เพียงแต่เหลือที่ว่างในใจให้ผมบ้างก็พอแล้ว”


ชอบคำนี้อ่ะ โทนี่ รักจริง หวังแต่นะเนี้ย  

[dahlia]

ตื้อเท่านั้นที่ครองโลกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 

[tawan]

ความรักกำลังก่อตัว 

น่ารักจังเลย 

 

 

[Yunatsu]

 

เริ่มแล้วววววว

เอาใจช่วยโทนี่น้าาาาาาาาา

ให้ผู้กองใจอ่อนเร็วๆอิอิ

[LiTTlE [A]]

อดทนหน่อยนะโทนี่...
เชื่อว่าในไม่ช้า..ก้อจะได้หัวใจของหมวดภามไปครอง...
ทั้งตัวและหัวใจ.........
..........................
ครึ่งหลังไม่ทราบว่าจะหั้ยเตรียมทิชชู่ เลือดสำรองของกรุ๊ปเลือดต่างๆๆ
ใว้มั้ยเอ๋ยไรเตอร์...ฮาๆๆๆๆๆๆๆ

 :กอด1:ตัวเทอร์แน่นๆ..
 

[i1_to*pp]

โทนี่โรแมนติกมากๆ     อยากได้แบบนี้บ้าง

ครึ่งหลังเควินกับกานต์ใช่มั้ยคะ 

[ooopimmyooo]

มองกันไป มองกันมา

เดี๋ยวก็ท้องหรอกผู้กอง

ฮ่าๆๆๆ

[belzaaa]

โทนี่จ้ารุกเข้าไปจ้ะ  ยึดคติ ตื่อเท่านั่นที่ครองโลกกกกกกกกก

[Little Devil]

มาเชียร์โทนี่

[milky way]

โทนี่หวาน อ่อนโยนมากเลย  แค่นี้ก็ดีแล้ว ที่ภามขอเวลา
ถือเป็นการเก้าหน้าไปอีกก้าว
โทนี่ สู้โว้ย

[Dee^daY]

ถ้ารัก ก็ขอให้แน่ใจ..

[Xenon]

สวัสดีค่ะ นักอ่านที่น่ารัก มาขอสำรวจความต้องการหน่อยค่ะ

คือในเดือนสิงหาคม ปัดจะมีรวมเรื่องสั้นกับเพื่อน ๆ ในชื่อ หนังสือว่า "No Limit"
โดยมีนักเขียนก็คือ xenon หรือตัวปัดเอง ที่ใช้นามปากกาว่า 'ปัทม์'นอกนั้นก็มีอีกสามท่านก็คือ คุณ ppm ที่เคยลงAbsolution Café ในเล้านี้ แล้วก็น้อง  Ziar นักเขียนคุณภาพอีกหนึ่งท่าน(แต่งานน้องเขาไม่ได้ลงที่นี่ค่ะ)  กับน้อง Maya (ในเล้าน้องเขาใช้นามปากกาว่า กระต่ายชมจันทร์ น่ะค่ะ)
 
เล่มที่ว่านี่เป็นเล่ม 2 และจะมีเรื่องสั้นของปัดด้วย คือ การพบกันครั้งแรก ของนายเควินกับกานต์ ที่เป็นต้นกำเนิดของเรื่อง 'คุณตำรวจยอดรัก' เรื่องนี้   ถ้ามีกำหนดออกและมีคนที่อ่านเรื่องนี้สนใจ จะได้ไปตั้งกระทู้โฆษณาที่บอร์ดซื้อขายหรือแจ้งให้ทราบอีกที
 
ป.ล.สำหรับรวมเล่มใน no limit # 1 ที่ผ่านมา มีผลงานนักเขียนก็คือ ppm ,ziar ,ปัทม์(xenon คนนี้นี่ล่ะ) แล้วก็พี่ ใบปอ ค่ะ เล่มแรกนี่เปิดจองขายได้สักพักแล้ว และหมดเขตจองสิ้นเดือนกรกฎาคมนี้ค่ะ


=======

ป.ล. (อีกรอบ)

ครึ่งหลัง ของตอน 12 ยังไม่เสร็จจ้า รอเ็ร็ว ๆ นี้นะคะ เตรียมทิชชู่ไว้รอซับเลือดได้เลยค่ะ (ไม่ต้องม้วนใหญ่มาก เพราะคนแต่งไม่ชำนาญการรีดเลือด)

[belzaaa]

รับทราบคะ แล้วจะรอนะคะ

[i1_to*pp]

เข้ามารอครึ่งหลังค่ะ   

มีแต่ม้วนใหญ่อะทำไงดี   

[n2]

อยากได้หนังสือ "No Limit" ต้องทำยังไงค่ะ

[LiTTlE [A]]

 
 
 

[silverspoon]

น่าสนใจมากค่ะ อยากรู้ราคาก่อนสั่งจอง

[Xenon]

เข้ามารอครึ่งหลังค่ะ   
มีแต่ม้วนใหญ่อะทำไงดี   

แหะ ๆ ไว้ใช้คราวต่อไป ไม่ก็กลับเรื่องอื่นแทนก็ได้ค่ะ อิ ๆ

อยากได้หนังสือ "No Limit" ต้องทำยังไงค่ะ

น่าสนใจมากค่ะ อยากรู้ราคาก่อนสั่งจอง

เดี๋ยวส่งรายละเอียดไปให้ทาง PM นะคะ

Edit: ส่งรายละเอียดไปให้ทาง PM เรียบร้อยแล้วนะคะ

[Xenon]

หลังจากอ่านครึ่งหวาน ๆ ของโทนี่ ก็มาดูครึ่งหวาน ๆ (?) ของนายเควินกับกานต์บ้างนะคะ
ป.ล.กรุณาเตรียมทิชชูม้วนเล็ก ๆ ไว้ซับน้ำลายและเลือดกำเดาของท่านด้วยค่ะ~

----------------------------------------------------------------------------
(บทที่ 12 ครึ่งหลัง)


   อีกด้านหนึ่งก่อนหน้านั้น หลังออกมาจากร้านค้า เควินก็โทรศัพท์เรียกให้ลูกน้องของเขาขับรถมารับไปส่งที่คอนโดของตน เมื่อลงจากรถเขาก็ประคองคนที่เมาแอ๋ขึ้นไปบนห้องพัก แล้วจับร่างนั้นนอนราบไปกับเตียงใหญ่กลางห้อง พลางพิจารณาดูสภาพของอีกฝ่ายอย่างคิดถึง
   “ตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกัน ก็เพิ่งจะได้เห็นนายเมาหนักอีก ก็ครั้งนี้นี่ล่ะนะ”
   “ใครเมา? ... ฉันน่ะเหรอเมา?”
   กานต์ตอบเสียงยานคางเล็กน้อย ก่อนจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าชุดตำรวจ ที่มันแสนจะเกะกะร่างกายของเขาเสียเหลือเกินในตอนนี้ ทำเอาคนที่มองอยู่ต้องกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อผิวสีแทนเนียนสวยปรากฏให้เห็นแก่สายตา
   “เห็นมะ  ไม่เมาสักหน่อย ยังถอดเสื้อเองได้อยู่นา...เอิ๊ก~”
   เจ้าตัวบอกก่อนจะทิ้งกายนอนแผ่หลาลงไปบนเตียงแล้วช้อนตาเชิญชวนชายคนรัก
   “ฉันยังจำได้นะ...ที่ร้านน่ะ นายบอกจะตามใจฉันทุกอย่างใช่ไหม”
   “อือ ใช่ อยากให้ฉันทำอะไรหรือ”
   เควินถามพร้อมกับทรุดนั่งลงข้าง ๆ คนรักบนเตียงนอนกว้างนั้น ด้านกานต์พลิกกายมามองคนข้างเขายิ้ม ๆ แล้วจึงตอบไปอย่างชัดเจน
   “ฉันอยากอยู่ข้างบนเป็นฝ่ายทำมั่ง!”
   ร่างสูงชะงักกึก แววตาพราวพรายคู่งามนั้นฉายแววเอาจริงดังเช่นคำพูด ก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วตอบรับอีกฝ่ายง่าย ๆ
   “ก็ได้ ...สัญญาไปแล้วนี่นะ”
   คำตอบของเควินทำให้กานต์ตาเบิกกว้างด้วยความตะลึงและยินดี
   “จริงหรือ! ได้จริงงั้นหรือ!”
   เควินชะโงกหน้ามาจูบอีกฝ่ายแทนคำตอบ จากนั้นจึงทิ้งกายนอนราบลงไป แล้วบอกกับผู้หมวดหนุ่ม
   “นายถอดเสื้อผ้าให้ฉันด้วยสิ”
   “ได้เลย~ เดี๋ยวจัดการให้”
   เควินนอนยิ้มมองคนที่ตั้งใจถอดเสื้อผ้าให้เขา และของเจ้าตัว หลังจากนั้นเมื่อทั้งคู่อยู่ในร่างเปลือยเปล่าด้วยกันแล้ว กานต์ก็เริ่มมีท่าทางอึกอักอีกครั้ง
   “ทำไมล่ะ รออะไรอยู่ จะเป็นฝ่ายทำบ้างไม่ใช่หรือ”
   เควินแกล้งเย้า เขารู้หรอกว่าตลอดมาเขาเป็นฝ่ายปรนเปรอและนำอีกฝ่ายเข้าสู่บทรักมาตลอด กานต์ชะงักแล้วทำหน้ามุ่ย ๆ ด้วยความงอน ก่อนจะตัดสินใจลงมือปลุกเร้าความเป็นชายของร่างที่นอนอยู่ให้ตื่นตัวขึ้นด้วยริมฝีปากของเขา
   “อา...วิเศษมาก เก่งขึ้นเยอะเลยนะกานต์”
   เควินครางเสียงกระเส่า ยิ่งทำให้คนที่เป็นฝ่ายปลุกเร้าได้ใจ เขาครอบครองแท่งเนื้อเบื้องหน้าไว้ในริมฝีปากอบอุ่นของตน จนกระทั่งร่างข้างใต้กระตุกเล็กน้อย แล้วปลดปล่อยออกมาส่วนหนึ่ง
   “ลิ้นนายนี่วิเศษจริง ๆ ... อย่าไปทำแบบนี้ให้คนอื่นนะ”
   คนขี้หึงบอก ทำให้คนฟังค้อนขวับ แล้วเริ่มเงอะงะพยายามจะช้อนบั้นท้ายอีกฝ่ายให้ลอยขึ้นจากเตียง แต่เควินกลับแกล้งนอนขืนไม่ยอมร่วมมือเสียเฉย ๆ อย่างนั้น
   “ถ้าไม่ขยับจะทำได้ยังไงล่ะ”
   “ก็ไม่เห็นยาก ... นายก็ขึ้นมานั่งบนตัวฉันแทนสิ”
   เควินบอกด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ทำเอาอีกฝ่ายอ้าปากค้าง แล้วตีหน้าบึ้งใส่
   “คนขี้โกง!”
   “ไม่ได้โกงนะ ก็นายอยากอยู่บน ฉันก็ให้อยู่แล้วจะว่าฉันโกงได้ไง”
   ผู้หมวดหนุ่มชะงัก แล้วเถียงกลับไปทันที
   “นั่นมันหมายถึงฉันเป็นฝ่ายทำนายคืนบ้างต่างหาก!”
   “เพื่ออะไรล่ะ...ชอบรุกมากกว่าหรือ?”
   เควินย้อนถามทำเอาอีกฝ่ายเงียบกริบ แล้วอ้อมแอ้มตอบ
   “ก็...อยากลองมั่ง”
   “ทั้งที่ไม่รู้จะทำยังไงน่ะหรือ อย่าฝืนเลยน่า ให้ฉันเป็นฝ่ายบริการนายเองเหมือนเดิมเถอะนะ”
   เควินบอกแล้วยันกายขึ้นนั่งเผชิญหน้าคนที่กำลังหน้าแดงด้วยความอาย ก่อนจะรวบร่างนั้นมากอดแน่น
   “กานต์...ถ้านายต้องการจะทำจริง ๆ เพราะไม่อยากเป็นฝ่ายเจ็บตัว ฉันก็ยินดีเป็นฝ่ายรับให้นายเสมอ แต่นี่ไม่ใช่แบบนั้น นายก็แค่ไม่อยากรู้สึกแพ้ฉันเท่านั้น ฉันพูดถูกไหม?”
   กานต์นิ่งเงียบ แล้วพยักหน้ารับค่อย ๆ ก่อนจะซบลงกับบ่าคนรัก
   “ขอโทษนะ”
   “กานต์...ถึงฉันจะเป็นฝ่ายรุกนายและทำให้นายเคลิ้มได้ทุกครั้ง แต่นั่นเป็นเพราะเสน่ห์ของนายเองด้วยนั่นล่ะ คนที่เป็นฝ่ายแพ้เสมอมันฉันต่างหาก”
    คำสารภาพของเควิน ทำให้ผู้หมวดหนุ่มนิ่งอึ้ง แล้วสักพักจึงปรากฏรอยยิ้มน้อย ๆ ขึ้นบนใบหน้านั้น ก่อนจะชะโงกหน้าไปจูบริมฝีปากอีกฝ่ายอย่างแนบแน่น
   “ฉันรักนาย...เควิน”
   “ฉันก็เหมือนกันกานต์”
   เควินพึมพำตอบแล้วอุ้มร่างอีกฝ่ายขยับให้สะโพกจ่ออยู่ที่แก่นกายของเขา ก่อนจะค่อย ๆ สอดใส่ความเป็นชายของตนผ่านเข้าไปในโพรงสวาทด้านล่างของอีกฝ่าย กานต์นิ่วหน้าด้วยความเจ็บและอึดอัดในช่วงแรก เขาใช้นิ้วมือจิกที่บ่ากว้างของคนรักแน่น และเมื่อหนุ่มลูกครึ่งรู้สึกถึงความบีบรัดที่ผ่อนคลายลง เขาก็เริ่มขยับสะโพกของตนขึ้นลง โดยที่ผู้หมวดหนุ่มก็ได้แต่ใช้ขาทั้งคู่โอบตวัดเอวรัดร่างเขา และกระดอนกายขึ้นลงตามแรงกระแทกนั้น พร้อมกับเสียงหอบครางไม่หยุดระหว่างการเคลื่อนไหวที่ดำเนินไปเรื่อย ๆ
   “อะ! เควิน...แรงกว่านี้...แรงอีก!”
   สะโพกที่เต่งตึงไปด้วยกล้ามเนื้อแน่น ขยับกระแทกขึ้นลงสวนตอนรับกับจังหวะขยับของสะโพกด้านล่าง หนุ่มลูกครึ่งยิ้มน้อย ๆ ที่มุมปาก แล้วจึงเพิ่มความเร็วและความหนักหน่วงของการกระแทกมากขึ้นไปอีก
   “อ๊า! เควิน! เควิน! แบบนี้ล่ะ อ๊า!”
   เสียงครางด้วยความเร้าใจอย่างลืมตัว ทำให้เควินหัวเราะเบา ๆ ในลำคออย่างพึงพอใจที่เห็นคนรักมีความสุข เขาเร่งจังหวะถี่ยิบจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังแข่งกับเสียงร้องครางระงมด้วยความสุขสมปนเสียวกระสันของกานต์
     จนกระทั่งเวลาผ่านไปได้พักใหญ่ หนุ่มลูกครึ่งจึงกระแทกสะโพกใส่คนรักอย่างหนักหน่วงอีกสองสามครั้ง จากนั้นร่างของผู้หมวดหนุ่มก็สะดุ้งเฮือก และแอ่นเกร็งอยู่สักพัก ก่อนจะทรุดฮวบลงไปซบอกกว้างของคนรัก น้ำขุ่นขาวข้นไหลออกมาตามท่อนเนื้อแกร่งของเควินซึ่งชักออกมาจากร่างอีกฝ่าย แล้วจากนั้นเจ้าตัวจึงจับพลิกกายของคนที่หมดแรงไปกับอกของเขาให้นอนหงายลงบนเตียง ซึ่งกานต์ก็มองเขาตาปรอยด้วยความเสน่หาและความต้องการที่ยังคงไม่จางหาย สร้างความพอใจให้เควินยิ่งนัก
   “ชอบใช่ไหมล่ะ ฉันบอกแล้วไง นายน่ะเหมาะกับเป็นฝ่ายที่ถูกรักแบบนี้มากกว่า ...จริงไหม”
   คำพูดสุดท้ายก่อนที่กิจกรรมบนเตียงจะเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง เสียงครางและเสียงหอบกระเส่าดังคละเคล้ากันไปตลอดคืน จนกระทั่งเช้าวันใหม่มาเยือนนั่นล่ะ กานต์ถึงได้เป็นอิสระจากเรือนร่างของอีกฝ่าย แต่นั่นก็ทำให้เขาหมดสภาพจนเกือบจะได้คลานไปทำงานกันเลยทีเดียว



....TBC....

[ooopimmyooo]

ดีใจจัง

อัพแล้ววว

 

[tawan]

ดูอาการแล้วไม่น่าจะทำงานไหว

ราชการไทย

 

[PEENAT1972]

เป็นไงละอยากอยู่บน 555

[n2]

สงสารกานต์จังจะไปทำงานไหวไหมละนั้น