หัวข้อ: ร้าย...หรือรัก ตอน จบแล้ว 2-2-55

[BeeRY]

เฟคยอมทุกอย่างเลยเนี่ย เป็นลูกเจี๊ยบในกำมือบีมแล้ว อิอิ

[aehJTS]

อ่าชอบเฟคแบบนี้จังหน้ารักดี นวดทั้งที่หลับอยู่ อยากมีมั่ง ๆ

  writer คะ

[ordkrub]

แล้วเฟคมันจะทำตัวดีอย่างนี้ได้นานไหม

[Phing]

เฟคน่ารักขึ้นเป็นกองเลย
หวังว่าคงดีเเบบนี้เสมอนะ

[Nabee]

สรุปว่านี่คือช่วงเอาคืนของน้องบีมใช่ป่ะ...ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ

เอาน่าพี่เฟค ทำกะเค้าไว้มาก...เจอเอาคืนบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ทนเอาหน่อยก็แล้วกันนะ


ฉากนี้มีแอบหวานกันเล็กน้อยถึงปานกลาง...หวังว่าคงไม่มีเรื่องอะไรมาทำให้ต้องระหองระแหงกันอีกนะ

อยากให้พี่เฟคบอกน้องไปสักทีว่ารู้สึกยังไง...บางทีเรื่องที่เป็นอยู่ตอนนี้มันอาจจะดีขึ้น

น้องบีมอาจจะใจอ่อนมากกว่านี้ก็ได้นะพี่เฟคนะ...

[kun]

ง่วงก่ง่วง ตาก่ลืมไม่ขึ้น มือก่ต้องนวดให้
เฟตน่ารักตลกๆๆดี

[melody]

เฟค กำลังทำคะแนน
ดูซิว่าจะทำตัวน่ารักแบบนี้ได้ขนาดไหนกัน
ฮ่าๆๆๆ

[Dee^daY]

ต้อนรับน้องใหม่..เอ๊ยไม่ใช่..แค่หายไปนานก็เท่านั้น
อิอิ..

[i_lost in..]

ตอนนี้เฟคน่ารักดีอ่ะ

[konjingjai]

ผมต้องทนอยู่อย่างคนไร้ศักดิ์ศรีอย่างนี้มาหลายวันจนเป็นอาทิตย์แล้ว   ถ้าใครไม่โดนอย่างผมคงไม่รู้หรอกว่าคำว่าไร้ศักดิ์ศรีนะมันเป็นอย่างไง   ผมโดนผู้ชายด้วยกันข่มขืน  ฮึ..ฮึฟังแล้วมันตลกสิ้นดีโดนข่มขืนคิดถึงกี่ครั้งมันก็ทำให้ผมแทบคลั่งได้ทุกทีซินะ

นอกจากข่มขืนแล้วมันยังขังผมเอาไว้อีก  ผมอยากจะหนีแต่ก็หนีไม่ได้   บ้านหลังนี้ถูกดูแลอย่างดี   ดีจนเกินไป  รอบๆ  บ้านจะมีคนคอยเฝ้าอยู่ตลอด   และตัวผมเองก็มีคนคอยเฝ้าอยู่ที่หน้าห้อง  ผมได้รับสิทธิ์ให้ไปเดินสูดอากาศนอกบ้านได้  แต่ก็ต้องมีคนคอยเดินตาม  คิดดูอีกที  ผมก็เหมือนหมาที่เจ้าของปล่อยออกมาวิ่งเล่นได้แต่ก็เพียงนิดเดียว  แล้วก็ต้องเข้าไปอยู่ในกรงตามเดิม

“คุณจะไปไหน”

เพียงแค่ผมเปิดประตูออกมาเพียงนิดเดียวผมก็เจอไอ้ยักษ์หน้าเหี้ยมที่เฝ้าอยู่หน้าประตูถามทันที   ผมละอึดอัดใจฉิบ...คนเคยเป็นอิสระในการใช้ชีวิตจะต้องมาทนอยู่ในสถาพแบบนี้

“ออกไปนั่งเล่นข้างนอกไม่ได้หรือไงห่ะ  หรือว่าพวกมึงจะห้ามไม่ให้กูออกไปไหนเลย”

ผมถามกลับอย่างเหลืออด   เพราะแค่ผมขยับตัวเพียงนิดเดียวไอ้พวกเวรพวกนี่ก็จะขยับตามทันที

“เปล่า...ผมก็แค่ถามเพื่อว่าคุณอยากได้อะไรเพิ่ม  ผมจะได้หามาให้”

ไอ้ยักษ์นั้นตอบกลับมา  แต่ผมรู้ว่านั้นเป็นเพียงข้ออ้างเทานั้นเอง  แต่ผมก็ไม่สนใจมันหรอก  ผมเดินออกมานอกบ้านและคอยมองว่าอะไรอยู่ตรงไหนบ้าง  เพื่อว่าผมมีโอกาสผมจะหนีออกไปจากที่นี่

ไอ้กันต์มึงคอยดูสิ่งที่มึงทำกับกูมันเจ็บแสบมาก  ถ้ากูออกไปจากที่นี่ได้เมื่อไรนะมึงกูจะเอาคืนมึงให้สาสมเลยไอ้สัด  กูจะทำลายสิ่งที่มึงรักมากที่สุด  และกูก็รู้แล้วด้วยว่ามึงรักอะไรรักใครมากที่สุดตอนนี้  ถ้ากูออกไปได้มึงจะได้เห็นดีกัน

ไอ้บีมใช่ไหมที่ทำให้มึงทำกับกูอย่างนี้  กูออกไปได้กูจะทำให้ไอ้บีมคนที่มึงรักต้องเจ็บอย่างที่ไม่เคยเจ็บมาก่อนและเมื่อไอ้บีมมันเจ็บมึงก็ต้องเจ็บไปด้วย   ทุกสิ่งทุกอย่างตอนนี้มันอยู่ในหัวกูแล้วรอเพียงแต่เวลาเท่านั้นที่กูจะได้แก้แค้น

บีม...กุต้องขอโทษด้วยที่จะต้องทำร้ายมึง  แต่ก็ช่วยไม่ได้มึงอยากมาอยู่ตรงกลางและมึงก็เป็นสิ่งเดียวที่ตอนนี้กูคิดได้ว่าถ้ามึงเจ็บไอ้กันต์ก็ต้องเจ็บด้วย  ขอโทษอีกทีก็แล้วกันรอกูก่อนนะแล้วกูจะไปหาทันทีที่กูออกจากนรกห่าเหวนี่ออกไปได้

ผมนั่งคบคิดหาวิธีที่จะทำหลังจากออกจากที่นี่ไปได้  ถึงแม้ว่าผมจะเห็นแก่ตัวไปบ้างแต่ผมก็ไม่เคยไปทำร้ายร่างกายของใครอย่างที่พวกมันทำ  ผมก็แค่หาวิธีเอาตัวรอดเท่านั้นเองและผมก็ไม่ได้ทำผิดอะไรนี่หน่า  ก็ไอ้บีมมันชอบผู้ชายอยู่แล้วผมก็แค่หาผู้ชายมานอนกับมันเท่านั้นเอง  แค่นี่พวกมันจะต้องมาแก้แค้นบ้าบออะไรด้วย  แล้วอีกอย่างคนที่ไปนอนกับไอ้บีม  ผมก็เชื่ออยู่อย่างว่าจะต้องมีไอ้กันต์ด้วยแน่ๆ   แล้วที่นี้อยากจะเป็นคนดีขึ้นมาซะนี่...ไอ้เวร
แต่ก่อนที่ผมจะทำอะไรหรือหาทางแก้แค้นพวกมันได้  ผมต้องหาทางเอาตัวเองออกจากที่นี่ให้ได้เสียก่อนไม่งั้นก็อย่าหวังจะทำอะไรได้เลย  แต่ผมจะทำอย่างไงดีล่ะ  ที่จะออกไปจากที่นี่ได้



“โอ๊ย”

เสียงร้องโหนหวนดังออกจากปากของผม   มือก็กุมท้องไปด้วย

“คุณเป็นอะไร....”

ไอ้ยักษ์ที่ยืนอยู่หน้าห้องรีบวิ่งมาดูผมทันที   มือที่กุมท้องผมยิ่งกดแน่นขึ้นไปอีกเพื่อแสดงความเจ็บปวดให้เห็นมากขึ้น  จนสีหน้าของไอ้ยักษ์นั้นเป็นกังวลมากเหมือนกัน

“ปวดท้อง....ปวดมากเลย   ทนจะไม่ไหวแล้ว”

เสียงของผมแหบพล่าและตะกุกตะกักอย่างคนที่เจ็บปวดและทรมานมาก

“คุณรออยู่ตรงนี้ก่อนนะผมจะไปรายงานหัวหน้าว่าจะเอาอย่างไง”

เสียงไอ้ยักญืมันพูดอยูใกล้ผมที่ตอนนี้นอนตัวง้อคว่ำหน้าลงกับพื้นที่ซ้อนรอยยิ้มเอาไว้อย่างแนบเนียน   เสียงพวกมันไปพูดคุยอะไรกันสักอย่างก่อนที่ไอ้ยักษ์มันจะกลับมาอุ้มผมขึ้น

“ผมจะพาคุณไปส่งโรงพยาบาลนะ”

ผมพยักหน้าสุดท้ายแผนการณ์ขั้นแรกที่จะหนีออกไปจากที่นี่ก็สำเร็จอย่างง่ายดาย ผมรอระหว่างที่รถติดไฟแดงตรงแยกที่ใกล้ที่สุด   เพื่อที่จะหนีและผมก็ทำได้สำเร็จผมใช้ช่วงโอกาสที่พวกมันเผลอและมีคนเยอะๆ  พวกมันจะได้ไม่กล้าตามไล่จับผม   

ผมหนีมาได้แต่ผมไม่ยอมกลับห้องหรอก  ผมว่าผมหลบไปอยู่ห้องเพื่อนของผมก่อนดีกว่า  ป่านนี้ไอ้พวกนั้นมันคงไปดักรอผมอยู่ที่นั้นแล้วแน่ๆ

มันเหมือนหนูไล่จับแมวดีๆ  นี่เอง  ผมคอยหลบมันคอยตาม   ลูกน้องของกันต์ยังคงออกตามตัวผมอยู่   บังเอิญวันนึงตอนที่ผมคิดจะกลับไปเอาเสื้อผ้าที่ห้องของผม   แล้วผมเห็นพวกมันเดินวนไปวนมาแถวหอพักของผม  ดีที่ว่าผมคอยระวังตัวเอาไว้   พวกมันก็เลยไม่เจอกับผม

นี่ชีวิตของผมมันจะวุ่นวายไปนานแค่ไหนนะ   อะไรที่ทำให้ผมต้องมีชีวิตที่ยุ่งยากขนาดนี้  อะไรคือจุดเริ่มต้น   ผมเองก็คิดไม่ออก  และมันจะไปจบตรงไหนผมเองก็คาดเดาไม่ได้

ผ่านมาแล้วนับเดือนหลังจากที่ผมหนีออกมาจากนรกขุมนั้นได้  ผมยังคงระวังตัวอยู่แม้ว่าผมจะไปเรียนและกลับไปนอนที่ห้องแล้ว  ผมเปลี่ยนกุญแจห้องลูกใหม่และบอกกับคนที่ดูแลหอว่าถ้ามีใครมาตามหาผมให้บอกว่าผมย้ายห้องไปอยู่ที่อื่นแล้ว   และผมเองก็ไม่ย้ายห้องหนีพวกมันหรอกถ้ามันจะจับผมจริง  ผมไปอยู่ที่ไหนก็คงเหมือนกันนั้นแหละ

ส่วนบีมผมก็เคยเจอที่มหาลัยอยู่สองสามครั้งแต่เป็นการเจอกันไกลๆ   ผมเองก็ยังคิดไม่ออกว่าจะเข้าไปหาบีมมันอย่างไงแล้วผมจดเริ่มทำตามแผนการที่วางเอาไว้อย่างไงเหมือนกัน

“เอ๋ย....ไอ้ขิงมึงออกไปกินเหล้ากับพวกกูป่ะ”

เสียงคำถามของไอ้ปิงถามผมขึ้นหลังจากเลิกเรียนในเย็นวันนึง

“ไม่ไปว่ะ   กูไม่อยากออกไปไหนว่ะ”

ผมตอบมันไป   แต่ใจจริงของผมแล้วผมอยากไปกินเหล้ากับพวกมันจะตายไป   ไม่ได้กินมาหลายวันแล้ว  แต่ถ้าให้ผมเสี่ยงออกไปข้างนอก  ผมไม่เอาดีกว่ายอมอด   ผมเลยตอบมันไปอย่างนั้น

“อะไรว่ะช่วงนี้...มึงเรียนเสร็จก็หายหัวไปเลยนะมึง  เพื่อนนะไม่เคยเห็นหัวเลย  หรือว่าไปติดหญิงอีกแล้วว่ะ”

“เปล่า...กูไม่ได้ติดหญิงที่ไหนหรอก  แค่ช่วงนี้กูเบื่อๆ  ว่ะ  อยากกลับไปนอนที่ห้อง   พวกมึงไปเถอะ”

“ไปเถอะไอ้ขิง  วันนี้ไปกินกันที่ห้องไอ้คิว  ไม่ได้ไปที่ร้านหรอก   กูเห็นมึงเงียบๆ   ตั้งแต่กลับมาจากบ้านครั้งก่อน”

ไอ้ปิงมันดึงแขนผมให้หยุดก่อนที่ผมจะเดินเลี่ยงไป    เอาว่ะคงไม่เป็นไรมั้งถ้าผมจะไปกินเหล้าที่ห้องไอ้คิว  ผมคงไม่เจอกับพวกลูกน้องของไอ้กันต์หรอก  แล้วอีกอย่างผมก็เงียบลงไปหลังจากที่หนีออกมาได้ในครั้งนั้นจนผมเองก็รู้สึกตัวเหมือนกัน   แต่เรื่องที่ผมหายตัวไปเป็นออาทิตย์ครั้งนั้นผมบอกเพื่อนๆ  ว่าผมกลับบ้านแล้วคลื่นโทรศัพท์ก็ไม่มีเลยติดต่อบอกใครไม่ได้   ไอ้ขิงมันก็เลยไม่ซักอะไรผมอีก

“อืมไปก็ได้..นั้นไปกันเลยอย่าให้เสียเวลา”

ไอ้ปิงมันมองหน้าผมนิดนึงอย่างสงสัยว่าทำมั้ยตอนแรกผมทำท่าไม่อยากไปอยู่เลยแต่ตอนนี้ทำท่าอยากไปสุดๆ   เอาหน่ามึงอย่าไปรู้อย่าเข้าใจเลย

กว่าที่ผมกับไอ้ปิงจะออกมาจากมหาลัยได้ก็เย็นมากแล้ว   เพราะว่าไอ้ปิงมันติดงานที่ชมรมของมันอยู่   พอผมไปถึงวงเหล้าก็ตั้งเสร็จเรียบร้อยแล้ว   และพวกไอ้คิวมันก็นำผมสองคนไปมากแล้วฟังจากน้ำเสียงของมัน

“มาเลยไอ้ขิง....”

มันเรียกผมพร้อมกับชงเหล้าส่งมาให้   ผมไม่รอช้ารีบลงไปนั่งตรงที่ว่างทันทีแล้วพวกผมก็เริ่มไล่ตามไอ้คิวมาติดๆ   ส่วนไอ้ปิงมันขอตัวไปอาบน้ำก่อน  ผมก็เพิ่งรู้ว่ามันสองตัวย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้ว

พวกผมที่เหลือก็กินกันไปเรื่อยๆ  และก็พูดคุยกันเป็นที่สนุกสนาน   เรื่องในวงเหล้าก็คงไม่พ้นเรื่องอย่างว่าได้หรอกครับ   และไอ้คิวมันก็คุยถึงเรื่องเด็กเก่าของผม   ก็ไอ้บีมไงครับ   มันบอกว่าไอ้บีมมีเสี่ยมาคอรับคอยส่งอยู่ทุกวัน   บางวันลงทุนมารับตอนเย็นและก็เฝ้าเวลาที่ไอ้บีมมันไปเล่นบอลกับกลุ่มเพื่อนมัน

พูดถึงกลุ่มเพื่อนมันก็มีแต่ไอ้พวกหน้ารังเกียจ  นึกว่าพวกมันมีดีอะไรหนักหนาก็ไม่รู้  พวกมันเล่นตั้งแง่รังเกียจผมตั้งแต่สมัยที่ผมเป็นแฟนกับไอ้บีมแล้วก็มีแต่อ้นแหละที่ปากร้ายที่สุดแต่ผมก็ให้อภัยในความน่ารัก

“เอ๊ย...บีมเมื่อไรมึงจะมีแฟนหรือใครเป็นตัวเป็นตนว่ะ”

อยู่ดีๆ  ไอ้ปิงมันก็ถามผมขึ้นมาหลังจากที่คุยเรื่องบีมกันจบลง

“ไม่รู้ว่ะ...กูชอบอย่างนี้มากกว่า  อิสระดี  ไม่ต้องผูกมัด”

ผมตอบมันไปตามความรู้สึกของผม   

“เออ...เออ...สักวันมึงอ่ะจะเจอดีไอ้ขิงหลอกชาวบ้านเขาไปทั่ว

ไอ้ปิงมันแช่งผมเสร็จมันก็ไปกินเหล้าของมันต่อ   แต่ผมเริ่มหมดสนุกแล้วซิหรือจะเป็นอย่างที่ไอ้ปิงมันว่าผม   ที่ผมโดนนะอาจเป็นการชดใช้ให้บีมมันก็ได้    ผมทนนั่งกินอยู่กับพวกมันอีกแป๊บนึงก็ขอตัวกลับก่อนตอนแรกไอ้ปิงมันก็จะมาส่งผม  แต่ดูสภาพมันแล้วให้มันเอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะ

ผมออกมาเรียกแท็กซี่ที่หน้าหอพักของไอ้ปิงกับไอ้คิว   ตั้งแต่โดนจับไปครั้งก่อนผมก็ระวังตัวมากขึ้นไปไหนมาไหนถ้าเป็นตอนกลางคืนผมจะไปแท็กซี่ตลอดเปลื้องหน่อยแต่ปลอกภัยกว่า   และผมก็จะให้รถเข้าไปส่งถึงหน้าหอเลย  ผมไม่ยอมเดินเข้าไปในซอยเปลี่ยวๆ   คนเดียวอีกแล้ว   ผมผ่านตรงจุดที่เคยโดนจับไปครั้งก่อนก็ยังรู้สึกเสียวในใจอยู่เลย

พอแท็กซี่จอดที่หน้าหอผมก็มองซ้ายมองขวาก่อนที่จะลงจากรถ  เพราะตอนนี้มันก็ดึกพอสมควรแล้ว   คนไม่พลุกพล่านเหมือนตอนกลางวัน   เมื่อมองจนแน่ใจแล้วว่าน่าจะปลอดภัยผมก็รีบวิ่งเข้าหอและตรงไปที่ห้องอย่างไว   ไม่ไหวบางทีผมอาจจะเป็นบ้าไปก่อนที่พวกมันจะตามมาจับตัวผมก็ได้เพราะความระแวงนี่แหละ

ผมไขประตูห้องเข้าไป  ผมรีบกดล็อคห้องอย่างเร็วเพราะกลัวว่าจะมีใครตามผมเข้ามา   ผมพิงหลังกับประตูห้อง   และยืนหอบอยู่อย่างนั้น   ผมยืนอยู่ท่านั้นได้สักพักกว่าที่จะหายหอบผมจึงเอื้อมมือไปกดสวิตไฟ   แล้วผมก็ต้องตัวชาวาบทันที  ที่ไฟในห้องสว่างขึ้นมา

[TanyaPuech]

ไอขิงจะทำไรอีก เฟคจัดการมันซะ

[thisispom]

ก็อยากจะสงสารขิงนะ แต่ไอ้ความคิดแบบเห็นแก่ตัวเนี่ยก็สมควรจะโดน

[Dee^daY]

แทบขาดใจ..

[iforgive]

กันต์จัดการไอ่ขิงให้เด็ดขาดซักทีเหอะ  ไอ่นี่จะเลวไปถึงไหนฟระ

[naiin]

สงสัยสามีมาตามซะแล้ว

[hotladyanyavee]

เลวในสันดารจริงไอ้เชี่ยขิงนี่ ไม่มีเปลี่ยน น่าจะฆ่ามันซะ

[hotladyanyavee]

บวกหนึ่งให้กำลังใจคะ

[little_munoi]

ใครอยู่ในห้อง
กันต์แน่ๆ
ใช่ป่ะ
ไม่งั้นขิงจะ

[CHIVAS]

พี่กันย์มารับกลับบ้านแหงมๆ 

ยังคิดจะทำร้ายบีมอีกนะขิง   

[4559]

จัดารเก็บมาด่วนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ไอ้เลวไอ้ขิง

[aehJTS]

คิดได้ไหมว่ากันต์ก็มีใจให้ขิงบ้างแล้วไม่งั้นแก้แคนแล้วยังจะขังไว้ทำไมอีกถ้าไม่คิดไรซักอย่าง
แต่ขิงเองนิสัยไม่ดีนะที่จะไปโทษบีม คิดใหม่ซะถ้ายังไม่หยุดอาจจะเจอหนักกว่านี้
แต่ที่แน่ ๆ ในห้องต้องไม่ใช้ตัวอะไรประหลาด ๆ หลอก แต่สงสัยจะเป็นกันต์แน่ ๆ

  writer คะ รอตอนต่อไปนะคะ

[LalaBam]

สามี
มารับตัวกลับบ้านแล้วใช่ป่ะ
หนูขิง 

[KM]

NC ซินะ

[win200]

พี่กันต์จัดการเยย


ยังคิดทำร้ายบีมอีก จัดการเรย เลวมั๊ก

[som]

ไอ้นี่  ไอ้ขิงนี่ชั่วในสันดานจริงๆ
ทำชั่วทำแลวกับคนอื่น  แล้วย้งมาโทษคนอื่นอีก หมายความว่าไง
สงสัยคิดแต่ว่าตัวเองทำอะไรก็ดี  คนอื่นทำอะไรก็ชั่วไปหมด
อย่างนี้ไม่น่าให้อภัยแล้ว

[OHmeza019]

ท่าทางขิงจะไม่เข๊ดนะ
พี่กันต์ จับมันไปทรมารต่อ !!
อยากอ่านตอนต่อไปเเล้ว

[PsYchopaThic]

กันต์มารอทำโทษแหงมๆ

เออเน๊าะ ทุกคนต่างมีมุมชีวิตของใครของมัน

[Nabee]

ที่ผ่านมาเคยสำนึกอะไรบ้างมั้ยเนี่ยขิงเอ๊ยยยยยย ย ย ยยยย....

อะไร ๆ ก็โทษแต่คนอื่น เคยคิดที่จะมองย้อนดูการกระทำของตัวเองบ้างหรือเปล่า????

เฮ้ออออออ อ อ อ อ ออออ...ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดีแล้ว...เอาเป็นว่า...เค้าหวังว่าสักวันขิงจะคิดได้

และอยากให้พี่กันต์รักกะขิงนะ...เพราะพี่เฟคจะได้คู่กะน้องบีมไง...ชั่วมากความคิดฉัน...กร๊ากกกกกกกกก ก ก ก กกกส์ >///////<



ส่วนที่ว่า...ทำไมขิงถึงตัวชาวาบ...หวังว่าขิงคงไม่ได้เจอผีหรอกนะ

แต่ถ้าสามีนี่คงไม่แน่...ก็เล่นหนีเค้ามาแบบนี้...สงสัยสามีจะมาตามกลับบ้าน...คริคริ =v= b

[ordkrub]

อ่านแล้วได้แต่บอกว่า เฮ้อออ กรรมของสัตว์!!!!!!
อย่างนี้ต้องหมกแล้ว

[NUTTYZERO]

Who are you!!  ใครในห้อง

ฮ่าๆๆๆ