:a1:มาแล้วจ้า เมื่อคืนแฟรชไดรว์ก็โดนน้องเอาไป แย่จริง ๆ ต้องไรท์ลงแผ่นเอง
ตอนที่ 32 แล้วสายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างที่คอของอาร์ทเข้า นั่นมันสร้อยคอที่ฉันเคยซื้อให้ไปนี่ ตอนแรกฉันไม่ได้สังเกตเห็นเลย
“อาร์ท สร้อยนั่น ยังสวมอยู่อีกเหรอ”
“อืม สวมไว้ตลอดเวลาเลยล่ะ เวลาคิดถึงก็เอามาดูไง” หึ ทำไมต้องมาคิดถึงฉันด้วยนะ ก็มีแฟนใหม่แล้วนี่ (แล้วทีตัวเองล่ะ ยังไปคิดถึงเขาเลยอ่ะ)
“เอ่อ เราจะนอนแล้วนะอาร์ท ราตรีสวัสดิ์จ้ะ” ฉันไม่รู้จะพูดอะไรต่อดีก็เลยนอนดีกว่า
“หลับฝันดีนะจืด” ฉันนอนหันไปอีกทางนึง ไม่อยากมองหน้าเขาเลย
ทำไงดี รู้สึกว่ากลัว กลัวถ่านไฟเก่ามันจะคุขึ้นมาน่ะสิ นี่ถ้าอาร์ทเกิดอารมณ์อย่างว่าขึ้นมา ฉันจะไม่กระเจิดกระเจิงไปด้วยรึนี่ เบส อยากให้เบสมาอยู่ใกล้ ๆ จัง ตอนนี้ถ้าฉันไม่นึกถึงเบสล่ะก็ ฉันคงจะโดนไฟปรารถนาครอบงำแน่ ๆ เลย
“จืด หลับยัง” เสียงอาร์ทเรียกเบา ๆ หลังจากที่ดับไฟนอนไปได้สักพัก
“......” ฉันเงียบไม่กล้าส่งเสียงออกไป อาร์ทมันจะได้คิดว่าฉันหลับแล้ว เขาจะได้นอนบ้าง แต่ว่า
“ยังไม่หลับใช่มั้ย” เสียงใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ หัวใจฉันก็เต้นโครมครามใหญ่เลย
“.......” ฉันสัมผัสถึงลมหายใจร้อน ๆ ของอาร์ทที่ระเรื่อไปตามใบหน้าของตัวเอง
อาร์ทไม่ได้ทำอะไรฉันมากไปกว่าการหอมแก้มแล้วก็กลับไปนอนที่เดิมของเขา.... เบส ฉันขอโทษที่ฉันไม่สามารถห้ามใจตัวเองได้ให้ลืมผู้ชายคนนี้ได้ ฉันรู้ตัวว่ายังรักเขาอยู่เสมอ ฉันมันไม่ดีเลยใช่มั้ย คนแบบฉันมันคงเลว ไม่สมควรที่จะได้ใครทั้งสิ้น สุดท้ายแล้วคนที่ต้องสูญเสียทุกอย่าง มันควรจะเป็นฉันมากกว่าใครสินะ เฮ่อ.....
///////////////////////////////
เช้าวันต่อมา อาร์ทก็กลับไปที่บ้านเก่าของเขา เราแลกเบอร์โทรศัพท์กัน (ทั้ง ๆ ที่เป็นเบอร์ของเบสนะนั่น... ฉันขอโทษนะเบส แล้วฉันจะซื้อเครื่องใหม่ด่วนจี๋เลย) ฉันก็เลยตัดสินใจขอเงินแม่กับเงินเก็บของตัวเอง ไปซื้อโทรศัพท์มาใช้หลังจากกลับกรุงเทพฯ คราวนี้
แล้วอีกสองวันก็มาถึง เบสกลับมาจากกรุงเทพฯแล้ว เบสใจดีซื้อขนมเค๊กเอสแอนด์พีมาฝากด้วย ความใจดีนี่มันทำให้ฉันรู้สึกกล้ำกลืนฝืนทนอยู่เหมือนกัน คนเราจะรักใครสองคนพร้อม ๆ กัน มันคงเป็นไปไม่ได้ แล้วถ้าจะต้องเลือกใครคนใดคนหนึ่งล่ะ ฉันขอไม่เลือกใครเลยดีกว่า
“เป็นอะไร หน้าตาไม่สดชื่นเลย ไม่ชอบเหรอ ขนมอร่อยนะเนี่ย อุตส่าห์ไปซื้อมาให้อ้ะ”
“ชอบสิ ขอบใจนะเบส ขอบใจจริง ๆ” ฉันมองหน้าเบสด้วยสายตาที่มันอธิบายไม่ได้
“ไม่เอาน่า อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ กินกันเถอะนะ” เบสแกะกล่องขนมเค๊กออกมา ฉันนั่งมองการกระทำของเขาไปเรื่อย ๆ ในใจกลับคิดอะไรไม่ออกเลย
“กินสิ หรือว่าต้องป้อนด้วยจ้ะ” ฉันยิ้มให้นิดนึง แล้วก็หยิบช้อนมาตักใส่ปากของตัวเอง แวบแรก ความหวานของขนมเค๊ก มันช่างกลมกล่อมจริง แต่พอนานไปทำไมมันถึงหมดความหวานนั่นได้ล่ะ นี่ก็คงเปรียบได้กับความรักกระมัง หวานแค่เพียงชั่วครู่ชั่วคราว แล้วก็หมดไป
“อร่อยดีนะ เบสก็กินด้วยสิ” เบสตักเข้าปากตัวเองบ้าง เขานั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เบส บางทีมีตัวเองมาอยู่ใกล้ ๆ มันก็ทำให้ฉันอบอุ่นใจได้เหมือนกันเนาะ
“เรามีเรื่องอยากจะบอกเบส แต่สัญญาก่อนนะ ว่า จะไม่คิดอะไรมาก” ฉันตัดสินใจแล้ว ยังไงก็ต้องบอกอยู่ดี เพราะวันหนึ่งเบสก็ต้องได้เจอเขาแน่นอน
“หืม เรื่องอะไรอ่ะ เฮ้ อย่าบอกนะ ว่าจะขอเลิกกับเราน่ะ ไม่เอาหรอก” อ่ะนะ นี่ขนาดยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะเนี่ย คิดมากจัง ตานี่
“ปล่าวซะหน่อย แค่จะบอกว่า อาร์ทมาเราน่ะ” พอฉันพูดจบ เบสก็นิ่งไปครู่นึง ก่อนที่จะเงยหน้ามองฉัน เบสดูตกใจอยู่บ้าง
“งั้นเหรอ แล้วอาร์ทเป็นไงบ้างล่ะ สบายดีมั้ย” เบสก้มหน้ากินขนมเค๊กต่อ แต่ฉันรู้ว่า เขาต้องคิดมากแน่นอน เป็นฉันก็คงคิดเหมือนกัน
“ก็ สบายดีน่ะ เอ่อ อาร์ทบอกว่า เขาเรียนที่มหาลัยเดียวกับเราด้วยนะ” เบสถือช้อนค้างเลยทีนี้ ตายล่ะ นี่ฉันไม่น่าพูดออกไปเลย
“เรียนคณะอะไร ทำไมไม่เคยเจอกันเลยล่ะ” น้ำเสียงดูหนัก ๆ พิกล
“สัตวแพทย์น่ะ เขาเรียนช้ากว่าพวกเราไปปีหนึ่ง”
“อืม แล้วจืด เอ่อ ดีใจรึปล่าว ที่เจออาร์ทน่ะ” หืม ทำไมถามแบบนี้ล่ะเบส
“ก็ต้องดีใจอยู่แล้วล่ะ เพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันมาตั้งนานนี่นา” เบสมันจ้องหน้าฉันเขม็งเลย คงจะจับผิดล่ะสิ
“แน่ใจเหรอ จืด เราถามจริงเถอะนะ จืดยังรักอาร์ทอยู่รึปล่าว” เอาแล้วไง คำถามพวกนี้
“เอ่อ เบส คือว่าเรา.... อย่าคุยเรื่องที่มันผ่านมาแล้วเลยนะ กินเค๊กกันต่อดีกว่า เด๋วเราป้อนนะ” ฉันไม่อยากรื้อฟื้นมันหรอก เพราะฉันก็เจ็บเหมือนกันนะ
“ยังรักอยู่สินะ” เบสก้มหน้าลง ฉันเห็นหยดน้ำใส ๆ หยดลงบนจานเค๊ก
“เอ๋ เบส เป็นอะไรไปรึปล่าว เบส” ฉันรู้ รู้ว่าเบสเสียใจ แต่ฉันก็เสียใจเหมือนกันนะ ฉันไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย
“อย่าร้องสิเบส ทำไมอ่อนแอแบบนี้ล่ะ นี่ รู้มั้ย อาร์ทน่ะ เขามีแฟนใหม่แล้วนะ ก็เหมือนกับเราน่ะแหละ ไม่ดีเหรอเบส” ฉันปลอบเขาโดยที่คิดว่าตัวเองน่ะเข้มแข็ง แต่จริง ๆ แล้ว
“จริงสิ อาร์ทมีแฟนใหม่แล้วงั้นเหรอ” เบสเงยหน้าขึ้นมาเช็ดตาป้อย ๆ ฉันยิ้มให้
“อืม จริงสิ อาร์ทมีแฟนแล้ว เห็นบอกว่าน่ารักด้วยล่ะ น่าอิจฉาเนาะ” ถ้าใครมานั่งอยู่ตรงหน้าฉันตอนนั้นก็คงจะตกใจเหมือนกับเบสแน่นอน เพราะตอนที่ฉันพูดน่ะ น้ำตามันไหลออกมาเสียแล้ว นอกจากนั้นฉันยังยิ้มด้วยนี่สิ ตลกมากใช่มั้ยล่ะ ทำไปได้ยังไงกันนะตอนนั้น
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
