กว่าอ่านจนจบ...ลุ้น~~สายตัวแทบขาด... บีบคั้นหัวใจและสมองกันทุกฉากทุกตอนเลยทีเดียว
ช่วงแรกๆเกลียดโตโต้จับใจ มันจะอะไรกันนักกันหนา พอมารู้ว่าปมของโต้คืออะไรก็ยังไม่หายเกลียด แม้จะลดลงบ้างนิดหน่อย แต่สิ่งที่แถมมาคือความหมั่นใส้อย่างรุนแรง คิดว่า...เอ็งจะโกรธ จะเกลียด จะแก้แค้นอะไรก็เอาไปทำกับคนที่ทำเอ็งสิฟระ นี่อะไรน้องมันไม่ได้รู้ได้เห็นอะไรเลยดันพลอยฟ้าพลอยฝนไปด้วยซะงั้น ไม่มีน้ำยาไปเอาคืนตัวการ ก็มาแก้แค้นกับตัวแทนที่อ่อนแอกว่า น่าโดดถีบจริงๆ แต่พอหลังๆที่อิคุณโต้เริ่มอ่อนลงก็ค่อยน่าเชียร์ขึ้นมาหน่อย รู้สึกดีๆกับโต้มากขึ้น...พวกคนไม่ดีกลับตัวเนี่ยมันน่าส่งเสริม
แต่มาดูฝั่งอิคุณแทน ไม่น่าหลงไปเชียร์เล้ย พฤติกรรมดิ่งลงเหว
...ตั้งแต่ต้องแยกไปเมืองนอกแล้ว ตอนแรกแค่คิดว่าระยะทางคงทำให้ตีตัวออกห่าง ถ้าเป็นแบบนั้นจริงจะไม่อยากกระทืบเจ้าแทนมันเท่านี้ แต่นี่อะไร ตัวเองไปมีคนอื่น ยังมามีหน้าหยอดเขาแล้วหยอดเขาอีก แถมพูดชวนไปแต่งงานกันที่เมืองนอก ไม่รู้สึกอะไรบ้างรึไงนะที่พูดประโยคเดียวกันกับคนสองคนพร้อมกันแบบนี้น่ะ แถมยังมีหน้ากล้ากลับมากอดเขาอีก ความจริงก็คงอยากจะเก็บภูมิเอาไว้เป็นของตายล่ะมั้ง ประมาณว่าถ้าไม่ใช่บังเอิ้น~~ภูมิไปเจอเข้าแล้วความแตก ก็คงจะหยอดๆหลอกๆไปเรื่อยๆนั่นแหละ แต่พอความมันแตกแล้วไม่มีอะไรแก้ตัวอีก เลยต้องเลือก...ซึ่งก็ไม่อยาก เพราะอิคุณแทนคงเห็นว่าอินังพีทมันรวยกว่า มีหน้าตาในสังคมกว่า ไม่อยากจะคิดเลยว่าสามปีที่อยู่นู่นแทนมันคุยเรื่องอะไรของภูมิไปบ้าง นังชะนีถึงได้มาบอกว่าภูมิเป็นลูกคนใช้แบบนี้ที่หน้าเกลียดที่สุดก็ข้ออ้างที่บอกว่าเหงาเลยไปมีคนอื่น ปากพูดมือพิมพ์บอกคนนึงว่ารักนักรักหนา รักภูมิคนเดียว ตอกย้ำซ้ำทุกว่าว่าให้เชื่อให้มั่นใจ แต่พอพูดเสร็จก็หันไปกกกอดคนอีก อยากบอกว่ารับไม่ได้จริงๆ ยิ่งพอตอนรู้ว่าพีทมันมั่วแค่ไหนแล้วก็ไปร้องห่มร้องไห้ขอภูมิคืนดีเนี่ย โหย~~ประโยคแต่ละประโยคที่ตอกกลับภูมิมาไม่น่าเชื่อว่าจะเค้นออกมาจากสมองได้ กล้าว่าภูมิใจร้ายอย่างงู้นอย่างงี้ แหม...ไม่ย้อนดูตัวเองเลยนะ มันน่าเอาน้ำโคลนสาดไล่จริงๆ
ส่วนตัวร้ายอย่างนังพีทไม่ขอพูดดถึงค่ะ เป็นอะไรที่ขยะแขยงมากอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับใครแบบนี้มาก่อน คือใช้คำว่าหยะแหยงเลยนะคะ เข้าใจความรู้สึกของทันตอนต้องรีบไปล้างตัวเลยอ่ะ บรึ๋ย~~ ไม่พูดแล้วดีกว่า...
หนูทันเป็นอีกคนหนึ่ง ที่มีพัฒนาการในทางที่ดี ดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นเยอะ อย่างว่าเหตุการณ์บางอย่างมันก็สอนคนได้จริงๆ
นอกจากนี้ตัวละครเสริมทั้งหลายแหล่ก็น่ารักๆหลายคนเลยคะ อย่างคนที่ชอบมากเลยก็คือ คุณท่านของน้องภูมิ เป็นผู้หญิงที่จะเรียกว่าไงดี...อุดมคติ ล่ะมั้ง แบบว่า ฉลาดในการใช้พระเดชและพระคุณ มีความเป็นผู้ใหญ่ รู้จักเข้าใจคนอื่น มองโลกในมุมกว้าง ที่สำคัญเป็นผู้ดีจากเนื้อในและยังใจดีมากๆอีกด้วย เป็นคนที่เห็นแล้วให้ความรู้สึก....เกรง....โดยสัญชาตญาณ ทั้งเกรงใจ ทั้งเคารพยำเกรง แล้วก็เทิดทูนไปในตัว เข้าใจความรู้สึกภูมิที่มีกับคุณอริศราเลยค่ะ
อีกคนที่ชอบก็ไม่พ้น พลอยกับกาย สองคนนี้น่ารักดี กายให้ความรู้สึกเหมือนแทนทวีตอนจีบภูมิใหม่ๆ แต่มีความคิดกว่า เป็นผู้ใหญ่กว่า... ส่วนพลอย ก็หญิงห้าวบู๊แตกแหลกลาน ชอบผู้หญิงแบบนี้นะ มันมีรสชาตดี ฮิฮิ
น้องบาสช่วงกลับตัวแล้วก็เป็นอีกคนที่น่ารักมาก ยิ่งตอนที่อยู่กับภูมิยิ่งรู้สึกว่าพี่น้องต่างสายเลือดคู่นี้รักกันมากจริงๆ ชอบฉากที่บาสขี่จักรยานแล้วให้ภูมิซ้อนท้ายอะค่ะ ไม่รู้ทำไม แต่เรารู้สึกว่าพอจินตนาการฉากนี้แล้วมันอบอุ่นนะ
ส่วนตัวเอกที่จะขาดไม่ได้เลยอย่างน้องภูมิก็ให้นิยามที่นี่ไม่มีนางเอกได้อย่างเห็นเป็นจริงเป็นจัง เป็นตัวละครที่มีมิติหลากหลายมาก จนบางทีรู้สึกว่าภูมิเป็นคนหลายบุคลิก ทั้งน่ากลัว แต่ก็น่าสนใจ ไม่แปลกที่ใครๆก็จะมองตาม อยากรู้ว่าแล้วคนแบบนี้จะเป็นยังไงต่อไป ถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้ เค้าจะแก้มันยังไง.... เป็นคนที่น่าสงสารมากที่สุดในเรื่อง แต่ก็ดูเหมือนเวรกรรมมันจะตามทันมากที่สุดเช่นกัน
พอพูดถึงเวรกรรมตามทัน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่นำเสนอแง่มุมนี้ได้ชัดเจนมาก แล้วก็ทั่วถึงทุกตัวคนกันเลยทีเดียว แอบมีกลิ่นไอน่ากลัวลอยอวนยังไงไม่รู้ค่ะ อย่างเช่นตอนที่นิตาโดนรถชน มาไวและตายไปไวมากไม่ทันตั้งตัวกันเลยทีเดียว เครสของน้อยก็เหมือนกัน แต่ที่หยองสุด(แหยงไม่พอยังพ่องหยองมาด้วย)คงไม่พ้นนังพีท.....
เนื้อหาของเรื่องนี้...แรง...มาก แต่ก็น่าประทับใจ เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ชอบมาก พออ่านจบแล้วยังเหลือกลิ่นอายจางๆให้คิดถึง ถ้าเทียบกับการดื่มกาแฟ ก็ต้องบอกว่ามีอาฟเตอร์เทสที่ดีมากเลยค่ะ ...
อีกอย่างนะคะ เรื่องนี้ทำให้พฤติกรรมที่เลิกปฏิบัติมานานแล้วของอิเจ๊คนนี้กลับมาอีกครั้ง นั่นก็คือ เปิดอ่านตอนสุดท้ายก่อน ความจริงอ่านมาถึงตอนประมาณ 30 ได้นั่นแหละค่ะ เหอๆ มันเครียดมากอ่ะค่ะ ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ เลยอยากรู้ว่าเรื่องมันจะจบแนวไหน จะได้ทำใจก่อนอ่านต่อ พอกวาดตาคราวๆแล้ว อืม...โอเค ค่อยกลับมาอ่านอย่างสบายใจ คิดไว้แต่แรกว่าแทนไม่ใช่พระเอก แต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นคนเลวร้ายได้ถึงขนาดนี้ บอกตามตรงตอนที่มาบอกเลิกภูมิกับตอนที่มาขอคืนดีกับภูมิทำใจไม่ได้จริงๆ ดีแล้วล่ะที่สุดท้ายภูมิจะเลือกโตโต้
ขอบคุณคนแต่งมากนะคะที่เขียนเรื่องนี้ออกมา ได้เห็นสัจธรรมอะไรหลายอย่างจากเรื่องนี้จริงๆ
อยากบวกคะแนนให้แต่ คุณวุฒิยังไม่ถึง..งั้นขอ
แน่นๆหนึ่งที่นะคะ ฮิฮิ
หัวข้อ: Heroine (ที่นี่ไม่มีนายเอก) **แจ้งข่าว** P 114 (อ่าน 1030972 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก