พูดถึงอาร์ททำไมอ้ะ
เค้ายิ่งทำใจอยู่
ตอนที่ 5 หลังจากวันนั้นเป็นมา แมนก็เพียรมาเข้ากลุ่มฉันเสมอ มีบางคราวมานั่งมองหน้าฉันอยู่นั่นแหละ ไอ้ฉันก็นะ จะอายดีมั้ยเนี่ย ลืมบอกไปว่า แมนน่ะเป็นคนหน้าตาดี ผิวเข้ม หน้าก็ประมาณ นุติ เขมะโยธินอ่ะแหละ ฉันก็สนใจนะ แต่เผอิญอะไรเข้าสิงก็ไม่รู้ คือประมาณว่า ผู้ชายสนใจ แต่เราไม่สนใจผู้ชายซะงั้น
เมื่อฉันไม่ค่อยสนใจ แมนก็เลยห่างออกไป แล้วฉันก็ต้องแอบกรี๊ด เมื่อมีเพื่อนสาว (แอ๊บบอย) รุ่นพี่รหัสของแมนมันน่ะแหละ คว้าไปเฉย ดู ๆ ก็อาจจะเป็นพี่น้องกัน แต่..... ใครจะรู้ดีเท่าจืดล่ะจ้ะ ของมันเห็น ๆ กันอยู่ ฉันก็เลยเซ็งจ้อช เสียดาย ๆ
ทีนี้ก็มาเล่าถึงอีกคนนึงดีกว่า นั่นก็คือพี่สาวสุดซี๊ด รุ่นพี่รหัสของอิฉันเอง ชีก็เป็นน้องเตยเหมือนกันจ้า แต่ฤทธิ์แรงกว่าร้อยเท่า 5555 ไม่แต่งหญิง แต่ชีตัวเล็กกว่าฉันอีก ผิวเข้ม หน้าตาก็ออกแบ๊ว ๆ อยู่นะ ฉันน่ะ สนิทกับแกมากเลยล่ะ ช้อบชอบ แกน่ารักดี
ส่วนเพื่อนรหัสก็มีแต่ชะนี รวมทั้งฉันด้วย อิอิ (เข้าใจไรผิดป่าวเนี่ย) ไม่กี่วันก็มีการเลี้ยงรับน้องของรุ่นพี่รหัสกัน ไปเลี้ยงที่เอ็มเคกัน อร่อยสิงานนี้ หุหุ เจ๊แกก็หมดไปเยอะอ่ะ เพราะน้องสาวปอบเข้าสิง ต้องทำใจ
“เจ๊หนึ่ง พักอยู่แถวไหนคะเนี่ย” ฉันถามเจ๊แกระหว่างทางนั่งรถกลับหอพัก
“อยู่แถวประตู 1 น่ะแหละ ต้องเดินหรือไม่ก็นั่งรถเข้าไปอีก วันหลังก็มาเที่ยวห้องเจ๊ได้น่ะ”
“ไปแน่นอนสิคะ ว่าแต่หอเจ๊เป็นแบบไหนเหรอ”
“หอชายล้วนสิยะ” อ้ากกกกก ม่ายนะ อยากไปวันนี้เลยอ่ะ อุ้บ
“เหรอเจ๊ งี้ก็ต้องได้บ้างล่ะสิ ใช่ม๊า” ฉันแหย่แกเล่น
“บ้าเหรอ ใครจะไปเอาล่ะ ขืนได้ในนั้น เจ๊ก็เน่าสิจ้ะหนู” เออ ก็จริงของแก ไม่ไหว ๆ
“อ้ะ เจ๊ จะถึงหอพักหนูแล้ว ลงก่อนนะ แล้วเจอกันค่า”
“โชคดีนะ ตั้งใจเรียนล่ะหนู” แกมักจะเรียนฉันว่า หนู นังหนู อ่านะ
ฉันลงจากรถแล้วก็เดินกลับหอพักไป ไม่รู้ว่าสองคนนั้นจะยังอยู่ที่ห้องรึปล่าว ขืนไม่อยู่ ฉันก็เหงาแย่เลย พอขึ้นไปถึงห้องตัวเองแล้ว ฉันก็ต้องเอ๋อรับทาน เพราะมันสองคนหนีชั้นไปอีกแล้ว นังเวร ตูละเบื่อ
“เอ่อ โทษนะครับ พอจะมีบัตรโทรศัพท์ หรือการ์ดอะไรก็ได้มั้ยครับ ผมขอยืมหน่อย” อ่ะ อ้ายยย ไม่นะ เค้าคนนั้น ที่อยู่ห้องฝั่งตรงข้าม
“เอ่อ รอสักครู่นะ เด๋วหาก่อนค่ะ” เหอ ๆ ทำอะไรไม่ถูก ร้อนรนไปหมด หา ๆ ต้องหาก่อน อ้ะ เจอแล้ว อยู่นี่เอง เป็นการ์ดโทรศัพท์ตู้สาธารณะน่ะเอง
“นี่ค่ะ” พูดค่ะ ได้ไม่อายปากตัวเองเลยนะเนี่ยเรา หุหุ
“ขอบคุณครับ” แล้วเขาก็เดินไปที่ประตูห้องตัวเอง ทำอะไรของเขาหว่า ฉันลองชะเง้อดู แต่ก็มองเห็นยากอยู่ดีแหละ สักพักเขาก็เปิดประตูห้องได้ เฮ้ย เปิดได้ไงฟะ
“ขอบคุณนะครับ เปิดได้แล้ว พอดีเพื่อนมันยังไม่กลับมาจากบ้านมันน่ะ ว่าแต่ เพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่เหรอครับ” อ๋า ชวนเราคุยแล้วเว้ย มีลุ้นแฮะ
“อ๋อ เพิ่งมาอยู่น่ะค่ะ เรียนอยู่ที่....ปีแรกน่ะ แล้ว...” ฉันก็ถามเขากลับไปมั่ง
“เอ้า งั้นก็รุ่นน้องมหาลัยเดียวกันสินะครับเนี่ย พี่อยู่ปีสองแล้วนะ” อ๋าย รุ่นพี่เหรอเนี่ย น่ากินจัง (อ่ะนะ คิดอะไรเนี่ยเรา)
“พี่อยู่คณะอะไรเหรอ บังเอิญจังเลย” ฉันแอ๊บถามต่อ คุยนานก็ได้นะคะ หุหุ
“อยู่วิศวะครับ น้องล่ะ” อ้ายยยยย เลิศอะไรแบบนี้ ตาเบสเอ้ย แกสู้ไม่ได้เลยอ่ะ โชคดีนะยะ
“คณะประมงอ่ะพี่ แหะ ๆ” บอกแล้วก็อายตัวเอง แต่ฉันภูมิใจนะ ยังไงก็ได้เรียนว่ายน้ำด้วยแหละ เหอ ๆ นี่เราต้องใส่ทูพีซมั้ยเนี่ย (ต๊องละแก)
“เอ่อ พี่ชื่อ อาร์ทนะครับ น้องชื่อ.....” เอ่อ แบบว่า พูด อะไรมะออกเลยอ่ะ มันจะบังเอิญไปหน่อยละมั้งคุณพี่ ชื่ออื่นมีตั้งเยอะ ทำไมชื่อนี้หล่ะเนี่ย
“จืด จืดน่ะพี่ เอ่อ จืดขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะพี่” ฉันไม่อยากพูดกะพี่แกต่อละ หมดมู๊ดเลย ทิ้งให้แกยืนงงไปครู่หนึ่ง แล้วก็เดินกลับเข้าห้องตัวเองไป
เฮ้อ เบื่อโลกใบนี้จัง จะมาตอกย้ำอะไรฉันกันนักกันหนานะ คนกำลังจะได้กิ๊กใหม่อยู่แล้วเชียว ทำไมใยต้องมาแกล้งกันด้วยอ๊า ไม่เข้าใจเจง ๆ ฉันเลยเดินรมณ์เสียเข้าไปนอนแช่น้ำในอ่างให้เย็นใจดีกว่า พอนอนแช่ไปได้สักพัก ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น เจ้ากรรม ฉันกำลังหาเสื้อคลุมมาใส่อยู่ มันจะเคาะอะไรกันนักหนาเนี่ย
พอเดินออกไปเปิดประตูก็พอว่า เป็นไอ้คุณเบสนี่เอง มันจะมาทำไมฟะเนี่ย ตอนแรกก็แน่ใจว่าไม่ใช่สองคนนั้นแน่ เพราะมันมีกุญแจห้องอยู่แล้ว
“เปิดช้าจังล่ะ เคาะตั้งหลายทีแล้วนะเนี่ย” มันจะบ่นหาอะไรคะ ก็เห็น ๆ กันอยู่ว่าตูกำลังอาบน้ำ
“มาทำไมยะ บ้านช่องไม่รู้จักกลับนะแก”
“อ้าว มาไม่ได้รึไง คืนนี้นอนค้างที่นี่ด้วยละกัน” หา ค้างที่นี่ ค้างทำเพื่อ....
“จะบ้าเรอะไง บ้านแกไม่มีนอนเหรอไง ไม่ได้ ๆ กลับไปนอนที่บ้านแกเลย” ฉันไม่ยอมเด็ดขาด มันอยากโดนรุมโทรมรึไงยะ คิคิ (ฉันปล่าวน้า ล้อเล่นน่า)
“เข้าบ้านไม่ได้ กุญแจหาย ไม่มีที่ไปจริง ๆ น่านะ” อ้าว ซวยล่ะสิมัน
“ไปทำอิท่าไหน มันถึงหายล่ะแก ไม่รู้จักรักษาของเลยนะ”
“จะไปรู้เรอะ มาหาอีกทีก็หาไม่เจอแล้ว ไม่รู้ไปหล่นหายที่ไหน เด๋วพรุ่งนี้ค่อยเอาช่างไปทำลูกใหม่ให้ คืนนี้นอนนี่แหละ” มันพูดแค่นั้นก็เดินเข้ามานั่งเล่นบนเตียง แล้วก็เดินไปหาของกินในตู้เย็น โห ทำยังกับห้องมันงั้นแหละ ไอ้นี่
“เอ้า ยืนบื้ออยู่ทำไมล่ะ ไม่อาบน้ำต่อล่ะ” อ่ะนะ ลืมไปเลย ฉันเลยเดินเข้าอาบน้ำต่อ เมื่อไหรอิพวกนั้นจะกลับมาวะ ไม่อยากอยู่กับมันสองคน กลัวพี่... เอ่อ ง่า ไม่กล้าเอ่ยชื่อ เข้าใจผิดจาง อิอิ
“เฮ้ อาบนานจัง ฉันอาบมั่งดิ ร้อนจะตายอบู่แล้ว” เวรกรรม รบกวนเวลาตูอีก
“อะไรของมันวะเนี่ย กวนประสาทชะมัดเลย” ฉันบ่นอุบอิบ หลังจากใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา ก็พบว่า มัน.....ยืนพิงอยู่หน้าห้องน้ำก่อนแล้ว
“อ้าว มายืนอะไรตรงนี้ ถอยไปสิแก” พอฉันจะเดินออก มันก็เดินมาดักทางฉัน เอาล่ะสิกรู เกิดบ้าอะไรขึ้นมาอีกล่ะเนี่ย
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
