หัวข้อ: -- นั้นมันน้องกรู เพื่อนกรู --ทางเลือก และ มิตรภาพ 04/08/2557

[PEENAT1972]

ค้างกว่าเดิม

[haruko]

ตอนแรกคิดว่าโอห์มจะหายไปเลย ไม่มีโอกาสมาต่ออีกแล้ว
ดีใจที่มาต่อ และก็ดีใจที่ได้รู้ว่าตอนนี้โอห์มอยู่กับใคร
ตอนนี้มันหมายความว่าไงอะ โน้ตเป็นอะไร แล้วทำไมแม่ถึงบอกแบบนั้น
แล้วยังปลื้มอีกที่บอกว่าพี่ต้องขอบใจ งงอะ
ตัดตอนได้ดีมากๆ  ค้างมาก ฮึ่มๆ

[cascada]

โอมหายไปนาน กลับมาคราวนี้หายคิดถึง แต่ค้างนะ อิอิ

[enhumto]

กลายเป็นช่วงที่ลำบากใจที่สุดเท่าที่เคยเขียนมา ตลอดเวลาตั้งแต่ต้นเรื่องจนมาถึงตรงที่ เป็นเหตุผลที่ผมไม่เคยบอกว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วผมทำอะไรอยู่กับใครกันแน่ ผมเชื่อว่าตัวโน๊ตเองคงจะรู้สึกดีแบบนี้เหมือนกันที่สามารถทำให้หลายๆคนรู้สึกดีแล้วก็ยิ้มได้ ผมอยากให้สิ่งที่ผมเล่าเป็นเรื่องโกหก แต่มันก็เจ็บปวดเกิดกว่าที่ตัวเราเองจะลืมได้ เรื่องราวของมิ๊กที่เกิดขึ้นมันก็ยังไม่ได้เรียกสิ่งนั้นว่าการสูญเสีย แต่เหนือสิ่งอื่นใด ยังมีเอิทอีกคนที่ผมยังไม่ได้กล่าวถึง ขอโทษที่เรื่องไปเร็วนะครับ ช่วงเวลาในเรื่องนี้ค่อนข้างสับสน ผมเองก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน ทั้งเรื่องเรียน เรื่องโปรเจ๊ก มันมาในเวลาเดียวกันไปหมด เลยมึนๆ งง ๆ สิ่งที่โน๊ตเป็นผมเองไม่ได้ตามหาอีกแล้วว่าคืออะไร ผมจบความรู้สึกลงตรงที่โน๊ตคือคนที่ดีที่สุดสำหรับผม จะเหลือแต่ความคิดถึง แล้วก็ภาพความทรงจำบ้างภาพเท่านั้น นิยาย มันต่างจากเรื่องจริงตรงที่ พระเอกไม่ต้องตายก็ได้ อาจจะตายแล้วฟื้นก็ได้ หรืออาจจะมีหมอเก่งๆมารักษาก็ได้ นางเอกจะมีพระเอกได้แค่คนเดียวในเรื่องนั้น แต่นี้ดันเกิดขึ้นกับเราจริงๆ ภาพที่เรามองเห็น ความรู้สึกที่เรารับรู้ได้ มันอยากที่จะลืมเลือนจนถึงวันนี้ ยอมรับกับตัวเองที่เป็นคนไม่หนักแน่น อีกไม่นานเราคงได้จากกันอีกแล้วนะครับ

***************************************************
สิ่งที่ตั้งอยู่เบื้องหน้าเป็นเรื่องจริงที่เราทุกคนในที่นี้ไม่อาจจะปฏิเสทได้ สำหรับผมอยากจะให้นี้เป็นเพียงแค่ฝันฝันหนึ่ง ที่พอผมตื่นมาทุกอย่างก็จะเหมือนเดิม เพราะฝันนี้มันโหดร้ายเหลือเกิน เกินกว่าผมเองจะรับได้กับโลกความจริงที่มันกำลังหมุนไปอย่างช้าๆและทรมาน ผมเคยคิดว่าการที่โลกเรามีคนตายนี้มันไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะยังไงคนเราก็ต้องตายกันทุกวันอยู่แล้ว แต่ถ้าวันหนึ่งมันมาเกิดกับคนใกล้ชิดเราละ ผมจะทำยังไง

“พี่โอมห์ เป็นอะไรรึเปล่า” ผมลืมตากลับขึ้นมาสู่โลกความเป็นจริงอีกครั้ง นี้กรูอ่อนแอขนาดนี้เลยรึไงว่ะ
“กรูเป็นไรไปว่ะปลื้ม”
“ไม่รู้ดิ เห็นอยู่ดีๆก็วูบไปเลย”
“เอ๋อกรูก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน” ผมจำที่นี้ได้ มันเป็นเตียง ห้อง รูปภาพ เหรียญรางวัลที่ผมคุ้นตาทั้งนั้นมันคือห้องโน๊ตนี้ว้า
“ข้างนอนนั้นมันไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหมว่ะ” ปลื้มยิ้ม โดยที่ผมก็หวังว่าคำตอบที่จะได้ ก็คือการอำเหมือนที่เจอที่บ้านมัน
“เปล่าพี่ เป็นเรื่องจริงครับ”
“แล้วทำไม กรุไม่เคยรู้อะไรเลย”
“ผมก็รู้เท่าที่พี่โน้ตอยากให้รู้ ส่วนพี่เองก็เหมือนกัน พี่ก็ได้รู้เท่าที่พี่โน๊ตอยากให้รู้”
“หมายความว่ายังไงว่ะ”
“จริงๆ วันนี้พี่โน้ตก็สั่งไว้ว่าไม่ให้ผมบอกพี่จนกว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย แต่ผมอดไม่ได้จริงๆ” แล้วน้ำตาผมก็มาอีกแล้ว กับเรื่องทุกอย่างๆที่เคยเกิดขึ้นภาพมันเข้ามาในหัวเหมือนในหนัง ครั้งนี้มันต่างจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับมิ๊ก สำหรับมิ๊กผมยังมีความหวังเสมอ แต่เรื่องนี้ สำหรับผมมันคงไม่ต้องหวังแล้วว่าจะมีอะไรดีขึ้น
“พี่ ทำใจดีๆก่อนดิ จะฟังไหม” ผมพยายามหักห้ามน้ำตาที่ไหลอาบแก้มอยู่ขนาดนี้





“อืม เรื่องมันก็ตั้งแต่ที่พี่เจอผมนั้นละ พี่โน้ตเข้ามาหาผม แล้วพูดทำนองว่าฝากพี่ไว้กับผม ตอนแรกผมก็คิดว่ามันเป็นเรื่องี่เง่าไร้สาระที่ผมต้องมาดูแลเอาใจใส่ผู้ชาย เพราะผมเองก็ไม่ใช่เกย์ แถมพี่หน้าก็โครตเถื่อนจะมาต้องการคนดูแลทำไม แต่พี่โน้ตก็ขอร้องผมจนผมยอม  แต่ผมก็ถามเหตุผลกับพี่โน้ตเขานะพี่ว่าเพราะอะไร แต่พี่เขาก็ไม่บอกทุกครั้งที่ถามผมก็จะเจอพี่โน๊ตว่าตลอด จนผมมารู้กับแม่ผมเนี่ยละครับ ว่าพี่โน้ตเขาเป็นโรคที่ติดมาจากพ่อแม่เขา แต่ผมก็ไม่รู้หรอกว่าโรคอะไร
ระหว่างที่ผมอยู่กับพี่ พี่โน้ตจะถามตลอดว่าวันนี้พี่เป็นยังไงบ้าง กินข้าวกับอะไร บ้างใครก็จะโทรสับเข้าเครื่องผมแล้วก็ให้ผมถือหูไว้ คอยฟังเสียงพี่ พี่จำตอนที่พี่กับพี่โน้ตไปเจอกันที่ร้านเหล้าได้ไหมครับ นั้นละพี่ครั้งนั้นพี่โน้ตตั้งใจจะไปเจอหน้าพี่ครั้งสุดท้าย “
“ผมบอกแล้วไงพี่ว่าอย่าร้องไห้”
“เอ๋อเล่ามาเหอะ น้ำตากรู ตัวกรู เรื่องของกรู”
“ อืมพอหลังจากนั้นพี่โน้ตก็ไปลาออกจากมหาลัยกลับมาอยู่ที่บ้านตามคำขอร้องของแม่เขา พี่โน๊ตอาการแย่ลงเรื่อยๆ เริ่มจะกินได้น้อยลง จากที่เคยเป็นคนแข็งแรงก็แย่ลงเรื่อยๆ แต่ระหว่างนั้นพี่โน้ตก็ยังทำเรื่องเดิมๆอยู่นะพี่ ยังคอยฟังเสียงพี่อยู่เหมือนเดิม ผมถามพี่เขาแล้วว่าจะคุยกับพี่ไหม แต่พี่เขาก็ยืนยันที่จะไม่คุย ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงเหมือนกันพี่ จนพี่เขาเริ่มพูดไม่ได้ แขนขาไม่มีแรงแล้วก็หยุดหายใจไปในที่สุด แต่พี่เขาก็ยังกำอะไรไว้แน่เลยนะพี่”  ปลื้มส่งตุ๊กตาที่สีลอกจนเห็นเนื้อปูนออกมาให้ผม สภาพมันไม่เหมือนวันที่ผมทำมันเสร็จแต่ผมก็รู้ว่ามันคืออะไร

“แล้วก็นี้ด้วยพี่ ป้าเขาบอกว่าต้องเอาให้พี่ให้ได้” กระดาษถูกพับเป็นรูปสี่เหลี่ยมด้านเท่า สีน้ำตาลดูแล้วมันดูจะเหมือนกระดาษคำตอบเวลาที่ใช้สอบสะมากกว่า
“อะไร”
“พี่โน้ตเขาเขียนไว้ ตอนที่ยังพอมีแรง เห็นป้าบอก”

จดหมายจากโน้ต
นี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่โน๊ตได้เขียนตัวหนังสือลงในกระดาษคำตอบแบบนี้ เวลาของโน๊ตเหลือน้อยลงทุกทีแล้วสิ สงสัยว่าพระเจ้าจะให้เวลาบนโลกใบนี้ของโน๊ตแค่นี้จริงๆโน๊ตเองคงเป็นแค่เด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่ได้รับความรักจากใครเลย มีแม่ แม่ก็ทิ้งแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตของโน๊ตแย่ไปเลยสักกะหน่อย ถึงแม้ชีวิตในวัยเด็กที่ผ่านมาของโน๊ตจะมีครอบครัวที่อบอุ่นแต่ก็ยังขาดอะไรบ้างอย่างอยู่เสมอ โน๊ตเคยเป็นแค่เด็กคนหนึ่งที่พยายามใช้ชีวิตอย่างธรรมดา ถึงจะโดนเพื่อนล้อว่าเป็นลูกไม่มีแม่บ้างในวัยเด็ก แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นปมด้อยเลย จนวันหนึ่งโน๊ตได้มาเจอกับโอมห์ ชีวิตมันดูบ้าๆบอๆ ว่าไหม แปลกที่โน๊ตรู้สึกกับโอมห์มากกว่าคำว่าเพื่อน  เพราะโอมห์เลยรู้ไหมที่ทำให้เรากล้าที่จะทำเรื่องบ้าๆบอๆ  ชีวิตเราได้ลองทำมาหลายๆอย่างทั้งพนักงาน 7 – 11 นักร้องตามร้านเหล้า แล้วอีกตั้งหลายอย่าง แต่ขาดอยู่อย่างเดียวที่โน๊ตยังไม่ได้ทำ คือเป็นแฟนโอมห์ เป็นคนรักของโอมห์  โน๊ตพยายามมาตลอดในช่วงหลายเดือนที่จะเป็นคนดี และจะไม่ทำให้โอมห์เสียใจ แต่วันนี้คงทำไม่ได้แล้วสินะ โอมห์คงร้องไห้เพราะเราจนได้ โน๊ตเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับมิ๊กแล้ว โน๊ตไม่อยากให้โอมห์ต้องมานั่งดูแลเราเหมือนที่เกิดขึ้นกับมิ๊ก เราไม่อยากให้นายเป็นผู้ชายที่หมดหวัง ถึงแม้ว่าวันนี้เราไม่ได้อยู่กับนายอีกแล้วแต่ไม่เป็นไรนะโอมห์  โน้ตยังคิดว่าวันหนึ่งถ้ามีโอกาส ถ้าโลกหน้ามีจริง โน้ตต้องได้มาเจอกับโอมห์อีกแน่ๆ แต่บังเอิญ ว่าโน้ตไม่ค่อยเชื่อรื่องพวกนี้อะดิ เลยไม่อยากทำให้โอมห์ต้องมนั่งหวังลมๆแล้งๆ ตัวเราเองดูดีว่าเราจะเป็นยังไง แล้ววันนี้จุดจบของเราได้มากถึงแล้ว ถ้าวันนั้นโอมห์เลือกเรา เราคงต้องรู้สึกแย่มากๆที่เราต้องมาทำให้โอมห์เสียใจ โอมห์ครับชีวิตของโอมห์ยังต้องเดินต่อไปนะครับ โอมห์มีปลื้มที่เป็นเพื่อน มีมิ๊กที่พร้อมจะกลับมาเป็นเป็นรักของโอมห์ วันนี้ เราไม่สามารถดูแลโอมห์ได้อีกแล้ว ที่ทำได้ตอนนี้ก็คงทำให้โอมห์เสียน้ำตา โอมห์จะร้องไห้ก็ได้นะครับ เพราะคงไม่มีใครห้ามได้ แต่วันหนึ่งโอมห์จะต้องกลับมาเป็นคนที่สดใสร่างเริง มีอารมณ์ขัน เหมือนเดิมนะครับ วันนี้เราไม่ได้อยู่ด้วยกันอีกแล้ว เราเคยสงสัยเหมือนกันว่าตอนนี้เราจะไปอยู่ที่ไหน  บ้างทีเราอาจจะนั่งอยู่ข้างๆโอมห์ตอนนี้ก็ได้ แน่นอนว่าเราคงไม่อยากเห็นโอมห์ร้องไห้ ยิ้มไว้นะโอมห์ โน้ตอยากเห็นคนที่สดใส คนที่ยิ้ม คนที่ทำให้ทุกคนรอบข้างมีความสุข วันนี้โน้ตคงไม่สามารถมาดูแลปกป้องโอมห์ได้อีกแล้ว เราฝากโอมห์ไว้กลับปลื้ม เพราะเราคิดว่าปลื้มคงดูแลโอมห์ได้ อย่าหมดหวังกับความรักนะโอมห์  สุดท้ายนี้เราคงไม่ถึงประโยคว่ารัก หรือถึงประโยคว่าโชคดี เพราะสิ่งสำคัญที่สุด เราอยากให้โอมห์ยิ้ม แล้วเลิกร้องไห้เพราะเรา
               เพื่อนกันตลอดไป   โน๊ต               


ผมวางจดหมายลงข้างเตียง แล้วเอามือขึ้นมาปาดน้ำตา วันนี้เราต้องอยู่กับโลกความเป็นจริงแล้ว เรื่องนี้มันไม่เหมือนสิ่งที่เกิดขึ้นกับมิ๊ก เพราะว่าโน้ตจากเราไปแล้วจริงๆ เราเคยยิ้ม หัวเราะ ร้องเพลง
.
.
.
.
.
.         
.
ผมขอเก็บเรื่องนี้วันในใจผมคนเดียวดีกว่านะครับ เรื่องต่อจากนี้มันยากที่จะบรรยายจริงๆ ผมไม่ไหวแล้ว คนเขียนเองยังตามบวมเพราะเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้น




จนถึงวันเผาศพ ผมได้มีโอกาสเห็นหน้าโน้ตเป็นครั้งสุดท้าย ใบหน้าไม่ได้เปลี่ยนไปเลย โน้ตเหมือนยิ้มให้ผม แล้วผมก็พยายามที่จะไม่ร้องไห้ ผมพยายามยิ้ม ยิ้มให้โน้ตอย่างมีความสุข ผมเอื้อมมือเข้าไปในโลงแล้ววางตุ๊กตากลับเข้าไปที่มือของโน้ต อากาศโดยรอบดูเย็นลงในพริบตา ผิดกลับตอนที่ลากศพมายังป่าช้าแห่งนี้ ผมบอกกับตัวเองว่าผมไม่มีทางที่จะกลัวโน๊ตเด็ดขาด ฟ้ามืดลงคล้ายกับฝนกำลังจะตก ผมเอื้อมมือไปจับมือโน้ต ระหว่างที่พ่อแม่โน้ต แล้วก็ปลื้มยืนอยู่ข้างๆผม พระเตรียมตัวที่จะเริ่มเผาแล้ว สิ่งที่ผมจะพูดกับโน้ตนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วจริงๆ
“โน้ต เราจะเป็นคนที่ร่างเริงสำหรับนายตลอดไป” ผมปล่อยมือจากมือโน้ตแล้วก็ยิ้มทั้งน้ำตา หันมากอดแม่โน้ต เราทั้งคู่ยืนกอดกันระหว่างที่สัปเร่อ ดันโลงไม้เข้าไปในเตาเผา จิตใจของผมว่างเปล่าขนาดที่เดินลงมาจากเมรุ ผู้คนเริ่มแยกย้ายกันกลับบ้านของตน  ขาผมก้าวเดิน แต่สายตาของผมไม่เคยละทิ้งจากเมรุเลย ปลื้มพยายามลากผมไปที่รถ ผมทำไม่ได้จริงๆที่จะจากที่ตรงนี้ไป ผมหันหน้ากับมาหาปลื้ม
“ทำไมถึงใจร้ายแบบนี้ว่ะ”
“อะไรพี่”
“ทำไมถึงไม่บอก ว่าโน้ตมันเป็นอะไร ทำไมถึงไม่พูด ทำไม่ต้องมาบอกเอาสะตอนนี้”
“พี่ ฟังผมนะ พี่โน้ตเขาไม่อยากให้พี่ต้องมาจมอยู่กับเขา เขาอยากให้พี่มีทางเดินของตัวเอง อยากให้พี่เรียนให้จบ ทุกอย่างที่พี่โน้ตทำเขามีเหตุผลเสมอ เขาเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้วพี่” ปลื้มเองก็ตาแดง สีหน้าดูเศร้าไม่แพ้กัน
“พอเถอะพี่ พี่โน๊ตเขาไม่อยู่แล้ว” ผมพยายามบอกตัวเองให้หยุด ให้เลิกมองไปที่ตรงนั้น และให้ตัวเองกลับมาเป็นตัวเองอีกครั้ง ปลื้มพาผมออกมาจากสถานที่ตรงนั้น ตรงดิ่งกลับบ้าน เรามาหยุดที่บ่อปลาคราฟ์ในบ้าน ผมกับปลื้มไม่ได้พูดอะไรกันเลยระหว่างนั่งรถมา จนถึงตอนนี้
“พี่จะทำอะไรต่อ”
“ไม่รู้สิ”
“อยู่กับผมที่นี้ก่อนนะพี่”
“ทำไม”
“ไม่รู้ดิพี่ ผมไม่อยากอยู่คนเดียว พี่โน้ตก็เหมือนพี่ชายผม นะพี่โอมห์”
“อืม”









ผมถีบจักรยานในบ้านปลื้มออกมาที่คลองชลประทาน สะพานที่ครั้งหนึ่งผมกับโน้ตเคยมานั่งคุยกันจนดึก วันนี้ท้องฟ้าดูสวยเหมือนเดิม มีดาวดวงน้อยนับล้านๆดวงคอยส่องแสง อากาศที่บ่งบอกว่าฤดูหนาวกำลังจะมาถึงแล้วทำให้รู้สึกเหงาไปใหญ่ ผมมาถึงสะพานแล้วก็ดีดตัวเองขึ้นมานั่งยังที่เดิม ที่ที่เคยนั่งคุยกับโน้ต ถ้าเรื่องวิญญาณบนโลกนี้มีจริง โน้ตก็คงจะมานั่งดูท้องฟ้าตรงนี้ด้วยเหมือนกัน คงจะมานั่งรอผม นั่งเล่าเรื่องของตัวเองในวัยเด็กเหมือนทุกครั้งที่เคยทำ ผมเองก็คงเป็นผู้ฟังที่ดี 

[thisispom]

เศร้า 

[ellary]

เคยได้ยินคำนี้ไหม ความรักสวนทาง  

ไม่ใช่ว่าไม่รัก  แต่ก็แค่มิ้กกับโอมห์  ไม่เคยที่จะพูดกันให้มาก มันเลยสวนทาง

ส่วนเรื่องโน๊ต  เสียใจด้วยนะค่ะ  แต่ก็ดีใจที่มีคนที่รักโอมห์ขนาดนั้น

เพราะเขารัก  เลยยอมที่จะเจ็บปวดเอง  เลยยอมที่จะอยู่เองคนเดียว

เลยยอมปล่อยคนที่ตัวเองรักมากที่สุดไป

[หลงไหลในม่านหมอก]

.........................

[maicy]

ใครเจอเหตุการณ์เเบบนี้ก็คงพูดไม่ออกเหมือนกัน...เป็นกำลังใจให้ค่ะ  โน๊ตเเบบว่าทำทุกอย่างเพื่อโอห์มจริงๆ

[nine-poo]

สงสารโน๊ตจังขอโทษที่เคยว่าโน๊ตไว้นะ  นายเป็นผู้ชายที่มั่นคงและรู้จักคำว่ารักจริงๆ
อ่านตอนนี้แล้วมันแน่นๆ หน้าอกน้ำตาก็ไหล  ความจริงมันทำใมโหดร้ายจัง  ไม่ว่าโน๊ตจะทำถูกหรือไม่ถูกแต่อยากบอกว่าโน๊ตใจร้ายมากๆ  ไม่คิดถึงใจกันบ้างเลยว่าโอมจะเสียใจขนาดไหนสู้ให้อยู่ข้างๆ จนวินาทีสุดท้ายยังจะดีกว่ายังจะรู้สึกผิดในใจน้อยกว่าและจะได้ไม่มีอะไรค้างคาแบบนี้  มารู้ตอนนี้มันเหมือนทำร้ายกันเลือดเย็นเกินไป  แต่มันคงแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วก็ขอให้โน๊ตไปสู่สุคติไปอยู่ที่ๆ มีความสุขนะโน๊ต 

[ordkrub]

โน๊ต นายเป็นพระเอกจริงๆ ขอให้ไปสู่สุคตินะ

[StillLoveThem]

...อ่านจบ ไม่รู้จะเม้นว่ายังไง คงต้องบอกว่า..คุณทำดีกับคนที่อยู่ข้างๆคุณทุกๆคน หรือยัง
...ไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆๆ สำหรับวันพรุ่งนี้ เลยทำให้คิดไปว่า แล้วพรุ่งนี้เราจะอยู่ที่ไหน
...ยังอยู่ในที่ๆเราอยากอยู่หรือเปล่า หรือไปอยู่ในที่ใครๆก็บอกว่า...ที่ชอบที่ชอบ แต่ไม่มีใครอยากไป
...ชีวิตต้องก้าวเดินต่อไปน้องโอมห์ เก็บความทรงจำดีๆไว้และทำดีกับคนที่ยังมีชีวิตอยู่ให้มากๆๆ

[kingphai]

..................
เศร้า
มาก
แต่
มัน
ก็
ผ่าน
ไปแล้ว
นะ
ครับ
สู้ต่อไปนะโอห์ม.....

[IZE]

อ่านจบตอนนี้แล้ว  พูดอะไรไม่ออก  

รู้เพียงแต่ว่า กำลังใจ และความรัก จากคนรอบข้างจะทำให้เราเข้มแข็งขึ้นได้

ผมเชื่อว่าสิ่งที่โนตเค้าทำ ทั้งหมดเพื่อตัวของโอห์มเอง

ชีวิตโอห์มผ่านอะไรที่หนักๆ มามากมายหลายเรื่อง จนบางทีหนักเกินจะรับได้ ผ่านไปแล้วนะคับ สู้ๆๆๆๆ

เป็นกำลังใจให้โอห์มนะครับ  กำลังใจจากคนรอบข้าง จากคนที่เรารัก จะช่วยให้สิ่งต่างๆผ่านไปได้นะคับ

ปล  รักโอห์มจังเลย

[1kabb]

เศร้า... สู้ต่อไปโอห์ม

[konjingjai]

ขอตอนรับกลับมาครับ

[broke-back]

 

อย่างน้อย

ในครั้งหนึ่งของชีวิต

ยังเคยถึง..และลึกซึ้งกับคำว่ารัก

RIP นะครับ..โน๊ต


 :กอด1:โอห์ม

[SamSam]

นี่แหล่ะชีวิตจริงของคนเรา
สู้ต่อไปนะครับโอห์ม

[หลงไหลในม่านหมอก]

รัก...ก็คือรัก
จะยืนตรงจุดไหน ความรักก็ยังอยู่ที่เดิม



ไปสู่สุคตินะ พ่อหนุ่มลายสักของพี่.....

[Ken Ken]

จุกอ่ะจุก พี่โน้ตครับทำไมพี่เป็นคนอย่างนี้อ่าพี่ ได้ใจสุดๆเลยครับ จะร้องไห้ตาม  ไปดีคับพี่

พี่โอมห์ก็มีความสุขมากๆนะฮะ

[numay]

 
อ่านเรื่องของโน๊ตแล้วน้ำตาแทบไหลเลยอ่ะ
โน๊ตเป็นผู้ชายที่คิดถึงความรุ้สึกของคนที่ตัวเองรักมาก
ไม่อยากเห็นคนที่ตัวเองรักต้องเสียใจเพราะตัวเอง
เลยยอมเป็นคนที่เสียใจเพียงคนเดียว

เสียใจกับเรื่องของโน๊ตด้วยนะค่ะโอมห์
แต่เราก็ต้องอยู่กับปัจจุบันทำปัจจุบันให้ดีที่สุดค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะโอมห์
 
 

[4559]

เศร้ามาก


สงสารโน๊ต

[naiin]

เศร้านะเจอกะตัวเองไม่รู้จะทำยังงัย ทำใจได้มั๊ยก็ไม่รู้ รักมันมีรูปแบบนี้ด้วยรึนี่

[mumumama55]

  เคยได้ยินเพลง ทุกวินาที  ของเจมส์มั้ย คิดถึงเพลงนี้ที่สุด 

เวลาจะทำให้เราดีขึ้นนะ โอม

 

[minima]

เฮ้ออออออ
ตอนนี้โน๊ตคงจะดูแลโอห์มอยู่แน่ๆ
จากที่ไหนสักที่น่ะเนอะ

เพื่อนกันตลอดไป T T

[nuum]

แล้วตกลง โน๊ต เป็นอะไรคับ
โรคร้ายหรือเปล่าคับ

[nuum]

แล้วตกลง โน๊ต เป็นอะไรคับ
โรคร้ายหรือเปล่าคับ

[┗◎┗◎]

อ้าวโน๊ตเป็นอะไร  

ไม่เห็นแสดงอาการใดๆออกมาเลยก่อนนหน้านี้

อยู่ดีๆก็...........

ชอบโน๊ตนะ  

[MIkz_hotaru]

เศร้ามาก 
โน้ต เรานับถือความรักของนายจริงๆ
โน้ตรักโอม แบบที่ไม่เผื่อตัวเองเลยด้วยซ้ำ
ไปสู่สุขคตินะ ไม่มีใครทำร้ายนายได้อีกแล้ว
โอมห์ รักตัวเองให้มากๆนะ เพราะมีคนรักโอมห์มากมาย
ดูแลตัวเองนะโอมห์ ^^
นาฬิกาไม่เคยเดินถอยหลัง ทำวันนี้ให้ดีที่สุดกันเถอะ
  ให้มิ๊กกอดโอมห์ อิอิ

[Little Devil]

อ่านแล้วซึม
RIP นะน้องโน้ต
เป็นกำลังใจให้นะน้องโอห์ม 

[โจ๊กกุ้ง]

.........T_T