มันจะรู้สึกยังไงนะ ถ้าได้เป็นคนหน้าตาดีกับเขาบ้าง
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: มันจะรู้สึกยังไงนะ ถ้าได้เป็นคนหน้าตาดีกับเขาบ้าง  (อ่าน 186483 ครั้ง)

ออฟไลน์ ┗◎┗◎

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2899
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +734/-7
ป้าฝากมาลง อิอิ  :3123:
---------------------------------------


ตอนที่ 15


        ผมยืนกอดอกจ้องเขานิ่งๆ ส่งสายตาไปบอกให้เขารู้ว่านั่นมันไม่ตลกเลยที่เขาทำมันอยู่


“ไม่เอาน่าที่รัก คุณเรียกผมมาเราก็น่าจะคุยกันนะไม่ใช่ยืนจ้องกันแบบนี้” เขาหยิบบุหรี่ในกล่องขึ้นมาจุดสูบ

“เรากำลังจะไปได้สวย แต่คุณกำลังจะทำมันพัง” เขาหันมามองผมอย่างแปลกใจ

“คุณหมายความว่าไงครับ” เขากลับมาเป็นโอลิเวอร์แบบเรียบๆอย่างที่ผมเคยตกหลุมรัก ไม่ใช่โอลิเวอร์แบบไอ้งั่ง

“ผมคุยกับแบรต เขาดูอ่อนลงเล็กน้อย” ผมยักไหล่เล็กน้อยแล้วก้มมองรองเท้าตัวเอง ให้ตายสินี่ผมใส่รองเท้าผ้าใบเข้าร้านมิลลิงตันเหรอเนี่ย

“โอ้ยตายแล้วที่รัก ผมควรทำไงดี” เขาจับไหล่ผมทั้งสองข้างและยืนจ้องตาผม ผมเผลอยกมือขึ้นลูบคางเขาเบาๆ และเขย่งจูบคางเขาราวกับต้องมนต์


“คุณรักผมไหมครับ” หน้าเราอยู่ใกล้กันมากจนผมได้กลิ่นบุหรี่จางๆจากลมหายใจของเบา มันทำให้ผมอยากจูบเขาจริงๆ โอ้วพระเจ้า! เรายืนกันอยู่หน้าร้านนี่นา ผมรีบผละออกและหันไปมองรอบๆข้าง  โชคยังดีที่ ที่ๆเรายืนมันค่อนข้างอยู่ตรงมุมหากจะเห็นก็คงต้องสังเกตกันหน่อย เขาหัวเราะเบาๆเมื่อเห็นท่าทีตื่นตระหนกของผม ผมชกเข้าที่ท้องของเขาเบาๆ



“โอ้! มันเจ็บนะที่รัก ผมยังไม่ทันตั้งตัวเลย” เขารวบมือผมทั้งสองข้างขึ้นมาจูบเบาๆ

“คุณยังไม่ตอบผมเลย” ผมยอมปล่อยมือให้เขาไล่วนนิ้วไปเรื่อยๆ มันทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นมากที่สุด ผมชอบให้เขาทำแบบนี้จัง

“ผมรักคุณ เนท แมคเทอเนอร์” เขาบอกพร้อมจับมือผมไปจูบอีกครั้ง เขาพยายามจะดึงผมไปจูบแต่ผมยกมือขึ้นห้ามเขาไว้


“เราควรจะเข้าไปข้างในกันแล้วนะ” ผมบอกเรียบๆ เขายิ้มให้ผมเล็กน้อย และจูงมือผมเข้าไปในร้าน ให้ตายสิผมชอบมือใหญ่ที่ทำให้ผมอบอุ่นของเขาจัง นั่นยังไม่รวมถึงตาคู่สวยสีฟ้าอมเทา เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาจ้องมองผมมันทำให้ผมใจเต้นตึกตักทุกครั้ง ริมฝีปากที่สวยสีสุดที่ผมเคยจูบมา และจมูกโด่งๆที่ชอบไซร้ซอกคอของผม ผมหลงเขาจริงๆให้ตายสิ



   ทันทีที่เราเดินมาถึงโต๊ะก็พบว่าแบรตกับวิคตอเรียกำลังจูบกันอยู่อย่างดูดดื่ม โอลิเวอร์กระแอมเล็กน้อยก่อนขยับให้ผมเข้าไปนั่งที่ติดกระจก วิคตอเรียลุกไปเข้าห้องน้ำ ผมคิดว่าเธอคงอยากเช็คลิปสติกที่เธอแบ่งส่วนนึงไปให้แบรต

   โอลิเวอร์ยกมือขึ้นปิดปากของเขา ผมคิดว่าเขาคงกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่เมื่อเห็นริมฝีปากของแบรตที่มีลิปสติกสีส้มของวิคตอเรียติดอยู่ ผมหันไปมองเขาตาขวางเขารีบหุบยิ้มและลดมือลงทันที


  "เอ่อ แบรต บางทีนาย..." อ่า ผมไม่รู้จะบอกเขายังไงจึงหยิบผ้าเช็ดหน้าของผมที่โอลิเวอร์ให้ผมไว้ ยกขึ้นมาเช็ดริมฝีปากให้เขาเบาๆ ผมยิ้มขำเขาเล็กน้อย เขาหัวเราะออกมาและดึงผ้าเช็ดหน้าจากมือผมขึ้นไปเช็ดเอง ผมทำตัวเป็นกระจกให้เขาคอยแตะที่ริมฝีปากของผมเองให้เขารู้ว่าควรจะเช็ดตรงไหน และทันทีที่แบรตจัดการริมฝีปากเขาเสร็จ วิคเตอเรียก็เข้ามานั่งลงพร้อมกับริมฝีปากที่สวยเหมือนเดิม


“ห้ามล้อฉันล่ะ” ผมและโอลิเวอร์ยิ้มให้เธอเล็กน้อย แบรตยกมือขึ้นโอบเธอเพื่อปลอบ ผมว่าเขาควรจะปลอบตัวเองด้วยนะ

“เนทนายดู...เอิ่ม นายจะโกรธฉันไหมถ้าฉันจะบอกว่าเธอน่ารักจริงๆ” เธอบอกผมหลังจากเราลงมือจัดการฟรัวกราส์ของเราแต่ละคนจนเกือบหมด ผมยิ้มเขินๆให้เธอ

“วิค เธอห้ามแซวเนทเด็ดขาดเลยนะ” โอลิเวอร์หันไปบอกเธอ

“งั้นฉันแซวนายได้น่ะสิ แบรตฉันว่าพวกเขาน่ารักดีนะ” เธอหันมาถามแบรตดื้อๆ นั่นทำให้เขาเงียบลงและวางมีดกับส้อมลงทันที มันอาจจะบังเอิญเพราะเขาทานมันเสร็จ ผมพยายามคิดในแง่ดี

“ฉันขอโทษ เอาล่ะฉันพร้อมจะกินของหวานแล้วล่ะ” เธอหันไปบอกพนักงานให้พวกเราเสริฟของหวานต่อ

“อ้อใช่! เราจะไปปารีสกันสุดสัปดาห์นี้ นายจะไปกับเราไหมเนท” เธอหันมาถามผม

“ผมอาจจะต้องบอกว่าเสียใจด้วยนะครับวิคตอเรีย ผมมีนัดกับเพื่อนของผมแล้วล่ะครับ” ผมมีนัดกับเอบิเกลและไมเคิล เราจะไปลอสแองเจิลลิสกัน เธอทำหน้าเสียใจเล็กน้อย

“น่าเสียดายจริงๆ เราจะจัดปาร์ตี้กันที่นั่น บางทีเธอน่าจะลองชวนเพื่อนๆของเธอไปกับเรานะ” เธอเสนอแนวทางให้ผม มันทำให้ผมยิ้มกว้างและรู้สึกว่าเธอดูเป็นมิตรจริงๆ


“เยี่ยมครับ บางทีผมอาจจะลองถามพวกเขาดู” ผมบอกเธอแม้ในใจผมจะรู้อยู่แล้วล่ะว่าเอบิเกลไม่มีทางไปฝรั่งเศสแน่นอน เพราะเธอเกลียดฝรั่งเศส ส่วนไมเคิลเขาน่ะติดลิบบี้อย่างกับอะไร  และผมขอตายดีกว่าถ้าต้องไปกับเธอด้วย


“อ้อ โอลิเวอร์ เธอไปปาร์ตี้กับเราได้นะ” เธอหันไปมองแบรตที่ยักไหล่เล็กน้อยแต่ไม่หันไปมองเขา

“ว้าว นั่นเยี่ยมมาก แต่ผมคงไปไม่ได้ล่ะ ผมกำลังจะเปิดบาร์เร็วๆนี้” ผมหันไปมองแบรตและเห็นเขาเหยียดยิ้มเล็กน้อยแม้ว่าเขากำลังก้มหน้าลงก็เถอะ นั่นดูเป็นสัญญาณที่ไม่ดีใช่ไหมนะ


“นายทำธุรกิจเยอะจริงๆเลย นายควรจะพักบ้างนะ” เธอบอกเขาเรียบๆ มันทำให้ผมนึกขึ้นได้ว่าสามวันที่ผ่านมาอาจจะเพราะเขายุ่งเรื่องงานของเขา เราพูดคุยกันอีกเล็กน้อยก่อนจะแยกตัวกันกลับ วิคตอเรียทำให้ผมได้กลับไปพร้อมกับโอลิเวอร์ นั่นน่ะดีมากจริงๆ


ผมถามถึงเรื่องที่เขาหายไปสามวันในรถเขาบอกขอโทษผมเพราะเขายุ่งเรื่องงาน และอาจจะยุ่งอีกนานจนถึงสิ้นเดือนนี้ นั่นทำให้ผมห่อเหี่ยวเล็กน้อย หากทำให้เราไม่ได้เจอกัน ผมเดินไหล่ตกลงจากรถก่อนที่เขาจะจอดรถหน้าอพาร์ทเมนท์


ผมแทบไม่รู้สึกตัวเลยว่าเขาเดินตามผมลงมาด้วย เขาดึงผมให้หยุดเดินและโอบกอดผมไว้ ผมสูดลมหายใจลึกๆและโอบกอดเขาตอบ เขาผละผมออกและจ้องตาผม


“ผมว่าเราเข้ากันได้ดีนะ” เราบอกผมเรียบๆ มันทำให้ผมงงเล็กน้อย เขาหมายความว่าไงกันนะ

“เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณคิดถึงผม” เขาดึงบัตรเล็กๆออกมาจากกระเป๋ากางเกง มันมีตัวเลขยาวพรืดหลังบัตรที่เขียวไว้อย่างหวัดๆ

“คุณ..เอ่อ มาหาผมได้ไหม” เขายกมืออีกข้างมาถูจมูก ผมว่าเขากำลังเขินนะ ผมยิ้มให้เขาและดึงบัตรนั่นออกมาจากมือเขา

“หรือผม...ผมหมายถึงผมมานอนห้องคุณได้ใช่ไหม คือเราอาจจะได้เจอกันแค่หลังเลิกงาน...ผมหมายถึงมันยุ่งจนผมอาจจะมาหาคุณดึกๆ...โอย ให้ตายสิ คุณช่วยพูดอะไรหน่อยสิ” ผมยิ้มให้เขา ผมอยากเห็นเขาเขินต่อหน้าผม มันทำให้ผมรู้สึกดี


“.....”


“คุณจะไม่รำคาญผมใช่ไหมถ้าผมมาหาคุณตอนดึก...ผมหมายถึงคุณอาจจะนอนไปแล้ว และคุณอาจจะโมโหแล้วไล่ผมกลับไป ผมไม่อยากให้คุณไล่ผม....” เขาก้มหน้าลง ให้ตายสิเขาน่ารักเป็นบ้าเลย ตั้งแต่ผมรู้จักเขาผมบอกว่าเขาน่ารักไปกี่ครั้งแล้วนะ


“ผมพร้อมจะออกมาเปิดประตูให้คุณตลอด คืนนี้คุณจะนอนห้องผมไหม” ผมใช้ความกล้าทั้งหมดที่ผมมีลองถามเขาออกไป เขาไปตอบแต่ดึงผมไปจูบและยกแขนขึ้นให้ผมควงเขาทันที


---------------------------------------------
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-06-2010 12:49:28 โดย L◐L◑JΰnG »

getto

  • บุคคลทั่วไป
 :กอด1:พี่ปุ๋ย :กอด1:พี่โล่
มันช่างหวานนนนนเหลือเกิน :o8:

ออฟไลน์ PEENAT1972

  • Red Rhino
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4698
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +563/-106

ออฟไลน์ whistle

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 766
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-4

pattybluet

  • บุคคลทั่วไป
น่ารักดี แต่แอบระแวงนายโอเล็กน้อย หวังว่าคงไม่ได้หวานแค่ช่วงโปรโมชั่นน๊าาา...

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ออฟไลน์ iforgive

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-80

anajulia

  • บุคคลทั่วไป
 :o8: :-[

อั๊ยยั้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ปล.หนังสั้นเรื่องนี้น่ารักมากกกกกกกกกกก ปลื้มสุดๆค่ะ ได้ดูเมื่อสักเดือนก่อนมั้ง แล้วก็แอบแชร์อยู่ในFBด้วย
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-06-2010 01:26:36 โดย anajulia »

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8

ออฟไลน์ Cha Ris Ma

  • สาระไม่ค่อยมี...หน้าตาดีไปวันๆ
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3302
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +670/-0

ออฟไลน์ ლїЯдςLΣϛlθTtεR

  • มิราเคิ้น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 729
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +355/-3
 :jul1:
ตายคากองเลือด
เลือดหวานเจี๊ยบเลย 555

นับวันยิ่งหวานมากกก

พี่ปุ๋ยครับ ถามไรนิดนึง
วิคนี่

อิมเมจจากพี่ป่าวครับ
555
คล้ายๆกันเลยง่ะ
กอดพี่ปุ๋ย~ :กอด1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






PsYchopaThic

  • บุคคลทั่วไป

piya

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ na_near

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 971
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +69/-1
จาหวานกันไปไหน  น่าร๊รากกันเกินไปแล้วนา อิจฉาๆๆๆ :z3:

ออฟไลน์ august_may

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 998
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-0

ออฟไลน์ SweetSacrifice

  • I always get,what I aim for
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +479/-1
  หลังจากวันนั้นที่ผมเจอกับโอลิเวอร์เราก็ไม่ได้เจอกันอีกตลอดสัปดาห์และในช่วงสุดสัปดาห์ผมก็ไม่สามรถไปหาเขาได้เพราะผมมีนัดกับเอบิเกลและไมเคิล ผมจองตั๋วเครื่องบินและโรงแรมผ่านเอ็กซ์พีเดีย(*) เอบิเกลหัวเสียเล็กน้อยเรื่องโรงแรมที่จองไปเพราะมันเป็นโรงแรมราคาถูก เธออยากรู้สึกเหมือนเจ้าหญิงเมื่อนอนบนเตียงหรูๆในโรงแรมชั้นเลิศ แต่ผมต้องประหยัดและเก็บเงินให้ได้มากที่สุดเพราะผมอยากมีคลินิกเป็นของตัวเอง


    ทันทีที่เราถึงเราก็เริ่มทริปเที่ยวและกินแบบแอลเอกันทันที แน่นอนแม้ว่าผมจะอยู่ในแอลเอ ผมก็สามารถทำทุกทางเพื่อจะหาจัมบ้าจูซที่ใส่เอชินาเซีย(**)มาดูดได้ ไมเคิลและเอบิเกลเคยตั้งฉายาให้ผมว่าราชาจัมบ้าจูซแล้วอีกไม่กี่สัปดาห์พวกเขาก็ตั้งฉายาใหม่ในผม แน่นอนสัปดาห์ที่ผ่านมาพวกเขาเรียกผมว่าคุณหมอหน้าหก ผมเกือบจะภูมิใจในฉายานี้หากไม่ฉุดคิดได้ว่าพวกเขาแขวะผมอยู่ เพราะไม่มีหมอคนไหนหรอกได้ลงหน้าหกหากคุณไม่นอนกับโอลิเวอร์ สเนซ


“ไฟพวกนี้บางเฉดทำให้ผิวผู้หญิงดูน่าเกลียดได้เลยนะ”เอบิเกลบ่นออกมาทันทีที่เราเข้ามาในคลับอันโด่งดังในแอลเอ—ไมเคิลบอกผมมาอีกที เพราะเรื่องพวกนี้ผมไม่มีวันรู้ได้หรอกหากไม่มีใครบอก ไมเคิลก็เช่นกันเขาน่ะศึกษาเรื่องพวกนี้มาอย่างดีในอินเตอร์เนต

“ฉันขอบลัดดี้แมร์รี่ อ้อ สามแก้วคะสำหรับหนุ่มๆสองคนตรงนั้นด้วย” เอบิเกลสั่งพนักงานเสิร์ฟหนุ่มตาสีฟ้า เขาหันมามองเธอด้วยสายตาที่บอกไม่ถูกให้เอบิเกล และหันมามองผมด้วยตาเบิกกว้าง  ผมเดาว่าเขาอ่านหน้าหกและคงรู้จักผมจากนิวยอร์คไทม์

“ได้ครับ” เขาบอกเอบิเกล แต่สายตาของเขายังจับจ้องผมอยู่ ผมหันหน้าไปอีกทางทำเป็นไม่สนใจเขาจนเขาเดินออกไปผมจึงหันมาทางเอบิเกลต่อ ผมกลอกตาไปมาเมื่อเห็นว่าตอนนี้เธอนั่งอยู่บนตักชายหนุ่มร่างใหญ่ เธอได้เครื่องดื่มจากเขาก่อนที่พนักงานจะเสิร์ฟให้เธอซะอีก ส่วนไมเคิลก็ออกไปวาดลวดลายอยู่กลางฟลอร์ ผมจึงลากตัวเองมานั่งหน้าบาร์น้ำแทน พนักงานคนเดิมเสิร์ฟบลัดดี้แมรี่ให้ผมทั้งสามแก้วเพราะผมบอกเขาให้วางมันทั้งสามแก้วตรงนี้

“ดูคุณไม่สนุกเลยนะครับ” ผู้ชายที่หน้าตาเหมือนทอม ครูซแต่เขาดูสูงกว่าราวๆ 10 นิ้วยืนจิบสกอตอยู่ข้างๆผม

“ผมนั่งตรงนี้ได้ใช่ไหมครับ” เขายิ้มจนเห็นฟันขาวเรียงสวย ตลอดเวลาที่เขาชวมผมคุยผมสังเกตได้ว่าฟันของเขาไม่มีแม้กระทั่งคราบนิโคติน

“คุณคุยสนุกดีนะครับ” ผมหันไปบอกเขาและขอตัวกลับเมื่อเห็นไมเคิลกวักมือเรียกผมอยู่ใกล้ๆ

“ยินดีที่ได้รู้จักคุณครับ” เขาส่งนามบัตรของเขาให้ผมและเขาทำท่าจะเข้ามาจูบผมแต่ผมผละตัวออกมาก่อน


“ว่าไงไมค์” ไมเคิลดูร้อนรน และนั่นทำให้ผมสังเกตได้ว่าเอบิเกลไม่ได้อยู่ข้างๆเขา

“เอบิเกลหายไปน่ะสิ ให้ตาย” เขาดูหัวเสียสุดๆ ผมกวาดตามองเธอ และบอกให้ไมเคิลรออยู่ที่เดิม ผมจะไปหาเธอในห้องน้ำ แต่ยังไม่ทันเดินถึงห้องน้ำก็พบเธอฟัดอยู่กับหนุ่มคนเดิมที่เธอนั่งอยู่บนตักเขาตรงทางเดินไปยังห้องน้ำ ผมออกไปหาไมเคิลและบอกเขา เราใช้เวลาตัดสินใจกันอยู่พักนึงว่าควรจะปล่อยเธอไว้ที่นี่หรือลากเธอกลับไปโรงแรมพร้อมกัน สุดท้ายผมและไมเคิลตัดสินใจกลับไปโรงแรมก่อน

“ช่วงนี้นายดูฮอตนะ ฉันเห็นพ่อหนุ่มหน้าคล้ายทอม ครูซนั่นจีบนายอยู่” เขาแซวตอนเราเดินหาแท็กซี่ด้วยกัน

“ก็แค่ช่วงนี้ ไม่เอาน่า นายก็รู้ที่ผ่านมาฉันจืดชืดแค่ไหน” ผมโบกแท็กซี่ที่ผ่านมาและปีนไปนั่งทันที ไมเคิลปีนตามขึ้นมา เขาหยุดคุยเรื่องผมเอาดื้อๆ แต่เมื่อเราลงจากแท็กซี่เขาก็เริ่มบทสนทนาต่อจนผมตั้งตัวไม่ทัน

“นายคงไม่มีชีวิตจืดชืดอีกแน่ จนกว่านายจะเลิกคบกับโอลิเวอร์” เขาก้าวเดินนำผมไปและหยุดตรงมุมเล็กๆที่วางหนังสือพิมพ์ นิตยาสารไว้สำหรับแขกในโรงแรม เขาเปิดหน้าหกให้ผมอ่าน มันทำให้ผมรู้สึกหูตึงและลิ้นชาไปชั่วขณะ


‘ดูเหมือนคุณหมอจะตกกระป๋องซะแล้ว เพราะมีคนแอบเห็นมิสเตอร์สเนซควงหนุ่มตาสีฟ้าสุดผมบลอนด์ที่ดูร้อนแรงกว่า ออกมาจากบังกะโล8 และขึ้นรถออกไปด้วยกัน’ มีรูปที่โอลิเวอร์เปิดประตูให้ชายหนุ่มอีกคนขึ้นรถ ผมไม่เคยเห็นผู้ชายที่ดูหน้าสวยหวานขนาดนี้มาก่อนและยังดูร้อนแรงอีกด้วย เขาทำให้ผมรู้สึกว่าผมอาจจะตกกระป๋องจริงๆ ไมเคิลบีบไหล่ผมเบาๆและลากผมออกมาจากมุมนั้น

“ฉันขอโทษ แต่ฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งที่นายควรรู้” เขาพยายามปลอบผมตอนที่เราอยู่ในลิฟท์ด้วยกัน

“.....”

“เราสั่งจินโทนิคมาดื่มกันบนห้องดีไหม” เขาถามขณะที่ผมนั่งอยู่บนเตียงแล้ว

“ไม่เอาน่าไมค์ ฉันไม่เป็นไร”

“นายควรโทรหาเขานะ” เขายื่นโทรศัพท์ให้ผม ผมลังเลอยู่ครู่นึงแล้วต่อสายหาโอลิเวอร์อย่างรวดเร็ว


“ไงครับ” เสียงเขาดูเหนื่อยๆ

“.....” ผมนึกคำพูดไม่ออกซะอย่างนั้น

“เนท คุณยังอยู่ในสายไหมครับ” เสียงเขาดูร้อนรนเมื่อเห็นว่าผมไม่ได้ตอบกลับเขาไป ผมกดสายทิ้งและปิดเครื่องทันที...ผมยังไม่พร้อมที่จะฟังทุกอย่างจากปากเขา

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(*)เวบไซด์ expedia เป็นเวบที่ให้บริการทางด้านการเดินทางราคาถูกคะ
(**)Jumba Juice คือร้านขายน้ำผลไม้ปั่นส่วน echinacea คือพืชสมุนไพรชนิดหนึ่งที่เพิ่มสารคุ้มกันโรคหลายชนิดคะ

ปล.ตอนนี้อาจจะดูน้ำเน่านิดนึงนะคะ แต่อย่างที่ทราบว่าฝรั่งเนี่ยค่อนข้างเปิดกว้าง และอีกอย่างคืออย่าลืมคะว่าโอลิเวอร์เป็นเพลย์บอยมาก่อน คงไม่ทิ้งแถวง่ายๆหรอกคะ


ออฟไลน์ iforgive

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-80
เออ  ดีนะ  เปลี่ยนคู่นอนไวปานวอก
ชั้นเกลียดแก  โอลิเวอร์
เนทควงทอม ครูซกลับไปเย้ยมันซะ
เอาคืนให้เจ็บ

ออฟไลน์ PEENAT1972

  • Red Rhino
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4698
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +563/-106

getto

  • บุคคลทั่วไป
 :กอด1:พี่ปุ๋ย
เอาอิมเมจมาจากนักบอลรึเปล่า :laugh:
เนทนี่ฮอตจริงๆ รอติดตาม  o13
โอลิจะว่าไงบ้างนี่

ออฟไลน์ ┗◎┗◎

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2899
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +734/-7
โอลิเวอร์นะโอลิเวอร์ เดี๋ยวถ้าเนทเฟรตมั่งอย่ามาคลั่งนะ
ชิ  :m16:

ออฟไลน์ whistle

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 766
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-4
เนทนี่ฮอตดีจริงๆเลยนะ เอ๊ะหรือฮอตมานานแล้วแต่เจ้าตัวไม่รู้.............
เกิดแบบนี้ขึ้นแบรตคงกันมากกว่าเก่าแน่ๆๆๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






PsYchopaThic

  • บุคคลทั่วไป
โอลิ....!!!! นายจะทำอย่างนี้กะเนทไม่ได้นะเฟ้ยยยย

โจ๊กกุ้ง

  • บุคคลทั่วไป
 :m16:เจ้าโอลิเวอร์ไหงทำงี้บ้าที่ซู้ด มีข้อแก้ตัวว่าไงละที่นี้ เลิกทำตัวเพลย์บอยเนี่ย

ออฟไลน์ CanonDNattari

  • ☆.•:*´เชื่อในสิ่งที่เห็นและต้องการให้เป็น ¨`*:•☆
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 701
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +88/-1
ไม่ได้มา 2-3 วันทำไมเป็นเยื่องนี้ คนแต่งมาเครียเลยนะ ให้ว่อง ๆ ทำแบบนี้กับหมอเนทได้อย่างไร :serius2:

ออฟไลน์ august_may

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 998
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-0
อืมม คุณหมอเนทอย่าบอกวว่าจะตกกระป๋องไวขนาดนี้

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
นิสัยนะคะโอลิเวอร์ ถ้าเนททำบ้างจะเป็นไงเนี่ย
แต่อย่าเลยเนอะ เดี๋ยวจะยิ่งเจ็บกันไปใหญ่
ทางที่ดีก็เลิกแล้วหาใหม่เลยค่ะหมอเนท (ซะงั้น 55+)
รอคำอธิบายดีๆจากโอลิเวอร์เป็นเพื่อนหมอเนท :laugh:

ออฟไลน์ ლїЯдςLΣϛlθTtεR

  • มิราเคิ้น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 729
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +355/-3
 :z2:
โอลิทำเรื่อง
หมอเนทอย่ายอมนระ
ไมเคิลที่อยู่ข้างๆอ่ะ
จับปล้ำถ่ายคลิปเ้ลย 555

รอดูๆ :haun4:

dกอดพี่ปุ๋ย  :กอด1:
สู้เค้าาาา

pattybluet

  • บุคคลทั่วไป
 :m16: นายโอทำเรื่องแล้วไง ขอดูหน่อยซิว่าจะแก้ตัวว่าไง ชริ...

เป็นกำลังใจให้ค่ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-06-2010 15:21:42 โดย pattybluet »

ออฟไลน์ na_near

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 971
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +69/-1
  โอลิเวอร์ :m16: ม่เคลียเลยนะ
หนุ่มคนนั้นใครกัน

anajulia

  • บุคคลทั่วไป
คริคริ ข้อเสียของการเป็นคนดัง สิ่งที่คุณทำจะมีคนรู้เห็นเสมอ  :m20:
โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หมอเนท  :กอด1:

....................คำผิดค่ะ
อีกไม่กี่สัปดาห์พวกเขาก็ตั้งฉายาใหม่ในผม (ใหม่ให้ผม)
นี้หากไม่ฉุดคิด (ฉุก)
นิตยาสารไว้สำหรับ (นิตยสาร)

ออฟไลน์ SweetSacrifice

  • I always get,what I aim for
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +479/-1
  เราสามคนเหยียบเท้าลงที่แอลเอเอ็กซ์(*)ก่อนเวลาขึ้นเครื่องราวๆชั่วโมงนึง ผมมองหาร้านคอฟฟี่บีนแล้วก็ต้องตกใจเมื่อพบฟิลลิปยืนโดดเด่นอยู่หน้าร้าน ผมหันไปบอกโอลิเวอร์และโอบิเกลก่อนจะรีบสาวเท้าออกไป


“ผมอยากได้ชาเขียวดีแคฟกับบิสอตติ(**)อันหนึ่งครับ” ฟิลลิปบอกพนักงาน  มีผู้หญิงหนึ่งคนยืนคั่นระหว่างผมและฟิลลิป ผมคิดว่าฟิลลิปคงไม่ทันสังเกตเห็นผม แต่เมื่อเขาหมุนตัวกลับมาเขาผงะเล็กน้อยเมื่อมองเห็นผมยืนอยู่ เขารีบควบคุมสีหน้าและฉีกยิ้มให้ผมและไม่ลืมที่จะยืนรอผมอยู่ข้างๆ

“คุณน่าจะลองสั่งซอยชายลาเต้(***)ดูนะครับ” เขาก้มลงมากระซิบตอนที่ถึงคิวผม ผมรู้สึกหน้าร้อนฉ่าแต่ก็พยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด

“ซอยชายลาเต้หนึ่งครับ” ผมรอรับรับกาแฟแล้วออกไปหาที่นั่งกับเขา

“คุณมาทำอะไรที่นี่เหรอครับ” เขาหักบิสอตติครึ่งนึงแล้วส่งมาให้ผม ผมหันไปมองเขาเตรียมจะบอกว่าไม่เป็นไรแต่เขากลับพยักหน้าเชิงว่า’รับไปเถอะครับ’ผมจึงรับอีกครึ่งหนึ่งไว้และส่งมันเข้าปากทันที

“ผมมาเที่ยวกับเพื่อนๆ คุณเห็นผู้ชายผมสีน้ำตาลอ่อนที่นั่งเล่นเกมส์อยู่นั้นกับผู้หญิงผมสีน้ำตาลที่สวมเดรสสีดำข้างๆไหมครับ นั่นแหละเพื่อนสนิทของผม” เขาหันไปมองตามแล้วอมยิ้มเมื่อเห็นว่าเอบิเกลกำลังแอบกินกาแฟของไมเคิลที่วางอยู่ข้างๆ

“คุณล่ะ มาทำอะไรที่นี่”

“ผมทำงานที่ดิเอเจนซี่ ผมเป็นผู้จัดการที่นั่น”  ฟิลลิปเนี่ยนะ ผู้จัดการดิเอเจนซี่นั่นหมายถึงเขามีเงินเดือนไม่ต่ำกว่าหนึ่งแสนดอลลาร์ใช่ไหมเนี่ย

“ผมดูไม่เหมือนผู้จัดการเหรอครับ” เขาถามเพราะผมเงียบจนผิดปกติ นั่นเพราะผมกำลังประเมินคำพูดว่าควรพูดอย่างไรกับเขาดี

“เอ่อคุณดู...ติดดิน ถ้าไม่รวมแอชตัน มาร์ตินน่ะนะ” เขาขำเล็กน้อยแล้วยืดหลังขึ้น อาการแบบนี้ผมคิดว่าเขาคงกำลังเริ่มจะคุยเรื่องซีเรียสกับผม

“เอ่อ ผมเสียใจด้วยจริงๆนะครับ เรื่องรูปโอลิเวอร์บนหน้าหก”

“คุณหมายความว่าไง”

“เนท ผมถ่ายรูปเขาเองครับ” เขาก้มหน้าสำนึกผิด ผมจึงเอื้อมมือไปบีบมือเขาเบาๆ แล้วดึงือผมออกมาเมื่อเขามีทีท่าว่าจะรั้งมือผมต่อ

“มันไม่เป็นไรหรอก เขาทำมันพังเอง”

“คุณน่าจะลองคุยกับเขาดูนะครับ”

“ผมยังไม่พร้อม” แว่บนึงสีหน้าเขาดูดีใจแต่เขาก็เปลี่ยนเป็นสีหน้าที่ดูจริงจังเหมือนเดิม

“ผมคงดีใจถ้าคุณเลิกกับเขา แต่ผมว่ามันไม่ดีสำหรับคุณหรอกครับ คุณควรจะคุยกับเขานะครับ”

“....” ผมพยักหน้ารับเบาๆ

“มันอาจจะมีเหตุผล เหตุผลที่ทำให้เขาและคุณได้เข้าใจกัน เอาล่ะผมต้องไปแล้วละครับ  ผมดีใจนะที่ได้คุยกับคุณอีก”

“ขอบคุณ ฟิลลิป คุณเป็นคนดีจริงๆ”

“นั่นน่ะผมแสร้งต่างหากครับ จริงๆแล้วผมอยากให้คุณเลิกกับเขาแล้วคบกับผมต่างหาก” เขาหัวเราะลั่น มันทำให้ผมขำกับมุกของเขาด้วยเช่นกัน...เขาตลกร้ายจริงๆ

“บายครับ แล้วเจอกัน” เขาหยิบเป้ขึ้นมาสะพายแล้วเดินออกจากร้าน ปล่อยให้ผมนั่งมองโทรศัพท์อยู่ในมือคนเดียว
  

   ผมจัดการเปิดเครื่องแล้วพบว่าโอลิเวอร์ทิ้งข้อความเสียงไว้เกือบยี่สิบฉบับ ข้อความแรกๆเสียงเขาดูกระวนกระวายแล้วย้ำให้ผมโทรกลับหาเขาทันที ข้อความหลังๆเสียงเขาดูเหนื่อยๆแต่ก็ไม่ลืมที่จะบอกให้ผมโทรกลับหาเขาทันทีอีกเช่นกัน ผมชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งแล้วกดโทรออกหาเขา

“เฮ้เนท คุณเป็นไง ผมทิ้งข้อความเสียงไว้ให้คุณ...ที่รัก ผมคิดถึงคุณ” เสียงเขาดูเหนื่อยๆจนผมรู้สึกอ่อนใจลงเล็กน้อย

“ผมไม่เป็นไร โอลิเวอร์เราคงต้องคุยกันนะครับ เย็นนี้คุณจะมาหาผมได้ไหม”

“ผมมีนัดเพื่อขอใบอนุญาตขายเครื่องดื่มตอนห้าโมงเย็น แต่ผมจะรีบจัดการมันให้เสร็จก่อนทุ่มหนึ่ง คุณรอผมที่ห้องได้เลย ผมหมายถึงห้องของผมนะครับ ผมจะให้คนขับรถไปรับคุณที่สนามบิน คุณมาถึงตอนบ่ายสามถูกไหมครับ” เขาพูดยาวเหยียดจนผมคิดว่าหากเขาดำน้ำเขาคงจะดำได้จนถึงก้นมหาสมุทรเลยทีเดียว

“จริงๆแล้วผมถึงตอนบ่ายสามโมงครึ่ง คุณจะว่าอะไรไหมถ้าผมจะให้คนขับรถของคุณไปส่งเพื่อนๆของผมด้วย”

“ที่รัก ทุกอย่างที่เป็นของผมก็เป็นของคุณ ผมคงต้องวางแล้วล่ะ เมลิสาเรียกผมไปคุยงานต่อแล้วล่ะ” ถ้าผมจำไม่ผิดเธอคือผู้ช่วยอีกคนของโอลิเวอร์ เมลเป็นผู้หญิงที่มีอุดมการณ์สูงเธอเคยทำงานให้ยูเอ็นแต่พ่อของโอลิเวอร์ขอให้เธอมาช่วยเขา แน่นอนเธอใจดียอมช่วยเขา นั่นเพราะพ่อของเขาเคยให้ทุนการศึกษาแก่เธอ

“โอเค แล้วเจอกัน บายครับ” เขาบอกลาผมแล้วตัดสายผมไป

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(*)LAX – Los Angeles International Airport สนามบินลอสแองเจลิส
(**)Biscotti - คุกกี้แบบอิตาลี
(***)Soy Chai Latte – ชาใส่นมถั่วเหลือง


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-06-2010 00:27:33 โดย RockPrincess »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด